1/4/12 | MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Hitech ψηφιακό δερματοσκόπιο για χαρτογράφηση των ελιών του δέρματος με τρείς κινήσεις (video).

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Μέχρι τώρα τα ψηφιακά δερματοσκόπια διέθεταν ένα υπολογιστή, μια κάμερα και ένα πρόγραμμα που αποθήκευε τα δεδομένα στον υπολογιστή. Τώρα πια με την βοήθεια της πιο σύγχρονης τεχνολογίας ο γιατρός μπορεί να δεί τους σπίλους (ελιές) που υπάρχουν διάσπαρτα στο δέρμα και να τις φωτογραφίσει με ειδικές κάμερες.  Η διαδικασία αυτή λέγεται ψηφιακή χαρτογράφηση.

Όμως το η εταιρία Visiomed, εξόπλισε τα δερματοσκόπια που κατασκευάζει, microfinder και microDERM D120 με ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα υπολογιστή που δίνει στον γιατρό πραγματική ευελιξία. Το νέο πρόγραμμα έχει την καλύτερη ανάλυση και ευκρίνεια εικόνας από οποιοδήποτε άλλο δερματοσκόπιο μέχρι σήμερα (με μεταβλητή μεγέθυνση που φτάνει στο x120-την μεγαλύτερη που υπάρχει μέχρι σήμερα). Αυτό επιτυγχάνεται με την βοήθεια ενσωματωμένων μικροεπεξεργαστών που διαθέτει η κάμερα και αυτόματα προσαρμόζει την ένταση του φωτός και την σύνθεση του χρώματος ώστε να παραμένει η ίδια, κάτι που επιτρέπει την άριστη και σταθερή ποιότητα σε κάθε στάδιο μεγέθυνσης. Παράλληλα παρέχει ένα σύστημα διάγνωσης βασισμένο σε πάνω από 40 παράγοντες που έχουν να κάνουν με την ηλικία, το φύλο, τον τύπο δέρματος, τον κανόνα ABCD κ.α. Επιπρόσθετα το microDERM περιέχει και ένα δεύτερο εξειδικευμένο σύστημα που παρέχει παραπάνω στήριξη στην ήδη υπάρχουσα διάγνωση. Το σύστημα αυτό είναι αποτέλεσμα του Ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος  DANAOS. Στο πρόγραμμα αυτό συμμετείχε και η Ελλάδα. Με την βοήθεια των νευρωνικών δικτύων το πρόγραμμα μαθαίνει κάθε φορά που γίνεται διάγνωση μιας ελιάς και σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που έχει ήδη από τους υπόλοιπους παράγοντες, το micoDERM δίνει την πιο πλήρη και ακριβής διάγνωση για την κάθε αλλοίωση του δέρματος.

Το πρόγραμμα δεν μπερδεύεται από τις τρίχες τις οποίες τις αφαιρεί αυτόματα και που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ψευδώς θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα.
Στην συνέχεια κάνει αυτόματη διάγνωση στην εξέταση της κάθε ελιάς και εξάγει τον βαθμό επικινδυνότητας.

Παρακολουθήστε live πώς γίνεται η δερματοσκόπηση (μεγαλώστε την εικόνα σε πλήρη οθόνη)




Δείτε πώς με τρία κλικ γίνεται η ψηφιακή δερματοσκόπηση.
1.    Καταχώρηση των στοιχείων του ασθενούς.
2.    Μακροσκοπική λήψη
3.    Δερματοσκοπική λήψη και εξαγωγή αποτελέσματος.





Και η επανεξέταση γίνεται ακόμα πιο εύκολα, από ποτέ άλλοτε.

Ο γιατρός βρίσκει τον φάκελλο του ασθενή και εντοπίζει την ελιά που θέλει να επαναεξετάσει.
Βάζει την κάμερα στην ελιά και πατάει το μπουτόν. Αυτό είναι όλο. Το πρόγραμμα τoυ microDERM αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. 


Με πλήρη αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας ο γιατρός γνωρίζει τον βαθμό αλλαγής της κάθε ελιάς και φυσικά τον βαθμό επικινδυνότητας της κάθε αλλαγής
Με αυτόν τον ανώδυνο και γρήγορο τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε όλο τον κόσμο από την παιδική ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα να κάνει προληπτική εξέταση όλων των σπίλων του δέρματος, κτυπώντας τον καρκίνο του δέρματος όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ψηφιακή δερματοσκόπηση

Οι φοβίες, η καταστροφολογία και η οικονομική κρίση.

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Οι φοβίες σχετίζονται με ένα παράλογο φόβο π.χ. έντομα ή ζώα, αίμα, ασανσέρ, αεροπλάνο, τούνελ, κεραυνοί κ.ά . Τα άτομα αντιλαμβάνονται ότι ο φόβος τους είναι υπερβολικός αλλά δεν μπορούν να τον διαχειριστούν. Συνήθως αυτό που κάνουν είναι να αποφεύγουν ό,τι τους προκαλεί αυτό τον παράλογο φόβο. Οι φοβίες εμφανίζονται σε διάφορες ηλικίες ανάλογα με το είδος τους.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες όσον αφορά τις φοβίες: αγοραφοβία, κοινωνικές φοβίες και ειδικές φοβίες. Η αγοραφοβία είναι ο φόβος ότι δεν μπορούμε να βγούμε εύκολα από ένα χώρο, μέρος, πάρτι κ.ο.κ. και συνήθως όσοι πάσχουν από αυτή αποφεύγουν τα ανοιχτά μέρη με πολύ κόσμο. Οι κοινωνικές φοβίες εντοπίζονται σε όσους δεν μπορούν να βρίσκονται ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους και να παρευρίσκονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις και καταστάσεις και οι ειδικές φοβίες είναι φόβοι ορισμένων ανθρώπων για ένα συγκεκριμένο μέρος, αντικείμενο, κατάσταση κ.ά. Οι φοβίες αυτές αναπτύσσονται στην παιδική μας ηλικία και προκαλούνται συνήθως από κάποια τραυματική κατάσταση, από τη χημεία του εγκεφάλου μας ή από συμπεριφορές που μάθαμε από τους γονείς μας.
Τα συμπτώματα της κοινωνικής φοβίας αφορούν τα άτομα με έντονο άγχος, τα οποία νιώθουν υπερβολικό φόβο όταν συνευρίσκονται με άλλους ανθρώπους, ντροπή ότι θα εκτεθούν, και χάνουν εύκολα την αυτοπεποίθησή τους όταν νιώσουν ότι κάποιος τους κριτικάρει. 
Φαίνεται ότι η γονεϊκή απόρριψη και η αποδοκιμασία στην παιδική ηλικία, οι αυστηροί «υπερ-εγωτικοί» γονείς που ενδιαφέρονται υπερβολικά για τη γνώμη των τρίτων εις βάρος των αναγκών των παιδιών τους ή που υποφέρουν οι ίδιοι από κοινωνικό άγχος, οι άκαμπτες επιταγές στο παιδί (όπως «να μην παρεκκλίνεις από τα κοινωνικούς κανόνες», «οι άλλοι είναι έτοιμοι να σε κρίνουν και να σε κατακρίνουν») σε συνδυασμό με ορισμένα ορόσημα ζωής, μπορεί να συμβάλλουν στην εκδήλωση της κοινωνικής φοβίας. 

Οι αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό («δεν αξίζω», «μόλις μιλήσω θα τα κάνω θάλασσα», «θα καταλάβουν ότι κοκκίνισα») οδηγούν σε συστηματικές αποφυγές, παραλύουν τη συμπεριφορά του ατόμου και το καθιστούν ανήμπορο να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της ζωής του. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η κοινωνική απομόνωση καραδοκούν. 

Η οικονομική κρίση επηρεάζει ζωτικούς τομείς της καθημερινής ζωής. Προκαλεί ποικίλες ψυχολογικές αντιδράσεις. Κυκλοφορούν φοβίες για μια μεγάλη επερχόμενη καταστροφή. Η μετατροπή των πάντων σε χρηματική αξία ενώ από τη μια προκάλεσε ανάπτυξη της οικονομίας και παραγωγή περισσότερου πλούτου συνολικά, αύξησε το άγχος των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων περισσότερο στην Ελλάδα που διαθέτει αμφιλεγόμενες κοινωνικές υπηρεσίες. Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση συνδυάζεται με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους το άγχος και ο φόβος της ανέχειας και της πείνας με ή χωρίς εισαγωγικά φθάνει στο κατακόρυφο. Ο φόβος οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σαν συναίσθημα που δεν είναι οριοθετημένο τροφοδοτεί φαντασιώσεις ολικής καταστροφής, κλίμα πανικού, αναζήτηση προσωπικών λύσεων, μείωση του φυσιολογικού εγωισμού και της αξιοπρέπειας, άρα, και σε μείωση των απαιτήσεων. Το σφυροκόπημα του κοινού με αντιφατικές δηλώσεις για την οικονομία και σενάρια καταστροφής για την οικονομία αυξάνει το φόβο. Ο φόβος, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μια κατάσταση απ’ όπου μπορεί να προκύψουν οι πλέον αντιφατικές θετικές ή αρνητικές συμπεριφορές. Στις θετικές μπορεί να είναι η εναλλακτική οικονομία, η κοινωνική αλληλεγγύη, η προσπάθεια ένταξης των ξένων στον κοινωνικό ιστό, η μείωση του καταναλωτισμού και της μετατροπής των πάντων σε χρηματική αξία. Η κοινωνία κάτω από την πίεση της κρίσης παλινδρομεί, αισθάνεται ανασφάλεια. Ομαδοποιείται ταχύτατα σε νέα βάση.
Η οικονομική κρίση δεν κάνει διακρίσεις επηρεάζοντας την ψυχολογία όλων μας. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει και το μέλλον τους μοιάζει να είναι αβέβαιο, αν όχι απειλητικό. Η κρίση φέρνει στα διάβα της άγχος, φοβίες, καταθλιπτική διάθεση, απαισιόδοξη σκέψη. Κάποιοι πιστεύουν πως η κρίση επιδρά περισσότερο αρνητικά στους άνδρες και κάποιοι άλλοι στις γυναίκες. Όπως και να’ χει η αλήθεια είναι πως η οικονομική κρίση έχει συνδεθεί και στα δύο φύλα με αγχώδεις διαταραχές, νευρώσεις, κατάθλιψη, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, εξάρτηση από αλκοόλ. Για τον άνδρα που κοινωνικά θεωρείται ο «κουβαλητής» είναι δύσκολο να δεχτεί πως δεν τα καταφέρνει, πως δεν είναι αρκετός. Επιπλέον, ο άνδρας πιο δύσκολα μιλά για τα συναισθήματά του, μοιράζεται τη δυσκολία του, καθώς την ταυτίζει με αδυναμία. Έτσι, λοιπόν, είναι πιθανό να κλείνεται στον εαυτό του και να απομονώνεται. Από την άλλη, οι γυναίκες φαίνεται να πλήττονται περισσότερο συναισθηματικά από τους άνδρες. Η πολυπλοκότητα των ρόλων στους οποίους καλούνται να αντεπεξέλθουν δημιουργεί όπως φαίνεται όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική κούραση. Μελέτες σε διεθνές επίπεδο κάνουν λόγο για αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης στο γυναικείο πληθυσμό σε σχέση με τον ανδρικό. 
Τα συμπτώματα αυτών των φοβιών εκδηλώνονται σωματικά, συμπεριφορικά και γνωστικά. Τα σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, αδυναμία, ναυτία, εφίδρωση, ζάλη, γρήγορη αναπνοή. Τα συμπεριφορικά συμπτώματα περιλαμβάνουν αποφυγή της κατάστασης ή καμία αντίδραση. Τα γνωστικά συμπτώματα περιλαμβάνουν διαστρεβλωμένες σκέψεις.

Όλες οι φοβίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω διατηρούνται καθώς τα άτομα αποφεύγουν την κατάσταση που τους προκαλεί φόβο, χωρίς να δοκιμάσουν να την αντιμετωπίσουν, έτσι ώστε να ελέγξουν αν οι σκέψεις τους αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Έτσι το άγχος παραμένει και τα άτομα διατηρούν την αντίληψη ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το φόβο τους ενισχύοντας τη συμπεριφορά αποφυγής.

Αυτό που, όμως, είναι σημαντικό να ξέρουμε είναι ότι ο φόβος είναι απαραίτητος για την επιβίωσή μας και αποτελεί μια αυτόματη φυσιολογική διαδικασία, ενώ οι φοβίες αποτελούν διαταραχές άγχους, είναι επίμονες και τα συμπτώματά τους μπορεί να ποικίλλουν από ιδρωμένες παλάμες μέχρι αύξηση καρδιακών παλμών, κρίσεις πανικού και κοινωνική απομόνωση.

Γι’ αυτό καλό είναι σε κάθε περίπτωση να συμβουλευτείτε ένα γιατρό που μπορεί να κάνει εκτίμηση της κατάστασης και να σας βοηθήσει να την απαλύνετε ή ακόμη και να την αφήσετε πίσω σας.

Ο κίνδυνος επανεμφάνισης και μετάδοσης της ελονοσίας, είναι υπαρκτός. Πώς αντιμετωπίζεται;


25 Απριλίου - Παγκόσμια ημερά κατα της Ελονοσίας

Επιμέλεια: Αγγελική Μήλιου, βιολόγος,  medlabnews.gr

Η ελονοσία σκοτώνει περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο στον κόσμο, πολύ περισσότερους από ό,τι θα πίστευε κανείς και ο αριθμός των νεκρών ανάμεσα στους ενήλικες είναι αυξημένος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται την Παρασκευή στο επιστημονικό έντυπο The Lancet.

Όμως υπάρχουν και καλά νέα: τα στοιχεία δείχνουν με σαφήνεια μείωση της θνησιμότητας χάρη στις προσπάθειες των τελευταίων δέκα ετών (δραστικά εντομοκτόνα, βελτίωση των θεραπειών). Από το 2004 ως σήμερα ο αριθμός των θανάτων από ελονοσία έχει πέσει κατά ένα τρίτο.. Την τελευταία δεκαετία θεραπεύθηκαν 230 εκατομμύρια περιπτώσεις ελονοσίας με χρήση φαρμάκων. Επίσης διανεμήθηκαν ισάριθμες ειδικά εμποτισμένες κουνουπιέρες με αποτέλεσμα η νόσος να τεθεί υπό σημαντικό έλεγχο.
Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974. Από το 1975 έως το 2008 δηλώνονταν στο ΚΕΕΛΠΝΟ περίπου 30-50 «εισαγόμενα» περιστατικά ετησίως. Το 2009 και 2011, όμως, εμφανίστηκαν συρροές περιστατικών ελονοσίας από P.vivax με ενδείξεις «εγχώριας μετάδοσης» (δηλαδή κρούσματα που δεν ανέφεραν ιστορικό μετακίνησης σε ενδημικές για την ελονοσία χώρες) στην περιοχή του Ευρώτα Λακωνίας, ενώ σποραδικά περιστατικά με P.vivax εμφανίστηκαν το 2011 και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας (Εύβοια, Ανατολική Αττική, Λάρισα και Βοιωτία).
Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, πέρσι το καλοκαίρι του 2011 καταγράφηκαν 8 θάνατοι και 101 κρούσματα του ιού του Δ. Νείλου σε 5 περιφέρειες της χώρας, ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2010 τα κρούσματα ξεπέρασαν τα 260 και οι θάνατοι άγγιξαν τους 34. Οι ψεκασμοί αποτελούν το βασικό τρόπο αποφυγής ενδεχόμενης εξάπλωσης κρουσμάτων νόσων όπως του Δυτικού Νείλου, του Δάγκειου πυρετού και της ελονοσίας, που μεταδίδονται με το τσίμπημα του κουνουπιού.
Η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών των τελευταίων χρόνων ευνοεί την ανάπτυξη των συγκεκριμένων πληθυσμών εντόμων σε διάφορες περιοχές της χώρας μας. Το φαινόμενο αυτό, σε συνάρτηση με την εισαγωγή των πλασμωδίων από ενδιάμεσους ξενιστές (σημ. άτομα προερχόμενα από ενδημικές για την ελονοσία χώρες) καταδεικνύει ότι ο κίνδυνος επανεμφάνισης και μετάδοσης της ελονοσίας σε διάφορες περιοχές της χώρας μας είναι υπαρκτός.
Η ελονοσία είναι μία σοβαρή νόσος που οφείλεται στο πλασμώδιο (Plasmodium), ένα μικροοργανισμό (παράσιτο) που προσβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα.
Tα γνωστά και πιο συνήθη είδη του παρασίτου που προκαλούν την νόσο είναι τα ακόλουθα: Plasmodium falciparum, Plasmodium vivax, Plasmodium ovale και Plasmodium malariae. Απ’ αυτά το Plasmodium falciparum είναι πιο πιθανό να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη, και εάν δεν αντιμετωπιστεί με κατάλληλη θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο.
Πως μεταδίδεται η ελονοσία;
• Με τσίμπημα από θηλυκό μολυσμένο κουνούπι που ανήκει στο γένος Anopheles (Ανωφελής). Μόνο κουνούπια του γένους αυτού μπορούν να μεταδώσουν την ελονοσία και πρέπει προηγουμένως να έχουν τσιμπήσει άτομο που είναι μολυσμένο με το παράσιτο που προκαλεί την ελονοσία.
• Με μετάγγιση αίματος, μεταμόσχευση οργάνων και χρήση μολυσμένων βελονών ή συριγγών. Σπανιότερα η μετάδοση μπορεί να γίνει και από την μητέρα στο έμβρυο.
• Το παράσιτο δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. ∆εν μεταδίδεται μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.
Κλινικά συμπτώματα και σημεία ήπιας- μη επιπλεγμένης ελονοσίας
Τα συμπτώματα της λοίμωξης, ειδικά στην έναρξη της, είναι μη ειδικά και μπορεί να περιλαμβάνουν:
  •            Πυρετό ή δεκατική πυρετική κίνηση
  •            Φρίκια
  •            Κεφαλαλγία
  •            Αρθραλγίες / Μυαλγίες
  •            Καταβολή/κακουχία
  •            Εφίδρωση
  •            Ναυτία/εμέτους
  •            Κοιλιακό άλγος ή/και διάρροιες 
Αν και περιγράφεται ότι τα συμπτώματα αυτά (πυρετός, εφιδρώσεις, ρίγη) μπορεί να εμφανίζονται περιοδικά («τριταίος ή τεταρταίος πυρετός»), συνήθως δεν εμφανίζονται με τυπική περιοδικότητα. Προσοχή! Η κλινική εικόνα της ελονοσίας δεν είναι καθόλου ειδική και η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί με την συμπτωματολογία κοινών λοιμώξεων (γριπώδης συνδρομή, ξηρός βήχας, διάρροια κ.α) 
Κατά την κλινικοεργαστηριακή εκτίμηση του ασθενούς ενδεχομένως να ανευρίσκονται:
  •            Ηπατομεγαλία
  •            Σπληνομεγαλία
  •            Υπικτερική χροιά επιπεφυκότων
  •            Ήπια αναιμία ή/και θρομβοπενία
  •            Ήπιες διαταραχές της πήξης, αυξημένες τρανσαμινάσες και μικρή αύξηση ουρίας/κρεατινίνης
  •            Χαμηλού βαθμού παρασιταιμία (<5.000 παράσιτα/μl αίματος ή προσβεβλημένα <0.1% των 
ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά τη μικροσκοπική εξέταση )

Εργαστηριακά ευρήματα σε σοβαρή νόσο
  •                                           Θρομβοπενία , αναιμία , ήπια λευκοπενία
  •                                           Αύξηση δεικτών φλεγμονής (ΤΚΕ, CRP)
  •                                           Τρανσαμινασαιμία
  •                                           Αύξηση LDH/ χολερυθρίνης (λόγω αιμόλυσης)
  •                                           Υπερπαρασιταιμία, κατά την οποία >5% των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι προσβεβλημένα από 
παράσιτα στη δοκιμασία Laveran 
Αξίζει να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι σε ενδημικές για την ελονοσία περιοχές οι ενήλικες είναι πιθανό να αναπτύξουν μερική ανοσία μετά από τη χρόνια έκθεσή τους στο πλασμώδιο, η οποία μειώνει τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης. 
  •              Θεραπευτική αντιμετώπιση
  • Προσοχή!: Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για τη διακοπή της αλυσίδας μετάδοσης της ελονοσίας.
    Η θεραπεία της ελονοσίας (είδος φαρμάκου και διάρκεια της θεραπείας) εξαρτάται από το πλασμώδιο που προκαλεί τη λοίμωξη και την περιοχή στην οποία συνέβη η μόλυνση, λόγω της εμφάνισης αντοχής σε μερικά από τα ανθελονοσιακά. Η θεραπεία εξαρτάται επίσης από την ηλικία του ασθενούς, από το πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση του ασθενούς και από το αν βρίσκεται σε εξέλιξη ή αναμένεται εγκυμοσύνη. Υπάρχουν διάφορα αποτελεσματικά ανθελονοσιακά φάρμακα. Η θεραπεία καλό είναι να ξεκινήσει έγκαιρα στα πρώτα στάδια της νόσου πριν αυτή γίνει χρόνια ή εξελιχθεί σε σοβαρή μορφή.
    Μέτρα πρόληψης στο σπίτι
     Πολλά από τα κουνούπια γεννιούνται και ζουν στο μπαλκόνι, στις αυλές ή στα χωράφια.
    Μπορούμε να μειώσουμε τον πληθυσμό των κουνουπιών, μειώνοντας τα σημεία εκείνα όπου μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει η προνύμφη τους
    Σίτες σε πόρτες, παράθυρα, φεγγίτες και αεραγωγούς τζακιού
    Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών
    Χρήση εντομοκτόνων στον αέρα (φιδάκια, ταμπλέτες, αεροζόλ κλπ) Απομάκρυνση των στάσιμων νερών (π.χ. λεκάνες, βάζα, πιατάκια γλαστρών)
    Απομάκρυνση των λυμάτων, νερών αποχέτευσης, αποβλήτων







Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία μας. Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου

25 Απριλίου 2012: Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου 25 Απριλίου 2012 το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής ανακοινώνει τα εξής :
Οι θόρυβοι του περιβάλλοντος (κυκλοφοριακοί, βιομηχανικοί και πάσης φύσεως μηχανολογικοί) οι οποίοι οφείλονται σε ποικίλες δραστηριότητες (οικονομικές, οικιακές, αναψυχής) προκαλούν σοβαρές ενοχλήσεις, η έκταση και η βα­ρύ­τητα των οποίων ποικίλλουν ανάλογα με την απόσταση της πηγής, τα συχνοτικά χαρακτηριστικά και την διάρκεια της όχλησης, καθώς επίσης και την τοπογραφία, την πολεοδομική οργάνωση μιας περιοχής. Ως θόρυβος προσδιορίζεται ο μη επιθυμητός ή δυσάρεστος εξωτερικός ήχος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και όπως έχουν αποκαλύψει πολυάριθμες έρευνες της κοινής γνώμης, διαδοχικές και επαναλαμβανόμενες τα τελευταία 50 χρό­νια στις αστικές περιο­χές, ο θόρυβος (ανε­­ξαρ­τήτως σύν­­­­­θε­σης και προ­­­έ­λευ­σης) ιεραρχείται ως το ση­­μαν­τι­κό­τερο πρόβλημα άνεσης.
Όπως έδειξε η πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) («Burden of disease from environmental noise : Quantification of healthy life years lost in Europe», WHO), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη (μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση) στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία.  Σύμφωνα με την έρευνα, η έκθεση στον θόρυβο είναι μια ύπουλη διαδικασία της οποίας οι άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ούτε ορατές, ούτε αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία και διογκώνουν τα μη υγιή προσδόκιμα χρόνια ζωής των πολιτών της Ευρώπης. Η διαρκής και μακροχρόνια έκθεση των ανθρώπων σε θορυβώδη περιβάλλοντα προκαλεί σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα, πρόσκαιρες ή παραμένουσες βλάβες της ακοής, ενοχλήσεις (ναυτία, ζά­λη, πονοκεφάλους), διαταραχές ύπνου και μαθησιακές δυσλειτουργίες. Ο θόρυβος προσβάλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (1η και 3η ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, έγκυες), αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας για τους κατοίκους και τους διαχειριστές πολιτικής στη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά τις εκτιμήσεις της ΠΟΥ, στη Δυτική Ευρώπη χάνονται κάθε χρόνο συνολικά 1.000.000 υγιή έτη προσδόκιμης ζωής από κυκλοφοριακούς θορύβους. Αυτή η εκτίμηση είναι συντηρητική, καθώς δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από τα ανεξάρτητα ευρωπαϊκά κράτη, ούτε για το σύνολο των ηχητικών οχλήσεων, επομένως δεν είναι εύκολος ο συνολικός ευρωπαϊκός απολογισμός του προβλήματος. Η ακριβής αποτίμηση των συνεπειών της ηχορύπανσης περιπλέκεται από την έλλειψη σταθερής προοπτικής στην αντιμετώπιση του προβλήματος, τις επιμέρους εθνικές δυσκολίες των ελέγχων και στα ασαφή κριτήρια αξιολόγησης των μακροπρόθεσμων συνεπειών της. Ταυτόχρονα η διαδικασία επιμερισμού των βλαβών από την ηχορύπανση σε εθνικό, περιφερειακό ή αστικό επίπεδο αναφοράς πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα όρια ακρίβειας και τις αβεβαιότητες των υπολογιστικών μοντέλων της  έρευνας.
Ειδικά, όσον αφορά στα παιδιά, η έκθεση στον θόρυβο κατά την κρίσιμη σχολική ηλιακή επιφέρει βλάβες στη μνήμη και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις τους, καθώς αποδείχτηκε ότι, οι ηχητικές επιβαρύνσεις επηρεάζουν τις δεξιότητες που αφορούν την κατανόηση του γραπτού λόγου, την απομνημόνευση και την προσήλωση.
Από το 1999 η ΠΟΥ δημοσιοποίησε έκθεση για τις συνέπειες του περιβαλλοντικού θορύβου, τα συμπεράσματα της οποίας υιοθέτησαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Κομισιόν με την οδηγία 2002/49/EC συστήνοντας να δημιουργηθεί κοινή βάση αντιμετώπισης των προβλημάτων θορύβου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πάνω σε τρεις (3) άξονες :
   μέτρηση της έκθεσης και των επιπτώσεων του θορύβου με κοινές μεθόδους,
   εκπόνηση σχεδίων δράσης από τα κράτη μέλη,
   δημόσια ενημέρωση για τον περιβαλλοντικό θόρυβο και τις συνέπειες του
Σχετικά, ήδη από 2009, η Ε.Ε προσδιόρισε ως ανώτατο όριο έκθεσης στο θόρυβο κατά τη διάρκεια της νυχτερινής ανάπαυσης τα 40dB(A) και πρότεινε στα νέα κράτη μέλη να υιοθετήσουν ως άμεσο, ενδιάμεσο στόχο δράσης το όριο των 55dB(A). Με βάση τα παραπάνω ευρωπαϊκά κεκτημένα, η συνέχιση της ελληνικής θεσμικής υστέρησης, αλλά και η αξιολόγηση των εφαρμοζόμενων πρακτικών σε επίπεδο Περιβαλλοντικής Ηχοπροστασίας και Κτιριακής Ακουστικής αποκαλύπτει το ανοχύρωτο πλαίσιο  της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Σύμφωνα με τον Ελληνικό Κτιριοδομικό Κανονισμό (άρθρο 12) όλα τα κτίρια, ανά­­λο­­γα με τη χρήση και την περιοχή που βρίσκονται, οφείλουν να πλη­ρούν ορι­­­σμένα βα­σικά κριτήρια ακουστικής άνεσης, εξασφαλίζοντας τις αν­τί­­στοι­χες πα­ρα­μέ­τρους εσω­τερικής ησυχίας – ηχομονωτικής ικανότητας (με βά­­ση τις κατά περίπτωση δε­δο­μένες ελάχιστες τιμές στάθμης θορύβου).  Όμως αυτή η γενική, κανονιστική διατύπωση είναι στην πραγματικότητα απα­τη­λή:
   από το 1989, εξακολουθεί να εκκρεμεί η θεσμοθέτηση των αστικών πε­­ριο­χών στις οποίες θα ισχύουν οι διατάξεις της ακουστικής ά­­νε­σης Α` ΚΑ­ΤΗ­ΓΟΡΙΑΣ (δη­­­λαδή, εξ επαγωγής το σύνολο της επικράτειας συνεχίζει να εν­­τάσ­σεται στην χα­μη­­λότερη κατηγορία),
   το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για την έκδοση οικοδομικών αδειών, δεν υπο­­­­­χρε­­ώνει τους Μελετητές – Κατασκευαστές – Ιδιοκτήτες των ανεγειρόμενων ή επι­­σκευ­­­α­ζόμενων οικοδομών να υποβάλλουν τεύχος Μελέτης Η­χο­­­­μόνωσης (δηλαδή δεν υφίσταται προληπτικός τεχνικός έλεγχος),
   τα υφι­στά­με­να, επισκευαζόμενα ή ανεγειρόμενα κτίρια δεν υπο­χρε­­ούνται να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του άρ­θρου 12, ού­τε ως προς την ακου­στική άνεση Β` ΚΑΤΗ­ΓΟ­ΡΙΑΣ.
Ουσιαστικά, με τις τρέχουσες διαδικασίες παραγωγής κτιρίων, ο Κτιριοδομικός Κανο­νι­σμός, όσον αφορά στην Ηχομόνωση, δεν ισχύει : δεν κατοχυρώνει την τεχνική αρμοδιότητα των Μελετητών, δεν προσδιορίζει την ευθύνη των Κατασκευαστών, ούτε εξασφα­λίζει την ακουστική άνεση των Χρηστών-Ενοί­κων. Αντίθετα, μέσα από ένα επιστημονικά ατελή και διοικητικά αδιαφανή λαβύρινθο διοικητικών εγκυκλίων και διατάξεων (του πρώην Υπουργείου Βιομηχανίας, των Υγειο­νο­μι­κών Υπη­­ρε­­σιών ή της Α­στυ­­νομικής Αρχής) τα θέματα της Ηχο­προ­στα­σίας α­νά­­­γονται στην εφαρ­­μο­γή κα­τα­σταλ­τι­­κών μέτρων κατόπιν έγκλισης (δη­λα­δή είναι μη αυ­τε­πάγ­γελ­τα αδι­­κή­μα­τα) και μόνο ύστερα από αυτοψία (τεχνική ή και εμ­πει­ρι­κή).
 Το αποτέλεσμα αυτής της καθημερινής πρακτικής συσσωρεύει (τουλάχιστον για τα επόμενα 60 χρόνια του κύκλου λειτουργίας των νέο-ανεγειρόμενων οικοδομών) ένα ακουστικά ακατάλληλο κτιριακό απόθεμα. Ενώ η Ελληνική Πολιτεία βρίσκεται ήδη στο στάδιο της εφαρμογής ενός δεύτερου, βελτιωμένου Κανονισμού Ενεργειακού Σχεδιασμού Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ), φαίνεται πως δεν αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της ηχορύπανσης, ωσάν να μην εντάσσεται το πρόβλημα της αντιμετώπισης του θορύβου στις κυβερνητικές εξαγγελίες για «πράσινη ανάπτυξη». Η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης και οι καθυστερήσεις στην εναρμόνιση με τις σχετικές Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θόρυβο βλάπτουν σοβαρά την υγεία των ελλήνων πολιτών, καθώς με τη συνέχιση της παραγωγής κτιρίων χαμηλής ή άγνωστης ακουστικής ποιότητας, καθηλώνονται σε συνθήκες υποβαθμισμένης οικιστικής άνεσης.
 Παράλληλα, το κοινό δεν φαίνεται ενημερωμένο για τις βλαβερές συνέπειες της έκθεσής του στο θόρυβο με αποτέλεσμα συνειδητά ή ασυνείδητα να εκτίθεται συνεχώς σε υψηλά επίπεδα θορύβου (π.χ. σε κέντρα διασκέδασης) να συμβάλλει με τη σειρά του στην αύξηση των επιπέδων περιβαλλοντικού θορύβου (π.χ. οδηγώντας θορυβώδη μέσα μετακίνησης, ή χρησιμοποιώντας υψηλά επίπεδα έντασης της μουσικής στο σπίτι ή στους χώρους διασκέδασης) και να μην λαμβάνει τα ενδεδειγμένα μέτρα αποφυγής του θορύβου όταν το ίδιο ασχολείται με την ανέγερση οικοδομών ή χώρων εργασίας.
 Το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής κάνει έκκληση αφ’ ενός μεν στην Ελληνική Πολιτεία να αφουγκραστεί την αγωνία των πολιτών και των τεχνικών για τις αυξανόμενες αρνητικά επιπτώσεις του θορύβου και σε συνεργασία με την κοινότητα των Ελλήνων επιστημόνων που ασχολούνται με την ακουστική να θεσπίσει όλα εκείνα τα μέτρα που θα οδηγήσουν την ποιότητα ζωής των Ελλήνων σε καλύτερα επίπεδα σε ό,τι αφορά τον θόρυβο, αφ’ ετέρου δε στο κοινό να συνειδητοποιήσουν τις αρνητικές συνέπειες της έκθεσής των πολιτών στον θόρυβο και να συνδράμουν από την δική τους την πλευρά στην μείωση των εκπομπών θορύβου αλλά και στην εφαρμογή των μέτρων καταπολέμησής του.
Επιμέλεια Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr
Πηγή

ΕΛ.ΙΝ.Α.
Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας
Ινστιτούτο Υπολογιστικών Μαθηματικών
Τ.Θ. 1385, 711 10 Ηράκλειο Κρήτης

Συμμετοχή του MEDLAB σε ερευνητικό πρόγραμμα για το μελάνωμα

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγου, ερευνήτριας, medlabnews.gr
Το MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ συμμετέχει σε ερευνητικό πρόγραμμα σε συνεργασία με ελληνικούς και διεθνείς φορείς για τη διαλεύκανση της βιολογίας του μελανώματος και την ανάπτυξη αποτελεσματικών μεθόδων πρόγνωσης και θεραπείας.
Το μελάνωμα είναι ο πλέον θανατηφόρος τύπος καρκίνου του δέρματος. Είναι εύκολα ανιχνεύσιμο και θεραπεύσιμο εάν διαγνωστεί σε πρώιμα στάδια αλλά μπορεί να εξελιχθεί με θανατηφόρες συνέπειες αν αφεθεί και κάνει μετάσταση σε άλλα σημεία και όργανα του σώματος.
Όλα τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα κρούσματα μελανώματος αυξάνονται σε ανησυχητικό βαθμό και μάλιστα σε νεαρές ηλικίες. Η υπερβολική έκθεση στη UV ακτινοβολία, οι ελλιπείς προφυλάξεις κατά την έκθεση στον ήλιο καθώς και η χρήση μεθόδων τεχνητού μαυρίσματος έχουν οδηγήσει στην αύξηση των κρουσμάτων τα τελευταία σαράντα χρόνια με την εμφάνιση μελανώματος να είναι κατά 6 φορές μεγαλύτερη στις νεαρές ηλικίες (8 φορές μεγαλύτερη για τις γυναίκες, και 4 φορές μεγαλύτερη για τους άνδρες – στοιχεία από πρόσφατη έρευνα της Mayo Clinic στις ΗΠΑ).
Τα παραπάνω στοιχεία μας ώθησαν στο να συμμετέχουμε στο ερευνητικό αυτό πρόγραμμα για το μελάνωμα. Έχοντας εξειδικευτεί στη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος τα τελευταία 12 χρόνια, στο MEDLAB έχουμε απευθυνθεί χιλιάδες ασθενείς από όλη την Ελλάδα και έχουν διαγνωστεί πολλές περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος ακόμα και σε νεαρές ηλικίες. Η ανίχνευση των καρκινικών αλλοιώσεων είναι μία μόνιμη πρόκληση για τους εξειδικευμένους ιατρούς. Η τεχνολογία των ψηφιακών δερματοσκοπίων έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια προσφέροντάς μεγάλης ακρίβειας διάγνωση των δερματικών καρκινικών αλλοιώσεων. Σε περίπτωση που ο σπίλος κριθεί ύποπτος γίνεται βιοψία και υπάρχουν αρκετοί μορφολογικοί και ιστοπαθολογικοί δείκτες καθώς και ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός μοριακών δεικτών για τη διαγνωστική και προγνωστική κατηγοριοποίηση. Ωστόσο η γονιδιακή ποικιλομορφία του μελανώματος, η ανομοιογενής κατανομή του καρκινικού ιστού καθώς και η μεγάλη συχνότητα μεταλλάξεων οδηγούν στην ανάγκη για ανάπτυξη μίας αποτελεσματικής μεθόδου screening για την σωστή διάγνωση και πρόγνωση της ασθένειας καθώς και για την εκτίμηση της κατάλληλης θεραπείας.
Αυτός είναι και ο σκοπός του συγκεκριμένου ερευνητικού προγράμματος: Η ανάπτυξη ειδικών βιολογικών δεικτών του μελανώματος για την κατηγοριοποίηση της νόσου με σκοπό την αποτελεσματική, προσωποποιημένη θεραπευτική προσέγγιση.
Η έρευνα θα πραγματοποιηθεί με τη συνεργασία μεγάλων φορέων και εταιρειών από την Ελλάδα και την Κίνα
Συγκεκριμένα στο πρόγραμμα μαζί με το MEDLAB θα συμμετέχουν:
  • ·  Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και συγκεκριμένα το Πρόγραμμα Μεταβολικής Μηχανικής – Βιοπληροφορικής
  • ·     Το Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας και συγκεκριμένα το Τμήμα Πληροφορικής με εφαρμογές στη Βιοϊατρική
  • ·  Η Ελληνική εταιρεία DATAMED με ηγετική θέση στην αγορά της Ιατρικής Πληροφορικής
  • ·       Η κινεζική εταιρεία BGI, παγκόσμιος ηγέτης στη μοριακή έρευνα



Η ευεργετική επίδραση αλλά και οι κίνδυνοι της άσκησης στους καρδιοπαθείς. Οδηγίες για ασφαλή άσκηση

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr
Η συστηματική άσκηση έχει δεκάδες ευεργετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Στις σημερινές σύγχρονες συνθήκες ζωής, όπως υπερχρησιμοποίηση του αυτοκινήτου ως μέσου μετακίνησης, καθιστική ζωή «του καναπέ μπροστά σε μια τηλεόραση», γρήγορο και πρόχειρο φαγητό από ταχυφαγεία (fast food), υπερκαταναλωτισμός, πρέπει όλοι να αφυπνισθούμε αλλάζοντας προσανατολισμό προς έναν πιο φυσιολογικό τρόπο ζωής, μέσα στον οποίο η συστηματική άσκηση κατέχει δεσπόζουσα θέση.
Η επίδραση της άσκησης στην υγεία είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων, και σήμερα ευτυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ασκούνται συστηματικά. Ασθενείς με διαγνωσμένη καρδιοπάθεια (στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, αορτοστεφανιαία παράκαμψη, αγγειοπλαστική, υπέρταση, ασθενείς με βηματοδότη ή μυοκαρδιοπάθεια κ.λ.π.) συνιστάται να ασκούνται. Πέραν πάσης αμφιβολίας έχει καταδειχθεί πως η άσκηση (χαμηλής έντασης) είναι ωφέλιμη και σε αυτή την κατηγορία των ασθενών, κυρίως όμως όσον αφορά την ποιότητα ζωής και την ικανότητα άσκησης, όχι όμως όσον αφορά τη μείωση της θνητότητας.
Ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν κατά την άσκηση; 

Ενώ η άσκηση μειώνει μακροχρόνια την καρδιαγγειακή θνητότητα, υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος κατά την διάρκεια αυτής, όπως οξέος εμφράγματος μυοκαρδίου (3,4 περιστατικά ανά εκατομμύριο ασθενείς-ώρες σε προγράμματα αποκατάστασης καρδιοπαθών) και σπανιότερα αιφνίδιου θανάτου (1,4 περιστατικά ανά εκατομμύριο ασθενών/ώρες στα ίδια προγράμματα). Όλοι μας έχουμε ακούσει ή διαβάσει για περιστατικά αιφνίδιων θανάτων ακόμη και εν ενεργεία αθλητών. Τα περιστατικά αυτά είναι ιδιαίτερα σπάνια, αλλά λόγω της βαρύτητας των οικογενειακών και κοινωνικών επιπτώσεών τους θορυβούν εύλογα το κοινωνικό σύνολο. Τα πιο συχνά αίτια αιφνίδιου θανάτου στους νέους είναι οι μυοκαρδιοπάθειες, με κύριο εκπρόσωπο την υπερτροφική, καθώς και οι μυοκαρδίτιδες και άλλα σπανιότερα συγγενή σύνδρομα. Στους μεγαλύτερους ανθρώπους η πιο συχνή αιτία είναι η στεφανιαία νόσος 
Αποτελεί μεγάλο και παλαιό θέμα επιστημονικής συζήτησης μεταξύ των καρδιολόγων παγκοσμίως η αποτροπή και πρόληψη των περιστατικών αυτών. Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε είναι πως με πλήρη και τακτικό καρδιολογικό έλεγχο (που περιλαμβάνει ηλεκτροκαρδιογράφημα, triplex καρδιάς και δοκιμασία κόπωσης σε μεγαλύτερους) αλλά και σωστή αξιολόγηση τυχόν ιστορικού αιφνίδιων θανάτων στην οικογένεια είναι δυνατόν να αποτραπεί η πλειονότητα αυτών των δυσμενών συμβάντων. 
Επίσης είναι πολύ σημαντικό οι προσφάτου ενάρξεως ασκούμενοι για 3-6 μήνες να αθλούνται προοδευτικά και προσεκτικά και να μην υπερβάλλουν των δυνάμεών τους διότι η ακινησία - κακή φυσική κατάσταση ετών δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί σε μικρότερο χρονικό διάστημα.

Πρέπει όμως ο καρδιοπαθής να πάρει σαφείς και ασφαλείς οδηγίες από τον θεράποντα γιατρό του. 
Χρήσιμες απλές και γενικές οδηγίες που πρέπει να εφαρμόζονται και οι οποίες προέρχονται από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία.
  • Ασκηθείτε μόνο όταν αισθάνεστε καλά.
  • Μην ασκείστε αμέσως μετά το φαγητό. Περιμένετε τουλάχιστον 2 ώρες.
  • Χρειάζεται προσοχή στις καιρικές συνθήκες. Αποφύγετε την άσκηση με υψηλές θερμοκρασίες ιδιαίτερα όταν έχετε κουραστεί στην εργασία σας. Γενικά αποφεύγουμε την άσκηση σε ακραίες θερμοκρασίες, χρησιμοποιούμε κατάλληλα ρούχα ανάλογα με την εποχή και φροντίζουμε πάντα την ενυδάτωσή μας με νερό, ισοτονικά διαλύματα ηλεκτρολυτών, φρούτα μετά το πέρας της άσκησης ή και κατά τη διάρκεια αυτής εάν είναι πολύωρη. Σε θερμοκρασία πάνω από 22-25ο Κελσίου μειώστε τον ρυθμό, δείξετε μεγαλύτερη ευαισθησία σε τυχόν συμπτώματα και πίνετε πολλά υγρά πρίν και μετά την άσκηση. Η άσκηση είναι καλύτερα ανεκτή σε χαμηλή θερμοκρασία ή με ελαφρό αεράκι ή θαλάσσια αύρα.
  • Προσοχή στις ανηφόρες. Μειώστε ταχύτητα και ένταση οπωσδήποτε.
  • Ασκηθείτε με ελαφρά αθλητικά ρούχα και υποδήματα. Ιδιαίτερα αποφύγετε τα συνθετικά που δεν αφήνουν το σώμα να "αναπνεύσει" και φορέστε οπωσδήποτε καπέλο στον ήλιο.
  • Κάθε οργανισμός είναι ένα σύνολο με ιδιαιτερότητες. Για το πρόγραμμα σωματικής σας άσκησης συζητείστε με τον γιατρό που σας παρακολουθεί.
  • Για την καρδιά ωφέλιμη άσκηση είναι μόνο η αερόβια άσκηση. Το βάδισμα, κολύμπι (αποφυγή κακώσεων μυών και αρθρώσεων), τρέξιμο (jogging), ποδηλασία κ.λπ.. Γενικά το βάδισμα είναι η προτιμητέα άσκηση ύστερα από ένα οξύ στεφανιαίο επεισόδιο διότι δεν χρειάζεται κάποια εξάσκηση και μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας.
  • Μάθετε να αναγνωρίζετε τυχόν καρδιολογικά συμπτώματα κατά την διάρκεια της άσκησης: α) δυσφορία στο άνω μέρος του σώματος, όπως τον θώρακα, στα χέρια, στο λαιμό, στη γνάθο. Η δυσφορία αυτή μπορεί να ποικίλει σε ένταση και να είναι σαν πόνος, κάψιμο, σφίξιμο ή πίεση. β) Αίσθημα λιποθυμίας ή λιποθυμία κατά ή μετά την άσκηση. Αν και μπορεί να μην οφείλεται στην καρδιά σταματήστε την άσκηση και συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. γ) δύσπνοια. Η συχνότητα και το βάθος των αναπνοών φυσικά αυξάνονται με την άσκηση αλλά δεν θα πρέπει να προκαλείται δυσφορία δυσχέρεια στην ομιλία ή βήχας. Ο ρυθμός της αναπνευστικής λειτουργίας πρέπει να αποκαθίσταται σε λιγότερο από 5 λεπτά μετά την διακοπή της άσκησης.
  • Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να δείχνουν ότι ασκείστε σε ρυθμό εντονότερο απ` όσο αντέχετε: αδυναμία να ολοκληρώσετε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, αδυναμία συνομιλίας κατά την άσκηση, ζάλη ή ναυτία, χρόνια κόπωση, αϋπνία, πόνος στις αρθρώσεις.
  • Να ξεκινάτε πάντα αργά και να αυξάνετε την ένταση προοδευτικά. Δίνετε έτσι την ευκαιρία στην καρδιά να προσαρμοστεί κατάλληλα.


Οδηγίες για την δυσπεψία και την βαρυστομαχιά

Γράφει ο γιατρός Αλέξανδρος Γιατζίδης, medlabnews.gr

Αν δεν καταφέρετε να φρενάρετε τη βουλιμία και τα πρώτα σημάδια της δυσπεψίας κάνουν την εμφάνισή τους, απειλώντας να χαλάσουν τη γιορτινή ατμόσφαιρα, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες:
  
Αν αρχίσετε και νιώθετε βαρύ το στομάχι σας και έχετε κάποιο από τα δυσάρεστα συμπτώματα που προαναφέραμε, αποφύγετε –αντίθετα με ό,τι κάνουν οι περισσότεροι- τα ανθρακούχα ποτά, καθώς δίνουν την αίσθηση προσωρινά ότι ανακουφίζουν, αλλά στην πραγματικότητα προκαλούν φούσκωμα και διαταράσσουν τη φυσιολογική έκκριση του στομάχου. Τα αεριούχα ποτά δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση τη διαδικασία της πέψης ενώ βοηθούν και στη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα.

Επίσης δεν κάνει καλό το τσιγάρο αμέσως μετά το φαγητό. Η νικοτίνη έχει την ιδιότητα να βοηθά στη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα και να επιτρέπει την όποια παλινδρόμηση, να γίνεται ευκολότερα.

Αν συνηθίζετε να πίνετε μαγειρική σόδα διαλυμένη σε νερό κάθε φορά που έχετε συμπτώματα δυσπεψίας, πρέπει να γνωρίζετε ότι με τη χρόνια χρήση μπορεί να πάθετε γαστρίτιδα.


Πιείτε νερό, ζεστό νερό με λεμόνι ή ένα ζεστό ρόφημα.
Η μέντα έχει σπασμολυτική δράση, χαλαρώνει τους μυς του πεπτικού συστήματος και το αφέψημα από τα φύλλα της βοηθάει στην καλή χώνεψη. Στο τελευταίο μπορείτε να προσθέσετε άγριο γεράνι (για τη μείωση των όξινων εκκρίσεων) ή δεντρομολόχα (για να απαλλαγείτε άμεσα από το στομαχόπονο). Τα αφεψήματα του χαμόμηλου και του φασκόμηλου λειτουργούν επίσης ως ήπια κατασταλτικά στην αντιμετώπιση της δυσπεψίας.
Η κανέλα επίσης θεωρείται ιδανική για την αντιμετώπιση της δυσπεψίας.
Στην περίπτωση που υποφέρετε από πόνους, πολύ αποτελεσματική είναι η κομπρέσα από λιωμένο δεντρολίβανο που θα βράσετε και θα τοποθετήσετε χλιαρό στην πονεμένη περιοχή.

Το κυκλικό μασάζ στην κοιλιά (γύρω από τον αφαλό) με ελαιόλαδο ή κάποιο άλλο φυτικό λάδι στο οποίο θα έχετε ρίξει μέσα μερικές σταγόνες αιθέριων ελαίων από πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ, μύρο, μέντα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ ή θυμάρι, βοηθάει πολύ στην ανακούφιση των δυσπεπτικών συμπτωμάτων.

Περπατήστε. Μόλις φάτε βγείτε λίγο και περπατήστε κάνει καλό και διευκολύνει απίστευτα το στομάχι μας να χωνέψει.

Προσπαθείστε να μην πέσετε για ύπνο αμέσως μόλις φάτε. Δώστε λίγο χρόνο στον οργανισμό σας και μην ξαπλώσετε. Η πέψη διευκολύνεται από μια πιο όρθια στάση.

Εάν κάνετε εμετό, δεν θα πρέπει να σας πιάσει πανικός, γιατί το στομάχι «ανακουφίζεται» και η δυσπεψία περνάει πιο γρήγορα.

Εάν τα συμπτώματα δεν περάσουν σε 10-12 ώρες ή εκδηλωθεί και ταχυκαρδία, τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως τον γιατρό.

Και για την άλλη μέρα......
Την επόμενη ημέρα δεν θα πρέπει να κάνετε το λάθος να παραλείψετε να φάτε γεύμα ή βραδινό, γιατί θα διαταραχτεί η ισορροπία του μεταβολισμού των σακχάρων και αυτό θα οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής στο μεθεπόμενο γεύμα. 
Φάτε κάτι ελαφρύ και σε μικρότερες ποσότητες, περιορίστε τους υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά και πατάτες) και προτιμήστε το λευκό κρέας, το ψάρι, τα φρούτα και τα λαχανικά.

Διαβάστε επίσης:
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων