Κρυολόγημα ή γρίπη; Τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε ασπιρίνη στα παιδιά με γρίπη;

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης M.D., medlabnews.gr

Το κοινό κρυολόγημα είναι η πιο συχνή λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος του ανθρώπου και μαζί με τη γρίπη αποτελούν την πρώτη αιτία νοσηρότητας στον δυτικό κόσμο.

Παρότι όλα τα κρυολογήματα συχνά τα αναφέρουμε ως γρίπη, η αλήθεια είναι ότι το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη είναι διαφορετικές νόσοι.

Το κοινό κρυολόγημα οφείλεται σε περισσότερους από 200 ιούς και μπορεί να προσβάλει το ίδιο άτομο δυο- τρεις φορές ετησίως. Εμφανίζεται με τη μορφή μικροεπιδημιών κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες επειδή μεταδίδεται πολύ εύκολα, τόσο με τα σταγονίδια που παράγονται με τον βήχα όσο και με τα χέρια.

Τα συμπτώματα δεν είναι βαριά, είναι όμως βασανιστικά για τις ημέρες που διαρκεί το κρυολόγημα και διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Συνήθως περιλαμβάνουν πονόλαιμο την πρώτη ημέρα, ρινική συμφόρηση, καταρροή και φτερνίσματα από τη δεύτερη ημέρα και ακολουθεί αργότερα ο βήχας, ενώ συνοδεύονται από πονοκέφαλο και κακουχία. Πυρετός στους ενηλίκους σπάνια εμφανίζεται, ενώ είναι συχνότερος στα παιδιά. Τα συμπτώματα διαρκούν συνήθως τρεις έως επτά ημέρες, ενώ ο βήχας μπορεί να επιμείνει για περισσότερο.

Η γρίπη οφείλεται στους ιούς της γρίπης Α και Β. Εμφανίζεται με τη μορφή σποραδικών κρουσμάτων και μικροεπιδημιών. Κάθε δέκα- δεκαπέντε έτη εμφανίζεται με τη μορφή πανδημίας και προσβάλλει μεγάλο τμήμα του γενικού πληθυσμού.

Τα συμπτώματα έχουν οξεία έναρξη με απότομη εισβολή πυρετού, κεφαλαλγίας, μυαλγιών, κακουχίας.

Αυτά τα γενικά συμπτώματα συνήθως συνοδεύονται από ρινική συμφόρηση, πονόλαιμο και βήχα. Η γρίπη στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι καλοήθης πάθηση που αυτοϊάται.

Σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές κυρίως από το αναπνευστικό σύστημα (πνευμονία, βρογχίτιδα).

Το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη δεν έχουν αιτιολογική θεραπεία.

Χορηγείται αγωγή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για την πρόληψη της γρίπης υπάρχει εμβόλιο που είναι αποτελεσματικό στο 75% των περιπτώσεων.

Πως θα καταλάβω ότι έχω γρίπη

Στο Βόρειο Ημισφαίριο η περίοδος που εμφανίζεται η γρίπη είναι από το Νοέμβριο μέχρι τον Απρίλιο (χωρίς να σημαίνει ότι το καλοκαίρι δε συμβαίνει η γρίπη). Αιφνίδια έναρξη πυρετού, μυαλγιών και συμπτωματολογίας από το αναπνευστικό μπορεί να σημαίνουν γρίπη. Παρά ταύτα και άλλα νοσήματα του αναπνευστικού που οφείλονται σε ιούς ή βακτήρια μπορεί να προκαλέσουν παρόμοια συμπτωματολογία. Επειδή τα συμπτώματα της γρίπης είναι πολύ γενικά (είναι κοινά δηλαδή και με άλλα νοσήματα ) είναι αδύνατο να γίνει η διάγνωση της γρίπης με βάση μόνο αυτά. Σε περιόδους επιδημίας, η διάγνωση είναι πιο εύκολη. Ειδικές εξετάσεις αίματος για τον ιό υπάρχουν, αλλά σπάνια χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ιατρική πρακτική.

Τι θα κάνω αν έχω γρίπη

Απλά η γρίπη συνήθως απαιτεί:

• Ανάπαυση
• Λήψη άφθονης ποσότητας υγρών (χυμοί)
• Αποφυγή αλκοόλ και καπνού
• Φάρμακα για ανακούφιση των συμπτωμάτων (παυσίπονα και αντιπυρετικά)
• Τα αντιβιοτικά στη γρίπη δε βοηθούν (όπως και σε όλες τις ιώσεις). Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβίωση, αν υποψιάζεται βακτηριακή επιπλοκή (π.χ. πνευμονία).
• Ο εμβολιασμός κάθε χρόνο είναι ένα καλό μέσο αποφυγής της γρίπης.

Όχι ασπιρίνη σε παιδιά και εφήβους με γρίπη

Η ασπιρίνη στα παιδιά και στους εφήβους με γρίπη (και άλλες ιώσεις), σχετίζεται με την εμφάνιση της σπάνιας αλλά θανατηφόρας κατάστασης που ονομάζεται σύνδρομο του Reye και δεν πρέπει να δίδεται. Η χορήγηση στους μικρούς ασθενείς υγρών, αντιπυρετικών με παρακεταμόλη (Depon, Panadol, Apotel), τα συχνά μπάνια αρκούν συνήθως να ελέγξουν τον πυρετό και την κακουχία που συνοδεύουν τη γρίπη.

ΠΗΓΗ: ΜΕDLAB Ιατρικό Ινστιτούτο
Διαβάστε επίσης

Ποια η κατάλληλη διατροφή για το κρυολόγημα, την γρίπη, τον βήχα, το συνάχι;

Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;

O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;

H καλή, η κακή χοληστερίνη, οι λιποπρωτεϊνες, υπερχολιστερολαιμία, και οι μύθοι που τα συνοδεύουν

Επιμέλεια: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Φαίνεται ότι η χοληστερόλη είναι μια ουσία απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία όμως εάν κυκλοφορεί σε μεγάλες ποσότητες έχει αρνητικές συνέπειες γιατί εναποτίθεται στο τοίχωμα των αγγείων (αρτηριών) δημιουργώντας την αθηρωματική πλάκα.

Η αθηρωματική πλάκα αποτελείται σε σημαντικό ποσοστό από χοληστερόλης. Με την πάροδο του χρόνου και όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, αυξάνεται, προβάλλει όλο και περισσότερο μέσα στον αυλό του αγγείου (προς το εσωτερικό του, δηλαδή) με συνέπεια να τον περιορίζει και να μειώνει την ποσότητα του αίματος που διέρχεται από αυτό.

Ταυτοχρόνως, μειώνονται και τα παρεχόμενα από το αίμα θρεπτικά συστατικά, με τελικό αποτέλεσμα τη στηθάγχη και τα καρδιακά επεισόδια. Τα προβλήματα που εκδηλώνονται μετά από αρκετά χρόνια, καθώς η στεφανιαία νόσος είναι πάθηση με βραδεία εξελικτική πορεία.

Το έμφραγμα εκδηλώνεται όταν «σπάσει» η αθηρωματική πλάκα στο τοίχωμα του αγγείου και δημιουργηθεί θρόμβος πάνω της, με συνέπεια να αποφραχθεί το αγγείο και να παρεμποδισθεί η αιμάτωση και η παροχή οξυγόνου στην περιοχή του μυοκαρδίου που αιματώνεται από το αγγείο αυτό. Η διεργασία αυτή μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο

Το μεγαλύτερο ποσοστό χοληστερόλης του ανθρωπίνου σώματος παράγεται στο ήπαρ - το  υπόλοιπο προέρχεται από τις τροφές.

Πηγές πλούσιες σε χοληστερόλη είναι το κρέας, τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η ποσότητα της χοληστερόλης που υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό επηρεάζεται από τον τύπο της διατροφής, από την ηλικία και από κληρονομικούς παράγοντες.

Η χοληστερόλη και οι άλλες λιποπρωτεΐνες

Η χοληστερόλη μεταφέρεται με το αίμα υπό μορφή μορίων που περιέχουν λιπίδια και πρωτεΐνες. Αυτά τα μόρια ονομάζονται, λόγω ακριβώς της σύνθεσής τους λιποπρωτεΐνες.

Όταν είναι κανείς νηστικός, κυκλοφορούν στο αίμα του τρεις κύριοι τύποι λιποπρωτεϊνών.

·      Οι χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (LDL χοληστερόλη),

·      οι υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (HDL χοληστερόλη)

·      και οι πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (VLDL χοληστερόλη).

Η «κακή» (LDL) χοληστερόλη είναι η λιποπρωτεΐνη, που σε μεγάλες ποσότητες σχετίζεται με την αθηρωμάτωση των αρτηριών και τις επιπλοκές της, δηλαδή την στεφανιαία νόσο, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, το ανεύρυσμα αορτής και την περιφεριακή αρτηριακή αθηρωματική νόσο.

Η «καλή» (HDL) χοληστερόλη σχετίζεται αντίστροφα με τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, δηλαδή όσο υψηλότερη είναι αυτή τόσο μεγαλύτερη είναι η προστασία έναντι της αθηρωμάτωσης και της στεφανιαίας νόσου.

Η VLDL χοληστερόλη είναι η πιο πλούσια λιποπρωτεΐνη σε τριγλυκερίδια και αποτελεί πρόδρομο ουσία για την παραγωγή της LDL χοληστερόλης. Σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να είναι αθηρογόνος και ευνοεί την εμφάνιση αθηρωμάτωσης και στεφανιαίας νόσου. Είναι η λιποπρωτεΐνη στην οποία οφείλονται τα τριγλυκερίδια του αίματος.

Έτσι, όσο μεγαλύτερη είναι η υπερπαραγωγή της VLDL χοληστερόλης από το ήπαρ, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ποσότητα των τριγλυκεριδίων στο αίμα.

Ο κύριος στόχος στην αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών

Κύριο στόχο για την αντιμετώπιση της υψηλής χοληστερόλης τόσο στους πάσχοντες από στεφανιαία νόσο, όσο και στα άτομα δίχως αυτήν, αποτελεί η «κακή» (LDL) χοληστερόλη, σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές και τις Αμερικάνικες οδηγίες για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών.

Ως εκ του τούτου η τιμή της LDL-χοληστερόλης, λαμβάνεται κατά κύριο λόγο υπόψη για την έναρξη φαρμακευτικής υπολιπιδαιμικής αγωγής .

Μύθοι για την χοληστερόλη

Η χρησιμοποίηση μαργαρίνης αντί για βούτυρο βοηθά στην μείωση της χοληστερόλης.

Ο κύριος παράγων που επηρεάζει την χοληστερόλη του αίματος είναι το κορεσμένο λίπος που περιέχεται στην τροφή και όχι τόσο το πόσο χοληστερόλη περιέχει η τροφή. Το βούτυρο αλλά και η μαργαρίνη που βρίσκεται σε στερεά μορφή είναι τροφές πλούσιες σε κορεσμένο λίπος και ως εκ τούτου πρέπει να χρησιμοποιούνται με φειδώ. Η μείωση της κατανάλωσης κορεσμένων λιπών βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση της χοληστερόλης. Οι «soft», μαλακές, ή υγρές σε θερμοκρασία δωματίου μαργαρίνες έχουν μικρότερη ποσότητα κορεσμένου λίπους και ως εκ τούτου προτιμούνται έναντι των στερεών μαργαρινών και του βουτύρου. Σήμερα κυκλοφορούν στο εμπόριο φυτικές μαργαρίνες, οι οποίες αντίθετα από τις προηγούμενες βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης, και ενδείκνυνται για την αντιμετώπιση αυτής.

Αφού λαμβάνω υπολιπιδαιμικό φάρμακο δεν πρέπει να ανησυχώ για το τι τρώω.

Εάν η χοληστερόλη δεν είναι αρκετά υψηλή, είναι προτιμότερο να μειωθεί με υγιεινοδιαιτητική αγωγή. Υπολιπιδαιμικά φάρμακα χορηγούνται κυρίως όταν είναι παρούσα στεφανιαία ή άλλη αγγειακή νόσος, ή επί απουσίας, όταν παρά τη σωστή υγιεινοδιαιτητική αγωγή, η χοληστερόλη παραμένει υψηλότερη της επιθυμητής τιμής. Πρέπει βεβαίως να γίνει κατανοητό ότι η αλλαγή του τρόπου ζωής ( υγιεινοδιαιτητική αγωγή) σε συνεργασία με την υπολιπιδαιμική φαρμακευτική αγωγή είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για την διατήρηση της καρδιαγγειακής υγείας.

Η υπερχοληστερολαιμία είναι ανδρικό πρόβλημα, έτσι οι γυναίκες δεν πρέπει να ανησυχούν για την χοληστερόλη τους.

Σήμερα είναι γνωστό ότι η στεφανιαία νόσος σκοτώνει κάθε χρόνο περισσότερες γυναίκες από ό,τι ο καρκίνος του μαστού, περιλαμβανομένων και των νεώτερων προεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Η υψηλή χοληστερόλη είναι εφάμιλλος προδιαθεσικός παράγοντας κινδύνου για στεφανιαία νόσο τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες, παρόλα αυτά είναι λιγότερο πιθανό να θεραπεύονται οι γυναίκες για υψηλή χοληστερόλη. Έτσι είναι μύθος ότι η χοληστερόλη δεν αγγίζει τις γυναίκες, αντίθετα μάλιστα πρέπει όλες οι γυναίκες και ειδικά μετά την εμμηνόπαυση όπως άλλωστε και οι άνδρες να ελέγχουν την χοληστερόλη τους

Τα υπολιπιδαιμικά φάρμακα με βοήθησαν να ρίξω την χοληστερόλη μου. Τώρα που η χοληστερόλη μου έπεσε, από ό,τι άκουσα καλό είναι να τα διακόψω.

Αυτή η πρακτική είναι από τις πιο εσφαλμένες αλλά πολύ διαδεδομένη. Είναι γνωστό ότι τα υπολιπιδαιμικά φάρμακα, π.χ. οι στατίνες αναστέλλουν την ενδοκυττάρια παραγωγή χοληστερόλης. Η αναστολή αυτή υφίσταται μόνο παρουσία του φαρμάκου. Έτσι εάν διακοπεί, δε θα χρειασθούν παρά λίγες μέρες, ώστε η χοληστερόλη να φθάσει στα επίπεδα που ήταν πριν την έναρξη της θεραπεία Συμπερασματικά λοιπόν, εάν υπάρχουν οι ενδείξεις για την έναρξη υπολιπιδαιμικού φαρμάκου, αυτό πρέπει να συνεχισθεί και να μη διακόπτεται

Τα φάρμακα και κυρίως οι στατίνες  πράγματι μειώνουν την χοληστερόλη στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά δυστυχώς πειράζουν το συκώτι και τους μύες.

Πράγματι, η παρακολούθηση  του δυσλιπιδαιμικού που  βρίσκεται υπό  φαρμακευτική υπολιπιδαιμική  αγωγή, περιλαμβάνει και τον  έλεγχο των  ηπατικών  ενζύμων και υπό προϋποθέσεις, της CK, του  ενζύμου  των  μυών. Παρόλα αυτά από το 1987 που κυκλοφόρησε  η πρώτη στατίνη, μέχρι  τώρα, επί  εκατομμυρίων  δυσλιπιδαιμικών  που βρίσκονται σε  θεραπεία  με  στατίνες δεν  έχουν παρουσιασθεί σημαντικές παρενέργειες και  βέβαια  δεν  είναι  αυτός λόγος να  στερηθεί κάποιος που χρειάζεται το φάρμακο, τις  τόσο  ευεργετικές  δράσεις του, τόσο  στην  ολική  θνησιμότητα, στη  στεφανιαία  θνητότητα, στη  μείωση  της  στεφανιαίας  νόσου  και  των  αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Έτσι με  τη  σωστή  ιατρική  παρακολούθηση τα  φάρμακα  αυτά  είναι  πέρα  για  πέρα  ακίνδυνα.

Η χοληστερόλη στα παιδιά και στους εφήβους

Είναι γνωστό ότι η αθηρωματική διεργασία (εναπόθεση λιπών στις αρτηρίες) ξεκινά στην παιδική ηλικία και εξελίσσεται αργά μέχρι την ενηλικίωση. Στη συνέχεια συνήθως οδηγεί στη δημιουργία της στεφανιαίας νόσου, την πρώτη αιτία θανάτου στο δυτικό κόσμο.

Παρά την αδιαφιλονίκητη επιτυχία στη μείωση των θανάτων από στεφανιαία νόσο τις τελευταίες δυο δεκαετίες, αυτή είναι υπεύθυνη για περίπου μισό εκατομμύριο θανάτους στις ΗΠΑ ετησίως.

Περίπου τον 42% των ατόμων που έλαβαν εξιτήριο από το νοσοκομείο νοσηλευόμενοι για στεφανιαία νόσο, έχουν ηλικία μικρότερη των 65 ετών.  Πολλοί από αυτούς τους  ενηλίκους έχουν παιδιά με προδιαθεσικούς παράγοντες για στεφανιαία νόσο που χρειάζονται προσοχή και ανάλογη αντιμετώπιση.

Οι κλινικές μελέτες δείχνουν ότι:

•   Η αθηροσκλήρυνση ή οι πρόδρομες μορφές της ξεκινούν στα παιδιά

•   Τα αυξημένα επίπεδα της χοληστερόλης στα πρώτα χρόνια της ζωής παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της αθηρωσκλήρυνσης στην ενήλικο ζωή.

•   Οι διαιτητικές συνήθειες και η γενετική προδιάθεση επηρεάζουν τα επίπεδα της χοληστερόλης και τον κίνδυνο εκδήλωσης στεφανιαίας νόσου.

•   Τα μειωμένα επίπεδα χοληστερόλης σε παιδιά είναι προστατευτικά

•   Το κάπνισμα θα πρέπει να αποθαρρύνεται

•   Η συστηματική αερόβια άσκηση θα πρέπει να ενθαρρύνεται

•   Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος για ύπαρξη αρτηριακής υπέρτασης και να θεραπεύεται όπου χρειάζεται

•   Η παχυσαρκία θα πρέπει να ελαττωθεί

•   Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος για ύπαρξη σακχαρώδους διαβήτη και να θεραπεύεται όπου χρειάζεται

Τα επίπεδα χοληστερόλης σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες (ηλικίες 2-19 ετών) προσδιορίζονται ως εξής:

* Ολική χοληστερόλη (mg/dL) Κάτω από 170 = Επιθυμητή

170-199 = Οριακή

200 ή μεγαλύτερη = Υψηλή

* LDL χοληστερόλη (mg/dL) Κάτω από 110 = Επιθυμητή

110-129 = Οριακή

Ο διαβήτης προκαλεί κατάθλιψη ή η κατάθλιψη προκαλεί διαβήτη;

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Η κατάθλιψη είναι πολύ διαδεδομένη – ο ένας στους πέντε ανθρώπους θα πάθει κατάθλιψη σε κάποια φάση της ενήλικης ζωής του. Για τους ανθρώπους που ζουν με τον διαβήτη, ο αριθμός είναι ακόμη υψηλότερος.

Οι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη δυσκολεύονται να κάνουν τις συνηθισμένες τους δραστηριότητες και να λειτουργούν κανονικά από μέρα σε μέρα. Η κατάθλιψη δεν είναι απλά κακοκεφιά, αλλά μια ασθένεια που μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία.

Τρεις στους δέκα Έλληνες διαβητικούς υποφέρουν από κατάθλιψη, όπως διαπιστώνουν οι γιατροί των διαβητολογικών ιατρείων της χώρας.

·        Ανάμεσα στις κύριες αιτίες της κατάθλιψης των διαβητικών στην Ελλάδα, είναι η συνεχής πίεση για ρύθμιση του σακχάρου και διατήρησή του στα επιτρεπτά επίπεδα. Παράλληλα, ακόμη και σήμερα, τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη έρχονται αντιμέτωπα με πολλές κοινωνικές προκαταλήψεις και στιγματισμό, γεγονός που εντείνει τα συμπτώματα κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη μπορεί μεν να χτυπήσει οποιονδήποτε, αλλά είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι με διαβήτη μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Επιπλέον, τα άτομα με κατάθλιψη μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη. Η θεραπεία για την κατάθλιψη βοηθά τους ανθρώπους να διαχειριστούν τα συμπτώματα και των δύο ασθενειών, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα της ζωής τους.

Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι ο διαβήτης διπλασιάζει τον κίνδυνο κατάθλιψης σε σύγκριση με εκείνους που δεν πάσχουν από τη νόσο. Οι πιθανότητες αυξάνονται όταν εμφανίζονται και επιδεινώνονται οι επιπλοκές του διαβήτη. Έρευνες δείχνουν ότι η κατάθλιψη οδηγεί σε σωματικές και διανοητικές δυσλειτουργίες, έτσι, ένα άτομο είναι λιγότερο πιθανό να ακολουθήσει τη διατροφή που απαιτείται ή το σχέδιο φαρμακευτικής αγωγής. Το άγχος, η κατάθλιψη και η αϋπνία αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη στους άντρες

Οι αιτίες στις οποίες βασίζεται η αλληλεπίδραση της κατάθλιψης και του διαβήτη είναι ασαφείς. Η κατάθλιψη μπορεί να αναπτυχθεί εξαιτίας του άγχους, αλλά επίσης, μπορεί να προκύψει από τις μεταβολικές επιδράσεις του διαβήτη στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με μελέτες, τα άτομα με διαβήτη που έχουν ιστορικό κατάθλιψης, είναι πιθανότερο να παρουσιάσουν επιπλοκές στο διαβήτη από όσους δεν πάσχουν από κατάθλιψη.

Το γεγονός ότι η κατάθλιψη εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με διαβήτη από ότι στο γενικό πληθυσμό δεν σημαίνει ότι ο διαβήτης προκαλεί κατάθλιψη ή ότι η κατάθλιψη προκαλεί διαβήτη. Δεν έχουν εντοπιστεί συγκεκριμένοι αιτιατοί παράγοντες. Χρειάζεται ειδική διερεύνηση για το συγκεκριμένο άτομο για τη διασαφήνιση των παθογόνων παραγόντων.

Φαίνεται όμως να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος κατά τον οποίο οι απαιτητικές συνθήκες και οι δυσκολίες που σχετίζονται με το διαβήτη να δημιουργούν καταθλιπτική συμπτωματολογία, η οποία δυσχεραίνει την τήρηση του πλαισίου ρύθμισης αυξάνοντας την πιθανότητα εμφάνισης ή επίτασης συμπεριφορών παραίτησης, περιορισμένης φυσικής δραστηριότητας, υπερφαγίας, παχυσαρκίας, καπνίσματος και μεγεθύνει τα προβλήματα με αποτέλεσμα την επίταση της κατάθλιψης.

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης εμπεριέχουν την ύπαρξη της απογοήτευσης ή της απώλειας του αισθήματος της ικανοποίησης, αλλά και μια σειρά από φυσικά, ψυχολογικά και συναισθηματικά συμπτώματα. 

Τα άτομα με κατάθλιψη μπορεί να νιώθουν:

•          Αλλαγή στην διάθεση για φαγητό (απώλεια ή αύξηση)
•          Δυσκολία με τον ύπνο
•          Μειωμένη ενεργητικότητα
•          Δυσκολία στην αυτοσυγκέντρωση
•          Αδυναμία να μείνουν προσηλωμένοι σε κάτι
•          Αισθάνονται αβοήθητοι
•          Αισθάνονται πως δεν είναι χρήσιμοι σε κάτι
•          Έχουν αρνητικές σκέψεις
•          Έχουν τάσεις αυτοκτονίας
•          Είναι οξύθυμοι
•          Ανησυχούν με όλα
•          Είναι νευρικοί
•          Έχουν αισθήματα ενοχής

Μια συνήθης απασχόλησή τους μπορεί να είναι η αναπόληση γεγονότων ή περιστατικών από το παρελθόν. Τα άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη σταδιακά καταβάλλονται και γίνονται ανίκανα να αντεπεξέλθουν σε καθημερινές λειτουργίες και δραστηριότητες. Μπορεί να συνειδητοποιήσουν πως σταδιακά αρχίζουν να αποφεύγουν τη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες. Επίσης αναφέρουν σημαντικές δυσκολίες σε πολλά και απλά καθημερινά πράγματα. Θέματα όπως η δουλειά, η οικογένεια και οι κοινωνικές συναναστροφές επηρεάζονται σημαντικά από την κατάθλιψη.

Οι δυσκολίες αυτές επιβαρύνουν το αίσθημα της θλίψης και χειροτερεύουν την κατάσταση του ατόμου. Η έντονη κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στον αλκοολισμό

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης συχνά περιλαμβάνουν:

• Επίμονη λύπη, άγχος, ή απουσία διάθεσης


• Συναισθήματα απελπισίας, απαισιοδοξίας


• Αισθήματα ενοχής, αναξιότητας, «αβοήθητου»


• Απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης σε χόμπι και δραστηριότητες που κάποτε ήταν πηγή απόλαυσης, συμπεριλαμβανομένου του σεξ


• Μειωμένη ενέργεια, κόπωση, «βραδύτητα»


• Δυσκολία στη συγκέντρωση, στη μνήμη, στη λήψη αποφάσεων


• Αϋπνία, ξύπνημα νωρίς το πρωί, ή πολύωρος ύπνος


• Θέματα όρεξης και / ή μεταβολές βάρους


• Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας ή απόπειρες αυτοκτονίας


• Ανησυχία, ευερεθιστικότητα


Εάν πέντε ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα παρουσιάζονται κάθε μέρα για τουλάχιστον δύο εβδομάδες και παρεμποδίζουν τις συνήθεις καθημερινές σας δραστηριότητες, όπως την εργασία, τη φροντίδα του εαυτού, τη φροντίδα των παιδιών και την κοινωνική σας ζωή, τότε θα πρέπει να επιδιώξετε μια πρώτη αξιολόγηση για την κατάθλιψη.

Επιπτώσεις της κατάθλιψης

Τα άτομα με διαβήτη πρέπει να διαχειριστούν με επιτυχία την ασθένειά τους για την αποφυγή επιπλοκών.

·       

Μελέτες έχουν δείξει μια σημαντική σχέση μεταξύ κατάθλιψης και κακής συμμόρφωσης στις οδηγίες για την ατομική φροντίδα, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το υψηλότερο ποσοστό των επιπλοκών του διαβήτη, μεταξύ εκείνων που έχουν κατάθλιψη.

·       

Τα άτομα με διαβήτη και κατάθλιψη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αναπηρίας, έχουν μειωμένη παραγωγικότητα στην εργασία και φτωχότερη ποιότητα ζωής.

·       

Διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου, όπως φαίνεται σε μια μελέτη που αποκάλυψε ότι η συνύπαρξη διαβήτη και κατάθλιψης σχετίζεται με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου, σε αντίθεση με όσους έχουν  είτε διαβήτη ή κατάθλιψη μόνο.


Η κατάθλιψη μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο προσβολής από διαβήτη τύπου 2. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυξημένες ορμόνες του στρες και αύξηση του σωματικού βάρους δεδομένου ότι τα άτομα με κατάθλιψη συχνά δεν είναι δραστήρια.

Η κατάθλιψη μπορεί επίσης να αυξήσει την πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών του διαβήτη. Οι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη μπορεί να δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στα καθημερινά τους καθήκοντα. Με την πάροδο του χρόνου, η διαχείριση του διαβήτη (κάνοντας τακτικό έλεγχο της γλυκόζης του αίματος, παίρνοντας φάρμακα, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και κάνοντας τακτική σωματική άσκηση) μπορεί να αποβεί επίπονη. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να πάθει ένα άτομο κατάθλιψη, πράγμα που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει το άτομο στο να παραμελήσει τη συνήθη φροντίδα του διαβήτη.

Τα συναισθήματα που φαίνεται ότι δοκιμάζει ένα άτομο με διαβήτη είναι αυτά του άγχους (για την πορεία του διαβήτη του), της ματαίωσης (για όλα όσα, ίσως, θα ήθελε, αλλά δεν μπορεί να κάνει), του πένθους (για όσες δυνατότητες πιστεύει ότι έχασε) και της θλίψης (για το μέλλον του, που το βλέπει πολλές φορές αβέβαιο).

Ακόμα, μπορεί να νιώσει φόβο (όταν αντιμετωπίσει τις αυξημένες απαιτήσεις της ρύθμισης), θυμό (γιατί πιστεύει ότι είναι άδικο να συμβαίνει κάτι τέτοιο σ' εκείνον) και ενοχές (γιατί ίσως να μην καταφέρνει να ρυθμίζεται πάντα όσο καλά θα ήθελε).

Επιπρόσθετα, μπορεί να υπάρχει "συναίσθημα αβοήθητου", απογοήτευση και έλλειψη ελπίδας. Όλα αυτά τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά ως αντιδράσεις, αν και δεν απαντώνται με την ίδια ένταση, ούτε και σε όλους τους ανθρώπους με διαβήτη. Όταν, όμως, όλα αυτά συνοδεύονται από κλασική καταθλιπτική συμπτωματολογία (απώλεια ενδιαφέροντος και ευχαρίστησης, αίσθημα παραίτησης, αρνητικές σκέψεις για τον ίδιο και το μέλλον, αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, διαταραχές της όρεξης και του ύπνου, επιθετικότητα, άγχος, έντονη κόπωση) μπορεί να σηματοδοτούν την εγκατάσταση μιας συναισθηματικής κατάστασης, που λέγεται κατάθλιψη.

Η κατάθλιψη και ο σωστός έλεγχος του διαβήτη

Η εμφάνιση της κατάθλιψης, μπορεί να δυσκολέψει τη σωστή τήρηση των κανόνων που απαιτεί ο σακχαρώδης διαβήτης, όπως για παράδειγμα τη σωστή διατροφή και την άσκηση.

Ο έλεγχος της κατάθλιψης στο σακχαρώδη διαβήτη. Η έναρξη θεραπείας.

Η θεραπεία της κατάθλιψης με την ψυχοθεραπεία, τη φαρμακευτική αγωγή, ή ένα συνδυασμό τους μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και την ικανότητα του ασθενούς να διαχειριστεί το διαβήτη.
Οι έρευνες έχουν δείξει πως υπάρχουν πολλοί τύποι κατάθλιψης, που ίσως να χρειάζονται και διαφορετική αντιμετώπιση. Η διάγνωση επομένως θα πρέπει να γίνει από κάποιον ειδικό ο οποίος με τη σειρά του θα προτείνει την κατάλληλη θεραπεία και τη διάρκειά της. Μια γενική συμβουλή είναι σε όλους χρήσιμη, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι αρκετή να εξαλείψει τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες είναι αυτές που συνδυάζουν την ψυχολογική και ιατρική φροντίδα, ιατρική παρακολούθηση, εξατομικευμένη εκπαίδευση για τον διαβήτη και επαρκή κοινοτική υποστήριξη.

Ο γιατρός σας ή ο θεράπων επαγγελματίας υγείας θα λάβει υπόψη αρκετούς παράγοντες όταν προτείνει την καταλληλότερη θεραπεία για εσάς. Για να γίνετε καλά και να παραμείνετε υγιείς είναι σημαντικό να έχετε τακτική επαφή με τον γιατρό σας και να σας αξιολογεί σε τακτική βάση για να ελέγχει ότι οι θεραπείες σας είναι αποτελεσματικές.

Η κατάθλιψη είναι ιάσιμη, τόσο με ψυχοθεραπεία, όσο και με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Ωστόσο, πρέπει να γίνει έγκαιρα αντιληπτή από το άνθρωπο με διαβήτη και τους δικούς του, γιατί μπορεί να αποτελέσει μεγάλο εμπόδιο στην καθημερινή προσπάθεια για επιβίωση και καλή ρύθμιση του διαβήτη.

Αν έχετε σακχαρώδη διαβήτη και παρουσιάσετε συμπτώματα κατάθλιψης θα πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθείτε σε ένα γιατρό. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να προσέξετε μια σειρά από πιθανές αιτίες. Συνεχώς αυξημένα σάκχαρα, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να οφείλονται σε υπερκόπωση, απώλεια βάρους ή μειωμένο ύπνο και χρόνο ξεκούρασης. Μολύνσεις και θυρεοειδής ή προβλήματα με τα νεφρά πιθανόν να σχετίζονται με ορισμένα από τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Οι θεραπείες περιλαμβάνουν:

Φάρμακα για την ανακούφιση των σωματικών συμπτωμάτων της κατάθλιψης

Γνωστική Θεραπεία Συμπεριφοράς για να μάθει το άτομο να αναγνωρίζει και να αλλάξει τον αρνητικό τρόπο σκέψης

Διαπροσωπική Θεραπεία για να βοηθήσει με την αποδοχή ατόμων που έχουν χρόνια ασθένεια και την ανάγκη για μακροπρόθεσμη θεραπεία και βελτίωση σχέσεων.

Πηγές:



www.diabetesatlas.org

www.jdrf.org

Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ) www.insurancedaily.gr www.dfordepression.com

www.infrapsych.com

www.nimh.nih.gov

Διαβάστε επίσης

Τι είναι ο προδιαβήτης, ποιοι κινδυνεύουν και πώς μπορεί να προληφθεί και θεραπευτεί

Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση λιποθυμίας, λιποθυμικού ή συγκοπτικού επεισοδίου; Πρώτες βοήθειες.

Ποιοί κινδυνεύουν από διαβήτη; Τι συμπτώματα μπορεί να έχει και τι εξετάσεις πρέπει να κάνει ο διαβητικός;

H καλή διατροφή του διαβητικού. Οδηγίες διατροφής για διαβητικούς.

Η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου), ο προδιαβήτης και ο διαβήτης.

Τα πολλά γλυκά δεν φέρνουν διαβήτη. Η σημασία της μεσογειακής διατροφής και της άσκησης στον διαβήτη.

Οι πιο σημαντικές δωρεάν ιατρικές εφαρμογές για το iphone

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr


Όταν το 2008 η apple παρουσίαζε τις πρώτες ιατρικές εφαρμογές για το iphone, δεν φανταζόταν την ανάπτυξη που είχε η συσκευή στην ιατρική.



Υπάρχουν περίπου 12.000 μοναδικές εφαρμογές  στο App Store, που επισημαίνονται με τον όρο "Ιατρικό" και "Υγεία και Fitness». Πρόκειται για μια σημαντική αύξηση μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα.


Επίσης αρκετές από αυτές τις εφαρμογές τρέχουν σε iphone αλλά και ipad.


Στο παρακάτω video παρουσιάζονται δωρεάν ιατρικές εφαρμογές που μπορεί κανείς να βρει στο app store.



Medscape
Περιλαμβάνει πληροφορίες για 6000 φάρμακα και OTC (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα)

Epocrates Περιλαμβάνει αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, πληροφορίες και διαθέτει ιατρικούς αλγορίθμους.

iRadiology

προέρχεται από τον Δρ Γκίλιαν Λίμπερμαν, ο οποίος είναι σήμερα ο διευθυντής της κατάρτισης των φοιτητών Ιατρικής του Χάρβαρντ και Αναπληρωτής Διευθυντής του Προγράμματος Residency στο Beth Ισραήλ Medical Center.

MedPage 

Περιλαμβάνει ολοκληρωμένα ιατρικά άρθρα, με την επιμέλεια του ιατρικού προσωπικού του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνιας.

ReachMD
Χρήσιμες ιατρικές εκπομπές για ό,τι νεώτερο στην ιατρική.

NeuroMind

Ένα μεγάλο εργαλείο για τους φοιτητές της ιατρικής, των κατοίκων της νευρολογίας, και ακόμη και νευροχειρουργούς. Περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών, από τη βασική νευρο-ανατομία

Eponyms (για φοιτητές)

Στην ιατρική, συναντούμε αυτό όλη την ώρα κατά την απομνημόνευση ασθενειών ή παθολογικών καταστάσεων, ονόματα. Αυτή η εφαρμογή περιέχει πάνω από 1700 από αυτά τα ιατρικά ονόματα με περιγραφές για κάθε μια πάθηση που περιγράφουν. Ενα καλό εργαλείο μάθησης για τους σπουδαστές. 

Η καθημερινή αβεβαιότητα οδηγεί σε συμπίεση συναισθημάτων, σε άγχος, σε κατάθλιψη με απρόβλεπτες συνέπειες για την κοινωνία μας.

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr

Καθημερινά στην χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, ζούμε μια κατάσταση αβεβαιότητας. Αβεβαιότητα για το τι μας περιμένει σε φόρους, τι θα μας κάνουν οι τράπεζες, αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε από το Ευρώ, θα χάσουμε ή δεν θα χάσουμε τις οικονομίες μας, θα γίνει ή δε θα γίνει δημοψήφισμα, θα πέσει ή δεν θα πέσει η κυβέρνηση, θα περάσει ή δεν θα περάσει η μέρα μας και ένα σωρό άλλα εξατομικευμένα διλήμματα.

Ο φόβος και η αβεβαιότητα για το αύριο, η αύξηση της ανεργίας, οι απολύσεις, οι περικοπές στους μισθούς και η αδυναμία πληρωμών δοκιμάζουν σημαντικά τους δείκτες υγείας των περισσότερων Ελλήνων.

Αυτό που, κυρίως, απασχολεί όλους μας, ωστόσο, είναι ότι η κρίση «απειλεί» την επιβίωσή μας και, ασφαλώς, και αυτήν των παιδιών μας. Με λίγα λόγια, θα λέγαμε πως προδιαγράφεται ένα δυσοίωνο μέλλον για όλους μας. Το γεγονός αυτό, μας δημιουργεί, πολύ συχνά, την αίσθηση ότι δεν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης. Σε όλο αυτό το κλίμα αβεβαιότητας συντελεί και το ότι ερχόμαστε, σχεδόν καθημερινά, σε επαφή με πρωτάκουστους οικονομικούς όρους, όπως τα spreads, τα ομόλογα, οι κερδοσκόποι κ.α.

Η αντιμετώπιση της κατάστασης, για παράδειγμα της απόλυσης μας, δεν βρίσκεται «στα χέρια μας» και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μία φορά και αυτή να τελειώσει. «Αιωρείται από πάνω μας» θα μπορούσαμε να πούμε. Μία κατάσταση την οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να ξέρουμε πως να αντιδράσουμε απέναντί της, μεγεθύνει υπερβολικά το άγχος μας. Πρόκειται για μία κατάσταση άγχους, πιο «ύπουλης» και ψυχοφθόρας αφού η απειλή είναι «μη ορατή» στα μάτια μας και επιπλέον συνεχής και παρατεταμένη σε διάρκεια, απειλώντας το ένστικτοι της επιβίωσής μας.

Από την άλλη δεν έχουμε ή δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να αποδεσμευτούμε από αυτήν την καταπιεστική καθημερινότητα. Αισθανόμαστε ότι θέλουμε να κάνουμε πράγματα που όμως δεν ξέρουμε αν μπορούμε ή πώς να τα κάνουμε. Αυτό μας αναγκάζει να συμπιέζουμε συναισθήματα.

Η συμπίεση των συναισθημάτων δίνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θέλεις. Ο λόγος για να συμπιέσεις τα συναισθήματά σου είναι είτε διότι θέλεις να σε αφήσουν σε ησυχία αυτή τη στιγμή, είτε διότι δεν θέλεις ή δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις γενικά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι με το να συμπιέσουν τα συναισθήματά τους τα ξεφορτώνονται. Με το να κάνουν πολύ θόρυβο διώχνουν τον φόβο, με το να είναι απασχολημένοι συνεχώς αποφεύγουν την λύπη, με το να κινούνται συνεχώς κάνουν το θυμό να εξαφανιστεί. 
Αλλά ότι συμπιέσεις επιστρέφει αργά ή γρήγορα.
Συμπιέζοντας συναισθήματα που έρχονται είναι σαν να λες ψέμματα. Είναι σαν να κρύβεις την αλήθεια συνεχώς.
 Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι που αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα είναι είτε εκφράζοντάς τα είτε συμπιέζοντάς τα.

Δυστυχώς η παρατεταμένη αυτή αβεβαιότητα έχει σκοτώσει το όπλο αυτής της κατάστασης, που είναι η ελπίδα. Συνειδητοποιεί ο σημερινός Έλληνας ότι πρέπει να αντιδράσει. Η αντίδραση ποικίλη  και εκεί μπορεί να αρχίσει η οργή, η βία, η επιθετικότητα από κάποιους.

Στο σημείο αυτό έρχεται η εξουσία που χρησιμοποιεί την στρατηγική της ενοχοποίησης. Η στρατηγική της ενοχοποίησης δεν γνωρίζει ιδεολογικούς, πολιτικούς ή πολιτισμικούς φραγμούς. Τα συναισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας γίνονται εργαλεία χειραγώγησης των πολιτών και νομιμοποιούν την χρήση αυταρχικών, κατασταλτικών μεθόδων από την κρατική εξουσία. Κάτω από συνθήκες ψύχωσης για θέματα εθνικής ασφάλειας και φόβου για το αύριο παρατηρούνται συχνά φαινόμενα καταπίεσης της ατομικής ελευθερίας, ενίσχυσης της κρατικής εξουσίας και απογύμνωσής της από κάθε ηθικοπολιτική διάσταση, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται το περιεχόμενο της δημοκρατίας και των ανθρωπιστικών αξιών. Τα νομοθετήματα – «τρομονόμοι» που ψηφίζονται ακροβατούν στο χείλος της δημοκρατικής τάξης και απειλούν τα κεκτημένα. Η επίταση της αστυνόμευσης έχει ως αποτέλεσμα την ποινικοποίηση πολλών εκφάνσεων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, όπως η ειρηνική συμμετοχή σε μία διαδήλωση και η παρακολούθηση ενός αθλητικού αγώνα.

Έτσι η συμπίεση των συναισθημάτων αυξάνει ακόμα πιο πολύ το άγχος αλλά και την κατάθλιψη.

Αυτό το παρατεταμένο άγχος οδηγεί σε κατάθλιψη, καθώς το μυαλό και ο οργανισμός «κουράζονται» τελικά από την συνεχή υπερδιέγερση (απλουστευμένα υπερένταση) στην οποία βρίσκονται, όταν το μυαλό οποιουδήποτε όντος, δεν μπορεί να βρει έξοδο διαφυγής από την επώδυνη κατάσταση

Πολλά ζητήματα τα οποία είτε ήταν σε λανθάνουσα κατάσταση, είτε υπήρχαν ως προδιάθεση, φτάνουν στην επιφάνεια. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με λανθασμένες επιλογές, αποτυχημένες επιλογές κομμάτων, εργασίας, αποτυχημένες σχέσεις ή γάμους, δηλαδή την πηγή του προβλήματος. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα.

Εκδηλώνονται  νευρώσεις, καταθλίψεις, κρίσεις πανικού, φοβίες και φυσικά έχουμε σωματοποιήσεις στο πεπτικό, το αναπνευστικό κλπ.

Ο φόβος μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό να «πιστέψει» ότι είναι παγιδευμένο σε μία νοητή φυλακή, ανίκανο να αντιδράσει. Η κατάσταση αυτή, μπορεί να επηρεάσει και την σωματική υγεία του ατόμου, λόγω της μείωσης της άμυνας του οργανισμού που επιφέρει το παρατεταμένος άγχος και η κατάθλιψη.

Άνθρωποι με κατάθλιψη ή που είναι μόνοι ή που δεν έχουν κοινωνική στήριξη κινδυνεύουν επίσης περισσότερο

Η κατάθλιψη είναι κάτι πολύ περισσότερο από χαμηλή διάθεση. Κατά καιρούς, πολλοί άνθρωποι βιώνουν συναισθήματα μελαγχολίας, αλλά συνήθως τα συναισθήματα αυτά υποχωρούν μετά από κάποιες μέρες. Σε αντίθεση με αυτή την «κοινή θλίψη», όταν κάποιος υποφέρει από καταθλιπτική διαταραχή επηρεάζεται όλη του η ζωή, η λειτουργικότητά του και οι σχέσεις με τους γύρω του.

Υπάρχει διέξοδος, υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης; 

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για να καθορίσουμε το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση,  απαγορεύοντας στα κατακλυσμιαία αρνητικά συναισθήματα να μας παρασύρουν. Η επιβολή της λογικής σκέψης πάνω στην συναισθηματική αντίδραση του άγχους επανεξετάζοντας με τη λογική τους πραγματικούς κινδύνους  που θεωρεί  το άτομο πως θα αντιμετωπίσει λόγω της κρίσης, που και με ποιόν τρόπο θα τον επηρεάσουν και αν πραγματικά οι κίνδυνοι αυτοί είναι τόσο άμεσοι, είναι μια βασική επανεξέταση που θα τον βοηθήσει στη λήψη αποφάσεων με καθαρό νου και στο να αποκτήσει μια πιο ψύχραιμη ματιά προς το μέλλον.

Φυσικά αν απλά αποφεύγεις κάποιο συναίσθημα αυτή τη στιγμή και μερικά λεπτά αργότερα, όταν έχεις ηρεμία, το ανακαλείς για να το αντιμετωπίσεις, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.
 Η διαχείριση των συναισθημάτων μπορεί να σε βοηθήσει να τα αντιμετωπίσεις και να τα απελευθερώσεις τη στιγμή που εμφανίζονται, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, χωρίς απαραίτητα να τα εκφράσεις και να προκαλέσεις διαμάχες, ή να τα συμπιέσεις και να προκαλέσεις αποστάσεις και ενοχές.

Προκειμένου να χαλαρώσουμε από το άγχος και την πίεση χρειάζεται καλή διατροφή, άσκηση, επαρκής ύπνος και καθημερινός χρόνος για ξεκούραση και χαλάρωση. Είναι απαραίτητο, να φροντίσουμε το σώμα μας και να σεβαστούμε τα όρια και τις αντοχές μας. Δεχόμενοι ότι «δεν εξαρτώνται όλα από μένα» πετυχαίνουμε να αναγνωρίσουμε τις δυνατότητές μας.

Παράλληλα, είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουμε σε ευχάριστες δραστηριότητες, μέσα από μια γενικότερη προσπάθεια να ενισχύσουμε τις κοινωνικές μας επαφές και να δομήσουμε ένα υποστηρικτικό δίκτυο.

Εστιαστείτε σε αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή σας. Μπορεί να είναι η οικογένειά σας, ο σύντροφος σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι, κάποιο hobby, κάποια ενδιαφέροντα που μπορεί να είχατε παραμελήσει. Δώστε χρόνο σε όλα αυτά.

Το κακό είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να διαχειριστούμε τα τρέχοντα, σημερινά προβλήματα αφού έρχονται νέα θέματα, νέα προβλήματα, νέα συναισθήματα και αρχίζουμε ξανά την ίδια διαχείριση. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτόν το φαύλο κύκλο συμπίεσης συναισθημάτων, διαχείρισης άγχους - κατάθλιψης και να αντέξουμε να σταθούμε επιτέλους στα πόδια μας.

Πηγή:

Αντιμετωπίστε το άγχος και την κατάθλιψη που φέρνουν η οικονομική κρίση και τα φοροεισπραχτικά μέτρα, medlabnews.gr