H ρουξολιτινίμπη της Νovartis μειώνει τον κίνδυνο θανάτου και εμφάνισης θρόμβων σε ασθενείς με σπάνιο αιματολογικό καρκίνο

Η μυελοΐνωση (MF) και η αληθής πολυκυτταραιμία (PV) ανήκουν σε μια ομάδα σχετιζόμενων μεταξύ τους, σπάνιων αιματολογικών κακοηθειών που ονομάζονται μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα, στις οποίες τα κύτταρα του μυελού των οστών που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή κυττάρων αίματος του οργανισμού αναπτύσσονται και λειτουργούν με μη φυσιολογικό τρόπο.

Σε ασθενείς με μυελοΐνωση, ο μυελός των οστών δεν μπορεί πλέον να παράγει αρκετά φυσιολογικά κύτταρα του αίματος, προκαλώντας έτσι αύξηση του μεγέθους του σπλήνα. Η μυελοΐνωση προσβάλλει περίπου έναν στους 100.000 ανθρώπους.

Η αληθής πολυκυτταραιμία σχετίζεται με την υπερβολική παραγωγή κυττάρων του αίματος και, σε περίπτωση που δεν ελέγχεται επαρκώς, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές καρδιαγγειακές επιπλοκές όπως θρομβώσεις, εγκεφαλικό και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η αληθής πολυκυτταραιμία προσβάλλει έως και τρεις στους 100.000 ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο.

Η Novartis ανακοίνωσε πρόσφατα τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης σύγκρισης που καταδεικνύει ότι οι ασθενείς με αληθή πολυκυτταραιμία οι οποίοι παρουσιάσαν αντοχή ή δυσανεξία στην υδροξυουρία (HU), και έλαβαν αγωγή με ρουξοτιλινίμπη, είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο θρόμβωσης (θρόμβοι) και θανάτου σε σύγκριση με ασθενείς με αληθή πολυκυτταραιμία (PV) που έλαβαν την βέλτιστη διαθέσιμη θεραπεία. Τα ευρήματα της μελέτης βασίζονται σε σύγκριση των δεδομένων ασθενών που έλαβαν θεραπεία με ρουξολιτινίμπη στην Φάσης ΙΙΙ κλινική δοκιμή RESPONSE (σκέλος ρουξολιτινίμπης), με δεδομένα κλινικής πράξης (real world data) του Ισπανικού μητρώου ασθενών GEMFINI. Η αληθής πολυκυτταραιμία (PV) είναι μια σπάνια και ανίατη αιματολογική κακοήθεια που σχετίζεται με υπερπαραγωγή κυττάρων αίματος και που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές καρδιαγγειακές επιπλοκές, όπως θρομβώσεις, εγκεφαλικό επεισόδιο και έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Τα νέα ευρήματα παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του 23ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας (EHA), στη Στοκχόλμη της Σουηδίας.

«Όταν συμπληρώνουμε τα δεδομένα κλινικών δοκιμών με εμπειρίες από την κλινική πράξη, μπορούμε να έχουμε πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν οι θεραπείες τους ασθενείς στην καθημερινή τους ζωή», ανέφερε ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης Alberto Alvarez-Larran, MD, Αιματολογικό Τμήμα, Νοσοκομειακή Κλινική, Βαρκελώνη, Ισπανία. «Αυτή η πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει τη χρήση της ρουξολιτινίμπης προκειμένου να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που πάσχουν από αληθή πολυκυτταραιμία να αποκτήσουν καλύτερο έλεγχο της νόσου όταν η υδροξυουρία δεν αποτελεί επιλογή».

Πρόσθετα δεδομένα για τη ρουξολιτινίμπη που παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας περιλαμβάνουν αναλύσεις αποτελεσματικότητας και ασφάλειας της μεγαλύτερης μελέτης ευρείας πρόσβασης σε ασθενείς με μυελοΐνωση που έλαβαν θεραπεία με ρουξολιτινίμπη μέχρι σήμερα (μελέτη JUMP). Ανάλυση αποτελεσματικότητας έδειξε ότι οι ασθενείς με μυελοΐνωση χαμηλού κινδύνου πέτυχαν μείωση του μεγέθους του σπλήνα όταν έλαβαν θεραπεία με ρουξολιτινίμπη, και η πλειονότητα των ασθενών (ποσοστό 82,1%) πέτυχαν μείωση ≥50% σε οποιοδήποτε χρονική στιγμή. Μια ξεχωριστή ανάλυση εντόπισε τους παράγοντες που ενδέχεται να οδηγούν σε μεγαλύτερη ανταπόκριση ως προς το μέγεθος του σπλήνα σε ασθενείς με μυελοΐνωση στους οποίους χορηγείται η ρουξολιτινίμπη, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η χορήγηση της θεραπείας σε πιο πρώιμα στάδια κατά την πορεία της νόσου και η χορήγηση υψηλότερης δόσης (≥10 mg BID).

«Με περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές, οι ασθενείς με μυελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα (MPNs) συχνά αγωνίζονταν να διατηρήσουν την ασθένειά τους υπό έλεγχο», ανέφερε ο Samit Hirawat, MD, Επικεφαλής του Τμήματος Ογκολογίας της Novartis για την Παγκόσμια Ανάπτυξη Φαρμάκων. «Η έρευνα που διεξήχθη από τις ομάδες της Novartis και τους ιατρούς συνεργάτες μας τόσο στην αληθή πολυκυτταραιμία όσο και στην μυελοΐνωση βοηθά να διασαφηνιστεί ο τρόπος με τον οποίο η ρουξολιτινίμπη μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του φορτίου της νόσου για τους ασθενείς».

Επιπλέον, δεδομένα 48 εβδομάδων από την μελέτη EXPAND υποστηρίζουν τη δόση ρουξολιτινίμπης 10 mg BID ως δόση έναρξης σε ασθενείς με μυελοΐνωση με χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων, παρέχοντας σημαντικές πληροφορίες σε έναν πληθυσμό ασθενών που διατρέχει αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας και σοβαρών επιλοκών. Σχεδόν ένα τρίτο των ασθενών της μελέτης που ελάμβαναν ρουξολιτινίμπη πέτυχαν μείωση ≥50% του μεγέθους του σπλήνα κατά την εβδομάδα 48 (ποσοστό 31,8% των ασθενών [7/22] με αριθμό αιμοπεταλίων από 75 ως 99 x 109/L και ποσοστό 35,7% [5/14] των ασθενών με αριθμό αιμοπεταλίων από 50 ως 74 x 109/L).

Σχετικά με τη Μελέτη Σύγκρισης Δεδομένων Κλινικής Πράξης (real world) για την Αληθή Πολυκυτταραιμία
Τα νέα δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας συγκρίνουν τα ποσοστά συνολικής επιβίωσης και θρόμβωσης, χρησιμοποιώντας δεδομένα από ασθενείς που έλαβαν αγωγή στο σκέλος ρουξολιτινίμπης της μελέτης RESPONSE και από ασθενείς που έλαβαν βέλτιστη διαθέσιμη θεραπεία (BAT) σε συνθήκες κλινικής πράξης, από το μητρώο της Ισπανικής Ομάδας Χρόνιων Μυελοϋπερπλαστικών Νόσων, Αρνητικών στο Χρωμόσωμα Φιλαδέλφειας (Grupo Español de Enfermedades Mieloproliferativas Crónicas Filadelfia Negativas - GEMFIN)1.

Στην προηγουμένως αναφερθείσα μελέτη Φάσης ΙΙΙ RESPONSE, το υψηλό ποσοστό διασταυρούμενης μετάβασης (crossover) από τη βέλτιστη διαθέσιμη θεραπεία (BAT) στη ρουξολιτινίμπη απέκλειε την σύγκριση δεδομένωνσυνολικής επιβίωσης και ποσοστών θρόμβωσης. H RESPONSE ήταν μια διεθνής μελέτη ανοικτής επισήμανσης η οποία περιλάμβανε ασθενείς με αληθή πολυκυτταραιμία ανθεκτικούς ή με δυσανεξία στην υδροξυουρία, οι οποίοι τυχαιοποιήθηκαν με αναλογία 1:1 για να λάβουν είτε ρουξολιτινίμπη (δόση έναρξης 10 mg δύο φορές την ημέρα), είτε βέλτιστη διαθέσιμη θεραπεία (BAT), η οποία οριζόταν ως μονοθεραπεία επιλεγείσα από τον ερευνητή ή μόνον παρατήρηση. Οι ασθενείς του μητρώου GEMFIN στην ομάδα βέλτιστης διαθέσιμης θεραπείας (BAT)στην κλινική πράξη (real world), παρουσίαζαν αντίσταση ή δυσανεξία στην υδροξυουρία σύμφωνα με τα τροποποιημένα κριτήρια του Ευρωπαϊκού Δικτύου Λευχαιμίας και ελάμβαναν υδροξυουρία (ποσοστό 44%), βουσουλφάνη (10%), ραδιενεργό φωσφόρο (2%), ιντερφερόνη (6%), αναγρελίδη (12%), άλλη αγωγή (11%) ή καθόλου κυτταρομειωτική θεραπεία (26%). Ορισμένοι ασθενείς ελάμβαναν πολλαπλές θεραπείες.

Στη μελέτη GEMFIN, οι ασθενείς που έλαβαν ρουξολιτινίμπη εμφάνισαν σημαντική επιμήκυνση στη συνολική επιβίωση (HR=0,28 [0,11–0,72]) και μειωμένο κίνδυνο θρομβώσεων (HR=0,21 [0,06–0,76]) σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν BAT σε συνθήκες κλινικής πράξης (real world).

Σχετικά με τη ρουξολιτινίμπη
Η ρουξολιτινίμπη είναι ένας από του στόματος λαμβανόμενος αναστολέας των κινασών της τυροσίνης JAK 1 και JAK 2. Η ρουξολιτινίμπη έχει εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με αληθή πολυκυτταραιμία (PV) που παρουσιάζουν αντοχή ή δυσανεξία στην υδροξυουρία και για τη θεραπεία σχετικής με τη νόσο σπληνομεγαλίας ή συμπτωμάτων σε ενήλικες ασθενείς με πρωτοπαθή μυελοΐνωση (γνωστή επίσης ως χρόνια ιδιοπαθής μυελοΐνωση), μυελοΐνωση έπειτα από αληθή πολυκυτταραιμία ή μυελοΐνωση έπειτα από ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση. Η ρουξολιτινίμπη έχει λάβει έγκριση σε 101 χώρες για ασθενείς με μυελοΐνωση, περιλαμβανομένων των χωρών της Ε.Ε., της Ελβετίας, του Καναδά, της Ιαπωνίας, και σε περισσότερες από 75 χώρες για ασθενείς με αληθή πολυκυτταραιμία, περιλαμβανομένων των χωρών της Ε.Ε., της Ελβετίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά. Οι ακριβείς ενδείξεις για τη ρουξολιτινίμπη ποικίλλουν από χώρα σε χώρα. Πρόσθετες υποβολές σε ρυθμιστικές αρχές βρίσκονται εν εξελίξει παγκοσίως τόσο για την μυελοΐνωση όσο και για την αληθή πολυκυτταραιμία.
​
Η Novartis έχει λάβει άδεια για τη ρουξολιτινίμπη, από την Incyte Corporation για ανάπτυξη και εμπορεία εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ρουξολιτινίμπη κυκλοφορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Incyte Corporation για τη θεραπεία ασθενών με αληθή πολυκυτταραιμία που έχουν παρουσιάσει ανεπαρκή ανταπόκριση ή δυσανεξία στην υδροξυουρία και για τη θεραπεία ασθενών με ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου μυελοΐνωση.

Η συνιστώμενη δόση έναρξης της ρουξολιτινίμπης στην αληθή πολυκυτταραιμία είναι 10 mg, λαμβανόμενα από το στόμα δύο φορές την ημέρα. Η συνιστώμενη δόση έναρξης της ρουξολιτινίμπης στην μυελοΐνωση είναι 15 mg από του στόματος δύο φορές την ημέρα για ασθενείς με αριθμό αιμοπεταλίων μεταξύ 100.000 mm3 και 200.000 mm3, και 20 mg δύο φορές την ημέρα για ασθενείς με αριθμό αιμοπεταλίων >200.000 mm3. Οι δόσεις δύνανται να τιτλοποιούνται με βάση την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα.

Clawback, Παρατηρητήριο Τιμών, Διαγωνισμοί Νοσοκομείων, το τρίπτυχο προβλημάτων για το σύστημα Υγείας και τους ασθενείς

Αναγκαίος ο δημόσιος διάλογος με όλους τους θεσμικούς φορείς, επισημαίνει ο ΣΕΙΒ για την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου

Σε μια παρατεταμένα αβέβαιη περίοδο βρίσκεται το σύνολο του κλάδου των Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων, επισημαίνει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ιατρικών & Βιοτεχνολογικών προϊόντων (ΣΕΙΒ) κατά την οποία διαιωνίζονται προβλήματα τόσο λόγω εσφαλμένων πεποιθήσεων, σε πολλές περιπτώσεις, εκ μέρους της Πολιτείας όσο και λόγω απουσίας εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Clawback, Παρατηρητήριο Τιμών, διαγωνισμοί στα Νοσοκομεία, αποτελούν το τρίπτυχο των ανοιχτών θεμάτων που αφορούν τον κλάδο, στο οποίο έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα που αφορά την επίκαιρη εφαρμογή του Νόμου για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων.

Το Clawback όπως σημειώνει ο ΣΕΙΒ θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα πολλών εταιρειών με βιοτεχνολογικά προϊόντα και κυρίως την κάλυψη των αναγκών συγκεκριμένων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, αφού ο ΕΟΠΥΥ, βασιζόμενος στην αύξηση των δαπανών Υγείας τωντελευταίων χρόνων, επιχειρεί με ανορθόδοξους τρόπους να συγκρατήσει τις δαπάνες μέσω τόσο της μείωσης των τιμών αποζημίωσης όσο και κυρίως του Clawback. Όπως τονίζει ο Πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΙΒ, Γεράσιμος Λειβαδάς, «Η συγκράτηση των δαπανών Υγείας σε λογικά πλαίσια είναι αίτημα και του Συνδέσμου μας καθώς αντιλαμβανόμαστε και βιώνουμε οι ίδιοι τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που διανύει η χώρα. Όμως σήμερα βρισκόμαστε ‘όμηροι’ του Clawbackκαθώς οι εταιρείες μας θα έπρεπε να γνωρίζουν εδώ και 6 μήνες το ύψος που αναλογεί για κάθε κατηγορία προϊόντων ώστε να προβούν σε κάθε απαραίτητη επιχειρηματική ρύθμιση η οποία θα διασφαλίσει τόσο τη βιωσιμότητα των εταιρειών όσο και την απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών σε απαραίτητα προϊόντα για την υγεία τους» και συμπλήρωσε ότι «έχουμε προβεί θεσμικά, σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης του ΕΟΠΥΥ και του Υπουργείου Υγείας, μέσω επιστολών, συναντήσεων, προτάσεων, όμως δυστυχώς μέχρι σήμερα κάθε προσπάθεια έχει πέσει στο κενό». 

Ένα ακόμα φλέγον ζήτημα που απασχολεί τον κλάδο είναι η συνεργασία με τα Δημόσια Νοσοκομεία και η αποτελεσματική και διαφανής διενέργεια διαγωνισμών καθώς και το Παρατηρητήριο Τιμών, που όπως σημειώνει ο κ. Λειβαδάς «πριν 15 ημέρες, χωρίς καμία σχετική ενημέρωση από την Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας, ενεργοποιήθηκε, μετά από 1 χρόνο απραξίας, το Παρατηρητήριο Τιμών το οποίο ήταν κυρίως υπεύθυνο για τις στρεβλώσεις στην αγορά, επηρεάζοντας άμεσα την ποιότητα των παρεχομένων ιατρικών υλικών. Σήμερα,όπως φαίνεται, η λογική, δυστυχώς, παραμένει ίδια με του παρελθόντος, μειώνοντας τις τιμές των προϊόντων αδιακρίτως, χωρίς θεσπισμένα κριτήρια και χωρίς να έχει προηγηθεί μιαουσιαστική συνεργασία της ΕΚΑΠΥ με τον ΣΕΙΒ, η οποία θα έδινε πραγματικές και ουσιαστικές λύσεις στην ορθή και δίκαιη τιμολόγηση των προϊόντων». Ο κ. Λειβαδάς τονίζει δε ότι «είναι άμεσα επιβεβλημένη η διεξαγωγή διαγωνιστικών διαδικασιών από τα Νοσοκομεία για να είναι δυνατή η προμήθεια των καλύτερων ποιοτικώς υλικών στη βέλτιστη δυνατή τιμή. Βρισκόμαστε στη δύσκολη θέση να απαιτούν τα Νοσοκομεία από τα Μέλη μας την παράδοση απολύτως απαραίτητων προϊόντων και υλικών, χωρίς την έκδοση τιμολογίων! Τα Νοσοκομεία θέλοντας να ξεπεράσουν τους περιορισμούς στην εξασφάλιση κονδυλίων, προβαίνουν σε παραγγελίες χωρίς τον μοναδικό Αριθμό Διαδικτυακής Ανάρτησης που πιστοποιεί την έγκριση ποσού, και αυτό κυρίως συναντάται σε μεγάλα νοσηλευτικά Ιδρύματα για ειδικά  υλικά που χρησιμοποιούνται επ’ ονόματι ασθενούς». Αναφορικά με τα υλικά που απευθύνονται ονομαστικά στους ασθενείς σημειώνεται ότι λόγω του Ευρωπαϊκού Κανονισμού Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είναι απαραίτητη η διασφάλιση της ανωνυμίας των ασθενών και δεν επιτρέπει στα Νοσοκομεία να αποστέλλουν στις εταιρείες παραγγελίες με το όνομα του ασθενούς. Ο κ. Λειβαδάς τονίζεισχετικά ότι «O Νόμος για την προστασία των δεδομένων δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα καθολικάαπό τα Νοσοκομεία. Ενώ σε όλον τον κόσμο ο κάθε ασθενής συνοδεύεται από έναν μοναδικό αριθμό που τον ακολουθεί, στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει εφαρμοστεί ένα ανάλογο σύστημα, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα το όνομα του ασθενούς. Ο ΣΕΙΒ ως ένθερμος υποστηρικτής της διαφάνειας και της ορθής επιχειρηματικής πρακτικής θα κάνει ότι απαιτείται για να διαφυλάξει τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών σύμφωνα με τον Νόμο».

Ο ΣΕΙΒ αναγνωρίζοντας τα οφέλη που προσφέρει το σύνολο των Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων για την καλύτερη ποιότητα ζωής των ασθενών, δεσμεύεται σε κάθε δημόσια συζήτηση, με όλους τους θεσμικούς φορείς, προσβλέποντας στην άμεση διευθέτηση όλων των προβλημάτων που δυσκολεύουν την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος Υγείας αλλά και διακυβεύουν την παροχή του υπέρτατου αγαθού της Υγείας, ισότιμα σε όλους τους πολίτες.

Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου, 19 Ιουνίου

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr

Στις 22 Δεκεμβρίου 2008, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε για πρώτη φορά τη Δρεπανοκυτταρική αναιμία ως ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτής της απόφασης, A/63/L63, ήταν και ο καθορισμός της 19ης Ιουνίου, εκάστου έτους, ως «Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου». Μία παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Ο πρώτος εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας Δρεπανοκυτταρικής νόσου, στις 19 Ιουνίου 2009, έγινε στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO - World Health Organization), το Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης Παιδιών των Ηνωμένων Εθνών (UNICEF - United Nations Children's Emergency Fund) και τα Ηνωμένα Έθνη (UN - United Nations).

Η Δρεπανοκυτταρική Αναιμία και Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία χαρακτηρίζονται από την παρουσία της παθολογικής αιμοσφαιρίνης S. Τα ερυθροκύτταρα με αιμοσφαιρίνη S γίνονται δύσκαμπτα και παίρνουν το σχήμα δρέπανου προκαλώντας απόφραξη των μικρών αγγείων, ελλιπή οξυγόνωση του αίματος και βλάβη στους ιστούς. 

Γνωρίζουμε τον Αιματολογικό Καρκίνο, 2 Ιουνίου 2018 στο ξενοδοχείο ΚΑΨΗΣ στην Θεσσαλονίκη.

ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

Επιστημονική Ημερίδα Ενημέρωσης Και Ευαισθητοποίησης

Η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου – ΕΛΛΟΚ, στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης του 2018 διοργανώνει επιστημονική ημερίδα με τίτλο

«Γνωρίζουμε τον Αιματολογικό Καρκίνο»

που θα  πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Ιουνίου 2018 στο ξενοδοχείο ΚΑΨΗΣ στην Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται για την πρώτη εκδήλωση που πραγματοποιείται από την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρειο Ελλάδα και έχει ιδιαίτερη αξία για μας, καθώς με τον τρόπο αυτό επιχειρούμε να αναδείξουμε τη δυναμική της περιφέρειας, να έρθουμε πιο κοντά στους ανθρώπους της, να ακούσουμε τη φωνή τους και να δώσουμε τη δυνατότητα να συμμετάσχουν, να ακουστούν, να μοιραστούν τα βιώματα και τις γνώσεις τους. Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των στελεχών των οργανώσεων ασθενών με καρκίνο, η ανταλλαγή εμπειριών, η καλλιέργεια συνεργασιών και η μεταλαμπάδευση και στη συνέχεια διάχυση της πληροφόρησης στον πληθυσμό σε τοπικό επίπεδο, αποτέλεσαν επίσης ουσιαστικά κίνητρα για την πραγματοποίηση της Ημερίδας στη Θεσσαλονίκη.  

Με τον όρο αιματολογικός καρκίνος αναφερόμαστε σε κακοήθειες του αίματος, οι οποίες είναι συνήθως άγνωστης αιτιολογίας. Υπολογίζεται ότι οι μορφές αιματολογικού καρκίνου αποτελούν περίπου το 10% όλων των νεοπλασιών και χαρακτηρίζονται από υπερβολική ανάπτυξη των λεμφοκυττάρων τα οποία συχνά εκτός του μυελού των οστών, επηρεάζουν και άλλα ζωτικά όργανα όπως το συκώτι, ο σπλήνας, οι λεμφαδένες. Οι συχνότερες μορφές του είναι οι Λευχαιμίες, οι οποίες προέρχονται συνήθως από το μυελό των οστών, τα Λεμφώματααπό τους λεμφαδένες και τα Μυελώματα από τα πλασματοκύτταρα του μυελού των οστών. Αποτελούν δε  κατηγορίες κακοήθων νεοπλασμάτων του αιμοποιητικού και του ανοσοποιητικού συστήματος.

Συγκρίνοντας τις δεκαπέντε συχνότερες μορφές καρκίνου, η λευχαιμία ήταν η 8η αιτία θανάτου από κάποια μορφή καρκίνου το 2012 , και η 11η συχνότερη αιτία εμφάνισης καρκίνου.Σύμφωνα με άλλα στοιχεία περισσότεροι από 1.000.000 άνθρωποι ζουν με λέμφωμα και κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 360.000 νέες περιπτώσεις, ενώ πεθαίνουν περίπου 200.000 άτομα. Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου 1400 νέες περιπτώσεις λευχαιμίας, 2500 περιπτώσεις λεμφωμάτων και 400 πολλαπλού μυελώματος. Συνήθως ο αιματολογικός καρκίνος προσβάλει άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ωστόσο η Οξεία Λεμφογενής Λευχαιμία είναι η ποιο συχνή μορφή καρκίνου που εμφανίζεται στην παιδική ηλικία. Οι Αιματολογικοί καρκίνοι έχουν γενικότερα υψηλή συχνότητα εμφάνισης κατά την παιδική και εφηβική ηλικία και αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το IARC (2015), παρατηρείται αυξητική τάση παγκοσμίως στη συχνότητα εμφάνισης, καθώς από τις 165.000 νέες περιπτώσεις ετησίως, ο αριθμός έχει ανέβει σε 215.000 περιπτώσεις για παιδιά 14 ετών και μικρότερα και σε 85.000 νέες περιπτώσεις για παιδιά ηλικίας 15 – 19 ετών.

Για την αντιμετώπιση των πολλαπλών προκλήσεων που θέτει ο αιματολογικός καρκίνος, η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου συνεργάζεται στενά με το Σύλλογο Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών «Όραμα Ελπίδας»,  με τον οποίο έχουν ήδη αναπτυχθεί επί μέρους δράσεις με αρκετά από τα μέλη μας. Η νέα αυτή συνεργασία αποτελεί για την ΕΛΛΟΚ γεγονός ιδιαίτερης σημασίας, καθώς έχει σκοπό να δημιουργήσει σειρά νέων δράσεων σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ώστε να λάβουν ενημέρωση οι τοπικές κοινωνίες για τον αιματολογικό καρκίνο,καθώς και για τη σημασία της δωρεάς μυελού των οστών. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της Ημερίδας δοθεί η δυνατότητα να ενημερωθούν οι συμμετέχοντες για την αξία της εθελοντικής Δωρεάς Μυελού των Οστών ώστε να γίνουν και οι ίδιοι κοινωνοί της ιδέας.

Η πρώτη Κυριακή του Ιουνίου κάθε χρόνο και φέτος η Κυριακή  3 Ιουνίου, έχει καθιερωθεί σε όλο κόσμο ως η Παγκόσμια Ημέρα Επιβίωσης από τον Καρκίνο. Είναι μια ημέρα γιορτής για όσους έχουν επιβιώσει, ενθάρρυνσης για όσους διαγνώσθηκαν πρόσφατα,  συνάντησης υποστήριξης, αγάπης και φροντίδας για τις οικογένειες, και ενημέρωσης του κοινού. ΤηνΚυριακή, 3 Ιουνίου 2018, χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα τιμήσουν τους επιβιώσαντες και θα δείξουν στον κόσμο ότι η ζωή μετά μια εμπειρία καρκίνου μπορεί να είναι πολύ καλύτερη από πριν, ακόμη και να αποτελέσει ένα νέο ξεκίνημα, να γίνει έμπνευση για άλλους. 

Η Επιστημονική Ημερίδα για τον Αιματολογικό Καρκίνο, πραγματοποιείται με την Αιγίδα των: 

• Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας

• Δήμος Θεσσαλονίκης

• Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης

• Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας

Η Επιστημονική Ημερίδα για τον Αιματολογικό Καρκίνο πραγματοποιείται με τη συμμετοχή Διακεκριμένων Ελλήνων Επιστημόνων και θα μεταδίδεται ζωντανά (Livestreaming) μέσω διαδικτύου από τη σελίδα του Facebook της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου. (Κάντε like στη σελίδα μας και παρακολουθήστε ζωντανά την ημερίδα). Οι παρουσιάσεις και όλο το υλικό θα είναι διαθέσιμα μετά το πέρας της Ημερίδας στο site της ΕΛΛΟΚ. Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα της Ημερίδας εδώ.

Η Επιστημονική Ημερίδα για τον Αιματολογικό Καρκίνο πραγματοποιείται με την ευγενική άνευ όρων Χορηγία και Υποστήριξη των εταιρειών:

Επίσημοι Χορηγοί : 

                                               Bristol-Myers Squibb, ΒΙΑΝΕΞ, Genesis Pharma

Υποστηρικτές :

                                                            Abbvie, AMGEN, Roche

Χορηγοί επικοινωνίας : 

            DailyPharmaNews,  HealthDaily,  Ο Κόσμος του Φαρμακείου,   Virus.com.gr,   TV100,  FM100

Χορηγός Υπηρεσιών Διαδικτύου:

                                                                             MADLINK

Ευγενική Προσφορά Προϊόντων:

                                                                  ESTEE LAUDER, KYANA

Η ομάδα αίματος Ο υπερδιπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου από αιμορραγία μετά από σοβαρό τραυματισμό

Οι άνθρωποι με ομάδα αίματος Ο έχουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από αιμορραγία μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό, σε σχέση με όσους έχουν άλλη ομάδα αίματος, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα.

Το ποσοστό θανάτου σε βαριά τραυματισμένους ασθενείς με ομάδα Ο είναι 28% σε σχέση με 11% κατά μέσο όρο στους ασθενείς που έχουν άλλη ομάδα αίματος.

Οι ερευνητές του Ιατρικού και Οδοντιατρικού Πανεπιστημίου του Τόκιο, με επικεφαλής τον δρα Γουατάρου Τακαγιάμα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Critical Care", σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου» και την «Τέλεγκραφ», μελέτησαν τις περιπτώσεις 901 ασθενών που είχαν εισαχθεί στα τμήματα επειγόντων περιστατικών ιαπωνικών νοσοκομείων.

«Η απώλεια αίματος είναι η κύρια αιτία θανάτου των ασθενών με σοβαρό τραυματισμό, όμως είναι σπάνιες οι μελέτες πάνω στη σχέση ανάμεσα στις διαφορετικές ομάδες αίματος και στον κίνδυνο θανάτου. Θέλαμε να ελέγξουμε κατά πόσο όντως η επιβίωση μετά από τραυματισμό επηρεάζεται από τις διαφορές στην ομάδα του αίματος», δήλωσε ο Τακαγιάμα.

ΑΠΕ

Oξεία μυελογενής λευχαιμία, Παγκόσμια ημέρα Ευαισθητοποίησης

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr



H 21η Απριλίου θεσπίστηκε για πρώτη φορά φέτος ως 
Παγκόσμια ημέρα Ευαισθητοποίησης για την οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ).
Η οξεία μυελογενής λευχαιμία  είναι ένας επιθετικός καρκίνος του αίματος που εμφανίζεται στα κύτταρα του μυελού των οστών, πλήττει ανθρώπους όλων των ηλικιών και συχνά απαιτεί μήνες εντατικής χημειοθεραπείας σε νοσοκομείο.
Η ΟΜΛ είναι η συνηθέστερη οξεία λευχαιμία, ή αιματολογικός καρκίνος, στους ενήλικες. Αντιστοιχεί σε ποσοστό περίπου 25% όλων των λευχαιμιών σε ενήλικες παγκοσμίως, με τα υψηλότερα ποσοστά επίπτωσης να εμφανίζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρώπη και στην Αυστραλία. Παρουσιάζει επίσης το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης σε σύγκριση με όλες τις λευχαιμίες ενηλίκων.

Στην ΟΜΛ, τα λευκά αιμοσφαίρια δεν είναι ικανά να ωριμάσουν και αντ’ αυτού διαμορφώνουν μια συσσώρευση «βλαστών», που καταλαμβάνουν το χώρο από τα φυσιολογικά αιμοσφαίρια. Οι μεταλλάξεις σε συγκεκριμένα γονίδια, όπως το FLT3, εντοπίζονται σε πολλά περιστατικά της νόσου. Ο γενετικός έλεγχος για μεταλλάξεις στους νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με ΟΜΛ μπορεί να βοηθήσει να καθοριστεί η πρόγνωση και οι ενδεχόμενες στρατηγικές θεραπείας.

Στην Ε.Ε., εκτιμάται ότι περισσότερα από 18.000 νέα περιστατικά ΟΜΛ διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο. Κατά προσέγγιση, ένα τρίτο των ασθενών με ΟΜΛ έχουν την γονιδιακή μετάλλαξη FLT3. Ο FLT3 είναι ένας τύπος υποδοχέα κυτταρικής επιφάνειας, ο οποίος παίζει ρόλο στην αύξηση του αριθμού ορισμένων αιμοσφαιρίων. Η γονιδιακή μετάλλαξη FLT3 μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη εξέλιξη της νόσου, υψηλότερα ποσοστά υποτροπής και χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης σε σύγκριση με άλλες μορφές ΟΜΛ.

Τα συμπτώματα της ΟΜΛ προκαλούνται από την αντικατάσταση των φυσιολογικών κυττάρων του μυελού των οστών με λευχαιμικά κύτταρα, γεγονός που προκαλεί ελάττωση στον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, των αιμοπεταλίων και των φυσιολογικών λευκών αιμοσφαιρίων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, δύσπνοια, εύκολη πρόκληση μελανιασμάτων και αιμορραγιών, καθώς και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης. Πολλοί παράγοντες κινδύνου και χρωμοσωμικές ανωμαλίες έχουν αναγνωριστεί, αλλά η συγκεκριμενοποίηση της αιτίας δεν έχει επιτευχθεί. Όπως και στην οξεία λεμφογενή λευχαιμία, η ΟΜΛ εξελίσσεται ραγδαία και τυπικά είναι θανατηφόρος μέσα σε διάστημα λίγων βδομάδων ή μηνών, αν δεν αντιμετωπιστεί.

Η ΟΜΛ έχει πολλούς υποτύπους και η θεραπεία και πρόγνωσή της ποικίλει ανάλογα με τους τύπους αυτούς. Η πενταετής επιβίωση κυμαίνεται μεταξύ 15-70% και το ποσοστό υποτροπής μεταξύ 33-78%, ανάλογα με τον τύπο. Η ΟΜΛ αρχικά αντιμετωπίζεται με χημειοθεραπεία που στοχεύει στην επίτευξη ύφεσης της ασθένειας. Στη συνέχεια οι ασθενείς μπορεί να υποβληθούν σε επιπρόσθετη χημειοθεραπεία ή μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων.

Ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Έλλη Παπαεμμανουήλ του βρετανικού Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger και του Αντικαρκινικού Κέντρου Memorial Sloan Kettering της Νέας Υόρκης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine, μελέτησαν γενετικά 1.540 ασθενείς, εστιάζοντας σε πάνω από 100 γονίδια που προκαλούν λευχαιμία.

Η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με οξεία μυελογενή λευχαιμία χωρίζονται σε τουλάχιστον 11 μεγάλες ομάδες, η καθεμιά από τις οποίες εμφανίζει διαφορετικό γενετικό και κλινικό «προφίλ». Παρόλο που μεταξύ τους οι 11 ομάδες έχουν κοινά χαρακτηριστικά, οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν ένα σαφώς διακριτό και μοναδικό συνδυασμό γενετικών μεταλλάξεων που ευθύνονται για τη λευχαιμία.

Ανάλογα με το «προφίλ» κάθε ασθενούς, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να προβλέψουν καλύτερα κατά πόσο θα θεραπευθεί με τις υπάρχουσες θεραπείες. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την ευρύτερη χρήση των γενετικών τεστ στην κλινική πρακτική.

Διαβάστε επίσης

Τι είναι η λευχαιμία; Ποιοι κινδυνεύουν; Υπάρχει θεραπεία και πώς είναι η ζωή του αρρώστου μετά την ίαση;