MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Κατάθλιψη

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάθλιψη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάθλιψη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Οι πολλές ώρες μπροστά από μία οθόνη προκαλεί κατάθλιψη στους εφήβους

Διαρκώς επιδεινούμενη φαίνεται να είναι η ψυχική υγεία εφήβων και νεαρών που περνούν πολλές ώρες μπροστά από μία οθόνη laptop ή smartphone. Όσο πιο εξαρτημένος είναι ένας έφηβος τόσο αυξάνονται τα ποσοστά κατάθλιψης ακόμη και αυτοκτονικού ιδεασμού σύμφωνα με διεθνείς έρευνες τις οποίες επιβεβαιώνει μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 FM», η σχολική ψυχολόγος, απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας Α.Π.Θ., Γεωργία Κιζιρίδου.
Οτιδήποτε δημιουργήθηκε και έχει οθόνη υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για να είναι εργαλείο, όπως σχολιάζει η ψυχολόγος. Οτιδήποτε χρησιμοποείται ορθολογικά και υπάρχει στόχος στη χρήση του, δε συνδέεται με αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία.
«Αν η καθημερινή χρήση έχει τάσεις εξάρτησης, ειδικά από εφήβους και νέα άτομα ( αν αφήσουμε χωρίς οποιαδήποτε οθόνη για κάποιες μέρες ή ακόμη ιαι κάποιες ώρες από έναν έφηβο και ο ίδιος βγάλει επιθετική συμπεριφορά, ή δείχνει να μην μπορεί χωρίς μία τέτοια συσκευή), τότε τα ποσοστά που συνδέονται με την κατάθλιψη είναι πάρα πολύ υψηλά, όπως και με τις τάσεις αυτοκτονίας ή ακόμη και τον αυτοκτονικό ιδεασμό» επισημαίνει η κ. Κιζιρίδου.
«Πάνω από ένα ποσοστό 50% των παιδιών , άνω των 12 ετών, έχουν smartphone», αναφέρει η ψυχολόγος, τονίζοντας ότι η πολύωρη ενασχόληση στο διαδίκτυο και τα social media προκαλεί στεναχώρια και δυστυχία στους εφήβους.
«Βρήκαν ότι έφηβοι που περνούσαν πέντε ώρες μπροστα σε μία οθόνη είχαν 71% περισσότερο αυξημένο συντελεστή ρίσκου όσον αφορά τη σκέψη αυτοκτονίας, σε σύγκριση με αυτούς που ξόδευαν μία ώρα και λιγότερο. Οι παράγοντες ανέβηκαν μεταά από δύο ώρες on line την ημέρα. Επίσης διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερη ώρα περνούσαν στα social media τόσο οδηγούνταν σε στεναχώρια και δυστυχία».
Όπως επισημαίνει η σχολική ψυχολόγος δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον εξεικευμένες κλινικές εφήβων που έχουν ως στόχο την απεξάρτηση από κινητά, video games και τη νέα τεχνολογία. «Όποιος ζει στην εικονική πραγματικότητα και δεν έχει επαφή με την πραγματική ζωή χωρίς αληθινές κοινωνικές επαφές μόνο με διαδυκτιακούς φίλους είναι λογικό να έχει συμπτώματα κατάθλιψης αφού ζει σε έναν δικό του κόσμο, μη πραγματικό», σημειώνει η κ. Κιζιρίδου.
Οι έφηβοι, αναφέρει η ψυχολόγος, αναζητούν την ταυτότητά τους, είναι έτσι πιο επιρρεπείς. Για να ανήκουν κάπου μπορεί να κάνουν βλαπτικές επιλογές. «Ουσιαστικά το διαδίκτυο και τα social media είναι η παλιά γειτονιά, απλά τώρα οι κίνδυνοι είναι αυξημένοι καθώς κάποιος μπορεί να παρουσιάσει τον εαυτό του πίσω από ένα πληκτρολόγιο, όπως αυτός θέλει, με μία εντελώς ψεύτικη ταυτότητα. Όταν ο έφηβος ανακαλύψει ότι εξαπατήθηκε από τέτοιο πρόσωπο ή ομάδα είναι φυσικό να στεναχωρηθεί ή να έχει συμπτώματα κατάθλιψης», τονίζει.
Όμως τι θα μπορούσαμε να κάνουμε προκειμένου να πείσουμε έναν έφηβο να μην περνά πολλές ώρες μπροστα από κάποια οθόνη; Η κ. Κιζιρίδου επισημαίνει την ανάγκη συνεργασίας και κατανόησης από τους ενήλικες και την αποφυγή του κηρύγματος που δεν βοηθά σε αυτή την ηλικία.
«Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία συνιστά το πολύ μιάμισι ώρα μπροστά σε οποιαδήποτε οθόνη. Ο ρόλος του γονιού είναι πολύ σημαντικός. Πρέπει να αποφύγει να κάνει κήρυγμα. Θα πρέπει να δίνει όμως το παράδειγμα, δεν μπορεί να ζητά από το παιδί του κάτι τέτοιο και ο ίδιος να ξοδευει πολύ χρόνο στον υπολογιστή ή στο κινητό. Ο έφηβος παρατηρεί και αντιγράφει συμπεριφορές» , σχολιάζει.
«Σε καμία περίπτωση πάντως δεν πρέπει να δαιμονοποιηθούν οι συσκευές αυτές και το διαδίκτυο καθώς είναι εργαλεία. Να βρίσκουν οι γονείς τη χρυσή τομή, να προτείνουν δηλαδή την ορθολογική χρήση της τεχνολογίας και την κατανομή των ωρών σε ψυχαγωγία, εργασίες για το σχολείο και πληροφόρηση», καταλήγει η σχολική ψυχολόγος.
Συνέντευξη στον Σ. Κυριακίδη
Επιμέλεια Ε. Μπιμπίκου
ΑΠΕ

Οι Έλληνες στο μονοπάτι μιας συστηματοποιημένης κατάθλιψης

"Κατάθλιψη είναι η ανικανότητα σύλληψης κάποιας οποιασδήποτε προοπτικής μέλλοντος..."
Καταφέραμε μόνοι μας να είμαστε καταθλιπτικοί, αφού το περιβάλλον που εμείς οι ίδιοι μέσω των επιλογών μας δημιουργήσαμε, παίρνει το σχήμα του ψυχισμού μας... Μάλλον, δεν έχουμε αντιληφθεί πως η συνεχιζόμενη μεμψιμοιρία δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αλλά αδειάζει το σήμερα από την όποια δύναμή του, στερώντας από εμάς τα ψυχικά καύσιμα για ν' αντιδράσουμε κατάλληλα.
Το ότι η κοινωνία βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, ούτε καν οι ίδιοι οι κυβερνητικοί "στρέσορες" και εργολάβοι αυτής της τραγικής συγκυρίας που έχει καταρρακώσει τη χώρα, τον κοινωνικό ιστό, και γενικά την ψυχολογία των πολιτών, που πλέον δεν έχουν προσδοκίες, σχέδια και στοχεύσεις για ένα μέλλον, που ούτως ή άλλως φαντάζει σκοτεινό!
Και βέβαια υπάρχει, για αυτούς που μπορούν, η λύση της φυγής στο εξωτερικό, αλλά είναι η κατάλληλη κίνηση, άραγε, για ανθρώπους με κατάθλιψη να εγκαταλείψουν τα "γνώριμα" και να ξεκινήσουν ουσιαστικά από το μηδέν, κάπου που νιώθουν ξένοι, έστω και αν το μεροκάματο είναι κατά πολύ πιο αξιοπρεπές και οι συνθήκες πολύ πιο ανθρώπινες;
Το αίσθημα όμως της αυτοσυντήρησης μοιάζει με συντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει, για να καθοδηγεί αόρατα τα επόμενα βήματα... Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί η πανεθνική κατάθλιψη να μην είχε να προσθέσει κάτι σε ό,τι έχει ήδη περιγραφεί ως "Νόσος των Ελλήνων", τα τελευταία ειδικά τρία χρόνια, όμως η πίεση για επιβίωση έχει όχι μόνον αλλοιώσει, αλλά έχει μάλλον μεταλλάξει τα ψυχικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων δίπλα και γύρω μας, αυτών δηλαδή των ανθρώπων που μερικά χρόνια πριν ήταν "άρχοντες", με οικογένεια, σπίτι, και τις ανέσεις που τους προσέφεραν οι κεκτημένες δεξιότητες, οι ακαδημαϊκές τους περγαμηνές και η εργασιακή τους "αριστεία".
Η αγωνία των ταλαιπωρημένων πολιτών και το αίσθημα της μη ύπαρξης "ορατής λύσης" στα προβλήματα προκάλεσε αποσυντονισμό της  καθημερινής ρουτίνας που δεν υπάρχει πια και θα χρειαστεί άπλετος χρόνος, για να ξαναδημιουργηθεί, έστω και υποτυπωδώς... με την κυβέρνηση να είναι εντελώς ανέκφραστη και περιφρονητική, απέναντι στον ασθενή-πολίτη, και, όπως ένας καθρέφτης, να του παρουσιάζει τίποτε άλλο πέρα από αυτό που θέλει να του δείχνει στο πρόσωπό του, ώστε να διατηρεί την επιβληθείσα καταστολή της σκέψης του, σε μια προσπάθεια να του δείξει πως δεν θα πρέπει να παλεύει, για να εξαφανίσει τα σύνδρομά του, αλλά να συντονιστεί με αυτά που κατευθύνουν την επαφή του με τον κόσμο που εκείνοι θέλουν να τον κάνουν μέρος του.
Γνωρίζουν οι κυβερνώντες πως η ικανότητα των πολιτών, να βρίσκονται στο "παρόν", είναι θεμελιώδης παράμετρος για τη διανοητική ισορροπία και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν να φθάσουν σε αυτήν την επίγνωση.
Το δημοψήφισμα δεν άφησε ανεπηρέαστες διαπροσωπικές σχέσεις ετών, εγκαθιδρύοντας έναν σιωπηρό νέο εθνικό διχασμό, που είναι σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία του σκοπού του όποιου κακόβουλου κυβερνήτη.
Οι λαοί, όμως, αγωνίζονται για την εθνική τους ανεξαρτησία, την απεξάρτηση από κάθε είδους καπηλευτές του μόχθου τους, αγωνίζονται για το δικαίωμα της ύπαρξής τους, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία! Αντ' αυτού, στην Ελλάδα υπάρχουν οι "μεν" και οι "δε", οι "αφισοκολλητές" πιστοί και οι άλλοι, οι αποκαλούμενοι από τους πρώτους... "γερμανοτσολιάδες" και... "φιλελέδες", που αναλίσκονται σε έναν σκληρό διαδικτυακό πόλεμο μιας άτυπης παράπλευρης διαπραγμάτευσης... για από τα παρελθόν χρωστούμενα.
Το γεγονός όμως είναι ένα: οδεύοντας προς την ταφόπλακα του επόμενου κρυφού μνημονίου, πριν την περίφημη "έξοδο"... από τα μνημόνια και τις επιτροπείες, η κοινωνία μουδιασμένη, σε ελεγχόμενο από το "καθεστώς" πανικό, βρισκόμενη υπό επίσης ελεγχόμενη ψυχολογική ασφυξία, με το θυμικό των καταθλιπτικών πολιτών  να παράγει "πόνο" και άκρατη "οργή", που συνοδεύεται συχνά από "κακία" για τους γύρω τους... τα λόγια έχουν πια στερέψει ή έστω χάσει τη σημασία τους, οι θέσεις εργασίας εξαφανίζονται στοχευμένα, μαζί με τις επιχειρήσεις που είτε βάζουν λουκέτο, είτε αποδημούν στα ξένα, η Ελλάδα μετεξελίσσεται σε... "νεκρή φύση" ενός ψυχεδελικού πίνακα ζωγραφικής, που δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφεί, παρόλο που, πριν τους "νυν", κάποιοι βιάστηκαν να αναθεματίσουν τους "πρώην", για την τότε κατάσταση που επικρατούσε και η οποία "δαιμονοποιήθηκε" άτσαλα, με τις γνωστές... πάλλουσες "πλατείες" και τους Λαζόπουλους απ' τις "υπόγες" και τα "τσαντίρια", να καθοδηγούν τις τότε εξελίξεις, με τα γνωστά συνεπακόλουθα... Οι σημερινοί αναρχοαυτόνομοι κυβερνητικοί  "παρτάκηδες"... και "Γλείφτες του Μελιού", από την ασφαλή θέση της αντιπολίτευσης τότε, αλυχτούσαν... παράφωνα για ανθρώπινα ερείπια και εθνικές μειοδοσίας, σκορπώντας στον τότε αλλοπρόσαλλο πολιτικό ορίζοντα ποτάμια με κροκοδείλια δάκρυα, υπερτροφικά λόγια εξαπάτησης και εμπαιγμού, για μικροσυνταξιούχους και μικροεπιχειρηματίες που όντως περνούσαν δύσκολα, για γέροντες που δήθεν λιμοκτονούσαν, για νέους  που ξενιτεύονταν προς κάποιο καλύτερο μέλλον με προοπτικές, για νέα ζευγάρια που δεν αποφάσιζαν να γεννήσουν παιδιά, λόγω της περιρρέουσας ανασφάλειας.
Και τώρα που μας καβάλησαν; Πώς περιγράφουν τις ουρές στα συσσίτια της εκκλησίας και των δήμων, τις "υπαίθριες κουζίνες" εθελοντών, την εισβολή εκατοντάδων επικίνδυνων λαθρο-τζιχαντιστών που καλοπερνούν στις πλάτες των Ελλήνων, περιμένοντας την κατάλληλη συγκυρία να ανατιναχθούν ανάμεσά τους... τα μερικά ευρώ βοήθημα σε συνταξιούχους... έναντι της σύνταξης που δικαιούνται, την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση ανθρώπων που νιώθουν αβοήθητοι, εξαπατημένοι και ταπεινωμένοι; 
Τι κάνουν οι "κυβερνήτες" μας; Ψελλίζουν διάφορες ουτοπικές "εκδοχές" και "σχέδια" στο πόδι ή γραμμένα πάνω σε χαρτοπετσέτα, που επιδιώκουν να περιορίσουν την "ένταση" στην κοινωνία και τις όποιες εντυπώσεις με σκοπό έναν και μοναδικό: να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τη θαλπωρή της καρέκλας και τα οφέλη της καταδυνάστευσης της χώρας. Ό,τι όμως και να δηλώσουν... ό,τι και να πράξουν, το γεγονός πως βρισκόμαστε σε κατήφορο χωρίς φρένα, δεν παύει να σκιαγραφεί την απόλυτη πραγματικότητα, που οι πολίτες βιώνουν καθημερινά σε όλα τα επίπεδα.
Η δημαγωγία και τα ψέματα σε όλο τους το μεγαλείο υπερθεμάτισαν στη φαντασία ενός ευκολόπιστου λαού, χωρίς το χάρισμα της αυτοκριτικής, για επιπολαιότητες και λάθη, που αναζητά με απελπισία κάποιον άλλο για να τα φορτώσει. 
Βολικό ήταν τότε... δεν λέω, αλλά μάλλον τώρα, όπως φαίνεται, η προπαγάνδα του χθες γύρισε μπούμερανγκ, σκορπώντας ακόμα περισσότερη θλίψη, ταπείνωση και κατάθλιψη, κυρίως όμως μια ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή να έρχεται από το ζοφερό μέλλον.
Η χειρότερη στιγμή των πολιτών αυτής της χώρας ήταν πριν από τρία... αλλά και δύο χρόνια, τότε που ανακάλυπταν πως ήταν κύριοι της τύχης τους, με αυξημένες δυνατότητες επιλογής. Και δεν ήταν θέμα καλής ή κακής τύχης. 
Τώρα, τρία χρόνια μετά, απελπίζονται και καταρρακώνονται, μη μπορώντας πια να κατηγορήσουν τη μοίρα, παρά μόνο οι μεν τις δικές τους επιλογές ή την παράξενη ανοχή που έδειξαν και συνεχίζουν να δείχνουν οι δε...
Στην ψυχιατρική, ένα καθαρό σημάδι ψυχοπαθολογίας είναι η προσκόλληση στο παρελθόν και η υποβάθμιση των γεγονότων του τώρα. Αντίθετα, ο προσανατολισμός προς το μέλλον είναι απόλυτα υγιής, αλλά θέλει αλλαγή στην "τροχοδρόμηση" στον διάδρομο της ζωής και τις τρεις μαγικές λέξεις: "θέλω", "απαιτώ" και "επιβάλλω".
Η τάση αποφυγής της αντιμετώπισης των προβλημάτων, και η συμφυής με αυτά συναισθηματική φόρτιση "απελπισίας", είναι η πρωταρχική βάση της "ψυχικής πάθησης" που ταλανίζει τους Έλληνες πολίτες και επιτρέπει σε κάποιους να συνεχίζουν ακόμα πιο δυναμικά την προσπάθεια άλωσης των συνειδήσεων και της δημιουργίας άβουλων "υποχειρίων"... Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι η αφύπνιση της ελληνικής συνείδησης, η μη υποστήριξη της "Μετριότητας" της "Προσωποληψίας" και της "Ζηλοφθονίας", η προώθηση της "Αριστείας", της "Αξιοκρατίας" και της "Δικαιοσύνης", η "Διδαχή" στα παιδιά μας της "Αγάπης για την πατρίδα" και η συνεχής προσπάθεια για "Αυτοβελτίωση" και "Ενσυναίσθηση", που έχουν εκλείψει δυστυχώς από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, με απόφαση ημεδαπών-ξένων προς τα ελληνικά ιδεώδη, που εκ λάθους αφέθηκαν να αρπάξουν τα πηδάλια της χώρας στα τρεμάμενα χέρια τους και που την οδηγούν κατευθείαν στους υφάλους μιας άρρωστης και ξεχασμένης "ιδεοληψίας, την οποία ξέθαψαν από το αραχνιασμένο μαυσωλείο, όπου για δεκαετίες πολλές βρισκόταν θαμμένη...
"Ας σταματήσουμε επιτέλους να ανατροφοδοτούμε την κατάθλιψη και τις φοβίες μας, και με τη συμπεριφορά και τις επιλογές μας ας αρχίσουμε να τις προκαλούμε σε εκείνους τους "αγύρτες", τους "πρωτοφορήτες", που μας εξαπάτησαν και συνεχίζουν να θέλουν να μας εξαπατούν... ξεκινώντας δυναμικά τώρα στη νέα χρονιά που μπήκε.
"Κάπου άκουσα, κε Τσίπρα, πως εκείνοι που θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο συνήθως συναντούν το "πεπρωμένο" τους στον δρόμο που επέλεξαν για να το αποφύγουν...".
Του Θοδωρή Γιάνναρου

Θ. Ασκητής στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Γιατί αυξάνεται η κατάθλιψη την περίοδο των Χριστουγέννων

«Ζηλεύω το φως των άλλων», η «υπερβολική χαρά με φοβίζει», «με πνίγει η μοναξιά». Έτσι αισθάνεται ένας άνθρωπος που βιώνει κατάθλιψη τις ημέρες των γιορτών, όπου σύμφωνα με τους ειδικούς την εορταστική περίοδο καταγράφονται πενταπλάσια ποσοστά καταθλιπτικών.
«Τα Χριστούγεννα γίνονται η αφορμή όχι μόνο για την επιδείνωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, αλλά ακόμα και για την εμφάνιση αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ. Θάνος Ασκητής, Νευρολόγος-Ψυχίατρος, Διδάκτορας Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, επιστημονικά υπεύθυνος του Κέντρου Ελέγχου Κατάθλιψης, το οποίο παρέχει δωρεάν συμβουλευτική γραμμή ψυχικής υποστήριξης-11718 (ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 10.00-14.00 και 16.00-20.00).
«Ζηλεύω το φως των άλλων», η «υπερβολική χαρά με φοβίζει», με πνίγει η μοναξιά». Έτσι αισθάνεται ένας άνθρωπος που βιώνει κατάθλιψη τις ημέρες των γιορτών, όπου σύμφωνα με τους ειδικούς την εορταστική περίοδο καταγράφονται πενταπλάσια ποσοστά καταθλιπτικών.
«Τα Χριστούγεννα γίνονται η αφορμή όχι μόνο για την επιδείνωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, αλλά ακόμα και για την εμφάνιση αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ. Θάνος Ασκητής, Νευρολόγος-Ψυχίατρος, Διδάκτορας Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, επιστημονικά υπεύθυνος του Κέντρου Ελέγχου Κατάθλιψης, το οποίο παρέχει δωρεάν συμβουλευτική γραμμή ψυχικής υποστήριξης-11718 (ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 10.00-14.00 και 16.00-20.00).
Σημαντική πρόκληση η διαχείριση των αρνητικών σκέψεων και της κατάθλιψης
Τα Χριστούγεννα αποτελούν μία περίοδο χαλάρωσης και ανανέωσης για τους περισσότερους ανθρώπους. Όλος ο κόσμος βλέπει το Δεκέμβρη σαν μία ευκαιρία απόδρασης και «ανάσας» από την ταλαιπωρία και τις φορτίσεις, που δημιουργεί ο απαιτητικός χειμώνας. Μικροί και μεγάλοι επιστρατεύουν το χαμόγελο και την αισιοδοξία τους, οργανώνουν τις αποδράσεις τους και ετοιμάζονται να ξεχυθούν στις αγορές για τα εορταστικά τους ψώνια. «Ωστόσο, η εμπειρία μας δείχνει, ότι αυτό το διάστημα δεν βιώνεται με τον ίδιο τρόπο από όλους τους ανθρώπους, και μάλιστα, μερικές φορές, μοιάζει ακόμα πιο απαιτητικό απ' ό,τι ο υπόλοιπος χρόνος, στα μάτια εκείνων, που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας. Εναργέστερα, μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις αυτής της περιόδου, φαίνεται να είναι η διαχείριση των αρνητικών σκέψεων και της κατάθλιψης», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ασκητής.
Προσθέτει ότι, για τον περισσότερο κόσμο, η περίοδος των εορτών είναι συνυφασμένη με την εγρήγορση, την ανεμελιά, την απόλαυση και την καλή διάθεση. «Ωστόσο, ο άνθρωπος με κατάθλιψη συνήθως δεν αντιλαμβάνεται τις συνθήκες αυτές με το ίδιο σκεπτικό. "Ζηλεύει" το φως των άλλων και νιώθει μειονεκτικά που δεν μπορεί να νιώσει την ίδια χαρά με εκείνους. Ο χειμωνιάτικος καιρός, η πολυκοσμία, η έντονη κινητικότητα και η οχλαγωγία τον κουράζουν και πολλές φορές τον τρομάζουν. Μάλιστα, όσον αφορά τη διάσταση του καιρού, εντοπίζονται και βιολογικές εξηγήσεις, καθώς στην Ψυχιατρική συναντάμε την "εποχιακή συναισθηματική διαταραχή", η οποία αποτελεί μία υποκατηγορία, θα λέγαμε, της κατάθλιψης. Η διαταραχή αυτή, οφείλεται στα μειωμένα επίπεδα ηλιακού φωτός και στην ελάττωση των επιπέδων μελατονίνης στον οργανισμό μας, μιας σπουδαίας ορμόνης, που προάγει τον ύπνο και την καλή ψυχική διάθεση».
Οικονομικές απαιτήσεις
Σύμφωνα με τον κ. Ασκητή, ένας άλλος σημαντικός περιβαλλοντικός παράγοντας, που φαίνεται «να ενισχύει το στρες και την καταθλιπτική διάθεση, είναι οι οικονομικές απαιτήσεις, οι οποίες την περίοδο των εορτών παρουσιάζουν συνήθως αυξητική τάση. Όταν ο οικογενειακός προϋπολογισμός είναι ούτως ή άλλως μικρός και μέσα σ' αυτόν πρέπει να ενσωματωθούν τα δώρα, τα εορταστικά τραπέζια και πιθανότατα κάποιες οικογενειακές αποδράσεις, τότε τα συναισθήματα του άγχους και η σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο, που φιγουράρει τρισευτυχισμένος μπροστά στις οθόνες και στις βιτρίνες των καταστημάτων, εντείνονται, ειδικά για όσους είναι γονείς».
Προσωπικοί παράγοντες
«Παράλληλα, προσωπικοί παράγοντες και γεγονότα ζωής, όπως η πρόσφατη απώλεια μίας θέσης εργασίας, τα προβλήματα υγείας, το πένθος, το διαζύγιο ή η εμφάνιση κάποιας σημαντικής διαπροσωπικής σύγκρουσης, μπορεί να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ψυχολογική κατάσταση ενός καταθλιπτικού ατόμου, επιδεινώνοντας με παραπλανητικό τρόπο την ανάγκη του για κοινωνική αποφυγή». Άλλωστε, όπως τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ασκητής «τα Χριστούγεννα, σηματοδοτούν από μόνα τους μία περίοδο εσωτερικού αναστοχασμού και απολογισμού των εμπειριών του χρόνου που πέρασε, καθώς συμπίπτουν με το καλωσόρισμα του νέου έτους. Συνεπώς, είναι επόμενο, όλοι όσοι νιώθουν ότι "δοκιμάστηκαν" ψυχικά μέσα σε αυτό το χρόνο, να δυσκολεύονται να απολαύσουν πραγματικά τις γιορτές σα να πρόκειται για μία περίοδο μεμονωμένη και αποκομμένη από όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Έτσι, πολλές φορές, τα Χριστούγεννα γίνονται η αφορμή όχι μόνο για την επιδείνωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, αλλά ακόμα και για την εμφάνιση αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών».
Όμως, πώς ακριβώς αισθάνεται ένας άνθρωπος με κατάθλιψη την περίοδο των εορτών;
«Δεν είναι λίγες οι φορές, που η σκέψη των ατόμων αυτών εγκλωβίζεται σε αρνητικά σενάρια και ενοχές, καθώς νιώθουν ότι δεν έχουν τη δύναμη να προσφέρουν χαρά στους δικούς τους ανθρώπους και κυρίως στην οικογένεια τους: "Νιώθω άσχημα, δεν θέλω να με βλέπουν έτσι τα παιδιά μου! Συχνά, με ρωτούν: μαμά, γιατί είσαι έτσι; και τότε μου έρχεται να βάλω τα κλάματα! Προσπαθώ να κρύβω τα συναισθήματά μου...". Η αλήθεια είναι, ότι η περίοδος αυτή, γίνεται ακόμα πιο απαιτητική για κάποιους, επειδή στην πραγματικότητα τους φέρνει αντιμέτωπους με εικόνες και εμπειρίες, που είναι πλήρως αντίθετες με τον δικό τους συναισθηματικό κόσμο, ο οποίος κυριεύεται από μία αίσθηση "ανηδονίας": Τίποτα δεν με ευχαριστεί! Με το ζόρι στολίσαμε το δέντρο στο σπίτι, για τα παιδιά! Βγαίνω έξω με το σύντροφό μου και τους φίλους μας και δεν αισθάνομαι τίποτα, καμία συγκίνηση! Οι άλλοι μιλούν και εγώ απλά κάθομαι και τους ακούω!», λέει ο κ. Ασκητής.
Πολύτιμοι σύμμαχοι του καταθλιπτικού
«Είτε πρόκειται για ένα άτομο που αντιμετωπίζει ορισμένα καταθλιπτικόμορφα συμπτώματα και έχει αποφασίσει να ενταχθεί σε κάποιο ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα, είτε πρόκειται για ένα άτομο που έχει διαγνωστεί με κλινική κατάθλιψη και έχει αρχίσει να λαμβάνει κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή, η αναγνώριση των εναλλαγών της διάθεσης και η αναζήτηση βοήθειας από έναν εξειδικευμένο φορέα ψυχικής υγείας, συνιστούν το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα προς τη θεραπεία. Στη συνέχεια, η συμφιλίωση με τον ίδιο τον εαυτό, η εμπιστοσύνη απέναντι στη θεραπευτική διαδικασία αλλά και η αποδοχή του χρόνου που απαιτείται, χαρτογραφούν τους 3 πιο πολύτιμους "συμμάχους" του καταθλιπτικού ατόμου», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ασκητής.
Και προσθέτει: «Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, αυτά τα Χριστούγεννα να μοιάζουν πιο "απαιτητικά" από τα υπόλοιπα. Όμως, το άτομο οφείλει να πιστέψει πραγματικά στην προσπάθειά του και να βεβαιωθεί ότι ο επόμενος χρόνος θα είναι ένας από τους πιο όμορφους της ζωής του, καθώς θα τον βρει πιο συνειδητοποιημένο και ένα βήμα πιο κοντά στον αληθινό εαυτό του. Φυσικά, και στην προσπάθεια αυτή, κρίσιμο και ουσιαστικό ρόλο διαδραματίζει ο σύντροφός του ατόμου, αλλά και το ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Ιδιαίτερα όσον αφορά τον σύντροφο, ο ρόλος του είναι να λειτουργεί με τρόπο συγκαταβατικό και συνάμα ενθαρρυντικό, χωρίς να ασκεί πίεση και να γίνεται επικριτικός: "Θα μας τρελάνεις όλους με τη συμπεριφορά σου!", "Εσύ ευθύνεσαι, που είσαι έτσι, αφού δεν κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις!"».
Ο μεγαλύτερος εχθρός της κατάθλιψης είναι η απόκρυψη των συμπτωμάτων της
Ο κ. Ασκητής καταλήγει ότι «αναμφίβολα, η κατάθλιψη είναι μία πρόκληση για κάθε άνθρωπο και για κάθε σχέση, συντροφική, οικογενειακή, επαγγελματική ή κοινωνική. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η ειλικρινής κατανόηση των συναισθημάτων του ανθρώπου που βρίσκεται δίπλα μας και η αποδοχή τους είναι τα στοιχεία, που μπορούν να μας κάνουν να υπερβούμε όλες τις δυσκολίες της ζωής, που μέρα με τη μέρα δυναμώνουν την αγάπη μας για τον εαυτό και τις σχέσεις μας. Ο μεγαλύτερος εχθρός της κατάθλιψης είναι η απόκρυψη των συμπτωμάτων της, υπό το φόβο, ότι κάποιος θα χαρακτηριστεί «ανισόρροπος» από το περιβάλλον του. Η ενεργή κοινωνική εμπλοκή μπορεί να λειτουργήσει ως σημαντικός προληπτικός παράγοντας της νόσου και να συμβάλλει με καθοριστικό τρόπο στη θεραπεία του καταθλιπτικού ατόμου»
ΑΠΕ

Η Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης 11718, για δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες για την κατάθλιψη

Το κενό ενημέρωσης που υπάρχει για τη σύγχρονη μάστιγα που είναι η κατάθλιψη, μια ψυχική νόσος που σημειώνει αλματώδη άνοδο όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα ψυχικής υγείας και την παροχή ορθών κατευθύνσεων, με στόχο την πρόληψη, θεραπεία και καταπολέμηση του στίγματος που φέρουν οι ψυχικές παθήσεις, έρχεται να καλύψει το Κέντρο Ελέγχου Κατάθλιψης (ΚΕΚΑ).
Συστάθηκε μέσω της συνεργασίας του Σταμάτη Μαλέλη, συγγραφέα, δημοσιογράφου και ιδρυτής της ιστοσελίδας kontasou.com και του Δρ Θάνου Ασκητή, νευρολόγου-ψυχιάτρου και προέδρου του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, με τη χορηγική στήριξη του Ομίλου «Ιατρικό Αθηνών».
Οι δράσεις του Κέντρου είναι η δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης 1 17 18, η λειτουργία της ενημερωτικής ηλεκτρονικής ιστοσελίδας www.keka.gr, η υλοποίηση ενημερωτικών ημερίδων με θέμα «η κατάθλιψη στη σύγχρονη εποχή», όπου βασικό εργαλείο θα αποτελεί η δωρεάν διανομή ενός πρακτικού επιστημονικού οδηγού για την κατάθλιψη, που φέρει την επιστημονική επιμέλεια του Δρ Θ. Ασκητή.
Η Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης 1 17 18 είναι στη διάθεση του κοινού και λειτουργεί καθημερινά 10.00-14.00 και 16.00-20.00, παρέχοντας δωρεάν συμβουλευτικές και θεραπευτικές υπηρεσίες για την κατάθλιψη από κλινικούς επιστήμονες ψυχικής υγείας στους ανθρώπους που αναζητούν λύσεις για τον εαυτό τους, ανησυχούν για τη συμπεριφορά ενός μέλους της οικογένειας του ή για κάποιο άλλο πρόσωπο οικείο και σημαντικό γι' αυτούς. «Με αυτό τον τρόπο, δίδεται η δυνατότητα στους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή την ασθένεια να μιλήσουν για τα προβλήματα τους με τους ειδικούς, κάνοντας έτσι το πρώτο βήμα για τη θεραπεία», ανέφερε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του ΚΕΚΑ ο κ. Ασκητής.
Υπογράμμισε ότι αρκετοί άνθρωποι πάσχουν σήμερα από κατάθλιψη χωρίς να το γνωρίζουν, ενώ η οικονομική κρίση αύξησε τα ποσοστά των ανδρών με κατάθλιψη, που πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν «γυναικεία υπόθεση».
«Η οικονομική κρίση χαστούκισε ιδιαίτερα τους άνδρες», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Ασκητής, προσθέτοντας ότι αρκετοί άνδρες δεν λένε στους δικούς τους ότι έχουν χάσει τη δουλειά τους, ντρέπονται και σιγά-σιγά «κατρακυλούν» στην κατάθλιψη.
Σημείωσε ότι η κατάθλιψη, ως ασθένεια, έχει ψυχικό και σωματικό πόνο και συνδέεται με πολλά νοσήματα όπως στεφανιαία νόσος, υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, δερματικά νοσήματα κ.ά. Εκανε λόγο για έλλειμμα κοινωνικής ενημέρωσης με αποτέλεσμα οι ασθενείς να φοβούνται να μιλήσουν για την ασθένεια τους, αλλά και για επιστημονικό έλλειμμα καθώς, όπως είπε, αρκετοί γιατροί δεν γνωρίζουν τι είναι η κατάθλιψη, επισημαίνοντας ότι όσο πιο γρήγορα αποδεχτεί κανείς το πρόβλημα τόσο πιο γρήγορα θα γίνει καλά.
Στον «λαβύρινθο» της κατάθλιψης που ο ίδιος βίωσε, αναφέρθηκε ο Σταμάτης Μαλέλης, επισημαίνοντας ότι στη διαδρομή συνειδητοποίησε πόσοι πολλοί άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη. «Οταν έγινε η μεγάλη επιτυχία του βιβλίου που έγραψα για τη δική μου προσωπική μάχη με το τέρας της κατάθλιψης, χάρηκα γιατί είχε απήχηση, αλλά και στενοχωρήθηκα γιατί αντιλήφθηκα οτι ο κόσμος βιώνει την κατάθλιψη πολύ περισσότερο και με μεγαλύτερη συχνότητα από οσο νομίζουμε» είπε.
Αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον κ. Ασκητή και στην υποστήριξη του Ομίλου «Ιατρικό Αθηνών», σημειώνοντας χαρακτηριστικά «οργανωθήκαμε για να αντιμετωπίσουμε το "τέρας" της κατάθλιψης».
Στη μάστιγα της κατάθλιψης αναφέρθηκε και ο αντιπρόεδρος του Ομίλου «Ιατρικό Αθηνών», Χρήστος Αποστολόπουλος, με τη χορηγία του οποίου θα λειτουργήσει το Κέντρο. «Οι έρευνες δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη σε συχνότητα εμφάνισης νόσος στην επόμενη δεκαετία, μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Έχοντας την εταιρική υπευθυνότητα ως αιχμή της στρατηγικής μας και έπειτα από την προτροπή των κυρίων Μαλέλη και Ασκητή, ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών αποφάσισε να υποστηρίξει ενεργά αυτό το εγχείρημα με τη χορηγική υποστήριξη της τηλεφωνικής γραμμής 1 17 18, με τη δημιουργία του www.keka.gr, με την έκδοση του βιβλίου για την κατάθλιψη, καθώς και με τη χορηγία των ενημερωτικών ημερίδων σε τουλάχιστον δέκα πόλεις της χώρας» επισήμανε ο κ. Αποστολόπουλος. Στόχος μας, είπε, είναι να συνδράμουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε στην κατάρριψη του στίγματος και του κοινωνικού αποκλεισμού που αυτό συνεπάγεται. «Για εμάς είναι σημαντικό να αποδεικνύουμε στην πράξη τη δέσμευση του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών, να βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά, παραμένοντας προσηλωμένοι στο μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και υποστηρίζοντας συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη» προσέθεσε.
Η σημαντική αυτή πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο του Προγράμματος Κοινωνικής Ευθύνης του Ομίλου, μέσα από το οποίο αναδεικνύει τη σημασία της προσφοράς στην κοινωνία.

Κατάθλιψη του καλοκαιριού, σε τι οφείλεται και τι μπορείτε να κάνετε;


της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr
Στις περιόδους διακοπών, όπως το καλοκαίρι,  πολλοί άνθρωποι, παραδόξως, υποφέρουν από κατάθλιψη περισσότερο. Υπάρχει έντονη  κοινωνική πίεση και προσωπική προσδοκία ότι  στις διακοπές θα «έπρεπε» να «περνούν καλά». Στην πραγματικότητα μπορεί να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο. Απεναντίας, οι περίοδοι αυτοί συχνά υποχρεώνουν  το άτομο να αντιμετωπίσει τον εαυτό του, τις  κοντινές του σχέσεις και την ψυχική του κατάσταση. Εκείνο που συχνά δυσκολεύει τα πράγματα, είναι ότι ούτε το άτομο, ούτε το περιβάλλον του  αναγνωρίζουν ότι πάσχει από κατάθλιψη. Έτσι, το άτομο καταλήγει σε αυτό-κατάκριση, την οποία ενισχύει το περιβάλλον, όταν το κατηγορεί  ότι είναι  «γκρινιάρης», «μονόχνωτος», ότι «δεν προσπαθεί αρκετά», ότι «κλαίγεται» κλπ. Δεν ισχύουν. Αν το άτομο μπορούσε να περάσει καλά, θα το έκανε.
Κατάθλιψη είναι η δυσάρεστη συναισθηματική διάθεση του ατόμου που συνοψίζεται σε μια κατάσταση παθολογικής θλίψης που συνοδεύεται από σημαντική μείωση του αισθήματος προσωπικής αξίας και από την επώδυνη συνείδηση της επιβράδυνσης των νοητικών, ψυχοκινητικών και οργανικών διαδικασιών. Είναι µια πιο επώδυνη κατάσταση, η οποία χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη κάθε ενδιαφέροντος και ευαισθησίας. O καταθλιπτικός δεν νιώθει µόνο θλίψη ή µελαγχολία, αλλά βασανίζεται από την αίσθηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα, αισθάνεται παγιδευµένος και δεν βρίσκει νόηµα σε τίποτα. Επίσης διακατέχεται από µια µόνιµη κόπωση, µειωµένη ικανότητα συγκέντρωσης ή σκέψης, από µια γενικότερη απαξίωση των πραγµάτων γύρω του, ακόµα και από αυτοκαταστροφικές ιδέες και τάσεις. Ενίοτε µάλιστα υποφέρει και από σωµατικά ενοχλήµατα, όπως πονοκέφαλο και γαστρεντερολογικά προβλήµατα.

Ο χορός κάνει καλό στην καρδιά, αδυνατίζει, γυμνάζει, τονώνει, θεραπεύει


της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχική υγείας, medlabnews.gr

Ο χορός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τους ανθρώπους όλων των ηλικιών για να τονώνει ψυχικά και σωματικά τα άτομα και να τα βοηθά να διατηρούν την φόρμα τους. 

Ο χορός αποτελεί μέσω της κίνησης ένα σημαντικό στοιχείο για τη ζωή του ανθρώπου που τον ακολουθεί από την ημέρα της γέννησής του μέχρι το τέλος του. Ο άνθρωπος σε κάθε σημαντική στιγμή της ζωής του, για να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του που αποζητούν την έκφρασή τους, καταφεύγει στη μουσική, στο στίχο και το χορό. Ως μια από τις υψηλότερες εκδηλώσεις του ανθρώπου, ο χορός, βγαίνει από τα βάθη της ψυχής του και αποτυπώνει την αρμονία του. Αποτελεί πηγαία παρότρυνση, ανάγκη παρουσίασης, σκέψης, πράξης, κατάστασης, βουβή ομιλία, επικοινωνία, συνοδός του ανθρώπου στη ζωή του. Ο χορός είναι ο ολοκληρωμένος τρόπος να ζεις τον κόσμο. Είναι γνώση, είναι θρησκεία, είναι τέχνη, είναι η ίδια η ζωή. Μέσα στο χορό συναντούμε το τέλειο δέσιμο της ψυχής και του σώματος. 

Ο Πλάτωνας έγραψε: «το να τραγουδάει και να χορεύει ωραία κανείς σημαίνει ότι έχει καλή παιδεία» αφιερώνοντας ένα μεγάλο μέρος της προσοχής του στη σημασία του χορού για την εκπαίδευση στην πραγματεία του των «Νόμων». Στο ίδιο έργο αναφέρει ότι ο χορός προήλθε από τη φυσική επιθυμία όλων των νεαρών πλασμάτων να εκφράσουν τις συγκινήσεις τους και ιδιαίτερα τη χαρά τους, μέσα από την κίνηση του σώματος έκανε ωστόσο και έναν συσχετισμό ανάμεσα στις λέξεις χορός και χαρά. 

Η θεραπεία μέσω του χορού έχει τις ρίζες της στο σύγχρονο χορό και στις πρωτοπόρους Isadora Duncan, Martha Graham και Doris Humphrey, oι οποίες ίδρυσαν τον εκφραστικό χορό όπου επιτράπηκε ο αυθορμητισμός, η δημιουργικότητα και η προσωπικότητα. 

Η εξέλιξή της χοροθεραπείας, ως ιδιαίτερου ψυχοθεραπευτικού κλάδου, συμβαδίζει με την εξέλιξη των ψυχαναλυτικών θεωριών και ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων, αλλά και του σύγχρονου χορού που στράφηκε σε νέες αξίες, όπως ο αυθορμητισμός, η αυθεντικότητα, η ατομική έκφραση. Η συνεχόμενη ανάπτυξή της έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση ποικίλων μεθόδων και τεχνικών. Αυτές αντανακλούν τις διαφορετικές προσεγγίσεις των χοροθεραπευτών, οι οποίες ανταποκρίνονται και στις ανάγκες των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων.

Η χοροθεραπεία είναι η ψυχοθεραπευτική χρήση της κίνησης και του χορού, μέσω της οποίας το άτομο μπορεί να συμμετέχει δημιουργικά στη διαδικασία που ενισχύει και υποστηρίζει τη συναισθηματική, γνωστική, φυσιο-λειτουργική και κοινωνική του ολοκλήρωση. Η χοροθεραπεία ακριβώς επειδή κινητοποιεί το σώμα και μετατρέπει τη σκέψη σε πράξη, αποτελεί ένα ισχυρό θεραπευτικό εργαλείο. Είναι μια ψυχοθεραπευτική δραστηριότητα που επιτρέπει στον άνθρωπο να υπερβεί τον εαυτό του. 

Ο χορός σμιλεύει το σώμα και συσφίγγει τους μύες.  Είναι ο πιο διασκεδαστικός και ωφέλιμος τρόπος να γυμναστείς και να αδυνατίσεις. Ταυτόχρονα τα οφέλη για την καρδιά και τους πνεύμονες είναι άμεσα και μακροχρόνια.

Ο χορός είναι φυσική και συνάμα ψυχική δραστηριότητα. Οι κινήσεις του συνδέονται με συγκινήσεις, τις οποίες ξυπνούν ή εκφράζουν. Πιο συγκεκριμένα, οι κινήσεις συλλαμβάνονται «μιμητικά» από ένα εξωτερικό μοντέλο και ξυπνούν στο χορευτή μια συναισθηματική αντίδραση, ή παράγονται από αυτόν τον ίδιο «σε αυτοσχεδιασμό» και γίνονται φορείς των ψυχικών του καταστάσεων. Και στις δυο περιπτώσεις, ο χορός αποτελεί το ενωτικό σημείο ανάμεσα στο έξω και στο μέσα και χρησιμοποιεί το σώμα ως δηλωτικό – εκφραστικό μέσο

Ο χορός είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης για πολλούς λόγους:

Βελτιώνει τη διάθεση. Αυτό συμβαίνει ίσως λόγω της έκκρισης κάποιων ορμονών αλλά και λόγω της αποβολής του άγχους που κυριαρχεί κατά τη διάρκεια της ημέρας. 

• Βελτιώνει το καρδιοαναπνευστικό μας σύστημα. Άτομα που ασκούνται τακτικά έχουν έως και 50% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υπέρταση, ενώ έως 30% μικρότερες πιθανότητες για καρδιακό επεισόδιο. 

• Βοηθά στην απώλεια βάρους. Ο χορός απαιτεί προσπάθεια και οδηγεί στην απώλεια θερμίδων. Αν χορέψεις για μία ώρα, μπορείς να κάψεις μέχρι και 500 θερμίδες!  Χόρεψε για μία ώρα κάθε μέρα και θα δεις να αδυνατίζεις κάθε εβδομάδα χωρίς κανένα κόπο ή στέρηση. Πρόσεξε μόνο μην πέσεις στην παγίδα να τρως περισσότερο, επειδή θεωρείς ότι η άσκηση σου δίνει το δικαίωμα να τρως το παραπάνω γλυκό που ήθελες.

Βελτιώνει τη στάση του σώματος. Μαθαίνουμε να στεκόμαστε καλύτερα και να αναπνέουμε σωστότερα. 

Για τους περισσότερους ο χορός είναι μια σωματική και πνευματική πρόκληση καθώς συνδυάζει το ρυθμό και τη συνεργασία μαζί με κινήσεις που απαιτούν πλήρη αυτοσυγκέντρωση. Ακριβώς αυτός ο συνδυασμός αυτοσυγκέντρωσης – άσκησης μπορεί να αυξήσει τα εγκεφαλικά κύτταρα στον ιππόκαμπο. Η αύξηση των εγκεφαλικών κυττάρων στον ιππόκαμπο είναι εξαιρετικής σημασίας καθώς η συγκεκριμένη περιοχή συνδέεται άμεσα με προβλήματα μνήμης. Η αύξηση τους επίσης ελαττώνει τις πιθανότητες να εμφανιστούν σε μεγάλη ηλικία παθήσεις, όπως η άνοια και η νόσος του Alzheimer.
Τα καλά νέα είναι πως η αναγέννηση των εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οπότε, για το χορό δεν υπάρχει ηλικία για αυτό και βγάλτε το ΡΥΘΜΟ που έχετε μέσα σας!

Διαβάστε επίσης

Μελέτη συνδέει τα αντικαταθλιπτικά κατά την εγκυμοσύνη με αυξημένο κίνδυνο αυτισμού του παιδιού

Η χρήση από τις γυναίκες αντικαταθλιπτικών φαρμάκων λίγο πριν από, αλλά και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο γέννησης παιδιών με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, σύμφωνα με μια νέα γαλλο-ιταλική επιστημονική έρευνα. Όμως οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Φλοράνς Γκρεσιέ του Τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Μπισέτρ και του Πανεπιστημίου Paris-Saclay, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό παιδιατρικής «JAMA Pediatrics», δήλωσαν ότι οι έγκυες δεν πρέπει να σταματήσουν την αντικαταθλιπτική αγωγή τους, καθώς τα ευρήματα της μελέτης έχουν ένα βαθμό αβεβαιότητας και, επιπλέον, μπορεί να υπάρξουν άλλες συνέπειες, αν δεν αντιμετωπισθεί η κατάθλιψη κατά την εγκυμοσύνη.
«Κάθε περίπτωση εγκύου θα πρέπει να αξιολογείται ατομικά», τόνισε η Γκρεσιέ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Σχεδόν το 15% των εγκύων γυναικών, κατά τους ερευνητές, εκδηλώνουν κατάθλιψη και όσες δεν ακολουθούν κάποια φαρμακευτική θεραπεία, κινδυνεύουν περισσότερο με επιπλοκές.
ΑΠΕ

Πάσχεις από κατάθλιψη; Μάθε μαζί με τον φυσικοθεραπευτή σου πως να τονώνεις τη διάθεση σου, χωρίς παρενέργειες αυξάνοντας έτσι την λειτουργικότητα σου

Ν.Π.Δ.Δ. «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών»
Επιστημονικό τμήμα «Φυσικοθεραπεία στην Ψυχική Υγεία»
«Μέλος της Διεθνούς Οργάνωσης για τη Φυσικοθεραπεία στην Ψυχική Υγεία (IOPTMH) από το 2016, αναγνωρισμένη σαν υποομάδα της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Φυσικοθεραπείας (W.C.P.T)».

Αθήνα 6/4/2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κάθε χρόνο στις 7 Απριλίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, η οποία επικεντρώνεται σε σημαντικά προβλήματα της δημόσιας υγείας, που απασχολούν όλο τον κόσμο. Η 7η Απριλίου είναι η ημερομηνία «γέννησης», το 1948, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ενός εξειδικευμένου οργάνου του Ο.Η.Ε για θέματα Υγείας.

Το σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας για το 2017 είναι:
«Κατάθλιψη. Ας μιλήσουμε».

Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η κατάθλιψη είναι η κύρια αιτία της κακής υγείας και αναπηρίας σε παγκόσμιο επίπεδο με πάνω από 300. 000.000 πάσχοντες και με μια αύξηση της νόσου που άγγιξε το 18% μεταξύ 2005 και 2015.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το 2016 από τους σχετικούς κωδικούς συνταγογράφησης ICD -10, 634.126 συμπολίτες μας πάσχουν από κατάθλιψη, οι δε παραχθείσες αντίστοιχες συνταγές ήταν 3.101.164

Η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Φυσικοθεραπείας (W.C.P.T) από το 2011 έχει αναγνωρίσει σαν υποομάδα της τη Διεθνή Οργάνωση για τη Φυσικοθεραπεία στην Ψυχική Υγεία (IOPTMH), θεσπίζοντας, έτσι, άλλη μια ειδικότητα εντός Φυσικοθεραπείας.

Το Ν.Π.Δ.Δ «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών», με τον θεσμικό του ρόλο, συνέστησε το 2014 το Επιστημονικό τμήμα «Φυσικοθεραπεία στην Ψυχική Υγεία», το οποίο, με το συνεχές έργο & τις δραστηριότητες του το 2016, έγινε μέλος της Παγκόσμιας κοινότητας των φυσικοθεραπευτών που ασχολούνται με τις ψυχικές νόσους.

Οι Έλληνες φυσικοθεραπευτές εναρμονιζόμενοι πια με τα διεθνή πρότυπα και απαιτήσεις, το Σάββατο 13 Μαΐου 2017, στο Δώμα του νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός», θα μιλήσουν για την «Εξειδικευμένη φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στην κατάθλιψη»



Η ημερίδα εντάσσεται στα πλαίσια των επιστημονικών εκδηλώσεων «ΟΤΑΝ Η ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ» & το πρόγραμμα της εκπονήθηκε σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Διεθνούς Οργάνωσης για τη Φυσικοθεραπεία στην Ψυχική Υγεία.

Οι έγκριτοι εισηγητές μεταξύ των άλλων θα αναφερθούν:
Στην συνταγογράφηση της άσκησης για την κατάθλιψη όπως προβλέπεται από την σχετική δήλωση πολιτικής της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Φυσικοθεραπείας, που τους αναγνωρίζει ως ειδικούς στην κίνηση και την άσκηση.
Στις ενδείξεις & αντενδείξεις του Επαναληπτικού Διακρανιακού Μαγνητικού Ερεθισμού στην κατάθλιψη
αλλά θα απαντήσουν και στα ερωτήματα
Biofeedback στην καταθλιπτική διαταραχή;
Μάλαξη στην κατάθλιψη;
Τεχνικές χαλάρωσης στην κατάθλιψη;
Ψυχοκινητική θεραπεία και κατάθλιψη;

Οι ίδιοι οι ασθενείς μέσα από «το βήμα το ασθενών» της ημερίδας θα μπορούν να μιλήσουν δημόσια για την εμπειρία τους με την κατάθλιψη

Πρόσφατα η πολιτεία με το άρθρο 4 και 6 του Νόμου 4461 (ΦΕΚ. 38, τεύχος Α / 28 Μαρτίου 2017) για πρώτη φορά στην Ελλάδα συμπεριέλαβε τους φυσικοθεραπευτές στους επαγγελματίες οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Το πρώτο βήμα έγινε, αλλά η τροποποίηση της Υπουργικής απόφασης (Αριθ. Γ3γ/οικ. 28501 ΦΕΚ 1115, τεύχος δεύτερο, 19 Απριλίου 2016), που θα δίνει το δικαίωμα συνταγογράφησης συνεδρίων φυσικοθεραπείας και στους ψυχιάτρους καθίσταται αναγκαία, όχι μόνον για την τεκμηριωμένη πια αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπευτικής επιστήμης στις ψυχικές νόσους αλλά και για την συμβολή της στον εξορθολογισμό των οικονομικών τους

Πάσχεις από κατάθλιψη;
Μάθε μαζί με τον φυσικοθεραπευτή σου
πως να τονώνεις τη διάθεση σου, χωρίς παρενέργειες

αυξάνοντας έτσι την λειτουργικότητα σου

Παγκόσμια ημέρα Διπολικής διαταραχής, Μανιοκατάθλιψης, 30 Μαρτίου

της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr

Στις 30 Μαρτίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια ημέρα Διπολικής διαταραχής (Μανιοκατάθλιψης). Αυτή είναι και η ημέρα γέννησης του Vincent Van Gogh ο οποίος θεωρείται ότι έπασχε από τη διπολική διαταραχή.

Η Παγκόσμια Ημέρα Διπολικής διαταραχής είναι σημαντική ημέρα για να θυμόμαστε τους ανθρώπους με διπολική διαταραχή αλλά και για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού. Δημιουργήθηκε από τρεις διεθνείς οργανώσεις για τη διπολική διαταραχή (Asian Network of Bipolar disorders, International Bipolar Foundation, International Society for Bipolar disorders)

Η διπολική διαταραχή (ή πιο παλιά μανιοκατάθλιψη) είναι η πιο σοβαρή ψυχική διαταραχή της διάθεσης. Χαρακτηρίζεται κυρίως από επεισόδια Μανίας (ανεβασμένης & εκτός ελέγχου διάθεσης) και επεισόδια Κατάθλιψης (πεσμένης διάθεσης με σημαντική δυσκολία στη λειτουργία).

Οι ξαφνικές εναλλαγές της διάθεσης συνήθως σημαίνουν κατάθλιψη. Μπορεί όμως να είναι ενδεικτικές μιας διπολικής κατάστασης (μανιοκατάθλιψης). Ο ειδικός θα διερευνήσει διεξοδικά το ιστορικό, την έναρξη των συμπτωμάτων και τους πιθανούς εκλυτικούς παράγοντες. Είναι σημαντικό να βρεθούν και να αναλυθούν τα στοιχεία εκείνα τα οποία πυροδότησαν τις εναλλαγές διάθεσης.

Υπολογίζεται ότι πάσχουν 1-5% του πληθυσμού παγκοσμίως, δηλαδή περίπου 600.000 Έλληνες ασθενείς.

Το φάσμα των διπολικών διαταραχών είναι ευρύ και η σωστή θεραπεία τους βασίζεται στη σωστή και πρώιμη διάγνωση καθώς και στην εξειδικευμένη ψυχοκοινωνική και φαρμακευτική παρέμβαση. Η ενημέρωση αποτελεί σημαντικό κομμάτι της καλής πορείας της Διπολικής διαταραχής και βοηθάει και στην αποστιγματοποίησή της.

Η αιτία της διπολικής διαταραχής δεν έχει απόλυτα ξεκαθαριστεί. Επειδή δύο τρίτα των διπολικών ασθενών έχουν οικογενειακό ιστορικό συναισθηματικών διαταραχών, οι ερευνητές έχουν ψάξει για πιθανή γενετική συσχέτιση με την προδιάθεση για τη διπολική διαταραχή. Η συμβολή των γενετικών παραγόντων στις διαταραχές της διάθεσης φαίνεται από τα αποτελέσματα μελετών σε οικογένειες, σε διδύμους και σε υιοθετημένα άτομα και από τις έρευνες της μοριακής βιολογίας. Υποθέσεις έχουν διατυπωθεί και αφορούν την ατελή κατασκευή της μυελίνης (ουσία που περιβάλλει τους άξονες των νευρικών κυττάρων με σκοπό την προστασία και την μόνωσή τους), την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων ασβεστίου στα νευρικά εγκεφαλικά κύτταρα, την ντοπαμίνη και άλλες χημικές ουσίες- νευροδιαβιβαστές μέσω των οποίων επικοινωνούν τα νευρικά κύτταρα.

Διαβάστε επίσης
Διπολική διαταραχή με μεταπτώσεις διάθεσης, κυκλοθυμία, μανία, κατάθλιψη. Αιτίες και τρόποι αντιμετώπισης
Μπορεί να έχετε κατάθλιψη; Τι θα μπορούσατε να κάνετε για την θεραπεία της κατάθλιψης;

Οι πολλές ώρες στο Facebook μπορεί να αυξήσουν το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης

Όσες περισσότερες ώρες περνάει κανείς στο Facebook και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τόσο πιθανότερο είναι στο τέλος να νιώσει κοινωνικά απομονωμένος. Αυτό υποστηρίζει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία το αίσθημα μεγαλύτερης κοινωνικής απομόνωσης σχετίζεται τόσο με τον συνολικό χρόνο online, όσο και με τη συχνότητα με την οποία κανείς «μπαίνει» στα social media. Με άλλα λόγια, το Facebook κάθε άλλο παρά πανάκεια αποτελεί για την μοναξιά.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπεργκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπράιαν Πρίμακ, διευθυντή του Κέντρου Ερευνών για τα Μέσα, την Τεχνολογία και την Υγεία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό προληπτικής ιατρικής "American Journal of Preventive Medicine", ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1.800 άτομα ηλικίας 19 έως 32 ετών.
Μέσω ερωτηματολογίων, διερευνήθηκε ο χρόνος που οι χρήστες αφιέρωναν στα δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως Facebook, YouTube, Twitter, Google Plus, Instagram, Snapchat, Reddit, Tumblr, Pinterest, Vine και LinkedIn. Στη συνέχεια, μέσω ενός ψυχολογικού τεστ, αξιολογήθηκε ο βαθμός κοινωνικής απομόνωσης που ένιωθε κάθε χρήστης.
Διαπιστώθηκε ότι όσοι περνούσαν πάνω από δύο ώρες τη μέρα στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα, είχαν διπλάσια πιθανότητα να νιώθουν κοινωνική απομόνωση, σε σχέση με όσους δεν έμεναν στα ίδια δίκτυα για πάνω από μισή ώρα καθημερινά.
ΑΠΕ

Ο πόνος στη μέση καμπανάκι κινδύνου για πρόωρο θάνατο

Οι πόνοι στη μέση αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο λόγω του ίδιου του πόνου αλλά και των περιορισμών που συνεπάγεται, ενώ εκτιμάται πως είναι ένα πρόβλημα υγείας που αφορά περίπου 700 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Νέα μελέτη από Αυστραλούς και Δανούς επιστήμονες αναδεικνύει μία σχέση που δεν είναι γνωστή, ανάμεσα στο χρόνιο πόνο στη μέση και τον αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο. Πώς προκύπτει αυτό και τι μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε από το χρόνιο πόνο στη μέση;
Η έρευνα 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Πάουλο Φερέιρα της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό για θέματα πόνου "European Journal of Pain", μελέτησαν στοιχεία για 4.390 διδύμους ηλικίας άνω των 70 ετών. Διαπιστώθηκε ότι όσοι υπέρφεραν από χρόνιους πόνους στη μέση, είχαν κατά μέσο όρο 13% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από διάφορες αιτίες, σε σχέση με όσους δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα με τη μέση τους.
"Πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα, καθώς πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως ο πόνος στη μέση δεν είναι απειλητικός για τη ζωή τους. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι υπάρχει μια σαφής σχέση ανάμεσα στον πόνο και στη θνησιμότητα. Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί συμβαίνει αυτό και το θέμα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω. Ο πόνος στη μέση μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας γενικότερης κακής υγείας, ιδίως στους ηλικιωμένους, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου τους", δήλωσε ο κ. Φερέιρα. "Η καλύτερη θεραπεία για τους πόνους στη μέση είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής και κυρίως η σωματική άσκηση. Οι άνθρωποι πρέπει να κινούνται συνεχώς", πρόσθεσε.
Οι άνθρωποι με κατάθλιψη, σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη, έχουν 60% μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από πόνο στη μέση.
Μέχρι να βρεθεί η αιτία για το συσχετισμό του πόνου στη μέση και του πρόωρου θανάτου, οι ειδικοί επισήμαναν μία πρόσφατη έρευνα που είχε συμπεράνει ότι τα ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως η παρακεταμόλη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά στη θεραπεία του πόνου και έχουν παρενέργειες. Ένα άλλο στοιχείο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Pain" ("Πόνος"), είναι πως ο χρόνιος πόνος -στη μέση και όχι μόνο- είναι συχνότερος μεταξύ των φτωχών και των λιγότερο μορφωμένων ανθρώπων.Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Χάνα Γκρολ-Προκόπτσικ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 19.000 ανθρώπους άνω των 51 ετών σε βάθος 12ετίας, διαπίστωσαν ότι αυτοί με τη χαμηλότερη μόρφωση έχουν κατά μέσο όρο 80% μεγαλύτερη πιθανότητα να πάσχουν από χρόνιο πόνο, σε σχέση με εκείνους με την υψηλότερη μόρφωση. Όσοι έχουν τελειώσει μόνο το Δημοτικό, είναι 370% πιθανότερο, σε σχέση με όσους έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, να νιώθουν σοβαρούς χρόνιους πόνους στη μέση τους και αλλού στο σώμα τους. 
Πώς μπορείτε να μειώσετε τον πόνο στη μέση
Μην μένετε ξαπλωμένοι: Όλο και περισσότεροι ειδικοί ενθαρρύνουν τους ασθενείς με πόνο στη μέση να αποφεύγουν το κρεβάτι και να έχουν, όσο γίνεται, περισσότερη δραστηριότητα. Νεότερες έρευνες έχουν δείξει πως η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι επιδεινώνει τον πόνο αντί να τον ανακουφίζει.
Κάνετε ζεστό μπάνιο: Η αυξημένη θερμοκρασία του νερού έχει μυοχαλαρωτικές ιδιότητες και βοηθά να ανακουφιστεί η ένταση στην περιοχή της μέσης.
Αλλάξτε στρώμα: Ένα πολύ μαλακό ή πολύ σκληρό στρώμα στο κρεβάτι μπορεί να είναι η αιτία για τον χρόνιο πόνο στη μέση. Αν δεν μπορείτε να αντικαταστήσετε το στρώμα σας, δοκιμάστε να βάλετε τάβλες πάχους δύο εκατοστών ανάμεσα στο στρώμα και το πλαίσιο του κρεβατιού.
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων