MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Θυρεοειδής

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θυρεοειδής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θυρεοειδής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Νιώθετε κούραση; Τι φταίει και ΔΕΝ μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας; Ποια η σωστή διατροφή; Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;




Αρκετοί άνθρωποι αισθάνονται καθημερινά κούραση και δυσφορία, έχουν δυσκολία συγκέντρωσης και νιώθουν συνεχώς υπνηλία, ακόμα και αν δεν καταβάλλουν κάποια ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια. Συνήθως το αποδίδουν στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής αλλά πολλές φορές μπορεί να κρύβεται και κάτι περισσότερο πίσω από αυτό το σύμπτωμα.

Η κόπωση μπορεί να είναι παροδική ή χρόνια. Συνήθεις παράγοντες και νοσήματα που προκαλούν παροδική κόπωση είναι οι κοινές ιώσεις, το stress, τα πολύωρα ταξίδια ιδιαίτερα μεταξύ χωρών με διαφορά ώρας, οι περίοδοι ανεπαρκούς ύπνου, η περίοδος πριν και κατά την διάρκεια της εμμήνου ρήσεως σε γυναίκες με προ εμμηνορησιακό σύνδρομο, η εμμηνόπαυση, η χρήση τοξικών ουσιών (π.χ. αλκοόλ κατά την διάρκεια και αμέσως μετά τη μέθη). 

Τρεις καθημερινές συνήθειες ευθύνονται για το αίσθημα κόπωσης που συχνά νιώθουμε αναίτια. Ποιες είναι όμως αυτές οι αιτίες που μας κάνουν να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε το ίδιο κουρασμένοι;

Ισορροπημένη Διατροφή
Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης και ζάχαρης οι οποίες αντί να «ξυπνήσουν» τον οργανισμό, προκαλούν διαταραχές του σακχάρου στο αίμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες και εντάσσοντας στο καθημερινό διαιτολόγιο φρούτα, λαχανικά και περισσότερη άπαχο κρέας η κούραση θα αρχίσει να υποχωρεί σταδιακά.

Μία ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή σημαίνει λιγότερο βάρος, άρα λιγότερη κούραση. Εξάλλου, η παχυσαρκία είναι κυρίαρχος παράγοντας για την κούραση. 


Συγκεκριμένα, τα τρόφιμα που λειτουργούν βοηθητικά για την καταπολέμηση της κόπωσης είναι τα παρακάτω:

• Κατανάλωση σε καθημερινή βάση ψωμιού ολικής αλέσεως, ρυζιού, ζυμαρικών
• Ημερήσια πρόσληψη πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών
• Κατανάλωση δύο μερίδων καθημερινά άπαχων γαλακτοκομικών
• Συχνή πρόσληψη άπαχου κρέατος (ψάρι, κοτόπουλου), ξηρών καρπών, οσπρίων
• Καταπολεμήστε τη κόπωση με τα καρύδια. Τα καρύδια είναι  γεμάτα  με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Μια  μελέτη στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Clinical Nutrition δείχνει ότι εκτός από την αντιμετώπιση της κόπωσης, μπορεί να βοηθήσει και στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων  ήπιας κατάθλιψης. 
• Καταπολεμήστε τη κόπωση με μαύρη σοκολάτα. Ερευνητές στο Hull York Ιατρική Σχολή στο Ηνωμένο Βασίλειο έδωσε σε 10 ασθενείς με χρόνια κόπωση, 45g σοκολάτας κάθε μέρα για 2 μήνες. Τα  άτομα που έφαγαν σοκολάτα ανέφεραν λιγότερη κόπωση.  Οι επιστήμονες προτείνουν ότι οι πολυφαινόλες στη σκούρα σοκολάτα αυξάνουν  τα επίπεδα της σεροτονίνης και, συνεπώς, σας κάνουν πιο ευτυχισμένους και μειώνει τη κόπωση.

Ύπνος

Στην περίπτωση που δεν κοιμάστε όσο θα πρέπει ελαττώστε την ποσότητας καφεΐνης και αλκοόλ χαλαρώστε και αφεθείτε στην αγκαλιά του Μορφέα. Αν νιώθετε ότι δεν ξεκουράζεστε ποτέ (και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να το διορθώσετε αυτό) και ταυτόχρονα ροχαλίζετε, ίσως η απάντηση βρίσκεται στον ύπνο σας. Το ροχαλητό μπορεί να είναι μέρος της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου, στην οποία οι άνθρωποι σταματούν να αναπνέουν για λίγο αρκετές φορές τη νύχτα. Αλλά μην ανησυχείτε, γιατί υπάρχουν θεραπείες για αυτό. Απλά απευθυνθείτε στον γιατρό σας.

Άσκηση
Αν η άσκηση δεν υπάρχει στην ζωή σας προσπαθήστε να την εντάξετε στην καθημερινότητα σας καθώς η γυμναστική προκαλεί κούραση αλλά και χαλάρωση. Όσοι ασκούνται αισθάνονται πολύ λιγότερη κούραση από τους ανθρώπους που εξακολουθούν να «αναπαύονται» στον καναπέ. Ποια όμως είναι η συνταγή; Πόση άσκηση χρειάζεστε, πόσο συχνά και για πόσο χρονικό διάστημα, πριν αρχίσετε να παρατηρείτε το «τέλος» της εξάντλησή σας;                     

Να ασκείστε 40 λεπτά, τουλάχιστον τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αισθανθείτε τουλάχιστον κάποια βελτίωση. Αν όμως ακολουθήσετε την άσκηση για τουλάχιστον ένα μήνα - και εξακολουθείτε να κοιμάστε αρκετά, αλλά και να αισθάνεστε χάλια, επισκεφτείτε τον γιατρό σας και κοιτάξτε να βρείτε την αιτία της κούρασης σας σε άλλες καταστάσεις. 
Το φως κουράζει. 
Οι Έλληνες, λόγω της σχεδόν διαρκούς έκθεσής τους στο άπλετο ηλιακό φως, εμφανίζονται πιο επιρρεπείς σε "εποχιακά σύνδρομα κόπωσης". Περισσότερο φως σημαίνει περισσότερα ερεθίσματα και μεγαλύτερη διέγερση για το ορμονικό μας σύστημα. Κυρίως επηρεάζονται η σεροτονίνη και η νοραδρεναλίνη, ουσίες που ρυθμίζουν την ψυχική διάθεση, τον ύπνο και την αίσθηση κορεσμού. 
Τι αποτέλεσμα επιφέρει η μεταβολή στην έκκριση τους; Μια ελαφρά μελαγχολία ή αϋπνία και λαιμαργία. Το σώμα καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και συνεπώς απορρυθμίζεται. Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη αιτία για την εποχιακή απώλεια ενέργειας. Αποδείχθηκε ότι τα επίπεδα του μαγνησίου στο αίμα πέφτουν στο ελάχιστο την άνοιξη. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Με τροφές πλούσιες σε βιταμίνες της ομάδας Β, οι οποίες αυξάνουν την παραγωγή ενέργειας στον οργανισμό. Πλούσιες επίσης σε βιταμίνες C και Ε, καθώς η αντιοξειδωτική δράση τους προστατεύει τα κύτταρα από την πρόωρη γήρανση. Ενώ από τα μεταλλικά ιόντα, σημαντικά είναι το μαγνήσιο, το ασβέστιο και ο ψευδάργυρος.  

Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;
Όταν η κόπωση επιμένει για χρονικό διάστημα άνω του εξαμήνου και δεν υποχωρεί με απλά μέτρα (π.χ. ξεκούραση τέλεση αγχολυτικών δραστηριοτήτων), πρόκειται για το παθολογικό πρόβλημα της χρόνιας κόπωσης. Κατά την ιατρική εξέταση και αξιολόγηση πρέπει να διερευνηθούν παθολογικά νοσήματα και καταστάσεις που ευθύνονται για την χρόνια κόπωση. 

Τέτοια υποκείμενα νοσήματα είναι 
• οι ορμονικές διαταραχές, 
• υποθυρεοειδισμός
• οι χρόνιες φλεγμονές, 
• το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, 
• τα ψυχιατρικά σύνδρομα, 
• η ινομυαλγία, 
• οι ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων, 
• αλλοιώσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, 
• παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος, 
• αναπνευστικές παθήσεις.

Το ιδιοπαθές σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από γενικευμένη κόπωση, η οποία δεν οφείλεται σε συγκεκριμένο υποκείμενο παράγοντα ή νόσο και χαρακτηρίζεται από ταυτόχρονη παρουσία τεσσάρων ή περισσότερων από τα παρακάτω σημεία που εκτίθενται παρακάτω.

Διαβάστε επίσης

Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Χαρακτηρίζεται με εξουθενωτική κούραση, μυϊκούς πόνους, εκνευρισμό, κακή συγκέντρωση


της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείαςmedlabnews.gr iatrikanea
Η κόπωση είναι ένα κοινό σε όλους μας αίσθημα, ένα αίσθημα αδυναμίας, εξασθένισης και απουσίας ενεργητικότητας. Σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά, σαν οι δυνάμεις να μην φτάνουν για να αντεπεξέλθουμε στο έργο της ημέρας που έχουμε μπροστά μας.

Η κόπωση αποτελεί συχνό παράπονο των ασθενών που επισκέπτονται ιατρούς οποιασδήποτε ειδικότητας. Πολλές φορές οι πάσχοντες αποδίδουν αυτήν τη γενική αδυναμία και την κούραση, σε ψυχολογικούς λόγους.
Από την Βικτοριανή εποχή περιγράφεται ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ανεξήγητο χρόνιο αίσθημα κόπωσης, τόσο έντονης που καταντά κάθε δραστηριότητα τιτάνιο έργο. Η κόπωση αυτή επιδεινώνεται με την σωματική άσκηση, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που συνοδεύεται από εκνευρισμό, κακή συγκέντρωση και μυϊκούς πόνους. Τότε, η νοσολογική αυτή οντότητα ονομάζονταν νευρασθένεια. Η σύγχρονη ονομασία της είναι "σύνδρομο χρόνιας κόπωσης" Chronic fatigue syndrome (CFS).


Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι μια διαταραχή αγνώστου αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από εξουθενωτική κόπωση συνοδευόμενη από σωματικά, συστηματικά και νευροψυχολογικά συμπτώματα. Το σύνδρομο δεν είναι νέο και πιθανά τα άτομα που στο παρελθόν διαγνώστηκαν ως πάσχοντα από μελαγχολία, νευρασθένεια, σύνδρομο προσπάθειας, χρόνια βρουκέλλωση, επιδημική νευρομυασθένια, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, υπογλυκαιμία, χρόνια καντιντίαση, χρόνια μονοπυρήνωση, χρόνια λοίμωξη από το ιό Epstein-Barr και σύνδρομο μεταϊογενούς κόπωσης έπασχαν από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι δύο φορές πιο συχνό στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, ενώ και η ηλικία των ασθενών γενικά κυμαίνεται από 25-45 ετών, παρόλο που έχουν περιγραφεί περιπτώσεις παιδιών και υπερηλίκων.

Που οφείλεται το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Οι πολλές ονομασίες του συνδρόμου αντικατοπτρίζουν και τις πολλαπλές και αμφιλεγόμενες υποθέσεις σχετικά με την αιτιολογία του. Το σύνδρομο φαίνεται να είναι συχνά μεταλοιμώδες και να σχετίζεται με ήπιες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και την καθιστική ζωή στην παιδική ηλικία, αλλά και να συνοδεύεται συνήθως από νευροψυχολογικά συμπτώματα ή και κατάθλιψη.
Παλαιότερα υπήρχαν υποψίες ότι είναι ο ιός του Epstein-Barr που προκαλούσε την ασθένεια. Παράλληλα είχε παρατηρηθεί ότι το σύνδρομο αυτό παρουσιαζόταν μετά από μόλυνση, όπως για παράδειγμα μετά από ηπατίτιδα ή ακόμη μετά από το κοινό κρυολόγημα.
Παρά τις διαπιστώσεις αυτές δεν έχει βρεθεί ακόμη το τι προκαλεί την πάθηση. Οι παράγοντες κινδύνου που συσχετίζονται με το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι το συναισθηματικό στρες, οι ορμονικές διαταραχές, οι αλλεργίες, η έκθεση σε ορισμένες τοξίνες, η υπερβολική λήψη αντιβιοτικών, η λοίμωξη από μύκητες, η ύπαρξη κάποιου εντεροϊού, όπως ο ιός της πολυομυελίτιδας, του έρπη κ.ά.
Οι ασθένειες που συνοδεύονται από χρόνια κούραση είναι πολλές και επηρεάζουν πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. 
Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
•Οι διάφορες μορφές αναιμίας ακόμη και οι πολύ συχνές αναιμίες λόγω έλλειψης σιδήρου.
•Οι ενδοκρινολογικές παθήσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, ο διαβήτης, η νόσος του Addison και η ακρομεγαλία.
•Οι καρδιακές παθήσεις, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια.
•Οι διάφορες μορφές αρθρίτιδας, η χρόνια νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο ερυθηματώδης λύκος.
•Οι κακοήθεις νόσοι.
•Οι μολυσματικές ασθένειες, οι ιώσεις, οι βακτηριδιακές λοιμώξεις, το AIDS, η φυματίωση, η μαλάρια, η γρίπη και η λοιμώδης μονοπυρήνωση.
•Η κακή διατροφή, η υπερβολική σωματική εξάσκηση, οι διάφορες μορφές αλλεργίας, οι αϋπνίες, το στρες και η κατάθλιψη.
•Η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως είναι τα αντιισταμινικά (που χρησιμοποιούνται εναντίον της αλλεργίας), τα ηρεμιστικά, ορισμένα αναλγητικά, τα αντί-υπερτασικά, τα διουρητικά κ.ά.
Επομένως, επειδή η κούραση είναι ένα σύμπτωμα που υπάρχει σε πολλές ασθένειες, είναι σημαντικό να γίνει μια καλή κλινική και εργαστηριακή διερεύνηση του ασθενούς για να αποκλειστούν όλες οι άλλες γνωστές αιτίες που προκαλούν κούραση.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
  • Κόπωση που δεν οφείλεται σε σωματική άσκηση και δεν υποχωρεί με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
  • Επίμονος χαμηλός πυρετός
  • Πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις
  • Σωματική αδυναμία
  • Αϋπνία ή υπερβολικός ύπνος
  • Πονόλαιμος με φαρυγγίτιδα
  • Πονοκέφαλος που μπορεί να παρουσιάζεται με διαφορετικό τρόπο και τύπο
  • Μεγάλοι λεμφαδένες στο λαιμό ή στις μασχάλες
  • Αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης
  • Συμπτώματα που δεν υποχωρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως και 6 μήνες) με αποτέλεσμα της εκδήλωση σωματικής εξάντλησης.
  • Κατάθλιψη
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Η χρόνια κόπωση είναι η κούραση που εκδηλώνεται σχεδόν καθημερινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα κριτήρια του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σχετίζονται τόσο με τη διάρκεια των συμπτωμάτων (περισσότερο από έξι μήνες) όσο και με τα ίδια τα συμπτώματα (πονόλαιμος, πονοκέφαλος, πόνος στις αρθρώσεις, πόνος στα άκρα, διόγκωση των λεμφαδένων, διαταραχές ύπνου, έλλειψη συγκέντρωσης και αίσθηση κόπωσης με την παραμικρή άσκηση). Η διάγνωση της πάθησης γίνεται αφού πρώτα αποκλειστούν οργανικές αιτίες όπως χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες, παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα και των επινεφριδίων και -σπανιότερα- κακοήθειες. 

Για να τεθεί η διάγνωση του συνδρόμου χρονίας κόπωσης πρέπει να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις

  • τα συμπτώματα να διαρκούν πάνω από 6 μήνες
  • να μην είναι αποτέλεσμα ακραίας σωματικής καταπόνησης
  • τα συμπτώματα να μην ανακουφίζονται πολύ με την ξεκούραση
  • να προκαλεί σημαντική μείωση των δραστηριοτήτων του πάσχοντος
  • να υπάρχουν τέσσερα από τα παρακάτω συμπτώματα
  •  υποκειμενικό αίσθημα προβλημάτων στη μνήμη
  •  πονόλαιμος
  •  ευαίσθητοι λεμφαδένες
  •  μυϊκοί πόνοι
  •  πόνοι στις αρθρώσεις
  •  πονοκέφαλος
  •  απουσία του αισθήματος αναζωογόνησης που νιώθουμε μετά από έναν καλό ύπνο
  •  κακουχία πέραν των 24 ωρών μετά από έντονη σωματική κόπωση
Επιπλέον, όπως είναι λογικό, θα πρέπει να έχει αποκλειστεί η παρουσία κάποιας σωματικής ή ψυχικής πάθησης που θα μπορούσε να εξηγήσει την κόπωση.

Η διάκριση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης από την κατάθλιψη είναι ιδιαίτερα δύσκολη. 

Για πολλούς ειδικούς, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης δεν είναι παρά μια παραλλαγή της κατάθλιψης. Δεν θα έπρεπε όμως κάποιος καταθλιπτικός να νιώθει θλίψη; Η απάντηση είναι "όχι απαραίτητα". Το συναίσθημα θλίψης δεν αποτελεί παρά ένα από τα συμπτώματα της κατάθλιψης, και μπορεί να υπάρχει κατάθλιψη χωρίς κανένα συναίσθημα λύπης (παλιότερα αυτή η μορφή κατάθλιψης αποκαλούταν "γελαστή κατάθλιψη").
Πέραν από το αρκετά νεφελώδες ακόμα τοπίο περί την σχέση κατάθλιψης- συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αλληλοεπικαλύπτεται σε μεγάλο βαθμό και με αυτό που στην επίσημη ψυχιατρική νοσολογία αποκαλείται διαταραχή σωματοποίησης. Η θεωρία είναι απλή: με τον ίδιο τρόπο που τα μαλλιά μας μπορεί να ασπρίσουν μέσα σε μια νύχτα αν στενοχωρηθούμε πολύ, το σώμα μας παράγει συχνά σωματικά συμπτώματα, καθόλα πραγματικά και όχι αποκυήματα της φαντασίας μας, που είναι αποτέλεσμα όχι κάποιας σωματικής πάθησης αλλά μιας ψυχολογικής δυσφορίας που δεν μπορεί να εκφραστεί με άλλο τρόπο. Με κάποιο τρόπο, το σώμα μας μας εκδικείται για όλα εκείνα τα συναισθήματα που κρύβουμε κάτω από το χαλί χωρίς να τα επεξεργαστούμε.

Υπάρχει περίπτωση το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης να μην έχει ψυχολογικά αίτια; 

Πολλές μελέτες την τελευταία εικοσιπενταετία προσπάθησαν να συνδέσουν το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης με οξεία ή εμμένουσα λοίμωξη από τον ιό Epstein Barr (EBV), τον κυτταρομεγαλοϊό, τον ερπητοϊό τύπου 6 (HHV-6), τους ρετροϊούς, τους εντεροϊούς, (αλλά και την Candida albicans, το Mycoplasma spp., την Coxiella burnetii και τα Chlamydia pneumoniae), χωρίς να καταφέρουν να αποδείξουν την άμεση ιογενή παθογένεση του συνδρόμου αν και υψηλοί τίτλοι αντισωμάτων προς αρκετούς ιούς έχουν ανιχνευτεί σε πολλούς ασθενείς.
Πολλές διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, αβέβαιης λειτουργικής σημασίας, όπως ήπιες αυξήσεις των αντιπυρηνικών αντισωμάτων, μειώσεις των υποομάδων των ανοσοσφαιρινών, ανεπάρκεια του λεμφοκυτταρικού πολλαπλασιασμού λόγω μιτογόνων, διαταραχές στην παραγωγή κυτταροκινών αλλά και στις ποσοστιαίες αναλογίες των λεμφοκυτταρικών υποπληθυσμών έχουν αναφερθεί σε πάσχοντες από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αλλά δεν μπορούν ούτε αυτές να συσχετιστούν με το σύνδρομο, αφού δεν ανιχνεύονται σε όλους τους ασθενείς και δεν σχετίζονται με την βαρύτητα της νόσου.
Διαταραχές του υποθαλαμικού- υποφυσιακού- επινεφριδιακού άξονα έχουν εντοπιστεί σε διάφορες ελεγχόμενες μελέτες, με κάποια στοιχεία για ομαλοποίηση μετά την υποχώρηση της κόπωσης. Αυτές οι νευροενδοκρινικές ανωμαλίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην μειωμένη ενέργεια και καταθλιπτική διάθεση των ασθενών
Ήπια έως μέτρια κατάθλιψη είναι παρούσα στο μισό έως τα δύο τρίτα των ασθενών. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αντιδραστική, αλλά ο επιπολασμός της είναι μεγαλύτερος από αυτόν που εμφανίζεται σε άλλες χρόνιες ασθένειες και ως εκ τούτου ορισμένοι προτείνουν ότι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι ουσιαστικά μία ψυχιατρική διαταραχή και ότι οι διάφορες νευροενδοκρινικές και ανοσολογικές διαταραχές εμφανίζονται δευτεροπαθώς.
Υπάρχει θεραπεία;
Δεν υπάρχει κάποια εξειδικευμένη θεραπεία για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αρχικά συνιστάται ανάπαυση και διακοπή των δραστηριοτήτων εκείνων που επιβαρύνουν τον οργανισμό με παράλληλη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ή ασπιρίνης. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία και μυϊκούς πόνους, χορηγούνται αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης, φλουοξετίνη  και τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, καθώς επίσης ενέσεις γ-σφαιρίνης. Αποτελεσματικοί επίσης για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι οι αναστολείς H2 της ισταμίνης, όπως είναι η σιμετιδίνη και η ρανιτιδίνη. Σε όλες τις περιπτώσεις χρόνιας κόπωσης συνιστάται η δοκιμαστική χορήγηση πλήρους σχήματος αντικαταθλιπτικής αγωγής για 1 - 2 μήνες, με το σκεπτικό ότι, αν τα συμπτώματα είναι ψυχογενή, θα βελτιωθούν με τα αντικαταθλιπτικά. Η αγωγή αυτή, ιδίως αν συνδυαστεί με ψυχοθεραπεία, πολύ συχνά οδηγεί σε αποδρομή των συμπτωμάτων. Σε διαφορετική περίπτωση, τα θεραπευτικά περιθώρια είναι στενά.
Πολλοί ασθενείς του Σ.Χ.Κ. αντιμετωπίζουν ψυχολογικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη, οι οποίες σημειώνουν βελτίωση μετά από θεραπευτική αγωγή.

Ασθενείς του Σ.Χ.Κ. οφείλουν να διατηρούν δραστήρια κοινωνική ζωή και να ενθαρρύνονται για κάτι τέτοιο. 
Επίσης σημαντικό ρόλο στην θεραπευτική του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης παίζει η σωματική άσκηση.  Ακόμη και η ήπια φυσική άσκηση τους ωφελεί. Για τους εντελώς αγύμναστους καλό θα ήταν να ξεκινούν με διατάσεις και ολιγόλεπτη αεροβική άσκηση, τόση ώστε να μην νιώθουν εξαντλημένοι την επόμενη ημέρα. Με την πάροδο του χρόνου, η φυσική κατάσταση βελτιώνεται σταθερά και η ανοχή στην κόπωση αυξάνει.
Εναλλακτικές θεραπείες όπως ο βελονισμός,  το μασάζ και το τάι τσι έχουν αποδειχθεί ωφέλιμες σε αρκετούς ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αποτελεσματικά αποδεικνύονται τα μανιτάρια Shiitake, η γλυκόριζα, ο αστράγαλος, το σιβηριανό και ασιατικό τζίνσενγκ, η λάππα και το silymarin που αποτελεί συστατικό του γαϊδουράγκαθου.
Τέλος είναι πολύ σημαντικό να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής. Αποφύγετε την καφεΐνη, τον ντεκαφεϊνέ καφέ, το αλκοόλ, το αλάτι, τη ραφιναρισμένη ζάχαρη, τα τηγανητά, τα λίπη και το άσπρο αλεύρι και εντάξτε στη διατροφή σας τα φασόλια, το ρύζι, το ψάρι, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, τα φρούτα και τα λαχανικά, καθώς επίσης τα φύκια, τα μανιτάρια Shiitake, τη γλυκόριζα και το σκόρδο. Μπορείτε, επίσης, να λάβετε συμπληρώματα συνενζύμου Q10 και βιταμίνης Β12, μαγνήσιο, λεκιθίνη αυγού, βιταμίνη C, Β5 και Β6, Β-καροτίνη, ψευδάργυρο, σελήνιο, χρώμιο και μαγγάνιο.
Διαβάστε επίσης

Έκανε μια ανάρτηση για την υγεία της η άλλοτε anchorwoman του ΑΝΤ1 και έγινε viral. (video)

medlabnews.gr iatrikanea

Η Γιώτα Μιχαλοπούλου, η παρουσιάστρια ειδήσεων του ΑΝΤ1 ως το 2011, έκανε μια ανάρτηση για την υγεία της στο facebook.

«Ένας αρρύθμιστος θυρεοειδής, μερικά “πακέτα” πιο μεγάλα από τις πλάτες μου, το διαχρονικό άγχος της επιβίωσης και μία “σπασμένη” καρδιά, λίγο κόντεψαν να με στείλουν αδιάβαστη. Η καρδιά άντεξε, ο εγκέφαλος αντέχει ακόμα κι αυτός, παρά το μικρό “σημάδι” που απέκτησε, συνεπώς κουφάλα νεκροθάφτη, δεν μασάω. Σηκώθηκα ξανά» ανέφερε η πρώτη ανάρτηση της Γιώτα Μιχαλοπούλου.

Η δημοσίευσή της αναπαρήχθη στα media και η ίδια επανήλθε στο Facebook, ξεσπώντας για δημοσιεύματα του στιλ «πού χάθηκε η Γιώτα Μιχαλοπούλου» μιας και αυξήθηκε η επισκεψιμότητα στο προφίλ της, από όσους τη θυμούνται ως την κεντρική παρουσιάστρια στην ενημέρωση του ΑΝΤ1, προκειμένου να δουν, πώς είναι σήμερα.

Δείτε στη φωτογραφία πώς είναι σήμερα η Γιώτα Μιχαλοπούλου

Ωστόσο, λόγω της αναπαραγωγής που έγινε, η Γιώτα Μιχαλοπούλου θέλησε να επιστρέψει με νέα ανάρτηση μέσω της οποίας ξεκαθάριζε πως σκοπός της δεν υπήρξε ποτέ να γίνει είδηση στα Μέσα.

«Υπάρχει -μεταξύ άλλων- ένα reality check και είναι εκείνη η στιγμή που σκέφτεσαι, βασικά σκέφτομαι, ρε μαλάκα, κόντεψα να πεθάνω δηλαδή…; Δεν ξέρω, αλλά το “σιγά μην κλάψω -σιγά μη φοβηθώ” έγινε και φόβος και κυρίως κλάμα. Anyway, η ζωή συνεχίζεται, αλλά με περισσότερες απαιτήσεις για καλύτερη ζωή, πιο πολλή ζωή, με ένα όνειρο καθόλου απατηλό και τρελό. Όσο για τις δημόσιες ποστιές, εχμ έφεραν… περισσότερους fb φίλους. Καθόλου περίεργο, αν σκεφτεί κάποιος την κλισέ ατάκα “που χάθηκε η Γιώτα Μιχαλοπούλου. Η δημοσιογράφος υπήρξε για αρκετά χρόνια η παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1. Το 1999 μεταπήδησε από την ΕΡΤ στο κανάλι του Αμαρουσίου, όπου παρέμεινε μέχρι το 2011. Όταν αποφάσισε να σταματήσει από την παρουσίαση του ΑΝΤ1, αποχαιρέτησε το τηλεοπτικό κοινό, μέσα από το τελευταίο δελτίο ειδήσεων που παρουσίασε. Ευχήθηκε «καλή τύχη» και είπε «εις το επανιδείν».

Εχμ, δεν χάθηκε ακόμα, αλλά δεν θα γίνει είδηση. Δεν το ήθελε, δεν την απασχολεί. Δεν υπήρξα είδηση. Και δεν θα γίνω με αφορμή την υγεία μου ή την προσωπική ζωή μου. Δεν το επιδίωξα ποτέ και δεν το επιτρέπω. Και να, πως γίνομαι #ξανά_ξινή… ΥΓ. Τιμή και δόξα στο Facebook, δίνει ψωμάκι παιδιά και γ-ειδησούλες» έγραψε στη δεύτερη ανάρτησή της η δημοσιογράφος.

«Ηταν μια κοινή απόφαση (σ.σ.: με τον ΑΝΤ1) σε ό,τι αφορά το δικό μου κομμάτι. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν δικοί μου άνθρωποι στο Λος Αντζελες. Υπάρχει προσωπικός κύκλος. Μη φανταστείτε όμως ότι κι εκεί είναι εύκολα τα πράγματα» δήλωσε λίγο πριν ταξιδέψει για Αμερική η δημοσιογράφος, η οποία φτάνοντας εκεί ανέβαζε στο facebook φωτογραφίες της από τις βόλτες της στην πόλη με ποδήλατο, αλλά και στις ατελείωτες παραλίες.

Η επιστροφή της Γιώτας Μιχαλοπούλου στην Αθήνα τρία χρόνια μετά έγινε χωρίς δυσκολίες. Βρήκε αμέσως δουλειά και άρχισε παράλληλα σπουδές στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, σύμφωνα με την Espresso.

Υπερπαραθυρεοειδισμός με αδυναμία, κόπωση, οστεοπόρωση, νεφρολιθίαση. Παραθυρεοειδείς αδένες, παραθορμόνη, καλσιτονίνη.


Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι 4 μικροί αδένες στο μέγεθος "φακής" που βρίσκονται πίσω από το θυρεοειδή αδένα. Οι αδένες αυτοί παράγουν μια ορμόνη που λέγεται παραθορμόνη και ρυθμίζει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα.

Παρουσιάζονται αρκετές ανατομικές παραλλαγές, τόσο σε σχέση με τον αριθμό τους, όσο και με την εντόπισή τους. Μπορούν να διακριθούν από τη διαφορετική χροιά που έχουν σε σχέση με το γειτονικό παρέγχυμα του θυρεοειδούς.
Οι παραθυρεοειδείς αδένες εκκρίνουν την παραθορμόνη (PTH), μια πεπτιδική ορμόνη, που συμμετέχει στο μεταβολισμό του ασβεστίου μαζί με την καλσιτονίνη και τη βιταμίνη D.

Σπάνια σε μερικούς ανθρώπους κάποιος από αυτούς τους αδένες μπορεί να υπερτραφεί. Αυτό σημαίνει ότι παράγει περισσότερη παραθορμόνη από ότι χρειάζεται ο οργανισμός.

Ποια είναι η δράση της παραθορμόνης (PTH) στον οργανισμό;

Ερέθισμα για την έκκριση παραθορμόνης από τους παραθυρεοειδείς αδένες είναι η πτώση της τιμής του ασβεστίου στο αίμα. Όταν λοιπόν το ασβέστιο του αίματος μειωθεί τότε ενεργοποιούνται οι παραθυρεοειδείς και εκκρίνουν την παραθορμόνη. Με την δράση της, η παραθορμόνη οδηγεί σε αύξηση του ασβέστιου του πλάσματος. 
Η αυξημένη ποσότητα παραθορμόνης που κυκλοφορεί στο σώμα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως:
  • Οστεοπόρωση: όσο πιο πολύ παραθορμόνη παράγεται τόσο περισσότερο ασβέστιο χάνουν τα οστά, με αποτέλεσμα να γίνονται αδύναμα, εύθραυστα, με αυξημένη πιθανότητα καταγμάτων. Σε μεγάλες συγκεντρώσεις της ορμόνης, διεγείρεται η δράση των οστεοκλαστών, δηλαδή των κυττάρων εκείνων του οστίτη ιστού, που απορροφούν τις οστικές δοκίδες, στα πλαίσια της οστικής αναδόμησης. Το αποτέλεσμα είναι η απελευθέρωση ασβεστίου στην κυκλοφορία, που προέρχεται από την αποδόμηση του οστού. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο τα ερεθίσματα για την έκκριση της παραθορμόνης, όσο και η δράση της είναι ακριβώς τα αντίθετα, απ'ό,τι ισχύει για την καλσιτονίνη. Αυτός είναι και ο λόγος που η καλσιτονίνη χρησιμοποιείται κατά της οστεοπόρωσης.
  • Νεφρολιθίαση: ο οργανισμός προσπαθεί αποβάλει το επιπλέον ασβέστιο με τα ούρα με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος για δημιουργία νεφρολιθίασης. Διεγείρει την επαναρρόφηση του ασβεστίου, ενώ αναστέλλει την επαναρρόφηση του φωσφόρου. Στους νεφρούς, επίσης, διεγείρει τη σύνθεση της δραστικής μορφής της βιταμίνης D (1,25-διυδροξυχοληκαλσιφερόλη ή καλσιτριόλη), και με τον τρόπο αυτό αυξάνει την εντερική απορρόφηση του ασβεστίου, που εξαρτάται από τη βιταμίνη D
  • Πεπτικό έλκος: τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου διεγείρουν την έκκριση υδροχλωρικού οξέος.
  • Αρτηριακή υπέρταση: αυξημένος κίνδυνος για αρτηριακή υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια πιθανόν λόγω αγγειοσύσπασης και βλάβης των νεφρών.
  • Ψυχολογικές διαταραχές: κατάθλιψη, αλλαγή συμπεριφοράς, συναισθηματική αστάθεια κ.α.

Υπερπαραθυρεοειδισμός

Η υπερλειτουργία (υπερπαραθυρεοειδισμός) διακρίνεται σε πρωτοπαθή, σε δευτεροπαθή και τριτοπαθή.
Ο δευτεροπαθής και ο τριτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός παρατηρείται σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε κάθαρση και σε ορισμένες περιπτώσεις (ειδικά πριν τη μεταμόσχευση νεφρού) θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά.

Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός διακρίνεται σε σποραδικό, κληρονομούμενο και τον καρκίνο του παραθυρεοειδούς.


Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός οφείλεται συνήθως σε ένα καλοήθες αδένωμα (90% των περιπτώσεων) και σπανιότερα σε αύξηση μεγέθους των όλων παραθυρεοειδών αδένων (υπερπλασία). Εξαιρετικά σπάνια οφείλεται σε καρκίνο σε κάποιον από τους αυτούς τους αδένες. Ο καρκίνος των παραθυρεοειδών αφορά σε λιγότερο του 1% των ασθενών που έχουν πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.

Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό παρατηρείται ανεξέλεγκτη παραγωγή παραθορμόνης, με αποτέλεσμα την υπερασβεστιαιμία και την οστεοπενία. Σε εγχειρήσεις του θυρεοειδούς αδένα είναι δυνατόν να εξαιρεθούν μαζί και οι παραθυρεοειδείς αδένες (μετεγχειρητικός υποπαραθυρεοειδισμός). Αυτό προκαλεί την πτώση του ασβεστίου του αίματος και την κλινική εμφάνιση της τετανίας (ανεξέλεγκτες μυϊκές συσπάσεις συνοδευόμενες από παραισθησίες).

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού είναι ήπια και έτσι δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά από τον πάσχοντα. Στα αρχικά στάδια, μπορεί κάποιος να παραπονείται για αδυναμία, εύκολη κόπωση και μυϊκή εξασθένιση. Σε ποιο προχωρημένο στάδιο, αναφέρονται άτυπα κοιλιακά άλγη, ατονία, τάση απομόνωσης και κατάθλιψη. Με την πάροδο των χρόνων παρουσιάζονται υποτροπιάζουσες νεφρολιθιάσεις, αναίτια κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης, πεπτικό έλκος λόγω υπερέκκρισης υδροχλωρικού οξέως, αρτηριακή υπέρταση, δίψα, απώλεια όρεξης, εμετοί, διαταραχές μνήμης, και σύγχυση.

Πως γίνεται η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού γίνεται με ακόλουθες εξετάσεις:

Αιματολογικές εξετάσεις. Για την μέτρηση των τιμών του ολικού ασβεστίου, του ιονισμένου ασβεστίου, του φωσφόρου και της αλκαλικής φωσφατάσης.
Μέτρηση οστικής πυκνότητας, για έλεγχο της αντοχής των οστών και της οστεοπόρωσης.

Απεικονιστικός έλεγχος για να διαπιστωθεί η θέση του πάσχοντος παραθυρεοειδούς. 
Ο υπέρηχος μπορεί να εντοπίσει έναν υπερτροφικό παραθυρεοειδή ή το αδένωμα του παραθυρεοειδούς και να βοηθήσει σε ενδεχόμενη χειρουργική αφαίρεσή του.

Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με Sestamibi. Στο ειδικό αυτό Σπινθηρογράφημα με sestamibi ο ασθενής λαμβάνει μια πολύ μικρή ποσότητα μιας ραδιενεργούς ουσίας, η οποία απορροφάται μόνο από τον υπερλειτουργούντα παραθυρεοειδή αδένα και μας οδηγεί στον εντοπισμό του. 
Να σημειωθεί ότι, η αξονική και η μαγνητική τομογραφία τραχήλου έχουν μικρότερη αξιοπιστία από τις προαναφερόμενες εξετάσεις.

Ποια είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η μέθοδος εκλογής του πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμού και περιλαμβάνει την ανεύρεση και τη χειρουργική αφαίρεση του παθολογικού αδένα. Η φαρμακευτική αντιμετώπιση που εφαρμόζεται το τελευταία χρόνια σε ορισμένα κέντρα, δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα παρά το υψηλό της κόστος. Ενώ η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής θεραπείας, όταν διενεργείται από εξειδικευμένο χειρουργό, ανέρχεται σε ποσοστό 95-99%.

Υποπαραθυρεοειδισμός

Πρόκειται για κατάσταση στην οποία υπάρχουν μειωμένα επίπεδα παραθορμόνης, παρά την ύπαρξη χαμηλών επιπέδων ασβεστίου αίματος. Η συχνότερη αιτία είναι μετά από χειρουργείο στον τράχηλο (θυρεοειδεκτομή, ή παραθυρεοειδεκτομή), ενώ άλλες είναι η ακτινοβολία τραχήλου, διηθητικά νοσήματα (σαρκοείδωση, αιμοχρωμάτωση), αυτοάνοσες και  συγγενείς παθήσεις, καθώς και η υπομαγνησιαιμία.

Καρκίνος παραθυρεοειδών

Είναι σπάνιος, και εκδηλώνεται με υπερασβεστιαιμία, με ψηλαφητή  μάζα στον τράχηλο και αρκετά συχνά με νεφρολιθίαση (λόγω αυξημένων επιπέδων ασβεστίου) και οστικές διαταραχές. Δίνει μεταστάσεις  τοπικά στις γύρω ανατομικές δομές, αλλά και λεμφογενώς και αιματογενώς σε οστά – πνεύμονες – ήπαρ – επινεφρίδια

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στη θεραπεία τόσο του αδενώματος όσο και της υπερτροφίας των παραθυρεοειδών αδένων, οδηγεί η χειρουργική αφαίρεση. Η επέμβαση είναι σχετικά απλή, αρκεί να έχει προηγηθεί σωστή μελέτη εντοπισμού των παθολογικών παραθυρεοειδών με υπερηχογράφημα και σπινθηρογράφημα. Πριν ολοκληρωθεί η επέμβαση, θα ζητηθεί ταχεία βιοψία του αδένα ή των αδένων που αφαιρέθηκαν, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για παθολογικούς παραθυρεοειδείς. Υπάρχει η πιθανότητα, ο ασθενής να νοσηλευθεί και για δεύτερο 24ωρο, προκειμένου να λάβει ενδοφλέβια αγωγή, καθώς το ασβέστιο στο αίμα μπορεί να πέσει σε επικίνδυνα επίπεδα μετά την αφαίρεση των παθολογικών παραθυρεοειδών. Μακροπρόθεσμα, οι υπόλοιποι παραθυρεοειδείς θα ανακάμψουν και το ασβέστιο θα επανέλθει στα φυσιολογικά του επίπεδα.

ΠΡΟΓΝΩΣΗ
Η πρόγνωση της νόσου αφού αντιμετωπισθεί είναι εξαιρετική.

Διαβάστε επίσης

Αισθάνεστε καθημερινά, κούραση, δυσφορία, υπνηλία; Ποια τα πιο κοινά αίτια;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Αρκετοί άνθρωποι αισθάνονται καθημερινά κούραση και δυσφορία, έχουν δυσκολία συγκέντρωσης και νιώθουν συνεχώς υπνηλία, ακόμα και αν δεν καταβάλλουν κάποια ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια. Συνήθως το αποδίδουν στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής αλλά πολλές φορές μπορεί να κρύβεται και κάτι περισσότερο πίσω από αυτό το σύμπτωμα. 

Τα πιο κοινά αίτια που αισθάνεστε καθημερινά κούραση είναι:

ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ

Όταν το αίμα δεν μεταφέρει αρκετό οξυγόνο στο σώμα μας τότε ίσως έχουμε την αίσθηση κόπωσης. «Η αναιμία είναι περισσότερο σύμπτωμα παρά ασθένεια», όπως πολλοί γιατροί συνηθίζουν να λένε. Μπορεί να είναι σημάδι ότι χάνετε μεγάλη ποσότητα σιδήρου κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως ή ότι δεν λαμβάνετε αρκετές βιταμίνες και μέταλλα μέσω της διατροφής σας.
Τι πρέπει να κάνετε: κάντε μία εξέταση αίματος για σιδηροπενική αναιμία ώστε να ελέγξετε εάν πάσχετε από αυτή ή αν υπάρχει κάποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα που επηρεάζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η λύση μπορεί να είναι πολύ απλή, π.χ. ίσως πρέπει να λάβετε συμπληρώματα σιδήρου ή Βιταμίνης Β.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

Ο θυρεοειδής – ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας στο λαιμό σας – παράγει τις ορμόνες που ρυθμίζουν το πώς ο οργανισμός μας καίει «καύσιμα» για να παράγει ενέργεια. Μπορεί να υπερλειτουργεί ή να υπολειτουργεί, αλλά και στις δύο περιπτώσεις προκαλεί υπνηλία.
Τι πρέπει να κάνετε: ειδικές εξετάσεις μπορούν να σας δείξουν αν θα πρέπει να λάβετε φαρμακευτική αγωγή, είτε μιμητικό της θυρεοειδούς ορμόνης ώστε να ενεργοποιήσετε τον θυρεοειδή που υπολειτουργεί, ή αντιθυρεοειδικά φάρμακα ώστε να καλμάρετε έναν θυρεοειδή που υπερλειτουργεί.

ΚΑΡΔΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

 «Θεωρούμε ότι πρόκειται για ανδρικό πρόβλημα αλλά αυτό είναι μύθος», υποστηρίζουν πολλοί γιατροί. Στην πραγματικότητα, οι καρδιακές παθήσεις είναι μία σοβαρή απειλή και για τις γυναίκες – πιο σοβαρή και από τον καρκίνο, ακόμα και από τον καρκίνο του μαστού – παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες γυναίκες ανησυχούν κυρίως για τον καρκίνο.
Όταν η καρδιά μας δεν αντλεί φυσιολογικά δε διοχετεύεται αρκετό αίμα στο σώμα μας με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε κόπωση. Όπως υποστηρίζουν πολλοί γιατροί η κούραση είναι ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα για το οποίο παραπονιούνται οι γυναίκες με καρδιακές παθήσεις.
Τι πρέπει να κάνετε: εάν βρίσκεστε σε ομάδα υψηλού κινδύνου, αν δηλαδή έχετε παχυσαρκία, υψηλή πίεση ή οικογενειακό ιστορικό καρδιακής πάθησης, πρέπει να ελέγξετε την καρδιά σας. Η μέτρηση της πίεσης και απλά τεστ όπως το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορούν να υποδείξουν αν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D

Τις τελευταίες δεκαετίας υπάρχει μία «επιδημία» ανεπάρκειας Βιταμίνης D λόγω της προφύλαξής μας από τον ήλιο. Άλλοι λόγοι περιλαμβάνουν τη δυσανεξία στο γάλα που οδηγεί σε συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες και το σκουρότερο δέρμα (η μελανίνη μειώνει την ικανότητα του δέρματος να παράγει Βιταμίνη D). Επίσης κάποιοι άνθρωποι λόγω πεπτικών διαταραχών έχουν μειωμένη ικανότητα πρόσληψης Βιαταμίνης D από την τροφή. Όποιος και να είναι ο λόγος, με βάση τελευταίες έρευνες η ανεπάρκεια της Βιταμίνης αυτής συνδέεται με την ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.
Τι πρέπει να κάνετε: Μία εξέταση αίματος θα δείξει αν τα επίπεδα της βιταμίνης αυτής στον οργανισμό σας είναι ικανοποιητικά. Αν όχι είναι συνήθως εύκολη η εξισορρόπησή τους είτε με κάποιες διατροφικές αλλαγές ή μέσω λήψης κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής.

ΥΠΝΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ

Ο σύζυγός σας αστειεύεται ότι όταν κοιμάστε ακούγεστε σας ηλεκτρικό πριόνι, αλλά το ροχαλητό δεν είναι αστεία υπόθεση. Μπορεί να είναι ένα σημάδι υπνικής άπνοιας, μία κατάσταση που διακόπτει την αναπνοή ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κάθε φορά που η αναπνοή σας σταματάει ο εγκέφαλός σας «ξυπνάει» έτσι ώστε να αναπνεύσετε. Με αυτό τον τρόπο ο ύπνος σας δεν είναι επαρκής οπότε αισθάνεστε κούραση.
Τι πρέπει να κάνετε:  η παχυσαρκία πολλές φορές επιδεινώνει το πρόβλημα, άρα συνήθως η πρώτη συμβουλή είναι το χάσιμο βάρους. Επίσης υπάρχουν ειδικές συσκευές που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με την συνεχόμενη παροχή αέρα. Μιλήστε με το γιατρό σας για το πρόβλημά σας.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Η κατάθλιψη και η κούραση είναι κοινές στις γυναίκες και οι δύο αυτές καταστάσεις φαίνεται να πυροδοτούν η μία την άλλη. Το στρες και η ανησυχία μπορούν να σας κρατήσουν ξύπνια το βράδυ με αποτέλεσμα το πρωί να αισθάνεστε ακόμα χειρότερα.

Τι πρέπει να κάνετε:  Μιλήστε στον γιατρό σας για το πώς αισθάνεστε. Θα θέλει να ξέρει πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματά σας και πόσο έντονα είναι. Μαζί μπορείτε να καθορίσετε τον καταλληλότερο τρόπο θεραπείας που μπορεί να περιλαμβάνει αντικαταθλιπτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία ή και τα δύο.

Διαβάστε επίσης


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων