H άλλη πλευρά της υγείας Νο2. Ο γάιδαρος του Χότζα και η υγεία.

Γράφει ο γιατρός Αλέξανδρος Γιατζίδης, medlabnews.gr

Η Ελλάδα του μνημονίου, προσπαθεί να εξασφαλίσει πόρους από παντού. Αφαιμάζει τους Έλληνες μισθωτούς, φορολογούμενους με τον ένα φόρο μετά τον άλλο και περικόπτει έξοδα και δαπάνες απ’όπου μπορεί. Επειδή όμως δεν μπορεί, αλλά η Τρόικα πιέζει αναγκάζεται να περικόπτει από όπου είναι πιο εύκολο. Το πιο εύκολο είναι λοιπόν σε μαζικούς κλάδους της οικονομίας, που με μια και μόνη απόφαση, μπορούν να περικοπούν έξοδα και να φανούν και στην Τρόικα.

Έτσι στο μάζεμα της Υγείας σαρώνεται το φάρμακο, οι προμήθειες και φυσικά και οι γιατροί.

Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι οι πολίτες να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα όπως:

1. Η μεγάλη οικονομική πίεση των πολιτών τους αναγκάζει να συνωστίζονται στα κρατικά νοσοκομεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας που έχουν. Η μεγάλη αυτή αύξηση του αριθμού των ασθενών στα κρατικά νοσοκομεία έχει ως αποτέλεσμα να δίνονται ραντεβού για επεμβάσεις ή για γιατρούς μετά από μήνες.
2. Η ανεργία κτυπά την πόρτα όλο και περισσότερων συμπατριωτών μας και η φτώχεια και η ανέχεια στέλνει όλο και περισσότερο κόσμο στα συσσίτια. Ο φτωχοί και οι άνεργοι, των οποίων ο αριθμός διαρκώς αυξάνεται, δεν μπορούν να πληρώσουν το κόστος που έχει επιβληθεί για την παροχή υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία, στο πλαίσιο ενός ευρέως προγράμματος λιτότητας.
3. Παιδιά λιποθυμούν από πείνα στα σχολεία. Η κακή σίτιση πέρα από την αδυναμία συγκέντρωσης στο μάθημα, εγγυμονεί κινδύνους στην υγεία τους. Βέβαια η κακή πρόσληψη των απαραίτητων βιταμινών, ιχνοστοιχείων εγκυμονεί και κίνδυνο στην ανάπτυξή τους.
4. Στα νοσοκομεία παρουσιάζονται ελλείψεις σε όλα τα είδη προμηθειών, από χαρτί τουαλέτας μέχρι καθετήρες και σύριγγες. Ηλεκτρονικός εξοπλισμός δεν επιδιορθώνεται και τίθεται σε αχρηστία. Μεγάλα νοσοκομεία στην Αθήνα δεν έχουν την δυνατότητα να επισκευάσουν ιατρικά μηχανήματα και πολύ δε περισσότερο να τα αντικαταστήσουν με αποτέλεσμα ολόκληρα τμήματα να υπολειτουργούν.
5. Οι προμηθευτές των νοσοκομείων είτε γιατί τους οφείλονται τεράστια ποσά ετών είτε γιατί δεν ρισκάρουν να μπλέξουν σε καταστροφικές για τις εταιρείες διαδικασίες διαγωνισμών όπου θα πληρωθούν μετά από χρόνια ή ακόμα μπορεί και να μην πληρωθούν ποτέ, δεν συμμετέχουν σε διαδικασίες διαγωνισμών.
6. Εταιρείες προμηθευτικές έχοντας μεγάλα ανοίγματα σε οφειλές, αφού δεν έχουν πληρωθεί από τα κρατικά ταμεία, κλείνουν με αποτέλεσμα και μηχανήματα που θα έπρεπε να συντηρούν να μένουν χωρίς την υποστήριξη της αντιπροσωπείας.
7. Ο Ιδιωτικός κλάδος της υγείας νοσεί και αυτός βαρύτατα. Άλλες μονάδες ΠΦΥ υπάγονται στο άρθρο 99 της πτώχευσης, και άλλες κλείνουν μπρος στην αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις υπέρογκες υποχρεώσεις, δανεισμούς τραπεζών κλπ
8. Οι συνεχείς αλλαγές – συγχωνεύσεις ταμείων, αλλαγές γραφειοκρατικών συνθηκών, ηλεκτρονική παρακολούθηση συνταγογράφηση κάνουν μεγάλους σε ηλικία γιατρούς να βγαίνουν στην σύνταξη και να κλείνουν τα ιατρεία τους ή να περιορίζουν την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε ασφαλισμένους κρατικών ταμείων.
9. Ο ασφυκτικός περιορισμός εγκρίσεων εξετάσεων και φαρμάκων που συνταγογραφούν οι συμβεβλημένοι ιατροί κρατικών ασφαλιστικών ταμείων, αναγκάζουν τους ασθενείς να επιβαρύνουν την ήδη περιορισμένη σε δυνατότητες τσέπη τους.
10.  Η πρόσβαση στα φάρμακα έχει επηρεαστεί, καθώς ορισμένες φαρμακοβιομηχανίες, στις οποίες οφείλονται δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, δεν είναι πρόθυμες πλέον να προμηθεύσουν τα ελληνικά νοσοκομεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μήνες έχουν παρουσιαστεί ελλείψεις σε ακριβά φάρμακα αλλά και στα πιο απλά όπως η ασπιρίνη.

Τελικά το υπουργείο υγείας έχει καταφέρει να κάνει περικοπές άνω των 2,5 δις αλλά η Τρόικα ζητά να περικοπούν και άλλο για το 2012.

Έτσι το υπουργείο πάει να καταφέρει αυτό που έκανε ο Χότζας στον γάιδαρό του.

Ο Χότζας είχε ένα γάιδαρο που τον βοηθούσε στις καθημερινές του δουλειές. Κάποια περίοδο που τα οικονομικά του, δεν πήγαιναν καλά, σκέφτηκε να μειώσει τα έξοδά του γαϊδάρου του μειώνοντας σιγά-σιγά την τροφή του! Άρχισε να του μειώνει το σανό τόσο ώστε σ' ένα μήνα σταμάτησε τελείως να του δίνει τροφή. Ο γάιδαρος, φυσικά ψόφησε. Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, είπε: «Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος έμαθε να μην τρώει, ψόφησε».

Έτσι θα πάθει και η υγεία των Ελλήνων. Και από εκεί που επενδύσαμε στην πρόληψη και είχε φτάσει ο Έλληνας ασθενής να μένει στην Ελλάδα και να μην ταξιδεύει στο εξωτερικό, για να του παρέχετε υψηλή ποιότητα παροχή ιατρικών υπηρεσιών τώρα όλα να βρίσκονται σε αποσάθρωση.

 Τον τελευταίο χρόνο παρατηρείται το φαινόμενο οι ασθενείς να κάνουν έρευνα αγοράς για να κάνουν τις εξετάσεις τους, να διαπραγματεύονται ακόμα την συμμετοχή τους στις εξετάσεις. Επίσης παρατηρείται ότι δεν προσέρχονται για πρόληψη όπως είχε για χρόνια καθιερωθεί, αλλά έρχονται ασθενείς παραμελημένοι, που έχουν προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της υγείας τους μόνοι τους, και αφού φτάσουν στο απροχώρητο αναγκάζονται να αναζητούν την βοήθεια του γιατρού.

Η καθημερινή πίεση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της κατάθλιψης και της μελαγχολίας. Τα καθημερινά ανυπέρβλητα οικονομικά και όχι μόνο προβλήματα οδηγούν σε αύξηση των εγκεφαλικών και καρδιολογικών επεισοδίων. Επίσης καταγράφεται αύξηση σε περιστατικά διαβήτη, οστεοπόρωσης αλλά και καρκίνων.

Υπάρχουν και άλλες επιβαρύνσεις που οφείλονται σε έμμεσα προβλήματα. Αύξηση ατυχημάτων μια και δεν έχουν συντηρηθεί τα αυτοκίνητα όπως θα έπρεπε αλλά και οι άνθρωποι βυθισμένοι στα καθημερινά προβλήματα είναι απρόσεκτοι και αφηρημένοι.

Τελικά με όλα αυτά εκείνο που καταφέρνει είναι να περισταλούν δαπάνες για την Υγεία από την μια πλευρά και να μετακυλίεται το κόστος στην τσέπη των ανήμπορων πλέον πολιτών.

Όμως το κοινωνικο-οικονομικό κόστος αυτής της διαδικασίας θα είναι τεράστιο για τις επόμενες δεκαετίες αλλά και για τις επόμενες γενιές. Η αύξηση των ασθενειών και η κακή ανάπτυξη των νέων θα έχει συνέπειες που μπορεί να είναι δυσανάλογα υψηλότερες αυτών που εξοικονομούνται σήμερα. Και το κόστος μετακυλίεται στις ασφάλειες είτε κρατικές είτε ιδιωτικές που καλούνται να αποζημιώσουν βαριές ασθένειες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν μάζεμα στον χώρο της Υγείας, αλλά άλλο μάζεμα και άλλο διάλυση.