MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: HMIKΡΑΝΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα HMIKΡΑΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα HMIKΡΑΝΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έχετε πονοκέφαλο, ημικρανία; Μπορεί να φταίει η υγρασία και η μεταβολή της θερμοκρασίας; Πώς να τον αντιμετωπίσετε;

γυναίκα με πονοκέφαλο



Η υγρασία των τελευταίων ημερών, είναι υπεύθυνη για την ιγμορίτιδα, τις ρινίτιδες, τις αρθρίτιδες και τις ημικρανίες. Άμεση σχέση με την υγρασία έχει και η επιδείνωση κάποιων καρδιολογικών προβλημάτων.

Αν τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρείστε από πονοκέφαλο, μπορεί να οφείλεται στις μεταβολές τις θερμοκρασίας καθώς και στην υγρασία.
Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία αυξάνει και η πιθανότητα εμφάνισης ημικρανίας ή σοβαρού πονοκεφάλου. Για κάθε 2 βαθμούς Κελσίου παρουσιάζεται αύξηση 7,5% του κινδύνου εμφάνισης πονοκεφάλου. Η χαμηλή βαρομετρική πίεση που συχνά προϋπάρχει της βροχής, συνδέεται με μικρή αύξηση των πονοκεφάλων, που δεν είναι τύπου ημικρανίας.
Βέβαια ο πονοκέφαλος επιτείνεται από το στρες, την έντονη άσκηση, το κάπνισμα, στην κατάχρηση καφέ και μερικές τροφές. Περίπου το 18% των γυναικών και το 6% των ανδρών υποφέρουν από ημικρανίες, που είναι πιο συχνές στους νέους και τους ηλικιωμένους. Ορισμένες τροφές, το αλκοόλ, το άγχος και μερικές ορμόνες θεωρούνται ότι είναι ανάμεσα στους παράγοντες που "πυροδοτούν" ένα πονοκέφαλο.

Όσο πιο απότομη είναι η αλλαγή του καιρού, τόσο πιο πιθανή είναι η εμφάνιση πονοκεφάλου. Έτσι, αν μετά από μια περίοδο κρύου και κακοκαιρίας, η θερμοκρασία ανέβει απότομα αρκετούς βαθμούς, τότε ο κίνδυνος για ημικρανίες αυξάνει, κάτι που όσοι υποφέρουν από χρόνιους πονοκεφάλους έχουν υποψιαστεί εδώ και καιρό.

Αντιμετωπίστε τον με περπάτημα μετριάζοντας το στρες, με φυσικοθεραπεία, με λήψη φαρμάκων. Τα μη στεροειδή, αντιφλεγμονώδη σκευάσματα, (ΜΣΑΦ), όπως η ασπιρίνη ή ιβουπροφαίνη είναι αποτελεσματικά έναντι πολλών ειδών πονοκεφάλου.

Ωστόσο, να αποφεύγετε να λαμβάνετε τακτικά αυτά τα χάπια καθώς μπορούν να οδηγήσουν σε πονοκέφαλο από κατάχρηση φαρμάκων ή πονοκέφαλο που επιστρέφει μόλις περάσει η επήρεια των αναλγητικών.

Πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό για οποιοσδήποτε νέο πονοκέφαλο που είναι ασυνήθιστα έντονος ή διαρκεί περισσότερο από δυο μέρες. Σημαντικό επίσης είναι να γνωστοποιήσετε στον γιατρό σας αν αλλάζει η εικόνα του πονοκεφάλου σας-για παράδειγμα αν υπάρχουν νέοι παράγοντες που τον προκαλούν. Αν εμφανίσατε πονοκέφαλο μαζί με παράλυση, σύγχυση, πυρετό ή ακαμψία αυχένα χρειάζεστε επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Διαβάστε ακόμα: 

Πονοκέφαλος, ημικρανία. Ποιες καταστάσεις πυροδοτούν την κεφαλαλγία; Τι ΔΕΝ κάνει να τρώτε

πονοκεφαλοσ
του Ξενοφώντα ΤσούκαληM.D., medlabnews.gr iatrikanea

O πονοκέφαλος ταλαιπωρεί πολύ κόσμο. Σήμερα είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί αρκεί να εντοπίσουμε τι τον προκαλεί! Οι κυριότερες αιτίες που τον προκαλούν έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα μας.

Οι κεφαλαλγίες είναι το πιο συχνό σύμπτωμα για το οποίο οι άνθρωποι απευθύνονται στον γιατρό. Εκτιμάται ότι στην Ελλάδα η ημικρανία, που είναι και η πιο βασανιστική μορφή κεφαλαλγίας, ταλαιπωρεί το 10% του γενικού πληθυσμού, ενώ το 30% υποφέρουν από πονοκέφαλο τάσεως.  Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τουλάχιστον περιστασιακούς πονοκεφάλους κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα ο ασθενής είναι εξαιρετικά ανήσυχος, καθώς μπορεί να υπάρχει ο φόβος πως η αιτία του πονοκεφάλου μπορεί να είναι μία πολύ σοβαρή παθολογική οντότητα που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια του τη ζωή.

H ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος. Είναι μία πολύ συχνή νευρολογική νόσος, που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενή, την επαγγελματική, αλλά και την οικονομική του κατάσταση και να οδηγήσει σε πραγματική αναπηρία σε σοβαρές περιπτώσεις. Οι ημικρανίες συνήθως παρουσιάζονται με έντονο πόνο στο μισό της κεφαλής και διάρκεια από μερικά λεπτά έως και μερικές ώρες. Η συχνότητα των επεισοδίων κεφαλαλγίας διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μπορεί να εμφανίζεται αραιά (ακόμη και ένα επεισόδιο κάθε χρόνο) αλλά και πολύ συχνά (σχεδόν κάθε μέρα). Ακόμη, μπορεί ώρες πριν την κρίση της ημικρανίας ο ασθενής να είναι ευερέθιστος, να αισθάνεται γενικευμένη ατονία, υπνηλία και ζάλη να παραμένει κλινήρης και να αδυνατεί να προβεί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα. Ο πόνος είναι σοβαρός και συνοδεύεται από ναυτία, τάση για έμετο, αλλά και υπερευαισθησία στο φως (φωτοφοβία) και προκαλεί ανικανότητα. Περιγράφεται επίσης ως σφύζων, ο ασθενής συνήθως πιάνει το ένα ημιμόριο της κεφαλής, ενώ μπορεί να συνοδεύεται από οπτικές διαταραχές (ο πάσχων μπορεί να βλέπει φώτα, λάμψεις) και σπανιότερα μπορεί να μουδιάσει ή και να παραλύσει το ένα χέρι και πόδι (ημικρανιακή ημιπληγία). Τα χαρακτηριστικά αυτά φαινόμενα είναι παροδικά, προηγούνται συνήθως της ημικρανίας και χαρακτηρίζονται ως «αύρα».

Αν υποφέρετε από συνεχείς πονοκεφάλους, το να ανακαλύψετε την αιτία που τους προκαλεί μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε κάποια θεραπεία ή ακόμα και ένα προληπτικό μέτρο προκειμένου να κρατήσετε μακριά τον πόνο.

Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που πιθανόν να πυροδοτούν την ημικρανία:

  • Η έκθεση του ασθενούς σε πολύ έντονα φώτα ή δυνατούς θορύβους Εξαρτάται από τον άνθρωπο και το πόσο ευαίσθητος είναι στο φως. Άλλοι έχουν ευαισθησία στον ήλιο, άλλοι στους υπολογιστές και άλλοι σε λάμπες φθορίου. Ακούγοντας μουσική σε υψηλή ένταση για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να χαρακτηριστεί ως αιτία εμφάνισης ημικρανίας. Μάλιστα, ο πόνος θα είναι τόσο έντονος που μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 72 ώρες ή και περισσότερο. Φροντίστε, λοιπόν, να κρατήσετε τη μουσική σε χαμηλή ένταση!
  • Το αίσθημα της υπερκόπωσης
  • Οι ορμονικές αλλαγές στις γυναίκες. Πολλές γυναίκες παραπονιούνται ότι έχουν πονοκεφάλους κατά τη διάρκεια της περιόδου, της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης. Αυτό συμβαίνει λόγω της πτώσης των οιστρογόνων.
  • Η στέρηση ύπνου. Τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης ενεργοποιούν το κύριο νεύρο που είναι υπεύθυνο για την ημικρανία
  • περισσότερες ώρες ύπνου: Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας οι περισσότεροι από εσάς δεν κοιμάστε όσο θα θέλατε. Έτσι, τα Σαββατοκύριακα ή μέρες που δεν έχετε δουλειά αποφασίζετε να κοιμηθείτε περισσότερες ώρες, συνήθεια που μπορεί να προκαλέσει ημικρανία. Η ξαφνική αλλαγή οδηγεί σε ημικρανίες και κόπωση, καθώς το σώμα είναι συνηθισμένο σε συγκεκριμένες ώρες ύπνου.
  • Κάποια “βαριά” μυρωδιά Το νεύρο που συνδέεται με τη μύτη όταν εντοπίζει άσχημες μυρωδιές (κολώνια, καθαριστικά κ.ά.), μπορεί να απελευθερώσει ουσίες που προκαλούν τους πονοκεφάλους.
  • Λάθος διατροφικές συνήθειες Η μειωμένη κατανάλωση νερού και οι παραλήψεις γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορούν να προκαλέσουν πονοκεφάλους.
  • Ορισμένα τρόφιμα όπως η σοκολάτα και κάποια τυριά
  • Μερικές προσθετικές ουσίες (nitrites, nitrates, monosodium glutamate). Καπνιστά κρέατα, λουκάνικα, μπέικον και έτοιμα φαγητά: Όλα αυτά περιέχουν νιτρώδη άλατα (συντηρητικά) και προκαλούν πονοκέφαλο. MSG (μονονατριούχο άλας γλουταμινικού οξέος): Έχει σαν στόχο να ενισχύσει τη γεύση των τροφίμων. Την προσθετική αυτή ουσία την βρίσκουμε στο Κινέζικο φαγητό, σε κάποια πατατάκια, στα καρύδια, και σε άλλα επεξεργασμένα τρόφιμα.
  • Ορισμένα αλκοολούχα ποτά. Περιέχουν αιθανόλη, η οποία προκαλεί αφυδάτωση και διαστέλλει τα αγγεία του αίματος, οδηγώντας σε πονοκέφαλο.
  • Τροφές που περιέχουν άλατα: κρασί, αποξηραμένα φρούτα και κάποια οστρακοειδή.
  • Η έντονη άσκηση
  • Το κάπνισμα
  • Καφεΐνη: Μολονότι την βρίσκουμε σε πολλά παυσίπονα, γιατί βοηθά στην βελτίωση της εντερικής απορρόφησης αυτών των φαρμάκων, μπορεί επίσης να αποτελέσει την αιτία ενός πονοκεφάλου (εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσής της ή της απότομης έλλειψής της). Επειδή η καφεΐνη συμπιέζει τα αγγεία του αίματος, μια παρατεταμένη έλλειψή της, από τη στιγμή που το σώμα έχει συνηθίσει σε μία τακτική δόση, μπορεί να κάνει τα αγγεία του αίματος να διασταλούν, κάτι που θα οδηγήσει σε πονοκέφαλο.
  • Το στρες. Tο 80% των περιπτώσεων ημικρανίας τις προκαλεί το άγχος! Αυτό συμβαίνει λόγω των διακυμάνσεων της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης που οδηγούν όχι μόνο σε πόνο αλλά και σε ναυτία
  • Καιρικές μεταβολές. Την περίοδο που αλλάζει ο καιρός είναι πιο συχνές οι ημικρανίες λόγω της αλλαγής στις βαρομετρικές πιέσεις. Η συχνή έκθεση στον ήλιο μπορεί να αποτελέσει παράγοντα εμφάνισης ημικρανιών. Συγχρόνως, οι ψηλές θερμοκρασίες καθώς και τα ψηλά ποσοστά υγρασίας χαρακτηρίζονται ως «συνήθεις ύποπτοι» για τους έντονους πονοκεφάλους. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών αποφεύγετε την έκθεση στον ήλιο και καλύπτετε το κεφάλι σας με καπέλο!
  • Αυχενογενής πονοκέφαλος
  • Παρακολουθείτε το σάκχαρό σας Η μείωση των επιπέδων σακχάρου, επειδή προκαλεί αύξηση της πίεσης, αποτελεί συνηθισμένο αίτιο πρόκλησης ημικρανίας. Καλό θα είναι να μη μένετε νηστικοί για πάνω από τέσσερις ώρες και να προτιμάτε τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως φρούτα, λαχανικά και λίγων λιπαρών ή άπαχο γιαούρτι και τυρί.
  • Η υπερβολική κατανάλωση τροφών που περιέχουν μεγάλο ποσοστό ζάχαρης καθώς και η συχνή κατανάλωση ζυμαρικών έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ημικρανίας. Το σώμα παράγει επιπλέον ινσουλίνη, η οποία διασπά τη ζάχαρη βοηθώντας στη μείωση των επιπέδων σακχάρου στον οργανισμό. Η αύξηση ή και η μείωση του σακχάρου στο αίμα προκαλεί σοβαρές κεφαλαλγίες .
  • Η μειωμένη πρόσληψη μαγνησίου πιστεύεται ότι μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο και χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα – και τα δύο σχετίζονται με τις ημικρανικές κρίσεις. Καλές πηγές μαγνησίου είναι τα σκουροπράσινα λαχανικά, ο πολτός τομάτας, τα καρύδια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, τα φασόλια, ο αρακάς, οι πατάτες, οι μπανάνες και η μαγιά.
  • Η συχνή χρήση (πάνω από μία δόση την εβδομάδα) αναλγητικών για τον πονοκέφαλο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση χρόνιας ημικρανίας

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε ορισμένους από τους παραπάνω παράγοντες –οι γυναίκες δεν μπορούν να αποφύγουν την περίοδό τους– και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να αποφεύγουμε τουλάχιστον άλλα επιβαρυντικά ερεθίσματα, όπως η έντονη άσκηση ή η κατανάλωση αλκοόλ.

Οι ημικρανίες οφείλονται και σε γενετικούς παράγοντες που μελετώνται

Υπάρχουν γονίδια που προδιαθέτουν ένα άνθρωπο για πονοκεφάλους,

Οριστική θεραπεία για την ημικρανία δεν υπάρχει, ωστόσο δείτε τις συμβουλές, προκειμένου να αποφύγετε, κατά το δυνατόν, τις ανυπόφορες κρίσεις.

Εντοπίστε τι φταίει

Κρατήστε ημερολόγιο, προκειμένου να καταφέρετε να εντοπίσετε τους παράγοντες εκείνους που πυροδοτούν τις κρίσεις ημικρανίας, ώστε να τους αποφεύγετε. Συνήθεις αιτίες μπορεί να είναι το κάπνισμα, η έντονη γυμναστική, το στρες, οι αλλαγές στο πρόγραμμα του ύπνου, το «πιάσιμο» του αυχένα και τα οδοντικά προβλήματα. Παράλληλα, παρακολουθώντας έτσι την ασθένειά τους, μπορούν να αντιληφθούν καλύτερα ποια είναι τα φάρμακα που τους βοηθούν και ποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής τους επιδρούν θετικά στην εξέλιξη της ασθένειάς τους.

Αυξήστε την πρόσληψη σε μαγνήσιο

Γνωρίστε την πιπερόριζα

Σύμφωνα με μελέτες, όταν μασάμε ωμή πιπερόριζα, περιορίζουμε τη ναυτία και τα τα πεπτικά προβλήματα, που πολλές φορές συνοδεύουν την ημικρανία.

Μην ξεχνάτε τις πρωτεΐνες

Πολλοί πάσχοντες από ημικρανία έχουν στον εγκέφαλό τους χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες είναι το κοτόπουλο, η γαλοπούλα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, οι μπανάνες, τα φασόλια, ο αρακάς, τα καρύδια, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί.

Πίνετε άφθονο νερό

Η αφυδάτωση είναι βασικός παράγοντας πρόκλησης ημικρανίας. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, οι ιστοί γύρω από τον εγκέφαλο αποτελούνται κυρίως από νερό, το οποίο όταν χάνουν, συρρικνώνονται, με συνέπεια να προκαλείται ερεθισμός και πόνος.

Πάρτε συμπληρώματα

Το συνένζυμο Q10 μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη των ημικρανιών.

Έχετε πονοκέφαλο ή ημικρανία; Μάλλον φταίει η υγρασία.

Παραπονιέται το παιδί σας για πονοκεφάλους; Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι και πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;

Αυχενογενής πονοκέφαλος. Πονοκέφαλος στην βάση του κρανίου. Αιτίες, Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Πονοκέφαλος, ξηροφθαλμία, θολή όραση, κουρασμένα μάτια, πόνος στον αυχένα οφείλονται στο Computer Vision Syndrome. Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται;

Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης 


Ηλίαση και Θερμοπληξία. Ποιες οι διαφορές τους; Πρώτες βοήθειες



Μετά από πολύωρη έκθεση στον ήλιο, είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ηλίαση και την θερμοπληξία. Για να δούμε τι είναι και πώς μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Ιγμορίτιδα αιτία πονοκεφάλου, ημικρανίας, κόπωσης, μπουκώματος. Πρωτοποριακή διάγνωση με υπερήχους (χωρίς ακτινοβολία).

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η ιγμορίτιδα (sinusitis) είναι μια από τις πιο συνηθισμένες αιτίες επίσκεψης στον ιατρό. Πλήττει μικρούς και μεγάλους, πολλές φορές για μερικές ημέρες αλλά συχνά με τακτικές υποτροπές που βασανίζουν τον πάσχοντα για μήνες ή και χρόνια. 

Τα απανωτά κρυολογήματα του χειμώνα μπορεί να εξελιχθούν σε ιγμορίτιδα που είναι η φλεγµονή των ιγµορείων άντρων, τα οποία αποτελούν µέρος των παραρρίνιων κόλπων του προσώπου. 

Τα ιγμόρεια είναι οστέινες αεροφόρες κοιλότητες που βρίσκονται εκατέρωθεν της ρινός. Εκτός από τα ιγμόρεια, υπάρχουν και άλλες παραρρίνιες κοιλότητες οι οποίες είναι: οι μετωπιαίοι κόλποι, οι σφηνοειδείς κόλποι και τα ηθμοειδή. Η χρησιμότητα αυτών των κόλπων είναι να θερμαίνουν τον εισπνεόμενο αέρα, να λειτουργούν σαν αντηχεία της φώνησης και να προστατεύουν τον εγκέφαλο, σε περίπτωση κάκωσης του προσωπικού κρανίου. 

Όταν αυτοί για διάφορους λόγους φλεγμαίνουν, τότε δημιουργούνται οι παραρρινοκολπίτιδες, με πιο συχνή απ’ όλες, αυτή της ιγμορίτιδας.  Σε αυτή την περίπτωση οι παραρινικοί κόλποι μολύνονται από τα μικρόβια ή τους ιούς των κρυολογημάτων (στρεπτόκοκκοι, αιμόφιλοι κ.ά.), καθώς και από αλλεργικούς ή άλλους παράγοντες. 

H ιγμορίτιδα ταλαιπωρεί συχνά τα παιδιά, επειδή -λόγω ηλικίας- η ανάπτυξη του αμυντικού τους συστήματος είναι ατελής. H πιο συνηθισμένη μορφή, η οξεία ιγμορίτιδα, συνοδεύει κάποιο κοινό συνάχι και υποχωρεί αυτόματα όταν υποχωρήσει και το κρυολόγημα. H ιγμορίτιδα αυτή εμφανίζεται το χειμώνα με χαρακτηριστικό σύμπτωμα το βαρύ κεφάλι και ένα «μπούκωμα» στα αυτιά. Συχνά υπάρχει και δύσοσμο έκκριμα από τη μύτη ή πόνος ανάμεσα στα μάτια, σε ολόκληρο το πρόσωπο ή στο πίσω μέρος του κρανίου

Τι μπορεί να προκαλέσει η ιγμορίτιδα;

• ημικρανίες, 
• πονοκεφάλους, 
• κούραση, 
• βαρύ κεφάλι, 
• μπούκωμα στα αυτιά, 
• πόνο ανάμεσα στα μάτια ή σε ολόκληρο το πρόσωπο ή
• στο πίσω μέρος του κεφαλιού 

Μία σοβαρή επιπλοκή της ιγμορίτιδας, από την οποία κινδυνεύουν τα μικρά παιδιά, είναι η συσσώρευση εκκρίματος μέσα στα αυτιά τους. Το έκκριμα αυτό, αν δεν αφαιρεθεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει βαρηκοΐα και σημαντικά χρόνια προβλήματα. 

H ιγμορίτιδα μπορεί να εμφανιστεί πιο εύκολα ή να εξελιχθεί σε χρόνια ιγμορίτιδα στα παιδιά που έχουν στραβό διάφραγμα ή το άνοιγμα της μύτης τους είναι εκ γενετής στενό και με το παραμικρό πρήξιμο του βλεννογόνου βουλώνει. Έτσι, οι βλέννες δεν βρίσκουν διέξοδο, με αποτέλεσμα να λιμνάζουν και να ευνοούν τη μόλυνση.


Πώς γίνεται η διάγνωση της ιγμορίτιδας; 

Συνήθως η διάγνωση είναι κλινική. Παλαιότερα τόσο οι γενικοί όσο και οι ειδικοί γιατροί χρησιμοποιούσαν πάρα πολύ τις ακτινογραφίες στους παραρρίνιους κόλπους, τώρα πια όμως αυτός ο τρόπος διάγνωσης έχει εγκαταλειφθεί για να μην επιβαρύνεται ο ασθενής από την ακτινοβολία. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ακτινολογική απεικόνιση και καλλιέργεια δείγματος που λαμβάνεται από το μέσο ρινικό πόρο. 

Τα τελευταία χρόνια η διάγνωση της ιγμορίτιδος μπορεί να γίνει με υπερήχους. Με τους υπερήχους, γλιτώνουμε την έκθεση σε ακτινοβολία.  Στο μηχάνημα φαίνεται σε οθόνη το υγρό των κόλπων, η πάχυνση των βλεννογόνων, αν υπάρχει κύστη και η χρόνια ιγμορίτιδα. Αυτή η εξέταση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για παιδιά και εγκύους και φυσικά για όλους όσους συχνά ταλαιπωρούνται με αυτό το πρόβλημα (παιδιά, οδηγοί μηχανής, κολυμβητές, δύτες, κλπ). Η εξέταση μπορεί να επαναλαμβάνεται κατά την διάρκεια της θεραπείας και σε σύντομα χρονικά διαστήματα χωρίς να κινδυνεύει ο ασθενής από την συνεχή έκθεση στην ακτινοβολία.

Aνάλογα με την ένδειξη της οθόνης ο γιατρός μπορεί να διαγνώσει αν υπάρχει υγρό, κύστη ή πάχυνση των βλεννογόνων

Πώς θεραπεύεται η ιγμορίτιδα


Όταν πρόκειται για ιογενή ιγμορίτιδα τα μέτρα που παίρνουμε είναι υποστηρικτικά. Προσπαθούμε να αποσυμφορήσουμε τη μύτη με τοπικά σπρέι, κάνουμε ρινικές πλύσεις με αλατούχα διαλύματα, εισπνοές ατμού με ευκάλυπτο ή λίγη μέντα, παίρνουμε βιταμίνες, κάνουμε δηλαδή ό,τι θα κάναμε για να αντιμετωπίσουμε ένα κοινό κρυολόγημα.

Όταν όμως έχουμε διαγνωσμένη βακτηριδιακή, έχουμε δηλαδή μικροβιακή ιγμορίτιδα, πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να καταπολεμηθεί το μικρόβιο με χορήγηση αντιβιοτικών βάσει αντιβιογράμματος από καλλιέργεια που έχει ληφθεί από το πάσχον ιγμόρειο κατόπιν παρακέντησης. Επειδή κάτι τέτοιο είναι πρακτικά δύσκολο, χορηγούνται αντιβιοτικά που έχουν μεγάλο αντιμικροβιακό φάσμα (και για αναερόβια βακτήρια). Τέτοια είναι η κλινδαμυκίνη (Dalacin), η αμοξυκιλίνη-κλαβουλανικό (Augmentin),οι κεφαλοσπορίνες (π.χ. Procef), οι νεότερες κινολόνες λεβοφλοξασίνη (Tavanic) και μοξιφλοξασίνη (Avelox) κ.α Εκτός από την αντιβίωση, ιδιαίτερη αξία έχει η αποσυμφόρηση της ρινός και κατά προέκταση και του στομίου του ιγμορείου, ώστε να μπορεί να γίνεται απρόσκοπτα η παροχέτευση των εκκρίσεων. Γι' αυτό το λόγο, χορηγούνται ρινικά εκνεφωματα (spray), συνήθως κορτιζονούχα, που έχουν αποιδηματική δράση στο ρινικό βλεννογόνο. Η συνολική διάρκεια της θεραπείας πρέπει να κρατάει τουλάχιστον 10-12 ημέρες.

Στις περιπτώσεις χρόνιας ή ανθεκτικής ιγμορίτιδας έχει θέση η χειρουργική ανάτρηση και ο καθαρισμός του ιγμορείου, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί η Λειτουργική Ενδοσκοπική Χειρουργική των Ιγμορείων(F.E.S.S), η οποία εξασφαλίζει τη διεύρυνση του φυσιολογικού στομίου του ιγμορείου και την αποκατάσταση του φυσιολογικού αερισμού και της παροχέτευσής του.

Πρακτικές συμβουλές για όλους


Η καλή διατροφή, η διακοπή του καπνίσματος, γενικότερα η διατήρηση της μύτης του σ’ ένα καλό επίπεδο είναι μερικές συμβουλές. Εάν κάποιος νιώθει ότι η μύτη του είναι «μπουκωμένη» χωρίς όμως να είναι άρρωστος ή να έχει κρυολογήσει, εάν η αναπνοή του δεν είναι καλή, θα πρέπει να απευθυνθεί στον ειδικό. Η μύτη μας χρειάζεται υγρασία, οι απότομες αλλαγές της θερμοκρασίας, ο κλιματισμός, ο κακός εξαερισμός, είναι συνθήκες που την επιβαρύνουν. Από την άλλη πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η πειθαρχία του ίδιου του ασθενούς. Πολλοί ασθενείς λένε: «Είμαι μπουκωμένος, εντάξει θα ζήσω με αυτό το πρόβλημα». Δεν είναι όμως έτσι, καθώς υπάρχουν πλέον πάρα πολλές λύσεις για την αντιμετώπισή του
ΠΗΓΗ
MEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, 

Διαβάστε επίσης


Αθροιστική κεφαλαλγία. Εξαιρετικά επώδυνος πονοκέφαλος συνήθως πίσω από το μάτι και τον κρόταφο

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο γνωστός τραγουδιστής, Νίνο Ξυπολιτάς, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή, αποκάλυψε πως πάσχει από «cluster headache» ένα σπάνιο είδος πονοκεφάλου που τον «ταλαιπωρεί» από «μικρό παιδάκι». Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στην εκπομπή αυτό το πρόβλημα υγείας «το έχω από παιδάκι και έχω μάθει να ζω με αυτό. Δεν με ενοχλεί πια. Δεν είναι απλός πονοκέφαλος, είναι ένας πόνος μέχρι τη μέση. Δεν παίρνω χάπια. Λένε ότι μετά τα 45 αποχωρεί. Έχω ψαχτεί αλλά δεν υπάρχει κάποια γιατρειά για αυτό. Παλαιότερα με επηρέαζε ψυχολογικά, πλέον όχι». 

Η αθροιστική κεφαλαλγία (cluster headache) είναι μία σπάνια ασθένεια πονοκεφάλου η οποία χαρακτηρίζεται από αυστηρά μονόπλευρες πολύ δυνατές κρίσεις πόνου πάνω από την περιοχή των κροτάφων και των ματιών. Πρόκειται για εξαιρετικά επώδυνο πονοκέφαλο.

Η αθροιστική κεφαλαλγία είναι μία όχι τόσο συχνή μορφή πονοκεφάλου, καθώς προσβάλει μόνο έναν σε κάθε περίπου 1000 ως 10.000 ανθρώπους.
Η έκφραση αθροιστική κεφαλαλγία επελέγει, γιατί τις περισσότερες φορές αυτός ο πονοκέφαλος εμφανίζεται περιοδικά συγκεντρωμένος για εβδομάδες ή και μήνες. Στην πλειοψηφία των ασθενών η αθροιστική κεφαλαλγία εμφανίζετε επαναλαμβανόμενα, συνήθως ανά σεζόν, την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Στο τέλος τέτοιων περιόδων οι ασθενείς είναι συχνά απελευθερωμένοι από τους πόνους για μήνες ή και χρόνια.
Οι δυνατές μονόπλευρες κρίσεις τις περισσότερες φορές διαρκούν μεταξύ 15 και 180 λεπτών. Αυτές οι κρίσεις εμφανίζονται συχνά τελείως απρόοπτα χωρίς κάποια εμφανής αφορμή. Συγχρόνως αυτές οι κρίσεις χαρακτηρίζονται συχνά από έναν χρονικό ρυθμό, δηλαδή παρουσιάζονται συχνά την ίδια ώρα, συχνά και μέσα από τον ύπνο. 

Επίσης υπάρχουν και κάποιες αφορμές που μπορούν να προκαλέσουν τις κρίσεις πονοκεφάλου. Αυτές είναι:

Η κατανάλωση αλκοόλ
Μεταβολές στην ατμοσφαιρική πίεση
Αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου
Καπνός
Φάρμακα, όπως νιτρογλυκερίνη


Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου  συσσωρευμένων κρίσεων αθροιστικής κεφαλαλγίας, οι κρίσεις εμφανίζονται με διαφορετική συχνότητα μεταξύ μίας φοράς ανά 2 ημέρες και μέχρι 8 κρίσεις την ημέρα. Οι κρίσεις του πονοκεφάλου πρακτικά δεν αλλάζουν ποτέ την πλευρά.
Ο χαρακτήρας του πονοκεφάλου περιγράφεται ως ανυπόφορα δυνατός, ακάθεκτος, διαπεραστικός και μερικές φορές ως καυστικός. Ο κύριος πόνος τις περισσότερες φορές είναι αισθητός γύρο από το μάτι ή πίσω από το μάτι. Μερικοί ασθενείς έχουν την εντύπωση, ότι ο πόνος προέρχεται από την σπονδυλική στήλη στην περιοχή του αυχένα. Ο πόνος μπορεί επίσης να ακτινοβολεί προς την άνω σιαγόνα.
Ο πόνος στην αθροιστική κεφαλαλγία χαρακτηριστικά εντοπίζεται πάντα στην ίδια πλευρά του κεφαλιού, συνήθως πίσω από το μάτι και τον κρόταφο, αλλά μπορεί να επεκτείνεται προς το μέτωπο, το μάγουλο ή τον αυχένα. Συχνά μπορεί να συνοδεύεται από δάκρυα που τρέχουν από το μάτι μόνο στην πλευρά του πόνου, βούλωμα ή καταρροή στο ρουθούνι από την πλευρά του πόνου ή και κοκκίνισμα του ματιού ή πτώση του βλεφάρου από την ίδια πάντα πλευρά. 

• η κλινική εικόνα της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι χαρακτηριστική Αιφνίδιας έναρξης, πολύ δυνατός πονοκέφαλος, που εντοπίζεται γύρω από το ένα μάτι και ακτινοβολεί προς το υπόλοιπο κεφάλι, τον αυχένα και καμιά φορά και τον ώμο 
• το μάτι είναι κόκκινο, δακρύζει και καμία φορά πρήζεται ή πέφτει το βλέφαρο. Η μύτη ή είναι βουλωμένη, ή έχει καταρροή (τρέχει) στο ρουθούνι που είναι δίπλα στο πάσχον μάτι 
• ο πόνος της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι ανυπόφορος, οι ασθενείς τον περιγράφουν σαν «ένα καυτό σίδερο να μπαίνει στο μάτι». Ο πάσχων είναι ανήσυχος και (σε αντίθεση με την ημικρανία) δεν ξαπλώνει για να του περάσει ο πόνος αλλά μπορεί να κάνει βόλτες ή να κάτσει σε μια καρέκλα και να κουνιέται μπρος-πίσω 
• κάποιες φορές συνυπάρχει ναυτία και φωτοφοβία (ενόχληση από το φως) 
• ο πόνος όπως αρχίζει, έτσι και τελειώνει : απότομα και χωρίς να αφήνει κάποιο σύμπτωμα. 

Ποια η διάγνωση

Για τη διάγνωση απαιτείται τουλάχιστον ένα από αυτά τα συμπτώματα στην πλευρά στην οποία προέρχεται ο πόνος. Επί πλέον όμως πολλοί ασθενείς παραπονιούνται επίσης για τυπικά συμπτώματα ημικρανίας όπως ναυτία, ευαισθησία στο φως και τον θόρυβο.
Τα λεγόμενα συνοδευτικά συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά για την ομάδα των ονομαστών τρίδυμο-αυτόνομων πονοκέφαλων. Αυτή είναι μία ταξινομημένη ομάδα μέσα στη διεθνή ταξινόμηση πονοκεφάλων. Σε αυτή την ομάδα υπάρχουν και άλλα άκρως σπάνια σύνδρομα πονοκεφάλου όπως οι παροξυσμικές ημικρανίες ή το σύνδρομο „SUNCT“. Αυτά τα σπάνια σύνδρομα πονοκεφάλου χαρακτηρίζονται από κρίσεις μικρότερης διάρκειας, οι οποίες όμως εμφανίζονται συχνότερα. Επίσης δεν ανταποκρίνονται στην κλασική θεραπεία της αθροιστικής κεφαλαλγίας.
Κάποιες φορές η αθροιστική κεφαλαλγία συγχέεται με μία πάθηση του οφθαλμού ή με μία ιγμορίτιδα. Επίσης, πολύ σπάνια όγκοι του εγκεφάλου, π.χ. της υπόφυσης, μπορούν να προκαλέσουν κρίσεις πονοκεφάλου παρόμοιες με αυτές της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Για να αποκλειστεί μια σωματική αιτία της αθροιστικής κεφαλαλγίας κατά κανόνα πρέπει να διεξαχθεί μια μαγνητική ή εναλλακτικά μία αξονική τομογραφία. Εάν αυτές οι εξετάσεις είναι κανονικές, δεν είναι απαραίτητες άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις.

Ποια είναι η αιτία της αθροιστικής κεφαλαλγίας;

Μέχρι σήμερα η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να αποδείξει κάποια αιτία για την αθροιστική κεφαλαλγία. Υπάρχουν ενδείξεις, ότι ένα συγκεκριμένο κομμάτι του εγκεφάλου, ο υποθάλαμος, παίζει σπουδαίο ρόλο στην δημιουργία της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Ο υποθάλαμος θεωρείται ως το ’’εσωτερικό ρολόι’’ του ανθρώπινου σώματος και είναι πιθανών υπεύθυνος για τον χρονικό ρυθμό των κρίσεων και την εποχική συσσώρευση των επεισοδίων. Συγχρόνως διεγείρονται συγκεκριμένοι άξονες πόνου του τρίδυμου νεύρου και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το τρίδυμο νεύρο είναι υπεύθυνο για την αίσθηση του κρανίου και του προσώπου

Πως εξελίσσεται η αθροιστική κεφαλαλγία;

Η αθροιστική κεφαλαλγία εξελίσσεται στην πλειονότητα των ασθενών επεισοδιακά με τα επεισόδια να διαρκούν εβδομάδες ή μήνες. Σπάνια η αθροιστική κεφαλαλγία εξελίσσεται σε χρόνια μορφή. Όταν ένα επεισόδιο αθροιστικής κεφαλαλγίας διαρκεί πάνω από ένα χρόνο ή διακόπτεται μόνο για λιγότερο από έναν μήνα, τότε θεωρείται ως χρόνια αθροιστική κεφαλαλγία. Πρωτεύων χρόνιες μορφές παρουσιάζονται στο 10% των ασθενών, δευτερεύων χρόνιες μορφές, εξελισσόμενες από την επεισοδιακή μορφή της αθροιστικής κεφαλαλγίας, παρουσιάζονται σε περίπου 5% των ασθενών.

Ποια η θεραπεία

H αθροιστική κεφαλαλγία είναι μία πρωτοπαθής ασθένεια πονοκεφάλου, η οποία με τα σημερινά μέσα της ιατρικής δεν μπορεί ακόμα να θεραπευτεί. Η ένταση και η συχνότητα των κρίσεων μπορούν όμως να ελαττωθούν αρκετά με μια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. Όπως στις περισσότερες ασθένειες πονοκεφάλου μπορεί κανείς να διακρίνει μεταξύ της οξείας και της προληπτικής θεραπείας.
Για την θεραπεία μίας οξείας κρίσης αθροιστικής κεφαλαλγίας τα απλά παυσίπονα που κατανέμονται ελεύθερα δεν είναι κατάλληλα. Πολλοί ασθενείς ανταποκρίνονται στην οξεία κρίση με βαθιές εισπνοές καθαρού οξυγόνου. Αυτή η θεραπεία δεν έχει παρενέργειες και μπορεί να πραγματοποιηθεί και στο σπίτι. Παράλληλα με το οξυγόνο, μπορούν να καταχωρηθούν για τη θεραπεία των οξέων κρίσεων επίσης φαρμακευτικές ουσίες ταχείας δράσης από την κατηγορία των Τριπτάνων ή Λιδοκαϊνη (ένα τοπικό αναισθητικό) ως ρινικό σπρέι.
Η οξυγονοθεραπεία θεωρείται συχνά ως η κύρια θεραπεία για την αθροιστική κεφαλαλγία. Το οξυγόνο μειώνει τη ροή του αίματος προς την πληγείσα περιοχή του εγκεφάλου. Σε άτομα ηλικίας κάτω των 50 χρόνια, η θεραπεία με οξυγόνο είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για την αθροιστική κεφαλαλγία.

Κατά κανόνα η προληπτική θεραπεία έχει την μεγαλύτερη θεραπευτική συνέπεια, διότι μόνο έτσι μπορεί να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό το ξέσπασμα των υπερβολικά δυνατών κρίσεων κεφαλαλγίας. Εδώ χρησιμοποιούνται φάρμακα από διάφορες κατηγορίες δραστικών ουσιών, των οποίων ο μηχανισμός δράσης τους μέχρι σήμερα δεν έχει κατανοηθεί ακόμα. Επειδή η ασθένεια αυτή είναι πολύ σπάνια, θα πρέπει η προληπτική θεραπεία να πραγματοποιηθεί από έναν αντίστοιχα έμπειρο νευρολόγο. Η επιλογή της σωστής δραστικής ουσίας για την πρόληψη της αθροιστικής κεφαλαλγίας εξαρτάται από την κλινική της εξέλιξη και από την πιθανή ταυτόχρονη παρουσία άλλων νόσων. Δραστικές ουσίες οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά για την πρόληψη της αθροιστικής κεφαλαλγίας είναι η Βεραπαμίλη, η Τοπιραμάτη και το Λίθιο. Η δράση των φαρμάκων αυτόν αναμένεται να αρχίσει μετά από 1-2 εβδομάδες. Μέχρι να αρχίσει η δράση των προαναφερόμενων ουσιών, μπορούν να χορηγηθούν για μικρό χρονικό διάστημα, σαν συμπληρωματική θεραπεία, υψηλές δόσεις Κορτιζόνης. Επίσης οι ουσίες αυτές μπορούν να συνδυασθούν μεταξύ τους. Η διάρκεια της προληπτικής θεραπείας εξαρτάται από την διάρκεια των επεισοδίων της αθροιστικής κεφαλαλγίας. Σαν εναλλακτική λύση ως προς τη λήψη χαπιών, μπορούν να πραγματοποιηθούν και επαναλαμβανόμενα τοπικά μπλοκαρίσματα του μείζονος και ελάσσονος ινιακού νεύρου μέσω τοπικής αναισθησίας και μέσω ενός παρασκευάσματος κορτιζόνης.
Μόνο μετά την αποτυχία της φαρμακευτικής αγωγής μπορούν επίσης να εφαρμοστούν, σε επιλεγμένους ασθενείς με βαριές χρόνιες μορφές αθροιστικής κεφαλαλγίας, χειρουργικές επεμβάσεις. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία καθιερωμένη μέθοδος χειρουργικής επέμβασης, με την οποία οι πονοκέφαλοι αυτοί μπορούν να θεραπευτούν μακροχρόνια. Σαν νέα, πρωτοποριακή χειρουργική μέθοδος εξετάζετε η ηλεκτρική διέγερση του μείζονος ινιακού νεύρου, η οποία αυτή την περίοδο ελέγχεται για την αποτελεσματικότητά της σε κλινικές μελέτες. Η ένδειξη για μια χειρουργική παρέμβαση πρέπει πάντα να εξετάζεται με μεγάλη ακρίβεια από τον γιατρό και τον ασθενή και να ελέγχεται από έναν εξειδικευμένο γιατρό, ειδικό για την θεραπεία της αθροιστικής κεφαλαλγίας.

Προφύλαξη από αθροιστική κεφαλαλγία

Για να προλάβετε την εμφάνιση της κρίσης πρέπει : 
Διατηρήστε ένα κανονικό ύπνο
να φροντίσετε τα ωράρια ύπνου να είναι τακτικά και να μην αλλάζουν μέρα με τη μέρα 
Αποφύγετε το κάπνισμα
Αποφύγετε το αλκοόλ, ναρκωτικά αναλγητικά, λαμπερό φως του ήλιου και το άγχος
να αποφεύγετε τις οσμές ή πτητικές ουσίες πχ βενζίνη, διαλυτικά, λαδομπογιές 
Εκτελέστε μέτρια άσκηση
να μην ανεβαίνετε σε μεγάλο υψόμετρο, όπου υπάρχει χαμηλή συγκέντρωση σε οξυγόνο
Πρακτικές τεχνικές χαλάρωσης
να αποφεύγετε τα νιτρώδη (υπάρχουν σε φάρμακα όπως η νιτρογλυκερίνη για την καρδιά, αλλά και σε καπνιστά φαγητά)
Πάρτε τα φάρμακά σας, όπως υποδεικνύεται από έναν ιατρό.

Διαβάστε επίσης

Σιδηροπενική αναιμία Ποια τα συμπτώματα; Ποιοι έχουν αυξημένο κίνδυνο;


Κουράζεστε πολύ εύκολα;  

Έχετε χλωμή όψη; 
Έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να έχετε αναιμία; 
Μήπως πρέπει να πάρετε σίδηρο;

Τι είναι όμως η σιδηροπενία αναιμία; 

Η σιδηροπενική αναιμία είναι μια μορφή αναιμίας που προκύπτει όταν ο οργανισμός παρουσιάζει έλλειψη σε σίδηρο. Η ανεπάρκεια του σιδηρού διαταράσσει τη λειτουργία της αιμοσφαιρίνης με αποτέλεσμα να περιορίζεται η μεταφορά του οξυγόνου στους ιστούς. Η σιδηροπενική αναιμία είναι η συνηθέστερη μορφή αναιμίας στον κόσμο, και κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες εξαιτίας των εντερικών παρασιτικών μολύνσεων και της πτωχής σε σίδηρο διατροφής.

Που οφείλεται η σιδηροπενική αναιμία

Η σιδηροπενική αναιμία προκαλείται όταν ο οργανισμός: 
  • δεν προσλαμβάνει επαρκές σίδηρο είτε γιατί δεν του παρέχεται μέσω της διατροφής είτε γιατί, ακόμη και όταν του παρέχεται, δε μπορεί να το απορροφήσει εξαιτίας αχλωρυδρίας (δηλαδή αλλαγή στην οξύτητα του στομάχου), γαστρεκτομής, ή συνδρόμων δυσαπορρόφησης 
  • χάνει σίδηρο εξαιτίας αυξημένων αναγκών ( παιδική ηλικία, εγκυμοσύνη, έμμηνος ρύση) 
  • χάνει σίδηρο εξαιτίας αιμορραγίας που προκαλείται από ασθένεια του πεπτικού, όπως είναι οι αιμορροΐδες, το πεπτικό έλκος, τα νεοπλάσματα, η εκκολπωμάτωση, κ.α 
  • χάνει αίμα εξαιτίας αιμορραγίας του εσωτερικού τοιχώματος που προκαλείται από τη μακροχρόνια λήψη ασπιρίνης και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) 
Ο χαμηλός αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων δεν αποτελεί απαραίτητα συνώνυμο της αναιμίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αριθμός αυτών των κυττάρων είναι φυσιολογικός ή ακόμα και αυξημένος. Αντιθέτως, η αναιμία υπάρχει αναμφισβήτητα, αν είναι πολύ χαμηλά σε σχέση με τα φυσιολογικά επίπεδα τα ποσοστά:

  • Της αιμοσφαιρίνης, δηλαδή της χρωστικής ουσίας που προσδίδει στο αίμα το κόκκινο χρώμα του και μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες στους περιφερειακούς ιστούς, 
  • Του αιματοκρίτη, δηλαδή της ποσότητας του αίματος που υπάρχει στα ερυθρά αιμοσφαίρια. 
Ο σίδηρος, είναι ένα συστατικό απαραίτητο για την σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, η οποία μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες προς τους ιστούς και τα διάφορα όργανα του σώματος και απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα.

Το 30% του ολικού σιδήρου περίπου που έχουμε στο σώμα μας βρίσκεται αποθηκευμένο στο συκώτι, το σπλήνα και το μυελό των οστών με τη μορφή ουσιών, όπως φεριτίνη και αιμοσιδηρίνη, προσλαμβάνεται από τον οργανισμό μέσω των τροφών και απορροφάται από το λεπτό έντερο.

Ποια είναι τα συμπτώματα της σιδηροπενικής αναιμίας

Αρχικά, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να είναι τόσο ήπια ώστε να περνά απαρατήρητη. Αλλά καθώς η ανεπάρκεια σιδήρου αυξάνει και η αναιμία επιδεινώνεται, τα σημεία και τα συμπτώματα εντείνονται.

Τα γενικά συμπτώματα της σιδηροπενικής αναιμίας, τα οποία δεν διαφέρουν από τα συμπτώματα όλων των άλλων αναιμιών, είναι τα εξής: 

  • κόπωση 
  • Ωχρό δέρμα 
  • Αδυναμία 
  • κεφαλαλγία 
  • ζάλη 
  • λαχάνιασμα 
  • Κρύα χέρια και πόδια 
  • Ευερεθιστότητα 
  • Φλεγμονή ή πόνος της γλώσσας 
  • αίσθημα παλμών (δηλαδή φτερούγισμα στην καρδιά) 
  • Ανορεξία, ειδικά σε βρέφη και παιδιά με σιδηροπενική αναιμία 

Ενώ τα ειδικά συμπτώματα της σιδηροπενικής αναιμίας είναι τα εξής: 

  • διαταραχή της σωματικής και πνευματικής ανάπτυξης 
  • εύθραυστα και κοίλα νύχια 
  • πόνος και κάψιμο στη γλώσσα εξαιτίας λέπτυνσης των πλαϊνών επιφανειών της 
  • ξηροστομία 
  • ασυνήθιστος πόθος για μη θρεπτικές ουσίες, όπως είναι ο πάγος, το χώμα ή τo άμυλο 
  • δυσάρεστο μυρμήγκιασμα ή αίσθημα ότι σέρνονται τα πόδια σας 
  • ευπάθεια σε λοιμώξεις 
H ήπια σιδηροπενική αναιμία συνήθως δεν προκαλεί επιπλοκές. Ωστόσο, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να γίνει σοβαρή και να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

  • Καρδιακά προβλήματα. Η ανεπάρκεια σιδήρου αναιμία μπορεί να οδηγήσει σε ταχυκαρδία ή αρρυθμία. Η καρδιά σας πρέπει να αντλεί περισσότερο αίμα για να αντισταθμίσει την έλλειψη οξυγόνου στο αίμα σας όταν έχετε αναιμία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια. 
  • Προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε εγκύους γυναίκες, η σοβαρή αναιμία ανεπάρκειας σιδήρου έχει συσχετιστεί με πρόωρες γεννήσεις και γέννηση μωρών χαμηλού βάρους. Αλλά η κατάσταση μπορεί εύκολα να προληφθεί εφόσον οι έγκυες γυναίκες λαμβάνουν συμπληρώματα σιδήρου, ως μέρος της προγεννητικής φροντίδας τους. 
  • Προβλήματα ανάπτυξης. Σε βρέφη και παιδιά, η σοβαρή ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία, καθώς και καθυστερημένη ανάπτυξη και εξέλιξη. Επιπλέον, η σιδηροπενική αναιμία σχετίζεται με αυξημένη ευαισθησία στις λοιμώξεις. 

Ποιοι έχουν αυξημένο κίνδυνο σιδηροπενικής αναιμίας; 

Αυτές οι ομάδες των ανθρώπων που μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο σιδηροπενικής αναιμίας:
Γυναίκες. Επειδή οι γυναίκες χάνουν αίμα κατά την έμμηνο ρύση, οι γυναίκες γενικά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από σιδηροπενική αναιμία.
Τα βρέφη και τα παιδιά. Βρέφη, ειδικά εκείνα που είχαν χαμηλό βάρος κατά τη γέννηση τους ή γεννήθηκαν πρόωρα, όποια δεν παίρνουν αρκετό σίδηρο από το μητρικό γάλα ενδέχεται να διατρέχουν κίνδυνο, από έλλειψη σιδήρου. Τα παιδιά χρειάζονται επιπλέον σίδηρο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Εάν το παιδί σας δεν τρώει μια υγιεινή και ποικίλη διατροφή, μπορεί να διατρέχει κίνδυνο αναιμίας.
Οι χορτοφάγοι. Οι άνθρωποι που δεν τρώνε κρέας μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σιδηροπενικής αναιμίας και αν δεν τρώνε άλλα πλούσια σε σίδηρο τρόφιμα.
Συχνοί αιμοδότες. Οι άνθρωποι που δίνουν τακτικά αίμα μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο να πάθουν σιδηροπενική αναιμία, δεδομένου ότι με την αιμοδοσία μπορεί να καταστρέφουν αποθήκες σιδήρου. Η χαμηλή αιμοσφαιρίνη που σχετίζεται με τη δωρεά αίματος μπορεί να είναι ένα προσωρινό πρόβλημα που μπορεί να αποκατασταθεί με την κατανάλωση περισσότερων τροφών πλούσιες σε σίδηρο. Αν σας πουν ότι δεν μπορείτε να δώσετε αίμα λόγω της χαμηλής αιμοσφαιρίνης, ρωτήστε το γιατρό σας αν πρέπει να ανησυχείτε.


Πότε πρέπει να δείτε έναν γιατρό. 
Αν εσείς ή το παιδί σας εμφανίσει σημεία και συμπτώματα που υποδηλώνουν σιδηροπενική αναιμία, επισκεφθείτε το γιατρό σας. Η σιδηροπενική αναιμία δεν είναι κάτι για αυτο-διάγνωση και θεραπεία. Έτσι, δείτε το γιατρό σας για τη διάγνωση, παρά στην λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου από μόνος/η σας. Η υπερφόρτωση του οργανισμού με σίδηρο μπορεί να είναι επικίνδυνο γιατί η περίσσεια συσσώρευση σιδήρου μπορεί να βλάψει το συκώτι σας και να προκαλέσει άλλες επιπλοκές.


Πως γίνεται η διάγνωση; 
Η διάγνωση γίνεται με αιματολογικές εξετάσεις και, σε περίπτωση ανεπαρκούς εντοπισμού του αίτιου, συμπληρώνονται από έλεγχο κοπράνων, προκειμένου να διαπιστωθεί αν η αιτία είναι η εντερική αιμορραγία. 





Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων