MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κίνδυνος Νευροψυχιατρικών παρενεργειών από το φαρμάκο για άσθμα montelukast (Singulair) και των γενόσημων


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


Παρότι είναι γνωστή η πιθανότητα εκδήλωσης σοβαρών νευροψυχιατρικών παρενεργειών από χρήση Singulair (Montelukast) που χορηγείται τόσο στα παιδιά όσο και στους ενηλίκους για το άσθμα, η Αμερικανική Ένωση Τροφίμου και Φαρμάκου (FDA) εξέδωσε νέα ανακοίνωση που επισημαίνει την πιθανότητα αυτή και συνιστά μεγαλύτερη επαγρύπνηση για τις παρενέργειες αυτές.


Χορήγηση montelukast για το άσθμα και πιθανές παρενέργειες 


Η φαρμακευτική δραστική ουσία montelukast που περιλαμβάνεται σε σκευάσματα, τα οποία χορηγούνται στο άσθμα, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες ίσως συνδέεται με αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης και νυχτερινών εφιαλτών τόσο στα παιδιά όσο και στους ενηλίκους. Την ίδια στιγμή η montelukast θα μπορούσε να ενοχοποιηθεί για αυξημένη επιθετικότητα των παιδιών.
Η montelukast χρησιμοποιείται στη θεραπεία του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας, σε όλες τις ηλικίες, ενώ στις συχνότερες ανεπιθύμητες παρενέργειές της αναφέρονται λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, εμφάνιση πυρετού, εξανθημάτων, ναυτίες και έμετοι καθώς επίσης διαρροϊκές κενώσεις και αυξημένες τιμές ηπατικών ενζύμων. Την ίδια στιγμή έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για διαταραχές του ύπνου και εμφάνισης ψυχιατρικών συμπτωμάτων.
Για το λόγο αυτό ήδη από το 2009 η Αμερικανική Ένωση Τροφίμου και Φαρμάκου σε ανακοίνωσή της καθιέρωσε υποχρεωτική την αναγραφή σε σκευάσματα που περιέχουν montelukast των πιθανών νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων όπως η κατάθλιψη και η τάση αυτοκτονίας, ως πιθανές ανεπιθύμητες παρενέργειες. Η montelukast έχει συσχετιστεί επίσης με την εμφάνιση αλλεργικής κοκκιωματώδους αγγειίτιδας, ένα σύνδρομο που αναφέρεται ως Churg-Strauss και προκαλεί φλεγμονή στα μικρά και μεσαίου μεγέθους αιμοφόρα αγγεία ανθρώπων με αλλεργίες του αναπνευστικού.
Προκειμένου να υπάρξει καλύτερη κατανόηση της δράσης και της ασφάλειας της montelukast στην καθημερινή κλινική χρήση, οι ερευνητές προχώρησαν σε μία αναδρομικού τύπου μελέτη όλων των παρενεργειών που έχουν αναφερθεί σε παιδιά και ενήλικες, στις βάσεις δεδομένων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Ολλανδικού Κέντρου Φαρμακοεπαγρύπνησης, έως το 2016. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως μόνο στην πρώτη βάση δεδομένων υπήρχαν καταγεγραμμένα 17.723 περιστατικά ανεπιθύμητων παρενεργειών, ενώ λιγότερο από το ένα τρίτο των αναφορών (32,4%) ήταν σε παιδιά κάτω των 19 ετών.
Μεταξύ των συχνότερων ανεπιθύμητων παρενεργειών της montelukast η κατάθλιψη ήταν πρώτη σε συχνότητα στους ενήλικες, ενώ στα παιδιά πρώτη παρενέργεια και πιο συχνή ήταν η ανάπτυξη επιθετικότητας. Στην ολλανδική βάση δεδομένων η πιο συχνή παρενέργεια ήταν η εμφάνιση πονοκεφάλων, τόσο μεταξύ ενηλίκων όσο και παιδιών. Αρκετές συχνές αναφορές ήταν και για την εμφάνιση νυχτερινών εφιαλτών καθώς και αυτοκτονικού ιδεασμού,  μετά τη χορήγηση montelukast.
Παρόλο αυτά τα πειραματικά δεδομένα για συσχέτιση της montelukast με τις προαναφερόμενες παρενέργειες δεν είναι ικανοποιητικά και επαρκή. Όσον αφορά την εμφάνιση του Churg-Strauss συνδρόμου, χρειάζονται και άλλες πειραματικές μελέτες προκειμένου να διεξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, καθώς τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν το επιτρέπουν. Σε κάποιους ασθενείς ωστόσο η παρουσία των συμπτωμάτων του συνδρόμου ελαχιστοποιήθηκε μόλις διέκοψαν την πρόσληψη montelukast.
Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό πως η εμφάνιση κατάθλιψης σε ασθενείς με άσθμα είναι πιο συχνή, λόγω και της άσχημης ποιότητας ζωής, με αποτέλεσμα να πρέπει να διευκρινιστεί εάν η αιτία της κατάθλιψης είναι η ίδια η νόσος ή η χρήση της montelukast. Συμπερασματικά λοιπόν, χρειάζονται και άλλες μελέτες προκειμένου να υπάρξει ασφαλής και τεκμηριωμένη συσχέτιση των προαναφερόμενων ανεπιθύμητων παρενεργειών με τη χρήση της montelukast.

FDA Requires Stronger Warning About Risk of Neuropsychiatric Events Associated with Asthma and Allergy Medication Singulair and Generic Montelukast

Διαβάστε επίσης

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το ασθμα

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τι είναι; Χρήσιμες Οδηγίες.

O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;

Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;

Ναρκοληψία. Σοβαρή πάθηση του ύπνου. ΔΕΝ είναι τεμπελιά

επιμέλεια Κασσιανή Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea

Ναρκοληψία: η ασθένεια του ύπνου, μία σοβαρή πάθηση, άγνωστη ωστόσο σε αρκετό κόσμο, που εντάσσεται στις σπάνιες παθήσεις και εμφανίζεται εξίσου σε άνδρες και γυναίκες.
Θεωρείται ότι επηρεάζει περίπου 1 στα 2.000 άτομα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμάται ότι 135.000 έως 200.000 άτομα έχουν ναρκοληψία. Ο επιπολασμός της ναρκοληψίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι περίπου 4 άτομα στα 10.000 άτομα, δηλαδή περίπου 205.000 περιπτώσεις. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει επιδημιολογική μελέτη ωστόσο. Υπολογίζεται ότι έχουμε περίπου 5.000 ασθενείς, όμως μόνο 400 έχουν διαγνωσθεί και βρίσκονται κάτω από θεραπευτική αγωγή, ανέφερε ο επίκουρος καθηγητής Νευρολογίας, Αναστάσιος Μπονάκης, με αφορμή το 1ο συμπόσιο ναρκοληψίας.
Πρόκειται για μια πάθηση η οποία χαρακτηρίζεται από υπερβολική υπνηλία και, όπως εξήγησε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Υπνολογίας, Δημήτρης Δικαίος, η ναρκοληψία είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή, η οποία επηρεάζει σημαντικά την λειτουργία του ύπνου και της εγρήγορσης.
Το κύριο χαρακτηριστικό της ναρκοληψίας είναι η ανεξέλεγκτη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και μετά από πολλές ώρες ύπνου. Αυτές οι απότομες «επιθέσεις» ύπνου συμβαίνουν κυρίως σε στιγμές χαμηλής δραστηριότητας, π.χ. παρακολούθηση στο μάθημα, σε διαλέξεις, στο σινεμά, στο θέατρο, σε μια χαλαρή συζήτηση, αλλά ακόμη και σε στιγμές που κάποιος πρέπει οπωσδήποτε να είναι σε πλήρη εγρήγορση, όπως για παράδειγμα στην οδήγηση. Ο ανήσυχος ύπνος με συχνές εγέρσεις και έντονα όνειρα, επίσης αποτελεί συχνό εύρημα στην ναρκοληψία. Άλλο κύριο χαρακτηριστικό της ναρκοληψίας είναι η καταπληξία, η οποία σε αντίθεση με την υπνηλία, εμφανίζεται σε στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Η απώλεια του μυϊκού τόνου σε στιγμές γέλιου ή φόβου, δηλώνουν καταπληξία, η οποία μπορεί να γίνει αντιληπτή, είτε σαν λύγισμα των γονάτων, πτώση της κεφαλής, άνοιγμα του στόματος και αιφνίδια, παροδική αλλαγή των χαρακτηριστικών του προσώπου, είτε και με πτώση του ατόμου, το οποίο αισθάνεται πλήρη αδυναμία κίνησης για ποικίλη διάρκεια. Σπανιότερα συμπτώματα αποτελούν οι ακουστικές ή οι οπτικές ψευδαισθήσεις.
Τα συμπτώματα της πάθησης εμφανίζονται στην παιδική ηλικία ή στην εφηβεία. «Δυστυχώς όμως» όπως ανέφερε ο καθηγητής, «η υπνηλία σχεδόν πάντα εκλαμβάνεται ως 'τεμπελιά', με συνέπεια τα παιδιά και οι έφηβοι, πέρα από το οργανικό τους πρόβλημα, να αντιμετωπίζουν και την απαξίωση του σχολικού και κοινωνικού περίγυρου». Όταν αναζητηθεί ιατρική βοήθεια, η ανεπαρκής ενημέρωση του ιατρικού κόσμου σε ένα σπάνιο νόσημα, οδηγεί τις περισσότερες φορές σε λάθος εκτίμηση και διάγνωση. Συνεπεία αυτού, πολλοί άνθρωποι έχουν συμπτώματα ναρκοληψίας για χρόνια πριν λάβουν μια σωστή διάγνωση. Συνήθως η διάγνωση γίνεται μεταξύ των 20 και 40 ετών.
Η διάγνωση της ναρκοληψίας γίνεται μόνο σε εξειδικευμένα Κέντρα Ύπνου, όπου οι ειδικοί γιατροί μπορούν να διενεργήσουν ιδιαίτερες μελέτες ύπνου. Σύμφωνα με τους ομιλητές, σε όλη την ελληνική επικράτεια, διαθέτουμε 22 ιατρεία ύπνου, τα οποία εντάσσονται μέσα σε δημόσια νοσοκομεία. Τα ιατρεία ύπνου είναι εξοπλισμένα, ωστόσο το σημαντικότερο σύμφωνα με τους ομιλητές, είναι η εκπαίδευση, τόσο του ιατρικού, όσο και του τεχνικού προσωπικού, στην επιτέλεση των δοκιμασιών διάγνωσης της ναρκοληψίας.
Προς το παρόν, μόνιμη θεραπεία της ναρκοληψίας δεν υπάρχει. Υπάρχουν φάρμακα για την βελτίωση της εγρήγορσης, την βελτίωση του ύπνου και την αντιμετώπιση της καταπληξίας .

Διαβάστε επίσης

Επειγόντως κοριτσάκι 2,5 ετών στο Νοσοκομείο Χαλκίδας με αποκορεσμό. Τι είναι η σπάνια ασθένεια;

medlabnews.gr iatrikanea 

Εσπευσμένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Χαλκίδας ένα κοριτσάκι 2,5 ετών λόγω σοβαρής περιπέτειας με την υγεία του. Η σπάνια ασθένεια νευρολογικής φύσεως που έχει από την γέννησή του προκαλεί σπασμούς καθώς και ακανόνιστη αναπνοή.

Τα ξημερώματα της Τετάρτης (13/03) μεταφέρθηκε με σπασμούς στο νοσοκομείο Χαλκίδας, ενώ υπέστη αποκορεσμό, σύμφωνα με το eviathema.gr.

Η άμεση επέμβαση των γιατρών ήταν σωτήρια, καθώς την επανέφεραν. Ακολούθως μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο των Αθηνών και περαιτέρω παρακολούθηση.

Ο πολύ μεγάλος ρυθμός εισπνοών εκπνοών οδηγεί στην κακή οξυγόνωση του αίματος και στον αποκορεσμό της αιμοσφαιρίνης. Ο αποκορεσμός αιμοσφαιρίνης που επάγεται κατά τον ύπνο, αναγνωρίζεται συχνότερα αιτία ασθενών με αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου 2, όπως είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια τα νευρομυϊκά νοσήματα (νόσος του κινητικού νευρώνα, μυϊκή δυστροφία) και παθήσεις του θωρακικού τοιχώματος. Ο νυκτερινός αποκορεσμός στις παθολογικές αυτές καταστάσεις απολήγει από τις βλαπτικές επιδράσεις από τις διαταραχές της φυσιολογίας του ύπνου, κατά την προϋπάρχουσα αναπνευστική ανεπάρκεια και είναι σημαντικά διαφορετικός από το σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας.

Νέα πεντάωρη χειρουργική επέμβαση για τον 29χρονο Νίκο που πυροβολήθηκε στο κεφάλι τον Αύγουστο

 medlabnews.gr iatrikanea

Συνεχίζεται ο Γολγοθάς του 29χρονου Νίκου, που τον περασμένο Αύγουστο βρέθηκε να χαροπαλεύει στο Ηράκλειο, όταν δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι…

Σε νέα πολύωρη χειρουργική επέμβαση υποβλήθηκε τη Δευτέρα 11 Μαρτίου στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο στο Ηράκλειο, ο 29χρονος Νίκος Φανουράκης από τη Μεσσαρά, ο οποίος είχε δεχθεί σφαίρα στο κεφάλι και κατάφερε να βγει νικητής μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο ίδιο νοσοκομείο, τον περασμένο Αύγουστο. Το βίντεο ντοκουμέντο τότε, είχε οδηγήσει τα βήματα των Αρχών, σε μια υπόθεση που είχε συνταράξει ολόκληρη την Χωρα.

Για την περίπτωσή του ακόμα και οι γιατροί έκαναν λόγο για θαύμα, αφού η σφαίρα είχε σφηνωθεί στο κέντρο του εγκεφάλου του. Η νέα επέμβαση αφορούσε στην επανατοποθέτηση του οστού που είχε αφαιρεθεί από το κεφάλι και η διαδικασία ήταν εξαιρετικά δύσκολη και λεπτή καθώς το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ήταν μεγάλο και το δέρμα είχε «θρέψει».

Οι πληροφορίες του cretalive.gr αναφέρουν ότι χρειάστηκαν πέντε ώρες για να ολοκληρωθεί η επέμβαση, στο τέλος όμως όλα πήγαν καλά και ο Νίκος πλέον αναρρώνει για να επιστρέψει στο σπίτι του. Έχει αποδείξει άλλωστε ότι είναι μεγάλος μαχητής.

Στο πλευρό του, όπως πάντα, ακούραστοι συμπαραστάτες του, οι γονείς του, που επιβεβαίωσαν τη νέα επέμβαση αλλά και τη δυσκολία του χειρουργείου.

Δοξάζουν το Θεό που, για μία ακόμα φορά, όλα κύλησαν ομαλά, συγκινούνται με το ψυχικό σθένος του παιδιού τους και εκφράζουν την απέραντη ευγνωμοσύνη τους στους γιατρούς του, τους νευροχειρουργούς Δημήτρη Κουτεντάκη, Βασίλη Μωραϊτη και Ευκλείδη Χρονάκη, στην αναισθησιολόγο, στους νοσηλευτές και σε όλο το προσωπικό συνολικά.

Το χρονικό του τραυματισμού

Τα δύο αυτοκίνητα κάποια στιγμή σταματούν και οι οδηγοί τους βγαίνουν από αυτά και φαίνονται να διαπληκτίζονται. Στην συνέχεια το δεύτερο Ι.Χ. πραγματοποιεί αναστροφή, ενώ το αυτοκίνητο του θύματος το ακολουθεί και το προσπερνά. Κάποια στιγμή ωστόσο το αυτοκίνητο του δράστη επιταχύνει και κινείται παράλληλα με αυτό του θύματος, το οποίο ξαφνικά εκτρέπεται και ακινητοποιείται εκτός δρόμου. Είναι ακριβώς η στιγμή που θύμα δέχτηκε τον πυροβολισμό.

Υπενθυμίζουμε πως η υπόθεση αρχικά είχε θεωρηθεί τροχαίο, αλλά η αξονική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε ο τραυματίας έδειξε βολίδα μικρού διαμετρήματος σφηνωμένη στο κρανίο του.

Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών με τρέμουλο στα πόδια, φαγούρα, σουβλιές, κάψιμο, κόπωση, υπνηλία.


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (Σ.Α.Π.), επίσης γνωστό και ως νόσος του Willis-Ekbom  ή σύνδρομο Wittmaack-Ekbom, είναι μια νευρολογική διαταραχή που «χτυπάει» το μυϊκό σύστημα και ιδιαίτερα τους μυς των ποδιών.


Όσοι πάσχουν από αυτό, νιώθουν σαν να χτυπά τα πόδια τους ηλεκτρικό ρεύμα όταν ξαπλώσουν, ιδιαίτερα μόλις περάσουν στο στάδιο της χαλάρωσης, λίγο πριν από τον ύπνο. Ουσιαστικά εκδηλώνουν μια υπερκινητικότητα στα πόδια, την οποία δεν μπορούν να σταματήσουν, αφού αυτή η κίνηση τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα. Παράλληλα, όμως, τους εμποδίζει από το να απολαμβάνουν νύχτες «ποιοτικού ύπνου» με αρκετά επακόλουθα κατά τη διάρκεια της ημέρας: 
• δυσκολίες στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων λόγω κόπωσης, 
• τάση για υπνηλία και 
• προβλήματα συγκέντρωσης.


Το ΣΑΠ έχει αποδοθεί στα ελληνικά και με τις ονομασίες «σύνδρομο ανήσυχων κνημών» και «σύνδρομο ανήσυχων άκρων» (από τον αγγλικό όρο restless leg syndrome).


Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών, που ταλαιπωρεί τις νύχτες όσων πάσχουν αλλά και σε κάθε άλλη δραστηριότητα που απαιτεί πολύωρη ακινησία.

Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες  
Η συχνότητά του αυξάνεται παράλληλα με την ηλικία.
Η συχνότητα εμφάνισης στον γενικό πληθυσμό είναι 10%-15%. 
Οι γυναίκες ασθενείς είναι διπλάσιες από τους άνδρες, ενώ είναι πιο συχνό σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών
Το ΣΑΠ μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στην βρεφική και την παιδική, αν και είναι συχνότερη σε άτομα μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας 
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ή ένας στους τρεις από τους πάσχοντες χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση.
Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν με την πάροδο της ηλικίας και να επεκταθούν στα άνω άκρα ή άλλες περιοχές του σώματος. 

Τα παιδιά συχνά παρουσιάζουν περιοδικές κινήσεις των μελών τους στην διάρκεια του ύπνου, αλλά αυτές διαρκούν λιγότερο από 1 min και σπάνια τα αφυπνίζουν.


Η εμφάνιση του συνδρόμου δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα ξεκάθαρο αίτιο. Σε αρκετές περιπτώσεις το πρόβλημα είναι κληρονομικό. Αρκετές γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα κατά την εγκυμοσύνη, τα οποία όμως στις περισσότερες εξαφανίζονται μετά τον τοκετό. Τα συμπτώματα του συνδρόμου μπορεί να εξελιχτούν ή να χειροτερεύσουν κατά την κύηση, ειδικά μετά την 20η εβδομάδα. 


Μερικά παιδιά με «πόνους της ανάπτυξης» στην πραγματικότητα έχουν ΣΑΠ. Στα παιδιά, το σύνδρομο έλλειψης προσοχής/υπερδραστηριότητας συνδέεται με συμπτώματα  περιοδικών κινήσεων των ποδιών στον ύπνο και ΣΑΠ. 


Τα υπεύθυνα γονίδια είναι το χρωμόσωμα 12q, στο χρωμόσωμα 14q, στο χρωμόσωμα 9p, στο χρωμόσωμα 20p, στο χρωμόσωμα 2ρ, στο χρωμόσωμα 16p12.1. Τα υπεύθυνα γονίδια είναι τα  MEIS1, BTBD9, PTPRD και MAP2K5, βρέθηκαν να σχετίζονται με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Ο ρόλος τους στην παθογένεση του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών είναι ακόμα ασαφής. Οι περιοδικές κινήσεις των άκρων κατά τον ύπνο σχετίζονται με το γονίδιο BTBD9 στο χρωμόσωμα 6p21.2. 


Η ανεπάρκεια σιδήρου στον εγκέφαλο μπορεί να είναι η κυριότερη αιτία του ΣΑΠ. Στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ασθενών με ΣΑΠ έχει διαπιστωθεί ελάττωση των επιπέδων του σιδήρου και της φερριτίνης και αύξηση της τρανσφερρίνης, ενώ στον ορό τα επίπεδα των παραγόντων αυτών ήταν φυσιολογικά.


Το Σ.Α.Π. συνδέεται άμεσα και με την έναρξη κάποιων άλλων, σοβαρών παθήσεων, γι' αυτό είναι απαραίτητο να αναφέρουμε στο γιατρό την εκδήλωση οποιουδήποτε συμπτώματος, ειδικά μετά την ηλικία των 30. 

Σοβαρές διαταραχές που συνδέονται με το Σ.Α.Π. είναι οι εξής:

• Αμυλοείδωση
• Αναιμία
• Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12
• Ανεπάρκεια φολικού οξέος ή μαγνησίου
• Ινομυαλγία
• Κάπνισμα σιγαρέττων
• Καφεΐνη
• Μονοκλωνική γαμμοπάθεια
• Μυελοπάθεια ή μυελίτιδα
• Νόσος Lyme
• Νόσος Parkinson
• Οσφυοϊερή ριζοπάθεια
• Ογκοι
• Οινόπνευμα
• Οξεία διαλείπουσα πορφυρία 
• Ουραιμία
• Πολυνευροπάθεια (ιδιοπαθής ή οφειλόμενη σε κατάχρηση οινοπνεύματος)
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Σύνδρομο Sjogren
• Χειρουργικές γαστρικές επεμβάσεις
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
• Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια ή κιρσοί 
• Υποθυρεοειδισμός ή υπερθυρεοειδισμός
• Περιφερικά μικροέμβολα χοληστερόλης

Πολλοί παράγοντες, όπως ορισμένα φάρμακα, η χρήση διαφόρων ουσιών (καφεΐνη, αλκοόλ, νικοτίνη κ.ά.), η έλλειψη σιδήρου κ.ά., μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του ΣΑΠ.

Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών

  • Μερικά αντιεμετικά (αντιντοπαμινεργικά)
  • Ορισμένα αντιισταμινικά
  • Πολλά αντικαταθλιπτικά (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και SSRIs)
  • Αντιψυχωσικά και ορισμένα αντισπασμωδικά.
  • Υπνωτικά φάρμακα, όπως το σύνδρομο στέρησης βενζοδιαζεπινών
  • Η υπογλυκαιμία έχει βρεθεί ότι επιδεινώνει τα συμπτώματα του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών
  • Η αποτοξίνωση από οπιοειδή έχει συσχετιστεί με την πρόκληση του συνδρόμου
Και το πρωτοπαθές και το δευτεροπαθές σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών μπορεί να επιδεινωθεί από τη χειρουργική επέμβαση οποιουδήποτε είδους.
Το υπερβολικό βάρος, η έλλειψη άσκησης, η κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών.
Το ΣΑΠ μπορεί να είναι είτε ιδιοπαθές, δηλαδή να το έχουμε εκ γενετής, είτε δευτεροπαθές, δηλαδή να οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως περιφερειακή νευροπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια, σιδηροπενική αναιμία ή και να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Συμπτώματα που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών»

Το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών» χαρακτηρίζεται από διαταραχές της αισθητικότητας (παραισθησίες/δυσαισθησίες), συνήθως στο ένα ή και τα δύο κάτω άκρα, στη διάρκεια της ανάπαυσης. Στα αρχικά στάδια του συνδρόμου τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο το απόγευμα, το βράδυ ή έπειτα από μεγάλη περίοδο περιορισμού των κινήσεων (π.χ. σε αεροπλάνο) ενώ σε προχωρημένες και σοβαρές μορφές αυτός ο διαχωρισμός μπορεί να μην είναι εμφανής.
Οι ασθενείς περιγράφουν τα συμπτώματά τους σαν «βελονιές και σουβλιές, εσωτερικό κνησμό, ηλεκτροσόκ, ανησυχία, φαγούρα στα κόκαλα, σκουλήκια ή έντομα ή πίεση κάτω από το δέρμα, ανατρίχιασμα, κάψιμο, τράβηγμα, κάτι να σέρνεται ή σαν να τρέχει νερό ή κόλα στις φλέβες», κ.ά. και έχουν ακατανίκητη, ασυναίσθητη, ανάγκη να κινούν συνεχώς τα προσβληθέντα μέλη τους (ακαθισία εντοπισμένη στα πόδια). Αρκετοί ασθενείς περιγράφουν μόνο την εστιακή ακαθισία, χωρίς αισθητικές διαταραχές. Η εστιακή ακαθισία δεν εμφανίζεται σ΄όλη την διάρκεια της ημέρας, αλλά μάλλον κατά περιόδους, και διαρκεί αρκετά λεπτά της ώρας έως ώρες.
Τα συμπτώματα ανακουφίζονται με τις κινήσεις των ποδιών, εντριβές, πίεση, βάδιση ή θερμότητα (λουτρά ή επιθέματα), αλλά συνήθως υποτροπιάζουν όταν οι κινήσεις σταματήσουν. Μερικοί ασθενείς αναφέρουν βελτίωση και όταν αυξάνουν ή μειώνουν τη θερμοκρασία των άκρων και του σώματος με ζεστό ή κρύο μπάνιο. Σχεδόν πάντα οι κινήσεις των ποδιών παρουσιάζονται στη διάρκεια της νύχτας και περιγράφονται από τους γονείς του παιδιού ή την/τον σύντροφο του ασθενούς σαν «κλοτσιές» ή «ανησυχία των ποδιών». Οι κινήσεις αυτές είναι στερεότυπες και τα ρυθμικά τινάγματα των ποδιών/κνημών, τα οποία διαρκούν λιγότερα από 5 δευτερόλεπτα.
Στις πιο ήπιες περιπτώσεις τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο περιστασιακά και μπορεί να αναφέρονται απλά ως ένα δυσάρεστο αίσθημα στα κάτω άκρα την ώρα της κατάκλισης. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι έντονα, διαρκούν περισσότερο και προκαλούν σοβαρή διαταραχή του ύπνου, γεγονός που τελικά μπορεί να οδηγήσει τον πάσχοντα στον ιατρό.
Με την πάροδο του χρόνου (συχνά πολλά έτη) επέρχεται συνήθως προοδευτική επιδείνωση της έντασης των συμπτωμάτων και μείωση του βαθμού ανακούφισης που παρέχει η κινητική δραστηριότητα. Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται τον γιατρό τους σε αυτήν τη φάση της νόσου για να ζητήσουν βοήθεια.

Δυσκολίες στην καθημερινή ζωή


Οι πάσχοντες από σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί να παραπονούνται για πολλά προβλήματα στη ζωή τους:

• Διαταραχές ύπνου
• Δεν μπορούν να καθίσουν ακίνητοι
• Παράξενοι πόνοι, στα πόδια και επιθυμία για κίνησή τους
• Κοινωνικές επιπτώσεις (δυσκολία/ανησυχία σε θέατρο, σινεμά, εστιατόρια)
• Προβλήματα με τα μεγάλα ταξίδια με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο
• Επιπτώσεις στον σύντροφο στο κρεβάτι

Διάγνωση

Η διάγνωση του συνδρόμου στηρίζεται αποκλειστικά στην αξιοπιστία των συμπτωμάτων που αναφέρει ο ασθενής, καθώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κάποια ειδική εξέταση για την επιβεβαίωσή της.
Το πρόβλημα είναι ότι η διαταραχή αυτή παραμένει συχνά αδιάγνωστη και τα συμπτώματά της συγχέονται συνήθως με άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως φλεβική ανεπάρκεια, πολυνευροπάθεια, εκφυλιστική αρθροπάθεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, νεύρωση, κ.λπ.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με ΣΑΠ αναφέρουν θετικό κληρονομικό ιστορικό, το οποίο είναι και ενισχυτικό στοιχείο για τη διάγνωση.
Υπάρχουν τρεις απλές ερωτήσεις, στις οποίες η καταφατική απάντηση πρέπει να εγείρει υποψίες για σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:
1. Έχετε δυσάρεστα συμπτώματα/ανησυχία στα πόδια, που σας δημιουργούν την επιθυμία/ανάγκη να τα κινήσετε;
2. Αυτή η δυσάρεστη αίσθηση/ανησυχία στα πόδια μήπως εμφανίζεται μόνο ή κυρίως όταν ξεκουράζεστε και ανακουφίζεται όταν κινηθείτε;
3. Είναι τα συμπτώματα αυτά χειρότερα κατά τις νυχτερινές ώρες;

Θεραπεία

Σκοπός της θεραπείας στο ΣΑΠ είναι η αντιμετώπιση των ενοχλητικών συμπτωμάτων του συνδρόμου στη διάρκεια του ύπνου ή των περιόδων ακινησίας (όταν ο ασθενής ξαπλώνει, κάθεται, ξεκουράζεται κ.λπ.).
Ως δευτερογενές όφελος προκύπτει η βελτίωση των διαταραχών του ύπνου, της κόπωσης ή της υπνηλίας στη διάρκεια της ημέρας, αλλά και η βελτίωση της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας του ασθενούς τόσο στην εργασία, όσο και στην ικανότητά του να συμμετέχει σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες (ταξίδια, θέατρο, εστιατόριο, κ.ά.).
Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι εγκεκριμένα δύο φάρμακα που ανήκουν στην οικογένεια των αγωνιστών ντοπαμίνης: η ροπινιρόλη και η πραμιπεξόλη.
Έχει διαπιστωθεί ότι χορήγηση μικρής μόνο δόσης των φαρμάκων αυτών 1-2 ώρες πριν ξαπλώσει ο ασθενής το βράδυ, αρκεί συνήθως για θεαματική βελτίωση μέσα σε μία εβδομάδα από την έναρξη της αγωγής.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η ευεργετική επίδρασή τους στα δυσάρεστα αισθητικά και κινητικά συμπτώματα αρχίζει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι εθεωρείτο έως τώρα, ενώ ακόμα και πάσχοντες από σοβαρό ΣΑΠ ανακουφίζονται σημαντικά από όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου, από την πρώτη κιόλας νύχτα.
H θεραπεία, με φάρμακα δεν αντιμετωπίζει μόνο αυστηρά τα συγκεκριμένα συμπτώματα του ΣΑΠ, αλλά έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει γενικότερα την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.
Συμπληρώματα για την διόρθωση της ανεπάρκειας των βιταμινών, ηλεκτρολύτες ή σίδηρος μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα σε μερικούς ασθενείς.
Η συστηματική άσκηση όχι μόνο προκαλεί μια αίσθηση ευφορίας η οποία έχει αναλγητική δράση και ανακουφίζει από τα συμπτώματα αλλά παρουσιάζει και παρόμοια βελτίωση με αυτή της φαρμακευτικής αγωγής. Οι ποιο πρόσφατες μελέτες μας έδειξαν ότι ο συνδυασμός της άσκησης με την προτεινόμενη φαρμακευτική αγωγή θα μπορούσε να επιφέρει πρόσθετα οφέλη για την υγεία του πάσχοντα και την πορεία της νόσου.

Φυσιοθεραπεία

• Ηπιες ασκήσεις.
• Ζεστά ή κρύα λουτρά ή whirlpool
• Μαλάξεις των μελών
• Δονητική ή ηλεκτρική διέγερση των ποδιών πριν από την κατάκλιση

Το ΣΑΠ μπορεί να έχει περιόδους ύφεσης και σε μερικές περιπτώσεις δεν επανεμφανίζεται, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι επίμονο και διαρκεί ισόβια.


Πρόληψη

Θεραπεία παραγόντων που πυροδοτούν τις κρίσεις του RLS
Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι ορισμένα χάπια που ανήκουν στις κατηγορίες των αντικαταθλιπτικών, των αντιψυχωτικών, των αντιισταμινικών και των αντιεμετικών φαρμάκων μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση. Ο γιατρός πρέπει, λοιπόν, να είναι πλήρως ενημερωμένος για τα φάρμακα που τυχόν λαμβάνετε, ώστε να σας συστήσει τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος.
• Αναιμία
• Αντιισταμινικά
• Αντιψυχωσικά
• Αναστολείς διαύλων ασβεστίου
• Αντικαταθλιπτικά (συχνότερα SSRIs και TCAs)
• Διουρητικά
• Καφεΐνη - Αλκοόλ Αυτές οι ουσίες δυσχεραίνουν την κατάσταση και μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, καθώς δρουν διεγερτικά στο νευρικό σύστημα.
• Στέρηση/διαταραχές ύπνου
• Οινοπνευματώδη
• Φάρμακα κατά της ναυτίας

Προσπαθήστε να αποφεύγετε την πολύωρη ακινησία. Εάν, π.χ., πρόκειται να ταξιδέψετε με αυτοκίνητο, σιγουρευτείτε -ενώ κάθεστε- ότι τεντώνετε πού και πού τα πόδια σας ή κάντε συχνές στάσεις για να διευκολύνετε την κυκλοφορία του αίματος στα άκρα σας.

Το στρες μπορεί να κάνει χειρότερα τα συμπτώματα του συνδρόμου των ανήσυχων ποδιών. Οι τεχνικές χαλάρωσης, όπως γιόγκα και Tai Chi, είναι γνωστό ότι βοηθούν πάρα πολύ.
Υπερβολική άσκηση Ενώ η ήπια μορφή άσκησης μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα, η ασυνήθιστα έντονη άσκηση ενδέχεται να τα επιδεινώσει.

Οδηγίες καθημερινής ζωής για το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:

1. ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ: η λογική χρήση ήπιων αναλγητικών μπορεί να περιορίσει τα ενοχλητικά συμπτώματα.
2. ΜΠΑΝΙΟ – ΜΑΛΑΞΗ: το ζεστό μπάνιο και το «μασάζ» μπορεί να χαλαρώσει τους μύες των ποδιών
3. ΕΠΙΘΕΜΑΤΑ: ζεστά ή κρύα επιθέματα απαλύνουν τα ενοχλητικά αισθητικά ενοχλήματα.
4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ: οι τεχνικές διαλογισμού ή yoga μπορεί να διευκολύνουν τη γενική χαλάρωση και να κάνουν ευκολότερο τον νυκτερινό ύπνο.
5. «ΥΓΙΕΙΝΗ ΥΠΝΟΥ»: ήσυχο και άνετο περιβάλλον ύπνου, σταθερότητα στην ώρα κατάκλισης και έγερσης, αρκετός χρόνος ύπνου ώστε να ξεκουράζει επαρκώς.
• Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η ΚΟΠΩΣΗ επιδεινώνει τα συμπτώματα.
• Η πλήξη, η ανία και η νύστα τις βραδινές ώρες επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
• Κρατηθείτε σε εγρήγορση το βράδυ.

Διαβάστε επίσης

Τιτάνια μάχη δίνει ο πολυτραυματίας φοιτητής 21χρονος Γεράσιμος που παραμένει σε κώμα

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Κορυφώνεται η αγωνία για τον Γεράσιμο που δίνει μάχη μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Ο νεαρός φοιτητής νοσηλεύεται στις ΗΠΑ…

Ο πολυτραυματίας συνεχίζει να δίνει μάχες. Από εκείνο το εφιαλτικό βράδυ στα Τέμπη έχουν περάσει σχεδόν 10 μήνες. Βγήκε ζωντανός από το σιδηροδρομικό δυστύχημα, αλλά ακόμα δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια του. Ο Γολγοθάς που ανεβαίνει δείχνει ατελείωτος, αλλά οι ελπίδες δεν έχουν εξανεμιστεί. Ο νεαρός είναι ζωντανός και υπάρχει αισιοδοξία ότι με τη βοήθεια των γιατρών, θα καταφέρει στο τέλος να ξεπεράσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Δίπλα του από την πρώτη στιγμή βρίσκονται οι στενοί συγγενείς του, που ευελπιστούν να εισακουστούν οι προσευχές που κάνουν από την πρώτη στιγμή.

Όσα είπε η μάνα του μοναδικού ανθρώπου που επέζησε από το πρώτο βαγόνι και που δίνει μάχη για τη ζωή του: «Ο Γεράσιμος, ένα χρόνο μετά είναι ακόμα σε κώμα. Έχει κάνει δύο εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι φτωχή. Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες».

Παρόλο που κάποιες φορές μάς φαίνεται αιώνας, άλλες σαν να σταμάτησε ο χρόνος, και άλλες σαν να παρατείνετε διαρκώς το δικαίωμα στη δικαίωση, την προσεχή Τετάρτη (28/2) συμπληρώνεται ένας χρόνος από το δυστύχημα των Τεμπών. Ένα έτος πέρασε από το μακάβριο «πάμε και όπου βγει», 365 ημέρες από τότε που 57 αθώες ψυχές επιβιβάστηκαν σε ένα τρένο από το οποίο δεν κατέβηκαν ποτέ. Ένας χρόνος από τότε που το «πάρε με όταν φτάσεις» δεν έγινε ποτέ αληθινό τηλεφώνημα για πολλές ανθρώπινες ζωές, μεταξύ των οποίων παιδιά.

Εισιτήριο χωρίς επιστροφή

Και παρόλο που κάποιοι θέλουν να αφήσουν πίσω τους το πολύνεκρο δυστύχημα, οι περισσότεροι δεν θέλουμε ή και δεν μπορούμε. Στις θέσεις των βαγονιών αυτών θα μπορούσε να είχε καθίσει ο καθένας από εμάς ή κάποιος από τους ανθρώπους που αγαπάμε. Το εισιτήριο χωρίς επιστροφή που αγόρασαν τόσοι νέοι άνθρωποι, κόστισε εξίσου ακριβά και στις οικογένειές τους που ακόμη θρηνούν και ζητούν δικαίωση. Όχι για να επιστρέψουν πίσω τα θύματα του δυστυχήματος, αλλά για να επέλθει ηθική κάθαρση.

Ο ήρωας Γεράσιμος

Το πρώτο εκείνο βαγόνι του τρένου που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα- Θεσσαλονίκη, εκτέλεσε και κάποιες αθώες ψυχές. Για την ακρίβεια, όλες όσες επέβαιναν σε αυτό, εκτός από μία: Εκείνη του 21χρονου Γεράσιμου, ο οποίος και είναι ο μοναδικός επιζών.

Ο νεαρός άνδρας παραμένει εδώ και έναν χρόνο σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Σύμφωνα μάλιστα με όσα δήλωσε η μητέρα του, στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι», ο άτυχος Γεράσιμος είναι ακόμη σε κώμα. Αφότου ευχαρίστησε όσους ελπίζουν και προσεύχονται μαζί της για το καλό του γιου της, εξήγησε ότι ο ήρωάς της, (ήρωας σε ένα παραμύθι που δεν του άξιζε), δίνει τον δικό του μεγάλο αγώνα μετά από δύο επεμβάσεις.

Η οικογένειά του δεν παύει ωστόσο να ελπίζει σε βελτίωση της κατάστασης της υγείας του.

«Ο Γεράσιμος, ένα χρόνο μετά είναι ακόμα σε κώμα. Έχει κάνει δύο εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι φτωχή. Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες. Μέσα από την καρδιά μου είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που προσεύχονται για το παιδί μου. Δίνουν και σε μένα δύναμη. Η σημερινή απόλυτη προτεραιότητά μου δεν αφήνει περιθώρια για οτιδήποτε άλλο», ανέφερε, μεταξύ άλλων.

Ένα 13χρονο αγόρι θεραπεύτηκε πλήρως από εξαιρετικά επιθετικό καρκίνο στον εγκέφαλο

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο μικρός Lucas διέψευσε κάθε διάγνωση και πιθανότητα επιβίωσης νικώντας έναν σπάνιο τύπο καρκίνου, δίνοντας ελπίδα για μελλοντικές αποτελεσματικές θεραπείες

Ένα 13χρονο αγόρι από το Βέλγιο έγινε το πρώτο στον κόσμο που θεραπεύτηκε από έναν θανατηφόρο τύπο καρκίνου του εγκεφάλου. Ο Lucas Jemeljanova διαγνώστηκε σε ηλικία 6 ετών με διάχυτο διηθητικό γλοίωμα γέφυρας (DIPG), έναν πολύ σπάνιο και εξαιρετικά επιθετικό όγκο του εγκεφάλου που σκοτώνει το 98% των πασχόντων μέσα σε πέντε χρόνια.

Mέσα στην ατυχία μιας τέτοιας διάγνωσης, έτυχε να γίνει ένας από τους πρώτους ασθενείς που συμμετείχε σε μια κλινική μελέτη κατά την οποία έλαβε την ουσία everolimus, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου των νεφρών, του παγκρέατος, του μαστού και του εγκεφάλου, αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για τη θεραπεία του σπάνιου καρκίνου που έπασχε ο Lucas.

Το μικρό αγόρι τελικά ανταποκρίθηκε καλά στη θεραπεία και ο όγκος μειώθηκε σταδιακά. Επτά χρόνια αργότερα, ήταν ελεύθερο νόσου, καθώς δεν παρουσιάζει πλέον κανένα ίχνος καρκίνου και βρίσκεται επισήμως σε ύφεση εδώ και πέντε χρόνια. «Κέρδισε όλες τις πιθανότητες» δήλωσε ο γιατρός του Jacques Grill, επικεφαλής του προγράμματος για τους όγκους στον εγκέφαλο στο αντικαρκινικό κέντρο Gustave Roussy στο Παρίσι, επισημαίνοντας πως η περίπτωσή του προσφέρει πραγματική ελπίδα.

Το ταξίδι προς την ίαση

Μαζί με τους γονείς του, ο μικρός Lucas βρέθηκε στη Γαλλία για να λάβει μέρος στη δοκιμή BIOMEDE, η οποία εξέταζε πιθανά νέα φάρμακα για τον σπάνιο τύπο DIPG. Το everolimus δρα αναστέλλοντας την πρωτεΐνη mTOR, η οποία βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να διαιρούνται, να αναπτύσσονται και να παράγουν νέα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό σταματά ή επιβραδύνει την ανάπτυξη του καρκίνου εμποδίζοντας τα καρκινικά κύτταρα να αναπαραχθούν και μειώνοντας την παροχή αίματος στα καρκινικά κύτταρα. Το φάρμακο έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ως συνταγογραφούμενο φάρμακο για τη θεραπεία μιας σειράς καρκίνων.

Ο γιατρός του, ωστόσο, δεν ήταν σίγουρος για το πότε να σταματήσει τη θεραπεία, καθότι δεν υπήρχε κάποια επιστημονική παραπομπή ή αναφορά. Μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο, οπότε και αποδείχθηκε ότι ο Lucas είχε σταματήσει να παίρνει τα φάρμακα ούτως ή άλλως: «Κατά τη διάρκεια μιας σειράς μαγνητικών τομογραφιών, παρακολούθησα τον όγκο να εξαφανίζεται εντελώς» σημειώνει ο Δρ Grill.

Οι λόγοι που ο μικρός ανταποκρίθηκε τόσο καλά στη θεραπεία παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Διότι, στη μελέτη ακόμα επτά παιδιά θεωρήθηκαν ότι ανταποκρίθηκαν καλά στη θεραπεία, αφού δεν παρουσίασαν υποτροπές για τρία χρόνια μετά τη διάγνωσή τους, αλλά μόνο ο όγκος του Lucas εξαφανίστηκε εντελώς. Μια θεωρία που εξηγεί αυτά τα διφορούμενα αποτελέσματα οφείλεται πιθανώς σε «βιολογικές ιδιαιτερότητες» των όγκων τους, δήλωσε ο Δρ Grill: «Ο όγκος του Lucas είχε μια εξαιρετικά σπάνια μετάλλαξη που πιστεύουμε ότι έκανε τα κύτταρά του πολύ πιο ευαίσθητα στο φάρμακο», είπε.

Κάθε χρόνο περίπου 300 παιδιά στις Η.Π.Α. διαγιγνώσκονται με τη σπάνια αυτή μορφή όγκων, όταν τα παιδιά είναι ηλικίας μεταξύ 5 και 9 ετών. Μετά τη διάγνωση, η μέση επιβίωση εκτιμάται σε εννέα μήνες. Μερικά από τα πρώτα συμπτώματα είναι προβλήματα με την κίνηση των ματιών, αδυναμία του προσώπου, δυσκολία στο περπάτημα, παράξενες κινήσεις των άκρων και προβλήματα με την ισορροπία.

Διαβάστε επίσης

Ορμόνες του έρωτα και ερωτική συμπεριφορά. Φερομόνες, τεστοστερόνη, ντοπαμίνη, οξυτοκίνη, βασοπρεσίνη, κορτιζόνη

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea
Τα τελευταία χρόνια η νευροενδοκρινολογία έχει εξηγήσει σχεδόν ολοκληρωτικά την ερωτική συμπεριφορά.

Όπως αποδεικνύεται από τις μελέτες και έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί πάνω στο θέμα, η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόν νευροχημικών διαδικασιών. Συγκεκριμένα κάθε ερωτική έκφραση έχει και ανάλογο ορμονικό υπόβαθρο.

Η φύση παίζει μαζί μας παράξενα ερωτικά παιχνίδια με όπλο τις ορμόνες που εκκρίνονται, ιδίως από κάποιους νευρώνες του νωτιαίου μυελού. Η στιγμή της κορύφωσης της ερωτικής πράξης παρομοιάζεται από τους νευροεπιστήμονες με θύελλα που ξεσπά στον εγκέφαλο κάτι σαν έκρηξη πυροτεχνημάτων στο κέντρο του εγκεφάλου , στον υποθάλαμο, που δημιουργείται λόγω της μαζικής παραγωγής ορμονών. Υπάρχουν, επίσης, κάποιες ορμόνες, οι φερομόνες, από τις οποίες ξεκινά το παιχνίδι της σαγήνης επειδή σχετίζονται με την ερωτική ορμή. Είτε το θέλουμε είτε όχι, είμαστε δέσμιοι της χημείας και της φύσης. Κι αυτή η δέσμευση, που άρχισε εκατομμύρια χρόνια πριν, εξακολουθεί να ασκεί την ίδια έντονη επιρροή «τραβώντας» μας κυριολεκτικά από τη μύτη! Γι αυτό, άλλωστε, έχουμε την τάση να φοράμε κολόνιες και αρώματα. Θέλουμε να εκπέμπει το σώμα μας μυρωδιές και αρώματα για να είμαστε πιο ελκυστικοί και αρεστοί στους άλλους. Οι εταιρίες καλλυντικών δημιουργούν αρώματα και κολόνιες που είναι πραγματικά ακαταμάχητα. Όχι επειδή απλώς μυρίζουν ωραία αλλά επειδή περιέχουν παράγωγα φερομονών όπως η ανδροστενόνη, η γαλακτολίνη και εξαλτονίνη. Αυτού του τύπου οι κολόνιες μας κάνουν να νιώθουμε μια ευχάριστη έλξη για τους ανθρώπους που τα φορούν μόνο και μόνο γιατί μας άγγιξε το άρωμά τους!

Η παραγωγή φερομονών σχετίζεται και με το ανοσοποιητικό σύστημα. Θεωρείται ότι πρόκειται για μια προσπάθεια του οργανισμού να επιλέξει -βάσει της μυρωδιάς- τον ιδανικό σύντροφο, ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμβατότητα των ανοσοποιητικών συστημάτων των δύο ατόμων, με απώτερο σκοπό να αποκτήσουν γερά παιδιά.
Όταν κάποιος είναι ερωτευμένος, το σώμα του βιώνει πραγματικές αλλαγές. Από πλευράς νευροχημείας, το ερωτικό φαινόμενο περιγράφεται ως διακρινόμενο σε τρεις φάσεις: τη φάση της Λαγνείας, τη φάση της Έλξης και τη φάση της Προσκόλλησης. Τα έντονα συναισθήματα που βιώνει ο ερωτευμένος σε κάθε μία από αυτές τις φάσεις οφείλονται σε συγκεκριμένες – ανά φάση – νευροχημικές ουσίες.




Η φάση της Λαγνείας οφείλεται στην παραγωγή τεστοστερόνης στους άντρες και οιστρογόνων στις γυναίκες, γεγονός που τους ωθεί να συνάψουν σεξουαλικές σχέσεις. Η τεστοστερόνη, πρόκειται για μια ορμόνη που αυξομειώνεται ανεβοκατεβάζοντας έτσι και την επιθυμία στο ερωτικό παιχνίδι. Η έλλειψή της είναι και καταλυτική για την εμφάνιση της κατάθλιψης. Πράγμα που συνοδεύεται και από την έλλειψη της επιθυμίας. Στους άνδρες, η ορμόνη τεστοστερόνη που μεταξύ άλλων αυξάνει την επιθετικότητα και τη σεξουαλική ορμή, μειώνεται. Αντίθετα στις γυναίκες, η τεστοστερόνη που συνήθως βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και είναι υπεύθυνη για τη σεξουαλική ορμή των γυναικών, αυξάνεται. Το γεγονός ότι η τεστοστερόνη μειώνεται στους άνδρες ενώ αυξάνεται στις γυναίκες, ερμηνεύεται ως μια προσπάθεια της φύσης να μειώσει τις διαφορές μεταξύ των δύο. Η μείωση των διαφορών συμβάλλει στη σύναψη στενών και ισχυρών σχέσεων μεταξύ των ερωτευμένων. Ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τεστοστερόνης στα ερωτευμένα ζευγάρια από ένα μέχρι δύο χρόνια μετά την έναρξη του έρωτά τους και βρήκαν ότι η τεστοστερόνη επέστρεψε στα φυσιολογικά της επίπεδα.

Η ερωτική έλξη είναι καθαρά θέμα βιοχημικών μεταβολών στο σώμα μας. Η φάση της Έλξης χαρακτηρίζεται από παραγωγή φαινυλεθυλαμίνης που απελευθερώνει ντοπαμίνη και σεροτονίνη, νευροδιαβιβαστές που ευθύνονται για τη ρύθμιση συναισθημάτων χαράς, ευτυχίας και ενθουσιασμού. Το αποτέλεσμα είναι ένα αίσθημα ευδαιμονίας. Τα προβλήματα προσωρινά εξαφανίζονται, το ίδιο και αισθήματα άγχους ή στρες, και κάποιες φορές παρατηρείται και αναλγητική δράση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί εδώ πως, χημικά, τα αποτελέσματά της σεροτονίνης στην ερωτική τρέλα, είναι παρόμοια με τα συμπτώματα ανθρώπων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, πράγμα που μπορεί να εξηγήσει γιατί οι ερωτευμένοι δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτε άλλο. Το ερωτικό πάθος, το «κουμαντάρει» η ορμόνη ντοπαμίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής που έχει άμεση πρόσβαση στο κέντρο «επιβράβευσης – ικανοποίησης» του εγκεφάλου. Ανάλογα με την ποσότητα της ντοπαμίνης έχουμε και την μεγαλύτερη ή μικρότερη αίσθηση της ηδονής.
Στο στάδιο της καταπληκτικής εκείνης περίοδου που αισθανόμαστε πραγματικά ερωτοχτυπημένοι και δεν μπορούμε να σκεφτούμε τίποτα άλλο τρεις βασικοί νευροδιαβιβαστές, η αδρεναλίνη, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, αποτελούν τους κύριους υπαίτιους για τα ακραία, αλλά υπέροχα αισθήματά μας.
Η αρχική κατάσταση κατά την οποία κάποιος αισθάνεται ότι ερωτεύεται συνδέεται με το άγχος που προκαλεί η επικείμενη συνάντηση με το αγαπημένο του πρόσωπο, που επιφέρει αύξηση των επιπέδων αδρεναλίνης και κορτιζόλης στο αίμα του. Αυτός είναι και ο λόγος που αισθανόμαστε την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά, να ιδρώνουμε και να στεγνώνει το στόμα μας, όταν συναντηθούμε αναπάντεχα με το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει.
Η ντοπαμίνη προκαλεί μία έντονη ορμή προς ευχαρίστηση, η οποία διεγείρει την επιθυμία και την ανάγκη ανταμοιβής, προκαλώντας στον εγκέφαλο τα ίδια αποτελέσματα που έχει η κοκαΐνη. Η αυξημένη έκκριση ντοπαμίνης ευθύνεται για το γεγονός ότι οι ερωτευμένοι νιώθουν μικρότερη ανάγκη για ύπνο και φαγητό, καθώς η προσοχή τους εστιάζεται και αντλεί ευχαρίστηση από τις πιο μικρές λεπτομέρειες της νέας σχέσης.
Ο τρίτος νευροδιαβιβαστής που συνθέτει την εικόνα του ερωτευμένου ατόμου, η σεροτονίνη, είναι μία από τις πιο σημαντικές χημικές ουσίες του έρωτα που μπορεί να εξηγήσει το γεγονός ότι το πρόσωπο με το οποίο είμαστε ερωτευμένοι εμφανίζεται συνεχώς στις σκέψεις μας.
Επίσης, με τη βοήθεια πλέον και μηχανημάτων, όπως ο μαγνητικός τομογράφος, οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν στοιχεία για τη λειτουργία του εγκεφάλου την ώρα της διέγερσης τους. Έρευνες σε ερωτευμένα ζευγάρια έδειξαν ότι υπάρχει ενεργοποίηση ενός πολύπλοκου συστήματος στον εγκέφαλο, που προσομοιάζει με αυτό που συμβαίνει όταν γίνεται λήψη κοκαΐνης.

Η φάση της Προσκόλλησης έρχεται συνήθως ως μοιραία κατάληξη των δύο προηγούμενων σταδίων. Κατά την φάση αυτή, δημιουργούνται συναισθηματικοί δεσμοί ανάμεσα στο ζευγάρι ενώ οι συσχετιζόμενες χημικές ουσίες εκκρίνονται σε περίοδο από 90 μέρες έως και 3 χρόνια μετά τη φάση της Έλξης. Τα χημικά αυτά συνιστούν η ορμόνες οκυτοκίνη και βασοπρεσσίνη. Μια ηδονή που γίνεται σιγά – σιγά συναίσθημα όταν ενεργοποιείται η ορμόνη του έρωτα που είναι η οκυτοκίνη. Η οξυτοκίνη εκκρίνεται από τον υποθάλαμο στο κεντρικό νευρικό σύστημα και αποθηκεύεται στην υπόφυση. Είναι η ορμόνη της αφής και της αγάπης. Διεγείρει τα άτομα στο να είναι μαζί και να συνυπάρχουν αγαπημένα. Από αυτή την ορμόνη δημιουργείται και η αίσθηση της στοργής.

Η οκυτοκίνη είναι μία ισχυρή ορμόνη που παράγεται στους άντρες και τις γυναίκες κατά τη διάρκεια του οργασμού και ενισχύει το αίσθημα της σύνδεσης, της εγγύτητας και της οικειότητας που δημιουργείται ανάμεσα στο ζευγάρι. Συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία των συσπάσεων της μήτρας (οργασμό), την αγγειοδιαστολή (ξάναμμα), και στο θηλασμό (στοργική μητέρα).
Θεωρείται πάντως ως η ορμόνη της προσκόλλησης και της δέσμευσης, δημιουργεί αισθήματα ικανοποίησης, ασφάλειας και ηρεμίας και είναι επίσης εκείνη η οποία βοηθά, μέσω της έκκριση της κατά το θηλασμό, στο να δημιουργηθούν και να εδραιωθούν δεσμοί αγάπης μεταξύ μητέρας και παιδιού. Με παρόμοιο και ανάλογο τρόπο ενεργεί και μεταξύ των ερωτευμένων.
Η βασοπρεσσίνη ενισχύει τη μακροπρόθεσμη δέσμευση του ζευγαριού και επίσης εκλύεται μετά την ερωτική συνεύρεση. Πρόκειται για την ορμόνη που σχετίζεται με τα νεφρά και ελέγχει το αίσθημα της δίψας. Η ίδια αυτή ορμόνη αυξάνει την αφοσίωση του ενός ατόμου στο άλλο και ενισχύει την τάση τους να προστατεύουν το σύντροφό τους από άλλους επίδοξους διεκδικητές.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2004, φέρεται να είναι υπεύθυνη για τη θεμελίωση της πίστης ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που έχει εισέλθει στη φάση Προσκόλλησης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης συμβαίνει στη γυναίκα έκλυση βασοπρεσσίνης, η οποία κατόπιν συλλαμβάνεται από τον άνδρα μέσω ειδικών υποδοχέων, δίνοντας του αίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης, και άρα την επιθυμία να παραμείνει με τη σύντροφο που έχει. Εντυπωσιακό εύρημα αποτελεί το ότι μια γενετική διαφοροποίηση σε έναν από αυτούς τους υποδοχείς βασοπρεσσίνης συνδέεται με το φόβο της δέσμευσης και κατά συνέπεια την απιστία. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι η βασοπρεσσίνη σχετίζεται με το συναισθηματικό δέσιμο και την ερωτική πίστη στους άντρες.

Και στα δύο φύλα αυξάνεται σημαντικά η κορτιζόνη που είναι η κατ’ εξοχήν ορμόνη του στρες.

O συντονισμός όλων αυτών των ορμονών γίνεται από τον εγκέφαλο με βάση την μνήμη και καθοδήγηση από διάφορα γονίδια.
Όπως αποδεικνύεται, η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόν νευροχημικών διαδικασιών. Αντίθετα με ό,τι πιστεύουμε και μας κάνει πολύ συχνά να απογοητευόμαστε και να εγκαταλείπουμε, φαίνεται πως η αντίληψη ότι όταν ο έρωτας σβήνει, δεν ξανανάβει, δεν είναι και τόσο σωστή. Το ερωτικό πάθος, αν και λιγότερο έντονο από ό,τι στην αρχή, μπορεί να αναβιώσει ξανά και ξανά σε μια σχέση στην οποία έχει αναπτυχθεί εμπιστοσύνη και οικειότητα. Διότι, επίσης αντίθετα με αυτό που πιστεύεται, δεν είναι η σεξουαλική επιθυμία που τροφοδοτεί το ερωτικό συναίσθημα, αλλά τα τρυφερά συναισθήματα που ξυπνούν την επιθυμία για τον άλλον.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων