MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: AΣΚΗΣΗ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα AΣΚΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα AΣΚΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Χωρίς πανικό διώξτε τα παραπανίσια κιλά των προηγούμενων ημερών.

της Θάλεια Γούτου, κοσμετολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Αυτές τις μέρες οι διατροφικές μας συνήθειες άλλαξαν και φάγαμε κάτι παραπάνω. Οι γιορτές με τις εξόδους, τα κεράσματα, μας άφησαν να νιώθουμε φουσκωμένοι και με "λίγο" έξτρα βάρος.

Η υπερκατανάλωση τροφών, με αυξημένη κυρίως πρόσληψη πρωτεΐνης, λίπους και αλκοόλ είναι πολύ πιθανό κατά τη διάρκεια των εορτών να πάρουμε μερικά κιλά παραπάνω. Τα κιλά αυτά μπορούν με σωστές και έξυπνες συμβουλές να εξαφανιστούν και ο οργανισμός να επανέλθει γρήγορα στους φυσιολογικούς διατροφικούς ρυθμούς.

Το φούσκωμα και το πρήξιμο είναι δυσάρεστα και όλοι μας θέλουμε να χάσουμε τα κιλά που πήραμε τις προηγούμενες ημέρες όσο πιο γρήγορα γίνεται. Οι δίαιτες αστραπή φαντάζουν να είναι η ιδανική λύση. Αντισταθείτε όμως! Οι γρήγορες δίαιτες δεν είναι αποτελεσματικές και θα σας κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Σίγουρα δεν πρέπει να μας πιάσει πανικός για αποτοξίνωση, μονοφαγία ή ακόμα και για χημικές δίαιτες που υπόσχονται γρήγορα αποτελέσματα μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Ο οργανισμός μας θα επανέλθει στα φυσιολογικά του επίπεδα, όπως και το βάρος μας μόνο με μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή, χωρίς επώδυνες διαδικασίες «αφαγίας». Μην βιαστείτε να χάσετε τα κιλά των γιορτών με δίαιτες αστραπή. Το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να χάσετε υγρά και μυϊκή μάζα αντί για λίπος και να ξαναπάρετε βάρος σε χρόνο ρεκόρ. Επίσης τέτοιου είδους δίαιτες, συνοδεύονται στις περισσότερες των περιπτώσεων και από βιταμινών, ιχνοστοιχείων, σιδήρου κλπ.



Επίσης μην κάνετε το λάθος να μην φάτε καθόλου. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν θα σας βοηθήσει αλλά θα σας οδηγήσει τις επόμενες μέρες να φάτε παραπάνω από το κανονικό.

Αγνοήστε τη ζυγαριά Το μοναδικό που δεν πρέπει να κάνετε είναι να πιστέψετε αυτά που γράφει η ζυγαριά. Το να ανεβείτε λοιπόν στην ζυγαριά σας μετά από ένα εορταστικό γεύμα είναι μάλλον μια λανθασμένη κίνηση η οποία το μόνο που θα κάνει είναι να μας ρίξει την ψυχολογία. Η ζυγαριά θα σας δείξει λίγο παραπάνω τις επόμενες ημέρες. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι προσθέσατε λίπος.

Αντιδράστε δυναμικά την επομένη από κάθε πλούσιο γεύμα, τρώγοντας πολύ ελαφρές τροφές. Μία διατροφή με φρούτα, σαλατικά και γιαούρτι ή γαλακτοκομικά θα επιτρέψει και στο σχετικά ταλαιπωρημένο πεπτικό σύστημα να αποκτήσει γρήγορα την καλή του φυσική κατάσταση.

Μία με δυο μέρες σωστής και πειθαρχημένης διατροφής με φρούτα, λαχανικά και γιαούρτι ή γαλακτοκομικά θα επιτρέψει στο σχετικά ταλαιπωρημένο πεπτικό σύστημα να αποκτήσει γρήγορα την καλή του φυσική κατάσταση και να ξεπρηστείτε. Αυτό θα σας βοηθήσει να ξαναποκτήσετε το βάρος που είχατε πριν από το πλούσιο γεύμα που προηγήθηκε και να μπείτε ξανά γρήγορα και απλά στον ρυθμό σας.

Αν πάλι θέλετε να χάσετε και μερικά κιλά που είχατε από πριν τότε εφαρμόστε ακόμα:

Αυξήστε λίγο την κίνηση, περπατώντας λίγο παραπάνω απ ότι συνήθως κάνατε.

Ανεβείτε σκάλες, αντί να πάρετε το ασανσέρ, αφήστε λίγο μακρύτερα το αυτοκίνητο για να περπατήσετε λίγο παραπάνω από αυτό που συνηθίζατε.

Μειώστε λίγο σε ποσότητα το καθημερινό σας φαγητό. Άρα αυξάνετε λίγο τις καύσεις, και μειώνετε λίγο την πρόσληψη θερμίδων. Το αποτέλεσμα αυτό είναι να χάσετε τα κιλά που πήρατε αυτές τις μέρες.

Ξαναρχίστε να τρώτε σωστά κάνοντας 5 μικρά γεύματα την ημέρα. Μην παραλείπετε το πρωινό και μη μένετε πεινασμένοι! Μην ξεχνάτε να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με αρκετά φρούτα και λαχανικά, καταναλώνοντας 5 μερίδες την ημέρα.

Πιείτε τουλάχιστον έξι ποτήρια νερό ημερησίως. Το νερό συμβάλλει σε μια σειρά από λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, ανάμεσα στις οποίες και η ενεργοποίηση του μεταβολισμού.


Αποφύγετε τα λιπαρά τρόφιμα και πάντοτε να συνοδεύετε το φαγητό σας με σαλάτα. Όσο περνούν οι γιορταστικές μέρες, θα πρέπει να μειώνουμε τα γεύματα όπου οι υδατάνθρακες κυριαρχούσαν (πατάτες – ζυμαρικά), να αλλάζουμε την λήψη πρωτεϊνών με προτίμηση στο κοτόπουλο και να αυξάνουμε παράλληλα τα χορταρικά και το νερό. Η μειωμένη κατανάλωση πρωτεΐνης που υπάρχει στο κρέας περιορίζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, του διαβήτη και άλλων ασθενειών.

Εντάξτε στην εβδομαδιαία διατροφή σας τουλάχιστον από μια φορά, τα όσπρια και τα λαδερά φαγητά, τα οποία να είναι παρασκευασμένα με μικρή ποσότητα ελαιόλαδου

Περιορίστε το ψωμί

Κόψτε εντελώς τα αναψυκτικά, ιδιαίτερα αυτά που περιέχουν ζάχαρη

Περιορίστε τα γλυκά, το πολύ σε ένα την βδομάδα

Αποφύγετε το αλκοόλ. Τα αλκοολούχα ποτά σας γεμίζουν απλά με κενές θερμίδες, που κατά πάσα πιθανότητα θα αποθηκευτούν ως λίπος

Πιείτε τσάι. Δεν περιέχει καθόλου θερμίδες. Το τσάι περιέχει επίσης την αντιοξειδωτική ουσία EGCG, η οποία θεωρείται ότι ανεβάζει το μεταβολικό σας ρυθμό, γι 'αυτό μπορεί να βοηθήσει στην απώλεια βάρους.



Επιστρέψτε άμεσα στο πρόγραμμα γυμναστικής που ακολουθούσατε πριν τις γιορτές και μη μένετε στάσιμοι! Η γυμναστική θα σας βοηθήσει να βρείτε ξανά τη φόρμα σας και να επαναφέρετε την όμορφη σιλουέτα σας γρηγορότερα. Τουλάχιστον ½ ώρα την ημέρα για 5 ημέρες την βδομάδα ή κάντε τουλάχιστον 2½ ώρες γυμναστική μέσα στη εβδομάδα


Πρώτες βοήθειες στην υποθερμία; Άμεση φροντίδα για βλάβες από το κρύο. ΟΧΙ στο οινόπνευμα και τον καπνό



του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο ανθρώπινος μηχανισμός προσαρμογής στο κρύο είναι αυτόματος. Γίνεται με μια συγχρονισμένη ενέργεια του νευρικού και του ενδοκρινικού συστήματος. Αυτό -φυσικά- δεν αποτελεί πανάκεια, αφού οι αντιδράσεις δεν είναι οι ίδιες σε όλους τους ανθρώπους.

Όμως, με μια συστηματική εξάσκηση και σταδιακή αύξηση του κρύου, ο άνθρωπος μπορεί να το αντέξει χωρίς να ενοχλείται ιδιαίτερα από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Αν και αρχικά μπορεί η προσαρμογή να χαρακτηριστεί βάρβαρη και επώδυνη, με το πέρασμα του χρόνου γίνεται αντιμετωπίσιμη, με πολύ καλά αποτελέσματα.

Οι χειμερινοί κολυμβητές δεν σταματούν την κολύμβηση, ακόμη και τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα. Αρχικά, ο κολυμβητής που θα αποφασίσει να μπει σε παγωμένο νερό νιώθει έντονα το κρύο, στη συνέχεια ένα μούδιασμα και λίγο αργότερα ένα κάψιμο σ' όλο το σώμα του. Είναι η στιγμή που το σώμα δεν καταλαβαίνει το κρύο. Όχι όμως για πολύ, καθώς η απώλεια της θερμότητας οδηγεί στην υποθερμία, μέσα σε λίγα λεπτά.

Ο άνθρωπος χάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος της θερμότητάς του από το κεφάλι και το λαιμό του. Έτσι, είναι πολύ σημαντικό να φοράει καπέλο ή σκουφί και ένα κασκόλ. Αυτά δεν πρέπει να βγουν πριν μπει σε χώρο με κανονική θερμοκρασία, γιατί το κεφάλι και ο λαιμός θα εκτεθούν απότομα στο κρύο, με άσχημα, συνήθως, αποτελέσματα.
Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η τροφή. Στο κρύο απαιτείται καλή διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες, ζάχαρη και λίπη. Δηλαδή, επιτρέπονται, με μέτρο φυσικά, γλυκά, ωμό λάδι, γάλα, φρέσκο βούτυρο και πολλά φρούτα, λαχανικά και κρέας.

Το οινόπνευμα και ο καπνός, όχι μόνο δεν αυξάνουν την αντοχή μας στο κρύο, αλλά αντιθέτως τη μειώνουν. Μετά την πρώτη αίσθηση ζέστης, το οινόπνευμα έχει την τάση να εξατμίζεται μέσα από τους πόρους, μειώνοντας την θερμοκρασία του σώματος. Μετά τη συστολή των πόρων, εισέρχεται ευκολότερα το κρύο. 
Όσο για τον καπνό, αυτός καταστρέφει την βιταμίνη C, η οποία βοηθάει τον οργανισμό να αντισταθεί στις μολύνσεις και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ ο καπνός προκαλεί συστολή των περιφερειακών αγγείων, με αποτέλεσμα να πηγαίνει λιγότερο αίμα στα άκρα, άρα και να κρυώνουν περισσότερο.

Τέλος, πολύ ωφέλιμη στο κρύο είναι η άσκηση. Ορισμένα σπορ βοηθούν σε μεγάλο βαθμό. Ποδήλατο, ήπιο τρέξιμο, περπάτημα -κυρίως στη φύση- και ενασχόληση με τα χειμερινά σπορ, με τον ανάλογο εξοπλισμό, είναι μερικά σπορ, που έχουν θετικά αποτελέσματα στη "συμμαχία" μας με το κρύο.

Yποθερμία

Όταν η εσωτερική θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος πέφτει κάτω από 35ο C, το αποτέλεσμα είναι η υποθερμία. Όταν η θερμοκρασία ελαττωθεί κάτω από τα κανονικά επίπεδα λειτουργίας του θερμοστάτη σε ένα οργανισμό, αυτό αποκαλείται ιατρικώς υποθερμία. Στην υποθερμία ο οργανισμός, χάνει θερμότητα με μεγαλύτερο ρυθμό από ό,τι παράγει.

Όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι 32-35οC το άτομο εμφανίζει:

α) Ταχυκαρδία
β) Υπέρταση
γ) Ρίγος
δ) Μειωμένη συνείδηση, κρίση, απάθεια

Σε θερμοκρασία σώματος 28-32οC εμφανίζονται:

α) Βραδυκαρδία
β) Μυδρίαση
γ) Επιβράδυνση αντανακλαστικών
δ) Διανοητική σύγχυση
ε) Λήθαργο
ζ) Αλλοιώσεις στο ΗΚΓ
Σε θερμοκρασίες σώματος κάτω των 28οC το δέρμα είναι μελανό και παρουσιάζεται άπνοια, ασυστολία, κοιλιακή μαρμαρυγή, διαταραχή ηλεκτρολυτών, νεφρική ανεπάρκεια.

Άμεση φροντίδα για βλάβες από το κρύο

•   άμεση μετακίνηση από το ψυχρό περιβάλλον, 
αφαίρεση των βρεγμένων ρούχων και 
σκέπασμα με ζεστές κουβέρτες. 


Υποθερμία χεριών – ποδιών
Τα άκρα (χέρια – πόδια) δεν πρέπει να τρίβονται ή να μαζεύονται.
α) Τοπικό μασάζ κατά την επαναθέρμανση
β) Η επαναθέρμανση πρέπει να γίνεται το γρηγορότερο δυνατό.

Υπάρχει ο γενικός κανόνας που εκφράζεται σαν «Διατήρηση ζεστού σκέλους – Να μην είναι υγρό το σκέλος – Να κινείται έστω και παθητικά το σκέλος».
Σαν κανόνας:
α) ζευγάρια κάλτσες – εσώρουχα
β) γάντια
γ) ζεστά υποδήματα
δ) παραπάνω φορεσιές ρούχων
πρέπει πάντα να υπάρχουν όταν γίνονται επισκέψεις ή εκδρομές σε χιονοδρομικά κέντρα

Γενικές Συμβουλές.
Να αποφεύγετε τις απότομες μεταβολές θερμοκρασίας (κρύο ζέστη), την πολύωρη παραμονή στο κρύο, τα κρύα ρεύματα. Αλλάζετε άμεσα τα ρούχα σας όταν είναι βρεγμένα. Προτιμάτε αδιάβροχα ρούχα. Να φοράτε πάντα κάλτσες τον Χειμώνα. Αποφύγετε τα ρούχα που παρεμποδίζουν την κυκλοφορία (π.χ. στενές ζώνες, παντελόνια)

Ποια είναι η κατάλληλη άσκηση, για να χαθεί το σωσίβιο από την κοιλιά;


του Δημήτρη Ψυρρόπουλου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Όταν κάποιος βλέπει ότι πήρε κιλά, το πρώτο σημείο του σώματος που παρατηρεί είναι η κοιλιά του. Βλέπει, λοιπόν, την κοιλιά του να ‘πετάει’ περισσότερο από πριν, δυσκολεύεται να κουμπώσει τα παντελόνια του ενώ ‘ξεχνάει’, σε αυτή τη φάση, τις πιο εφαρμοστές μπλούζες…

Είναι η ώρα να προσέξει την διατροφή του και να αρχίσει γυμναστήριο. Όμως τελικά ποιος τύπος άσκησης βοηθάει περισσότερο; Τα ατέλειωτα σετ κοιλιακών θα βοηθήσουν την κατάσταση ή μήπως ο διάδρομος θα αποδειχτεί καλύτερος σύμμαχος;

Σε αυτό το ερώτημα φαίνεται ότι απαντάει μια έρευνα των Slentz και συνεργατών, που δημοσιεύτηκε στο ‘American Journal of Physiology Endocrinology and Metabolism’. Οι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση 3 διαφορετικών τύπων άσκησης στο κοιλιακό λίπος (υποδόριο και σπλαχνικό). Το υποδόριο λίπος είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από το δέρμα, ενώ το σπλαχνικό εντοπίζεται στο εσωτερικό της κοιλιακής κοιλότητας και περιβάλλει τα όργανα (π.χ. ήπαρ). Το σπλαχνικό λίπος είναι αυτό που ενοχοποιείται για την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης, υπερλιπιδαιμιών, δηλαδή των εκδηλώσεων του μεταβολικού συνδρόμου.
   Το δείγμα αποτελούνταν από 144 άτομα (άνδρες και γυναίκες), ηλικίας 18-70 ετών που ήταν υπέρβαρα. Αυτά χωρίστηκαν σε 3 ομάδες που περιλάμβαναν περίπου τον ίδιο αριθμό ατόμων.
   Η πρώτη ομάδα έκανε αερόβια άσκηση υψηλής έντασης. Τα άτομα της ομάδας αυτής έτρεχαν σε διάδρομο για περίπου 120 λεπτά την βδομάδα, στο 75-80% της μέγιστης έντασης.
   Η δεύτερη ομάδα έκανε άσκηση αντίστασης. Αυτή περιλάμβανε 3 εβδομαδιαίες προπονήσεις. Η προπόνηση περιλάμβανε 8 ασκήσεις που γύμναζαν όλες τις κύριες μυϊκές ομάδες του σώματος. Για την κάθε άσκηση πραγματοποιούνταν 3 σετ 8-12 επαναλήψεων.
   Η τρίτη ομάδα, ήταν η ομάδα της μικτής άσκησης και η προπόνησή της ήταν ο συνδυασμός της προπόνησης που έκανε η ομάδα της αερόβιας άσκησης και της ομάδας της άσκησης αντίστασης.
Το πρόγραμμα διήρκησε για 8 μήνες.
1.            Τελικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα της αερόβιας άσκησης παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση σπλαχνικού λίπους, καθώς και σημαντική μείωση συνολικού κοιλιακού λίπους (υποδόριου και σπλαχνικού).
2.            Η ομάδα της μικτής άσκησης παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση συνολικού κοιλιακού λίπους, αλλά μικρότερη μείωση σπλαχνικού λίπους σε σύγκριση με την ομάδα της αερόβιας άσκησης.
3.            Τέλος, η ομάδα της άσκησης αντίστασης παρουσίασε μια μικρή μείωση του συνολικού κοιλιακού λίπους (μικρότερη και από τις 2 άλλες ομάδες).
4.            Παράλληλα, οι ομάδες της αερόβιας άσκησης και της μικτής άσκησης φάνηκε να βελτιώνουν τόσο την ινσουλινοαντίσταση όσο και το συνολικό σκορ του μεταβολικού συνδρόμου. Στην ομάδα της άσκησης αντίστασης δεν παρατηρήθηκαν τέτοιες επιδράσεις.
Ο μηχανισμός στον οποίο οφείλονται αυτές οι διαφορές, δεν αποσαφηνίστηκε από τους ερευνητές. Εκτιμούν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ της αερόβιας άσκησης και της άσκησης αντίστασης είναι η ενεργειακή δαπάνη. Υποστηρίζουν ότι ακόμα και ένας πολύ έντονος και απαιτητικός κύκλος με ασκήσεις αντίστασης διάρκειας περίπου 1 ώρας, οδηγεί σε κατανάλωση περίπου 250 - 300 θερμίδων, ενώ τρέξιμο διάρκειας 1 ώρας οδηγεί σε διπλάσια δαπάνη ενέργειας. Σίγουρα πάντως χρήζει διερεύνησης ο μηχανισμός της διαφορετικής επίδρασης που έχουν οι 2 τύποι άσκησης στη μείωση του κοιλιακού λίπους, και γενικότερα στον ανθρώπινο μεταβολισμό.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι η άσκηση αντίστασης δεν είναι χρήσιμη. Κάθε άλλο. Μπορεί να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη (μέσω της ενδυνάμωσης του μυϊκού ιστού), πράγμα που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό αν θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητοι στις δραστηριότητές μας ακόμα και στα γεράματα. Όσο περνούν τα χρόνια (και όσο δεν γυμναζόμαστε) τόσο αυξάνεται και η απώλεια μυϊκού ιστού.

Συμπερασματικά, όσοι θέλουν να ξεφορτωθούν το ‘σωσιβιάκι’ που έχουν γύρω από την κοιλιά τους ας αρχίσουν να επισκέπτονται τα κοντινά τους γήπεδα για τρέξιμο ή έστω ας κάνουν ένα μεγάλο καθημερινό περίπατο. 
Παράλληλα με αυτό να μην παραμελούν την άσκηση αντίστασης γιατί αυτή θα τους δώσει ανεξαρτησία κίνησης για όλη τους τη ζωή, ενώ θα βοηθήσει σίγουρα για τη δημιουργία ενός πιο σφριγηλού και καλλίγραμμου σώματος.

Δρ Δημήτρης Ψυρρόπουλος, kardiologika.blogspot.gr

Πηγές: 1) Slentz CA et al. Effects of aerobic vs. resistance training on visceral fat stores, liver enzymes and insulin resistance by HOMA in overweight adults from STRRIDE AT/RT. American Journal of Physiology, Endocrinology and Metabolism. 2011 Nov; 301(5): 1033-1039. 
2) Bateman LA et al. Comparison of aerobic vs. resistance exercise training on metabolic syndrome (from the studies of a Targeted Risk Reduction Intervention through Defined Exercise – STRRIDE – AT/RT). American Journal of Cardiology. 2011 Sep; 108(6): 838-844, 

Διαβάστε επίσης

Δυσκοιλιότητα. Ποιες οι αιτίες; Ποιες τροφές και ποια άσκηση βοηθούν στην αντιμετώπιση;

 του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η δυσκοιλιότητα ταλαιπωρεί το 15% του πληθυσμού στον δυτικό κόσμο και είναι συχνότερη στις γυναίκες και στους ηλικιωμένους. Πρόκειται για μια διαταραχή των συνηθειών του εντέρου.
Ως δυσκοιλιότητα ορίζεται ένας αριθμός κενώσεων μικρότερος ή ίσος με τρεις φορές την εβδομάδα. Οι ασθενείς αντιλαμβάνονται ότι δυσκοιλιότητα είναι επίσης όταν έχουν σκληρά κόπρανα η είναι δύσκολη η αποβολή τους η ακόμη όταν έχουν ατελή κένωση ακόμη και αν έχουν μία κένωση την ημέρα. 
Πρέπει λοιπόν να διακρίνουμε τους δύο κύριους μηχανισμούς της δυσκοιλιότητας: δυσκοιλιότητα βραδείας διάβασης και δυσκολία στην αποβολή (δυσχεσία). Αυτό γίνεται κυρίως από την λήψη του ιστορικού και σε δύσκολες περιπτώσεις, από τη μέτρηση του χρόνου διέλευσης των κοπράνων με ακτινοσκιερά σφαιρίδια.

Οι φυσιολογικές συνήθειες όσον αφορά το έντερο διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Οτιδήποτε ανάμεσα σε μερικές φορές την ημέρα και σε μερικές φορές την εβδομάδα μπορεί να είναι εντελώς φυσιολογικό. Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι η πυκνότητα των κοπράνων παρά η συχνότητα. Τα κόπρανα πρέπει να είναι μαλακά και να αποβάλλονται εύκολα.

Δυσκοιλιότητα υπάρχει όταν τα κόπρανα γίνονται σκληρά
 και ξηρά, υπάρχει δυσκολία στην αφόδευση και απαιτείται «σπρώξιμο» ή «σφίξιμο»
. Μπορεί επίσης να έχετε πρήξιμο, αέρια και κοιλιακό πόνο. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να προκληθεί όταν δεν τρώτε τρόφιμα με αρκετές ίνες, δεν πίνετε αρκετά υγρά, δεν ασκήστε αρκετά ή έχετε αποκτήσει κακές συνήθειες όσον αφορά τη χρήση της τουαλέτας.

Η θεραπεία της δυσκοιλιότητας βασίζεται συνήθως σε: 



- Σε ένα υγιεινό τρόπο ζωής: μη αγνόησή της ανάγκης για κένωση, τη φυσική  σωματική άσκηση τη σωστή  διατροφή. 


- Αύξηση του όγκου του περιεχομένου του παχέος και / ή την ενθάρρυνση της κινητικότητας του παχέος εντέρου (φυτικές ίνες, σάκχαρα που δεν απορροφώνται στο λεπτό έντερο, PEG 4000, παραφινέλαιο, καθαρτικά που διεγείρουν το βλεννογόνο του παχέος εντέρου). 
Προσθέστε τουλάχιστον μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο στη σαλάτα σας και θα εξασφαλίσετε ακόμη καλύτερη εντερική λειτουργία.
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα πρεβιοτικά συστατικά που περιέχει (ολιγοσακχαρίτες και ινουλίνη) συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. 
Για να επωφεληθείτε από τις ευεργετικές του ιδιότητες, πίνετε κάθε πρωί ένα ποτήρι ζεστό (σχεδόν καυτό) νερό στο οποίο θα έχετε προσθέσει μισή κουταλιά του γλυκού μέλι.
Φτιάξτε ένα θεραπευτικό ρόφημα, κόβοντας μερικά φρέσκα φύλλα βασιλικού σε μικρά κομμάτια και προσθέτοντάς τα σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό.

Πώς μπορείτε να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα;

Τρώτε άφθονες τροφές πλούσιες σε ίνες

Οι ίνες, που είναι το πίτουρο στις φυτικές τροφές, αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων και τα κάνουν πιο μαλακά, κάνοντας ευκολότερη την αφόδευση.
Συμπεριλάβετε ίνες που υπάρχουν σε διάφορες τροφές, όπως:
 όλα τα φρούτα και τα λαχανικά (αν είναι δυνατόν αφήστε τα με τη φλούδα τους)
 ολικής αλέσεως και πολύσπορο ψωμί
 πρωινό με δημητριακά πλούσια σε ίνες όπως τα μούσλι,
 ξηρά φασόλια, όπως τα άσπρα φασόλια, τα κόκκινα φασόλια, η φάβα
 ξηρά φρούτα, ξηροί καρποί
 σιτηρά όπως η βρώμη, το κριθάρι, το αναποφλοίωτο ρύζι και το αλεύρι ολικής αλέσεως
 τα ξηρά δαμάσκηνα είναι αποτελεσματικά για αρκετά άτομα επειδή περιέχουν κάποια ουσία που διεγείρει το έντερο. Ξεκινήστε με περίπου έξι δαμάσκηνα ή μισό φλιτζάνι χυμό δαμάσκηνου
 φυσικά συμπληρώματα με ίνες

Οι φυτικές ίνες δεν πέπτονται στο λεπτό έντερο, έτσι φθάνουν στο παχύ έντερο όπου υδρολύονται από τη μικροχλωρίδα του παχέος εντέρου. Οι φυτικές ίνες αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων από τον υδρόφιλο χαρακτήρα τους και από  τα προϊόντα  της υδρόλυσης τους, όπως τα λιπαρά οξέα μικρής αλυσίδας. Αυτά τα λιπαρά οξέα αυξάνουν την εντερική κινητική δραστηριότητα. 


Αυξήστε την πρόσληψη προβιοτικών


Το γιαούρτι και ακόμα περισσότερο το ξυνόγαλο, περιέχει προβιοτικούς οργανισμούς (κυρίως μπιφιδοβακτήρια και λακτοβάκιλλους) που συμμετέχουν καθοριστικά στη διατήρησης της ισορροπίας της εντερικής χλωρίδας. Συνδυάστε το με λίγο μέλι και ωμά αμύγδαλα ή με δημητριακά ολικής άλεσης και σύντομα θα αισθανθείτε τη βελτίωση.

Πίνετε άφθονα υγρά

Οι ίνες δρουν καλύτερα όταν απορροφούν υγρά.
Πίνετε τουλάχιστον εφτά με οχτώ ποτήρια την ημέρα (1,5 με 2 λίτρα ημερησίως). Όλα τα υγρά είναι καλά, αλλά το νερό είναι το καλύτερο!

Ασκηθείτε περισσότερο

Η άσκηση βοηθάει στη διέγερση των μυών του εντέρου και προάγει τη συνήθεια τακτικών κενώσεων του εντέρου. Γίνετε όσο πιο δραστήριοι μπορείτε και απολαύστε κάποια καθημερινή άσκηση όπως το περπάτημα.
Να λάβετε υπόψη σας και άλλους παράγοντες που μπορεί να επιδεινώνουν τη δυσκοιλιότητα.
Κάποια φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα. Είναι πάντα φρόνιμο να ρωτάτε το γιατρό σας εάν τα φάρμακα που σας συνταγογραφεί έχουν παρενέργειες.
Προβλήματα υγείας όπως διαβήτης, κατάθλιψη, νευρολογικά προβλήματα ή μια απότομη αλλαγή στην άσκηση όπως όταν κάνετε μια εγχείριση ενδέχεται επίσης να οδηγήσουν
 σε αλλαγές στις συνήθειες σας όσον αφορά το έντερο.
Θυμηθείτε
Πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό εάν:
  η δυσκοιλιότητά σας δεν βελτιώνεται μ’ αυτές τις απλές αλλαγές ̇ ή
  δείτε αίμα στα κόπρανα σας.
Τα καθαρτικά είναι  επικίνδυνα όταν χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή η ασθένεια των "καθαρτικών" είναι ψυχιατρική διαταραχή, μπορεί να προκαλέσει διάρροια , υποκαλιαιμία και νευρολογικές διαταραχές. 

Τα παθολογικά αίτια της δυσκοιλιότητας

Η δυσκοιλιότητα μπορεί να σχετίζεται και με άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως:
  • Ενδοκρινολογικά ή μεταβολικά νοσήματα: υποθυρεοειδισμός, υπερασβεστιαιμία, σακχαρώδης διαβήτης.
  • Νευρολογικές παθήσεις και νευρομυϊκά νοσήματα : νόσος Parkinson, Σκλήρυνση κατά Πλάκας, βλάβες σπονδυλικής στήλης.
  • Νευρομυϊκά νοσήματα που επηρεάζουν τις λείες εντερικές μυϊκές ίνες και την αυτόνομη νεύρωση.
  • Νοσήματα του κολλαγόνου : Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος.
  • Παρανεοπλασματικά σύνδρομα.
  • Ενδοκοιλιακές φλεγμονές.
  • Συγγενές μεγάκολο (νόσος του Hirschprung).
  • Οργανικές παθήσεις του πρωκτού : αιμορροΐδες, ραγάδες, ορθοκήλη, πρόπτωση ορθού.
  • Ευερέθιστο έντερο.
  • Ψυχολογικά αίτια : κατάθλιψη, ψυχογενής ανορεξία.
Διαβάστε επίσης

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια η τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς. Οδηγίες για όσους έχουν ΧΑΠ

Τι είναι η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια;

Με τον όρο ΧΑΠ περιγράφουμε μία ομάδα χρόνιων πνευμονικών παθήσεων (την χρόνια βρογχίτιδα και το πνευμονικό εμφύσημα) οι οποίες έχουν κοινό παρονομαστή τον προοδευτικό περιορισμό της ροής του αέρα στους βρόγχους και επακόλουθη δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ως τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς, μετά δηλαδή τη στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού, ενώ αναμένεται να αποτελεί την τρίτη αιτία θανάτου και την πέμπτη αιτία αναπηρίας έως το έτος 2030. Στην Ελλάδα υπολογίζεται πάσχουν από ΧΑΠ περίπου 700.000 άτομα, τα μισά από τα οποία αγνοούν ότι νοσούν. 

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Τετάρτη του Νοεμβρίου από την «Παγκόσμια Πρωτοβουλία κατά της ΧΑΠ», που συσπειρώνει στους κόλπους της οργανώσεις γιατρών και ασθενών, και υπό την αιγίδα της Π.Ο.Υ.

Μπορεί να ελεγχθεί πλήρως με τη διακοπή του καπνίσματος.

Σε «εξολοθρευτή» του ανθρωπίνου γένους, με «φονικό όπλο» το τσιγάρο, εξελίσσεται χρόνο με χρόνο η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Σε ετήσια βάση η πάθηση στερεί τη ζωή σε περισσότερους από 3.000.000 συνανθρώπους μας παγκοσμίως, ενώ το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η επίπτωση της έχει σταθερά αυξητική πορεία. Ευθύνεται για το 13% των νοσηλειών ενώ το 56% αυτών που πάσχουν δεν το γνωρίζουν. Αντίστοιχα περισσότερα από 500.000 άτομα στη χώρα μας πάσχουν από Άσθμα ενώ 250.000 παγκοσμίως κάθε χρόνο πεθαίνουν από άσθμα

Τι είναι η χρόνια βρογχίτιδα;

Η χρόνια βρογχίτιδα ανήκει στη ΧΑΠ. Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και μεγάλη παραγωγή βλέννας μέσα στους βρόγχους με στένωση των βρόγχων, βήχα, και φλέγματα. Είναι η πάθηση κατά την οποία ο ασθενής , καπνιστής συνήθως, έχει παραγωγικό βήχα, δηλαδή βήχα με πτύελα, για τις περισσότερες μέρες τριών συνεχόμενων μηνών και για δύο συνεχόμενα χρόνια. Πρέπει, βέβαια, να αποκλειστούν άλλες αιτίες παραγωγικού βήχα, όπως είναι ο καρκίνος των πνευμόνων, οι βρογχιεκτασίες, η φυματίωση, οι συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων κ.α.

Τι είναι το Πνευμονικό εμφύσημα;

Το εμφύσημα ξεκινά με την καταστροφή των κυψελίδων των πνευμόνων. Οι κυψελίδες είναι οι φυσαλίδες στην επιφάνεια του πνεύμονα όπου γίνεται η ανταλλαγή του οξυγόνου της ατμόσφαιρας με το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται στο σώμα μας από τις καύσεις. Η καταστροφή αυτή είναι μη αντιστρεπτή και καταλήγει σε διάταση και στη δημιουργία μόνιμων τρυπών στον ιστό των πνευμόνων. Καθώς καταστρέφονται οι κυψελίδες, οι πνεύμονες μεταφέρουν όλο και λιγότερο οξυγόνο προς την κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας βράχυνση (συντόμευση) της αναπνοής. Χάνεται, επίσης, η ελαστικότητα του πνεύμονα, η οποία είναι υπεύθυνη για να κρατάει του πνεύμονες ανοιχτούς. Τα συμπτώματα του εμφυσήματος περιλαμβάνουν βήχα, δύσπνοια, βράχυνση της αναπνοής, αδυναμία και περιορισμένη αντοχή στην άσκηση. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, το έργο της αναπνοής (δηλαδή η προσπάθεια που καταβάλει ο ασθενής για να αναπνεύσει) γίνεται τόσο μεγάλο, που οδηγεί σε μεγάλη απώλεια βάρους.
Τα συμπτώματα ξεκινούν στην ηλικία των 35-40 ετών με τον λεγόμενο ‘τσιγαρόβηχα’ με τον οποίο μπορεί να αποβάλλονται πτύελα. Κάποιες φορές ο καπνιστής μπορεί να αισθάνεται την αναπνοή του να ‘σφυρίζει’, ενώ τα κρυολογήματα γίνονται πιο συχνά. Σε αυτή τη φάση εάν το άτομο δεν δώσει σημασία στα συμπτώματα αυτά , και συνεχίζει να καπνίζει, μετά από λίγα χρόνια προστίθεται η δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια), αρχικά στο γρήγορο βάδισμα, στην ανηφόρα ή στο ανέβασμα σκάλας. Από εκεί και μετά η κατάσταση χειροτερεύει γρήγορα. Γύρω στην ηλικία των 55-60 ετών η δύσπνοια θα έχει επιδεινωθεί τόσο που ο ασθενής θα δυσκολεύεται να κάνει δουλείες ακόμη και μέσα στο σπίτι του.

Σιγά - σιγά ο ασθενής καθηλώνεται μέσα στο σπίτι του λόγω της πολύ έντονης δύσπνοιας και της αναπνευστικής ανεπάρκειας με ανάγκη για συνεχή φαρμακευτική αγωγή και οξυγονοθεραπεία τις περισσότερες ώρες της ημέρας.

Η δύσπνοια θα τον εμποδίζει ακόμη και να πλυθεί, να ντυθεί, ενώ πολύ συχνά θα καταφεύγει στο εφημερεύοντα νοσοκομείο. Η κοινωνική απομόνωση και η κακή κατάσταση της υγείας επηρεάζουν την ψυχική υγεία με πολύ συχνά την εμφάνιση αγχωδών αντιδράσεων και κατάθλιψη.

Ποια είναι τα πιθανά αίτια της ΧΑΠ; 

Το κάπνισμα είναι η σημαντικότερη αιτία της ΧΑΠ. Περίπου 1 σε κάθε 5 καπνιστές θα πάθει αναπηρία από ΧΑΠ. Σταματώντας το κάπνισμα επιβραδύνεται ο ρυθμός βλάβης και παρατείνεται η ζωή. Το κάπνισμα ερεθίζει τους αεραγωγούς, οι οποίοι στενεύουν, κάνοντας δυσκολότερη την αναπνοή. Οι αεραγωγοί παράγουν υπερβολικά πτύελα (φλέγμα), που καθιστά πιθανότερες τις λοιμώξεις. Λιγότερο οξυγόνο εισέρχεται στο αίμα λόγω της βλάβης στις αεροφόρους κύστεις. Η άσκηση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Τα νέα δεν είναι εντελώς άσχημα! Αν κόψετε το κάπνισμα και πάρετε τα σωστά φάρμακα μπορείτε να διευκολύνετε την αναπνοή και να ασκείστε περισσότερο. Όσο πιο πολύ ασκείστε, τόσο πιο καλά θα αισθάνεστε.
Επειδή ο φυσιολογικός πνεύμονας έχει μεγάλη χωρητικότητα, μπορεί να έχετε ΧΑΠ χωρίς καθόλου συμπτώματα. Ωστόσο, πολλοί ασθενείς βήχουν και φτύνουν πτύελα τις περισσότερες ημέρες. Ορισμένοι πάσχουν από συχνές, παρατεταμένες λοιμώξεις του θώρακα.

Άλλες αιτίες:
 Η μόλυνση του ατμοσφαιρικού αέρα δρα επιβαρυντικά, κυρίως το διοξείδιο του θείου.
 Το παθητικό κάπνισμα.
 Οι συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού κατά την παιδική ηλικία.
 Η εργατική έκθεση σε βιομηχανικούς ρύπους και σκόνες αυξάνει τον κίνδυνο.
 Το χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο.
 Η ανεπάρκεια της α1- αντιθρυψίνης, μιας πρωτεΐνης που παράγεται από το συκώτι και ασκεί προστατευτική δράση στους πνεύμονες. Η ανεπάρκειά της είναι γενετική ανωμαλία και ο κίνδυνος ανάπτυξης εμφυσήματος είναι πολύ μεγαλύτερος στα άτομα που εμφανίζουν ανεπάρκεια αυτής της πρωτεΐνης.
 Το φύλο φαινόταν μέχρι πρότινος να παίζει κάποιο ρόλο. Τα προηγούμενα χρόνια η εμφάνιση της ΧΑΠ φαίνονταν να είναι συχνότερη στους άνδρες παρά στις γυναίκες, πιθανόν εξαιτίας του μεγαλύτερου ποσοστού καπνιστών. Τα τελευταία χρόνια η επίπτωση της νόσου έχει διπλασιαστεί ανάμεσα και στις γυναίκες. Αφ’ ενός διότι αυξήθηκαν τα ποσοστά καπνιστριών και αφ’ ετέρου γιατί οι γυναίκες φαίνεται να εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στον καπνό.
 Ερευνητικά έχει φανεί ότι και κάποιοι κληρονομικοί παράγοντες κινδύνου σε συνδυασμό με το  κάπνισμα αυξάνουν τον κίνδυνο για ΧΑΠ.

Διάγνωση της ΧΑΠ

Η διάγνωση της ΧΑΠ γίνεται με μια εύκολη εξέταση αναπνοής που αποκαλείται σπιρομετρία. Σας ζητούν να φυσήξετε δυνατά σε σωλήνα που είναι συνδεδεμένος με ένα μηχάνημα. Το αποτέλεσμα λέει στο γιατρό τη σοβαρότητα της πάθησης. Η εξέταση αυτή μετράει την ποσότητα του αέρα που βγαίνει από τους πνεύμονες και την ροή, δηλαδή την ταχύτητα με την οποία βγαίνει ο αέρας στην εκπνοή. Στην ΧΑΠ λόγω της στένωσης των βρόγχων, τόσο η ποσότητα όσο και η ροή μειώνονται κάτω από τα αναμενόμενα όρια.
Ήπια - Η ικανότητα αναπνοής είναι 60-80% της φυσιολογικής.
Αισθάνεστε λίγη δύσπνοια αν εργάζεστε εντατικά ή περπατάτε γρήγορα, ειδικά σε λόφους και σκαλοπάτια.
Μέτρια - Η ικανότητα αναπνοής είναι 40-60% της φυσιολογικής.
Αισθάνεστε δύσπνοια αν περπατάτε γρήγορα και χρειάζεται να βαδίζετε πιο αργά σε λόφους και σκαλοπάτια.
Μπορεί να έχετε πρόβλημα κάνοντας εντατική εργασία ή δουλειές.
Σοβαρή- Η ικανότητα αναπνοής είναι λιγότερη από το 40% της φυσιολογικής.
Ίσως να μη μπορείτε να εργαστείτε ή να κάνετε δουλειές στο σπίτι.
-Δεν μπορείτε να ανεβείτε τις σκάλες ή να βαδίσετε στο δωμάτιο πολύ καλά.
Κουράζετε εύκολα.

Η ακτινογραφία θώρακος, είναι απαραίτητη για να μας αποκλείσει άλλα νοσήματα με παρόμοια συμπτώματα. Η εξέταση των αερίων του αρτηριακού αίματος, σε προχωρημένο στάδιο της ΧΑΠ (αναπνευστική ανεπάρκεια), η τάση του οξυγόνου είναι κάτω από 55-60 mmHg (φυσιολογικές τιμές 80 mmHg) .

Η σύγχρονη ιατρική διαθέτει στο οπλοστάσιό της καινοτόμα φάρμακα και θεραπείες για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ΧΑΠ. Οι θεραπευτικές επιλογές για τους ασθενείς με ΧΑΠ είναι πολλές και αρκετά αποτελεσματικές. Βελτιώνουν τα συμπτώματα και τη ποιότητα ζωής και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου.
Ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας αποτελούν τα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα ενώ και αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται με επιτυχία. Ταυτόχρονα, σε προχωρημένες μορφές της νόσου χορηγούνται από του στόματος αντιφλεγμονώδη.


Η Θεραπεία της ΧΑΠ περιλαμβάνει:

  • Την διακοπή του καπνίσματος
  • Βρογχοδιασταλτικά και εισπνεόμενα στεροειδή φάρμακα
  • Οξυγονοθεραπεία
  • Θεοφυλλίνες
  • Βλεννολυτικά
  • Αντιβιοτικά
Η καθημερινή άσκηση: παρόλο που η δύσπνοια περιορίζει τους ασθενείς που πάσχουν από Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, αντίθετα από ό,τι θα πίστευε κανείς το καθημερινό περπάτημα και η σωματική άσκηση κάνουν καλό. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι, όταν οι ασθενείς με αυτή τη νόσο ακινητοποιούνται και κλείνονται μέσα στο σπίτι για να αποφύγουν τη δύσπνοια, χειροτερεύουν την κατάσταση τους. Γιατί; Διότι με την ακινησία ατροφούν οι μύες του υπόλοιπου σώματος -οι οποίοι ζητούν περισσότερο οξυγόνο από τους πνεύμονες- με αποτέλεσμα να αυξάνει η δύσπνοια σε οποιαδήποτε προσπάθεια για κίνηση.
Η χειρουργική θεραπεία: η αφαίρεση μη λειτουργικών τμημάτων των πνευμόνων και η μεταμόσχευση πνευμόνων αποτελεί λύση για μερικούς ασθενείς.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΧΑΠ

Να ελέγχετε την κατάσταση των πνευμόνων σας και να έχετε σχέδιο δράσης για έλεγχο των συμπτωμάτων σας αν πάθετε λοίμωξη του θώρακα.
Ενδείξεις που θα πρέπει να προσέχετε:
• Αυξανόμενα πτύελα, πιο σκούρο χρώμα
• Αύξηση δύσπνοιας
• Αύξηση χρήσης ανακουφιστικού φαρμάκου
• Αυξανόμενο πρήξιμο αστραγάλων
• Ναυτία, ανορεξία, κούραση
• Πυρετός, ρίγη

1. Ειδοποιήστε το γιατρό σας εγκαίρως.
2. Έχετε έτοιμο ένα σχέδιο δράσης και φάρμακα (π.χ., αντιβιοτικά).
3. Ορισμένα άτομα χρειάζονται οξυγόνο όταν χειροτερεύουν. Αν ήδη παίρνετε οξυγόνο, μην αυξάνετε τη ροή εκτός αν το ορίσει ο γιατρός σας.

Χρησιμοποιώντας εγκαίρως ένα σχέδιο δράσης:

• Η σοβαρότητα του επεισοδίου μπορεί να μειωθεί.
• Η εισαγωγή σε νοσοκομείο μπορεί να αποφευχθεί ή να μειωθεί η περίοδος παραμονής.
 Να βλέπετε τακτικά το γιατρό σας
• Πηγαίνετε για γενικές εξετάσεις δύο φορές το χρόνο, ακόμα κι αν είστε καλά.
• Κάνετε εξετάσεις των πνευμόνων σας.
• Ζητήστε από το γιατρό να κάνει κατάλογο των φαρμάκων σας, πόσο να παίρνετε και πότε να τα παίρνετε.
• Φέρνετε τα φάρμακα ή τον κατάλογο σε κάθε εξέταση.
• Δείχνετε στην οικογένειά σας τον κατάλογο φαρμάκων σας και έχετέ τον πρόχειρο.
• Κάνετε εμβόλιο γρίπης κάθε χρόνο και εμβόλιο πνευμονίας κάθε 5 χρόνια.
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων