MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Παρκινσον

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρκινσον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παρκινσον. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ασθενής με Πάρκινσον περπάτησε χάρη σε πρωτοποριακό ηλεκτρονικό εμφύτευμα (video)

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο Μαρκ Γκοτιέ εργαζόταν ως αρχιτέκτονας και διατέλεσε δήμαρχος της κωμόπολής του κοντά στο Μπορντό της Γαλλίας. Η ζωή του πήρε άσχημη τροπή μετά τη διάγνωσή του με νόσο του Πάρκινσον.

Ο 63χρονος είχε ουσιαστικά περιοριστεί στο σπίτι του λόγω των κινητικών προβλημάτων που χαρακτηρίζουν τη νόσο, μέχρι που ένα πειραματικό ηλεκτρονικό εμφύτευμα που αναπτύχθηκε στην Ελβετία τού επέτρεψε να περπατήσει ξανά χωρίς βοήθεια.

Το σύστημα αποτελείται από μια γεννήτρια ηλεκτρικών παλμών που εμφυτεύεται κάτω από δέρμα στην κοιλιά και στέλνει σήματα σε μια συστοιχία ηλεκτροδίων που ακουμπά τη σπονδυλική στήλη, χαμηλά στην οσφυϊκή μοίρα. Τα ηλεκτρόδια μεσολαβούν στην επικοινωνία ανάμεσα στη σπονδυλική στήλη και τους μύες των ποδιών που συμμετέχουν στη βάδιση.

«Άλλαξε τη ζωή μου επειδή είναι πλέον ανεξάρτητος» δήλωσε ο Γκοτιέ σε συνέντευξη Τύπου που παρακολούθησε το Reuters στη Λωζάννη. «Μπορώ πλέον να βγω από το σπίτι για δουλειές».

Η νόσος του Πάρκινσον οφείλεται σε εκφύλιση των νευρώνων σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον συντονισμό των κινήσεων. Όπως οι περισσότεροι ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο, ο Γκοτιέ ένιωθε τα πόδια του να «παγώνουν» και να ακινητοποιούνται απρόβλεπτα ενώ περπατούσε».

«Έπεφτα πέντε με έξι φορές την ημέρα» είπε ο ασθενής σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο του Nature.

To εμφύτευμα θα ήταν κατάλληλο για μια μεγάλη μερίδα ασθενών, δήλωσε ο Γκρεγκουάρ Κουρτίν, νευροεπιστήμονας που συμμετείχε στην ανάπτυξη του εμφυτεύματος στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Λωζάννης.

Η ομάδα του περιγράφει την τεχνολογία στην επιθεώρηση Nature Medicine.

Εμφυτεύματα ηλεκτρικής διέγερσης της σπονδυλικής στήλης έχουν δοκιμαστεί πειραματικά σε δεκάδες άλλους ασθενείς σε όλο τον κόσμο, όμως η περίπτωση του Γκοτιέ είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή.

Ο Γκοτιέ είχε παλαιότερα υποβληθεί σε επέμβαση τοποθέτησης εμφυτεύματος στον εγκέφαλο, μια τεχνολογία που ήδη εφαρμόζεται σε ορισμένους ασθενείς με Πάρκινσον, όμως τα οφέλη ήταν περιορισμένα.

Η βελτίωσή του ίσως είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού της ηλεκτρικής διέγερσης του εγκεφάλου και του νέου εμφυτεύματος.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα να επιβεβαιώσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του εμφυτεύματος σε κλινική δοκιμή που θα ξεκινήσει του χρόνου με τη συμμετοχή έξι ασθενών.

Όπως σχολίασε η Τζόσελιν Μπλοκ, η χειρουργός που τοποθέτησε το εμφύτευμα στον Γκοτιέ «με τη θεραπεία αυτή οι ασθενείς αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και μπορούν να βγαίνουν έξω, ένα τεράστιο όφελος για τις καθημερινές δραστηριότητες και την ποιότητα ζωής τους».


Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.

Η σημασία στη Νόσο του Πάρκινσον της άσκησης, της διατροφής, του ύπνου. Στρατηγικές κίνησης


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση που επηρεάζει την κίνηση του σώματος. Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον έχουν προβλήματα με τον έλεγχο των μυών του σώματος λόγω διακοπής των μηνυμάτων από τον εγκέφαλο. Η νόσος του Parkinson είναι η δεύτερη πιο συνηθισμένη νευροεκφυλιστική νόσος, μετά τη νόσο του Αlzheimer, η οποία χαρακτηρίζεται από μια προοδευτική απώλεια των νευρώνων της ντοπαμίνης στη μέλαινα ουσία (substantia nigra).
Το όνομα νόσος του Πάρκινσον προέρχεται από το Βρετανό γιατρό που πρώτος περίγραψε τα συμπτώματα το 1817, τον Δρ. Τζέιμς Πάρκινσον
Δεν γνωρίζουμε τις αιτίες της, αλλά οι μελέτες στους πάσχοντες έχουν αναδείξει: 
•  μεταλλάξεις σε ορισμένα γονίδια
•  λοίμωξη από ιούς ή έκθεση σε τοξικές ουσίες πχ φυτοφάρμακα
• βιοχημικές μεταβολές στον εγκέφαλο και πιο συγκεκριμένα έλλειψη ντοπαμίνης, χαμηλή συγκέντρωση νοραδρεναλίνης και παρουσία πρωτεϊνών που ονομάζονται σωμάτια Lewy. Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον έχουν χαμηλά επίπεδα μιας χημικής ουσίας του εγκεφάλου η οποία ονομάζεται ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη βοηθά τον εγκέφαλο να ελέγχει τους μύες και να κινεί το σώμα ομαλά και εύκολα. 
Με το πέρασμα του χρόνου, τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον έχουν όλο και λιγότερη ντοπαμίνη, κάνοντας την κίνηση όλο και πιο δύσκολη. 
Η επίπτωση της νόσου στον γενικό πληθυσμό αντικατοπτρίζεται σε διάφορες μελέτες και στην σημερινή εποχή αυτό μεταφράζεται σε οικονομοτεχνικά κριτήρια θεραπευτικής προσπέλασης. Η νόσος του Parkinson, αποτελεί κυρίως νόσο των ηλικιωμένων και έχει συχνότητα 3% στον γενικό πληθυσμό. Η νοσηρότητα στον πληθυσμό αυτό είναι 3 φορές μεγαλύτερη απ’ ότι στον φυσιολογικό πληθυσμό και επιδημιολογικές μελέτες αναφέρουν ότι περί το έτος 2040 η νόσος του Parkinson θα αποτελεί την 2η συχνότερη αιτία θανάτου μετά τον καρκίνο.

Τελευταία μια ανακάλυψη της ιατρικής σχολής του Στάντφορντ βρήκε ότι υπεύθυνο για την διαταραχή της ντοπαμίνης και εμφάνισης του Πάρκινσον είναι το γονίδιο LRRK2 το οποίο υπεισέρχεται στον μεταβολισμό της ντοπαμίνης προκαλώντας έτσι την κλινική εμφάνιση του πάρκινσον. Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο αυτό είναι η συνηθέστερη αιτία κληρονομούμενης νόσου του Πάρκινσον και απαντώνται στο 40% των ανθρώπων βορειοαφρικανικής αραβικής καταγωγής και το 18% των ανθρώπων εβραϊκής καταγωγής Ashkenazi με την ασθένεια του Πάρκινσον. Πάντως η μετάλλαξη των γονιδίων δεν είναι αρκετή για να προκαλέσει την ασθένεια. Τα δίδυμα που φέρουν τη μετάλλαξη, δεν θα έχουν αναγκαστικά την ανάπτυξη του Πάρκινσον. Είναι απαραίτητο ένα δεύτερο χτύπημα

Τελικά η Πάρκινσον είναι κληρονομική; Η απάντηση είναι ότι μόνο το 5% έως 10% των κρουσμάτων έχουν αληθινή γενετική συσχέτιση.

Η νόσος του Πάρκινσον εξελίσσεται αργά. Μπορεί να πάρει πολλά χρόνια πριν αρχίσουν τα συμπτώματα να προκαλούν κύρια προβλήματα με την καθημερινή ζωή. Όταν συμβεί αυτό, πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με θεραπευτική αγωγή και υποστήριξη.
Η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει κάθε άτομο διαφορετικά και τα συμπτώματα μπορούν να ποικίλλουν σε διαφορετικές ημέρες.

Tα κύρια συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον είναι:

  • Τρόμος (Τρέμουλο): τρόμος (τρέμουλο) ή τρεμούλιασμα σε ένα μέρος του σώματος, όπως το χέρι, το πόδι ή το κεφάλι. Αυτή η κίνηση είναι αυτόματη και εκτός του ελέγχου του ατόμου. Ο τρόμος συνήθως συμβαίνει όταν το άτομο αναπαύεται.
  • Σφιχτοί μύες: μύες όπως οι μύες του ποδιού, του σβέρκου ή του προσώπου μπορεί να φαίνονται ή να αισθάνονται σφιχτοί. Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον μπορεί μερικές φορές να αισθάνονται τόσο σφιχτούς τους μύες τους που να αισθάνονται παγωμένα και ανίκανα να κινηθούν.
  • Αργή κίνηση: η κίνηση μπορεί να είναι αργή και τα άτομα μπορεί να κάνουν μικρά βήματα ή να σέρνουν τα πόδια τους όταν βαδίζουν. Μικρές κινήσεις όπως γραφή, δακτυλογράφηση, ξύρισμα ή κούμπωμα ενδυμάτων μπορεί να είναι δύσκολες.
  • Προβλήματα ισορροπίας ή δυσκολία παραμονής σε όρθια στάση.
Άλλα προβλήματα που μπορούν να επηρεάσουν τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον περιλαμβάνουν:
• Κούραση ή εξάντληση 

• Λύπη ή κατάθλιψη 

• Προβλήματα με ισορροπία 

• Δυσκοιλιότητα 

• Δυσκολία στην ομιλία ή στην κατανάλωση τροφής ή ποτού 

• Προβλήματα στην εκτέλεση περισσότερων του ενός πραγμάτων συγχρόνως. 

Η νόσος του Πάρκινσον δεν προκαλεί θάνατο
 και τα άτομα μπορούν να εξακολουθούν να απολαμβάνουν μακροβιότητα και παραγωγική ζωή με τη νόσο του Πάρκινσον. 
Μπορεί να πάρει πολλά χρόνια για να αναπτυχθούν τα συμπτώματα σε σημείο που να προκαλούν κύρια προβλήματα. Όταν συμβεί αυτό, πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με θεραπευτική αγωγή και υποστήριξη.
Οποιοδήποτε ενήλικο άτομο μπορεί να πάθει νόσο του Πάρκινσον. Είναι μια από τις πιο συνηθισμένες εγκεφαλικές παθήσεις:
  • Είναι πιο συνηθισμένη ανάμεσα σε άτομα ηλικίας πάνω από 60 χρονών.
  • Μπορεί να επηρεάζει ενηλίκους οποιασδήποτε ηλικίας.
  • Επηρεάζει τόσο άντρες όσο και γυναίκες από όλες τις κουλτούρες και στιλ ζωής.
  • Δεν είναι κολλητική, που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να την κολλήσετε ή να τη μεταδώσετε σε κάποιον άλλον.
  • Δεν είναι συνήθως κληρονομική.
Πώς γίνεται διάγνωσή της Νόσου της Πάρκινσον;
Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή ο καθένας έχει διαφορετικά συμπτώματα. Τα πρώιμα σημάδια της νόσου του Πάρκινσον είναι συνήθως ελαφρά και επηρεάζουν μόνο μία πλευρά του σώματος. Μερικά άτομα προσέχουν πρώτα ένα ελαφρό τρεμούλιασμα ή τρόμο ή προβλήματα με τη γραφή, το ξύρισμα ή το κούμπωμα κουμπιών. Ένα άλλο συνηθισμένο σημάδι είναι ότι ένα μπράτσο δεν ταλαντεύεται κατά το βάδισμα. 
Δεν υπάρχει ένα μόνο τεστ ή διαγνωστική διαδικασία που μπορεί να αναγνωρίσει τη νόσο του Πάρκινσον. Το καλύτερο πρόσωπο για να διαγνώσει τη νόσο του Πάρκινσον είναι ένας εξειδικευμένος γιατρός όπως νευρολόγος. Ο γιατρός θα παρακολουθήσει τον ασθενή για συμπτώματα και θα του ζητήσει να περιγράψει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Μπορεί να ληφθούν σπινθηρογραφήματα του εγκεφάλου για να βεβαιωθεί ότι τα προβλήματα δεν προκαλούνται από μια άλλη πάθηση.

Μπορεί η νόσος του Πάρκινσον να θεραπευθεί;

Η συνεχιζόμενη έρευνα έχει οδηγήσει σε σημαντική αποτελέσματα στον τομέα της αντιμετώπισης της νόσου, αλλά χρειάζεται να γίνουν ακόμα περισσότερα ώστε να μπορούμε να λέμε ότι υπάρχουν μέθοδοι που καθυστερούν αποτελεσματικά ή ακόμα και σταματούν ή εν τέλει αντιστρέφουν την πορεία της ασθένειας. Τα φάρμακα είναι τα πιο ελαφρά όπως: σελεγιλίνη, ρασαγιλίνη, αμανταδίνη. Τα πιο δραστικά όπως: η λεβοντόπα και οι ντοπαμινεργικοί αγωνιστές όπως: η πραμιπεξόλη και η προπινιρόλη. Μερικά φάρμακα συνδυάζονται με λεβοντόπα όπως η βασαγιλίνη, η σελεγιλίνη, η εντακαπόνη. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που πιθανόν να παρουσιασθούν είναι ναυτία, έμετος και ελαφρά κεφαλαλγία.
Συσκευές χορήγησης ντοπαμίνης
Εχει βρεθεί ότι η ντοπαμίνη έχει χρόνο δράσης μόλις 2 ωρών. Είναι απαραίτητο να απορροφηθεί από το λεπτό έντερο και όχι από το στομάχι. Αυτό οδήγησε στο να εφευρεθούν συσκευές για συνεχή χορήγηση (περίπου όπως της ινσουλίνης). Επίσης υπάρχουν συσκευές που εμφυτεύονται χειρουργικά στον εγκέφαλο ηλεκτρόδια τα οποία συνδέονται με μια μικρή μονάδα ρύθμισης εμφυτευμένη κάτω από το δέρμα στο άνω τμήμα του θώρακα. Αυτή η θεραπεία είναι η ενδεδειγμένη για 10-20% του πληθυσμού με Νόσο Parkinson.
Φροντίζετε τον εαυτό σας
Διατηρώντας τον εαυτό σας υγιή θα σας βοηθά να αντιμετωπίζετε τη διαβίωση με τη νόσο του Πάρκινσον. Θα δίνει επίσης στο σώμα σας την καλύτερη πιθανότητα να αντεπεξέρχεται στα συμπτώματα. Τρώγοντας καλά και ασκούμενοι τακτικά βοηθά να διατηρείτε τους μύες σας ευλύγιστους και δυνατούς, βοηθώντας με την ισορροπία, τη στάση του σώματος και τον τρόπο που κινήστε. Μια από τις καλύτερες ασκήσεις για άτομα με νόσο του Πάρκινσον είναι το τακτικό βάδισμα. Μπορεί επίσης να συμμετάσχετε σε ένα πρόγραμμα εκγύμνασης αντοχής.

Αποφεύγετε τη δυσκοιλιότητα

Η δυσκοιλιότητα είναι συνηθισμένο πρόβλημα για άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Το έντερο είναι ένας μυς και η αργή κίνηση ως αποτέλεσμα της νόσου του Πάρκινσον μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, επηρεάζοντας τη γενική υγεία και ευεξία.
Για να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα:
- Πίνετε άφθονα υγρά - τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό την ημέρα.
- Τρώτε άφθονες φυτικές ίνες, που βρίσκονται σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά.
Αν η δυσκοιλιότητα εξακολουθεί, μιλήστε στο γιατρό σας.

Εξασφαλίζετε καλό νυχτερινό ύπνο

Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να είναι εξαντλητική, γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξασφαλίζετε αρκετό ύπνο. Μερικές φορές, η πάθηση και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπευτική αγωγή της μπορούν να κρατούν τα άτομα ξύπνια το βράδυ. Μερικά άτομα διαπιστώνουν ότι ύστερα από ένα καλό νυχτερινό ύπνο, τα συμπτώματά τους βελτιώνονται το επόμενο πρωί.
Μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να εξασφαλίσετε καλό νυχτερινό ύπνο:
  • Διατηρείτε τακτική ρουτίνα ύπνου.
  • Αποφεύγετε τους σύντομους ύπνους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
  • Χρησιμοποιείτε μεθόδους χαλάρωσης όπως αναπνοή ή αρωμαθεραπεία.
  • Αποφεύγετε διεγερτικά ποτά όπως καφέ πριν το κρεβάτι και δοκιμάζετε ένα χαλαρωτικό τσάι όπως χαμομήλι. 
Αν αυτές οι μέθοδοι δεν είναι αποτελεσματικές, μιλήστε στο γιατρό σας σχετικά με φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν.
Μάθετε και χρησιμοποιείτε στρατηγικές κίνησης
Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον μπορούν μερικές φορές να ελέγχουν τα συμπτώματα κίνησής 
τους σκεπτόμενα διαφορετικά ή κινούμενα με διαφορετικό τρόπο. 
Για παράδειγμα, για τρεμούλιασμα ή τρόμους (τρέμουλο):
  • Δοκιμάστε να κινήσετε το μέλος του σώματος που τρέμει σε διαφορετική θέση
  • Κρατιέστε από κάτι για να σας δίνει περισσότερη σταθερότητα
  • Πιέζετε το χέρι που τρέμει πάνω στο σώμα σας. 

Για δυσκολίες βάδισης (όπως αν σέρνετε τα πόδια ή αισθάνεστε σκαλωμένοι σε ένα σημείο): 

  • Σταματήστε το βάδισμα ή σταματήστε να προσπαθείτε να βαδίσετε. 

  • Χαλαρώστε και πάρτε μια βαθιά αναπνοή πριν αρχίσετε να βαδίζετε ξανά. 

  • Ξαναρχίστε
  • Κοιτάτε κατευθείαν μπροστά ή απεικονίζετε νοερά ένα σημείο στο πάτωμα και προσπαθείτε να πατάτε πάνω του.
  • Ανυψώνετε τα πόδια και μετράτε κάθε βήμα. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να σας παράσχει τεχνικές που μπορεί να είναι κατάλληλες για την ατομική σας κατάσταση.

Αποφεύγετε να πέφτετε

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέφτουν λόγω δυσκολιών με βάδιση, ισορροπία και μυική αδυναμία. Μερικά φάρμακα μπορούν επίσης να αυξάνουν την πιθανότητα πτώσεων λόγω της χαμηλότερης πίεσης αίματος. Υπάρχουν μερικές απλές στρατηγικές που μπορείτε να χρησιμοποιείτε για να αποφεύγετε να πέφτετε:
  • Φοράτε άνετα, καλά εφαρμοστά επίπεδα παπούτσια με σόλες με καλό κράτημα που δεν γλιστρούν.
  • Κάντε το σπίτι σας και τον περίγυρό του όσο πιο ασφαλή είναι δυνατό για αποφυγή των πτώσεων
  • Σκεφθείτε διαφορετικούς και ασφαλέστερους τρόπους που είναι κατάλληλοι για τις ικανότητές σας. 


Φροντίζετε τη συναισθηματική σας ευεξία

Είναι συνηθισμένο για άτομα με νόσο του Πάρκινσον να αισθάνονται λύπη ή κατάθλιψη. Είναι σημαντικό να μιλήσετε γι’ αυτό με το γιατρό σας γιατί αυτή μπορεί να είναι μια θεραπεύσιμη παρενέργεια του φαρμάκου. 
Η νόσος του Πάρκινσον φέρνει πολλά άγχη και προκλήσεις και είναι σημαντικό να λαβαίνετε συναισθηματική υποστήριξη - ακόμα και αν δεν αισθάνεστε κατάθλιψη. 
Μπορεί να βοηθήσει αν συναντηθείτε ή μιλήσετε με άλλα άτομα που περνούν τις ίδιες εμπειρίες.
Διαβάστε επίσης



Ο καθηγητής Μιχάλης Λαζάρου και η ομάδα του, στην Αυστραλία, έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη για την νόσο του Πάρκινσον

 medlabnews.gr iatrikanea

Η κατανόηση της εσωτερικής λειτουργίας ενός πολύπλοκου συστήματος είναι ζωτικής σημασίας για την εύρεση αποτελεσματικών λύσεων, είτε πρόκειται για έναν μηχανικό που επισκευάζει έναν κινητήρα είτε για ερευνητές που αναζητούν θεραπείες για νευρολογικές διαταραχές όπως η νόσος του Πάρκινσον.

Ο αναπληρωτής καθηγητής Michael Lazarou και η ομάδα του από το Ινστιτούτο Walter and Eliza Hall (WEHI) της Μελβούρνης υιοθέτησαν αυτή την αρχή, μέσω μίας ανακάλυψης η οποία προσφέρει ελπίδα για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τη νόσο του Πάρκινσον.

«Για να έχεις την οποιαδήποτε ιδέα για το πώς να διορθώσεις κάτι, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πώς λειτουργεί. Για παράδειγμα, αν ένας μηχανικός δεν έχει ιδέα πώς λειτουργεί ένας κινητήρας, τότε δεν θα ξέρει πώς να τον επισκευάσει όταν παρουσιάσει βλάβη. Τώρα πλέον έχουμε μια καλή ιδέα για το τι μπορούμε να κάνουμε για να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε το πρόβλημα», δήλωσε ο ομογενής καθηγητής Michael Lazarou στον «Νέο Κόσμο».

«Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ» ΤΩΝ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΩΝ

Ο 41χρονος Ελληνοκύπριος-Αυστραλός ερευνητής ασχολήθηκε επί οκτώ χρόνια με τη μελέτη ζωτικών κυτταρικών συστατικών, τα οποία είναι γνωστά και ως μιτοχόνδρια.

«Μέσα σε κάθε κύτταρο του σώματός μας, αυτές οι μικροσκοπικές δομές που είναι γνωστές ως μιτοχόνδρια, παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παραγωγή της χημικής ενέργειας που χρειάζονται τα κύτταρα του σώματός μας για να επιβιώσουν, συμπεριλαμβανομένων των εγκεφαλικών κυττάρων μας. Στην νόσο του Πάρκινσον, η λειτουργία των μιτοχονδρίων φθίνει σημαντικά, γεγονός το οποίο μπορεί τελικά να οδηγήσει στον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων», εξηγεί.

Ο Lazarou, επικεφαλής του εργαστηρίου στο WEHI, ο οποίος ο οποίος ανήκει επίσης στην ακαδημαϊκή ομάδα του Monash University, παραδέχεται ότι το ενδιαφέρον του για τη μελέτη και τη «επιδιόρθωση» των μιτοχονδρίων ξεκίνησε «πριν από πολύ καιρό».

Αφού ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, το οποίο επικεντρώθηκε στον ρόλο των μιτοχονδρίων στις εκ γενετής ασθένειες που επηρεάζουν κυρίως τα παιδιά, μία πρωτοποριακή ανακάλυψη που έκανε το εργαστήριο του Richard Youle στις Ηνωμένες Πολιτείες, κέντρισε το ενδιαφέρον του.

Η εν λόγω έρευνα αποκάλυψε την εμπλοκή πρωτεϊνών που σχετίζονται με τη νόσο του Πάρκινσον σε μια βιολογική διαδικασία που αναλαμβάνει την απομάκρυνση των κατεστραμμένων μιτοχονδρίων.

Ενθουσιασμένος από αυτή την ανακάλυψη, ο Lazarou εντάχθηκε στην ερευνητική ομάδα του εργαστηρίου από νωρίς.

Η σημασία του συγκεκριμένου ευρήματος αναγνωρίστηκε ευρέως, καθώς προσέφερε στους ερευνητές το 2021 το περίφημο βραβείο Breakthrough Prize αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΒΑΣΙΚΩΝ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ

Η έρευνα του Lazarou και της επιστημονικής ομάδας του, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Molecular Cell, παρέχει πληροφορίες για το ρόλο της ‘Optineurin’, μιας πρωτεΐνης που είναι υπεύθυνη για την αναγνώριση των δυσλειτουργικών μιτοχονδρίων μέσα στο κύτταρο.

«Δύο πρωτεΐνες που ονομάζονται PINK1 και Parkin, μαζί με την ‘Optineurin’, συνεργάζονται για τον εντοπισμό εκείνων των μιτοχονδρίων που έχουν υποστεί βλάβη ή έχουν καταστεί δυσλειτουργικά και στη συνέχεια τα ‘ξεφορτώνονται’».

«Η ‘Optineurin’, που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της μελέτης, είναι μια πρωτεΐνη που συμβάλλει στη σύνδεση του σήματος που παράγουν οι PINK1 και Parkin, με τη βοήθεια των οποίων επισημαίνονται στο κύτταρο τα κατεστραμμένα και προς απομάκρυνση μιτοχόνδρια. Στη συνέχεια αφού η ‘Optineurin’ ανιχνεύσει το πρόβλημα, δίνεται εντολή στο σώμα μας να δημιουργήσει κυτταρικές «σακούλες απορριμμάτων» (garbage bags) γύρω από τα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρονται σε ένα μέρος του κυττάρου όπου διασπώνται και απομακρύνονται», εξηγεί.

Σύμφωνα με τον ομογενή καθηγητή «σε περιπτώσεις κληρονομικότητας της νόσου του Πάρκινσον μπορεί να έχουμε μεταλλάξεις στην PINK1 ή στην Parkin , γεγονός το οποίο οδηγεί σε συσσώρευση κατεστραμμένων μιτοχονδρίων, με αποτέλεσμα την εκδήλωση της νόσου Πάρκινσον».

Παρά το γεγονός ότι «οι περισσότερες περιπτώσεις της νόσου Πάρκινσον δεν είναι κληρονομικές», υπογραμμίζει τη σημασία της μελέτης των κληρονομικών περιπτώσεων.

«Η μελέτη της κληρονομικής μορφής μας παρέχει μια καλύτερη κατανόηση των πιθανών ανεπιθύμητων επιπτώσεων στη νόσο και των πεδίων που πρέπει να επικεντρωθούμε», σημειώνει ο ερευνητής, προσθέτοντας ότι «μέσω της κατανόησης της λειτουργίας της ‘Optineurin’ αποκτούμε τώρα μια ιδέα για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να στοχεύσουμε τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη».

Μετά την ανακάλυψη αυτή, ο Λαζάρου αποκαλύπτει ότι το επόμενο βήμα είναι «να επικυρώσουμε τα ευρήματά μας σε συστήματα νευρωνικών μοντέλων».

Επιπροσθέτως, εξηγεί ότι αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει «την ανάπτυξη νευρώνων χρησιμοποιώντας βλαστικά κύτταρα», προκειμένου να δοκιμαστεί η υπόθεση μέσα σε ένα νευρωνικό περιβάλλον και να εξεταστεί «αν η διαδικασία αυτή είναι αποτελεσματική».

Αυτή η προσέγγιση θα διευκολύνει την ανάπτυξη στρατηγικών, που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για την ‘Optineurin’, καθώς και την εξερεύνηση πιθανών εφαρμογών της, στο πλαίσιο ιατρικών θεραπειών.

ΜΙΑ ΕΜΦΥΤΗ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Το πάθος και το ενδιαφέρον του Lazarou για την επιστήμη άρχισε να αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια των σχολικών του χρόνων στο δημοτικό σχολείο της Μελβούρνης, όταν μια ομάδα ατόμων επισκέφθηκε το σχολείο του για να παρουσιάσει μια σειρά από «συναρπαστικά πειράματα».

Αυτές οι επιστημονικές επιδείξεις, τροφοδότησαν την αποφασιστικότητα και το ενδιαφέρον του να εξερευνήσει ακόμη περισσότερο τα θαύματα της επιστήμης.

«Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι ήθελα να γίνω επιστήμονας», μας λέει.

Από παιδί, παραδέχεται ότι πάντα του «άρεσε να επιδιορθώνει πράγματα».

Αυτή η έμφυτη περιέργεια και η τάση του να επιλύνει προβλήματα, μεταφράστηκε σε ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, το οποίο εστίασε στην αποκωδικοποίηση της πολυπλοκότητας των μιτοχονδρίων.

Το ερώτημα το οποίο τον απασχόλησε αφορούσε τη διερεύνηση τρόπων με τους οποίους είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν και να αποκατασταθούν οι δυσλειτουργίες μέσα σε αυτά τα περίπλοκα κυτταρικά συστατικά.

Ο ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Παράλληλα με το ενδιαφέρον του για την επιστήμη ο Lazarou, φρόντισε να διατηρήσει ζωντανούς τους δεσμούς με την ελληνική κοινότητα.

Φοίτησε στο ελληνικό σχολείο του Αγίου Νεκταρίου στο Fawkner μέχρι το 12ο έτος, εμπλουτίζοντας τον δεσμό του με την ελληνική γλώσσα και την ιστορία.

Μια από τις αξέχαστες εμπειρίες του ήταν η συμμετοχή του στο Mill Park Soccer Club, έναν κυπριακό σύλλογο στη Μελβούρνη, ο οποίος διοργάνωνε δοκιμαστικά για την ποδοσφαιρική ομάδα των Κυπρίων της Αυστραλίας.

Ως έφηβος, θυμάται τη συμμετοχή του σε αυτά τα δοκιμαστικά, τα οποία τελικά οδήγησαν σε ένα ταξίδι στην Κύπρο, όπου η ομάδα του αγωνίστηκε εναντίον της τοπικής ομάδας.

«Ταξιδέψαμε στην Κύπρο και παίξαμε εναντίον της κυπριακής ομάδας. Ήταν πολύ καλύτεροι από εμάς και ηττηθήκαμε, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά στο σκορ. Ωστόσο ήταν μια ιδιαίτερα διασκεδαστική και ευχάριστη εμπειρία, καθώς θυμάμαι επίσης να μας παίρνουν συνέντευξη και από μία κυπριακή ποδοσφαιρική εκπομπή», μας λέει αναπολώντας.

Μιλά με ενθουσιασμό για την Ελλάδα, και εκφράζει μία ιδιαίτερη αδυναμία για το νησί της Κρήτης, περιγράφοντάς την ως ένα «κρυμμένο διαμάντι», και ως έναν από τους αγαπημένους του προορισμούς διακοπών, λόγω των «πανέμορφων παραλιών της».

ΑΝΟΙΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Σταθμός αφετηρίας για το επιστημονικό του ταξίδι του Lazarou, ήταν οι προπτυχιακές σπουδές και ένα ερευνητικό πρόγραμμα Honours στην Αυστραλία. Το 2008, η αφοσίωση και η σκληρή δουλειά του απέδωσαν καρπούς, όταν του απονεμήθηκε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο La Trobe.

Στην πορεία της ακαδημαϊκής του αναζήτησης, ο ομογενής επιστήμονας βρέθηκε να καθοδηγείται και να εμπνέεται από έναν καθηγητή που τον μύησε στον κόσμο των μιτοχονδρίων.

Το 2010, συνέχισε την έρευνά του μέσα από μεταδιδακτορικές σπουδές που πραγματοποίησε στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health) στις ΗΠΑ, εστιάζοντας στη μιτοχονδριακή δυσλειτουργία που εντοπίζεται στην νόσο του Πάρκινσον, γεγονός που του επέτρεψε να εμβαθύνει στους περίπλοκους μηχανισμούς που διέπουν αυτή τη νευρολογική διαταραχή. Το 2014-2015, επέστρεψε στην Αυστραλία και ίδρυσε το δικό του εργαστήριο στο Πανεπιστήμιο Monash.

Επί του παρόντος κατέχει θέση στο WEHI (Walter and Eliza Hall Institute), διατηρώντας παράλληλα την ακαδημαϊκή του επαφή με το Πανεπιστήμιο Monash.

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική διαταραχή, που επηρεάζει περίπου 10 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως.

Παρά την ύπαρξη θεραπειών που αποσκοπούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με Πάρκινσον, δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί κάποια θεραπεία για την καταπολέμηση της νόσου.

Ωστόσο, ο δρόμος προς την ανάπτυξη και εύρεση αποτελεσματικότερων θεραπειών διευρύνεται όσο οι επιστήμονες και οι επαγγελματίες της ιατρικής, όπως ο Lazarou, συνεχίζουν να αποκτούν πολύτιμες γνώσεις και να εξερευνούν καινοτόμες προσεγγίσεις

Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.

Νόσος Πάρκινσον με τρέμουλο στα χέρια, αργείτε να δέσετε τα κορδόνια σας, πρόβλημα στην ισορροπία, την ομιλία


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η νόσος Πάρκινσον είναι μια χρόνια εγκεφαλική κατάσταση που πρωταρχικά επηρεάζει την κίνηση. Οι κινήσεις γίνονται σιγανότερες και πιο άκαμπτες. Μερικές φορές άτομα με νόσο Πάρκινσον (ΝΠ) αναπτύσσουν ένα τρεμούλιασμα, συνήθως στο ένα χέρι. Παρόλο που δεν υπάρχει θεραπεία για την νόσο Πάρκινσον, η αγωγή μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από ΝΠ μπορούν να έχουν μια ενεργητική και ικανοποιητική ζωή για πολλά χρόνια.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τον ίδιο χρόνο δόθηκε στη δημοσιότητα η «Χάρτα της EPDA», που σκοπό είχε να ενημερώσει τους πάσχοντες από την ασθένεια για τα δικαιώματά τους, αλλά και να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1775 του Άγγλου γιατρού Τζέιμς Πάρκινσον. Ο Πάρκινσον το 1817 ανακάλυψε τη συμπτωματολογία της ασθένειας, που πλήττει το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και σήμερα είναι γνωστή με το όνομά του.


  • Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση του νευρικού συστήματος που προσβάλλει το 1% περίπου των ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών και το 1,6% περίπου των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω.
  • Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να εκδηλωθεί σε άτομα κάθε ηλικίας, ωστόσο είναι πιο συνηθισμένη σε ηλικιωμένους από ότι σε νεαρούς ενήλικες.
  • Τα άτομα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν νόσο του Πάρκινσον καθώς μεγαλώνουν σε ηλικία. Συμπτώματα της νόσου παρατηρούνται συνήθως σε ασθενείς άνω των 50 ετών, αν και σε πολλούς πάσχοντες τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο μετά την ηλικία των 70 ή 80 ετών.
  • Παρόλο που πολλά συμπτώματα της νόσου ελέγχονται συνήθως καλά με φαρμακευτική αγωγή, οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν μία επιδείνωση με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να χρειάζεται ρύθμιση του φαρμακευτικού τους σχήματος ή χορήγηση άλλων αγωγών.
  • Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια πάθηση η οποία επιδεινώνεται βαθμιαία. Παρότι δεν θεραπεύεται, πολλά από τα συμπτώματά της μπορούν να υποχωρήσουν χάρη στις σύγχρονες ιατρικές θεραπείες.
  • Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η νόσος του Πάρκινσον επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο το κάθε άτομο. Ο ρυθμός προόδου της νόσου ποικίλλει και για κάποιους ασθενείς η πάθηση δεν θα θεωρηθεί ποτέ ως το κύριο πρόβλημα της υγείας τους.
  • Η νόσος του Πάρκινσον αναφέρεται μερικές φορές με τον όρο ιδιοπαθής νόσος του Πάρκινσον (αυτό σημαίνει ότι η αιτία είναι άγνωστη). 
  • Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι έχουμε 15-20 χιλιάδες παρκινσονικούς ασθενείς. Η νόσος μπορεί να εμφανισθεί ακόμα και σε νεαρά άτομα, όμως η συχνότητα αυξάνει με την ηλικία. Έτσι, από νόσο του Πάρκινσον πάσχει το 1% του πληθυσμού πάνω από 60 ετών.

Αν εσείς ή κάποιο άλλο άτομο που γνωρίζετε έχει διαγνωστεί με την νόσο Πάρκινσον, οι ακόλουθες πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε την κατάσταση.

Ποιά είναι η αιτία για την νόσο Πάρκινσον;

Η νόσο Πάρκινσον οφείλεται σε ζημιά σε μέρος του εγκεφάλου που παράγει ένα χημικό που ονομάζεται ντοπαμίνη. Η στέρηση αυτού του εγκεφαλικού χημικού δημιουργεί συμπτώματα Ασθένειας Πάρκινσον. Όμως δεν είναι σίγουρο ότι είναι η αιτία για τη ζημιά στον εγκέφαλο.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον;
Η ΝΠ μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά άτομα με διαφορετικό τρόπο. Κανένας δεν έχει τα ίδια συμπτώματα. Τα συμπτώματα τείνουν να είναι αρχικά ήπια, αλλά προοδευτικά γίνονται σοβαρότερα για πολλά χρόνια. Επειδή η ΝΠ επηρεάζει την κίνηση, αν χειροτερεύσουν τα συμπτώματα, οι καθημερινές δουλειές μπορούν να γίνουν δύσκολες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να γίνονται οι καθημερινές δουλειές, όπως όταν τα φάρμακα είναι αποτελεσματικότερα και να επιτρέπουμε περισσότερο χρόνο για να γίνουν τα πράγματα.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Αργές κινήσεις
Το κύριο πρόβλημα της νόσου Πάρκινσον είναι η επιβράδυνση των κινήσεων. Οι μικρές κινήσεις όπως το γράψιμο, το κούμπωμα κουμπιών ή το δέσιμο κορδονιών γίνονται με δυσκολία. Απαιτείται περισσότερος χρόνος για να κάνετε πράγματα και αυτό μπορεί να γίνει εκνευριστικό.

Τρεμούλιασμα
Αυτό συνήθως αρχίζει στην παλάμη, στον καρπό ή στο χέρι. Συνήθως είναι χειρότερο από την μια πλευρά του σώματος και είναι πιο προφανές όταν το άτομο δεν κινείται. Το συναισθηματικό στρες και ο ενθουσιασμός μπορούν να κάνουν το τρεμούλιασμα χειρότερο. Παρόλο που το τρεμούλιασμα μπορεί να είναι μόνο ήπιο στα αρχικά στάδια, μπορεί να γίνει σοβαρότερο καθώς προχωρά η ασθένεια. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τη διεξαγωγή απλών κινήσεων, όπως το κράτημα ενός φλιτζανιού ή το βούρτσισμα των δοντιών.

Μυϊκή ακαμψία και δυσκαμψία
Μπορεί να αισθανθείτε τα πόδια και τα χέρια πιο άκαμπτα και να πονάνε. Το κούνημα των χεριών μπορεί να μειωθεί από τη μια πλευρά. Σε μερικά (αλλά όχι όλα τα άτομα) αυτή η ακαμψία μπορεί να επηρεάσει άλλα μέρη του σώματος. Οι δύσκαμπτοι μυώνες του προσώπου, για παράδειγμα, μπορούν να κάνουν το πρόσωπο ενός ατόμου να φαίνεται ανέκφραστο. Οι δύσκαμπτοι μυώνες στα έντερα ή στην ουροδόχο κύστη μπορούν να δημιουργήσουν δυσκοιλιότητα ή αλλαγές στο ουροποιητικό σύστημα.

Προβλήματα με την ισορροπία
Όταν τα άτομα πάσχουν από ΝΠ για μερικά χρόνια μπορεί να επηρεαστεί η ισορροπία τους. Είναι δυσκολότερο να αποκτήσουν πάλι την ισορροπία τους αν αρχίσουν να πέφτουν κάτω.
Υπάρχουν επίσης άλλα συμπτώματα που επηρεάζουν μερικά άτομα, αλλά όχι όλα. Πάλι, αυτά τα συμπτώματα συνήθως μπορούν να διαχειριστούν για πολλά χρόνια. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:


• Κόπωση
• ∆ιαταραγμένο ύπνο
• Κατάθλιψη
• Άγχος
• Προβλήματα με την ομιλία και την κατάποση
• ∆υσκολία με την συγκέντρωση και το σχεδιασμό.


Πως επηρεάζει η νόσο Πάρκινσον την ικανότητα του ατόμου να λειτουργήσει;

Η ΝΠ μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα ενός ατόμου να εργαστεί (παρόλο που πολλά άτομα μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται στα πρώτα στάδια της ασθένειας). Μπορεί επίσης να επηρεάσει τις σχέσεις με το σύντροφο του/της και την οικογένεια.
Επηρεάζει η νόσος Πάρκινσον την νοημοσύνη του ατόμου;
Στα αρχικά στάδια της ΝΠ η νοημοσύνη δεν επηρεάζεται. Αλλά τελικά μερικά άτομα θα αναπτύξουν προβλήματα μνήμης και μπορεί να βρουν ότι σκέφτονται πιο αργά. Αυτό είναι πιο κοινό σε αυτά τα άτομα που αναπτύσσουν ΝΠ σε αργότερο στάδιο της ζωής.

Πως γίνεται η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον;

Τη διάγνωση χρειάζεται να την κάνει ένας γιατρός που ειδικεύεται σε εγκεφαλικές ασθένειες (νευρολόγος) με βάση το ιατρικό ιστορικό του ατόμου και με εξέταση. ∆εν υπάρχει μια διαγνωστική εξέταση για ΝΠ, αλλά ίσως χρειαστούν διάφορες εξετάσεις, όπως είναι το σπινθηρογράφημα των βασικών γαγγλίων (DΑT scan) για να αποκλειστούν άλλες αιτίες των συμπτωμάτων.
Ποιά άτομα επηρεάζει η νόσος Πάρκινσον;
Παρόλο που η ΝΠ είναι κοινή σε άτομα ηλικία πάνω των 50 χρόνων, μερικές φορές μπορεί να επηρεάσει άτομα κάτω των 40.
Είναι κληρονομική η νόσος Πάρκινσον;
Αυτό είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται περισσότερη έρευνα. Σε λίγα άτομα που πάσχουν από ΝΠ υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας. Όμως, για τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από την νόσο Πάρκινσον δεν υπάρχει απόδειξη κληρονομικότητας.

Ποιά είναι η αγωγή για την νόσο Πάρκινσον;

·                Με φάρμακα
Η μείωση της αποτελεσματικότητας στο τέλος της δόσης συμβαίνει συνήθως μέσα σε 2-5 χρόνια από την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής που περιέχει λεβοντόπα αν και σε πρόσφατες μελέτες υποστηρίζεται ότι συμπτώματα αυτά μπορούν και να εμφανιστούν και από τους 5-6 μήνες. Σε πολλούς παρκινσονικούς ασθενείς εμφανίζεται μείωση της αποτελεσματικότητας στο τέλος της δόσης μέσα σε 2 χρόνια από την έναρξη της λήψης θεραπείας με λεβοντόπα. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς που λαμβάνουν λεβοντόπα εμφανίζουν τελικά κινητικά συμπτώματα. 
Στις περιπτώσεις που η ανταπόκριση δεν είναι ικανοποιητική, έχουμε στη διάθεση μας πιο προχωρημένες μεθόδους όπως οι αντλίες συνεχούς έγχυσης του φαρμάκου ή η εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο. Επίσης, στο στάδιο των κλινικών δοκιμών βρίσκονται νέα φάρμακα που δρουν με διαφορετικό τρόπο από τα υπάρχοντα και τα οποία αναμένεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα που παρουσιάζονται στην προχωρημένη νόσο, όπως είναι οι υπερκινησίες που αναφέρθηκαν πιο πριν. Δοκιμάζονται επίσης νέοι τρόποι χορήγησης γνωστών φαρμάκων, όπως εισπνεόμενη λεβοντόπα. Στις ΗΠΑ έχει κυκλοφορήσει ένα νέο σκεύασμα λεβοντόπα βραδείας αποδέσμευσης καθώς και ένα νέο φάρμακο για τις ψυχικές διαταραχές που παρουσιάζονται σε ορισμένους ασθενείς. Και τα δυο αναμένονται στην Ευρώπη στο άμεσο μέλλον

·                Με εγχείρηση
Μερικά άτομα που πάσχουν από ΝΠ υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση. Οι χειρουργικές τεχνικές βελτιώνονται συνέχεια. Η επέμβαση περιλαμβάνει την τοποθέτηση ηλεκτροδίων, που διεγείρουν τον εγκέφαλο ή κάνουν μια πολύ μικρή τρύπα στον εγκέφαλο. Παρόλο που η επέμβαση δε μπορεί να θεραπεύσει την ΝΠ, μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα για άτομα που πάσχουν σοβαρά. Η πείρα δείχνει ότι η χειρουργική επέμβαση είναι αποτελεσματικότερη σε άτομα κάτω των 60 χρόνων. 

·                Τα φάρμακα που έρχονται
Με τα σημερινά δεδομένα, δεν έχουμε την δυνατότητα να προλάβουμε ή να σταματήσουμε την εκφύλιση των κυττάρων. Όμως στον τομέα αυτό γίνεται εκτεταμένη έρευνα για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που οδηγούν στην καταστροφή των κυττάρων και ειδικότερα στη συσσώρευση της α-συνουκλεϊνης, της πρωτεΐνης που αναφέρθηκε πιο πάνω. Εδώ εντάσσεται και η πρόσφατη (πριν ένα χρόνο) ανακοίνωση Ελληνίδας ερευνήτριας από το Cambridge που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, και γνώρισε δημοσιότητα στα ΜΜΕ. Αυτή τη στιγμή, περισσότερες από 30 ουσίες που παρεμβαίνουν στον μηχανισμό αυτόν, μελετώνται για την δυνατότητα τους να σταματήσουν η να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου. Τουλάχιστον τέσσερις από αυτές βρίσκονται στο στάδιο των κλινικών δοκιμών.
Υπάρχουν επίσης προσπάθειες να διορθωθούν τα ελλείμματα που έχουν ήδη δημιουργηθεί στον εγκέφαλο των ασθενών. Εδώ συναντάμε τις γονιδιακές θεραπείες και την μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Οι γονιδιακές θεραπείες, στις οποίες με ειδικές τεχνικές εισάγονται στα κύτταρα του εγκεφάλου γονίδια που παράγουν μια επιθυμητή ουσία βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο στάδιο των κλινικών δοκιμών. Για τις μεταμοσχεύσεις βλαστοκυττάρων που υπόσχονται να υποκαταστήσουν τα κύτταρα που έχουν εκφυλισθεί, οι κλινικές δοκιμές αναμένεται να ξεκινήσουν το 2018


Πως μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους άτομα που πάσχουν από Νόσο Πάρκινσον;

  • Με το να μιλήσουν στον γιατρό τους να βρουν όσο γίνεται περισσότερες πληροφορίες για το φάρμακό τους. Όταν γνωρίζουν πότε είναι αποτελεσματικότερο το φάρμακό τους είναι ευκολότερο να σχεδιάσουν δραστηριότητες. Να μάθουν να μειώνουν το άγχος (πχ με περισυλλογή ή άλλες χαλαρωτικές τεχνικές).
  • Τακτική εξάσκηση και να είναι δραστήρια.
  • Να τρώνε υγιεινή διατροφή́.
  • Να λαμβάνουν υποστήριξη.
  • Με τα να βοηθούν την οικογένεια και τους φίλους τους να κατανοήσουν πως τα επηρεάζει η ασθένεια και μπορούν να τα βοηθήσουν.
Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.

Νόσος Parkinson: Καλά νέα από την έρευνα της Bayer για θεραπεία με βλαστοκύτταρα

Νόσος Parkinson: Καλά νέα από την έρευνα της Bayer για θεραπεία με βλαστοκύτταρα

Επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η θυγατρική της Bayer, BlueRock, έγινε η πρώτη εταιρεία που ανέφερε τα πρώτα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον σε ανθρώπους, χρησιμοποιώντας μια πειραματική  θεραπεία με βλαστοκύτταρα, δήλωσε την Τετάρτη η εταιρεία.

Το κυνήγι τη θεραπείας της νόσου του Πάρκινσον έχει γνωρίσει πολλές αποτυχίες επί δεκαετίες.

Η Bayer δήλωσε ότι ένα χρόνο μετά την έναρξη της δοκιμής Φάσης Ι με 12 εθελοντές, η θεραπεία της BlueRock αποδείχθηκε καλά ανεκτή και ότι τα μεταμοσχευμένα κύτταρα αναπτύχθηκαν όπως προβλεπόταν στον εγκέφαλο των ασθενών.

Αυτό την ενθάρρυνε να προχωρήσει τις δοκιμές σε ανθρώπους στο δεύτερο από τα τρία στάδια, με την ένταξη ασθενών να προβλέπεται στο πρώτο εξάμηνο του 2024.

Ένα πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων σε όλο τον κόσμο έχουν πρόσφατα επικεντρωθεί στην προσέγγιση της μεταμόσχευσης τροποποιημένων κυττάρων για την αποκατάσταση μιας περιοχής του εγκεφάλου που παράγει κανονικά ντοπαμίνη.

Ορισμένες από αυτές τις εργασίες διεξάγονται από το Πανεπιστήμιο Cambridge της Βρετανίας, το Νοσοκομείο Bundang CHA της Νότιας Κορέας, την Cyto Therapeutics της International Stem Cell Corp στην Αυστραλία, την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Κιότο της Ιαπωνίας.

Για την πειραματική θεραπεία της BlueRock, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, τα οποία έχουν τροποποιηθεί ώστε να ανακτούν την ικανότητα να σχηματίζουν κάθε είδους εξειδικευμένο ιστό, και τα μετέτρεψαν σε νευρικά κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη.

Όταν εμφυτεύονται χειρουργικά στον εγκέφαλο ενός ατόμου με νόσο του Πάρκινσον, τα θεραπευτικά κύτταρα έχουν σχεδιαστεί για να αποκαθιστούν τα νευρωνικά δίκτυα που καταστρέφονται από την ασθένεια.

Τα αρχικά αποτελέσματα των δοκιμών έδειξαν ότι τα κύτταρα πολλαπλασιάστηκαν και άρχισαν να παράγουν ντοπαμίνη, ένα σημαντικό μόριο σηματοδότησης του εγκεφάλου που λείπει από τους ασθενείς με Πάρκινσον.

Η νόσος του Πάρκινσον, για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία και η οποία πλήττει περισσότερα από 10 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, προκαλεί προοδευτική εγκεφαλική βλάβη. Συνήθη συμπτώματα είναι η απώλεια του μυϊκού ελέγχου, ο τρόμος, η μυϊκή ακαμψία και η βραδύτητα της κίνησης, ενώ σε ορισμένους ασθενείς παρατηρείται άνοια.

Η Bayer εξαγόρασε την BlueRock Therapeutics και την Asklepios Biopharmaceutical το 2019 και το 2020, αντίστοιχα, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει μια δραστηριότητα κυτταρικής και γονιδιακής θεραπείας,

Η Bayer έκλεισε πέρυσι συμφωνία συνεργασίας με τη Mammoth Biosciences στην περιοχή του San Francisco Bay, που συνιδρύθηκε από τη νομπελίστρια Τζένιφερ Ντούντνα, για την ανάπτυξη θεραπευτικών εργαλείων που βασίζονται στην τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR/CAS9.

Πηγή: reuters.com

Διαβάστε επίσης:

Νόσος Πάρκινσον με τρέμουλο στα χέρια, αργείτε να δέσετε τα κορδόνια σας, πρόβλημα στην ισορροπία, την ομιλία

Νόσος του Πάρκινσον. Είναι κληρονομική; Η σημασία της άσκησης, της διατροφής, του ύπνου. Πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε


Το ελαιόλαδο αποτελεί φάρμακο στον καρκίνο, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ


της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Tο πώς το ελαιόλαδο βοηθάει ενάντια στον καρκίνο, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ ανέδειξε σχετική μελέτη.

Αρχικά το ελαιόλαδο βοηθά στην μείωση των ελεύθερων ριζών, οι οποίες αυξάνουν το οξειδωτικό στρες στο ανθρώπινο σώμα.

Συγκεκριμένα, οι ελεύθερες ρίζες είναι πολύ δραστικά ασταθή κύτταρα, που αποτελούνται από μόρια, τα οποία είναι δεν είναι ζευγαρωμένα με ηλεκτρόνια. Τα κύτταρα “δεν θέλουν” να υπάρχουν σε αυτή την κατάσταση και, ως εκ τούτου, αναζητούν στο σώμα κάπου να βρουν σταθερές, ίσως και ευπαθείς περιοχές, από τις οποίες θα μπορέσουν “να κλέψουν” ηλεκτρόνια.

Πώς συμβάλλει το ελαιόλαδο στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών

Οι τροφές είναι ένα από τις καλύτερα βιοδιαθέσιμες πηγές αντιοξειδωτικών για το ανθρώπινο σώμα, με το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να είναι ένα από τις πιο ισχυρές σε αυτό τον τομέα. Σύμφωνα με μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2014 στο επιστημονικό περιοδικό Food Chemistry, τα φαινολικά οξέα, οι φαινολικές αλκοόλες, οι λιγνάνες και οι φλαβόνες είναι τα τέσσερα στοιχεία που έχει το ελαιόλαδο και θεωρούνται πάρα πολύ σημαντικά. Αν και είναι πιθανό να οφείλεται στην συνεργιστική δράση όλων των ενώσεων ελαιολάδου, σύμφωνα με την έρευνα, οι φαινόλες του (τυροσόλη και υδροξυτυροσόλη) και τα κλάσματα τους (3,4 DHPEA-ΕΑ και 3,4-DHPEA-EDA), είναι οι ενώσεις που αναγνωρίζονται ως τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά.

Στην μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Food Chemistry, οι ερευνητές εξέτασαν πολλές ποικιλίες από ελαιόλαδο, για να αξιολογήσουν τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες. Όλα τα ελαιόλαδα που αναλύθηκαν παρουσίασαν ισχυρή δράση κατά των ελευθέρων ριζών. Μια άλλη, πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2015 στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Food Composition and Analysis, εξέτασε μια σειρά από 32 ελαιόλαδα από την ιταλική αγορά λιανικής για την μέτρηση της αντιοξειδωτικής τους ικανότητας. Μια διαδικασία που ονομάζεται “τεστ ABTS” χρησιμοποιείται συνήθως για τη δοκιμή των επιπέδων αντιοξειδωτικών στα τρόφιμα. Η μέση τιμή στο τεστ ABTS γα το ελαιόλαδο ήταν 32,4 u.mol.

Από την άλλη πλευρά μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2015 στο επιστημονικό περιοδικό Food & Function, έδειξε, ότι οι πολυφαινολικές ενώσεις στο ελαιόλαδο (3,4-DHPEA-ΕΑ και 3,4-DHPEA-EDA) προστατεύουν σημαντικά τα ερυθρά αιμοσφαίρια από το οξειδωτικό στρες. Όσον αφορά την καρδιαγγειακή νόσο, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει το οξειδωτικό στρες, την φλεγμονή, την υπεροξείδωση λιπιδίων και το προφίλ των λιπιδίων στην στεφανιαία νόσο. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μπορεί να είναι ευεργετικό και στην πρόληψη ασθενειών όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια, η βρογχοπνευμονική δυσπλασίας, η περικοιλιακής λευκομαλακία και η νεκρωτική εντεροκολίτιδα, σε βρέφη με πολύ χαμηλό βάρους γέννησης. Πώς το ελαιόλαδο βοηθάει το κεντρικό νευρικό σύστημα

Μελέτη στο Food Science and Technology, αναφέρει: “Αυτό οφείλεται κυρίως στις υψηλές ποσότητες πολυακόρεστων λιπαρών οξέων και σε μια εγγενώς υψηλή ροή αντιδραστικά στοιχείων οξυγόνου (ROS). Ένας άλλος λόγος του οξειδωτικού στρες είναι το χαμηλό επίπεδο των ενδογενών αντιοξειδωτικών ενζύμων στο κεντρικό νευρικό σύστημα σε σχέση με άλλους ιστούς, και η υψηλή κατανάλωση του οξυγόνου του”. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο έχει, επίσης, αποδειχθεί ότι ασκεί θετική επιρροή στο οξειδωτικό στρες του κεντρικού νευρικού συστήματος, ιδίως στα επίπεδα του υπεροξειδίου του λιπιδίου στον εγκέφαλο, συμβάλλοντας στην καλύτερη σύνθεση λιπαρών οξέων σε αυτόν (ειδικά του δοκοσαεξανοϊκού οξέος). Έχει, επίσης, αποδειχθεί, ότι αυξάνει τις αντιοξειδωτικές δράσεις των ενζύμων, τα οποία μετριάζουν την οξειδωτική βλάβη που οδηγεί σε νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος Πάρκινσον.


Διαβάστε επίσης

Η νόσος του Πάρκινσον σε αριθμούς. Παγκόσμια Ημέρα για την Νόσο του Πάρκινσον.


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα για την νόσο του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Τρέμουν τα χέρια σας, που οφείλεται; Σε νόσο Parkinson ή σε ιδιοπαθή τρόμο;


Το κοινό τρέμουλο των χεριών συνήθως είναι ανώδυνο και δεν αποτελεί ένδειξη κάποιου σοβαρού προβλήματος. Θεραπεία γι’ αυτό δεν υπάρχει, αλλά η μείωση της κατανάλωσης καφεΐνης, απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτή (π.χ. καφέ, τσάι, προϊόντα με σοκολάτα, ενεργειακά ροφήματα κ.ο.κ.) μπορεί να βοηθήσει, διότι η καφεΐνη είναι διεγερτική.

Η εταιρεία τους εξασφάλισε 350.000 ευρω από το Βέλγιο για έρευνα στην Πάρκινσον

 medlabnews.gr iatrikanea

Οταν λίγα χρόνια πριν, ο 30χρονος σήμερα ερευνητής Δημήτρης Ιακωβάκης εργάστηκε – στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος – με ασθενείς που είχαν Πάρκινσον, στα νοσοκομεία «Άγιος Δημήτριος» και «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης, βίωσε, όπως λέει, από πρώτο χέρι τα προβλήματα στην καθημερινότητα και την κοινωνική ζωή τους. 

Τα ερωτήματα προέκυψαν αυθόρμητα: πώς θα ήταν αν η ασθένεια μπορούσε να εντοπιστεί σε πιο πρώιμο στάδιο; Θα μπορούσαν οι γιατροί να έχουν στη διάθεσή τους δεδομένα, που θα επιτρέπουν τον καλύτερο σχεδιασμό της θεραπευτικής αγωγής; Και πώς θα μπορούσαν να βοηθηθούν οι ίδιοι οι ασθενείς και οι συγγενείς, φίλοι ή φροντιστές τους, ώστε όσοι έχουν Πάρκινσον να ζουν πιο εύκολη καθημερινότητα;

Τα ερωτήματα αυτά αποτέλεσαν τη «μαγιά» για την ίδρυση – από κοινού με τον ερευνητή Κωνσταντίνο Κυρίτση – της νεοφυούς επιχείρησης «Koios Care», με έδρα την Αμβέρσα και αντικείμενο την ανάπτυξη ψηφιακών βιοδεικτών για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου του Πάρκινσον. Μπορεί η startup των δύο Ελλήνων ερευνητών, που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2022, να βρίσκεται ακόμα στα «σπάργανα», αλλά μόλις εξασφάλισε χρηματοδότηση ύψους 350.000 ευρώ από το φλαμανδικό ταμείο επιχειρηματικών κεφαλαίων «Lumiares». Η χρηματοδότηση αυτή θα χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της ανάπτυξης και βελτίωσης της καινοτόμου τεχνολογίας, που χρησιμοποιεί προηγμένους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης.

Στην αγορά προς το τέλος του 2023

Πρόκειται ουσιαστικά για μια εφαρμογή, που θα εγκαθίσταται στο έξυπνο κινητό τηλέφωνο ή τη «φορετή» (wearable) συσκευή του/της ασθενούς (για παράδειγμα σε έξυπνο ρολόι), δίνοντας στοιχεία για τη διατροφική, κοινωνική και κινητική συμπεριφορά του, και βοηθώντας έτσι τον/τη γιατρό να σχεδιάσει πιο κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα και το περιβάλλον των ασθενών να τους στηρίξει με πιο αποδοτικό τρόπο, όταν χρειάζεται. Μέσα στο επόμενο εξάμηνο, η ανάπτυξη του προϊόντος της ελληνικής startup θα έχει ολοκληρωθεί, ώστε μέχρι το τέλος του 2023 να είναι έτοιμο να βγει στην αγορά, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δημήτρης Ιακωβάκης, που έχει και στο παρελθόν συμμετάσχει σε σχήματα νεοφυών επιχειρήσεων τεχνολογιών υγείας. Στόχος της εταιρείας είναι η διάθεση των προϊόντων της εντός και εκτός Ευρώπης, με την Ελλάδα να εντάσσεται στους πρωταρχικούς της στόχους.

Ο Κωνσταντίνος και ο Δημήτρης συνεργάστηκαν στον τομέα της ψηφιακής υγείας για την έρευνα του Πάρκινσον επί έξι χρόνια στο ΑΠΘ και συγκεκριμένα, στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ, στο πλαίσιο και του προγράμματος IPROGNOSIS του Horizon 2020, που «έκλεισε» το 2020. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σημειώνει ο Δημήτρης, ανέπτυξαν τεχνογνωσία στους ψηφιακούς βιοδείκτες από παθητικά δεδομένα κινητών και φορετών συσκευών, που στοχεύουν να βοηθήσουν στην έγκαιρη ανίχνευση του Πάρκινσον και στην αξιολόγηση της ποιότητας ζωής.

Γιατί στην Αμβέρσα;

Η πορεία της startup δεν ήταν πάντα εύκολη, καθώς υπήρξε περίοδος που δεν είχε άλλη χρηματοδότηση, πέρα από ίδια κεφάλαια και χρήματα από τον κύκλο των ιδρυτών της. Ωστόσο, «είχαμε αντοχή» λέει ο Δημήτρης Ιακωβίδης και προσθέτει ότι οι δύο ιδρυτές της startup είχαν επαφές με πολλούς επενδυτές, πριν τελεσφορήσει η συμφωνία για τα 350.000 ευρώ με το «Lumiares», που του επιτρέπει να ασχολείται τώρα αποκλειστικά με το επιχειρηματικό τους εγχείρημα.

Αλήθεια, πώς αποφάσισαν να ιδρύσουν τη startup τους στο Βέλγιο; Η λέξη «δικτύωση» είναι το κλειδί εδώ, αφού όταν ο Δημήτρης Ιακωβάκης εργάστηκε για έναν χρόνο στην Amazon, στο Λουξεμβούργο, απέκτησε επαφές και ένα δίκτυο συνεργατών στην ευρύτερη περιοχή, που αποδείχτηκαν εξαιρετικές για αυτό που στη γλώσσα των startupers αποκαλείται «access to market» (πρόσβαση στην αγορά).

Ο Κωνσταντίνος Κυρίτσης, συνιδρυτής και CEO της Koios Care, δηλώνει ενθουσιασμένος με την υποστήριξη του Lumiares, καθώς η χρηματοδότηση των 350.000 ευρώ επιτρέπει στην εταιρεία να συνεχίσει να αναπτύσσει το προϊόν της και να κατευθύνεται στην αγορά, «δίνοντας τη δυνατότητα σε νευρολόγους και φαρμακευτικές εταιρείες να παρατηρούν νέες μορφές μοτίβων που προκύπτουν από την καθημερινή ζωή των ασθενών».

Ο Filip Vandamme, διευθύνων συνεργάτης στο Lumiares, εξέφρασε την πεποίθηση ότι η τεχνολογία της «Κoios» «μπορεί να έχει πραγματικό αντίκτυπο στον τομέα της περίθαλψης». Η κλινική κατεύθυνση της ομάδας δίνεται από τον Gaëtan Garraux, καθηγητή Νευρολογίας στο CHU de Liège. Ταυτόχρονα, για να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες της ομάδας, οι δύο Έλληνες έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους -όπως επισημαίνουν- με τους Φλαμανδούς επιχειρηματίες τεχνολογιών υγείας Gregor Strobbe, Jurgen Van Broeck και Jean-Briac Prévost, και το πρώην στέλεχος της φαρμακευτικής εταιρείας Biogen, Kris Schellens.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων