Ο Πανελλήνιος Συλλόγος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ) σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης

"Η πλάτη σας σε δράση"

Η Παγκόσμια Συνομοσπονδία Φυσικοθεραπείας (World Confederation for Physical Therapy - WCPT) υποστηρίζει τις δράσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ) στηρίζει αυτές τις δράσεις και ενημερώνει τους πολίτες για τα οφέλη της κίνησης και της πρόληψης.

Κάθε χρόνο, στις 16 Οκτωβρίου, άνθρωποι από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στην Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης για να αυξήσουν την κοινωνική ευαισθητοποίηση σχετικά με τις διαταραχές της σπονδυλικής στήλης, ως μέρος της Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και την Κοινή Δεκαετία.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους του κόσμου υποφέρουν από διαταραχές της σπονδυλικής στήλης. Αυτά περιλαμβάνουν πόνο στην πλάτη, πόνο στον αυχένα, σκολίωση και κάποια πάθηση μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Ο νωτιαίος πόνος και η αναπηρία μπορούν να έχουν βαθιά επίδραση στη γενική υγεία ενός ατόμου, μερικές φορές εμποδίζοντας τον να εργάζεται ή ακόμα και να κάνει απλές καθημερινές δραστηριότητες.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η κακή στάση και η αδράνεια συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη του πόνου στην πλάτη και άλλων διαταραχών της σπονδυλικής στήλης.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ένας στους τέσσερις ενήλικες δεν είναι αρκετά δραστήριος και πάνω από το 80% των εφήβων δεν είναι αρκετά δραστήριοι.

Φέτος, το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Σπονδυλικής Στήλης (WSD) είναι  "Η πλάτη σας σε δράση" .

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών επιθυμεί να επισημάνει τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας και τη βελτίωση της στάσης του σώματος, ως μέρος της καλής υγείας του νωτιαίου μυελού και της πρόληψης των τραυματισμών.

Για να εορτασθεί η Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης, οι υποστηρίζοντες οργανισμοί και οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ενθαρρύνονται να σχεδιάσουν ειδικές εκδηλώσεις γύρω από το θέμα «Η πλάτη σας στη δράση» σας με την επιστροφή στην πράξη για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση για την καλή υγεία της σπονδυλικής στήλης.

Η υγεία της σπονδυλικής στήλης είναι δύσκολο έργο και απαιτεί την συνεργασία πολλών επαγγελματιών Υγείας προκειμένου να επιτευχθεί .

Ο Φυσικοθεραπευτής είναι η κυριότερη ειδικότητα που ασχολείται με τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης τόσο για την αποκατάσταση όσο και για την πρόληψη των παθήσεων.

Οι δύο κυριότερες αιτίες απώλειας της ζωής είναι οι καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά και αναπηρίας οι πόνοι στη μέση και οι ημικρανίες

Οι δύο κυριότερες αιτίες απώλειας της ζωής στην Ελλάδα και παγκοσμίως είναι οι καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά, ενώ οι δύο σημαντικότερες αιτίες αναπηρίας που εμποδίζουν την υγιή ζωή ιδίως στην τρίτη ηλικία, είναι οι πόνοι στη μέση και οι ημικρανίες.

Μια νέα μεγάλη διεθνής έρευνα (Global Burden of Disease), με τη συμβολή άνω των 2.500 ερευνητών από 130 χώρες, η οποία δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", αποκαλύπτει ότι ενώ οι θάνατοι από λοιμώδεις μεταδοτικές νόσους και πρόωρους τοκετούς μειώνονται διαχρονικά, αντίθετα αυξάνονται οι θάνατοι από καρδιοπάθειες, τρομοκρατία και πολεμικές συγκρούσεις.

Σύμφωνα με την μελέτη, που ανέλυσε στοιχεία για 195 χώρες και περιοχές, οι άνθρωποι στη Γη ζουν όλο και περισσότερα χρόνια, καθώς το προσδόκιμο ζωής σταθερά εμφανίζει αύξηση, ενώ από την άλλη οι αιτίες θανάτου δεν παραμένουν σταθερές στο πέρασμα του χρόνου.Το μέσο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής σήμερα είναι 72,5 έτη ανεξαρτήτως φύλου, ενώ ειδικότερα για τις γυναίκες είναι τα 75,3 έτη και για τους άνδρες τα 69,8 έτη. Το μέσο προσδόκιμο ζωής εμφανίζει συνεχή αύξηση, αφού το 1990 ήταν 65,1 έτη και το 1970 μόνο 58,4 έτη.

Δηλαδή μέσα σε σχεδόν μισό αιώνα (1970-2017) το προσδόκιμο ζωής για έναν άνθρωπο έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 14 χρόνια. Το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής συνεχίζει να έχει η Ιαπωνία (83,9 έτη) και το μικρότερο η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (50,2).

Το 2016 γεννήθηκαν στον πλανήτη μας 128,8 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ 54,7 εκατομμύρια πέθαναν από διάφορες αιτίες (έχουν καταγραφεί πάνω από 330), έναντι 42,8 εκατ. θανάτων το 1970. Σχεδόν τρεις στους τέσσερις θάνατοι (72,3%) οφείλονταν σε μη μεταδοτικές ασθένειες, κυρίως σε καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά και καρκίνους.

Οι θάνατοι από μη μεταδοτικές και συνήθως χρόνιες παθήσεις εμφανίζουν αύξηση 16% μεταξύ 2006-2016. Η Νο 1 αιτία θανάτου παραμένει η ισχαιμική καρδιοπάθεια (σχεδόν 9,5 εκατομμύρια θάνατοι πέρυσι), εμφανίζοντας αύξηση 19% από το 2006. Σημαντική αύξηση 31% από το 2006 εμφανίζουν και οι θάνατοι λόγω διαβήτη, που έφθασαν τα 1,4 εκατ. το 2016. Οι θάνατοι που σχετίζονται με το κάπνισμα, υπολογίζονται σε τουλάχιστον 7,1 εκατομμύρια.

Το 19% των θανάτων οφείλονταν σε μεταδοτικές νόσους, σε ασθένειες κατά την εγκυμοσύνη, τη βρεφική και παιδική ηλικία, καθώς και σε παθήσεις σχετικές με την ελλιπή και ανθυγιεινή διατροφή. Η κατηγορία αυτή των θανάτων εμφανίζει μείωση σχεδόν 24% μέσα στην τελευταία δεκαετία (2006-2016).

Μείωση καταγράφεται στη θνησιμότητα όλων των ηλικιακών ομάδων, αλλά ιδιαίτερη πρόοδος έχει επιτευχθεί στη μείωση των θανάτων παιδιών έως πέντε ετών. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία οι θάνατοι μωρών, βρεφών και νηπίων έπεσαν κάτω από τα πέντε εκατομμύρια ετησίως, έναντι 11 εκατομμυρίων το 1990 και 16,4 εκατ. το 1970.

Οι θάνατοι από HIV/AIDS έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό (κατά 46%) από το 2006, ενώ από ελονοσία κατά 26%. Από την άλλη, η παχυσαρκία και η κακή διατροφή σχετίζονται με ολοένα περισσότερους θανάτους (με το 18,8%, δηλαδή σχεδόν με έναν στους πέντε).

Από τις μεταδοτικές νόσους γενικά η θνησιμότητα είναι ολοένα μικρότερη, αλλά αντίθετα αύξηση εμφανίζουν οι θάνατοι από δάγκειο πυρετό (82% μεταξύ 2006-2016) και από ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση (αύξηση 68%). Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι οι θάνατοι από ηπατίτιδες και συναφείς ιογενείς παθήσεις του ήπατος έφθασαν τα 1,34 εκατομμύρια το 2016, ξεπερνώντας τους θανάτους από φυματίωση (1,2 εκατ.), από HIV/AIDS (1 εκατ.) και από ελονοσία (719.000).

Το υπόλοιπο 8% των θανάτων παγκοσμίως προέρχονται από κάθε είδους τραύματα, από πτώσεις και τροχαία έως πολέμους και τρομοκρατικές επιθέσεις. Ειδικότερα οι θάνατοι από συγκρούσεις και τρομοκρατικές ενέργειες το 2016 έφθασαν περίπου τους 150.500, αυξημένοι κατά 143% έναντι του 2006, κυρίως λόγω της πρόσφατης έντασης στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.

ΑΠΕ

Αν κανείς είναι σωματικά δραστήριος, μειώνεται ο κίνδυνος χρόνιων πόνων στη μέση

Οι άνθρωποι που ασκούνται τακτικά στο γυμναστήριο ή στο κολυμβητήριο ή έστω είναι σωματικά δραστήριοι, π.χ. περπατώντας, ανεβαίνοντας σκάλες ή κάνοντας άλλες δουλειές όπως η κηπουρική, μειώνουν την πιθανότητα να νιώθουν χρόνιους πόνους στη μέση τους, σύμφωνα με μια νέα φινλανδική επιστημονική μελέτη.

Προηγούμενες έρευνες δεν είχαν ξεκαθαρίσει κατά πόσο η σωματική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο των χρόνιων πόνων στη μέση ή αν, αντίστροφα, όσοι δεν πονάνε στη μέση τους, απλώς ασκούνται περισσότερο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ραμάν Σίρι του Φινλανδικού Ινστιτούτου Επαγγελματικής Υγείας στο Ελσίνκι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό αθλητιατρικής "British Journal of Sports Medicine", αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) στοιχεία 36 μελετών που αφορούσαν συνολικά σχεδόν 160.000 άτομα.

Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα έχουν αντίστοιχα 14% έως 16% μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν χρόνιους πόνους στη μέση, σε σχέση με όσους είναι ελάχιστα κινητικοί. Χρόνιος θεωρείται ο πόνος, όταν διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες. Για τους οξείς ή τους περιστασιακούς πόνους όμως, το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας και άσκησης δεν φαίνεται να παίζει κάποιο ρόλο.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://bjsm.bmj.com/content/early/2017/06/14/bjsports-2016-097352

ΑΠΕ

Ο πόνος στη μέση καμπανάκι κινδύνου για πρόωρο θάνατο

Οι πόνοι στη μέση αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο λόγω του ίδιου του πόνου αλλά και των περιορισμών που συνεπάγεται, ενώ εκτιμάται πως είναι ένα πρόβλημα υγείας που αφορά περίπου 700 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Νέα μελέτη από Αυστραλούς και Δανούς επιστήμονες αναδεικνύει μία σχέση που δεν είναι γνωστή, ανάμεσα στο χρόνιο πόνο στη μέση και τον αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο. Πώς προκύπτει αυτό και τι μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε από το χρόνιο πόνο στη μέση;

Η έρευνα 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Πάουλο Φερέιρα της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό για θέματα πόνου "European Journal of Pain", μελέτησαν στοιχεία για 4.390 διδύμους ηλικίας άνω των 70 ετών. Διαπιστώθηκε ότι όσοι υπέρφεραν από χρόνιους πόνους στη μέση, είχαν κατά μέσο όρο 13% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από διάφορες αιτίες, σε σχέση με όσους δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα με τη μέση τους.

"Πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα, καθώς πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως ο πόνος στη μέση δεν είναι απειλητικός για τη ζωή τους. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι υπάρχει μια σαφής σχέση ανάμεσα στον πόνο και στη θνησιμότητα. Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί συμβαίνει αυτό και το θέμα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω. Ο πόνος στη μέση μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας γενικότερης κακής υγείας, ιδίως στους ηλικιωμένους, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου τους", δήλωσε ο κ. Φερέιρα. "Η καλύτερη θεραπεία για τους πόνους στη μέση είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής και κυρίως η σωματική άσκηση. Οι άνθρωποι πρέπει να κινούνται συνεχώς", πρόσθεσε.

Οι άνθρωποι με κατάθλιψη, σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη, έχουν 60% μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από πόνο στη μέση.

Μέχρι να βρεθεί η αιτία για το συσχετισμό του πόνου στη μέση και του πρόωρου θανάτου, οι ειδικοί επισήμαναν μία πρόσφατη έρευνα που είχε συμπεράνει ότι τα ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως η παρακεταμόλη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά στη θεραπεία του πόνου και έχουν παρενέργειες. Ένα άλλο στοιχείο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Pain" ("Πόνος"), είναι πως ο χρόνιος πόνος -στη μέση και όχι μόνο- είναι συχνότερος μεταξύ των φτωχών και των λιγότερο μορφωμένων ανθρώπων.Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Χάνα Γκρολ-Προκόπτσικ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 19.000 ανθρώπους άνω των 51 ετών σε βάθος 12ετίας, διαπίστωσαν ότι αυτοί με τη χαμηλότερη μόρφωση έχουν κατά μέσο όρο 80% μεγαλύτερη πιθανότητα να πάσχουν από χρόνιο πόνο, σε σχέση με εκείνους με την υψηλότερη μόρφωση. Όσοι έχουν τελειώσει μόνο το Δημοτικό, είναι 370% πιθανότερο, σε σχέση με όσους έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, να νιώθουν σοβαρούς χρόνιους πόνους στη μέση τους και αλλού στο σώμα τους. 

Πώς μπορείτε να μειώσετε τον πόνο στη μέση
Μην μένετε ξαπλωμένοι: Όλο και περισσότεροι ειδικοί ενθαρρύνουν τους ασθενείς με πόνο στη μέση να αποφεύγουν το κρεβάτι και να έχουν, όσο γίνεται, περισσότερη δραστηριότητα. Νεότερες έρευνες έχουν δείξει πως η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι επιδεινώνει τον πόνο αντί να τον ανακουφίζει.
Κάνετε ζεστό μπάνιο: Η αυξημένη θερμοκρασία του νερού έχει μυοχαλαρωτικές ιδιότητες και βοηθά να ανακουφιστεί η ένταση στην περιοχή της μέσης.
Αλλάξτε στρώμα: Ένα πολύ μαλακό ή πολύ σκληρό στρώμα στο κρεβάτι μπορεί να είναι η αιτία για τον χρόνιο πόνο στη μέση. Αν δεν μπορείτε να αντικαταστήσετε το στρώμα σας, δοκιμάστε να βάλετε τάβλες πάχους δύο εκατοστών ανάμεσα στο στρώμα και το πλαίσιο του κρεβατιού.

Με πληροφορίες από το ΑΠΕ

Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά με οσφυαλγία λόγω βαριάς σάκας

Με γεωμετρική πρόοδο, από την ηλικία των έντεκα ετών, έως την ώριμη εφηβεία εμφανίζεται η σχολική οσφυαλγία σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές, όπως αναφέρει ο Διδάκτωρ ορθοπαθητικής, και επιστημονικός συνεργάτης, του πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος Γουδέβενος, στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 Μυστικά Υγείας.

Ο Δρ. Γουδέβενος εξηγεί ότι ο κύριος λόγος είναι η πολύ φορτωμένη σχολική τσάντα που κουβαλούν τα παιδιά, ειδικότερα στις χώρες που δεν υπάρχει πλήρες ηλεκτρονικό σχολείο. Κάτι που στην Ευρώπη αποτυπώνεται ευκρινώς με τον Νότο να υπερτερεί κατά πολύ σε ποσοστά από το Βορά, όπως τονίζεται σε όλα τα διεθνή συνέδρια, σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Όπως επισημαίνει ο κ. Γουδέβενος η σχολική τσάντα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε βάρος, το 10% του βάρους του παιδιού, ενώ σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί και το μέγεθος του θρανίου που δεν αλλάζει, σύμφωνα με την μυοσκελετική ανάπτυξη των μαθητών.

Νόσος του Paget των οστών με πόνο στα οστά, παραμόρφωση, οστεοπόρωση, οστεοαρθρίτιδα, κατάγματα, ζαλάδες, ίλιγγο

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D, medlabnews.gr

Ο πόνος στη νόσο Paget μπορεί να είναι αισθητός κατά την ανάπαυση ή τις κινήσεις, να επιδεινώνεται με την άρση βάρους ή άλλη φόρτιση του οστού και να επιτείνεται τη νύχτα. 

Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά  το 1876 από τον άγγλο χειρουργό Sir James Paget, σαν παραμορφωτική οστεϊτιδα (osteitis deformans). Είναι η συχνότερη νόσος των οστών μετά την Οστεοπόρωση. Πρόκειται για μια νόσο της οστικής ανακατασκευής, που χαρακτηρίζεται από υπερβολική αύξηση της δραστηριότητας των οστεοκλαστών και των οστεοβλαστών, με επακόλουθο την παραγωγή παθολογικού οστού που είναι αρχιτεκτονικά ανώμαλο.

Εμφανίζεται σε ποσοστό 1,5 - 8% στο γενικό πληθυσμό και εξαρτάται από την ηλικία και κράτος διαμονής. 

Προσβάλει συνήθως άτομα άνω των 40 ετών. 

Η νόσος Paget είναι συχνότερη σε περιοχές με πληθυσμούς αγγλοσαξονικής καταγωγής ενώ σπάνια εμφανίζεται στις χώρες της Σκανδιναβίας, την Ασία, τη Ινδία.  Ο επιπολασμός της νόσου κυμαίνεται από 0,1% στους Αφρικάνούς και τους Ασιάτες μέχρι και 4% στους Ευρωπαίους. Αλλά και μεταξύ των Ευρωπαίων ο επιπολασμός διαφέρει όντας μεγαλύτερος στην Κεντρική Ευρώπη και μικρότερος στην Νότια και την Βόρεια Ευρώπη. Από πλευράς ηλικίας μεγαλύτερη συχνότητα παρατηρείται σε άτομα μεγαλύτερα των 65 ετών. Από πλευράς φύλου οι άνδρες προσβάλλονται περισσότερο από τις γυναίκες (1,8:1).

Τι την προκαλεί

Διαβάστε την συνέχεια εδώ

Διαβάστε επίσης

Οστεοπόρωση. Τι είναι, επιπτώσεις, αιτίες, συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία

Σε ποιες παθήσεις αυξάνεται και σε ποιες μειώνεται η αλκαλική φωσφατάση; Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθησή της;

Παγκόσμια ημέρα Οστεοπόρωσης, Δραματική αύξηση των καταγμάτων, που οφείλονται στην οστεοπόρωση.

20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται στις 20 Οκτωβρίου με σκοπό να ευαισθητοποιήσει όλο και πιο πολλούς για την έγκαιρη πρόληψη της νόσου. Φέτος όμως βρίσκει την χώρα μας να βυθίζεται όλο και πιο πολύ στην δίνη της οικονομικής κρίσης, τα ασφαλιστικά ταμεία σε οικονομική κατάρρευση και την κοινωνία σε φοβερή οικονομική δυσπραγία.

Από μελέτη του MEDLAB IAΤΡΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ διαπιστώθηκε ότι αυξάνεται ανησυχητικά το ποσοστό των παιδιών που έχουν οστεοπενία και θα αποτελέσουν μια γενιά οστεοπορωτικών ασθενών αύριο. Και οι αιτίες είναι δυστυχώς η μείωση της κατανάλωσης γαλακτοκομικών αλλά και η μείωση μέχρι και πλήρης έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων των παιδιών, λόγω περικοπών ως απόρροια της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ελληνική οικογένεια και το εκπαιδευτικό σύστημα.

Χρόνια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, διεθνείς και εγχώριοι οργανισμοί που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μεταβολικών νοσημάτων των οστών και συγκεκριμένα την οστεοπόρωση. Νέα στατιστικά στοιχεία δείχνουν την δραματική αύξηση των κρουσμάτων καταγμάτων που οφείλονται στην οστεοπόρωση σε γυναίκες αλλά και σε άνδρες, και κυρίως καταγμάτων του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης, του πήχη και του καρπού.

Σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (IOF) μέχρι το 2050 αναμένεται παγκόσμια αύξηση των καταγμάτων ισχίου στους άνδρες κατά 310% και στις γυναίκες κατά 240%.  Η σιωπηλή αυτή επιδημία που σύμφωνα με στοιχεία του IOF εμφανίζεται σε μεγαλύτερη συχνότητα και φαίνεται να έχει μεγαλύτερο κοινωνικό-οικονομικό αντίκτυπο από άλλες μάστιγες της εποχής μας (όπως ο καρκίνος του μαστού, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης κ.α.), συνήθως διαγιγνώσκεται πολύ αργά και αφού έχει προκύψει κάποιο κάταγμα.  H ελλιπής ενημέρωση με συνέπεια την καθυστερημένη διάγνωση φαίνεται ότι πυροδοτούν το πρόβλημα σύμφωνα με έρευνα του IOF σε 11 χώρες που έδειξε γενικευμένη άρνηση της επίγνωσης του κινδύνου ανάπτυξης οστεοπόρωσης ακόμα και σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, έλλειψη διαλόγου με τον γιατρό τους και περιορισμένη πρόσβαση σε διάγνωση και θεραπεία πριν την πρόκληση του πρώτου κατάγματος.

Ανησυχητικά είναι και τα στοιχεία που προέκυψαν από μελέτες στην χώρα μας και συγκεκριμένα από πρόσφατη έρευνα του Ελληνικού Συλλόγου Στήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση που αξιολόγησε την εμφάνιση της ασθένειας, τη διάγνωσή της, τις κοινωνικές της επιπτώσεις καθώς και τους παράγοντες που την επηρεάζουν όπως η διατροφή και η άσκηση. Μελέτη σε 10.000 γυναίκες σε όλη την Ελλάδα κατέδειξε μεταξύ άλλων ότι:

• Το 20% των γυναικών μπαίνει στην εμμηνόπαυση με ήδη προϋπάρχουσα οστεοπόρωση ενώ σε ηλικία 70  ετών περισσότερες από τις μισές Ελληνίδες έχουν εγκατεστημένη οστεοπόρωση. Στις γυναίκες κάτω των 50 ετών, δηλαδή γυναίκες πολύ νέες που δεν έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, βρέθηκε ότι ένα μεγάλο ποσοστό (35,4%)  έχει ήδη ελαττωμένη οστική μάζα, στοιχείο που δημιουργεί γενικότερη ανησυχία.
• Στο σύνολο του γυναικείου Ελληνικού πληθυσμού άνω των 50 ετών (2.400.000, απογραφή 2003) οι 855.500 Ελληνίδες έχουν οστεοπόρωση, δηλαδή το 35%.
• Το 51% των Ελληνίδων άνω των 50 ετών που είχαν ήδη μπει στην εμμηνόπαυση δεν είχε κάνει μέτρηση οστικής πυκνότητας,  ενώ στις περισσότερες αγροτικές και ορεινές περιοχές της πατρίδας μας το 48% αγνοούσε τελείως το γεγονός και συμμετείχε τυχαία στη μελέτη.

Oσον αφορά το αντίκτυπο της πάθησης στην κοινωνική συμπεριφορά η μελέτη έδειξε ότι το 50% των Ελληνίδων ενοχλούνται πολύ από τις αλλαγές που έχουν γίνει στο σώμα τους, ενώ το 35% δήλωσε ότι ενοχλείται λίγο. Η οστεοπόρωση και κυρίως τα κατάγματα επηρεάζουν την ποιότητα ζωής ακόμα και μετά την ίασή τους.  Είναι σίγουρο ότι μετά από ένα κάταγμα μειώνεται η κινητικότητα και λειτουργικότητα των ατόμων. Το πρόβλημα οξύνεται στις μεγαλύτερες ηλικίες. Τα σπονδυλικά κατάγματα προκαλούν παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, κύφωση  (καμπούρα)  και πόνο.  Οι συνέπειες αυτές οδηγούν τα άτομα σε κοινωνική απομόνωση.

·    Απογοητευτικά ήταν και τα αποτελέσματα που αφορούν την άσκηση και γενικά την ενασχόληση με φυσικές δραστηριότητες. Το συντριπτικό 82% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι ασκούνται σπάνια έως ποτέ, το 5,3% 1-2 ώρες την εβδομάδα και μόνο το 5,5% περισσότερο από 2 ώρες την εβδομάδα.

·    Σημαντικό επίσης ήταν το εύρημα της έρευνάς που επιβεβαίωσε το μέγεθος του προβλήματος της κακής διατροφής των νέων Ελληνίδων (γυναίκες μικρότερες των 50 ετών). Μόνο το 32% λαμβάνει καθημερινά τις απαραίτητες ποσότητες ασβεστίου ενώ το 72,6% των γυναικών άνω των 50  ετών λαμβάνει καθημερινά ποσότητες ασβεστίου κατά πολύ μικρότερες των διεθνώς συνιστώμενων δόσεων.

Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην  έγκαιρη πρόληψη της οστεροπόρωσης στην χώρα μας από την παιδική ηλικία όπου μπορεί ουσιαστικά να αντιμετωπιστεί  η οστεοπόρωση στα χρόνια που ο οργανισμός αναπτύσσει τον σκελετό (ηλικίες 10-25 ετών).

Και  βέβαια θα πρέπει, οι γονείς να προσπαθήσουν παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, να μην μειώσουν την κατανάλωση των γαλακτοκομικών από τα παιδιά, αλλά και από τους ίδιους. Τέλος την άθληση των ίδιων και των παιδιών τους μπορούν να την αναπληρώσουν με απλές δραστηριότητες, έτσι ώστε να μην ακινητοποιηθούν τα παιδιά, μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο.

Πηγές: MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, 

www.medlab.gr

Ελληνικός Σύλλογος Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση

www.osteocare.gr

Διαβάστε επίσης

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ - ΠΡΟΛΗΨΗ - ΔΙΑΤΡΟΦΗ - ΑΣΚΗΣΗ

Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης με θέμα “Ίσιωσε την πλάτη σου και κινήσου”.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Κάθε χρόνο την 16η Οκτωβρίου, άτομα από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για να ενημερώσουν το κοινό για την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης (π.χ. πόνος στην πλάτη ή στον αυχένα, σκολίωση, δισκοπάθεια, κλπ) αποτελούν συνήθη φαινόμενα και μπορούν να έχουν εμφανή αντίκτυπο στη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ατόμου, επηρεάζοντας την ικανότητά του να εργαστεί και να απολαύσει τις καθημερινές του δραστηριότητες και προκαλώντας ακόμα και διαταραχές στον ύπνο. Η Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις». 

• ·      Oκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση, θα εκδηλώσουν δηλαδή οσφυαλγία.
• ·      Πιο ευάλωτοι είναι οι παχύσαρκοι και όσοι κάνουν βαριές εργασίες, αλλά η οσφυαλγία παρουσιάζεται ακόμη και σε λεπτούς ή γυμνασμένους ανθρώπους.
• ·      Συνήθως ο πόνος στη μέση εμφανίζεται απροειδοποίητα, π.χ. την ώρα που ανοίγετε το παράθυρο, μεταφέρετε τα ψώνια, σηκώνεστε από το κρεβάτι ή δένετε τα κορδόνια σας.
• ·      Οι πόνοι και τα προβλήματα στην πλάτη είναι ο δεύτερος λόγος απουσίας από την εργασία.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η λανθασμένη στάση του σώματος και η έλλειψη άσκησης μπορούν να οδηγήσουν σε πόνο στην πλάτη και άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Ως εκ τούτου, το φετινό θέμα για την Παγκόσμια Μέρα Σπονδυλικής Στήλης φέρει τον τίτλο «Ίσιωσε την πλάτη και περπάτα» και επικεντρώνεται στη σημασία της σωστής στάσης του σώματος και της σωματικής άσκησης/κίνησης για τη διατήρηση της υγείας της σπονδυλικής στήλης σε καλή κατάσταση.

Φορείς και οργανώσεις υγείας ανά τον κόσμο που συμμετέχουν στην όλη προσπάθεια, θα παρέχουν σημαντικές πληροφορίες, συμβουλές και εργαλεία για την πρόληψη πολλών τέτοιων παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.

Παράθεση στοιχείων:


• Μέχρι και 80% του πληθυσμού θα υποφέρει από πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα κατά τη διάρκεια της ζωής του.


• 50% του εργαζόμενου πληθυσμού θα βιώσει συμπτώματα πόνου στην πλάτη ή στον αυχένα, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.


• Δραστηριότητες όπως η συλλογή ύδατος και η γεωργία μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο πόνου στη σπονδυλική στήλη.


• Η γήρανση αποτελεί έναν από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες κινδύνου για πόνο στη σπονδυλική στήλη και οι σοβαρότερες συνέπειες της γήρανσης προβλέπονται σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.


• Ο πόνος στην πλάτη ή στον αυχένα αποτελεί έναν από τους πιο συνηθισμένους λόγους αναρρωτικής άδειας απουσίας από την εργασία.


• Ο πόνος στην πλάτη αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό λόγο για επίσκεψη στο γιατρό. (Ο πιο συχνός λόγος είναι το κοινό κρυολόγημα).

Τα καλά νέα είναι ότι πολλά από αυτά τα κοινά προβλήματα μπορούν εύκολα να αποφευχθούν με την απόκτηση υγιών συνηθειών σχετικά με τη σπονδυλική στήλη!

Γι 'αυτό το φετινό θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης “Ίσιωσε την πλάτη σου και κινήσου”, εστιάζοντας στη σημασία της σωστής στάσης του σώματος και της κίνησης στη διατήρηση της καλής υγείας της σπονδυλικής στήλης. Σκοπός είναι να φέρει τους ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα - ασθενείς, παρόχους υπηρεσιών υγείας, οι οργανώσεις υγειονομικής περίθαλψης, των ενώσεων και των κυβερνήσεων για την άμβλυνση αυτού του παγκόσμιου προβλήματος.

Πηγές www.worldspineday.org

Οκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση. Ποια τα αίτια; Απλοί τρόποι αντιμετώπισης, Medlabnews.gr (2011)

Διαβάστε επίσης

• Προσοχή. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει ένας επίμονος πόνος στην μέση;
• Πόνος στην μέση. Χρήσιμες συμβουλές.
• Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Oκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση. Ποια τα αίτια; Aπλοί τρόποι αντιμετώπισης
• Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Οι πόνοι της μέσης, οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης και η σημασία της σωστής στάσης.

Οστεοπόρωση. Τι είναι, ποια τα συμπτώματά της; Ποιες οι αιτίες και πόσο σημαντική είναι η πρόληψη στα παιδιά; Υπάρχει θεραπεία;

Συντάκτες: Αλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., Ξενοφών Τσούκαλης, ακτινολόγος, medlabnews.gr

Τι είναι η οστεοπόρωση;


Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού. Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, που εντοπίζεται συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στον καρπό. Γι΄αυτό χαρακτηρίζεται ως η σιωπηλή επιδημία της εποχής μας. Μπορεί να οδηγήσει σε πόνους, ανικανότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις, στο θάνατο. Σε όλους μας παρατηρείται κάποια οστική απώλεια με το πέρασμα των χρόνων, αλλά δεν θα εμφανίσουμε όλοι οστεοπόρωση. Στην μέση ηλικία, η πιθανότητα για τις γυναίκες να εκδηλώσουν οστεοπόρωση μεγαλώνει, γιατί χάνουν την προστατευτική ιδιότητα των οιστρογόνων στα οστά, όμως η οστεοπόρωση μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και στα δύο φύλα λόγω πολλών παραγόντων. Επομένως, είναι απαραίτητο να "χτίσουμε" γερά οστά κατά τη διάρκεια της ζωής μας και να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την οστική μάζα σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Ποια είναι η σημασία και οι επιπτώσεις της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας για δύο λόγους: Πρώτον, διότι είναι συχνή και δεύτερον, διότι συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις στους ασθενείς και στις οικογένειές τους, στο σύστημα υγείας και στην εθνική οικονομία.

Η κύρια κλινική εκδήλωση της οστεοπόρωσης είναι τα κατάγματα χαμηλής ενέργειας, δηλ. τα κατάγματα που συμβαίνουν μετά από ελαφρού βαθμού τραυματισμό, όπως είναι π.χ. η πτώση από την όρθια θέση. Περίπου στο 40% των περιπτώσεων τα οστεοπορωτικά κατάγματα αφορούν τους σπονδύλους, 20% τον αυχένα του μηριαίου οστού, 20%  την κερκίδα και 20% διάφορα άλλα οστά. Αν και η οστεοπόρωση γενικά θεωρείται ως πάθηση των γυναικών, ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, η οστεοπόρωση προσβάλλει και τους άνδρες. Έχει μάλιστα διαπιστωθεί ότι το 30% των οστεοπορωτικών καταγμάτων του αυχένα του μηριαίου οστού και το 20% των οστεοπορωτικών καταγμάτων των σπονδύλων συμβαίνουν στους άνδρες.

Ο κίνδυνος των καταγμάτων του ισχίου, των σπονδύλων αλλά και της κερκίδας αυξάνει με την πρόοδο της ηλικίας τόσο στις γυναίκες, όσο και στους άνδρες. Έχει μάλιστα υπολογιστεί ότι ο κίνδυνος οστεοπορωτικού κατάγματος στις γυναίκες ηλικίας 50 ετών και πάνω είναι 40-50% και στους άνδρες 15-20%.

Οι δυσμενείς επιπτώσεις της οστεοπόρωσης στους ασθενείς και στις οικογένειές τους, στο σύστημα υγείας και στην εθνική οικονομία οφείλονται στα κατάγματα. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικές μόνο από τις επιπτώσεις αυτές:

•   Η θνησιμότητα στους ασθενείς με κατάγματα του ισχίου και με κλινικώς συμπτωματικά κατάγματα σπονδύλων είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη που παρατηρείται σε άτομα του ίδιου φύλου και της ίδιας ηλικίας στο γενικό πληθυσμό. Για παράδειγμα, μέσα στον πρώτο χρόνο μετά από το κάταγμα περίπου 20% των ασθενών με κάταγμα του ισχίου και 25% των ασθενών με κάταγμα σπονδύλων πεθαίνουν.

•   Ένα χρόνο μετά από κάταγμα του ισχίου μόνο το 50% των ασθενών μπορούν να εκτελούν χωρίς βοήθεια τις συνήθεις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. 

•   Σε ετήσια βάση ο αριθμός των ημερών νοσοκομειακής νοσηλείας για τους ασθενείς με οστεοπορωτικά κατάγματα είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τον αριθμό των ημερών νοσοκομειακής νοσηλείας  που χρειάζεται για τους ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή σακχαρώδη διαβήτη ή έμφραγμα του μυοκαρδίου ή καρκίνο του μαστού.

Εξάλλου, το 2000 στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 τότε κρατών-μελών (συνολικός πληθυσμός 379.000.000 άνθρωποι)υπολογίστηκε ότι συνέβησαν 3,79 εκατομμύρια οστεοπορωτικά κατάγματα και ότι το άμεσο κόστος των καταγμάτων αυτών (δαπάνες νοσηλείας, χειρουργικών επεμβάσεων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης) ήταν περίπου 32 δισεκατομμύρια Ευρώ.  

Ποιες είναι οι αιτίες και πώς αναπτύσσεται η οστεοπόρωση;

Δύο είναι οι παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης:

•   Το χαμηλό επίπεδο της κορυφαίας οστικής μάζας που αποκτά ένα άτομο στην ηλικία των 25 περίπου ετών

•   Η αυξημένη οστική απώλεια που μπορεί να συμβεί μετά την ηλικία των 45-50 ετών

Το ποσό της οστικής μάζας, που έχει ένα άτομο σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι αποτέλεσμα δύο βασικών και αλληλένδετων κυτταρικών λειτουργιών, που πραγματοποιούνται συνεχώς μέσα στα οστά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, στα πλαίσια της λεγόμενης οστικής ανακατασκευής. Οι λειτουργίες αυτές είναι, πρώτον, η οστική απορρόφηση που προηγείται και δεύτερον, η οστική παραγωγή που ακολουθεί. Η οστική απορρόφηση γίνεται από τα κύτταρα που λέγονται οστεοκλάστες και η οστική παραγωγή γίνεται από τα κύτταρα που λέγονται οστεοβλάστες.

Φυσιολογικά, μέχρι την ηλικία περίπου των 25 ετών η οστική παραγωγή είναι μεγαλύτερη από την οστική απορρόφηση και έτσι η οστική μάζα αυξάνει συνεχώς, και μάλιστα πιο πολύ στους άνδρες από ότι στις γυναίκες, για να φθάσει στην ηλικία αυτή των 25 ετών στο μέγιστο επίπεδό της, που είναι γνωστό ως κορυφαία οστική μάζα. Κατά τα επόμενα 20 περίπου χρόνια η οστική απορρόφηση είναι ίση με την οστική παραγωγή τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες και επομένως η οστική μάζα παραμένει σταθερή. Μετά την ηλικία όμως των 45 ετών η εικόνα αρχίζει να αναστρέφεται. Η οστική απορρόφηση δηλ. γίνεται μεγαλύτερη από την οστική παραγωγή και  μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό στις γυναίκες από ότι στους άνδρες λόγω της μειωμένης παραγωγής των οιστρογόνων και τελικά της εγκατάστασης της εμμηνόπαυσης περί την ηλικία περίπου των 50 ετών. Έτσι το αποτέλεσμα είναι μια “φυσιολογική” οστική απώλεια.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη οστεοπόρωσης;

Κληρονομικό ή Ατομικό Ιστορικό

-οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης
-προχωρημένη ηλικία


-φύλο(θήλυ)
-πρώιμη εμμηνόπαυση

-περισσότερες από 3 εγκυμοσύνες

-μη θηλασμός

-θηλασμός διάρκειας μεγαλύτερης του 6μήνου

-ατοκία
-λεπτοφυής κατασκευή

-ωχρή χροιά δέρματος
-ξανθά μαλλιά


-γαλανά μάτια

Τρόπος ζωής

-χαμηλή λήψη ασβεστίου (μικρότερη από 1000mg ημερησίως)
-μειωμένη φυσική δραστηριότητα
-κάπνισμα
-υπερβολική χρήση αλκοόλ

-καφές (περισσότερο από 5 κούπες την ημέρα)
-υψηλή λήψη φυτικών ινών
-μειωμένη έκθεση στον ήλιο
Δευτερογενώς 
με άλλη πάθηση ή 
λήψη φαρμάκων
-γαστρεντερικές παθήσεις
-χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
-υπερθυρεοειδισμός

-σακχαρώδης διαβήτης (ινσουλινοεξαρτώμενος)

-χρόνια λήψη κορτικοστεροειδών

-χρόνια λήψη αντιόξινων 

-αντιεπιληπτικά φάρμακα

-ηπαρίνη
-νευρογενής ανορεξία ή βουλιμία

Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηρή νόσος, δεν παρουσιάζει δηλ. συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι περνάνε αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η οστεοπόρωση συνεχώς χειροτερεύει από πλευράς απώλειας οστικής μάζας και διαταραχής της μικροαρχιτεκτονικής δομής των οστών, μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο της σύμπτωμα, που είναι το κάταγμα. Η οστεοπόρωση είναι νόσος όλων των οστών και γι’ αυτό κατάγματα μπορεί να συμβούν σε διάφορες θέσεις του σκελετού, αλλά συνήθως συμβαίνουν στους σπονδύλους, στον αυχένα του μηριαίου οστού και στο αντιβράχιο. Πιο συγκεκριμένα, περίπου 40% των οστεοπορωτικών καταγμάτων αφορούν τη σπονδυλική στήλη, 20% τον  αυχένα του μηριαίου οστού, 20% το αντιβράχιο και 20% διάφορα άλλα οστά. Τα κατάγματα του αυχένα του μηριαίου οστού και του αντιβραχίου συμβαίνουν πάντοτε μετά από έναν ελαφρό τραυματισμό, όπως είναι π.χ. η πτώση από την όρθια θέση, ενώ συνοδεύονται πάντοτε από πόνο. Αντίθετα, τα σπονδυλικά κατάγματα συμβαίνουν συχνά χωρίς να προηγηθεί τραυματισμός και αρκετές φορές δεν συνοδεύονται από πόνο στη ράχη ή στη μέση. Απώλεια ύψους και κύφωση αποτελούν όψιμες εκδηλώσεις της οστεοπόρωσης και οφείλονται σε σπονδυλικά κατάγματα.

Πρόληψη της οστεοπόρωσης από την παιδική ηλικία

O σκελετός του ανθρώπου αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 25 ετών περίπου. Στη διάρκεια αυτή δημιουργείται η μέγιστη οστική πυκνότητα που αποκτά κανείς στην ζωή του. Άρα, είναι πολύ σημαντικό η πρόληψη της οστεοπόρωσης να γίνεται από την ηλικία των 15 ετών περίπου. Από μελέτη που έγινε, στο ΜΕDLAB, σε παιδιά ηλικίας 15-25 ετών, το 40% από αυτά είχαν χαμηλότερη οστική πυκνότητα σε σχέση με φυσιολογικά παιδιά αντίστοιχης ηλικίας. Τα παιδιά αυτά, έχοντας χαμηλή κορυφαία οστική πυκνότητα, θα έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας κατάγματος σε μεγαλύτερες ηλικίες. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να ελέγχεται η πιθανότητα οστεοπενίας από νωρίς και να αντιμετωπίζονται οι λόγοι που την προκάλεσαν κάνοντας από τώρα, μία μέτρηση οστικής πυκνότητος σπονδυλικής στήλης.

Πώς γίνεται η διάγνωση της οστεοπόρωσης;

Η μόνη εξέταση που επιτρέπει να ορίσουμε το βαθμό της αντοχής του οστού είναι η μέτρηση της οστικής πυκνότητος (ΒΜD). Aυτή η εξέταση είναι εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη, δεν χρειάζεται για να γίνει καμιά απολύτως προετοιμασία και μπορεί να γίνει ακόμα σε παιδιά αλλά και σε εγκύους.

Πώς γίνεται η μέτρηση της οστικής πυκνότητος;

Η οστεοπόρωση ελέγχεται με ειδικά μηχανήματα εντελώς ανώδυνα και ακίνδυνα. Η μέτρηση οστικής πυκνότητος πρέπει να γίνει σε όσο γίνεται μικρότερη ηλικία προκειμένου να αποκαλυφθεί αν υπάρχει πρόβλημα και σε τι βαθμό. Αν η εξέταση γίνει σε ηλικία που ο σκελετός αναπτύσσεται τότε η όποια παρέμβαση είναι καθοριστική και αποτελεσματική. Αν πάλι σε μεγαλύτερη ηλικία και κυρίως στην εμμηνόπαυση διαπιστωθεί πρόβλημα τότε το αποτέλεσμα συμβάλει στο να μην επιδεινωθεί η νόσος και σε ένα ποσοστό ασθενών να σταθεροποιηθεί και να αυξηθεί.
 

Αρκεί η μέτρηση οστικής πυκνότητος να δείξει αν έχουμε οστεοπόρωση;
Αν δεν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα ναι. Αλλά όταν υπάρχει νόσος που αλλάζει τον μεταβολισμό μας (εμμηνόπαυση, θυρεοειδής, διαβήτης κλπ) θα πρέπει να γίνει ειδικός έλεγχος για να εκτιμηθεί το μέγεθος του προβλήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η εξέταση οστικής πυκνότητος πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο.


Το ΜΕDLAB από το 1992 ανέπτυξε πίνακες με τις ελληνικές φυσιολογικές τιμές που απαιτούνται στην διάγνωση της οστεοπόρωσης για την Ελλάδα,  σε συνάρτηση με τους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης οστεοπόρωσης. Επίσης αξιοποιώντας την προηγμένη τεχνολογία που διαθέτει, μετατρέπει τα αποτελέσματα στα Ελληνικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι απόλυτα κατανοητά από τον γιατρό αλλά και από τον ασθενή.

Πόσο σημαντικό είναι τα αποτελέσματα να δίνονται με τις Ελληνικές φυσιολογικές τιμές;


Η φυσιολογική οστική πυκνότητα μεταβάλλεται από χώρα σε χώρα, σημαντικά. Από ερευνητική μελέτη που έγινε στο ΜΕDLAΒ βρέθηκε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στις φυσιολογικές τιμές των Αμερικανών και των Ελλήνων. Αυτό σημαίνει ότι μία Ελληνίδα που εξετάζεται σε κάποιο από τα μηχανήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα επειδή αναφέρουν μόνο τις Αμερικανικές φυσιολογικές τιμές, μπορεί να βρεθεί ότι έχει οστεοπόρωση, ενώ κανονικά με βάση τις Ελληνικές δεν έχει. 

Τι είναι οι βιοχημικές εξετάσεις για την οστεοπόρωση;

Επειδή η οστική πυκνότητα είναι μια στατική εξέταση (σαν την ζυγαριά που δείχνει το βάρος μας αλλά δεν μας λέει γιατί πήραμε κιλά και τι πρέπει να κάνουμε για να τα χάσουμε), είναι απαραίτητο η εξέταση να συνοδεύεται και από ειδικές εξετάσεις αίματος και ούρων όπου μπορούμε να βγάλουμε με την βοήθεια ειδικών υπολογιστών, το ποσοστό της ετήσιας οστικής απώλειας. Γνωρίζοντας και αυτή την παράμετρο, μπορούμε να αντιληφθούμε αν οργανισμός χάνει και με τι ρυθμό συστατικά των οστών, την αιτία που συμβαίνει το γεγονός και φυσικά να οδηγηθούμε στην καταλληλότερη θεραπεία.

Υπάρχει θεραπεία για την οστεοπόρωση;

Η θεραπεία της οστεοπόρωσης δεν μπορεί να πετύχει πλήρη αναπλήρωση της οστικής μάζας, που έχει ήδη χαθεί, ούτε αποκατάσταση της διαταραγμένης μικροαρχιτεκτονικής δομής των οστών και φυσικά δεν μπορεί να αναιρέσει τις σοβαρές συνέπειες των οστεοπορωτικών καταγμάτων, που μπορεί να έχουν ήδη συμβεί. Όλα αυτά βέβαια υπογραμμίζουν τη μεγάλη σημασία της πρωτογενούς κυρίως αλλά και της δευτερογενούς πρόληψης της νόσου.

Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι σήμερα υπάρχουν θεραπευτικές δυνατότητες για την οστεοπόρωση και ότι με την κατάλληλη εφαρμογή τους μπορεί να επιτευχθούν:

•   Αναστολή περαιτέρω οστικής απώλειας

•   Σημαντική αύξηση της οστικής μάζας

•   Σημαντική μείωση του κινδύνου καταγμάτων

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται γα τη θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης αναστέλλουν την οστική απορρόφηση ή αυξάνουν την οστική παραγωγή και είναι τα παρακάτω:

•   Διφωσφονικά

•   Στρόντιο

•   Καλσιτονίνη

•   Εκλεκτικοί τροποποιητές των υποδοχέων των οιστρογόνων

•   Τεριπαρατίδη

•   Παραθορμόνη

•   Οιστρογόνα 

•   Ασβέστιο

•   Βιταμίνη D

Είναι αυτονόητο ότι το θεραπευτικό πρόγραμμα, που θα εφαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένο ασθενή με οστεοπόρωση, δηλ. ποιο φάρμακο από τα παραπάνω θα χρησιμοποιηθεί και αν το φάρμακο αυτό θα συνδυαστεί ή όχι και με ασβέστιο ή/και βιταμίνη D, καθορίζεται από το θεράποντα γιατρό με βάση τα κλινικά δεδομένα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ασθενούς.

ΠΗΓΗ: MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Διαβάστε επίσης

Το παιδί σας μπορεί να έχει οστεοπενία; Πώς μπορεί να το καταλάβετε; Μπορεί να αντιμετωπιστεί;

• Ασκήσεις χρήσιμες για την οστεοπόρωση (πρώτο μέρος)
• ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ. ΠΙΝΑΚΑΣ με περιεκτικοτητα τροφών σε ασβέστιο
• Οι ευεργετικές ιδιότητες του γιαουρτιού. Βοηθήστε την δίαιτα σας τρώγοντας γιαούρτι