Έλκη κατάκλισης : Η θεραπευτική λύση είναι η Φωτοδυναμική Θεραπεία.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Τα έλκη (πληγές) από κατάκλιση δημιουργούνται σε ασθενείς που παραμένουν ακίνητοι καθιστοί ή ξαπλωμένοι σε όχι πολύ μαλακή επιφάνεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εμφανίζονται σε περιοχές του σώματος που φορτίζονται από το βάρος του σώματος και που υπάρχουν οστά κοντά στο δέρμα. Τέτοιες είναι συνήθως, τα έξω πλάγια των μηρών, η “ουρά” (κόκκυγας), οι φτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα (τα οστά της λεκάνης πάνω στα οποία καθόμαστε).

Οι κατακλίσεις διαιρούνται σε  4 κατηγορίες ανάλογα με την σε βάθος καταστροφή των ιστών.

1ο στάδιο: Βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρείται ερυθρότητα και σκληρότητα του δέρματος.

2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος του δέρματος. Κλινικά παρατηρείται ένα επιφανειακό έλκος.

3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου λίπους μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρείται μια νεκρωτική εσχάρα (νεκρωμένοι ιστοί) συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.

4ο στάδιο: καταστροφή που επεκτείνεται στους μυς και φθάνει μέχρι και το υποκείμενο οστό, τένοντες, και αρθρώσεις.

Η θεραπεία μιας κατάκλισης συχνά είναι μια επίμονη και μακρά διαδικασία. Για αυτό και η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος βασίζεται κυρίως στην πρόληψη. Η λήψη προληπτικών μέτρων όπως είναι η συχνή αλλαγή των θέσεων και η χρήση κατάλληλων στρωμάτων για την ανακούφιση από την ασκούμενη πίεση, η καλή φροντίδα και περιποίηση του δέρματος και η καλή σίτιση αποτελούν τον καλύτερο τρόπο μείωσης της συχνότητας εμφάνισης των κατακλίσεων.

Στην περίπτωση που παρά τα προληπτικά μέτρα εμφανιστεί κάποιο έλκος κατάκλισης, η αντιμετώπιση των κατακλίσεων διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Η χειρουργική θεραπεία, η αφαίρεση δηλαδή του νεκρωμένου ιστού από εξειδικευμένο χειρουργό, έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου ενώ η συντηρητική αγωγή, η οποία αφορά τον συχνό καθαρισμό του έλκος και τη χρήση ειδικών επιθεμάτων (όπως υδροκολλοειδή και αλγινικά) ή/και χρήση συσκευή συνεχούς αρνητικής πίεσης, αποσκοπεί στην επούλωση της κατάκλισης χωρίς χειρουργική επέμβαση.

Δυστυχώς όσοι είναι φροντιστές ασθενών έρχονται αντιμέτωποι με έλκη κατάκλισης γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται για καθόλου εύκολη υπόθεση. Σε πολλές περιπτώσεις καμία από τις συμβατικές μεθόδους δεν φαίνεται να έχει αποτέλεσμα, ενώ όσο περισσότερο προχωρά η βλάβη, τόσο δυσκολότερο είναι να επιτευχθεί επούλωση. Ένα ανοιχτό έλκος επιβαρύνει ιδιαίτερα την ποιότητα ζωής τους ασθενούς αλλά και την καθημερινότητα του φροντιστή. Λύση στο πρόβλημα αυτό έρχεται να δώσει η φωτοδυναμική θεραπεία, που είναι η μοναδική μέθοδος που επιτυγχάνει πραγματική επούλωση και θεραπεία του έλκους, ακόμα και σε πολύ προχωρημένες καταστάσεις.

Τι είναι η Φωτοδυναμική Θεραπεία και πως βοηθά στην αντιμετώπιση των ελκών

Η φωτοδυναμική θεραπεία δεν είναι κάτι καινούριο, χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1980 για την αντιμετώπιση δερματικών καρκινικών βλαβών με μία μόνο συνεδρία, χωρίς χειρουργείο και με εξαιρετικά αποτελέσματα. Βασίζεται στη χρήση μίας πηγής φωτός σε συγκεκριμένο μήκος κύματος, το οποίο διεγείρει τα κύτταρα του δέρματος στο να παράγουν κολλαγόνο και ελαστίνη, ενώ παράλληλα αυξάνει σημαντικά την οξυγόνωση του ιστού. Με αυτό τον τρόπο είναι η πλέον αποτελεσματική μέθοδος για να πετύχουμε επούλωση και ανάπλαση στον ιστό και στο δέρμα και αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιείται ευρέως πλέον στη θεραπεία εγκαυμάτων, πληγών, ελκών κατάκλισης και ελκών σε διαβητικό πόδι.

Δεν θα πρέπει να συγχέουμε τη φωτοδυναμική θεραπεία με άλλες μεθόδους που χρησιμοποιούν το φως. Για παράδειγμα, σίγουρα έχετε ακούσει τον όρο φωτοανάπλαση ή ακόμα και την παραποιημένη  (τώρα τελευταία) διατύπωση  του όρου της φωτοδυναμικής ανάπλασης του δέρματος. Εννοούν μεθόδους με laser ή IPL που πρώτα καίνε ιστό (δέρμα) και στην συνέχεια ο οργανισμός αποκαθιστώντας το έγκαυμα που έχει δημιουργηθεί κάνει ανάπλαση (του καμένου ιστού). Αντίθετα, η φωτοδυναμική θεραπεία δεν καίει, δεν προκαλεί ζημιά στο δερματικό ιστό αλλά προσφέρει αποκλειστικά ανάπλαση.

Η φωτοδυναμική θεραπεία Q.Light υποστηρίζει τη μικροκυκλοφορία στις διάφορες φάσεις της επούλωσης των τραυμάτων, επιβραδύνοντας την φλεγμονή, καταπραΰνοντας τον πόνο, ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα και βελτιώνοντας την αιμάτωση με την ανάπτυξη νέων τριχοειδών αγγείων

Η θεραπεία είναι ανώδυνη και απόλυτα ασφαλής, πραγματοποιείται μέρα παρά μέρα και ακολουθούνται τα εξής βήματα:

-               Προσεκτικός καθαρισμός του έλκους με φυσιολογικό ορό, για απομάκρυνση τυχόν υπολειμμάτων από αλοιφές και κρέμες

-               Τοποθέτηση της συσκευής σε απόσταση 10-20 εκατοστών από το έλκος

-               Ενεργοποίηση της συσκευής

-               Φωτοβόληση του έλκους για 20-30 λεπτά (το φως δεν καίει, είναι απόλυτα ανώδυνο για τον ασθενή)

-               Τέλος της θεραπείας

Για την αντιμετώπιση των ελκών κατάκλισης και γενικά των τραυμάτων (Q.Light Wound Care), χρησιμοποιούνται δύο διαφορετικά φίλτρα που μας δίνουν το επιθυμητό μήκος κύματος του φωτός. Το ένα φίλτρο αφορά αποκλειστικά την ανάπλαση του ιστού (385 - 1.700 nm), ενώ το δεύτερο φίλτρο παρέχει και αντιφλεγμονώδη δράση (385 – 780 nm) και συστήνεται στη θεραπεία φλεγμαινουσών πληγών.

Η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολύ καλά αποτελέσματα σε όλα τα στάδια της κατάκλισης, από το 1^ο στάδιο ως πρόληψη και αποφυγή εξέλιξης της βλάβης, μέχρι και στην επούλωση πολύ προχωρημένων καταστάσεων 4^ο βαθμού.

Αποτελέσματα παρατηρούνται από τις πρώτες κιόλας ημέρες της θεραπείας, ενώ ο συνολικός χρόνος επούλωσης εξαρτάται από τη φύση του έλκους, την κατάσταση του οργανισμού του ασθενούς, την ηλικία του κλπ.

Οι συσκευές Q.Light Wound Care κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους, χωρίς να απαιτούνται ειδικές τεχνικές και ιατρικές γνώσεις. Απευθύνονται σε επαγγελματίες υγείας, ιατρούς, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές κλπ, ενώ επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν απευθείας από τον ασθενή ή τους φροντιστές του.

Ειδικά όταν πρόκειται για μόνιμα κλινήρεις, όπως για παράδειγμα παραπληγικούς, ασθενείς, όπου τα έλκη κατάκλισης είναι πολύ συχνό φαινόμενο, η συσκευή φωτοδυναμικής θεραπείας Q.Light θεωρείται απαραίτητο εργαλείο για το σπίτι ώστε να θεραπεύονται οι βλάβες από την αρχή, πριν προλάβουν να εξελιχθούν, κάτι που βελτιώνει αισθητά την ποιότητα ζωής του ασθενούς αλλά και την καθημερινότητα των φροντιστών του. 

Παραδείγματα αντιμετώπισης τραυμάτων, εγκαυμάτων και ελκών, με φωτοδυναμική θεραπεία

Ένα έλκος πιέσεως από κατάκλιση σε παραπληγικό ασθενή, το οποίο παραμένει ανοιχτό για 2 μήνες και δεν ανταποκρίνεται σε συμβατικές θεραπείες. Μέσα σε λιγότερο από 1 εβδομάδα από την έναρξη της φωτοθεραπείας παρατηρείται επούλωση.

Αντιμετώπιση ενός μετεγχειρητικού έλκους με φωτοδυναμική θεραπεία. Πρόκειται για τραύμα που απέμεινε μετά τη χειρουργική αφαίρεση μελανώματος, και παρέμενε ανοιχτό για 3 μήνες. Με την εφαρμογή φωτοδυναμικής θεραπείας ξεκίνησε η επούλωση από τις πρώτες κιόλας μέρες ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα επήλθε ολοκληρωτική ανάπλαση της περιοχής.

Βλέπουμε τα αποτελέσματα της φωτοθεραπείας σε έλκη ποδιού σε διαβητικό ασθενή. Πέντε εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας έχει επέλθει πλήρης επούλωση. Η εξαιρετική δράση της φωτοθεραπείας ακόμα και σε αυτή τη πολύ δύσκολη περίπτωση, παρέχει βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς αλλά και αποφυγή επιπλοκών όπως είναι η διαβητική γάγγραινα και ο ακρωτηριασμός.

Πολύ καλά αποτελέσματα έχει η μέθοδος και στα εγκαύματα, όπως είναι τα εγκαύματα από φλόγα. Για παράδειγμα βλέπουμε πόσο γρήγορα επουλώνεται ένα εκτεταμένο έγκαυμα δευτέρου βαθμού με εξαιρετική αποκατάσταση του δέρματος στην περιοχή μετά το τέλος της θεραπείας.

Και σε χημικά εγκαύματα η μέθοδος δρα εξίσου αποτελεσματικά. Σε λιγότερο από ένα μήνα έχει επέλθει πλήρης επούλωση της βλάβης και στον επανέλεγχο πέντε μήνες μετά η περιοχή έχει αποκατασταθεί πλήρως.

Διαβάστε επίσης

• Επούλωση κατακλίσεων, εγκαυμάτων, ψωριασικών βλαβών με την πρωτοποριακή μέθοδο της φωτοδυναμικής θεραπείας
• Τι είναι η κατάκλιση, γιατί συμβαίνει, πώς μπορεί να προληφθεί και πώς αντιμετωπίζεται. Η μέθοδος της φωτοδυναμικής θεραπείας.
• Η καλύτερη αντιμετώπιση των πληγών από τις κατακλίσεις είναι η πρόληψη και η νέα μέθοδος της φωτοδυναμικής θεραπείας.

Δεν βρίσκουμε φάρμακο που να αποδίδει, λέει η αδελφή της Σελίν Ντιόν. Κάνει ό,τι μπορεί, αλλά λίγα μπορούν να γίνουν

 medlabnews.gr iatrikanea

Η αδερφή της Σελίν Ντιόν (Celine Dion), Κλοντέτ (Claudette Dion), μίλησε στην εφημερίδα Le Journal de Montreal (μέσω του SheMazing), για την υγεία της διάσημης τραγουδίστριας μετά την διάγνωση του συνδρόμου Stiff Person (SPS).

Αποκάλυψε ότι έχει την βοήθεια της αδερφής της Λίντα ενώ συνεργάζεται στενά με ερευνητές που ειδικεύονται στη σπάνια πάθηση.

«Δεν μπορούμε να βρούμε κανένα φάρμακο που να λειτουργεί, αλλά το να έχουμε ελπίδα είναι σημαντικό. Ειλικρινά πιστεύω ότι χρειάζεται κυρίως ξεκούραση. Πάντα προσπαθεί να είναι η καλύτερη και να βρίσκεται στην κορυφή. Κάποια στιγμή, η καρδιά και το σώμα σου προσπαθούν να σου πουν κάτι. Είναι σημαντικό να το ακούσετε», δήλωσε η Ντιόν. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για το εν λόγω σύνδρομο, υπάρχουν θεραπείες που επιβραδύνουν την εξέλιξη και η Celine αποκάλυψε ότι κάνει ό,τι μπορεί για να ελαχιστοποιήσει τα συμπτώματα. Μιλώντας για τα συμπτώματα, η Claudette εξήγησε: «Είναι μια ασθένεια για την οποία γνωρίζουμε τόσο λίγα. Υπάρχουν σπασμοί – είναι αδύνατο να ελεγχθούν. Λίγα μπορούμε να κάνουμε για να τη στηρίξουμε, να απαλύνουμε τον πόνο της. Ευχόμαστε οι ερευνητές να βρουν θεραπεία για αυτήν την απαίσια ασθένεια», κατέληξε.

Το σύνδρομο Stiff Person(SPS), είναι μια διαταραχή του νευρικού συστήματος που οδηγεί σε μυϊκή δυσκαμψία και επηρεάζει μόνο έναν στα ένα εκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως.

Η οικογένεια φροντίζει την Σελίν Ντιόν

Το σύνδρομο του καθηλωμένου ατόμου είναι μια ανίατη νευρολογική πάθηση που οδηγεί σε ανεξέλεγκτους μυϊκούς σπασμούς. Επηρεάζει μόλις έναν σε κάθε ένα εκατομμύριο ανθρώπους.

Ωστόσο, η Σελίν «ακούει όσο το δυνατόν περισσότερο τους κορυφαίους ερευνητές στον τομέα αυτής της σπάνιας ασθένειας» και η οικογένεια «εμπιστεύεται» ότι μια μέρα θα βρει ένα μέσο αποκατάστασης που θα της επιτρέψει να επιστρέψει στη σκηνή.

«Λυπάμαι πολύ που σας απογοητεύω όλους για άλλη μια φορά. Δουλεύω πολύ σκληρά για να ξαναβρώ τις δυνάμεις μου, αλλά η περιοδεία μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ακόμα και όταν είσαι στο 100%».

«Δεν είναι δίκαιο απέναντί σας να αναβάλλουμε συνεχώς τις συναυλίες, και παρόλο που μου ραγίζει την καρδιά, είναι καλύτερο να τα ακυρώσουμε όλα τώρα μέχρι να είμαι πραγματικά έτοιμη να ξαναβγώ στη σκηνή», τόνισε η τραγουδίστρια.

«Θέλω να ξέρετε όλοι ότι δεν τα παρατάω... και ανυπομονώ να σας ξαναδώ!», δήλωσε

Η Καναδή τραγουδίστρια μοιράστηκε επίσης μια εικόνα με την λίστα των ημερομηνιών της περιοδείας που ακυρώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των συναυλιών στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δανία, την Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και μαζί με μια δήλωση.

Η δήλωση πρόσθεσε: «Έχουμε κάθε ελπίδα ότι κάποια μέρα σύντομα, η Σελίν θα μπορέσει να έρθει σε όλες αυτές τις πόλεις της Ευρώπης για να εμφανιστεί για τους καταπληκτικούς θαυμαστές της, αλλά αυτή η στιγμή απλά δεν είναι τώρα».

H σπαρακτική αποκάλυψη του προβλήματος υγείας τον Δεκέμβριο

Τον Δεκέμβριο, η Σελίν Ντιόν αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με τη σπάνια νευρολογική διαταραχή, η οποία προκαλεί ανεξέλεγκτη σπασμούς των μυώνκλειδώνει το σώμα σε άκαμπτες θέσεις, αφήνοντας τους πάσχοντες ανίκανους να περπατήσουν ή να μιλήσουν.

Ενώ δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο του καθηλωμένου ατόμου, υπάρχουν θεραπείες που επιβραδύνουν την εξέλιξη και η τραγουδίστρια αποκάλυψε ότι κάνει ό,τι μπορεί για να ελαχιστοποιήσει τα συμπτώματα.Απευθύνθηκε στους θαυμαστές της με μια δακρύβρεχτη ανάρτηση στο Instagram στις 8 Δεκεμβρίου.

«Γεια σε όλους, συγγνώμη που μου πήρε τόσο καιρό να επικοινωνήσω μαζί σας. Μου λείπετε όλοι τόσο πολύ και δεν μπορώ να περιμένω να βρεθώ στη σκηνή και να σας μιλήσω από κοντά», έγραψε.

«Όπως ξέρετε, ήμουν πάντα ένα ανοιχτό βιβλίο. Δεν ήμουν έτοιμη να πω τίποτα πριν, αλλά τώρα είμαι έτοιμη».

«Αντιμετωπίζω προβλήματα με την υγεία μου εδώ και πολύ καιρό και ήταν πραγματικά δύσκολο για μένα να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις μου και να μιλήσω για όλα όσα περνάω. Πρόσφατα, διαγνώστηκα με μια πολύ σπάνια νευρολογική διαταραχή που ονομάζεται σύνδρομο του δύσκαμπτου ατόμου, το οποίο προσβάλλει έναν στο εκατομμύριο ανθρώπους». «Ενώ ακόμα μαθαίνουμε γι' αυτή τη σπάνια πάθηση, τώρα ξέρουμε ότι αυτό είναι που προκαλεί όλους τους σπασμούς που έχω», είχε ανακοινώσει η τραγουδίστρια. Αναφέροντας λεπτομερώς τον αντίκτυπο που είχε η πάθηση στην ίδια, η Σελίν Ντιόν συνέχισε: «Δυστυχώς, αυτοί οι σπασμοί επηρεάζουν κάθε πτυχή της καθημερινής μου ζωής, μερικές φορές προκαλούν δυσκολίες όταν περπατάω και δεν μου επιτρέπουν να χρησιμοποιήσω τις φωνητικές μου χορδές για να τραγουδήσω με τον τρόπο που έχω συνηθίσει».

Προστατίτιδα. H πιο συχνή ουρολογική πάθηση του προστάτη. Ποιες οι αιτίες; Πώς αντιμετωπίζεται;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί πολλούς άντρες όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με την υπερτροφία του προστάτη, η προστατίτιδα αφορά κυρίως τους νέους άνδρες. Αποτελεί την πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 και την τρίτη πιο συχνή σε άντρες άνω των 50 μετά την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη. 

Είναι η πιο συχνή πάθηση του προστάτη. Η συχνότητα του συνδρόμου της προστατίτιδας στον γενικό πληθυσμό υπολογίζεται σε 5-10% (η οξεία προστατίτιδα είναι σχετικά σπάνια). Στις ΗΠΑ είναι η συχνότερη ουρολογική διάγνωση σε άνδρες κάτω από 50 χρόνων και η τρίτη πιο συχνή ουρολογική διάγνωση σε άνδρες μεγαλύτερους από 50 χρόνων (μετά από από την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη) αποτελώντας το 8% των ουρολογικών επισκέψεων. 

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που τον έχουν μόνο οι άνδρες. Έχει μέγεθος όσο περίπου ένα καρύδι και βρίσκεται κάτω από τον αυχένα της κύστης και περιβάλλει την έξοδο της κύστης (την ουρήθρα). Βρίσκεται μπροστά από την ουροδόχο κύστη γι’ αυτό και ονομάζεται προστάτης και όχι γιατί προστατεύει κάτι. Από το έξω στόμιο της ουρήθρας του πέους , δηλαδή από εκεί που ουρεί ο άνδρας , εισέρχονται τα μικρόβια. Ο κόλπος της γυναίκας έχει μικρόβια τα οποία είναι και φυσιολογικά για την γυναίκα. Έτσι, λοιπόν, κατά την σεξουαλική επαφή μικρόβια από τον κόλπο της γυναίκας μεταφέρονται στον άνδρα μέσω της ουρήθρας, από το έξω στόμιο της ουρήθρας. Το πρώτο όργανο που θα συναντήσουν τα μικρόβια αυτά, είναι ο προστάτης. Σαν σφουγγάρι, λοιπόν, o αδένας ότι μικρόβιο φθάνει το κρατάει, το συγκρατεί στους πόρους του. Έτσι, λοιπόν, συγκρατεί μικρόβια μέσα στην χρονιότητα και μάλιστα από την πρώτη σεξουαλική επαφή που είχε ο άνδρας. Το όργανο σιγά σιγά αρχίζει και φθείρεται. Καταστρέφονται οι αδένες του, δημιουργούνται φλεγμαίνουσες περιοχές επί του προστάτου , αποστήματα έως και λιθιάσεις, πετραδάκια δηλαδή μέσα στο όργανο. Ο προστάτης έρχεται σε επαφή ,όπως είναι γνωστό από την ανατομία, με την ουρήθρα και το πέος προς τα εμπρός , από πίσω του βρίσκεται η ουροδόχος κύστη η οποία όμως και κλείνει όταν δουλεύει ο προστάτης κατά την εκσπερμάτιση ή ανοίγει κατά την ούρηση Ο προστάτης παράγει ένα γαλακτώδες υγρό, που είναι μέρος του σπερματικού υγρού και θρέφει το σπέρμα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ;

Η Προστατίτιδα είναι ένα πρήξιμο και πόνος στον προστάτη και μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη της 
κύστης. Προσβάλλει συνήθως τους νεαρούς άνδρες.

Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (BPH) προκαλεί σταδιακή διόγκωση του προστάτη και συνήθως αρχίζει από τη μέση ηλικία. Περίπου ένας στους τέσσερις άντρες θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για αυτό το πρόβλημα (Η BPH δεν οδηγεί στον καρκίνο).

Ο καρκίνος του προστάτη εμφανίζεται συχνά χωρίς να έχετε προηγουμένως οποιαδήποτε προειδοποιητικά σημάδια. Ο γιατρός σας μπορεί να τον βρει σε μια ανάλυση αίματος (που ονομάζεται PSA) και σε μια εξέταση του προστάτη σας. Είναι ο πιο κοινός καρκίνος στους άνδρες, και είναι πιθανότερο να σας προσβάλει καθώς γερνάτε. Ωστόσο, είναι συνήθως κι ένας από τους καρκίνους που ανταποκρίνονται θετικά σε θεραπεία.

Η προστατίτιδα ή το λεγόμενο σύνδρομο της προστατίτιδας είναι ένα σύνολο από νοσολογικές οντότητες που παρουσιάζουν ορισμένοι άνδρες εμφανίζοντας κοινά ουρολογικά, περιγεννητικά και περιπρωκτικά συμπτώματα αλλά διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες, διαφορετικά εργαστηριακά ευρήματα και που απαιτούν τελείως διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση.

Τα συμπτώματα που μπορεί να δώσει έχουν να κάνουν με τα όργανα που έρχονται σε επικοινωνία με τον προστάτη όπως π.χ ένας ήπιος πόνος ή ερεθισμός στον έναν όρχι, πόνος προς το περίνεο , προς την ουρήθρα όπως η αίσθηση προς ούρηση και πολλά άλλα. Επίσης φλεγμονές όπως πχ η ουρηθρίτιδα, οι φλεγμονές των επιδιδυμίδων, των όρχεων κτλ προέρχονται από την φλεγμονή, την προστατίτιδα δηλαδή του προστάτη.

Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στις πιο κάτω περιοχές:

• Προστάτης / περίνεο

• Όσχεο ή και όρχεις

• Πέος

• Ουροδόχο κύστη

• Χαμηλά στην πλάτη Από το ουροποιητικό σύστημα μπορεί να υπάρχει:

• Συχνουρία

• Δυσουρία

• Πόνος κατά την ούρηση ή πόνος που επιδεινώνεται κατά την ούρηση Κύριο διαγνωστικό εργαλείο αποτελεί η ειδική εξέταση, όπως περιγράφεται από τους Stamey–Meares, όπου γίνεται λήψη ουρηθρικού υγρού, ακολουθούν δύο δείγματα ούρων (VB1 και VB2)μάλαξη του προστάτη (EPS) και στη συνέχεια νέο δείγμα ούρων (VB3).

Η αιτία γι’ αυτά τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλει και να είναι μικροβιακή, φλεγμονώδης μη-μικροβιακή και τέλος ούτε μικροβιακή αλλά και ούτε φλεγμονώδεις. Επειδή δεν μπορούμε πάντα να ξεχωρίσουμε τις διαφορετικές αιτίες προκλήσεις της προστατίτιδας γι’ αυτό το λόγο ταξινομούνται οι διάφορες μορφές της προστατίτιδας ανάλογα με τα συμπτώματα που προκαλούν σε οξεία, χρόνια και ασυμπτωματική προστατίτιδα.

Αριθμός	Ονοματολογία	Χαρακτηριστικά
I	Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα		Συμπτώματα οξείας ουρολοίμωξης
II	Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα		Υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη από τον ίδιο μικροοργανισμό
III	Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους		Συχνουρία, δυσουρία και γενετήσια δυσλειτουργία
Υποκατηγορία IIIa			Φλεγμονώδης
Υποκατηγορία IIIb			Μη φλεγμονώδης (παλαιότερη ονομασία: προστατοδυνία)
IV	Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα		Ανακαλύπτεται τυχαία. Π.χ. από εξέταση σπέρματος (λευκοκύτταρα) ή προσδιορισμό PSA.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι : Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα

Η νόσος μπορεί εύκολα να διαγνωστεί.  Συνήθως πρόκειται για νέους άνδρες με πυρετό, συχνουρία, δυσουρία, ρίγος και πόνο στην κατώτερη οσφυϊκή χώρα και το περίνεο.  Κατά τη δακτυλική εξέταση ο προστάτης ανευρίσκεται επώδυνος, οιδηματώδης και θερμός στην αφή.  Η μάλαξη του αδένα απαγορεύεται λόγω του κινδύνου βακτηριαιμίας, έτσι η διάγνωση θα βασιστεί στα κλινικά ευρήματα, τη γενική και την καλλιέργεια ούρων. Το παθογόνο που συχνότερα απομονώνεται είναι η Escherichia coli. Οι ασθενείς συνήθως χρειάζονται νοσοκομειακή νοσηλεία. 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙ:  Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Η χρόνια προστατίτιδα στην οποία ανιχνεύονται παθογόνα βακτήρια απαντάται συχνότερα σε άνδρες μέσης ηλικίας, αρκετοί από τους οποίους αναφέρουν στο ιστορικό τους περιστατικό οξείας προστατίτιδας.  Συχνά είναι η κύρια παθολογική εκδήλωση σε άνδρες με στενώματα της ουρήθρας.  Όταν ο ασθενής προσπαθεί να ουρήσει, για να υπερνικήσει τη στένωση αυξάνει την ενδοαυλική πίεση με αποτέλεσμα να διευρύνονται οι εκφορητικοί πόροι του προστάτη και τα τυχόν υπάρχοντα βακτήρια να ωθούνται μέσα στον αδένα. Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα εκδηλώνεται συνήθως ως υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη με συχνουρία και δυσουρία.  Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν μολύνονται τα ούρα οπότε αποβαίνει θετική και η ουροκαλλιέργεια, αν και οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί μπορούν να ανιχνευθούν στο προστατικό έκκριμα και στα μεσοδιαστήματα όταν ο ασθενής είναι ελεύθερος συμπτωμάτων (Potts 2001).

Η καλύτερη και απλούστερη μέθοδος εντοπισμού της πηγής της λοίμωξης είναι η εξέταση των ούρων (γενική και καλλιέργεια) με χρήση της τεχνικής των τεσσάρων φιαλών. Το διορθικό υπερηχοτομογράφημα του προστάτη τις περισσότερες φορές είναι φυσιολογικό, εκτός εάν έχει δημιουργηθεί απόστημα.  Με την εξέταση αυτή ανιχνεύεται και η παρουσία λίθων στον προστάτη.  Γενικά οι λίθοι θεωρούνται ως αίτιο χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας. To PSA ανευρίσκεται συνήθως αυξημένο στο αίμα των πασχόντων από χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Η Escherichia coli είναι ο παθογόνος μικροοργανισμός, που απομονώνεται συχνότερα και ακολουθούν Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp, Candida spp., Enterococcus spp. και Staphylococcus spp. Ιδιαίτερα συχνό παθογόνο φαίνεται πως είναι το Ureaplasma urealyticum, το οποίο όμως δεν ανευρίσκεται συχνά, προφανώς γιατί η απομόνωσή του απαιτεί ειδικά καλλιεργητικά υλικά, που δεν χρησιμοποιούνται στις συνήθεις ουροκαλλιέργειες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙΙ:  Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Χρόνιο πυελικό άλγος

Η τρίτη κατηγορία κατά NIH, η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους, αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών χρόνιας προστατίτιδας και δυστυχώς έχει τη χειρότερη πρόγνωση, προκαλώντας συνήθως απογοήτευση στους ασθενείς και τους θεράποντες ιατρούς. Η μη βακτηριακή προστατίτιδα ανήκει στα νοσήματα άγνωστης αιτιολογίας.  Έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρίες για το αίτιο που ευθύνεται για τη νόσο, οι πιο συνήθεις από τις οποίες είναι:

• Λοιμώδης αιτιολογία.  Σύμφωνα με την άποψη αυτή η μη βακτηριακή προστατίτιδα είναι λοίμωξη από κάποιο άτυπο λοιμογόνο παράγοντα.
• Χημική αιτιολογία.  Προκαλείται από παλινδρόμηση των ούρων μέσα στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη, που οδηγεί σε χημική φλεγμονή του αδένα
• Αυτοάνοση αιτιολογία.
• Ορμονική αιτιολογία.  Είναι γνωστό πως η τεστοστερόνη ασκεί προστατευτική δράση έναντι της φλεγμονής του προστάτη.  Μια ελάττωση των επιπέδων τεστοστερόνης (ή πιθανότερα βλάβη του μηχανισμού μέσω του οποίου η ορμόνη αναστέλλει τη φλεγμονή του προστάτη) είναι πιθανό να προκαλέσει συμπτώματα χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας
• Νευρική αιτιολογία.
• Ψυχική αιτιολογία (ψυχοσωματικό σύνδρομο).  Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που κατατάσσουν τη μη βακτηριακή προστατίτιδα σε μιαν ομάδα χρόνιων νοσημάτων που συνδέονται με το stress, την κατάθλιψη και την ψυχική καταπόνηση

Η διάγνωση της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι αρκετά δύσκολη. Η χρήση αντιβιοτικών στη θεραπεία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας, εφ’ όσον έχει προηγηθεί σοβαρή βακτηριολογική μελέτη, είναι άσκοπη.  

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ IV:  ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Αυτή η μορφή προστατίτιδας συνήθως αναγνωρίζεται τυχαία και αφορά σε ασυμπτωματικούς άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό, που υποβλήθηκαν σε βιοψία προστάτη ή προστατεκτομή.  Επίσης ανευρίσκεται σε άνδρες που υποβάλλονται σε έλεγχο γονιμότητας και παρουσιάζουν αυξημένο αριθμό λευκοκυττάρων στο σπέρμα. Είναι γενικά αποδεκτό σήμερα πως όλοι οι ασυμπτωματικοί άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό πρέπει να υποβάλλονται σε εργαστηριακό έλεγχο για προστατίτιδα κατηγορίας IV κατά NIH, πριν υποβληθούν σε  βιοψία προστάτη.

Η θεραπεία της προστατίτιδας γενικά είναι δύσκολη, επίπονη, χρονοβόρα αλλά αποτελεσματική.

Συμπερασματικά η προστατίτιδα χρειάζεται

• Σωστή και έγκαιρη  διάγνωση από ειδικό γιατρό.
• Η  προστατίτιδα δεν μπορεί πάντα να θεραπευτεί πλήρως, αλλά στόχος είναι η σωστή διαχείριση των συμπτωμάτων.
• Η θεραπεία πρέπει να ολοκληρώνεται σύμφωνα με την οδηγία του γιατρού, ακόμα και αν τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
• Οι ασθενείς να ενημερώνονται ότι δεν είναι σε αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη προστατικού καρκίνου.
• Ο άνδρας με χρόνιο πυελικό άλγος μπορεί να ζήσει μία αρκετά φυσιολογική ζωή αν αντιμετωπιστεί με το σωστό τρόπο.

ΠΡΟΛΗΨΗ

Είναι γνωστό ότι κατά τη σεξουαλική επαφή η είσοδος στον πρωκτό χωρίς προφυλακτικό προδιαθέτει σε προστατίτιδα. Έτσι αν για κάποιο λόγο δεν παρθεί προφύλαξη, ενδείκνυται η λήψη κινολόνης αμέσως μετά την επαφή. Επίσης ενθαρρύνεται ο άνδρας να ουρεί αμέσως μετά την επαφή, αφού έτσι μικρόβια τα οποία εισήλθαν από την ουρήθρα απομακρύνονται με τα ούρα. Τέλος, είναι προτιμότερο να μην αναβάλλεται η εκσπερμάτιση αφού αυτό προκαλεί παλινδρόμηση στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη και πολλές φορές οδηγεί σε φλεγμονή.

Διαβάστε επίσης

• Πρόληψη του Καρκίνου του Προστάτη με άσκηση και σωστή διατροφή
• Ο καρκίνος του προστάτη είναι η αιτία για τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων μετά του πνεύμονα. Ευρωπαϊκή ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη
• Η σημασία του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στον καρκίνο του προστάτη και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις.
  
• Αιματουρία. Ποιες οι αιτίες που την προκαλούν, πώς γίνεται η διάγνωση και πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το αίμα στα ούρα;
• Το βακτήριο Ureaplasma urealyticum. Είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο το ουρεόπλασμα; Πόσο επικίνδυνο είναι;

Πολύ σημαντικός ο φωσφόρος. Τι δείχνει η αύξηση του φωσφόρου και τι η μείωση; Κύριες πηγές με φωσφόρο

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Ο φώσφορος είναι ένα ιχνοστοιχείο που υπάρχει σε κάθε κύτταρο και είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του DNA και τη διατήρηση της ζωής και  είναι απαραίτητο συστατικό για κάθε ζωντανό οργανισμό και όχι μόνο για τον άνθρωπο.

Ο φώσφορος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των οστών και των δοντιών, στην ανάπτυξη, στη συντήρηση και στην επισκευή των κυττάρων και των ιστών, στην ομαλή λειτουργία των νεφρών, των μυών, της καρδιάς, του νευρικού ιστού, του μεταβολισμού του σώματος. Ένα μεγάλο ποσό του συνολικού φωσφόρου του σώματος είναι αποθηκευμένο στα κύτταρα και όχι στο αίμα. Έτσι, το επίπεδο φωσφόρου στο αίμα δίνει μια μερική μόνο εικόνα της συνολικής ποσότητας φωσφόρου του σώματος. 

Το ανθρώπινο σώμα περιέχει κατά μέσο όρο 600-900 γραμμάρια, φωσφόρο, του οποίου το 80% περίπου βρίσκεται στο σκελετό με τη μορφή αλάτων ασβεστίου.

Ποιος είναι ο ρόλος του φωσφόρου;

Ο βασικός ρόλος του φωσφόρου είναι δομικός μια και αποτελεί βασικό συστατικό του σκελετού και των δοντιών. Είναι επίσης απαραίτητος για την αποθήκευση και μεταφορά ενέργειας καθώς και για το μεταβολισμό των λιπιδίων και των πρωτεϊνών. Ο φωσφόρος υπάρχει σε όλα τα κύτταρα και η παρουσία των ιόντων του στο αίμα ρυθμίζει την τιμή του pH σταθερή.

Ο μεταβολισμός του φωσφόρου εξαρτάται κυρίως από τη διατροφή και τη δράση της παραθορμόνης (είναι η ορμόνη που παράγουν οι παραθυρεοειδείς αδένες). Ωστόσο, επηρεάζεται από διάφορα νοσήματα και φάρμακα που άλλοτε αυξάνουν τα επίπεδά του στο αίμα (η κατάσταση λέγεται υπερφωσφαταιμία) και άλλοτε τα μειώνουν (υποφωσφαταιμία).

Τι προκαλεί η έλλειψη του φωσφόρου;

Η έλλειψη φωσφόρου προκαλεί δυσλειτουργίες. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια της όρεξης, ανησυχία, πόνο στα οστά και ευθραυστότητα, δυσκαμψία αρθρώσεων, κόπωση, ακανόνιστη αναπνοή, ευερεθιστότητα, μούδιασμα, αδυναμία, διαταραχές βάρους. Στα παιδιά, μπορεί να παρατηρηθεί επιβράδυνση της ανάπτυξης.

Τι προκαλεί η υπερπρόσληψη του φωσφόρου;

Η πρόσληψη φωσφόρου πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την πρόσληψη ασβεστίου. 

 Υπερβολική πρόσληψη φωσφόρου (περισσότερο από 1-1,5 γραμμάριο ημερησίως), επηρεάζει το μεταβολισμό του ασβεστίου και προκαλώντας υποασβεστιαιμία και δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.

Μείωση του φωσφόρου του αίματος προκαλούν:

• Ο αλκοολισμός
• Ο υπερπαραθυρεοειδισμός
• Η κακή διατροφή
• Νεφρικά νοσήματα με διαταραγμένη απέκκριση (π.χ. σύνδρομο Fanconi)
• Κακή διατροφή
• Δυσαπορρόφηση

Αύξηση του φωσφόρου του αίματος προκαλούν:

• Η διαβητική οξέωση

• Ο υποπαραθυρεοειδισμός

• Ηπατικά νοσήματα

• Η νεφρική ανεπάρκεια

• Η υπερβιταμίνωση D

• Ορισμένα καθαρτικά

Οι άνθρωποι που έχουν αυξημένα επίπεδα φωσφόρου στο αίμα, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως καρδιοπάθειας

Η αύξηση του φωσφόρου του αίματος προκαλείται από πολλά υποκείμενα παθολογικά νοσήματα και παράγοντες. Η πιο κοινή αιτία των αυξημένων επιπέδων φωσφόρου (υπερφωσφαταιμία) στο αίμα είναι η μειωμένη νεφρική λειτουργία. Σπανιότερα, η υπερβολική λήψη φωσφόρου ή η υπερβιταμίνωση D έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της απορρόφησης του φωσφόρου από το έντερο.

Η αύξηση του φωσφόρου ενδέχεται ωστόσο να μην είναι το αποτέλεσμα μειωμένης απέκκρισης ή αυξημένης απορρόφησης αλλά να έχει ως αίτιο την αυξημένη μετακίνηση φωσφόρου  από τα κύτταρα προς το αίμα (π.χ. αιμόλυση οξέωση).

Στη Χρόνια Νεφρική Νόσο ΧΝΝ, λόγω ελάττωσης της λειτουργικής ικανότητας των νεφρών, η αποβολή Ρ στα ούρα μειώνεται με αποτέλεσμα τη κατακράτηση του στο αίμα κι έτσι την ανάπτυξη υπερφωσφαταιμίας. Αυτό όμως επιφυλάσσει καταστροφικές συνέπειες για τον οργανισμό, ιδίως από το καρδιαγγειακό σύστημα, γεγονός που εξηγεί και το υψηλό ποσοστό καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας στους ασθενείς αυτούς. Ως εκ τούτου, ο έλεγχος της υπερφωσφαταιμίας στη ΧΝΝ με κατάλληλες διαιτητικές οδηγίες και φαρμακευτική αγωγή όχι μόνο αποτελεί παρεμβατικό στόχο στην συνολική αντιμετώπιση της ΧΝΝ, αλλά αποκτά και ιδιαίτερη σημασία για την ίδια την επιβίωση των ασθενών.

Πηγές

 Υπάρχει σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα. Οι κύριες πηγές φωσφόρου είναι το κρέας και τα προϊόντα του, το ψάρι, τα οστρακοειδή, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα ανθρακούχα ποτά. Φυτικές πηγές είναι οι ξηροί καρποί (κουκουνάρι, αμύγδαλα, φιστίκια), τα φασόλια, οι φακές, οι σπόροι (π.χ. ηλιόσποροι σουσάμι). Το ψωμί ολικής αλέσεως και τα δημητριακά περιέχουν περισσότερο φώσφορο από το άσπρο ψωμί. Τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν μόνο μικρές ποσότητες. 

Τα φυσιολογικά επίπεδα του P στο αίμα κυμαίνονται από 2,5-5 mg/100ml. 

Προτεινόμενη Πρόσληψη

Προτεινόμενη Ημερήσια Πρόσληψη Φωσφόρου (Ρ)

Οι συνιστώμενες προσλήψεις διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία. 

Παιδιατρικές δόσεις φωσφόρου

Ηλικία	mg / ημέρα
Βρέφη 0 - 6 μηνών	100
Παιδιά 7 - 12 μήνες	175
Παιδιά 1-3 ετών	460
Παιδιά 4 - 8 ετών	500
Παιδιά 9 - 18 ετών	1250

 Δόσεις φωσφόρου για ενήλικες

Ενήλικες 19 ετών και άνω	700 mg
Έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες κάτω των 18 ετών	1250 mg
Έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες 19 ετών και άνω	700 mg

 Φωσφόρος για ηλικιωμένους (51 ετών και άνω)

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η δόση φωσφόρου για τους ηλικιωμένους είναι διαφορετική από τις δόσεις των νέων (700 mg / ημέρα). 

Προσοχή

Απαιτείται προσοχή στην λήψη συμπληρωμάτων που περιέχουν φωσφόρο. Παρόλο που ορισμένα συμπληρώματα πολυβιταμινών / ανόργανων ουσιών περιέχουν περισσότερο από 15% της τρέχουσας ημερήσιας δόσης φωσφόρου, μια ποικίλη διατροφή μπορεί εύκολα να παρέχει επαρκή δόση φωσφόρου για τους περισσότερους ηλικιωμένους.

Διαβάστε επίσης

• Σε ποιες παθήσεις αυξάνεται και σε ποιες μειώνεται η αλκαλική φωσφατάση; Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθησή της;
• Τι είναι η γ-GT, τι μας δείχνει η αύξηση και τι η μείωση της, στο αίμα;
• Η σημασία του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στον καρκίνο του προστάτη και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις.
• Μην ξεχνάτε να ελέγχετε το μαγνήσιο. Η έλλειψη του προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες, ημικρανίες, κόπωση. Σε ποιες τροφές υπάρχει το μαγνήσιο;
• Τι είναι η ουρία; Τι σημαίνει η αυξημένη και τι η μειωμένη τιμής της στο αίμα;
• Για να κάνετε γενική αίματος χρειάζεται να είστε νηστικοί; Για ποιες εξετάσεις δεν πρέπει να πιείτε ή να φάτε τίποτα πριν;

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc