MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Υπέρταση

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υπέρταση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Υπέρταση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Φράουλες για πίεση, μάτια, αναιμία, αρθρίτιδα, μνήμη, καρκίνο. Τι προσέχουμε στην αγορά και συντήρηση τους;



της Kλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η φράουλα ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) με 15 περίπου είδη ιθαγενή των βόρειων εύκρατων περιοχών. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της είναι από τη Χιλή. Ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή φράουλα που βρίσκεται και αυτοφυής σε λοφώδεις και δασώδεις και ημιδασώδεις περιοχές.

Ο καρπός της άγριας αυτής φράουλας είναι μικρός, εξαιρετικά γλυκός και νόστιμος. Οι σύγχρονες καλλιέργειες οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μία ποικιλία με μεγάλους καρπούς γνωστή με την ονομασία Φράουλα Ανανάσα.


Οι καλλιεργήσιμες φράουλες προέρχονται από τις μικρές αγριοφράουλες, πολύ μικρά ευωδιαστά φρούτα του δάσους, που φυτρώνουν σε χώρες με εύκρατο κλίμα και οι οποίες μεταφυτεύθηκαν στους κήπους σχεδόν από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Οι φράουλες ήταν το αγαπημένο φρούτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της φράουλας είναι από τη Χιλή. Ξεκίνησαν να καλλιεργούνται λίγο πριν τη χριστιανική εποχή και τύγχαναν ιδιαίτερης εκτίμησης από πολλούς αρχαίους Ρωμαίους. Οι γυναίκες στην αρχαία Ρώμη έφτιαχναν μάσκες ομορφιάς χρησιμοποιώντας τις μικρές, ιδιαίτερα αρωματικές άγριες φράουλες των δασών της Ευρώπης.
Το 14o αιώνα, οι Γάλλοι ήταν φανατικοί λάτρεις της φράουλας. Ωστόσο, έπειτα από 100 χρόνια αρχίζουν να σερβίρονται οι φράουλες συνοδευμένες με σαντιγί. Η αρχή έγινε στην Αγγλία, σε μια δεξίωση του καρδινάλιου Γούλσι, το 1509.
Εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, την εποχή του Μεσαίωνα και κατά την περίοδο αυτή είχαν εκτιμηθεί περισσότερο για τις ιατρικές τους ιδιότητες, παρά για τη μαγειρική τους αξία. Οι καλλιεργήσιμες φράουλες που απολαμβάνουμε σήμερα χρονολογούνται από το 19o αιώνα. Προέρχονται από τις μικρές κατακόκκινες άγριες φράουλες της Βιρτζίνια, που διασταυρώθηκαν με μεγαλύτερες κιτρινωπές κωνικές φράουλες από τη Χιλή, τις οποίες έφερε στη Βρετάνη (διοικητική περιοχή της Γαλλίας) ο Γάλλος καπετάνιος Φρεζιέ (Captain Frezier) το 1712, γι' αυτό και οι φράουλες στα γαλλικά λέγονται fraises. Όταν πέτυχαν την τέλεια ισορροπία γεύσης και μεγέθους, ο ενθουσιασμός για τις καλλιεργήσιμες φράουλες επικράτησε παντού. Από τότε είναι από τα πιο αγαπημένα φρούτα στον κόσμο.


Τις βρίσκουμε όλο το χρόνο ωστόσο η κορύφωση της παραγωγής τους είναι από τον Απρίλη μέχρι τον Ιούλιο.  Υπάρχουν περισσότερες από 600 ποικιλίες φράουλας, κάθε μια από τις οποίες διαφέρει σε γεύση, μέγεθος και υφή.


Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται η θρεπτική αξία της φράουλας:

Διατροφική Αξία μιας κούπας (240ml) φράουλες:

 


Ποσότητα
Συνιστώμενη Ημερήσια Δόση (%)
Θερμίδες (1 κούπα)
43kcal

Βιταμίνη C
81,65mg
136,1%
Βιταμίνη Κ
20,16mcg
25,2%
Μαγγάνιο
0,42mg
21,0%
Φυτικές Ίνες
3,31γρ
13,2%

Οι φράουλες έχουν πλούσια αντιοξειδωτική δράση, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένα φλιτζάνι την ημέρα, που αντιστοιχεί σε 5-8 μεγάλες φράουλες προσδίδει περισσότερη βιταμίνη C από την συνιστώμενη ημερήσια δόση.

Η αντιφλεγμονώδης δράση της φράουλας είναι γεγονός καθώς οι φαινόλες που περιέχει μειώνουν τη δράση του ενζύμου COX που προκαλεί την φλεγμονή. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα εμποδίζουν τη δράση αυτού του ενζύμου περιορίζοντας έτσι τη φλεγμονή που συναντάμε σε παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, το άσθμα και ο καρκίνος.

Η γαστρίτιδα και οι φλεγμονές της βλεννώδους μεμβράνης του στομάχου, σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ. Μπορούν όμως να προκληθούν και από ιογενείς λοιμώξεις ή από τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων όπως π.χ. η ασπιρίνη αλλά και αντιβιοτικών που χορηγούνται για την αντιμετώπιση του ελικοβακτηρίου του πυλωρού. Στην περίπτωση του έλκους οι συμβατικές θεραπείες πρέπει να λαμβάνονται σε συνδυασμό με φάρμακα τα οποία διαθέτουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έτσι οι φράουλες μπορούν να αποτελέσουν μια φυσική αντιοξειδωτική λύση για το πρόβλημα.

Οι φράουλες έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλιο και μαγνήσιο, τα οποία είναι πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης που προκαλείται από νάτριο. Είναι φρούτο πλούσιο σε πεκτίνη, η οποία ως διαλυτή φυτική ίνα που είναι συντελεί στη μείωση της χοληστερίνης.

Περιέχουν πολυφαινόλες, που μπορούν να προστατεύσουν τον εγκέφαλό μας από τη γήρανση και την απώλεια μνήμης. Οι πολυφαινολές, έχουν άριστα αποτελέσματα για γερή μνήμη, υγεία και τόνωση
Εκτός από τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά, οι φράουλες έχουν πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά και συμβάλλουν αποτελεσματικά για την πρόληψη πολλών ασθενειών. Ανάμεσα στα οφέλη της φράουλας για τον οργανισμό μας, περιλαμβάνεται η προστασία των ματιών, η σωστή λειτουργία του εγκεφάλου και η προστασία από την υψηλή αρτηριακή πίεση, την αρθρίτιδα, την ουρική αρθρίτιδα και τις καρδιοπάθειες.

Η βιταμίνη C, το φολικό οξύ και η ανθοκυάνη, μερικά από τα πολλά φλαβονοειδή που περιέχονται στις φράουλες, τα οποία έχουν εξαιρετικές αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες, αποτελούν μια εξαιρετική «ασπίδα» για την καταπολέμηση του καρκίνου και των όγκων. Η ημερήσια πρόσληψη φράουλας, φαίνεται πως μειώνει σημαντικά την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Ομορφιά και υγεία.

Οι φράουλες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες που τις καθιστά μια καλή επιλογή για απώλεια βάρους. Μια διετής μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Nutrition έδειξε ότι άτομα που κατανάλωναν επιπλέον 8 γραμμάρια φυτικών ινών ανά 1.000 θερμίδες την ημέρα έχασαν περίπου 4 1/2 κιλά. Ένα φλιτζάνι φράουλες έχει 3γρ. φυτικών ινών και περισσότερο από τη συνιστώμενη ημερήσια δόση βιταμίνης C, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά το δέρμα να παραμένει υγιές.

Ως πλούσια πηγή φυτικών ινών βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, και έχουν καθαρτική, αιμοστατική, διουρητική και μαλακτική δράση, ενώ παράλληλα συμβάλλούν στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

Η φράουλα είναι ένα από τα καλύτερα καθαριστικά των δοντιών μας με άριστες λευκαντικές ιδιότητες ειδικά για τις κηλίδες που αφήνουν ο καφές, το τσάι, το τσιγάρο, ενώ παράλληλα τα προστατεύει από την συσσώρευση οδοντικής πλάκας. Απλά συνθλίβουμε τις φράουλες και τρίβουμε τα δόντια μας πολύ καλά με τον πολτό.

Τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν, είναι γνωστό ότι επαναφέρουν την επιδερμίδα και έχουν αντιγηραντικές ιδιότητες.

Προσοχή στην αγορά τους

Θεωρούνται από τις πλέον επιβαρυμένες με φυτοφάρμακα τροφές. Προσέχετε να μην έχουν ζαρώματα και κακώσεις, να είναι καθαρές, ομοιόμορφες, με λαμπερό χρώμα, πράσινα φυλλαράκια στην κορυφή και ευδιάκριτες μικρές τρίχες στην επιφάνειά τους. Αγοράζετε όσες έχουν μικρό, ή και κανονικό μέγεθος. Μην υπερβάλλετε σε ποσότητες, καθώς χαλούν εύκολα. Προτιμάτε να τις καταναλώνετε στην εποχή τους, καθώς το υπόλοιπο διάστημα οι ποικιλίες διεγείρονται τεχνητά.

Οι βιολογικές φράουλες είναι καλή λύση, απλώς κοστίζουν περισσότερο.


Η κατανάλωση δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις έλκους, φλεγμονής των εντέρων και σπαστικής κολίτιδας. Ενδέχεται να ευθύνονται για αλλεργικά εξανθήματα, εξαιτίας του χνουδιού στην επιφάνειά τους.
Προσοχή στην κατανάλωσή της πρέπει να δίνουν και όσοι πάσχουν από νεφρική νόσο, θυρεοειδή ή αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη και δεν παίρνουν φάρμακα.
Οι φράουλες είναι αλλεργιογόνο τρόφιμο για αυτό τα άτομα με αλλεργίες πρέπει να είναι προσεχτικά όταν τις καταναλώνουν ή τις χρησιμοποιούν...

Προσοχή στην συντήρηση τους

Οι φράουλες είναι ευαίσθητο φρούτο, μην τις αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου παρά μόνον λίγες ώρες. Μπορείτε, ωστόσο, να τις διατηρήσετε ολόκληρες με το πράσινο φυλλαράκι τους - αν προηγουμένως δεν τις έχετε πλύνει - σε γυάλινο αεροστεγές δοχείο, στο ψυγείο, μέχρι και δύο ημέρες.

Οι φράουλες πρέπει να αποθηκεύονται στο ψυγείο σε πλαστικό σκεύος με τρυπημένο κάλυμμα για να επιτρέπεται η διέλευση του κρύου αέρα.

Χρειάζεται να πλένονται καλά πριν καταναλωθούν διότι η τραχιά επιφάνεια τους ευνοεί τη συσσώρευση σκόνης και λιπασμάτων.

Μην τις αφήνετε να μουλιάσουν, όταν τις πλένετε: θα χάσουν το άρωμα και το χρώμα τους. Είναι προτιμότερο να τις βάλετε σε σουρωτήρι, και να ρίξετε άφθονο νερό (μαζί με τα κοτσανάκια τους). Φροντίστε να τις καταναλώσετε αμέσως μετά το πλύσιμο.

Διαβάστε επίσης

Προσοχή στα φάρμακα για το συνάχι. Δείτε ποια είναι επικίνδυνα για τους υπερτασικούς και τους νεφροπαθείς

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Τα φάρμακα που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση που είναι σοβαρή ή μη ρυθμισμένη ή σε ασθενείς με σοβαρή οξεία (αιφνίδια) ή χρόνια νεφρική νόσο ή νεφρική ανεπάρκεια

Η Επιτροπή για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα Ανθρώπινης Χρήσης (CHMP) του ευρωπαϊκού οργανισμού φαρμάκων (EMA) επιβεβαίωσε την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου, ότι τα φάρμακα που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση που είναι σοβαρή ή μη ρυθμισμένη (που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία ή ανθίσταται στη θεραπεία) ή σε ασθενείς με σοβαρή οξεία (αιφνίδια) ή χρόνια (μακροχρόνια) νεφρική νόσο ή νεφρική ανεπάρκεια.

Επιπλέον, οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να συμβουλεύουν τους ασθενείς να σταματήσουν να χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα αμέσως και να αναζητήσουν θεραπεία εάν εμφανίσουν συμπτώματα συνδρόμου οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας (PRES) ή αναστρέψιμου αγγειόσπασμου (RCVS), όπως έντονο πονοκέφαλο με ξαφνική έναρξη, αίσθημα αδιαθεσίας, έμετο, σύγχυση, επιληπτικές κρίσεις και οπτικές διαταραχές.

Οι συστάσεις ακολουθούν την ανασκόπηση όλων των διαθέσιμων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων ασφάλειας μετά την κυκλοφορία, τα οποία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ψευδοεφεδρίνη σχετίζεται με τον κίνδυνο PRES και RCVS.

Οι πληροφορίες προϊόντος για όλα τα φάρμακα που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη θα ενημερωθούν για να περιλαμβάνουν τους κινδύνους που αφορούν τα δύο σύνδρομα και τα νέα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Στις πληροφορίες προϊόντος αυτών των φαρμάκων περιλαμβάνονται ήδη περιορισμοί και προειδοποιήσεις για τη μείωση των καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών ισχαιμικών κινδύνων (μειωμένη παροχή αίματος στην καρδιά και τον εγκέφαλο).

Η γνώμη της CHMP θα σταλεί τώρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα εκδώσει νομικά δεσμευτική απόφαση για ολόκληρη την ΕΕ.

Σχετικά με την ψευδοεφεδρίνη

Η ψευδοεφεδρίνη δρα διεγείροντας τις νευρικές απολήξεις να απελευθερώσουν τη χημική ουσία νοραδρεναλίνη, η οποία προκαλεί συστολή των αιμοφόρων αγγείων. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η ποσότητα του υγρού που απελευθερώνεται από τα αγγεία, με αποτέλεσμα λιγότερο οίδημα και λιγότερη παραγωγή βλέννας στη μύτη.

Φάρμακα που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη έχουν εγκριθεί σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ και χρησιμοποιούνται μόνα τους ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα για τη θεραπεία συμπτωμάτων κρυολογήματος και γρίπης, όπως είναι ο πονοκέφαλος, ο πυρετός και ο πόνος, η αλλεργική ρινίτιδα (φλεγμονή των ρινικών οδών από αλλεργίες) ή αγγειοκινητική ρινίτιδα (φλεγμονή των ρινικών οδών από μη αλλεργικά ή μη λοιμώδη αίτια), σε άτομα με ρινική συμφόρηση.

Η ψευδοεφεδρίνη έχει επίσης εγκριθεί σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ και για τη θεραπεία της αερίτιδας (φλεγμονή του μέσου ωτός λόγω ξαφνικών αλλαγών στην πίεση του αέρα) σε συνδυασμό σταθερής δόσης με τριπρολιδίνη.

Εντός της ΕΕ, τα φάρμακα που περιέχουν ψευδοεφεδρίνη είναι διαθέσιμα με διάφορες εμπορικές ονομασίες, όπως Actifed, Aerinaze, Aspirin Complex, Clarinase, Humex rhume και Nurofen Cold and Flu.

Διαβάστε επίσης

Έχω συνάχι και μπουκωμένη μύτη, έχω απλό κρυολόγημα, γρίπη, RSV ή κοροναϊό; Τι έχει αλλάξει στα συμπτώματα; Πίνακας

Σύνδρομο Cushing που προκαλεί κόπωση, αύξηση βάρους, υπέρταση, διαβήτη, αγχώδεις διαταραχές


Νόσος Cushing και σύνδρομο Cushing είναι μια μορφή ενδοκρινοπάθειας που οφείλεται στην αυξημένη παραγωγή γλυκοκορτικοειδών (κορτιζολη) από το φλοιό των επινεφριδίων (φυσική μορφή) ή στη μακροχρόνια χορήγηση συνθετικών γλυκοκορτικοειδων (σκευασμάτων – ιατρογενής μορφή).

Αρακάς για χοληστερίνη, πίεση, δυσκοιλιότητα και προστασία από τον καρκίνο του στομάχου.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Κατάγεται από την Άπω Ανατολή( Ινδία, Κίνα). Στην Ελλάδα είναι γνωστό ως Πίσον ή Πίσος από την αρχαία εποχή για τα ξηρά του σπέρματα και αναφέρεται από τον Θεόφραστο και σε συγγράμματα.


Οι Προέλληνες χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή γλώσσα για τον αρακά τη λέξη «αρακός». Ιδιαίτερα στους Μεσογειακούς πολιτισμούς είναι γνωστός από την αρχαιότητα στους κατοίκους της Συρίας και της Ιορδανίας ήδη από την Νεολιθική Εποχή(4800 π.Χ.). Επιστημονικά είναι γνωστό ως Pisum sativum Lvar pachyloba


Αρκετοί αποφεύγουν τον αρακά εξαιτίας της σχετικά υψηλής θερμιδικής του αξίας. Μάλλον όμως αγνοούν ότι μπορεί να προστατέψει τα κύτταρά μας από τη φθορά του χρόνου. Είναι μια από τις καλύτερες πηγές πρωτεϊνών και υδατανθράκων ενώ περιέχει κάλιο, φώσφορο (σημαντικό για την καλή λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος), καροτίνη (προστατεύει από τις ελεύθερες ρίζες) και φυτικές ίνες απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του εντέρου.
Ο αρακάς περιέχει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος Β και βιταμίνη C, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο αλλά και αντιοξειδωτικές φλαβόνες, που προστατεύουν τα κύτταρα από την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, καταπολεμούν τις φλεγμονές, ελαττώνουν τον κίνδυνο θρομβώσεων και βοηθούν στην εξουδετέρωση ιών και καρκινογόνων ουσιών.
Διαθέτει 1,6 μονάδα σιδήρου ανά 100 γρ. φαγητού και το σώμα μας απορροφά περίπου το 20% από αυτόν.

Η υψηλή περιεκτικότητα του αρακά σε ίνες και πρωτεΐνες, επιβραδύνει τη χώνεψη των σακχάρων, ρυθμίζοντας αυτόματα την περιεκτικότητά τους στο αίμα. Οι πολλές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ενώσεις στα μπιζέλια, υποστηρίζουν τα υγιή αιμοφόρα αγγεία. Τέλος, η νιασίνη στο μπιζέλι, βοηθά στη μείωση της παραγωγής των τριγλυκεριδίων και της VLDL (πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη), που καταλήγει σε λιγότερο κακή χοληστερόλη και αυξημένα επίπεδα HDL («καλής») χοληστερόλης.

Ένα από τα φυτοχημικά συστατικά του, το οποίο έχει πρόσφατα έρθει στο φως της δημοσιότητας για τις ευεργετικές επιδράσεις τους, είναι η κουμεστερόλη. H καθημερινή κατανάλωση αρακά μαζί και με άλλα όσπρια μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο στομάχι και ιδιαίτερα όταν η κατανάλωση κουμεστερόλης είναι περίπου 2 mg ή μεγαλύτερη.

Η μεγάλη ποικιλία του σε αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη φυτο-θρεπτικά συστατικά είναι πολύ πιθανό να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον καρκινο-προστατευτικό όφελος του αρακά.

Η κατανάλωση αρακά συστήνεται ιδιαίτερα σε άτομα με αυξημένη αρτηριακή πίεση και υψηλά επίπεδα χοληστερόλης αλλά και σε αυτούς που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο αρακάς λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε πρωτεΐνη, κάλιο και φωσφόρο, δεν αποτελεί κατάλληλη τροφή για ασθενείς με οξεία και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Επίσης δεν συνιστάται σε διαβητικούς αλλά και σε όλους όσους έχουν ανεβασμένα επίπεδα ουρικού οξέος.

Φρέσκος ή κατεψυγμένος αρακάς;

Ο αρακάς είναι πολύ συχνά επιβαρυμένος από χημικές ουσίες, ατμοσφαιρικούς ρύπους και φυτοφάρμακα. Ο αρακάς όταν είναι φρέσκος πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε 24 ώρες από τη συγκομιδή του, διαφορετικά χάνει το 20% των θρεπτικών συστατικών του. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να προτιμάμε τον κατεψυγμένο, ο οποίος ψύχεται μέσα σε 3-4 ώρες μετά τη συγκομιδή.

Διαβάστε επίσης


Περιορίστε λίγο το αλάτι που τρώτε και έτσι θα μειώσετε την αρτηριακή σας πίεση


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


Το αλάτι έχει βαθιές ρίζες στο ελληνικό τραπέζι από την εποχή που το ελληνικό νοικοκυριό είχε περιορισμένους τρόπους στη διάθεσή του να συντηρεί τις τροφές. Η ψύξη και η κατάψυξη έχουν μειώσει την ανάγκη χρήσης αλατιού όσον αφορά στη συντήρηση των τροφίμων, ενώ άλματα στη τεχνολογία τροφίμων έχουν μειώσει και την ανάγκη χρήσης αλατιού για τεχνολογικούς σκοπούς. Παρότι οι γευστικοί κάλυκες προσαρμόζονται σχετικά γρήγορα σε μικρότερη ποσότητα αλατιού, η επίκτητη συνήθεια του αλατισμένου φαγητού έχει παραμείνει στους Έλληνες.


Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η αυξημένη κατανάλωση αλατιού σχετίζεται με αυξημένη αρτηριακή πίεση, ενώ μια ήπια μείωση της κατανάλωσης αλατιού συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της αυξημένης αρτηριακής πίεσης. Είναι γνωστό ότι άτομα με αυξημένη αρτηριακή πίεση έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο, σε σύγκριση με εκείνους που έχουν φυσιολογική πίεση. Επιπλέον, μία δίαιτα υψηλή σε αλάτι φαίνεται να σχετίζεται από επιστημονικές μελέτες και με άλλα προβλήματα υγείας, όπως καρκίνο στο στομάχι, οστεοπόρωση και πέτρες στους νεφρούς. Για τους παραπάνω λόγους, η μείωση αλατιού κατά 30% έχει τεθεί ως ένας από τους σημαντικούς στόχους του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μέχρι το 2025.


Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει η κατανάλωση αλατιού να είναι μικρότερη από 5 g αλατιού την ημέρα για τους ενήλικες, ενώ για τα παιδιά οι συστάσεις είναι ακόμη μικρότερες. Τα 5 g αλατιού ισοδυναμούν περίπου με ένα κουταλάκι του γλυκού. Τα 5 g αφορούν συνολικά στο αλάτι που προστίθεται στο πιάτο και στο μαγείρεμα, στα επεξεργασμένα τρόφιμα (π.χ. σε αλμυρές τροφές αλλά και κρυμμένο σε μη αλμυρές τροφές), καθώς και σε αυτό που βρίσκεται φυσικά σε μη επεξεργασμένα τρόφιμα.


Η κατανάλωση σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες είναι υψηλή και ενδείξεις από επιστημονικές μελέτες στην Ελλάδα δείχνουν ότι η κατανάλωση αλατιού μπορεί να είναι και διπλάσια του στόχου που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.


Ο ΕΦΕΤ την τελευταία δεκαετία έχει προβεί σε διάφορες δράσεις ευαισθητοποίησης, τόσο του γενικού πληθυσμού όσο και μεμονωμένων πληθυσμιακών ομάδων για την αναγκαιότητα μείωσης αλατιού (σποτ στο μετρό Αττικής, ημερίδα αποκλειστικά για τη μείωση αλατιού, διαλέξεις σε σχολεία της Χώρας κλπ), ενώ έχει υπογράψει πρωτόκολλα συνεργασίας, τόσο με την Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδας όσο και με την Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας, με στόχο τη μείωση της περιεκτικότητας αλατιού στα γεύματα και στο ψωμί αντίστοιχα.


Η μείωση αλατιού στα τρόφιμα είναι εφικτή. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τονίζει ότι αποτελεί μία από τις πιο οικονομικά συμφέρουσες δράσεις για τη δημόσια υγεία. Σε αυτή την προσπάθεια απαιτείται ευαισθητοποίηση και δράσεις, τόσο από τη βιομηχανία τροφίμων και τους υπευθύνους μαζικής εστίασης όσο και από τους ίδιους τους καταναλωτές.


Ο ΕΦΕΤ συστήνει 10 απλά βήματα που μπορεί να ακολουθήσει ο καταναλωτής στην προσπάθεια μείωσης αλατιού :


- Διαβάστε τις ετικέτες τροφίμων και επιλέξτε εκείνα τα προϊόντα ανάμεσα σε ομοειδή με τη λιγότερη περιεκτικότητα αλατιού. Εάν ένα τρόφιμο περιέχει μέχρι 0,3 g αλατιού στα 100 g ή ανά 100 ml, τότε θεωρείται, βάσει της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, "χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι". Για τη διευκόλυνση των καταναλωτών στην επιλογή τροφίμων, υπάρχουν και οι συγκριτικοί ισχυρισμοί, σύμφωνα με τους οποίους ένα τρόφιμο θεωρείται "μειωμένης περιεκτικότητας σε αλάτι" εάν έχει τουλάχιστον 25% λιγότερο αλάτι συγκριτικά με παρόμοια προϊόντα που κυκλοφορούν στη αγορά (όπως για παράδειγμα στο τυρί Φέτα με λιγότερο αλάτι).


- Ξαρμυρίστε το τυρί Φέτα ή τις ελιές που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά στην ελληνική σαλάτα.


- Ξεπλένετε τις κονσερβοποιημένες τροφές που διατηρούνται σε άλμη πριν τις καταναλώσετε.


- Κατά την παρασκευή ρυζιού, ζυμαρικών ή άλλων επεξεργασμένων δημητριακών, μην προσθέτετε αλάτι.


- Μάθετε να χρησιμοποιείτε αρωματικά βότανα (φρέσκα ή αποξηραμένα) για να ενισχύσετε τη γεύση των τροφών. Ο ΕΦΕΤ συνεργάστηκε με τη Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδας και ανήρτησε στην ιστοσελίδα του οδηγό αντικατάστασης αλατιού με μυρωδικά βότανα σε φαγητά της ελληνικής κουζίνας, όπως τα προτείνει η Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδας :


- Προσπαθήστε να περιορίσετε την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων, όπως σάλτσες και στιγμιαία τρόφιμα, τα οποία είναι πλούσια σε αλάτι. Όσο είναι εφικτό, καταναλώνετε περισσότερες φρέσκιες ακατέργαστες τροφές


- Στο φούρνο της γειτονιάς σας, ζητήστε ψωμί χαμηλό σε αλάτι. Αυτό θα βοηθήσει και τους ίδιους τους αρτοποιούς να ευαισθητοποιηθούν σε αυτή τη δράση


- Σε εστιατόρια – ταβέρνες και γενικά χώρους μαζικής εστίασης, ζητήστε από τους υπαλλήλους να μην προσθέσουν αλάτι στις σαλάτες σας και τα ορεκτικά σας.


- Προτιμήστε το αλάτι που χρησιμοποιείτε να είναι ιωδιούχο (δηλαδή εμπλουτισμένο με ιώδιο), προκειμένου να διασφαλιστεί η επαρκής πρόσληψη ιωδίου – ένα θρεπτικό συστατικό απαραίτητο για τον οργανισμό. Εξαιρούνται τα άτομα που ακολουθούν ειδικό διαιτολόγιο χαμηλό σε ιώδιο. Θυμηθείτε ότι το αλάτι Ιμαλαΐων δεν είναι εμπλουτισμένο με ιώδιο.


- Απομακρύνετε την αλατιέρα από το τραπέζι και μη προσθέτετε αλάτι στο φαγητό πριν το δοκιμάσετε.


Διαβάστε 


Αλλαγές στον τρόπο που μετράμε τη πίεση. Με πόσο έχουμε υπέρταση; Οδηγίες για τη σωστή μέτρηση της πίεσης


Ακτινίδια για πέψη, πίεση, χοληστερίνη, όραση, δέρμα, πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά

ακτινίδιο

της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Το ακτινίδιο είναι ένα εξωτικό φρούτο το οποίο μπορούμε να βρούμε στη χώρα μας σε κάθε εποχή. Το ακτινίδιο είναι ένα φρούτο γεμάτο βιταμίνες και πολύτιμα για το σώμα μας στοιχεία. Τρώγεται ευχάριστα όλο το χρόνο. 

Το ακτινίδιο είναι θάμνος με άνθη χρώματος κόκκινου ή λευκού. Τα φύλλα του έχουν ωοειδές σχήμα και στο κάτω μέρος τους έχουν χνούδι. Ο καρπός του είναι ράγα και είναι εδώδιμος, με γλυκόξινη γεύση. Το εξωτερικό του μέρος είναι χρώματος καφέ και το εσωτερικό είναι χυμώδες, με πράσινο χρώμα και μικρά σποράκια, χρώματος μαύρου. Η Κίνα θεωρείται επικρατέστερη πατρίδα του ακτινιδίου, από τα αρχαία χρόνια. Το γνωστότερο είδος που καλλιεργείται στην Ελλάδα ονομάζεται ακτινίδιον το σινικό

Το φυτό ήταν αυτοφυές στην Κίνα και ταξίδεψε μετά το 19ο αιώνα στη Βρετανία και το 1906 στη Νέα Ζηλανδία. Η ονομασία του όμως κίουι (Kiwi) προέρχεται από το ομώνυμο πτηνό, το οποίο είναι εθνικό σύμβολο της Νέας Ζηλανδίας, όπου ζει αποκλειστικά. Την ονομασία αυτή την πήρε το ακτινίδιο από το φυτοκόμο Hayward Wright (1873-1959), ο οποίος πειραματίστηκε με τα φυτά και κατόρθωσε να δημιουργήσει την ποικιλία που είναι γνωστή σήμερα. Με τη σημερινή μορφή του, το ακτινίδιο καλλιεργείται από το 1950.

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της κατανάλωσής του, άρχισαν να διαφαίνονται οι θεραπευτικές του ιδιότητες, οι οποίες κυρίως οφείλονται στα υψηλής περιεκτικότητάς του θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και νερό. Στη σημερινή εποχή, η κατανάλωσή του έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των πολύτιμων συστατικών που περιέχει, αλλά και λόγω της χαμηλής θερμιδικής του αξίας.
Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης, διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο φρούτο, αρκεί μόνο να καταναλωθεί αμέσως μετά την κοπή, για να μη χαθούν οι βιταμίνες. Η βιταμίνη C αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο βοηθά στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών, καθώς επίσης και στην παραγωγή κολλαγόνου, για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, εξαιτίας του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη που περιέχει.

Το ακτινίδιο αποτελεί εξαίρετη πηγή των λιποδιαλυτών βιταμινών Α και Ε, οι οποίες με την σειρά τους επιβραδύνουν την διαδικασία της γήρανσης και προστατεύουν τα κύτταρα από φθορές. Άλλες πολύ σημαντικές βιταμίνες που βρίσκουμε στο ακτινίδιο, είναι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι οποίες βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην υγιή λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και το φυλλικό οξύ, το οποίο παρεμποδίζει τις γενετικές ανωμαλίες στα έμβρυα.
Παράλληλα με τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία κατέχουν υψηλή θέση στην θρεπτική αξία του ακτινιδίου. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι το κάλιο, το μαγνήσιο, το ασβέστιο, ο φώσφορος, ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Το κάλιο βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και περιέχεται στο ακτινίδιο σχεδόν στην ίδια ποσότητα που περιέχεται και στην μπανάνα. Ο φώσφορος και το μαγνήσιο δρουν συνεργικά, για την καλύτερη υγεία των οστών και των δοντιών. Επιπλέον, η βιταμίνη C που περιέχει το ακτινίδιο, βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.


Άλλα συστατικά τα οποία περιέχονται στα ακτινίδια, είναι οι φυτικές ίνες, το νερό, τα ω3 και ω6 λιπαρά και πολλά ισχυρά αντιοξειδωτικά. Μια από τις πιο διαδεδομένες ευεργετικές ιδιότητες του ακτινιδίου είναι η διουρητική δράση του, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στις φυτικές ίνες που περιέχει.
Οι φυτικές ίνες βοηθούν στην διατήρηση της υγείας του εντέρου και στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών από αυτό. Μια μερίδα ακτινιδίου (76γρ.) παρέχει το 10% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας σε φυτικές ίνες (3γρ). Επομένως, η συστηματική κατανάλωση του ακτινιδίου, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας αλλά και του φουσκώματος.

Αυτό το μοναδικό φρούτο αποτελεί μια πολύτιμη πηγή ω3 και ω6 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι ευρέως διαδεδομένα για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως επίσης και για τον καλύτερο έλεγχο των φλεγμονών στο σώμα. Τα λιπαρά αυτά οξέα, συναντώνται κυρίως στα μικρά μαύρα σπόρια του ακτινιδίου.

Η λουτεΐνη είναι ένα ακόμη συστατικό που ξεχωρίζει στο ακτινίδιο. Είναι μια χρωστική ουσία, η οποία προστατεύει την όραση και βοηθά στην καλύτερη υγεία του δέρματος. Αξίζει να αναφέρουμε πως, όπως όλα τα φρούτα και τα λαχανικά, έτσι και η συστηματική κατανάλωση ακτινιδίου, έχει αποδειχθεί από έρευνες ότι βοηθά στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, της παχυσαρκίας, του διαβήτη τύπου 2, στη μείωση της χοληστερόλης, καθώς και άλλων χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών.

Το ακτινίδιο κάνει καλό στην επιδερμίδα.

Το ακτινίδιο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, ένα πολύ σημαντικό αντιοξειδωτικό που προστατεύει και χαρίζει ένα υγιές και φωτεινό δέρμα, αποτρέποντας την εμφάνιση τυχόν ανεπιθύμητων παθήσεων

Οι πολυφαινόλες είναι φυτικές ουσίες που βρίσκονται κάτω από την φλούδα του φυτού και συμβάλλουν στην άμυνά του απέναντι στις μολύνσεις από παθογόνους παράγοντες. Πολλές μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι οι ουσίες αυτές λειτουργούν προστατευτικά και στον άνθρωπο, προάγοντας την καλή κατάσταση της υγείας και παρατείνοντας τον μέσο όρο ζωής. 

Αναστέλλουν ή περιορίζουν την οξείδωση των λιπιδίων του αίματος, αυξάνουν τα επίπεδα της «καλής» (προστατευτικής για την υγεία) χοληστερόλης HDL ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν τα επίπεδα της «κακής» χοληστερόλης LDL, η οποία συνδέεται με την δημιουργία αθηρωματικών πλακών. Οι πολυφαινόλες μειώνουν την πιθανότητα δημιουργίας θρόμβων, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τις οξειδωτικές βλάβες στους ιστούς, απομακρύνοντας έτσι κατά την εκτίμηση των επιστημόνων και την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.



Διατροφική αξία καρπού ακτινιδίου (ανά 100 gr)


Νερό
81.2%
Θερμίδες
66
Πρωτεΐνη
0.79gr
Λίπη
0.07gr
Υδατάνθρακες
17.5gr
Βιταμίνη Α
174(I.U)
Βιταμίνη Β1
0.02mg
Βιταμίνη Β2
0.05mg
Βιταμίνη C
150mg
Ασβέστιο
16mg
Φώσφορος
64mg
Σίδηρος
0.51mg
Νάτριο
7mg
Κάλιο
264mg

Επιλέξτε ακτινίδια με ανέπαφη επιδερμίδα, χωρίς κηλίδες ή σχιμές. Τα ώριμα ακτινίδια πιέζονται εύκολα και είναι πολύ μαλακά. Έχουν μικρή διάρκεια ζωής αν παραμείνουν ανοικτά σε θερμοκρασία δωματίου. Διατηρείστε τα στο ψυγείο.
Η κατανάλωση των ακτινιδίων πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την κοπή του φρούτου διότι αν το αφήσετε πολύ ώρα οξειδώνονται οι βιταμίνες του και κυρίως η βιταμίνη C με αποτέλεσμα να καταστρέφονται!
Διαβάστε επίσης
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων