Πόνος στη φτέρνα

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr

Η αποφυσίτιδα συνίσταται σε φλεγμονή στο οπίσθιο κύρτωμα της πτέρνας και οφείλεται σε επαναλαμβανόμενες μικροκακώσεις, λόγω της έντονης έλξης που ασκείται από τον τρικέφαλο της γαστροκνημίας, μέσω του Αχίλλειου τένοντα. Πρόκειται για πάθηση που αφορά παιδιά και έφηβους ηλικίας από 6 έως 17 ετών περίπου, αγόρια και κορίτσια, που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ή έχουν έντονες σωματικές δραστηριότητες. Προδιαθετικός παράγων θεωρείται η μειωμένη ελαστικότητα του γαστροκνημίου. Η Επίφυση είναι η περιοχή του οστού όπου αυτό αυξάνεται (αυξητική πλάκα). Όταν αυτή η περιοχή στη φτέρνα φλεγμένη, προκαλείται πόνος και η κατάσταση αυτή ονομάζεται ‘φτερνική αποφυσίτις’ ή νόσος του Sever 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα συνήθως είναι :

Πόνος στην φτέρνα όταν αυτή δέχεται φόρτιση, όπως στο τρέξιμο ή τα άλματα. Επίσης πόνος προκαλείται κατά την παθητική έκταση και ενεργητική κάμψη του ποδός, υπό αντίσταση.

Ένας ακόμη λόγος να αποφύγετε τα παυσίπονα αν είστε έγκυος

Η λήψη αναλγητικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχει επιπτώσεις στη γονιμότητα του αγέννητου παιδιού αργότερα στη ζωή του, τόσο του κοριτσιού όσο και του αγοριού, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη έρχεται να ενισχύσει τις ενδείξεις προηγούμενων ερευνών ότι ορισμένα ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα όπως η παρακεταμόλη (υπάρχει στο Depon, στο Panadol κ.α.) πρέπει να λαμβάνονται με προφύλαξη στη διάρκεια της κύησης, καθώς μπορεί να επηρεάσουν τη γονιμότητα των απογόνων μέσω επίπτωσης στο DNA του εμβρύου.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τον δρα Ροντ Μίτσελ του Κέντρου Αναπαραγωγικής Υγείας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό περιβαλλοντικής υγείας "Environmental Health Perspectives", επεσήμαναν ότι η νέα μελέτη τους δεν μεταβάλλει τις ισχύουσες σήμερα συστάσεις, σύμφωνα με τις οποίες, αν η χορήγηση παρακεταμόλης είναι αναγκαία σε εγκύους, πρέπει να γίνεται στη χαμηλότερη δυνατή δόση και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Επίσης ανέφεραν ότι το φάρμακο ιμπουπροφέν πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκυμοσύνη.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τη δράση της παρακεματόλης και του ιμπουπροφέν σε δείγματα ανθρωπίνου ιστού όρχεων και ωοθηκών. Οι ανθρώπινοί ιστοί που εκτέθηκαν σε οποιοδήποτε από τα δύο φάρμακα επί μια εβδομάδα στο εργαστήριο, εμφάνισαν μειωμένους αριθμούς των γεννητικών κυττάρων από τα οποία προκύπτουν τα σπερματοζωάρια και τα ωάρια. Οι ωοθήκες που εκτέθηκαν σε παρακεταμόλη για μία εβδομάδα, είχαν πάνω από 40% λιγότερα κύτταρα από τα οποία αναπτύσσονται στη συνέχεια τα ωάρια. Με το ιμπουπροφέν, ο αριθμός των εν λόγω κυττάρων μειώθηκε σχεδόν στο μισό.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι αυτό είναι σημαντικό, επειδή τα κορίτσια παράγουν όλα τα ωάριά τους στη μήτρα, συνεπώς αν γεννηθούν με μειωμένο αριθμό, αυτό μπορεί να τα οδηγήσει σε πρόωρη εμμηνόπαυση. 

Αλλά και στην περίπτωση των αγοριών μπορεί να υπάρξουν επιπτώσεις. Ο ιστός όρχεων που εκτέθηκε στα συγκεκριμένα φάρμακα, εμφάνισε μείωση περίπου 25% στα κύτταρα παραγωγής σπερματοζωαρίων.

Οι επιπτώσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν με πειράματα σε ποντίκια, στα οποία είχε μεταμοσχευθεί ιστός ανθρωπίνων όρχεων. Μετά από μία εβδομάδα χορήγησης παρακεταμόλης, ο αριθμός των κυττάρων παραγωγής σπερματοζωαρίων στο μόσχευμα είχε μειωθεί σχεδόν κατά το ένα τρίτο, ενώ ακόμη και μετά από μόνο μία μέρα χορήγησης του αναλγητικού τα ίδια κύτταρα είχαν μειωθεί κατά 17%.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι και τα δύο φάρμακα πυροδοτούν μηχανισμούς στα κύτταρα, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα να υπάρχουν αλλαγές στη δομή του DNA. Οι επιγενετικές αυτές μεταβολές μπορούν να κληροδοτηθούν στις επόμενες γενιές. Τα αναλγητικά φαίνεται να δρουν κυρίως στα μόρια των προσταγλανδινών, που παίζουν ρόλο-κλειδί τόσο στις ωοθήκες όσο και στους όρχεις.

"Θα ενθαρρύναμε τις γυναίκες να σκεφθούν προσεκτικά, προτού πάρουν αναλγητικά κατά την εγκυμοσύνη και, ακολουθώντας τις υπάρχουσες οδηγίες, να παίρνουν τη χαμηλότερη δυνατή δόση και για όσο γίνεται λιγότερο χρόνο" δήλωσε ο Μίτσελ.

Πηγή: ΑΠΕ

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης κάνει διάγνωση του πόνου σε ζώα

Ερευνητές στη Βρετανία δημιούργησαν το πρώτο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που είναι ικανό να ανιχνεύσει το επίπεδο του πόνου σε πρόβατα.

Το σύστημα, το οποίο μπορεί επίσης να εφαρμοσθεί σε άλογα, λαγούς, τρωκτικά κ.α., θα βοηθήσει μελλοντικά τους κτηνίατρους στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία κοινών παθήσεων σε διάφορα ζώα.

Το σύστημα «διαβάζει» τις εκφράσεις στο πρόσωπο των ζώων, αναγνωρίζοντας κατά πόσο αντανακλούν πόνο και μάλιστα εκτιμά πόσο σοβαρός είναι ο πόνος. Το νέο σύστημα βασίζεται σε προηγούμενα «έξυπνα» συστήματα, που επιτρέπουν στους υπολογιστές να αναγνωρίζουν τα αισθήματα στα ανθρώπινα πρόσωπα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, με επικεφαλής τον καθηγητή Πίτερ Ρόμπινσον, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο για τις τεχνολογίες αυτόματης αναγνώρισης προσώπου και χειρονομιών στην Ουάσιγκτον.

Το 2016 ερευνητές του Κέιμπριτζ είχαν αναπτύξει ένα εργαλείο, την «Κλίμακα έκφρασης πόνου στο πρόσωπο των προβάτων» (Sheep Pain Facial Expression Scale-SPFES), όμως η εκπαίδευση των ανθρώπων στη ακριβή χρήση του αποδείχθηκε δύσκολο έργο.

ΑΠΕ

Ο πόνος στη μέση καμπανάκι κινδύνου για πρόωρο θάνατο

Οι πόνοι στη μέση αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο λόγω του ίδιου του πόνου αλλά και των περιορισμών που συνεπάγεται, ενώ εκτιμάται πως είναι ένα πρόβλημα υγείας που αφορά περίπου 700 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Νέα μελέτη από Αυστραλούς και Δανούς επιστήμονες αναδεικνύει μία σχέση που δεν είναι γνωστή, ανάμεσα στο χρόνιο πόνο στη μέση και τον αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο θάνατο. Πώς προκύπτει αυτό και τι μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε από το χρόνιο πόνο στη μέση;

Η έρευνα 
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Πάουλο Φερέιρα της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό για θέματα πόνου "European Journal of Pain", μελέτησαν στοιχεία για 4.390 διδύμους ηλικίας άνω των 70 ετών. Διαπιστώθηκε ότι όσοι υπέρφεραν από χρόνιους πόνους στη μέση, είχαν κατά μέσο όρο 13% μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από διάφορες αιτίες, σε σχέση με όσους δεν είχαν ανάλογο πρόβλημα με τη μέση τους.

"Πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα, καθώς πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως ο πόνος στη μέση δεν είναι απειλητικός για τη ζωή τους. Όμως η νέα μελέτη δείχνει ότι υπάρχει μια σαφής σχέση ανάμεσα στον πόνο και στη θνησιμότητα. Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί συμβαίνει αυτό και το θέμα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω. Ο πόνος στη μέση μπορεί να αποτελεί ένδειξη μιας γενικότερης κακής υγείας, ιδίως στους ηλικιωμένους, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου τους", δήλωσε ο κ. Φερέιρα. "Η καλύτερη θεραπεία για τους πόνους στη μέση είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής και κυρίως η σωματική άσκηση. Οι άνθρωποι πρέπει να κινούνται συνεχώς", πρόσθεσε.

Οι άνθρωποι με κατάθλιψη, σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη, έχουν 60% μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από πόνο στη μέση.

Μέχρι να βρεθεί η αιτία για το συσχετισμό του πόνου στη μέση και του πρόωρου θανάτου, οι ειδικοί επισήμαναν μία πρόσφατη έρευνα που είχε συμπεράνει ότι τα ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως η παρακεταμόλη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά στη θεραπεία του πόνου και έχουν παρενέργειες. Ένα άλλο στοιχείο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Pain" ("Πόνος"), είναι πως ο χρόνιος πόνος -στη μέση και όχι μόνο- είναι συχνότερος μεταξύ των φτωχών και των λιγότερο μορφωμένων ανθρώπων.Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Χάνα Γκρολ-Προκόπτσικ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 19.000 ανθρώπους άνω των 51 ετών σε βάθος 12ετίας, διαπίστωσαν ότι αυτοί με τη χαμηλότερη μόρφωση έχουν κατά μέσο όρο 80% μεγαλύτερη πιθανότητα να πάσχουν από χρόνιο πόνο, σε σχέση με εκείνους με την υψηλότερη μόρφωση. Όσοι έχουν τελειώσει μόνο το Δημοτικό, είναι 370% πιθανότερο, σε σχέση με όσους έχουν πτυχίο πανεπιστημίου, να νιώθουν σοβαρούς χρόνιους πόνους στη μέση τους και αλλού στο σώμα τους. 

Πώς μπορείτε να μειώσετε τον πόνο στη μέση
Μην μένετε ξαπλωμένοι: Όλο και περισσότεροι ειδικοί ενθαρρύνουν τους ασθενείς με πόνο στη μέση να αποφεύγουν το κρεβάτι και να έχουν, όσο γίνεται, περισσότερη δραστηριότητα. Νεότερες έρευνες έχουν δείξει πως η παρατεταμένη παραμονή στο κρεβάτι επιδεινώνει τον πόνο αντί να τον ανακουφίζει.
Κάνετε ζεστό μπάνιο: Η αυξημένη θερμοκρασία του νερού έχει μυοχαλαρωτικές ιδιότητες και βοηθά να ανακουφιστεί η ένταση στην περιοχή της μέσης.
Αλλάξτε στρώμα: Ένα πολύ μαλακό ή πολύ σκληρό στρώμα στο κρεβάτι μπορεί να είναι η αιτία για τον χρόνιο πόνο στη μέση. Αν δεν μπορείτε να αντικαταστήσετε το στρώμα σας, δοκιμάστε να βάλετε τάβλες πάχους δύο εκατοστών ανάμεσα στο στρώμα και το πλαίσιο του κρεβατιού.

Με πληροφορίες από το ΑΠΕ

Algon: Η Ελλάδα βρίσκει ξανά το αναλγητικό της

Την επαναπροώθηση του ιστορικού ελληνικού αναλγητικού Algon® παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου η Valeant/PharmaSwiss Ελλάδας, μέλος του ομίλου Valeant Pharmaceuticals International Inc. Από το Νοέμβριο του 2015, και με στόχο την ενίσχυση του χαρτοφυλακίου των μη συνταγογραφούμενων προϊόντων της, η Valeant/PharmaSwiss Ελλάδας, με μια πολυετή συμφωνία, ανέλαβε από την εταιρεία Lavipharm (υπεύθυνος κυκλοφορίας, παραγωγός και δικαιούχος) την αποκλειστική διάθεση, διανομή και προώθηση του ιστορικού, ελληνικού αναλγητικού Algon® στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Στη μεταπολεμική Ελλάδα του 1950, μια χημική βιομηχανία, η «ΧΡΩΠΕΙ» πρωτοπορεί, παράγοντας την ελληνική «απάντηση» στην Ασπιρίνη, το πολύ γνωστό, πρωτότυπο αναλγητικό-αντιπυρετικό «Αλγκόν». Έως και τα τέλη του΄80, το «Αλγκόν®» είναι το αγαπημένο παυσίπονο της ελληνικής οικογένειας, σύμβολο ανακούφισης από τον πόνο και τον πυρετό. H παύση λειτουργίας της «ΧΡΩΠΕΙ» σηματοδοτεί μια μακρά περίοδο αναζήτησης προϊόντων αντίστοιχων με το «Αλγκόν®», μέσα από επιχειρηματικές κινήσεις πολυεθνικών & ελληνικών εταιρειών, σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον της φαρμακευτικής αγοράς.

Όπως αναφέρει ο Γενικός Διευθυντής της Valeant/PharmaSwiss, κ. Ιάκωβος Μιχαλίτσης: "Η Valeant/PharmaSwiss Ελλάδας θα επενδύσει άμεσα στην οικογένεια Algon®, μέσω σημαντικών συστηματικών ενεργειών. Οι δράσεις αυτές θα ενισχύσουν σημαντικά την πορεία του, θα οδηγήσουν στη σταδιακή κυκλοφορία νέων μορφών, που θα συμπληρώσουν την οικογένεια Algon® και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανάπτυξης και αμοιβαίου οφέλους για το σύνολο των ασθενών/καταναλωτών αλλά και των ενδιαφερόμενων μερών στον χώρο της Υγείας."

Το Algon® επανέρχεται δυναμικά στην ελληνική αγορά και διατίθεται, πλέον, σε νέα, σύγχρονης αισθητικής και ελκυστική για τον καταναλωτή συσκευασία, συνεχίζοντας όμως με την ίδια επιτυχημένη φαρμακοτεχνική μορφή, θεραπευτική δράση, αποτελεσματικότητα και το απλό δοσολογικό σχήμα των 1-2 δισκίων, έως 3 φορές την ημέρα.
Το σκεύασμα αποτελεί μία από τις πλέον ασφαλείς και αποτελεσματικές επιλογές αναλγητικών, καθώς συνδυάζει 3 δραστικές ουσίες: ακετυλοσαλικυλικό οξύ (400 mg), με αναλγητική, αντιπυρετική και αντιφλεγμονώδη δράση, παρακεταμόλη (200 mg), με αναλγητική και αντιπυρετική δράση αλλά και καφεΐνη (50 mg), με διεγερτικές ιδιότητες, που μειώνουν την αντίληψη του πόνου αλλά και διευκολύνουν και επιταχύνουν την απορρόφηση των άλλων δύο δραστικών συστατικών από τον γαστρεντερικό σωλήνα.

Σε επίπεδο πωλήσεων και αξίας στην Ελλάδα, το Algon® ανήκει σε μια μεγάλη αγορά (32 εκατ. τεμάχια – 39€ εκατ.) που αυξάνεται ραγδαία (+11% σε τεμάχια, +12% σε αξία, τo 2015 σε σχέση με τo 2014 – πηγή: στοιχεία IMS 2015). Επιπλέον, τα ενδιαφερόμενα μέρη, σε επίπεδο αγοράς και δικτύου διάθεσης (π.χ. φαρμακοποιοί), θα μπορούν πλέον να απολαμβάνουν τα οφέλη της νέας εμπορικής πολιτικής της Valeant/PharmaSwiss Ελλάδας, όπως πρόσθετες εκπτώσεις και αυξημένο περιθώριο κέρδους.

Απορρόφηση οδοντικής ρίζας, με πόνο, δυσχρωμία και κινητικότητα δοντιού

Συντάκτης Γιώργος Κουτσικάκης Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.,medlabnews.gr

Η απορρόφηση της ρίζας είναι δυνατόν να είναι εσωτερική ή εξωτερική.

Μπορεί να προκαλεί πόνο, κινητικότητα του δοντιού, δυσχρωμία της μύλης είναι να είναι εντελώς ασυμπτωματική και να ανακαλύπτεται τυχαία σε ακτινογραφικό έλεγχο.

Συνήθως οφείλεται σε κάποιας μορφής τραυματισμό που ακολουθείται από ερεθισμό της απορροφητικής διαδικασίας.

Έτσι έχουμε:

Απορρόφηση πολφικής αιτιολογίας

Μετά από οδοντικό τραύμα μικρόβια από τον πολφό μπορούν να προκαλέσουν είτε εσωτερική είτε εξωτερική απορρόφηση. Στην πρώτη περίπτωση γίνεται κλασσική ενδοδοντική θεραπεία, ενώ στη δεύτερη συνήθως προηγείται η τοποθέτηση στο εσωτερικό της ρίζας πάστα υδροξειδίου του ασβεστίου και χλωρεξιδίνης.

Απορρόφηση περιοδοντικής αιτιολογίας

Αν προηγηθεί οδοντικό τραύμα, χημικός ερεθισμός από παράγοντες ενδομυλικής λεύκανσης, ορθοδοντική μετακίνηση ή περιοδοντική θεραπεία, μπορεί μικρόβια από το περιοδόντιο να εισέλθουν στην αυχενική μοίρα της ρίζας να προκαλέσουν απορρόφηση. Από την υπεραιμία που προκαλείται φαίνεται η μύλη του δοντιού κοντά στα ούλα ροδαλή. Θεραπευτικά, αν ο πολφός δεν εμπλέκεται, ανασηκώνεται κρημνός, καθαρίζεται η περιοχή από τα φλεγμονώδη στοιχεία και σφραγίζεται η κοιλότητα που έχει προκαλέσει η εξωτερικά απορρόφηση. Αν εμπλέκεται ο πολφός γίνεται και ενδοδοντική θεραπεία.

Απορρόφηση από ορθοδοντική πίεση

Όταν ασκούνται ισχυρές ορθοδοντικές δυνάμεις μετακίνησης και συνυπάρχουν και συγκεκριμένοι γενετικοί παράγοντες είναι δυνατόν να έχουμε απορρόφηση της άκρης της ρίζας. Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ελάττωση της έντασης των δυνάμεων

Απορρόφηση από έγκλειστα δόντια

Όταν έγκλειστος με κλίση κάτω φρονιμίτης πιέζει το δεύτερο γομφίο, είναι δυνατόν να προκαλέσει εξωτερική απορρόφηση της ρίζας του. Η χειρουργική αφαίρεση του εγκλείστου σταματά την απορρόφηση. Μόνο αν προσβληθεί ο πολφός γίνεται ενδοδοντική θεραπεία του δεύτερου γομφίου.

Απορρόφηση από καλοήθεις όγκους

Όπως και με τους έγκλειστους όταν ένας όγκος βραδέως εξελισσόμενος πιέζει ένα δόντι μπορεί να του προκαλέσει απορρόφηση της ρίζας. Συνήθως ο πολφός δεν επηρεάζεται. Η αφαίρεση του όγκου επιλύει το πρόβλημα.

Απορρόφηση λόγω αγκύλωσης

Όταν ένας τραυματισμός προκαλέσει βίαιη βύθιση του δοντιού ή επιχειρηθεί αναφύτευση δοντιού μετά από βίαιη απομάκρυνσή του, είναι δυνατόν να συνθλιβεί το περιρρίζιο (λεπτές ίνες συνδετικού ιστού που συγκρατούν το δόντι μέσα στο φατνίο). Τότε το δόντι έρχεται σε απευθείας επαφή με το κόκκαλο και αυτό μπορεί να προκαλέσει απορρόφηση. Πρακτικά αυτή καθεαυτή η απορρόφηση δεν δημιουργεί πρόβλημα. Για τη διαδικασία της επαναφύτευσης  ακολουθούνται κάποιοι κανόνες που η ανάπτυξή τους θα είναι το θέμα ενός άλλου άρθρου.

Εν πολλοίς δεν είναι  απόλυτα γνωστό γιατί οι προαναφερθέντες αιτιολογικοί παράγοντες ενεργοποιούνται  και σε συγκεκριμένες περιστάσεις προκαλούν απορρόφηση. Γνωρίζουμε όμως πως  όταν άρουμε τους παραπάνω παράγοντες και προβούμε στην κατάλληλη θεραπεία η απορρόφηση σταματάει. Βεβαίως δεν επουλώνεται.

Σε μερικές περιπτώσεις η ενδοδοντική θεραπεία είναι απλή και όλα πάνε καλά. Σε άλλες όμως είναι εξαιρετικά δύσκολη και για τον  πιο εξειδικευμένο οδοντίατρο ενώ  είναι αναγκαίες ειδικές τεχνικές. Ακόμα όμως κι αν επιτευχθεί πρέπει να συνεκτιμηθεί πώς θα γίνει η αποκατάσταση του δοντιού, ιδιαίτερα αν απαιτείται άξονας και τα εξασθενημένα τοιχώματα της ρίζας οδηγήσουν σε θραύση του δοντιού. Κατά την προσωπική μου γνώμη δεν χρειάζονται ηρωικές ενέργειες. Αν η πρόγνωση είναι καλή αξίζει και με το παραπάνω να θεραπευτεί και να σωθεί το δόντι. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται παρακολούθηση. Αν η πρόγνωση είναι αμφίβολη είναι καλύτερα να γίνει εξαγωγή εξ αρχής.

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.

τηλ 210-8056112

http://www.dentistpefki.gr

E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com

Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

Περιοδοντίτιδα. Τι είναι, πώς προκαλείται και τι προκαλεί;

Φλεγμονή στα ούλα, πόνος, πυρετός, πρησμένοι λεμφαδένες μπορεί να οφείλονται σε περιστεφανίτιδα

Άφθες, οι ενοχλητικές πληγές στο στόμα. Τι πρέπει να κάνετε;

Πονόδοντος, σε αργία. Τι πρέπει να κάνουμε μέχρι να πάμε στον οδοντίατρο;

21 καλές συνήθειες και συμβουλές για καταπληκτικά δόντια

Γνωρίζω το Στόμα μου και το Φροντίζω. Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε γερά δόντια και ούλα

Απώλεια δοντιού, αιτία, συνέπειες, πρόληψη, αντιμετώπιση. Πώς και γιατί χάνεται ένα δόντι;

5 σημάδια ότι χρειάζεστε καλύτερη στοματική υγιεινή. Κανόνες στοματικής υγιεινής (video)

Νόσος του Paget των οστών με πόνο στα οστά, παραμόρφωση, οστεοπόρωση, οστεοαρθρίτιδα, κατάγματα, ζαλάδες, ίλιγγο

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D, medlabnews.gr

Ο πόνος στη νόσο Paget μπορεί να είναι αισθητός κατά την ανάπαυση ή τις κινήσεις, να επιδεινώνεται με την άρση βάρους ή άλλη φόρτιση του οστού και να επιτείνεται τη νύχτα. 

Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά  το 1876 από τον άγγλο χειρουργό Sir James Paget, σαν παραμορφωτική οστεϊτιδα (osteitis deformans). Είναι η συχνότερη νόσος των οστών μετά την Οστεοπόρωση. Πρόκειται για μια νόσο της οστικής ανακατασκευής, που χαρακτηρίζεται από υπερβολική αύξηση της δραστηριότητας των οστεοκλαστών και των οστεοβλαστών, με επακόλουθο την παραγωγή παθολογικού οστού που είναι αρχιτεκτονικά ανώμαλο.

Εμφανίζεται σε ποσοστό 1,5 - 8% στο γενικό πληθυσμό και εξαρτάται από την ηλικία και κράτος διαμονής. 

Προσβάλει συνήθως άτομα άνω των 40 ετών. 

Η νόσος Paget είναι συχνότερη σε περιοχές με πληθυσμούς αγγλοσαξονικής καταγωγής ενώ σπάνια εμφανίζεται στις χώρες της Σκανδιναβίας, την Ασία, τη Ινδία.  Ο επιπολασμός της νόσου κυμαίνεται από 0,1% στους Αφρικάνούς και τους Ασιάτες μέχρι και 4% στους Ευρωπαίους. Αλλά και μεταξύ των Ευρωπαίων ο επιπολασμός διαφέρει όντας μεγαλύτερος στην Κεντρική Ευρώπη και μικρότερος στην Νότια και την Βόρεια Ευρώπη. Από πλευράς ηλικίας μεγαλύτερη συχνότητα παρατηρείται σε άτομα μεγαλύτερα των 65 ετών. Από πλευράς φύλου οι άνδρες προσβάλλονται περισσότερο από τις γυναίκες (1,8:1).

Τι την προκαλεί

Διαβάστε την συνέχεια εδώ

Διαβάστε επίσης

Οστεοπόρωση. Τι είναι, επιπτώσεις, αιτίες, συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία

Σε ποιες παθήσεις αυξάνεται και σε ποιες μειώνεται η αλκαλική φωσφατάση; Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθησή της;

Καλό είναι να μην λαμβάνεται παρακεταμόλη πριν και μετά από εμβολιασμό

επιμέλεια Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr

Η παρακεταμόλη ή ακεταμινοφαίνη (πχ Depon, Panadol, Lonarid) είναι ένα ήπιο παυσίπονο-αντιπυρετικό που μειώνει τον πυρετό κατά 1 με 2 οC μέσα σε 2 ώρες από την λήψη του.

Πολλές φορές συνιστάται να λαμβάνεται παρακεταμόλη από τους παιδιάτρους για να ανακουφίσει από τις παρενέργειες ενός εμβολίου όπως την ευερεθιστότητα, τον σωματικό πόνο και τον πυρετό. Ο παροδικός πυρετός μετά τη λήψη ορισμένων εμβολίων σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού επεξεργάζεται την ανταπόκρισή του προκειμένου να παράσχει τη βέλτιστη προστασία.

Ερευνητές αναφέρουν ότι τα άτομα που πρόκειται να εμβολιαστούν καλό θα είναι να αποφεύγουν τη λήψη  παρακεταμόλης δύο εβδομάδες πριν και μετά τον εμβολιασμό, αφού τα παυσίπονα αυτά μειώνουν την παραγωγή αντισωμάτων. Με δεδομένο ότι μεγάλα τμήματα των πληθυσμών σε όλον τον κόσμο εμβολιάζονται αυτή τη στιγμή είτε με το εποχικό εμβόλιο της γρίπης, η προειδοποίηση των ειδικών αποκτά ιδιαίτερη σημασία.

Αν κάποιος παίρνει ασπιρίνη συστηματικά, όπως συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους που ακολουθούν αγωγή για καρδιοπάθεια, ή παρακεταμόλη για τον πόνο και τον πυρετό και εμβολιαστεί, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να μην έχει καλή ανοσολογική απόκριση.
Ο παροδικός πυρετός μετά τη λήψη ορισμένων εμβολίων σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, επεξεργάζεται την ανταπόκρισή του προκειμένου να παράσχει τη βέλτιστη προστασία.

Ομως φαίνεται ότι η ασπιρίνη ή η παρακεταμόλη αναστέλλουν τη δράση του ενζύμου CΟΧ-1, το οποίο δρα στους ιστούς όλου του σώματος. Αν μπλοκαριστεί η δράση του CΟΧ-1 ενδέχεται να μειωθεί η ποσότητα των αντισωμάτων που παράγει ο οργανισμός. 

Έτσι εκτός από τις περιπτώσεις που υπάρχουν ειδικοί λόγοι για τον έλεγχο του πυρετού, όπως για παράδειγμα σε ένα παιδί με ιστορικό εμπύρετων σπασμών, καλό είναι να μην χορηγούνται αντιπυρετικά παράλληλα με τα εμβόλια», δήλωσαν οι ερευνητές.

Πηγές 
Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νόσων
Journal of Ιmmunology
The Lancet

Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr

Ο πόνος που συνήθως ακολουθεί τους τραυματισμούς ή τις παθήσεις μπορεί να διαταράξει τη  λειτουργικότητα του ατόμου στα επίπεδα: της φυσιολογίας του οργανισμού, σε ψυχολογικό, κοινωνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Συνεπώς η προσέγγιση του πόνου οφείλει να είναι πολυπαραγοντική, δίνοντας σημασία σε όλες τις προαναφερθείσες πτυχές και κυρίως στη λειτουργική ικανότητα του πάσχοντος που μειώνεται λόγω του πόνου.

Ιστορικά η χρήση των φυσικών μέσων για τη θεραπεία του πόνου ήταν εμπειρική. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη νευροφυσιολογία για την αντίληψη και τη ρύθμιση του πόνου παρέχουν εγκυρότερες πληροφορίες για τη χρήση των φυσικών μέσων και της άσκησης

Το βίωμα του πόνου κάθε ατόμου περιλαμβάνει την αντίληψη της αίσθησης του πόνου και την αντίδραση (απόκριση) σ’ αυτή την αντίληψη. Η αντίληψη του πόνου γίνεται στον φλοιό (γνωστική - αξιολογική λειτουργία). Αυτό το συνθετικό σκέψης –αίσθησης του πόνου είναι υποκειμενικό, εξαιρετικά́ πολύπλοκο και εξατομικευμένο. Επηρεάζεται από παράγοντες που επιδρούν στον ερεθισμό των αλγοϋποδοχέων και στη διαβίβαση της ώσης, καθώς επίσης και τη δεκτικότητα και ερμηνεία του φλοιού.

Κρυοθεραπεία

Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του κρύου είναι ως επί το πλείστον αντίθετα από εκείνα της θερμότητας, με κύριο χαρακτηριστικό την τοπική μείωση της θερμοκρασίας. Η εφαρμογή τοπικού ψύχους με οποιαδήποτε μορφή, θεωρείται δικαιολογημένα μία πολύ δημοφιλής και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση των κακώσεων στα μαλακά μόρια. Το τοπικό ψύχος χρησιμοποιείται επίσης με επιτυχία για την ανακούφιση του πόνου και σε τραυματισμούς από καταπόνηση. Ο στόχος είναι άλλωστε να ελαττωθεί η εσωτερική αιμορραγία και το οίδημα και έτσι να διευκολυνθεί η εξέλιξη της επούλωσης. Το ψύχος προκαλεί σπασμό στους μύες του τοιχώματος των αρτηριδίων, γεγονός που οδηγεί σε στένωση του αυλού τους και κατ' επέκταση σε καθυστέρηση της αιματικής κυκλοφορίας.

Η δεύτερη, εξίσου σημαντική συνέπεια, είναι η ελάττωση της ταχύτητας της νευρικής αγωγιμότητας και του πόνου. Έχει τέλος διαπιστωθεί ότι το ψύχος προκαλεί μείωση της ενζυματικής δραστηριότητας του μεταβολισμού στις ψυχόμενες περιοχές, ελαττώνει το μυϊκό σπασμό, ενώ οδηγεί και σε τοπική αντίδραση αγγειοδιαστολής.

Η κρυοθεραπεία στο κεφάλαιο των αθλητικών κακώσεων θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετική, γιατί ο ασθενής ανακουφίζεται σύντομα από τα συμπτώματά του και αισθάνεται έτοιμος να επιστρέψει στις δραστηριότητές του.

Επιπλέον εφαρμόζεται εύκολα, γίνεται ανεκτή χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, στερείται αντενδείξεων και είναι ουσιαστικά ανέξοδη. Η αρχική θεραπεία μίας οποιασδήποτε κάκωσης ακολουθεί το ακρωνύμιο ICE το οποίο προέρχεται από τα αρχικά των αγγλόφωνων λέξεων «Ice» (πάγος), «Compression» (συμπίεση) και «Elevation» (ανύψωση). Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη φροντίδα ενός τραυματισμένου μέλους είναι να εφαρμοστεί τοπικά ψυχρό επίθεμα, να ασκηθεί συμπίεση -με την εφαρμογή συνήθως ελαστικής περίδεσης- και να ανυψωθεί σε ανάρροπη θέση.

Έρευνες, που έχουν γίνει σε αθλητές, οι οποίοι είχαν μεγάλου βαθμού κάκωση, έδειξαν ότι αν υπάρξει, επιπλέον, επιμέρους επίδεση- και μάλιστα αρκετά πιεστική- τα αποτελέσματα είναι καλύτερα, καθώς ελαττώνεται, σε μεγάλο βαθμό, ο μεταβολισμός. Με την άμεση χρήση στον τραυματισμό προκαλείται τοπική αγγειοσυστολή, προλαμβάνοντας την αιμορραγία και το αποκαλούμενο οίδημα. Η κρυοθεραπεία, στα πρώτα στάδια της κάκωσης, χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πόνο και τον αντανακλαστικό μυϊκό σπασμό, έχοντας αναλγητική δράση. Κατά τη διάρκεια της κάκωσης ή χτυπήματος, ο αθλητής οφείλει να βάλει αμέσως πάγο. Αυτός μπορεί να τοποθετηθεί είτε μέσω μιας παγοκύστης, είτε ενός μεγάλου κομματιού πάγου, τυλιγμένου σε μια πετσέτα ή χαρτοπετσέτα. Σε καμία περίπτωση δεν συνίσταται ο πάγος να έρχεται σε επαφή με το δέρμα, καθώς υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος. Για το λόγο αυτό, καθώς και για καλύτερα – ταχύτερα αποτελέσματα αλλά και ευκολία χρήσης, προτείνονται ειδικά προϊόντα Κρυοθεραπείας που κυκλοφορούν στα φαρμακεία.

Η χρήση της κρυοθεραπείας είναι επιτακτική για τα πρώτα στάδια του τραυματισμού και κυρίως για τις πρώτες 48 ώρες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί η κρυοθεραπεία και για 72 ώρες. Η επανάληψη εστιάζεται ανά 2-3 ώρες, αν και η χρήση κάθε μισή ώρα, που ορισμένοι αναφέρουν, όχι μόνο θεωρείται υπερβολική, αλλά μάλλον είναι και αναποτελεσματική. Καλό είναι, η τραυματισμένη περιοχή να τοποθετείται ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα. Επίσης, ο αθλητής που υπέστη κάκωση πρέπει να ξεκουράζεται για να αποφύγει την επιπλέον φόρτιση και την επέκταση της βλάβης σε περισσότερους ιστούς, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στον οργανισμό για να ξεκινήσει τη διαδικασία της επούλωσης.

Επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αντικαθιστά τον ορθοπαιδικό, που πρέπει να επιληφθεί αμέσως του θέματος για να κάνει σαφή διάγνωση και σαφές προγραμματισμό, βάζοντας στόχους στην προπόνηση που πρέπει να ακολουθήσει ο αθλητής, ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η κρυοθεραπεία δεν περιορίζεται μόνο σε επώδυνες τραυματικές καταστάσεις, αλλά δρα και ως μέσο χαλάρωσης και ξεκούρασης, ύστερα από μια προπόνηση. Αρκετά προγράμματα αποβλέπουν σ’ ένα είδος κρυοθεραπείας με παγωμένο νερό, έπειτα από παραμονή σε ζεστό μέρος (σάουνα ή χαμάμ), έχοντας ως στόχο την πλήρη αναζωογόνηση του οργανισμού.

Θα λέγαμε λοιπόν ότι με την κρυοθεραπεία επιτυγχάνουμε:

1)     Μείωση του κυτταρικού μεταβολισμού

2)     Αγγειοσυστολή των τριχοφόρων αγγείων (αρχικά)

3)     Μείωση της ροής του αίματος (αρχικά)

4)     Μείωση στην ταχύτητα της νευρικής αγωγιμότητας

5)     Μείωση στην μεταφορά λευκοκυττάρων και κυρίως φαγοκυττάρων

6)     Μείωση της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης

7)     Μείωση της εκπόλωσης της μυϊκής ίνας

8)     Μείωση της μυϊκής αντίδρασης (σπασμός).

Οι διάφορες θεραπείες με εφαρμογή ψύξης σπάνια χρησιμοποιούνται μόνες τους. Συνήθως συνδυάζονται με κατάλληλες ασκήσεις όπως διάταση για αύξηση του βαθμού κινητικότητας και ενδυνάμωση. Οι θεραπείες αυτές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με επηρεασμένο επίπεδο συνείδησης, σε περιοχές του σώματος που είναι αναισθητοποιημένες ή η αιματική κυκλοφορία είναι μειωμένη.

Αποτελέσματα κρυοθεραπείας:

• αγγειοσύσπαση
• μείωση αιματικής παροχής
• ελάττωση μεταβολισμού
• ελάττωση του πόνου και της ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας
• ελάττωση μυϊκού σπασμού
• σκληρότητα αρθρώσεων

Ενδείξεις κρυοθεραπείας:

• σε οξείες φλεγμονές, οποιασδήποτε αιτιολογίας
• σε επώδυνους οξείς ή χρόνιους μυϊκούς σπασμούς
• σε εγκαύματα
• σε μετεγχειρητικό οίδημα ή πόνο
• σε σπαστικότητα από βλάβη του ΚΝΣ

Εφαρμογές Κρυοθεραπείας

• Μυαλγίες
• Πόνοι αρθρώσεων
• Πόνοι μέσης, πλάτης, ώμου, αυχένα, γόνατος, ισχίου, αγκώνα & αστράγαλου.
• Πόνοι αρθρίτιδας & τενοντίτιδας
• Επώδυνοι μύες & σύνδεσμοι
• Πόνοι από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια σπορ και άθλησης
• Κακώσεις, διαστρέμματα, τραβήγματα & θλάσεις

Αντενδείξεις:

• περιφερική αγγειοπάθεια και γενικότερα κυκλοφορική ανεπάρκεια
• δυσκαμψία αρθρώσεων (πριν την ακινητοποίησή τους)
• δυσανεξία ασθενή στο κρύο και με προσοχή σε περιπτώσεις καρδιαγγειακών και αναπνευστικών προβλημάτων
• σε ανοιχτό τραύμα

Μέσα κρυοθεραπείας

Ψυχρά επιθέματα: θήκες κατασκευασμένες, συνήθως, από πλαστικό και μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτές και το δέρμα κάποιο μονωτικό υλικό (πετσέτα ή χαρτοβάμβακας) για την πρόληψη εγκαύματος. Διάρκεια εφαρμογής 10-15 λεπτά.

Μάλαξη με πάγο: με τη χρήση μικρών τεμαχίων πάγου γίνεται μάλαξη στην πάσχουσα περιοχή με μικρές, συνεχείς, κυκλικές κινήσεις. Διάρκεια εφαρμογής 5-10 λεπτά.

Εμβύθιση του μέλους σε κρύο νερό: με τη βοήθεια πάγου, ψύχεται νερό και βυθίζεται σε αυτό το πάσχον μέλος για 10-15 περίπου λεπτά.

Ψυκτικά σπρέι: γίνεται ψεκασμός με σπρέι ή εφαρμογή προϊόντος κρυοθεραπείας σε μορφή τζελ, σε περιπτώσεις οξέων τραυματισμών. 

Διαβάστε επίσης

Κρυοθεραπεία, μια πρωτοποριακή θεραπεία για την Ανακούφιση των Πρησμένων Ποδιών

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Τι είναι ο πόνος; Πώς διακρίνεται, πώς μετριέται και πώς αντιμετωπίζεται;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr
Ως πόνο αντιλαμβανόμαστε κάθε δυσάρεστη αίσθηση, αλλά και συναισθηματική εμπειρία, που προκύπτει όταν οπουδήποτε στο σώμα υφίσταται κάποιου είδους βλάβη.
Σύμφωνα με τον ορισμό που καθιέρωσε η IASP (International Association for the Study of Pain) το 1979, πόνος είναι μία δυσάρεστη αισθητική και συγκινησιακή εμπειρία που έχει σχέση με πραγματική ή δυνητική καταστροφή ιστών ή που περιγράφεται σαν τέτοια. Ανάλογα με το μέγεθος του ερεθίσματος προκαλείται ήπιος, μέτριος, σοβαρός ή πολύ σοβαρός πόνος.
Ο πόνος μπορεί να είναι:

• · ταχύς ή βραδύς
• · οξύς ή χρόνιος
• · καλοήθους ή κακοήθους αιτιολογίας

Το μέγεθος του ερεθίσματος, η αντίληψή του σαν πόνος και η απάντηση που προκαλείται αποτελούν μέρη μιας εξίσωσης στην οποία ουσιαστικό ρόλο παίζει η προσωπικότητα του ατόμου και η φιλοσοφική του τοποθέτηση απέναντι στο φαινόμενο της ζωής.
Ο πόνος μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή σας, εμποδίζοντας σας να απασχοληθείτε με πράγματα που σας ευχαριστούν ή χρειάζεται να κάνετε. Επίσης, είναι λογικό για κάποιον να εκνευρίζεται, να στενοχωριέται και να θυμώνει όταν πονάει. Η οικογένεια και οι φίλοι, ωστόσο, ίσως δεν μπορούν πάντα να καταλάβουν πώς αισθάνεστε με αποτέλεσμα να νιώθετε ακόμη και απομονωμένος από το περιβάλλον σας.
Όταν νιώθετε πόνο, το πιο σημαντικό από όλα είναι να ανακουφιστείτε από αυτόν. Κανένας άλλος δε μπορεί να γνωρίζει πόσο πολύ πονάτε, για αυτό είναι σημαντικό να είστε ειλικρινείς τόσο με τον εαυτό σας όσο και με το γιατρό σας για να λάβετε την καλύτερη δυνατή θεραπεία για τον πόνο σας. Κάθε είδος πόνου μπορεί να αντιμετωπιστεί, να ελεγχθεί και να ανακουφιστεί.
Είναι δικαίωμά και βασική ανάγκη να αναζητά κανείς βοήθεια για την αντιμετώπιση του πόνου και σε καμία περίπτωση αυτό δε δείχνει προσωπική αδυναμία ή ανικανότητα να διαχειριστεί τον πόνο.
Ο πόνος διακρίνεται ως:

• νευροπαθητικός, πόνος που οφείλεται σε οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος και
• νευρογενής ή πόνος αισθητικών υποδοχέων (nociceptive) που εμφανίζεται μετά από ερεθισμό των ειδικών αισθητικών υποδοχέων (nociceptors).

Νευροπαθητικοί πόνοι

• Συνέπεια άμεσης νευρικής βλάβης π.χ. τραύμα, εγχείρηση, όγκος, βλάβη από ακτινοθεραπεία, εκρίζωση/εξέλκωση νεύρου, κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου
• Συνέπεια έμμεσης νευρική βλάβης π.χ. λοίμωξη, φλεγμονή, μεταβολική / τοξική βλάβη
• Ιδιοπαθής πόνος π.χ. νευραλγία τριδύμου, νευραλγία γλωσσοφαρυγγικού, κ.α.

Ο νευροπαθητικός πόνος μπορεί να διαχωριστεί σε περιφερικό και κεντρικό νευροπαθητικό πόνο. Ο περιφερικός νευροπαθητικός πόνος ενεργοποιείται ή προκαλείται από πρωτογενή βλάβη ή δυσλειτουργία του περιφερικού νευρικού συστήματος ενώ ο κεντρικός νευροπαθητικός πόνος προέρχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Στα αίτια του περιφερικού νευροπαθητικού πόνου περιλαμβάνονται ενδεικτικά η διαβητική περιφερική νευροπάθεια (επώδυνη ΔΠΝ), η λοίμωξη έρπητα ζωστήρα (ΜΕΝ - μεθερπητική νευραλγία), η ριζοπάθεια (οσφυαλγία), ο τραυματισμός με χειρουργική επέμβαση (μετατραυματικός και μετεγχειρητικός πόνος) και ο καρκίνος (καρκινικός πόνος). Στα αίτια του κεντρικού νευροπαθητικού πόνου περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η βλάβη του νωτιαίου μυελού και η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Ο νευροπαθητικός πόνος είναι ένα κλινικό σύμπτωμα και όχι διάγνωση, το οποίο απαιτεί την παρουσία μιας σαφούς βλάβης ή νόσου που να ικανοποιεί καθιερωμένα νευρολογικά διαγνωστικά κριτήρια. Ο όρος βλάβη χρησιμοποιείται είτε όταν οι διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις πιστοποιούν μια σαφή δυσλειτουργία είτε όταν υπάρχει εμφανές τραύμα. Ο όρος νόσος χρησιμοποιείται όταν το αίτιο της βλάβης είναι γνωστό (π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο, σακχαρώδης διαβήτης κλπ). Πολλές φορές ο όρος νευροπαθητικός πόνος χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις όπου είτε το ιστορικό (μεθερπητική νευραλγία) είτε η χαρακτηριστική κλινική εμφάνιση (νευραλγία τριδύμου) καλύπτουν τη διάγνωση (IASP).

Πώς διαχειρίζομαι τον πόνο;
Τα συμπτώματα του πόνου ποικίλλουν σε ένταση και διάρκεια. Καθώς ο πόνος κάθε ατόμου αποτελεί μια μοναδική περίπτωση, η αντιμετώπιση που χρειάζεται κάθε φορά είναι εξατομικευμένη. Για την καλύτερη αντιμετώπιση του πόνου, ο γιατρός σας είναι σημαντικό να γνωρίζει τον τύπο καρκίνου από τον οποίο πάσχετε, τη θεραπεία που ακολουθείτε ή ακολουθήσατε στο παρελθόν καθώς και λίγα πράγματα για εσάς γενικότερα. Όσο πιο ειλικρινείς είστε για την ένταση του πόνου και για το πώς επηρεάζει τη ζωή σας τόσο περισσότερο βοηθάτε το γιατρό σας να βρει την καταλληλότερη θεραπεία για τον πόνο που νιώθετε.
Πώς περιγράφω τον πόνο μου;
Βαθμολόγηση της έντασης του πόνου σε κλίμακα 0-10. Όσο μεγαλύτερο βαθμό αποδίδετε στον πόνο σας τόσο πιο έντονος σημαίνει ότι είναι.
Χρήσιμες ερωτήσεις που μπορείτε να απαντήσετε βάσει της κλίμακας:

- πόσο έντονος είναι ο πόνος όταν βρίσκεται στην αποκορύφωσή του,

- πόσο έντονος είναι ο πόνος συνήθως,

- πόσο αλλάζει ο πόνος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Χρήσιμες ερωτήσεις για την περιγραφή του πόνου:

·  πού πονάω,

·   πώς είναι η αίσθηση του πόνου, π.χ., οξεία, διάχυτη, σα σφυροκόπημα,

ροκάνισμα, σταθερή,

·   πόσο διαρκεί,

·   τι τον ανακουφίζει,

·   τι τον κάνει πιο έντονο,

·   πώς επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες,

·   τι φάρμακα παίρνω για τον πόνο και πόσο με ανακουφίζουν από αυτόν.

∆εδομένα για την αντιμετώπιση του πόνου
- Ο πόνος μπορεί πάντα να αντιμετωπιστεί ή να μειωθεί.
Το προσωπικό υγείας μπορεί να συνεργαστεί μαζί σας προκειμένου να βρείτε ποια μορφή αντιμετώπισης είναι αποτελεσματικότερη για την περίπτωσή σας. Εάν ακόμη νιώθετε έντονο πόνο μπορείτε να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό για την αντιμετώπιση του πόνου.
- Η αντιμετώπιση του πόνου σας αποτελεί μέρος της θεραπείας σας. Το να μιλήσετε με το γιατρό σας για τον πόνο δε θα τον αποπροσανατολίσει από τη θεραπεία της κυρίας πάθησης. Χρειάζεται πληροφορίες για το τι σας ανακουφίζει και τι όχι. Μαθαίνοντας για τον πόνο σας, ο γιατρός σας γνωρίζει καλύτερα τον τρόπο που η θεραπεία που ακολουθείτε επηρεάζει το σώμα σας.
- Εμποδίζοντας τον πόνο να εμφανιστεί και να επιδεινωθεί, τον αντιμετωπίζετε καλύτερα.

Ο πόνος αντιμετωπίζεται καλύτερα όταν αντιμετωπίζεται νωρίς. Κάποιοι άνθρωποι στοχεύουν περισσότερο σε αυτό που λέμε συνήθως «μην αφήνεις τον πόνο σου να σε βάλει κάτω». Είναι καλύτερο για εσάς να μην προσπαθείτε να ελέγξετε τον πόνο σας χωρίς κάποια αποτελεσματική μέθοδο θεραπείας. Ο πόνος μπορεί να ενταθεί στο διάστημα αυτό και έπειτα να είναι δυσκολότερο να τον αντιμετωπίσετε.
- Έχετε το δικαίωμα να ζητήσετε βοήθεια για την αντιμετώπιση του πόνου σας.
Το να μοιράζεστε αυτό που νιώθετε δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. ∆ε νιώθουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τον πόνο. 
- Οι ασθενείς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο, που έχει συνταγογραφηθεί από το γιατρό τους, σπάνια εθίζονται σε αυτή.
Ο εθισμός αποτελεί συχνό φόβο των ανθρώπων που λαμβάνουν φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου, γεγονός που μπορεί να σας αποτρέψει από το να ζητήσετε βοήθεια. Κάποια παυσίπονα μπορεί, πράγματι, να προκαλέσουν υπνηλία στις πρώτες δόσεις, αν και το αίσθημα αυτό υποχωρεί μετά από μερικές μέρες. Εάν συνεχίζετε να νιώθετε νυσταγμένοι ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι τώρα που μειώθηκε ο πόνος, ο οργανισμός σας έχει την ανάγκη να αναπληρώσει τις χαμένες δυνάμεις μέσω του ύπνου. Σε περίπτωση, όμως, που νιώσετε ζαλάδα ή σύγχυση – όπως και οποιαδήποτε άλλη παρενέργεια- μετά τη λήψη του αναλγητικού, χρειάζεται να ενημερώσετε το γιατρό σας για να αλλάξει το φάρμακο ή τη δόση που λαμβάνετε.
- Το σώμα σας δεν αποκτά ανοσία έναντι των αναλγητικών φαρμάκων.

Ο πόνος πρέπει να αντιμετωπίζεται νωρίς.

∆ιαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης του πόνου
Χρόνιος πόνος: Τα φάρμακα που λαμβάνετε για το χρόνιο πόνο διαρκούν περισσότερο. Λαμβάνοντάς τα σε συστηματικές δόσεις συνήθως καταφέρνετε να διατηρείτε την ένταση του πόνου σε χαμηλότερα επίπεδα.
∆ιαπεραστικός/ Οξύς πόνος: Για την αντιμετώπιση αυτού του πόνου συνήθως συστήνονται φάρμακα που δρουν ταχύτερα και η δράση τους είναι περιορισμένης διάρκειας. Συνήθως, λαμβάνονται αμέσως μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων του πόνου.

Μη φαρμακευτικές μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου

·       -  Χαλάρωση: βοηθά στην ανακούφιση του πόνου ή στη σταθερή μείωση της έντασής του. Συνήθως συμβάλλει στη βελτίωση του ύπνου, τη μείωση του άγχους και την αποτελεσματικότερη δράση των αναλγητικών φαρμάκων.

·       -  Απόσπαση προσοχής: αναφέρεται στην επικέντρωση της προσοχής σας σε κάτι άλλο από τον πόνο που αισθάνεστε. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν περιμένετε να δράσει το αναλγητικό που μόλις πήρατε και συχνά μπορεί να ανακουφίσει για μικρό χρόνο ακόμη και τον πολύ ισχυρό πόνο.

·       -  Τόνωση του δέρματος (μασάζ, άσκηση πίεσης, μικροδονήσεις, κρύο ή ζεστό επίθεμα): η μέθοδος εφαρμόζεται στο δέρμα σύμφωνα και με τις οδηγίες του γιατρού σας– πάνω ή γύρω από την περιοχή που νιώθετε πόνο. Βοηθά στην αντιμετώπιση του πόνου όχι μόνο κατά τη διάρκεια της εφαρμογής αλλά και για ώρες μετά.

·       -  Συναισθηματική υποστήριξη: Συναισθήματα, όπως ο φόβος, το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να εντείνουν τον πόνο. Αν αποφασίσετε να μοιραστείτε αυτά τα συναισθήματα το πιθανότερο είναι να νιώσετε καλύτερα.

Διαβάστε επίσης

Υποφέρετε από πόνους στον αυχένα; Ξυπνάτε πιασμένοι; Ποιες οι αιτίες της αυχεναλγίας – του αυχενικού συνδρόμου, πως προλαμβάνεται;

Πόνος στο στήθος. Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν θωρακικό πόνο; Πώς θα καταλάβετε αν οφείλεται στην καρδιά;

Θωρακικός Πόνος. Τι μπορεί να είναι; Τι άλλο προκαλεί πόνο εκτός από την καρδιά; Ποια τα συμπτώματα της καρδιακής προσβολής;