1/1/14 | MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Αλήθεια ή ψέματα ότι τα αντιβιοτικά παχαίνουν;

Επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγος , medlabnews.gr

Είναι γνωστό από το 1950 ότι η διατροφή χαμηλών δόσεων αντιβιοτικών σε ζώα αυξάνει το σωματικό βάρος τους. Η πρακτική, που ονομάστηκε STAT , μειώνει το κόστος των ζωοτροφών, αυξάνοντας παράλληλα την παραγωγή κρέατος. Σχεδόν το 80% των αντιβιοτικών που αγοράζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό. Η πρακτική αυτή είναι ύποπτος για τη διευκόλυνση της εξέλιξης των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά "μικρόβια", όπως σταφυλόκοκκου, ο οποίος μολύνει χοίρους και ανθρώπους και είναι γνωστό ότι είναι ιδιαίτερα συχνή σε φάρμες χοίρων. Εν τω μεταξύ, αυτό που έρχεται στο φως, είναι ότι τα αντιβιοτικά μπορούν να προκαλέσουν στους ανθρώπους ότι προκαλούν και στα ζώα: την παραγωγή λίπους.
Τα αποτελέσματα μιας μελέτης του 1955 στην οποία τα αντιβιοτικά και τα εικονικά φάρμακα δόθηκαν σε τρεις ομάδες νεοσύλλεκτων του Πολεμικού Ναυτικού ήταν εντυπωσιακά. Η ομάδα του εικονικού φαρμάκου παρουσίασε τη μικρότερη αύξηση του σωματικού βάρους, και διέφερε σημαντικά από τις δύο ομάδες που πήραν διαφορετικά αντιβιοτικά. Σε γενικές γραμμές, τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξήθηκαν με τη χρήση των αντιβιοτικών. Πρόσφατες έρευνες, ενισχύουν τις ενδείξεις ότι αυτή η σχέση δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Το βασικό που συμβαίνει είναι ότι τα αντιβιοτικά μεταβάλουν την φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου και με τον τρόπο αυτό μεταβάλλεται η διαδικασία που μεταβολίζει ο οργανισμός μας, τις διάφορες τροφές.

Τα αντιβιοτικά δεν πρέπει να χορηγούνται ποτέ χωρίς ιατρική συνταγή!

Τα αντιβιοτικά είναι πολύτιμα φάρμακα και η διαφύλαξη της αποτελεσματικότητάς τους μας αφορά όλους.

Η κατανάλωση των αντιβιοτικών συνδέεται άμεσα με την δημιουργία της μικροβιακής αντοχής. Η επίδραση των αντιβιοτικών στις φυσιολογικές χλωρίδες του ανθρώπινου οργανισμού έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία αλλά και επικράτηση για μακρό χρονικό διάστημα ανθεκτικών μικροβίων. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιβιοτικά είναι ευάλωτοι στο να αποικιστούν ή να εμφανίσουν λοίμωξη από ανθεκτικά παθογόνα. Επίσης αποτελούν την δεξαμενή από την οποία πιθανότατα θα μεταδοθούν ανθεκτικά μικρόβια στο οικείο περιβάλλον ή στους συν-νοσηλευόμενους με αυτούς ασθενείς.

Στο νοσοκομείο, η χρήση των αντιβιοτικών και η μικροβιακή αντοχή συνιστούν έναν φαύλο κύκλο που οδηγεί στην δημιουργία ακόμη πιο ανθεκτικών μικροβίων και κατ’ επέκταση στην χρήση ακόμη πιο προωθημένων αντιβιοτικών. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ, εάν δεν υπάρξει κοινή συνείδηση ότι η αιτία της δημιουργίας και της επικράτησης των ανθεκτικών μικροβίων είναι η μη ορθή χρήση των αντιβιοτικών, ενώ η αιτία της διασποράς τους είναι η ανεπαρκής εφαρμογή των κανόνων υγιεινής και ιδιαίτερα της Υγιεινής των Χεριών. 

Για να αντιμετωπισθεί η διασπορά των ανθεκτικών μικροβίων στα ελληνικά νοσοκομεία θα πρέπει να υπάρξουν δράσεις και στις δύο αυτές παραμέτρους. Να δοθεί έμφαση τόσο στην ορθή χρήση των αντιβιοτικών όσο και στην πιστή εφαρμογή των μέτρων πρόληψης και ελέγχου.

Στην κοινότητα, η ανάπτυξη των ανθεκτικών στελεχών συνδέεται περισσότερο με την χρήση των αντιβιοτικών και γι αυτό η προσπάθεια για περιορισμό της χρήσης τους θα πρέπει να είναι ακόμη πιο συστηματική και στοχευμένη. 

Ο γιατρός της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ακολουθώντας τις κατευθυντήριες οδηγίες αντιμικροβιακής θεραπείας και εφαρμόζοντας τις άμεσες δοκιμασίες διάγνωσης μικροβιακών λοιμώξεων (όπως για παράδειγμα για την διάγνωση της στρεπτοκοκκικής αμυγδαλίτιδας) μπορεί να χορηγήσει με ασφάλεια αντιβιοτικά στις περιπτώσεις που υπάρχουν πραγματικά ενδείξεις για τη χορήγησή τους. 

Παράλληλα ενδείκνυται να επιλέξει το αντιβιοτικό με το στενότερο αντιμικροβιακό φάσμα ώστε να αποφύγει την δημιουργία ανθεκτικών στελεχών.

Δεδομένα που αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας προκύπτουν τόσο από τα συστήματα επιτήρησης της μικροβιακής αντοχής όσο και από σημαντικές πολυκεντρικές μελέτες. Τα σημαντικότερα από αυτά τα δεδομένα είναι τα ακόλουθα:

Το μεγαλύτερο ποσοστό (>50%)των μικροοργανισμών που αποτελούν τα συχνότερα αίτια νοσοκομειακών λοιμώξεων στην χώρα μας (Acinetobacter, Klebsiella, Pseudomonas) είναι ανθεκτικά στις καρβαπενέμες, που είναι τα πολυτιμότερα αντιβιοτικά για την θεραπεία σοβαρών μικροβιακών λοιμώξεων.
Η χώρα μας συγκαταλέγεται στις χώρες με τα υψηλότερα επίπεδα μικροβιακής αντοχής όχι μόνο για τα ανωτέρω μικρόβια αλλά και για τα υπόλοιπα νοσοκομειακά παθογόνα όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, ο εντερόκοκκος και τα εντεροβακτηριακά.

Συνεχώς αυξάνεται η μικροβιακή αντοχή στα τελευταία αντιβιοτικά (τιγεκυκλίνη, κολιμυκλινη, γενταμικίνη) που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων από τα πολυανθεκτικά Gram αρνητικά παθογόνα. Αυτό αφορά ιδιαίτερα στα στελέχη K. pneumoniae, με αποτέλεσμα να μην διαθέτουμε πλέον αντιβιοτικά για να αντιμετωπίσουμε τις συγκεκριμένες λοιμώξεις.

Η κατανάλωση των πλέον προωθημένων αντιβιοτικών στα ελληνικά νοσοκομεία είναι η υψηλότερη στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα αυτό αφορά τόσο τα αντιβιοτικά (καρβαπενέμες, κολιμυκίνη, τιγεκυκλίνη) που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση λοιμώξεων από ανθεκτικά Gram αρνητικά παθογόνα, όσο και εκείνων (νταπτομικίνη και λινεζολίδη) που χορηγούνται για την θεραπεία λοιμώξεων από Gram θετικά βακτήρια που αποτελούν πολύ πιο σπάνια αίτια νοσοκομειακών λοιμώξεων στην χώρα μας ενώ ενδημούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Όσον αφορά στην κοινότητα ένας από τους σημαντικότερους δείκτες μικροβιακής αντοχής είναι η αντοχή του κολοβακτηριδίου στα αντιβιοτικά. Το κολοβακτηρίδιο αποτελεί το συχνότερο αίτιο ουρολοιμώξεων. Η υπερκατανάλωση των κινολονών για την θεραπεία της οξείας ανεπίπλεκτης κυστίτιδας έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της μικροβιακής αντοχής του κολοβακτηριδίου στις κινολόνες (από 2,2% το 2005 σε 6.2% το 2012). Παράλληλα αυξήθηκε η αντοχή του κολοβακτηριδίου στις κινολόνες και για τα άλλα είδη ουρολοιμώξεων ( από 5,2% το 2005 σε 10,2% το 2012).

Η αύξηση αυτή της αντοχής του κολοβακτηριδίου στις κινολόνες είναι πολύ σημαντική. Ενώ υπάρχουν άλλα αντιβιοτικά στενότερου μικροβιακού φάσματος που θα έπρεπε να αποτελούν την πρώτη επιλογή για την θεραπεία της ανεπίπλεκτης κυστίτιδας, η χρήση κινολονών είναι αδικαιολόγητη. Οι κινολόνες είναι αντιβιοτικά που η χρήση τους ενδείκνυται για την αντιμετώπιση σοβαρών ουρολοιμώξεων. Γι αυτό σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία απαιτείται ειδική ιατρική συνταγή για την προμήθειά τους από τα φαρμακεία.

Ο πνευμονιόκοκκος αποτελεί για την κοινότητα έναν άλλο σημαντικό δείκτη μικροβιακής αντοχής αφού είναι το συχνότερο αίτιο σοβαρών λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Η αντοχή του πνευμονιοκόκκου στις μακρολίδες (με κύρια εκπρόσωπο την ερυθρομυκίνη), που αποτελούν αντιβιοτικά συχνά χορηγούνται σε παιδιά και σε ενήλικες, έχει τα τελευταία χρόνια μειωθεί (από 33,5% το 2004 σε 21,4% το 2010). Παράλληλα παρατηρείται και μείωση της κατανάλωσης των μακρολιδών στην κοινότητα.

Παρά την μείωση όμως, η μικροβιακή αντοχή του πνευμονιοκόκκου στις μακρολίδες συνεχίζει να είναι υψηλή και η χώρα μας συνεχίζει να παραμένει πρώτη στην κατανάλωση των μακρολιδών στην κοινότητα ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν δυνατότητες για περαιτέρω μείωση της κατανάλωσης των μακρολιδών. Τονίζεται ότι ένα σημαντικό ποσοστό των φαρμάκων αυτών χορηγείται για λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος που ως επί των πλείστον είναι ιογενούς αιτιολογίας και τα αντιβιοτικά είναι εξορισμού αναποτελεσματικά.

Έρευνα της κοινής γνώμης που πραγματοποιήθηκε από το ΚΕΕΛΠΝΟ στα τέλη Οκτωβρίου του 2013 ανέδειξε αύξηση του ποσοστού των πολιτών που λαμβάνουν από τα φαρμακεία αντιβιοτικά χωρίς ιατρική συνταγή (από 10% το 2007 σε 15,6% το 2013). Επίσης ανέδειξε την ύπαρξη αντιβιοτικών στο σπίτι «για ώρα ανάγκης» (36%) και της αύξηση της αναφερόμενης συχνότητας παρενεργειών (από 15 σε 26%).

Οι πολίτες θα πρέπει να ενημερωθούν ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι ακίνδυνα φάρμακα αλλά χαρακτηρίζονται πολλές φορές από σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Κάθε λοίμωξη όπως και κάθε νέο επεισόδιο της ίδιας λοίμωξης απαιτεί εξειδικευμένη θεραπεία. Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται κάθε φορά για ένα συγκεκριμένο επεισόδιο λοίμωξης και για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Γι αυτό, η χρήση αντιβιοτικών που περίσσεψαν στο σπίτι ή που λαμβάνονται κατά την γνώμη και εμπειρία του οικείου περιβάλλοντος, συγγενών και φίλων, είναι επικίνδυνη πρακτική και θέτει σε κίνδυνο την ατομική υγεία.

Τα αντιβιοτικά δεν πρέπει να χορηγούνται ποτέ χωρίς ιατρική συνταγή

Στην ενημέρωση αυτή του κοινού θα πρέπει να συμβάλλουν οι επαγγελματίες υγείας που τα συνταγογραφούν καθώς και όλοι οι σχετικοί δημόσιοι φορείς.

Θα πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια των επαγγελματιών υγείας, των φαρμακοποιών, των δημόσιων φορέων αλλά και των πολιτών για να παραμείνουν τα αντιβιοτικά πολύτιμα και δραστικά στην θεραπεία των μικροβιακών λοιμώξεων. Το πρόβλημα της μικροβιακής αντοχής αφορά όλους αλλά και η ευθύνη είναι καθολική.
Ας αναλογιστούμε, ότι ενώ η πενικιλλίνη έσωσε κάποτε εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, η μικροβιακή αντοχή σήμερα σκοτώνει χιλιάδες συνανθρώπους μας.

Βιβλιογραφία
Η αντοχή του Escherichia coli στην οξεία ανεπίπλεκτη κυστίτιδα το 2012: κατευθύνοντας ορθολογικά την εμπειρική αντιμικροβιακή θεραπεία στην κοινότητα Ιωάννης Κατσαρόλης και συν . Προφορική ανακοίνωση στο 39ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο (2013)
Πανελλήνια Μελέτη Αντοχής του Πνευμονιοκόκκου στα Αντιβιοτικά 2010 προκαταρκτικά δεδομένα. Ελληνική Ομάδα Μελέτης της Αντοχής του Πνευμονιοκόκκου Γαρυφαλλιά Πουλάκου και συν. Προφορική Ανακοίνωση, 37ο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο

Χοιρινό, ένα παρεξηγημένο κρέας

Οι Έλληνες είμαστε κρεοφάγοι. Είμαστε 7οι στην ημερήσια κατανάλωση κρέατος παγκοσμίως.  Οπότε ένα θέμα που πραγματεύεται το κρέας αποκτά απευθείας ενδιαφέρον. Το χοιρινό κρέας είναι σχετικά παρεξηγημένο τρόφιμο, οπότε κρίνεται σκόπιμο να διαφωτιστούν ορισμένες πτυχές του.
Μερικά δυνατά σημεία του χοιρινού:
-Είναι καλή πηγή βιταμινών, 100γρ χοιρινού δίδουν πάνω από το 50% των αναγκών σε θειαμίνη, πάνω από το 35% νιασίνη, πάνω από 35% σε Β6.
-Περιέχει καλές ποσότητες σιδήρου, ψευδαργύρου. Τα 100γρ χοιρινού προσφέρουν 0,7-1,1mg ποιοτικού και καλά απορροφήσιμου σιδήρου και 2,6-2,7mg ψευδαργύρου, δηλαδή το 10% και 25%, αντίστοιχα, των ημερήσιων αναγκών. Ίδια ποσότητα μοσχαριού (100γρ) προσφέρει κοντά στο 20% και 50% των αναγκών μας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, αντίστοιχα.
-Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, κάτι που δίνει το πλεονέκτημα να αφαιρείται, με αποτέλεσμα το τελικό προϊόν να περιέχει λιγότερα λιπαρά. Σημειώνεται ότι ο διαχωρισμός λίπους στο μοσχάρι είναι δυσκολότερος έως αδύνατος. Υπάρχουν κομμάτια χοιρινού που περιέχουν μόνο 6% λίπος (ψαρονέφρι, «το μάτι» μπριζόλας με κόκκαλο). Βέβαια, υπάρχουν κομμάτια χοιρινού (πχ ‘παντσέτες’) που ξεπερνάνε το 30% σε λίπος, οπότε προσοχή στο τι διαλέγετε.
-Κατά μέσο όρο το χοιρινό περιέχει λιγότερη χοληστερόλη από το μοσχάρι. 100 γρ χοιρινού περιέχουν περί τα 100mg χοληστερόλης.
-Η πρωτεΐνη που περιέχει είναι καλής ποιότητας, με πολλά απαραίτητα αμινοξέα (που δεν μπορεί να τα συνθέσει ο ανθρώπινος οργανισμός), όπως ισχύει με τα περισσότερα κόκκινα κρέατα. Κατά μέσο όρο το χοιρινό έχει λίγο λιγότερη ποσοτικά πρωτεΐνη από το μοσχάρι. Όμως ένα κομμάτι «χοιρινό κόντρα» διαχωρισμένο από λίπος (“sirloin”), έχει ίδια ποσότητα πρωτεΐνης με το αντίστοιχο κομμάτι μοσχαριού (“sirloin”). Μάλιστα, ένα τέτοιο κομμάτι χοιρινού έχει 2 γρ λιγότερα σε λίπος.
-Προσφέρει πολλές εκδοχές στη μαγειρική, με πολλές συνταγές για «κατσαρόλα».
-Μην ξεχνάμε επιπλέον ότι στην Ελλάδα της ύφεσης ότι το χοιρινό κρέας παρουσιάζει μεγαλύτερη αυτάρκεια (35%) σε σχέση με το μοσχάρι. Είναι σημαντικό λοιπόν να προτιμάμε ελληνικό χοιρινό, βοηθώντας στην τοπική μας οικονομία περισσότερο.
Όλα τα παραπάνω είναι καλό να τα γνωρίζουμε, όπως είναι καλό να γνωρίζουμε ότι τη μέση κατανάλωση κρέατος πρέπει να την ελαττώσουμε. 1 φορά/ εβδομάδα κατανάλωση κόκκινου κρέατος είναι αρκετή, εφόσον μιλάμε για υγιείς ενήλικες.
Βιβλιογραφία:
-Τριχοπούλου Α. Πίνακες Σύνθεσης Τροφίμων και Ελληνικών Πιάτων. 2004. Εκδόσεις Παρισιάνου
-ΠΑΣΕΓΕΣ, Αυτάρκεια Αγροτικών Διατροφικών Προϊόντων, Αύγουστος 2012
-Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τη Διατροφή και τις Διατροφικές Διαταραχές 2008-2012, Αθήνα 2008
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΜΠΕΡΤΖΕΛΕΤΟΣ
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc
Γρηγορίου Ε’ 29, Τρίπολη
τηλ: 2710 232364
site: www.bertzeletos.gr

Οριστική λύση τα επόμενα χρόνια στη μεταμόσχευση καρδιάς θα δώσει η τεχνητή καρδιά

ΕΤΑΙΡΕΙΑ   ΜΕΛΕΤΗΣ   ΚΑΙ    ΕΡΕΥΝΑΣ
 TΗΣ       ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ       AΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

Οριστική λύση στο τεράστιο παγκόσμιο πρόβλημα των καρδιακών μεταμοσχεύσεων, λόγω έλλειψης μοσχευμάτων, αναμένεται να δώσει τα επόμενα χρόνια η πλήρως εμφυτεύσιμη τεχνητή καρδιά!
Ο πρόεδρος κ Αδαμόπουλος
Αυτό τονίστηκε σήμερα κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου  της Εταιρείας Μελέτης και Έρευνας  Καρδιακής Ανεπάρκειας, στο πλαίσιο του 15ου  Πανελλήνιου Συνεδρίου της .
«Ιδιαίτερες ελπίδες, προς την κατεύθυνση αυτή, δίνει η πλήρως εμφυτεύσιμη τεχνητή καρδιά που πρόσφατα δοκιμάσθηκε με επιτυχία στην Γαλλία και που έχει προοπτική, σύμφωνα με τους κατασκευαστές, να διαρκέσει τουλάχιστον για  πέντε  χρόνια» τόνισε ο πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης και Έρευνας Καρδιακής Ανεπάρκειας  κ. Σταμάτης Αδαμόπουλος .
Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας με την δημιουργία αμφικοιλιακών βηματοδοτών, απινιδιστών και της τεχνητής καρδιάς έχει βοηθήσει σημαντικά στον τομέα της καρδιακής ανεπάρκειας, η οποία ωστόσο εξακολουθεί κάθε χρόνο  να σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους  και από τις πιο βαριές μορφές καρκίνου!
Όπως διευκρίνισε ο κ Αδαμόπουλος «η ετήσια επιβίωση ασθενών που φέρουν συσκευές μηχανικής υποστήριξης, σαν γέφυρα για μεταμόσχευση, πλησιάζει το 90% .Oυσιαστικά δεν διαφέρει από την ετήσια επιβίωση ασθενών μετά από μεταμόσχευση καρδιάς έτσι ώστε το ενδεχόμενο να υποκαταστήσουν οι τεχνητές καρδιές την μεταμόσχευση, δίνοντας  οριστική λύση στο τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης μοσχευμάτων, δεν τοποθετείται στο μακρινό μέλλον».
Βεβαίως, σύμφωνα με τον  αναπληρωτή καθηγητή καρδιολογίας Παν/ου Αθηνών κ. Γεράσιμο Φιλιππάτο «Η μεταμόσχευση καρδιάς εξακολουθεί να αποτελεί την πλέον δόκιμη θεραπεία στους ασθενείς  με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια καθώς όχι μόνο επιμηκύνει τη ζωή (μέσος χρόνος επιβίωσης πάνω από 12 χρόνια σε ασθενείς που αν παραμείνουν με την συμβατική θεραπεία θα έχουν μέσο χρόνο επιβίωσης λιγότερο από 12 μήνες) αλλά προσφέρει εντυπωσιακή βελτίωση στην ποιότητα ζωής δεδομένου ότι πάνω από 50% των μεταμοσχευμένων επιστρέφουν στην εργασία τους και συνεχίζουν να εργάζονται ακόμα και πέντε χρόνια μετά την μεταμόσχευση».
Σήμερα, η τεχνητή καρδιά χρησιμοποιείται είτε σαν γέφυρα για μεταμόσχευση (bridge to transplantation), “αγοράζοντας” έτσι χρόνο μέχρι την ανεύρεση του πολυπόθητου κατάλληλου μοσχεύματος (το 40% των μεταμοσχευμένων υποστηριζόταν μηχανικά πριν την μεταμόσχευση), είτε σαν καταληκτική (τελική) θεραπεία σε ασθενείς που δεν είναι κατάλληλοι για μεταμόσχευση (destination therapy) και στους οποίους πριν μερικά χρόνια τα θεραπευτικά  όπλα είχαν εξαντληθεί.
Υπάρχει μία τρίτη, μικρότερη, κατηγορία ασθενών στους οποίους η “τεχνητή καρδιά” προκαλεί τέτοια βελτίωση της λειτουργίας του πάσχοντος μυοκαρδίου ώστε να καθίσταται δυνατός ο απογαλακτισμός του ασθενούς από το μηχάνημα (bridge to recovery) με αποτέλεσμα η καρδιά να είναι πλέον ικανή να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του οργανισμού για μήνες ή και για χρόνια χωρίς την ανάγκη νέας μηχανικής υποστήριξης ή μεταμόσχευσης.
              
                ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ    ΚΑΡΔΙΑΣ
Σύμφωνα με στοιχεία που ανέφερε ο  συντονιστής διευθυντής καρδιολογίας στο «Ελπίς» κ. Αθανάσιος Τρίκας κάθε χρόνο οι μεταμοσχεύσεις παγκοσμίως δεν υπερβαίνουν τις 5500-6000, όταν μόνο στις ΗΠΑ ο αριθμός των ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια ανέρχεται με τους μετριότερους υπολογισμούς στις 300000!
Μάλιστα ο αριθμός ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, κάτω των 75 χρόνων, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν με μεταμόσχευση καρδιάς ή μηχανική υποστήριξη, ανέρχεται με τους μετριότερους, επίσης, υπολογισμούς στις 150000.
Λόγω, λοιπόν, του περιορισμένου αριθμού δωρητών καρδιάς η συνολική ευεργετική επίδραση της μεταμόσχευσης στην καρδιακή ανεπάρκεια κρίνεται ως «επιδημιολογικά πολύ μικρή».
Αντίστοιχα στη χώρα μας ο αριθμός των ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, στους οποίους η συμβατική αγωγή έχει καταστεί αναποτελεσματική, ανέρχεται σε 10-20000 και πιο ειδικά ο αριθμός ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια κάτω από των 75 χρόνων, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν με μεταμόσχευση καρδιάς ή μηχανική υποστήριξη, ανέρχεται σε τουλάχιστον 5000.
Ως εκ τούτου η ανάγκη αντιμετώπισης του ολοένα αυξανόμενου αυτού πληθυσμού, πέραν της μεταμόσχευσης, είναι πλέον διεθνώς άκρως επιτακτική και η χρόνια υποστήριξη με τις τεχνητές καρδιές εμφανίζεται αυτή την στιγμή και για το προσεχές, τουλάχιστον, μέλλον ως η πιο πρόσφορη εφαρμόσιμη λύση. Στην αύξηση αυτή της επιβίωσης που προσφέρουν οι συσκευές αυτές έχουν συμβάλλει τρείς παράγοντες: η εκρηκτική τεχνολογική πρόοδος, η καλύτερη γνώση της λειτουργίας και των επιπλοκών των συσκευών αυτών και η ορθότερη επιλογή των πλέον κατάλληλων ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια για την συγκεκριμένη θεραπεία.
Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μας δεν υπολείπεται, συγκρινόμενη με μεγάλα κέντρα της Ευρώπης και της Αμερικής, στην αντιμετώπιση του τελικού σταδίου καρδιακής ανεπάρκειας προσφέροντας ελπίδα σε περιπτώσεις που προ 15ετίας  εθεωρούντο «χαμένες», είτε με την μορφή της μεταμόσχευσης καρδιάς, είτε με την μορφή της μηχανικής υποστήριξης. Μάλιστα στην Ελλάδα η μεταμόσχευση καρδιάς γνωρίζει τους τελευταίους μήνες καινούρια άνθιση με την πραγματοποίηση 29 μεταμοσχεύσεων μέσα σε 20 μήνες!

   ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ   Η ΚΑΡΔΙΑΚΗ   ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ 
  Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ένα σύνδρομο, το οποίο σχετίζεται με κακή ποιότητα ζωής, πολύ υψηλό κόστος και είναι δυνητικά θανατηφόρος. Πέραν, όμως, της σοβαρής ιατρικής και ανθρώπινης διάστασης η καρδιακή ανεπάρκεια θέτει στις σύγχρονες κοινωνίες ένα μείζον οικονομικό πρόβλημα: επιδημιολογικά στοιχεία από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη δείχνουν ότι ενώ η θνητότητα των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια έχει βελτιωθεί την τελευταία τριακονταετία, ωστόσο οι νοσηλείες των ασθενών για απορρύθμιση του συνδρόμου έχουν τριπλασιαστεί. Η αύξηση του μέσου προσδόκιμου επιβίωσης του γενικού πληθυσμού αλλά και των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια (λόγω εμφύτευσης απινιδιστών που προλαμβάνουν τον αιφνίδιο θάνατο), η πιο αποτελεσματική θεραπεία  του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου και η τεχνολογική εξέλιξη οδήγησε στην αύξηση του πληθυσμού των ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία απαιτεί συχνές νοσηλείες.
 Η αύξηση των νοσηλειών οδηγεί μοιραία στην αύξηση των δαπανών για την υγεία, διπλασιάζοντας το κόστος την τελευταία τριακονταετία έτσι ώστε οι εισαγωγές στο νοσοκομείο ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια να απορροφούν πλέον πάνω από το 2% των συνολικών δαπανών για την υγεία.
 Στοιχεία από την Μεγάλη Βρετανία αλλά και από την Ελλάδα δείχνουν ότι περίπου το 70-80% των δαπανών για την καρδιακή ανεπάρκεια οφείλονται στις νοσηλείες των ασθενών, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό οφείλεται στη φαρμακευτική αγωγή (10-18%) και τις εξωτερικές επισκέψεις των ασθενών (10-20%).
Στοιχεία από τις ΗΠΑ δείχνουν ότι τα 2/3 των νοσηλειών θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί γιατί οφείλονταν από πλευράς των ασθενών σε κακή συμμόρφωση τους με τις διαιτητικές οδηγίες (υπερβολική πρόσληψη αλατιού και υγρών) και τη φαρμακευτική αγωγή αλλά και από πλευράς της ιατρικής κοινότητας σε μη ορθή τήρηση των κατευθυντήριων οδηγιών για την συνταγογράφηση και τιτλοποίηση των δόσεων των φαρμάκων.
Συνεπώς, η εκπαίδευση τόσο των ασθενών όσο και των ατόμων που παρέχουν υπηρεσίες υγείας είναι απαραίτητη για τη μείωση των νοσηλειών για ΚΑ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ευεργετικού ρόλου της εκπαίδευσης και της εφαρμογής των διεθνών κατευθυντηρίων οδηγιών προσφέρει και η Ελλάδα όπου η αύξηση της συνταγογράφησης θεραπειών όπως οι βήτα-αναστολείς από το 30% στο 80% την τελευταία δεκαετία συνετέλεσε στην μείωση της ενδονοσοκομειακής θνητότητας των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια από το 7% στο 4%.  
          



20 χρόνια λαπαροσκοπικής χειρουργικής με ανώτερα αποτελέσματα και πολλαπλά οφέλη

Ανώτερα αποτελέσματα με πολλαπλά οφέλη σε δεκάδες εκατομμύρια ασθενείς, γιατρούς και ασφαλιστικά ταμεία, προσφέρει παγκόσμια αλλά και στη χώρα μας τα τελευταία 20χρόνια η εφαρμογή της λαπαροσκοπικής χειρουργικής!
Η εφαρμογή της, σύμφωνα με τους χειρουργούς, άνοιξε νέους ορίζοντες και δημιούργησε νέα δεδομένα  στη χειρουργική του πεπτικού και όχι μόνο. Ενώ η παθολογία και οι βασικές χειρουργικές αρχές παρέμειναν φυσικά οι ίδιες, η χειρουργική προσπέλαση, ο χρόνος νοσηλείας, ο μετεγχειρητικός πόνος, οι άμεσες και απώτερες επιπλοκές και ο χρόνος επανόδου του ασθενή στην καθημερινότητα και την εργασία του άλλαξαν θεαματικά υπέρ του,  με την επικράτηση της λαπαροσκοπικής χειρουργικής.
«Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι η ανάπτυξη της λαπαροσκοπικής τεχνικής και της μικροεπεμβατικής χειρουργικής υπήρξε τόσο επαναστατική για την εποχή μας, όσο και η εφαρμογή της γενικής αναισθησίας τον προηγούμενο αιώνα»  τόνισε  ο διαπρεπής χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, Πρόεδρος  της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής και  Δ/ντης Χειρουργικής Κλινικής Ομίλου Ιατρικού Αθηνών – Ιατρικό Περιστερίου (www.axiarchos.gr).

Λαπαροσκοπική χειρουργική είναι η τεχνολογικά εξελιγμένη χειρουργική που επιτρέπει τη διενέργεια πολύπλοκων επεμβάσεων χωρίς τομές με τη βοήθεια ειδικά σχεδιασμένων εργαλείων και έχει πάρει το όνομα της από την λέξη  «λαπάρα» που σημαίνει κοιλιά και το ρήμα  «σκοπώ» που σημαίνει βλέπω/ κοιτάζω/ παρατηρώ.
Σήμερα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία,  20 χρόνια μετά την εφαρμογή της , η λαπαροσκοπική χειρουργική  έχει καθιερωθεί ως τεχνική και έχει καταφέρει να εκτοπίσει την ανοικτή χειρουργική, στις πιο δύσκολες επεμβάσεις, καθώς προσφέρει ανώτερα αποτελέσματα και μοναδικά πλεονεκτήματα.
 Στην Ευρώπη  το ποσοστό των λαπαροσκοπικών επεμβάσεων αγγίζει το  75% ακόμα και στα πιο σύνθετα ογκολογικά προβλήματα, ενώ στις ΗΠΑ το 70%.  Στη χώρα μας έχουν γίνει εκατοντάδες  χιλιάδες λαπαροσκοπικές επεμβάσεις, καθιερώνοντας τη λαπαροσκοπική χειρουργική στη συνείδηση του Eλληνα ασθενή σαν την κύρια μέθοδο θεραπείας των χειρουργικών παθήσεων αντρών και γυναικών.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής η λαπαροσκοπική χειρουργική χρησιμοποιείται στο σύνολο σχεδόν των επεμβάσεων του πεπτικού συστήματος όπως:
Ø Στον καρκίνο του εντέρου,  στομάχου, ήπατος, παγκρέατος
Ø Σε όλες τις μορφές κήλης ( βουβωνοκήλη, ομφαλοκήλη, μηροκήλη, μετεγχειρητικές κήλες)
Ø Στην αφαίρεση της οξείας σκωληκοειδίτιδας και  της χολής
Ø Στην αποκατάσταση της διαφραγματοκήλης, της αχαλασίας του οισοφάγου,
Ø Στην αντιμετώπιση του συμφυτικού ειλεού
Ø Σε όλες τις επεμβάσεις παχυσαρκίας
Ø Στην αφαίρεση ινομυωμάτων και κυστών από τις ωοθήκες
Ø Στην σπληνεκτομή
Ø Στην επινεφριδεκτομή
Ø Στην αντιμετώπιση  της  κιρσοκήλης

«Εκείνο, που κάνει τη λαπαροσκοπική χειρουργική την πρώτη επιλογή για  το σύνολο σχεδόν των επεμβάσεων στον κοιλιακό χώρο  είναι τα ανώτερα αποτελέσματα που έχει σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο και μοναδικά πλεονεκτήματα για τους ασθενείς, τους γιατρούς και τα  ασφαλιστικά ταμεία»» συμπλήρωσε  ο κ. Ξιάρχος .
Τα πλεονεκτήματα για τους ασθενείς είναι:
Ø Eλαφριά αναισθησία
Ø Ελάχιστο χειρουργικό τραύμα,
Ø Γρήγορη ανάρρωση
Ø Μηδαμινή απώλεια αίματος
Ø Γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο
Ø Ταχεία επάνοδο στην εργασία
Ø Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου
Ø Σχεδόν εξάλειψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα, όπως η διαπύηση, η διάσπαση, η κήλη, ο χρόνιος πόνος κ.λπ.
Ø Λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές
Ø Μείωση πιθανότητας για δημιουργία μετεγχειρητικών συμφύσεων
Για τους γιατρούς:
Ø H χειρουργική ομάδα προφυλάσσεται από τη μετάδοση ιογενών λοιμώξεων
Ø Μεγέθυνση εικόνας κατά 10-15 φορές και καλύτερο φωτισμό
Για τα ταμεία:
Ø Μικρότερο κόστος λόγω της μικρής παραμονής στο νοσοκομείο
Ø Κέρδος  εισφορών με την  γρήγορη επάνοδο στην εργασία.
www.axiarchos.gr  Τηλ. 2107296584 ,6938340082
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων