Έφηβος έφαγε δυο από τις πιο καυτερές πιπεριές στον κόσμος και πέθανε

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο έφηβος πέθανε σημετέχοντας σε challenge, κάνοντας την πρόκληση με πικάντικο τσιπ τορτίγιας που έγινε viral στα social media και τώρα αποκαλύφθηκε η αιτία του θανάτου του.

Ο 14χρονος μαθητής Χάρις Γουλόμπα, συμμετείχε στο Pacqui «One Chip Challenge» και πέθανε την 1η Σεπτεμβρίου 2023.

Σύμφωνα με το Skynews, ο 14χρονος Harris Wolobah, από το Worcester της Μασαχουσέτης, πέθανε τον περασμένο χρόνο αφού έφαγε ένα πατατάκι Paqui στο πλαίσιο του One Chip Challenge του κατασκευαστή. Η έρευνα επιβεβαίωσε τώρα και κατέγραψε τα ακριβή αίτια θανάτου. Το πατατάκι ήταν φτιαγμένο από δύο από τις πιο καυτερές πιπεριές τσίλι στον κόσμο.

Το τσιπ ερχόταν σε ατομική συσκευασία και η ιστοσελίδα της Paqui ανέφερε προηγουμένως ότι είναι φτιαγμένο από δύο από τις πιο καυτερές πιπεριές τσίλι στον κόσμο, την Carolina Reaper και την Scorpion.

Τα αποτελέσματα της νεκροψίας του έδειξαν ότι η αιτία του θανάτου του ήταν η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας εκχυλίσματος πιπεριάς τσίλι και ότι έπασχε από συγγενές καρδιακό ελάττωμα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της νεκροψίας που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη.

Πέθανε από καρδιοπνευμονική ανακοπή «στο πλαίσιο πρόσφατης κατάποσης τροφικής ουσίας με υψηλή συγκέντρωση καψαϊκίνης», αναφέρει η νεκροψία.

Το τσιπ τορτίγιας Pacqui έχει συστατικά από δύο από τις πιο καυτερές πιπεριές στον κόσμο.

Λίγο μετά το θάνατο του Wolobah, ο Pacqui τράβηξε το προϊόν από τα ράφια. 

Εδώ και αιώνες, τα καυτερά φαγητά και ιδίως οι κόκκινες καυτερές πιπεριές θεωρούνται ωφέλιμες για διάφορες παθήσεις. Μια κινεζική μελέτη του 2015 ήταν η πρώτη που είχε συσχετίσει τις εν λόγω πιπεριές με μειωμένη θνησιμότητα και η νέα αμερικανική έρευνα επιβεβαιώνει τα κινεζικά ευρήματα

Βερίκοκο. Βερίκοκκα για αναιμία, δυσκοιλιότητα, όραση, ομορφιά υγεία, τα κουκούτσια τους για καρκίνο

της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr ιατρικάνεα

Το βερίκοκο (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της βερικοκιάς. Η μακρόχρονη ιστορία της βερικοκιάς αποτελούσε το χρυσόμηλο των Ρωμαίων και η επιστημονική ονομασία του βερίκοκου είναι prunus armeniaca.

Προέρχεται από την Κίνα και λέγεται ότι καλλιεργείται τα τελευταία τουλάχιστον 4.000 χρόνια. Το φρούτο είναι σαρκώδης, σφαιρικό, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή, ενώ ο πυρήνας του (κουκούτσι), είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει ένα με δύο σπόρια, που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Μάλιστα, υπάρχει ένας λαός, που λέγεται ότι είναι από τους μακροβιότερους στον κόσμο και όχι μόνο καταναλώνουν τόνους βερίκοκων, αλλά τρώνε και τα κουκούτσια, που είναι πολύ πικρά. Πρόκειται για τη φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 

Λέγεται πως η ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο! Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου, που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο, αλλά και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός. 

Διατροφική αξία του βερίκοκου

Το βερίκοκο έχει χαμηλή θερμιδική αξία, 47 θερμίδες τα δύο, ενώ η κατανάλωση του καλοκαιρινού αυτού φρούτου, καταπραΰνει- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικής πάθησης, αϋπνίας, φαρυγγίτιδας και ήπια κατάθλιψης.

Πλούσια σε βιταμίνη Α, τα βερίκοκα συμβάλλουν στην καλή υγεία των ματιών. Kαταναλώνοντας περίπου 3 βερίκοκα, καλύπτουμε σχεδόν το 100% της καθημερινής μας ανάγκης σε βιταμίνη Α. Εμπεριέχουν επίσης καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), στα οποία οφείλεται και το πορτοκαλί τους χρώμα-  τα ώριμα καθώς και τα αποξηραμένα βερίκοκα έχουν μάλιστα μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε καροτενοειδή. Το λυκοπένιο μάλιστα έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φλαβονοειδών, ως εκ τούτου έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, προστατεύουν τα αγγεία, και εμποδίζουν την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης.

Στα διατροφικά πλεονεκτήματα πρέπει να περιληφθεί η βιταμίνη Β3, (νιασίνη), ο σίδηρος, το κάλιο και οι φυτικές ίνες του βερίκοκου, απαραίτητες για την υγεία του πεπτικού συστήματος και την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

Μέση Διατροφική Ανάλυση 100g βερίκοκων

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Φυλλικό οξύ 9 μg 2%

Νιασίνη 0.600 mg 4%

Παντοθενικό οξύ 0.240 mg 5%

Πυριδοξίνη 0.054 mg 5%

Ριβοφλαβίνη 0.040 mg 3%

Θειαμίνη 0.030 mg 2.5%

Βιταμίνη A 1926 IU 64%

Βιταμίνη C 10 mg 16%

Βιταμίνη K 3.3 μg 3%

ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

Νάτριο 1 mg 0%

Κάλιο 259 mg 5.5%

ΜΕΤΑΛΛΑ

Ασβέστιο 13 mg 1.3%

Χαλκός 

Σίδηρος 0.39 mg 5%

Μαγνήσιο 10 mg 2.5%

Μαγγάνιο 0.077 mg 3%

Φώσφορος 23 mg 3%

Ψευδάργυρος 0.2 mg 2%

ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ

α-Καροτένιο 19 μg --

β-Καροτένιο 1094 μg --

β-Κρυπτο ξανθίνη 104 μg --

Λουτείνη-ζεαξανθίνη 89 μg --

ΠΗΓΗ: USDA National Nutrient data base

Μερικά από τα σπουδαιότερα οφέλη που προσφέρουν τα βερίκοκα είναι τα ακόλουθα:

Με όλα τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά σε κάθε βερίκοκο, το φρούτο αυτό αναπόφευκτα παρουσιάζει διάφορα οφέλη για τους καταναλωτές του, όπως:

-Κάνει καλό στην αναιμία: Η περιεκτικότητά του σε σίδηρο (5% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 2 βερίκοκα) μπορεί να δράσει βοηθητικά σε όσους πάσχουν από αναιμία. Ακόμη, η μικρή αλλά σημαντική περιεκτικότητα του φρούτου σε χαλκό, βοηθάει το σίδηρο να διατεθεί σε όλο το σώμα.

-Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα: H κυτταρίνη και η πηκτίνη που συναντάμε στα βερίκοκα αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά και φέρνουν αποτελέσματα σε όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

-Βοηθά την πεπτική λειτουργία: Λόγω του ότι παρουσιάζει αλκαλική αντίδραση στο πεπτικό σύστημα, το βερίκοκο μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη πέψη, ενώ εξαιρετικά βοηθητικές είναι και οι φυτικές του ίνες, που βοηθούν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και άλλων πεπτικών διαταραχών. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να τρώτε ένα βερίκοκο πριν το φαγητό, για καλύτερα αποτελέσματα.

-Ευεργετεί την όραση: Η έλλειψη της βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσει κακή νυχτερινή και γενικότερα αποδυναμωμένη όραση, ενώ αντιθέτως η επαρκής λήψη της βιταμίνης (στην οποία είναι πλούσιο το βερίκοκο) μπορεί να διατηρήσει την υγεία της όρασής μας (αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη στο μέλλον) ή ακόμη και να τη βελτιώσει σε ορισμένες περιπτώσεις.

-Ρίχνει τον πυρετό: Κι όμως! Σε περίπτωση που ο πυρετός σας… χτυπήσει την πόρτα εν μέσω άνοιξης ή καλοκαιριού, το βερίκοκο μπορεί να σας δώσει τη λύση. Πολτοποιήστε μερικά βερίκοκα μαζί με μέλι και νερό και πιείτε το χυμό τους. Θα σας ενυδατώσει, θα σας χαρίσει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και θα μειώσει τις τοξίνες του σώματος.

-Μειώνει τη χοληστερίνη: Το αρωματικό αυτό φρούτο είναι πλούσιο σε βήτα-καροτίνη, η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία της καρδιάς, καθώς καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες, μειώνει την LDL (κακή) χοληστερόλη κι έτσι μας προστατεύει από μελλοντικό έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.

-Βελτιώνει την επιδερμίδα: Η βήτα-καροτίνη, και πάλι, γνωστή και ως προβιταμίνη Α που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα μας, είναι σημαντική και για την υγεία του δέρματός μας. Ο λόγος είναι ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση και την ανάπτυξη ιστών, καταπολεμώντας τα εξανθήματα και βελτιώνοντας την υφή του δέρματος. Μάλιστα, από κάποιους ειδικούς συστήνεται η χρήση των φύλλων της βερικοκιάς: πάρτε το χυμό τους και εφαρμόστε τον σε ηλιακά εγκαύματα, στις φαγούρες, τα εκζέματα κ.ο.κ. για να ανακουφιστείτε.

Το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Αναζητήστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).

Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα. 

Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.

Διαβάστε επίσης

ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.

Διάβασμα, εξετάσεις και διατροφή. Τα κεράσια απαραίτητα στους μαθητές για τις εξετάσεις.

Κλεοπατρα Ζουμπουρλη
MSc test_event_code: TEST5125

Κεράσια πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Για αναιμία, δίαιτα, αϋπνία, μυϊκή αποκατάσταση και περίοδο εξετάσεων

της Kλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η κερασιά είναι αγγειόσπερμοδικότυλο φυτό που ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus), στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae), και είναι δε συγγενής της βυσσινιάς. Είναι φυλλοβόλο δέντρο με ύψος που φτάνει και τα 20 μέτρα. Έχει την επιστημονική ονομασία Prunus avia (προύνος των πτηνών).

Καταγωγή του είναι η περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά, που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω εμβολιασμού. 

Τα κεράσια είναι νόστιμα και πολύ θρεπτικά. Ο καρπός είναι πλούσιος σε:

• Αντιοξειδωτικά
• μεταλλικά άλατα
• ελαγικό οξύ
• Βιταμίνη C
• Βιταμίνη Α
• Μελατονίνη
• κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό
• Βιοφλαβονοειδή
• Ανθοκυανίνες
• φυτοστερόλες

Ένα κεράσι αποδίδει 4 θερμίδες, ενώ μια μερίδα κερασιών (100 γραμμάρια) αποδίδει 47 θερμίδες.

Στα 100 gr	κεράσια	Σ.Η.Δ.
Kcal	47	2300 - 3100
Kj	201
Πρωτεΐνες (gr)	06	56 - 70
Λίπη (gr)	Ίχνη	76 - 103
Υδατάνθρακες (gr)	11,9	287 - 387
Νερό (gr)	81,5	1500 - 2000
Φυτικές ίνες (gr)	1,7	30
Καροτίνη (μg)	120
Βιταμίνη Β 1 (mg)	0,05	1,3
Βιταμίνη Β 2 (mg)	0,07	1,6
Βιταμίνη Β 3 (mg)	0,4	19
Βιταμίνη Β 6 (mg)	0,05	1,6
Βιταμίνη C (mg)	5	75
Νάτριο (mg)	3	1100 - 3300
Κάλιο (mg)	280	1875 - 5625
Ασβέστιο (mg)	16	800
Μαγνήσιο (mg)	10	350
Φωσφόρος (mg)	17	800
Σίδηρος (mg)	0,4	9
Ψευδάργυρος (mg)	0,1	9

Μια μέτρια μερίδα κεράσια 73 γρ. περιέχει:
 
 Νερό 
(gr.)
57.6
 Ενέργεια
(Kcal)
44
 Πρωτεΐνες
(gr.)
0.74
 Λιπαρά
(gr.)
0.14
 Υδατάνθρακες
(gr.)
11.21
 Φυτικές Ίνες
(gr.)  
1.5
 Ασβέστιο
(mg)
9
 Σίδηρο
(mg)
0.25
 Μαγνήσιο
(mg)
8
 Φώσφορο
(mg)
15
 Κάλιο
(mg)
155
 Νάτριο
(mg)
0
 Ψευδάργυρο
(mg)
0.05
 Βιταμίνη C 
(mg)
4.9
 Θειαμίνη 
(mg)
0.02
 Ριβοφλαβίνη
(mg)
0.02
 Νιασίνη
(mg)
0.1
 Βιταμίνη B-6
(mg)
0.03
 Βιταμίνη A  
(IU)
45

Πηγή: http://www.mydiatrofi.gr
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του άρθρου, ο παραπάνω σύνδεσμος ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενεργός και ΔΕΝ επιτρέπεται να αφαιρεθεί.

Τα οφέλη στην υγεία από τα κεράσια:

Υπάρχουν πολλά οφέλη για την υγεία που συνδέονται με το κεράσι. Τα κυριότερα είναι:

• Τα κερασιά είναι αντικείμενο έρευνας στην ανθρώπινη μάχη κατά του καρκίνου. Έρευνες, μέχρι σήμερα, αποκαλύπτουν ότι η κατανάλωση των κερασιών είναι ιδιαίτερα επωφελής για την καταπολέμηση του καρκίνου σε διάφορα όργανα. Τα κεράσια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Μια πρώτη δράση των ανθοκυανίδων είναι η εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών.
• Τα αντιοξειδωτικά στα κεράσια καθαρίζουν τις ελεύθερες ρίζες που είναι υπεύθυνες για την φθορά των κυττάρων στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό πιστεύεται ότι επιβραδύνει την διαδικασία γήρανσης.
• Δρουν αποτοξινωτικά, για το ήπαρ, τη χολή, τους αδένες και γενικότερα τον οργανισμό. Ακόμη, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά.
• Ευνοούν την καλή λειτουργικότητα του εντέρου, ενώ δρουν ως καθαρτικά και ως υπακτικά, κυρίως λόγω των φυτικών ινών και των οργανικών οξέων, που περιέχουν. 
• Η έρευνα αποκαλύπτει ότι η ανθοκυάνη  στα κεράσια βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Αυξάνουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού προς τις ασθένειες ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε φλεγμονές και λοιμώξεις (J Nutr. 2006). 
• Μία έρευνα σχετικά με τη θεραπευτική αξία των κερασιών υποστηρίζει ότι ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.
• Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι η εξής: Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. 
• Αντίστοιχη δράση έχουν και στη σωματική κόπωση κυρίως λόγω των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού (Br J Sports Med. 2006)
• Λόγω των μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων, που περιέχουν, δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα (J Nutr. 2003). Ενα φλιτζάνι χυμός κεράσι έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει και να ανακουφίσει προβλήματα που συνδέονται με την αρθρίτιδα και την ουρική αρθρίτιδα. 
• Τα κεράσια είναι χαμηλά σε λιπαρά και υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Η τακτική κατανάλωση συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων ενέργειας και μπορεί να τροποποιήσει το μεταβολισμό για την αποτελεσματική απώλεια βάρους. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φυσική θεραπεία για την ινομυαλγία..
• Η υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο στα κεράσια ελέγχει την κατακράτηση του νερού και βοηθά στη θεραπεία των αυτοάνοσων νευρο-εκφυλιστικών παθήσεων και νόσων του συνδετικού ιστού.
• Τα κεράσια είναι εύκολα διαθέσιμα, νωπά, χυμός και σε κονσέρβα. Πλούσια σε μερίδες των φρούτων εξασφαλίζει την ημερήσια πρόσληψη των βασικών σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φυτικές ίνες και φυλλικό οξύ. Ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση
• Τα κεράσια μπορούν να συμβάλουν στη διαδικασία απώλειας βάρους. Το κεράσια είναι χαμηλά σε λιπαρά και σε υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Η τακτική κατανάλωση συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων ενέργειας και μπορεί να τροποποιήσει το μεταβολισμό για την αποτελεσματική απώλεια βάρους. Επίσης, οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.
• Τα κεράσια είναι πλούσια σε φυτοστερόλες, που ανήκουν στην ομάδα των στερολών και αποτελούν φυσικά συστατικά των φυτών. Είναι ουσίες που δεν αποδίδουν ενέργεια κι έτσι δεν συνεισφέρουν στη θερμιδική πρόσληψη του οργανισμού. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε με τη μείωση της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης που προσλαμβάνεται από την τροφή είτε με αλλαγές στον μεταβολισμό της χοληστερόλης στα εντερικά κύτταρα.
• Σε άλλες μελέτες (University of Michigan) βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Επομένως η κατανάλωση κερασιών πιθανόν να βοηθά εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη. Πιο συγκεκριμένα, οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης θα μπορούσαν να προδίδουν ένα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο αποτρέποντας την υπερ- ή υπό-γλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη.

Πώς να τα συντηρείτε
Καλύτερα να βάζετε τα κεράσια στο ψυγείο άπλυτα για να διατηρηθούν μερικές μέρες. Τα πλένετε προτού τα σερβίρετε. Μπορείτε, επίσης, να αφαιρείτε τα κοτσάνια τους και να τα βάλετε στην κατάψυξη. Πρέπει πάντα να πλένονται πριν από την κατανάλωση (κατά προτίμηση με νερό χλιαρό).

Διαβάστε επίσης

• ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.
• Όπως ο καλός ο αθλητής πρέπει να έχει σωστή διατροφή, έτσι και ο καλός μαθητής πρέπει να προσέξει τι τρώει σε περίοδο εξετάσεων
• Τι πρέπει να τρώτε σε περίοδο εξετάσεων; Η σωστή διατροφή στο διάβασμα είναι σημαντική
• Φθείρες (ψείρες) και κόνιδα στο κεφάλι. Αντιμετώπιση και πρόληψη με φυσικά μέσα.

Νόσος του Κρον, Crohn. Συμπτώματα, επιπλοκές. Τι να τρώτε και τι να αποφεύγετε; Η σημασία της ψυχολογικής υποστήριξης

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η νόσος του Crohn είναι ένα χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα που μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Προσβάλλει συνήθως τις εντερικές έλικες, αν και μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα μέχρι τον ορθό (πρωκτό). 

Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, παρουσιάζουν μια χρόνια διαδρομή φλεγμονής του γαστρεντερικού συστήματος. Η νόσος προσβάλλει οποιαδήποτε μοίρα του πεπτικού σωλήνα. Πιθανό εύρημα είναι, να μεταβάλλονται σε προσβεβλημένα τμήματα εντερικού ιστού, τμήματα υγιούς ιστού. Η χρόνια διαδρομή της φλεγμονής οδηγεί σε πάχυνση του εντερικού βλεννογόνου και υποβλεννογόνου χιτώνα. Η ένταση των συμπτωμάτων ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Άλλοι έχουν πολύ έντονα και συχνά συμπτώματα και άλλοι σχεδόν μηδαμινά. Ορισμένοι ασθενείς έχουν μεγάλες περιόδους χωρίς καθόλου συμπτώματα ακόμη και χωρίς θεραπεία. Άλλοι έχουν πιο βαρειά νόσο και χρειάζονται συνεχή θεραπεία ή ακόμη και εγχείρηση. 

Πήρε το όνομά της από τον Αμερικανό γαστρεντερολόγο Burrill Crohn, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε τη νόσο το 1932 μαζί με τους συνεργάτες του Leon Ginzburg και Gordon Oppenheimer.

Η νόσος του Crohn παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με μια άλλη πάθηση του παχέος εντέρου που ονομάζεται ελκώδης κολίτιδα και παλαιότερα πιστευόταν ότι πρόκειται για την ίδια ασθένεια. Η βασική διαφορά με την ελκώδη κολίτιδα  είναι ότι η ελκώδης κολίτιδα προσβάλλει την εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου (κόλον και ορθό) ενώ η νόσος του Crohn είναι δυνατόν να προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα του πεπτικού σωλήνα από το στόμα μέχρι τον πρωκτό

Η νόσος Crohn είναι άγνωστης αιτιολογίας νόσημα. Μας είναι γνωστός ο αυτοάνοσος μηχανισμός πρόκλησης του νοσήματος, όχι όμως και η αιτία ή οι αιτίες που πυροδοτούν αυτή την αντίδραση. Σε φυσιολογικές συνθήκες, το ανοσοποιητικό σύστημα συντελεί στην προστασία του οργανισμού. Στη νόσο του Crolin ωστόσο, ο ιστός του πεπτικού συστήματος καθίσταται αντιγονικός (διαταράσσεται η ικανότητα αναγνώρισης του φυσιολογικού ιστού), με αποτέλεσμα τη δημιουργία υπερδραστικής αυτοάνοσης παθογενετικής αντίδρασης και την πρόκληση χρόνιας φλεγμονής. Η κατάσταση αυτή αποκαλείται αυτοάνοση διαταραχή.

Συνήθως, οι βλάβες αφορούν σε όλο το πάχος του τοιχώματος του πεπτικού σωλήνα και όχι μόνο στα επιφανειακά του τμήματα. Επίσης μπορεί να εντοπίζονται σε οποιοδήποτε τμήμα του, στο παχύ ή το λεπτό έντερο, στο στόμαχο ή το στόμα ή σε ένα τμήμα του λεπτού και ένα τμήμα του παχέος εντέρου.Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου Crohn περιλαμβάνουν:

• Πόνο στην κοιλιά
• Διάρροια
• Αρθρίτιδα
• Άφθες
• Κόπωση
• Εμετό
• Απώλεια βάρους
• Αναιμία με έλλειμμα βιταμίνης B12
• Υποθρεψία

Τα συμπτώματα που προαναφέρουμε δεν είναι ειδικά και μπορεί να μοιάζουν και με τα συμπτώματα άλλων νοσημάτων. Δεν είναι σπάνιο να οδηγούμαστε στη διάγνωση της νόσου ύστερα από μία επέμβαση σκωληκοειδεκτομής. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι προκαλεί πολλές φορές συρίγγια και έτσι δεν είναι περίεργο ο γιατρός να ζητήσει έλεγχο με κολονοσκόπηση σε έναν ασθενή με περιεδρικά συρίγγια ή με επίμονο μη ειδικό πόνο στην κοιλιά ή επειδή έχει μια πολύ αυξημένη ταχύτητα καθιζήσεως ερυθρών.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Δυσκοιλιότητα
• Φλεγμονή των οφθαλμών
• Συρίγγια (συνήθως της ορθικής χώρας, με εκκρίσεις πύου, βλέννης ή κοπράνων
• Αρθραλγία
• Φλεγμονή του ήπατος
• Έλκη της στοματικής κοιλότητας
• Αιμορραγία εκ του ορθού κι αιματηρά κόπρανα
• Δερματικό εξάνθημα
• Οίδημα των ούλων

Πότε εμφανίζεται η Νόσος του Κρον;

Η συνηθέστερη ηλικία έναρξης της νόσου, οπότε εμφανίζονται τα πρώτα νοσήματα, είναι οι δεκαετίες από 15 έως 35 ετών. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Πολλές φορές η νόσος αφορά σε μια οικογένεια, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να στηριχτεί η κληρονομικότητά της. Πάντως αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η νόσος οφείλεται σε γονιδιακή βλάβη που επιτρέπει αυτούς που την έχουν να αναπτύξουν άτοπες αντιδράσεις του αμυντικού τους συστήματος σε έναν παράγοντα, όπως είναι μία ίωση ή μία μικροβιακή μόλυνση. Έτσι, ενώ κάποιος που δεν έχει βλάβη του γεννητικού του υλικού θα εκδηλώσει μια απλή γαστρεντερίτιδα, σε αυτόν που έχει αυτήν τη βλάβη, η επαφή με τον παθογόνο παράγοντα (μικρόβιο ή ιό) θα πυροδοτήσει μία τέτοια αντίδραση του αμυντικού του συστήματος που θα τον οδηγήσει στην εκδήλωση της νόσου του Crohn. Η νόσος είναι συχνότερη στους κατοίκους των πόλεων από ό,τι στους κατοίκους της επαρχίας, όπως και σε αυτούς που έχουν τελειώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση από ό,τι σε εκείνους που έχουν τελειώσει μόνο την πρωτοβάθμια. Όλα αυτά βέβαια είναι στατιστικές επισημάνσεις και μέχρι στιγμής δεν έχουν οδηγήσει σε κανένα συμπέρασμα σε σχέση με τις αιτίες της νόσου. Πάντως φαίνεται ότι και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο, εφόσον η νόσος είναι πιο συχνή στις βιομηχανοποιημένες από τις υπό ανάπτυξη χώρες.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου του Κρον;

Ο γιατρός θα υποπτευθεί τη νόσο από τα συμπτώματα που θα του αναφερθούν. Αμέσως μετά θα κάνει εξετάσεις για επιβεβαίωσή της. 

Διαγνωστικές εξετάσεις της νόσου Crohn είναι:

• Βαριούχος υποκλυσμός
• Κολονοσκόπηση
• Υπολογιστική τομογραφία της κοιλίας
• Ενδοσκόπηση, συμπεριλαμβανομένου της ενδοσκόπησης με κάψουλα
• Μαγνητική τομογραφική απεικόνιση της κοιλίας
• Σιγμοειδοσκόπηση
• Εντεροσκόπηση
• Απεικόνιση του ανωτέρου γαστρεντερικού σωλήνα

Η καλλιέργεια κοπράνων ίσως αποβεί χρήσιμη στη διαφοροδιάγνωση άλλων πιθανών αιτιών πρόκλησης των συμπτωμάτων.

Η πάθηση μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα και των παρακάτω εξετάσεων:

• Αλβουμίνης
• C- αντιδρώσας πρωτεΐνης
• Ρυθμό ιζηματογένεσης ερυθροκυττάρων
• Λιπώδους σύστασης των κοπράνων
• Αιμοσφαιρίνης
• Δοκιμασίες ηπατικής λειτουργίας
• Την τιμή των λευκών αιμοσφαιρίων

Οι εξετάσεις αυτές είναι εξετάσεις αίματος, κοπράνων και άλλες εργαστηριακές, όπως η κολονοσκόπηση ή ο βαριούχος υποκλυσμός (ακτινολογική εξέταση του παχέος εντέρου), η εντερόκληση (ακτινολογική εξέταση του λεπτού εντέρου) και η βιοψία εντέρου. Την τελική διάγνωση θα θέσει η βιοψία του εντέρου. Η κολονοσκόπηση και οι αιματολογικές εξετάσεις, όπως η γενική αίματος, η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών και η CRP, είναι οι συνήθεις εξετάσεις με τις οποίες ο γιατρός θα παρακολουθεί την πορεία της νόσου.

Δεν είναι μεταδοτική.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της νόσου του Κρον;

Η νόσος εκδηλώνεται με κρίσεις, μεταξύ των οποίων υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες δεν εμφανίζονται καθόλου συμπτώματα. Η συνηθέστερη επιπλοκή είναι τα συρίγγια. Συρίγγιο είναι ένα κανάλι που δημιουργείται και μέσω του οποίου επικοινωνούν δύο περιοχές. Έτσι, ανάλογα με τις περιοχές αυτές δίνουμε και τα ανάλογα ονόματα όπως, εντεροεντερικά συρίγγια, όταν επικοινωνεί ένα τμήμα του εντέρου με ένα άλλο, ή περιεδρικά συρίγγια, όταν επικοινωνεί το ορθό έντερο με το δέρμα γύρω από τον πρωκτό κ.λπ. Τα συρίγγια αποτελούν κύρια αιτία υποθρεψίας, διότι δημιουργούν 'βραχυκυκλώματα' στη διαδρομή της τροφής μέσα στο έντερο. Μερικές φορές οι ασθενείς παρουσιάζουν κάποιο επώδυνο εξάνθημα, ιδίως στο μπροστινό μέρος της γάμπας, που ονομάζεται οζώδες ερύθημα. Αυτό όμως θεωρείται εκδήλωση της νόσου και όχι επιπλοκή. Τέτοιες εκδηλώσεις είναι επίσης οι αρθρίτιδες και οι μολύνσεις του οφθαλμού που ονομάζονται ιριδοκυκλίτιδες.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από τη βαρύτητα και την εντόπιση της νόσου. Η φαρμακευτική αγωγή έχει τρεις άξονες: να επιτυγχάνονται μεγάλες υφέσεις της νόσου, να αντιμετωπίζονται οι κρίσεις και, τέλος, να αντικαθίστανται θρεπτικές απώλειες λόγω της νόσου. Εάν η νόσος είναι ήπια (ελαφρά) τότε μπορεί να είναι αρκετά ορισμένα φάρμακα που ονομάζονται σαλικυλικά. Η σουλφασαλαζίνη και η μεσαλαμίνη είναι οι πιο συχνοί εκπρόσωποι αυτών των φαρμάκων. Ορισμένα αντιβιοτικά επίσης, όπως η μετρονιδαζόλη και η σιπροφλοξασίνη, χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της νόσου.

Η κορτιζόνη χορηγείται στους ασθενείς που έχουν πιο βαριά μορφή της νόσου. Σε ακόμη βαρύτερες περιπτώσεις η κορτιζόνη συνδυάζεται με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή με ένα νεότερο φάρμακο που ονομάζεται ινφλιξιμάμπη (Remicade). Μερικές φορές είναι επιτακτική η ανάγκη της παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο. Ακόμη, μπορεί να χρειασθεί εγχείρηση, η οποία όμως δεν θεραπεύει τη νόσο αλλά βοηθά σε ορισμένες επιπλοκές της (π.χ. στένωση εντέρου).

Άλλο φάρμακο που χορηγείται με τον ίδιο σκοπό είναι η αζαθειοπρίνη, που είναι ανοσοκατασταλτικό φάρμακο και συνήθως χορηγείται σε ασθενείς με ανθεκτική νόσο στις συνήθεις θεραπείες. Το μειονέκτημα της αζαθειοπρίνης είναι ότι χρειάζεται περίπου δεκαεπτά εβδομάδες για να αρχίσει να δρα. Σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν και άλλα φάρμακα που δοκιμάζονται, όπως οι κυκλοσπορίνες (που χρησιμοποιούνται στις μεταμοσχεύσεις) και η μεθοτρεξάτη (που είναι χημειοθεραπευτικό) 

Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε με μεγάλη επιτυχία τους παράγοντες αντί -TNF (Tumor Necrosis Factor). Πρόκειται για αντίσωμα της γενετικής μηχανικής, που σκοπό έχει να εμποδίσει την ανάπτυξη της φλεγμονής στο έντερο, διακόπτοντας την άτοπη αντίδραση του αμυντικού συστήματος. Μέχρι στιγμής, επιτρέπεται η χορήγησή του σε βαριές περιπτώσεις της νόσου σε ασθενείς με συρίγγια και σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη συνήθη φαρμακευτική αγωγή. Το φάρμακο χορηγείται ενδοφλέβια σε τρεις δόσεις. Στην ίδια κατηγορία φαρμάκων ανήκει και η θαλιδομίδη, ένα γνωστό φάρμακο από χρόνια αλλά τερατογόνο για τις εγκύους. Υπάρχουν και πειραματικά φάρμακα που ακόμη μελετούνται, όπως τα λιπαρά οξέα, τα ιχθυέλαια, η νικοτίνη και οι παράγοντες anti- ICAM1 (θεραπεία απευαισθητοποίησης).

Τέλος, στον άξονα των θρεπτικών συμπληρωμάτων, ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει βιταμίνη B12, φυλλικό οξύ ή σίδηρο.

Όπως προαναφέραμε η νόσος είναι χρόνια και δεν επιδέχεται χειρουργική αντιμετώπιση. Στη νόσο του Crohn χειρουργούνται μόνο οι επιπλοκές, π.χ., τα συρίγγια. 

Ασθενείς της νόσου Crohn με αρνητική ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή, χρήζουν πιθανότατα χειρουργικής αντιμετώπισης, ιδιαίτερα στην περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών όπως:

• Αιμορραγία
• Συρίγγια (παθολογικές επικοινωνίες του εντερικού αυλού με άλλα τμήματα ή περιοχές του σώματος)
• Λοιμώξεις (αποστήματα)
• Στενώσεις

Σε κάποιους ασθενείς απαιτείται η ολική χειρουργική αφαίρεση του παχέους εντέρου (κόλου) με ή χωρίς τον ορθό.

Πρόγνωση

Δεν υφίστανται ουσιαστική ίαση της νόσου Crohn. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται από περιόδους εναλλαγής υφέσεων κι εξάρσεων.

Αποτελεί κύριας σημασίας ωστόσο, η μακροχρόνια παραμονή υπό φαρμακευτική αγωγή, προκειμένου να αποτραπεί η σύντομη επανεμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου. Σε περίπτωση που ο ασθενής διακόψει ή αλλάξει για οποιοδήποτε λόγο τα φαρμακευτικά σκευάσματα που λαμβάνει, οφείλει να επικοινωνήσει άμεσα με τον ιατρό του.

Άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του λεπτού και του παχέους εντέρου.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΘΡΕΨΗ

Καμία συγκεκριμένη δίαιτα δεν έχει αποφέρει βελτίωση ή επιδείνωση της εντερικής φλεγμονής στη νόσο του Crohn. Ωστόσο, μια διατροφή πλούσια σε θερμίδες, βιταμίνες και πρωτεΐνες, είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή του υποσιτισμού και της απώλειας βάρους. Οι διαταραχές που προκαλούν κάποιες ειδικές τροφές, ποικίλουν από άτομο σε άτομο.

Μια ισορροπημένη δίαιτα πρέπει να περιέχει τροφές από όλες τις ομάδες τροφίμων για να διασφαλιστεί με αυτόν τον τρόπο ο επαρκής εφοδιασμός του οργανισμού με υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπος. 

Οι υδατάνθρακες αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού. Υπάρχουν δύο κατηγορίες υδατανθράκων: τα απλά σάκχαρα και οι σύνθετοι υδατάνθρακες (άμυλο και φυτικές ίνες). 

Τα απλά σάκχαρα μπορεί να προέρχονται από τη ζάχαρη, το μέλι, τη μαρμελάδα, τις καραμέλες, τα γλυκά, τα κουλουράκια και τα φυσικά σάκχαρα που προέρχονται από το γάλα και τα φρούτα ή τους χυμούς. 

Τα απλά σάκχαρα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στα ασθενείς, καθώς η μεγάλη κατανάλωσή τους μπορεί να προκαλέσει (ή να αυξήσει) τη διάρροια. Η διάρροια μπορεί να ελεγχθεί σε κάποιο βαθμό με τη μείωση της κατανάλωσης γλυκών, πλήρων αναψυκτικών και συμπυκνωμένων φρουτοχυμών. 

Οι πρωτεΐνες αποτελούν το δομικό υλικό των κυττάρων του ανθρώπινου σώματος, ενώ βοηθούν στην ανάπλαση των ιστών και συμβάλλουν στην παραγωγή ενζύμων απαραίτητων για την πέψη και την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών. 

Τροφές πλούσιες σε υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη είναι το κρέας, το κοτόπουλο, το ψάρι, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα όσπρια. 

Πολύ πρόσφατα, ερευνητές από τη Δανία μελέτησαν τα επίπεδα της βιταμίνης D σε ασθενείς με νόσο Crohn και διαπίστωσαν ότι ασθενείς σε έξαρση είχαν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D σε σχέση με τους ασθενείς σε ύφεση και μάλιστα τα επίπεδα ήταν χαμηλότερα σε εκείνους με την υψηλότερη ενεργότητα της νόσου. Η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D μπορεί να έχει περισσότερες ευεργετικές δράσεις για τους ασθενείς.Επιπρόσθετα, η επίτευξη φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο της χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου Crohn.

Συγκεκριμένα είδη τροφών, ίσως επιδεινώσουν τα συμπτώματα της διάρροιας και των αερίων, ιδιαίτερα σε οξείες φάσεις της νόσου. Διατροφικές συστάσεις που δίδονται σε χρονικές περιόδους έντονης συμπτωματολογίας, περιλαμβάνουν:

• Κατανάλωση μικρών ποσοτήτων τροφής, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας
• Κατανάλωση αρκετής ποσότητας νερού (συχνή κατανάλωση μικρών ποσοτήτων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας)
• Αποφυγή τροφών πλούσιες σε φυτικές ίνες (bran, φασόλια, καρύδια, σπόρια και ποπ κορν)
• Αποφυγή λιπαρών ή τηγανιτών τροφών και σάλτσες (βούτυρο, μαργαρίνη και βαριές κρέμες)
• Εάν ο οργανισμός σας δυσκολεύεται στην πέψη γαλακτοκομικών προϊόντων, περιορίστε τα.
• Αποφυγή ή περιορισμός κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης

Άτομα με απόφραξη του εντερικού αυλού, οφείλουν να αποφεύγουν τα ωμά φρούτα και τα λαχανικά. Εκείνοι πάλι που παρουσιάζουν δυσχέρεια στην πέψη της λακτόζης (τύπος λακτόζης που περιέχεται στο γάλα), οφείλουν να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η σπιρουλίνα

Ένα κοινό σύμπτωμα της νόσου του Crohn, συχνή και εξουθενωτική διάρροια, μπορεί να προκαλέσει υποσιτισμό και απώλεια βάρους.  Επειδή η Σπιρουλίνα είναι ιδιαίτερα θρεπτική, η κατανάλωση της μπορεί να βελτιώσει τη διατροφική κατάσταση ας και να μειώσει την απώλεια βάρους και την κούραση.  Επιπλέον, η Σπιρουλίνα είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά στην καταστολή της φλεγμονής, όπως φαίνεται από πολλές εργαστηριακές μελέτες που συνοψίστηκαν στο ‘’Journal of the American Association Neutraceutical ‘’ το 2002. Η έρευνα δείχνει ότι η Σπιρουλίνα καταστέλλει τη φλεγμονή αναστέλλοντας την παραγωγή των φλεγμονωδών χημικών ουσιών, και μπορεί επίσης να καταπολεμήσει τους ανθυγιεινούς μικροοργανισμούς που μπορεί να βρεθούν στον εντερικό σωλήνα μετά από μια περίοδο διάρροιας, τόσο μέσω της επίδρασής της στο ανοσοποιητικό σύστημα και την άμεση αντι – παθογόνο δράση του.

Ψυχολογική Υποστήριξη

Για πολλά χρόνια υπήρχε η θεωρία ότι η νόσος αυτή οφειλόταν, σε ένα μεγάλο ποσοστό, σε ψυχολογικούς παράγοντες και ειδικότερα σε αυξημένα ποσοστά στρες και άγχους στο άτομο. Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση της νόσου του Crohn δεν οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες αλλά επηρεάζεται από αυτούς .

Η παρουσία ψυχολογικής αναταραχής στην νόσο crohn συμβάλλει στην κακή ποιότητα της ζωής σε σχέση με την υγεία. Η ανίχνευση και η θεραπεία της ψυχολογικής αναταραχής στην νόσο φέρνουν τη δυνατότητα να βελτιωθεί η σχετική με την υγεία ποιότητα της ζωής για αυτούς τους ασθενείς. 

Σε μια μελέτη ασθενών - μαρτύρων φάνηκε ότι οι ασθενείς έχουν ένα μικρότερο δίκτυο κοινωνικών επαφών αλλά περισσότερες σχέσεις με κάποια πιο στενά μέλη της οικογένειας. Από την μελέτη φάνηκε ότι τα πιο στενά μέλη της οικογένειας είναι συνήθως αρμόδια για την κοινωνική υποστήριξη του ασθενή. Η Ψυχολογική υποστήριξη θα μπορούσε να εστιάσει την προσοχή στο να μειώσει την πίεση και να προκαλέσει βαθιά χαλάρωση, να μειώσει τα συμπτώματα της ασθένειας, να μειώσει την κατάθλιψη και την ανησυχία, να αυξήσει την αίσθηση της ευημερίας, της συνειδητοποίησης και της δημιουργικότητας, να αυξήσει τη δυνατότητα του σώματος να ελέγξει τον πόνο και να ισορροπήσει την ενέργεια του σώματος ώστε να μειώσει το συναισθηματικό τραύμα, να βελτιώσει τη δύναμη της θέλησης, να τονώσει την αυτοεικόνα, να ανορθώσει την αυτοεκτίμηση.

Η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού δικτύου γύρω απο το άτομο (οικογένεια , φίλοι , σύνδεσμοι, ομάδες υποστήριξης και ενημέρωσης) όπως και η αναζήτηση ενός ειδικού της ψυχικής υγείας μπορούν να συμβάλλουν θετικά στην διαχείριση των ψυχολογικών ζητημάτων που σχετίζονται με μια χρόνια ασθένεια όπως η νόσος του Crohn

Παγκόσμια Ημέρα για τις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (νόσο του Crohn και ελκώδη κολίτιδα)

Η Παγκόσμια Ημέρα ΙΦΝΕ “εορτάζεται” τη 19η Μαΐου κάθε έτους από οργανώσεις ασθενών από όλο τον κόσμο με κύριο στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα ΙΦΝΕ. 
Πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα, παθήσεις που είναι γνωστές ως Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (ΙΦΝΕ).

Διαβάστε επίσης

• Τι πρέπει να τρώτε και τι δεν πρέπει αν έχετε ελκώδη κολίτιδα. Η σημασία του άγχους και της άσκησης
• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Παγκόσμια Ημέρα Κοιλιοκάκης. Μόδα της εποχής ή μια κρυφή νόσος η κοιλιοκάκη; Η γνωστή άγνωστη γλουτένη
• Τι είναι η κοιλιοκάκη ή δυσανεξία στη γλουτένη; Τι προκαλεί, πώς γίνεται η διάγνωση και ποια η σωστή διατροφή για τους ασθενείς;
  

Αλέξανδρου Γιατζίδη
Dr.
PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ