MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Βότανα

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Βότανα κατάλληλα για παθήσεις του αναπνευστικού με αποχρεμπτική, αντιβηχική, βλεννολυτική δράση


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με ερεθιστικούς και επιβλαβείς μικροοργανισμούς όπως σκόνη, καυσαέριο, μούχλα, μύκητες και τοξίνες που απειλούν την υγεία των πνευμόνων μας. Οι παθήσεις που παρουσιάζουν αύξηση τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της ρύπανσης της ατμόσφαιρας είναι η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, η βρογχίτιδα, το εμφύσημα και η πνευμονία είναι μερικές από αυτές.

Η φύση έχει φροντίσει και για το αναπνευστικό σύστημα. Στο φαρμακείο της μπορεί κανείς να βρει μεγάλη ποικιλία βοτάνων που αναπτύσσουν αποχρεμπτική και αντιβηχική δράση και άλλα που καταπολεμούν τις λοιμώξεις των πνευμόνων, το άσθμα, τις φλεγμονές και άλλες συναφείς παθήσεις.

H χρήση των βοτάνων δεν υποκαθιστά τυχόν φαρμακευτική αγωγή και η χρήση τους πρέπει να γίνεται με προσοχή, αφού αλόγιστη κατανάλωση μπορεί να επιφέρει αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ακόμη δε και βλάβη της υγείας μας.



ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ 


Είναι ένα θαυματουργό βότανο, που χρησιμοποιείται ενάντια στις φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος, καταπραΰνει τον βήχα, ρευστοποιεί τα φλέματα και καταπολεμά το άσθμα. Το αιθέριο έλαιο που περιέχεται στα φύλλα του, το ευκαλυπτέλαιο, αναπτύσσει αντιβιοτική δράση κατά των μολύνσεων του αναπνευστικού, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της φυματίωσης. Εισπνοές ατμού (5-10 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό) βοηθούν στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και της καταρροής ενώ για την καταπολέμηση του βήχα συστήνονται εντριβές με διάλυμα στο στήθος. Εισπνοές προτείνονται και σε περιπτώσεις βρογχίτιδας και ιγμορίτιδας.

ΘΥΜΑΡΙ


Κατευναστικό στη βρογχίτιδα, τον κοκίτη και γενικά σε περιπτώσεις έντονου βήχα. Το θυμάρι, γνωστό από την αρχαιότητα για τις ιαματικές ιδιότητές του, είναι ένα φυτό με έντονη μυρωδιά, που περιέχει αιθέριο έλαιο (θυμέλαιο), στυπτικές και αντιβιοτικές ουσίες. Η θυμόλη που περιέχεται κατά 40% στο αιθέριο έλαιο του θυμαριού χρησιμοποιείται κατά των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος σε γαργάρες και κατά της χρόνιας βρογχίτιδας, της φυματίωσης και του κοκίτη με μορφή διαλύματος σε κομπρέσες. Το θυμέλαιο χρησιμοποιείται από τον 16ο αιώνα ενώ οι Ρωμαίοι στρατιώτες συνήθιζαν να κάνουν μπάνιο σε νερό με θυμάρι πιστεύοντας ότι έτσι αποκτούν ενεργητικότητα.




ΙΝΟΥΛΑ

Είναι ένα σπάνιο φυτό που μοιάζει με χοντρή μαργαρίτα. Μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι και τα 2 μέτρα και συναντάται και στη χώρα μας, σε ορεινούς και σκιερούς τόπους. Η ίνουλα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τα αναπνευστικά προβλήματα. Οι αντιβακτηριδιακές και οι αποχρεμπτικές της ιδιότητες την καθιστούν ιδανική για αναπνευστικά νοσήματα όπως το άσθμα και τις πνευμονικές λοιμώξεις. Επίσης, από τη ρίζα της κατασκευάζονται φάρμακα ενάντια στη βρογχίτιδα και τη φυματίωση. Για τις ιδιότητές της αυτές χρησιμοποιείτο από τον Χείρωνα, τον Ιπποκράτη και την εποχή του Μεσαίωνα.

ΜΟΛΟΧΑ


Είναι ένα αποτελεσματικό μαλακτικό. Η μολόχα βοηθά στη ρευστοποίηση του φλέματος, ανακουφίζει από τον βήχα και καταπολεμά την καταρροή των βρόγχων. Σύμφωνα με τη βοτανολογία τα φύλλα της, τα οποία περιέχουν, μεταξύ άλλων, ίχνη από βιταμίνες Α, Β1, Β2 και C χορηγούνται σε περιπτώσεις καταρροών και φλεγμονών των αναπνευστικών οδών. Η κατανάλωση αρκετών φλιτζανιών αφεψήματος από τη ρίζα μολόχας ευνοεί τις αποχρέμψεις και καταπραΰνει τις φλογώσεις του αναπνευστικού συστήματος. Τη μολόχα τη χρησιμοποιούσαν πολύ ως τροφή οι αρχαίοι Ελληνες και οι Αιγύπτιοι ενώ οι θεραπευτικές της ιδιότητες είχαν γίνει γνωστές στους Ρωμαίους από το 700 π.Χ.

ΚΡΕΜΜΥΔΙ


Aπαραίτητο συστατικό της ελληνικής κουζίνας, ωμό, ψητό, τηγανητό ή βραστό, το κρεμμύδι εκτός από τη γεύση που χαρίζει στο φαγητό χαρακτηρίζεται από πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες. Μεταξύ άλλων, επιδρά ευνοϊκά στο αναπνευστικό σύστημα και είναι πολύτιμο για το άσθμα, τη βρογχίτιδα και τη λαρυγγίτιδα. Στη λαϊκή ιατρική το κρεμμύδι χρησιμοποιείται κατά της φαρυγγίτιδας ενώ θεωρείται το θρεπτικό φάρμακο για κάθε περίπτωση λόγω της μεγάλης θρεπτικής του αξίας. Το κρεμμύδι περιέχει φθόριο, ιώδιο, βιταμίνες Α, Β και C.

ΠΕΥΚΟ


Αποχρεμπτικές και αντικαταρροϊκές είναι οι ιδιότητες του πεύκου που το καθιστούν ευεργετικό για το αναπνευστικό σύστημα. Τα φρέσκα φύλλα του μαζί με τα αρσενικά άνθη του σε βραστό νερό αποτελούν σημαντικό ίαμα που όταν εισπνέεται ωφελεί σε περιπτώσεις βήχα, ιγμορίτιδας, βρογχίτιδας και κρυολογήματος.

ΠΟΥΛΜΟΝΑΡΙΑ


Επειδή τα παρδαλά φύλλα της έμοιαζαν με πνεύμονες, τον 16ο και 17ο αιώνα η πουλμονάρια θεωρήθηκε ότι είναι βότανο που ενισχύει τους πνεύμονες. Οι εικασίες της εποχής- παρά την παράδοξη προέλευσή τους- τελικά επιβεβαιώθηκαν καθώς πρόκειται για ένα αποχρεμπτικό και αντιβηχικό φυτό. Σύμφωνα με τη βοτανοθεραπευτική, το έγχυμα από τα φύλλα της καταπολεμά τις παθήσεις της αναπνευστικής οδού και των πνευμόνων. Η πουλμονάρια περιέχει σε σημαντικά ποσοστά βλεννώδεις ουσίες, μία σαπωνίνη, πυρίτιο, τανίνη και ανόργανα άλατα. Στη χώρα μας συναντάται κυρίως στις Σέρρες και σε σκιερά μέρη της Βορείου Ελλάδας.

ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ


Είναι ένας θάμνος που φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο και έχει χοντρές διακλαδισμένες ρίζες. Χάρη σε αυτές κατατάσσεται στα φαρμακευτικά φυτά. Δρα ως μαλακτικό των πνευμόνων, αποχρεμπτικό και αντιφλεγμονώδες. Επίσης ελαττώνει τον βήχα και σύμφωνα με τους βοτανολόγους δρα ευεργετικά στο στήθος σε περιπτώσεις κρυολογήματος και πνευμονίας. Ενδεικτικό των ιδιοτήτων της είναι το γεγονός ότι από τον χυμό της ρίζας του φυτού, ο οποίος ονομάζεται γιάμπολη, παρασκευάζονται οι μαύρες παστίλιες για τον λαιμό και το βήχα. Το γλυκοριζικό οξύ που περιέχεται στη γλυκόριζα είναι αντιφλεγμονώδες.

ΝΕΡΟΚΑΡΔΑΜΟ


Είναι φάρμακο κατά της βρογχίτιδας. Ενα βότανο διεγερτικό και αντιβηχικό που δρα, επίσης, ως αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις χρόνιου κατάρρου των πνευμόνων. Το νεροκάρδαμο παλαιότερα αξιοποιείτο από τη φαρμακοβιομηχανία, πλέον, όμως χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη λαϊκή ιατρική. Το βότανο αυτό περιέχει μεταξύ άλλων ιώδιο και σίδηρο, βιταμίνη C και Ε, αιθέριο έλαιο, κάλιο, θείο, φώσφορο, μαγγάνιο και ασκορβικό οξύ.

ΒΕΡΒΕΡΙΔΑ


Η λεμονάδα που φτιάχνεται με τον χυμό των καρπών της συστήνεται από τους βοτανολόγους κατά των αναπνευστικών παθήσεων ενώ το αφέψημα και το σιρόπι τους χρησιμοποιούνται κατά του βήχα. Οσοι καταφύγουν σε αυτό το βότανο για να ανακουφίσουν το αναπνευστικό τους σύστημα, θα το κάνουν με αρκετή ευχαρίστηση, αφού η βερβερίδα έχει μια ευχάριστη ξινή γεύση και ο χυμός από τις ρόγες της διαλυμένος σε κρύο νερό καταναλώνεται και ως καλοκαιρινό ποτό. Στα χωριά από βερβερίδα φτιάχνουν ζελέ και γλυκά. Οι καρποί και οι σπόροι της είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C, σάκχαρα, πηκτίνη, κιτρικό και μηλικό οξύ.

ΜΠΟΡΑΝΤΖΑ


Είναι ένα φαρμακευτικό φυτό κατά της πνευμονίας. Η μποράντζα ή βόραγο όπως την ονόμαζαν οι αρχαίοι Ελληνες δρα, επίσης, ως αντιβηχικό και κατά των πνευμονικών κατάρρων. Το έγχυμα των ανθέων της βοηθά στην αντιμετώπιση της βρογχίτιδας ενώ σιρόπι από τον χυμό της καταπολεμά την πνευμονία. Ο Πλίνιος αποκαλούσε το βότανο αυτό «ευφρόσυνο» γιατί πίστευε ότι διώχνει τη μελαγχολία και καθιστά τους ανθρώπους χαρούμενους.

ΦΛΟΜΟΣ


Είναι ένα φυτό που πολλαπλασιάζεται μόνο του στην Ελλάδα και φυτρώνει σε χέρσα εδάφη, αναχώματα, ξερά λιβάδια, στις άκρες αγροτικών δρόμων ή ανάμεσα σε βράχους. Τα φύλλα και τα άνθη του συστήνονται κατά του πνευμονικού κατάρρου, του βήχα και της αιμόπτυσης. Το έγχυμα από τα άνθη του φυτού δρα ως αποχρεμπτικό και αποσυμφορητικό του ρινικού συστήματος. Εγχυμα από τις ρίζες του συστήνεται κατά του βήχα και των φλεγμονών του λάρυγγα. Ο φλόμος περιέχει πολλές βλεννώδεις ουσίες και σαπωνίνες.




ΙΠΕΚΑ 

Αποχρεμπτικό, σπασμολυτικό στον χρόνιο πνευμονικό κατάρρου, στο ξερό ή υγρό άσθμα, στον κοκίτη και την αιμόπτυση, η ιπέκα κατέχει περίοπτη θέση στο φαρμακείο της φύσης για την ανακούφιση του αναπνευστικού συστήματος. Πολλά φάρμακα κατά της βρογχίτιδας που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν ως βάση τους την ιπέκα ενώ το βότανο διατίθεται και σε μορφή παρασκευασμάτων όπως σιροπιού ή βάμματος. Σε μεγάλες δόσεις προκαλεί εμετό. Η χρήση της γενικεύτηκε στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα και είναι ένα από τα παλαιότερα βότανα που χρησιμοποίησαν οι Ινδιάνοι στη Βραζιλία.

Η ΛΕΒΑΝΤΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟ


Με την εξαιρετική αντιμικροβιακή δράση της θεωρείται ότι εξουδετερώνει τον πνευμονιόκοκκο, ενώ εισπνοές και εντριβή με το αιθέριο έλαιο που παράγει καταπολεμούν βήχα, άσθμα, βρογχίτιδα και λαρυγγίτιδα. Η λεβάντα πήρε το όνομά της από το λατινικό ρήμα lavare (πλένω) και έχει αναρίθμητες θε­ραπευτικές ιδιότητες λόγω της σύνθετης σύστασης του αιθέριου ελαίου της. Οι ανθισμένες κορυφές της λεβάντας περιέχουν αιθέριο έλαιο, ρητίνη, τανίνη και πικρή ουσία.

Διαβάστε επίσης

Αθλιότητες. Συνελήφθη 62χρονος επειδή έκοψε ένα κλαράκι δενδρολίβανο από αυλή νοσοκομείου

 medlabnews.gr iatrikanea

Ένας 62χρονος κρατήθηκε σε αστυνομικό τμήμα της Θεσσαλονίκης, επειδή έκοψε από την αυλή δημόσιου νοσοκομείου της πόλης ένα κλωνάρι δενδρολίβανο, με σκοπό να το μυρίσει.

Ο συνταξιούχος κατέληξε κρατούμενος στην ασφάλεια Πυλαίας όταν προσπάθησε να κόψει ένα κλαράκι δενδρολίβανο από παρτέρι σε αυλή νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης. Ο 62χρονος συνελήφθη μετά την καταγγελία του νοσοκομείου για κλοπή δημόσιας περιουσίας (!) και αφέθηκε ελεύθερος με εντολή της εισαγγελέα. Ωστόσο δεν απέφυγε μία οκτάωρη ταλαιπωρία και τη βάσανο της δακτυλοσκόπησης και της φωτογράφισης στα εγκληματολογικά εργαστήρια.

Το περιστατικό έγινε το πρωί της Τετάρτης, όταν ο συνταξιούχος συνόδεψε συγγενή του που πήγε για θεραπεία στο νοσοκομείο (τα στοιχεία του ιδρύματος είναι στη διάθεση της Voria.gr). Περιμένοντας στην αυλή είδε σε ένα παρτέρι τον δενδρολίβανο και προσπάθησε να κόψει ένα κλαράκι για να το μυρίσει, όπως περιέγραψε. Επειδή όμως το φυτό μόλις είχε φυτευτεί και το χώμα ήταν φρέσκο, από λάθος ξεριζώθηκε. Άμεσα όμως ο 62χρονος το τοποθέτησε πάλι στο χώμα χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα. Τότε αντέδρασε γυναίκα υπάλληλος της εταιρίας σεκιούριτι του νοσοκομείου, η οποία ενημέρωσε τη διοίκηση του ιδρύματος και κλήθηκε η αστυνομία, με συνέπεια ο συνταξιούχος να συλληφθεί και να καταλήξει στο κρατητήριο.

Μετά τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος του αφέθηκε ελεύθερος με προφορική εντολή της εισαγγελέα δίωξης, χωρίς να χρειαστεί να μεταχθεί ενώπιόν της. Ωστόσο οδηγήθηκε στα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ. ΑΣ. όπου δακτυλοσκοπήθηκε και φωτογραφήθηκε. «Αυτό δεν το χωράει ανθρώπινος νους. Δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα. Είναι αδιανόητο να συλλαμβάνεται κάποιος επειδή έκοψε ένα κλαράκι δενδρολίβανο για να το μυρίσει» σχολίασε μιλώντας στη Voria.gr η συνήγορός του Χριστίνα Σωτηράκογλου.

Η δικογραφία για την κλοπή δημόσιας περιουσίας θα διαβιβαστεί στην εισαγγελέα. Το νοσοκομείο πάντως ενημέρωσε εκ των υστέρων την αστυνομία ότι δεν επιθυμούσε τη συνέχιση της δίωξης του συνταξιούχου.


Διαβάστε

Δενδρολίβανο, γνωστό ως ροζμαρίνι


Αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Aντιφλεγμονώδεις τροφές και βότανα. Τι να προσέχετε;


O πόνος είναι μια οδυνηρή και πολύ συνηθισμένη ενόχληση που υποχρεώνει τον άνθρωπο να παραδεχθεί ότι είναι άρρωστος και τον αναγκάζει επειγόντως να ζητήσει τη βοήθεια του γιατρού.

Το άριστο βέβαια είναι για την εξάλειψη του πόνου να βρίσκεται το αίτιο που τον προκαλεί και να αντιμετωπισθεί κατάλληλα και άμεσα. Η φλεγμονή παραμένει ένα από τα περίπλοκα πεδία της ιατρικής. Όταν μειώνεται υπερβολικά η φλεγμονώδης αντίδραση του σώματος, ο οργανισμός δεν μπορεί να καταπολεμήσει τα μικρόβια ή να θεραπεύσει τα τραύματα. Ενώ, όταν αυξάνεται υπερβολικά η φλεγμονώδης αντίδραση, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα όργανα του σώματος, γεγονός το οποίο προκαλεί εντέλει την εκδήλωση χρόνιας πάθησης. Στο μυοσκελετικό σύστημα, η φλεγμονή συνοδεύει και καθορίζει τα συμπτώματα σε όλα τα στάδια της εξέλιξης τόσο των αυτο-άνοσων αρθροπαθειών όσο και της εκφυλιστικής οστεοαρθρίτιδας. Οι κύριοι παράγοντες της φλεγμονώδους αντίδρασης στις αρθρίτιδες, που αποτελούν και θεραπευτικούς στόχους, είναι οι ελεύθερες ρίζες, τα ένζυμα μεταλοπρωτεάσες, και οι κυτταρικοί διαβιβαστές της φλεγμονής προσταγλανδίνη, Iντερλευκίνη-6 και TNF.

Mε αφορμή όμως τον πόνο θα μελετήσουμε τα παυσίπονα και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη που χρησιμοποιούμε για την ανακούφιση από το αλγεινό αίσθημα χωρίς να μπούμε στη διαγνωστική του αιτίου που προκάλεσε τον πόνο.

Δύο μεγάλες κατηγορίες αντιφλεγμονωδών:

1. Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ)
2. Κορτικοστεροειδή (‘κορτιζόνη’)


Τι είναι τα ΜΣΑΦ: Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα;

Είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται, για την αντιμετώπιση παθήσεων όπου υπάρχουν στοιχεία φλεγμονής και ισχυρός πόνος, όπως για παράδειγμα στην οστεοαρθρίτιδα, σε τενοντίτιδες κ.α. Είναι συμπτωματικά, αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετικά και αναλγητικά φάρμακα. Συμπτωματικά σημαίνει ότι δεν επηρεάζουν την πορεία της νόσου, αλλά συμβάλλουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων που οφείλονται στη φλεγμονή.
Δρουν κυρίως αποκλείοντας ένα ένζυμο (την κυκλοοξυγενάση) που είναι σημαντικό για το σχηματισμό ουσιών, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή.
Από την άλλη πλευρά αυτές οι ουσίες (που ονομάζονται προσταγλανδίνες) παίζουν επίσης ρόλο στη φυσιολογία του σώματος που περιλαμβάνει και την προστασία του στομάχου, τη ρύθμιση της ροής του αίματος στα νεφρά κλπ. Η αναστολή αυτών των φυσιολογικών δράσεων των προσταγλανδινών δικαιολογεί τις περισσότερες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες των ΜΣΑΦ. Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν:
Γαστρεντερικές διαταραχές που είναι η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια προκαλώντας διαβρώσεις στο εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου.
Τα συμπτώματα ποικίλλουν από ήπια πεπτική δυσφορία μετά τη λήψη της φαρμακευτικής αγωγής μέχρι έντονο πόνο και αιμορραγία από το στομάχι, που μπορεί να παρουσιαστεί ως μαύρα και μαλακά κόπρανα.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι τα αντιφλεγμονώδη δεν είναι απλά παυσίπονα.

Πώς δρουν;
Όταν κάπου στο σώμα μας υπάρχει φλεγμονή, κάποια κύτταρα της περιοχής που πάσχει, απελευθερώνουν ουσίες οι οποίες οδηγούν σε αγγειοδιαστολή και αύξηση της διαπερατότητας των τοιχωμάτων των αγγείων και έτσι δημιουργείται ένα τοπικό οίδημα/πρήξιμο, μαζί με πόνο, θερμότητα, ερυθρότητα και δυσλειτουργικότητα. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε, ότι δεν ειναι απαραίτητο να υπάρχουν όλα τα παραπάνω συμπτώματα, για να μπει η διάγνωση της φλεγμονής. 
Τα ΜΣΑΦ λοιπόν, δρουν ‘μπλοκάροντας’ ένα ένζυμο , την κυκλοξυγενάση ή αλλιώς ‘COX’, χάρη στην οποία θα απελευθερώνονταν οι παράγοντες της φλεγμονής. Καταστέλλουν έτσι τη φλεγμονή.
Το κακό είναι όμως, ότι η COX έχει 2 τύπους, ο ένας εκ των οποίων προστατεύει το στομάχι! Οπότε τα ΜΣΑΦ που μπλοκάρουν και τους δύο τύπους της COX (δηλαδή τα περισσότερα που κυκλοφορούν στην αγορά), αυξάνουν τις πιθανότητες παθήσεων του πεπτικού.(πχ γαστρίτιδας, έλκους κτλ)
Η ασπιρίνη θεωρείται το πιo σημαντικό αντιφλεγμονώδες με παυσίπονη δράση που διαρκεί 4 ώρες. Είναι αποτελεσματική σε πόνους μέτριας έντασης, όχι όμως σε πόνους κοιλιακής χώρας (πόνοι περιόδου λόγω πιθανής πρόκλησης αιμορραγίας). Επίσης, αντενδείκνυται ως αντιπυρετικό για παιδιά λόγω του συνδρόμου Reye που προκαλεί, καθώς και σε άτομα με έλλειψη του ένζυμου G6PD.
Άλλος αντιπρόσωπος αυτής της ομάδας είναι η παρακεταμόλη που έχει παυσίπονη και αντιπυρετική δράση. Δρα μέσα σε 30-45 λεπτά και ανακουφίζει τον πόνο. Σε αντίθεση με την ασπιρίνη, δεν προκαλεί γαστρικό ερεθισμό, αλλά μπορεί να προκαλέσει ηπατικά προβλήματα, όταν λαμβάνεται σε μεγάλη δόση (περισσότερα από 3 χάπια ημερησίως) για πάνω από 3 εβδομάδες.

Παρενέργειες
Όπως όλα τα φάρμακα, έτσι και τα αντιφλεγμονώδη μπορούν να προκαλέσουν κάποιες παρενέργειες.
 Για παράδειγμα, μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν μία αιμορραγία, επιδρώντας στη συγκόλληση των αιμοπεταλίων και στο μηχανισμό της πήξης.
Γι' αυτό το λόγο, ο ιατρός πρέπει να σας ρωτήσει αν παίρνετε αντιπηκτική αγωγή, πριν τη συνταγογράφηση ΜΣΑΦ.
 Ο ασθενής, καλό είναι, να ενημερώνει τον ιατρό του, αν είχε ποτέ παρουσιάσει αλλεργία σε οποιοδήποτε φάρμακο!!
Επίσης αν πάσχετε από βρογχικό άσθμα, αν έχετε πρόβλημα με το στομάχι, αυξημένη πίεση(υπέρταση) ,άλλο καρδιολογικό πρόβλημα ή αν έχετε κάποια παθολογία των νεφρών ή του ήπατος (πρόβλημα στο συκώτι) , είναι σημαντικό ο ιατρός σας να το γνωρίζει!
Όλα τα παραπάνω συστήματα, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να επηρεαστούν, ειδικά αν γίνεται αλόγιστη χρήση των φαρμάκων αυτών.
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη χορήγηση σε μεγαλύτερες ηλικίες και γενικώς, πρέπει πάντα ο ιατρός να χορηγεί αυτά τα σκευάσματα (χάπια ή ενέσεις), μετά από τη λήψη ιστορικού και να προσαρμόζεται η δόση και η διάρκεια της αγωγής ανάλογα. Τα φάρμακα αυτά , πρέπει να λαμβάνονται μετά το φαγητό, με γεμάτο στομάχι και με αρκετό νερό.
 Σε κάποιες περιπτώσεις, πρέπει να αποφευχθεί τελείως η χορήγηση ΜΣΑΦ. Αυτό είναι στη κρίση του ιατρού, βασισμένο πάντα σε επιστημονικά κριτήρια.

Συμπέρασμα

Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι πολύ καλά φάρμακα, χάρη στα οποία βελτιώνονται ή θεραπεύονται πολλές παθήσεις στην ορθοπαιδική, και προσφέρουν έτσι, σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Δεν πρέπει όμως να γίνεται η χρήση τους αλόγιστα και χωρίς ιατρική συμβουλή , για να μπορούν να αποφευχθούν ανεπιθύμητες ενέργειες και καταστάσεις.
Oλα τα ΜΣΑΦ έχουν παρόμοιους κινδύνους από το καρδιαγγειακό, αλλά μερικά (ναπροξένη 500 bid, σελεκοξίμπη 200 mg qd) είναι πιθανώς ασφαλέστερα από άλλα (π.χ. ροφεκοξίμπη, βαλντεκοξίμπη, δικλοφενάκη, ιμπουπροφαίνη). Ο κίνδυνος των καρδιαγγειακών συμβαμάτων από τα ΜΣΑΦ είναι μεγαλύτερος σε άτομα υψηλού κινδύνου ή θεραπευόμενα με μεγαλύτερες δόσεις και για μακρό χρονικό διάστημα

Αντιφλεγμονώδεις τροφές

Λίπη και έλαια: Η πρόσληψη των κατάλληλων λιπαρών οξέων επιδρά στη φλεγμονή με ευεργετικό τρόπο. Τα ω-3 λιπαρά οξέα αποτελούν ισχυρούς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες και οι μελέτες δείχνουν ότι η διατροφή που είναι πλούσια σε α-λινολενικό οξύ, δοκοσοεξανοϊκό και εικοσιπεντανοϊκό οξύ (που είναι όλα ω-3), παρέχει μια φυσική αντιφλεγμονώδη δράση. Τα λιπαρά αυτά οξέα εντοπίζονται στα λιπαρά ψάρια, στους ξηρούς καρπούς, στο σογιέλαιο, στο λιναρόσπορο, στο λινέλαιο κλπ. Το ελαιόλαδο αποτελεί έναν ακόμα τύπο λίπους που έχει βρεθεί ότι ελαττώνει τη φλεγμονή, εξαιτίας της χημικής του δομής αλλά και λόγω της αντιοξειδωτικής βιταμίνης Ε που περιλαμβάνει.
Πρωτεΐνη: Το σώμα μας χρειάζεται πρωτεΐνη για τη δημιουργία υγιών ιστών. Καλές πηγές πρωτεΐνης είναι τα άπαχα πουλερικά, τα ψάρια και τα θαλασσινά, τα όσπρια και οι ξηροί καρποί. Η σόγια και το γάλα σόγιας είναι επίσης πολύ καλές πηγές πρωτεΐνης που μπορεί να ελαττώσει τη φλεγμονή.
Υδατάνθρακες και φυτικές ίνες: Το μεγαλύτερο ποσοστό υδατανθράκων στη διατροφή μας πρέπει να προέρχεται από καρπούς ολικής αλέσεως, φρούτα και λαχανικά. Το ψωμί, τα δημητριακά και τα ζυμαρικά πρέπει να είναι 100% προϊόντα ολικής αλέσεως. Τα προϊόντα ολικής αλέσεως, τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε φυτοθρεπτικά συστατικά με αντιοξειδωτική δράση που παίζουν προστατευτικό ρόλο για τη φλεγμονή αλλά είναι και εξαιρετικές πηγές φυτικών ινών, και οι μελέτες συμφωνούν ότι μια δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες σχετίζεται με χαμηλά επίπεδα φλεγμονωδών δεικτών. Προτείνεται η επιλογή πράσινων φυλλωδών λαχανικών, λαχανικών με λαμπερά χρώματα και ποικιλίας φρέσκων ολόκληρων φρούτων (με τη φλούδα όπου είναι δυνατό). Οι χρωστικές στα λαμπερού χρώματος φρούτα και λαχανικά περιέχουν πολλά φυτοχημικά συστατικά με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ένα παράδειγμα είναι η κουερσετίνη, που βρίσκεται στο μήλο και στη φλούδα των κόκκινων κρεμμυδιών με πολύ ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση. Πέντε και πλέον μερίδες φρούτων και λαχανικών είναι απαραίτητες σε καθημερινή βάση. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει για τα βατόμουρα και τις φράουλες που είναι πολύ πλούσια σε αντιφλεγμονώδη φυτοχημικά και αντιοξειδωτικά.
Αλκοόλ: Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ έχει εξακριβωμένη αντιφλεγμονώδη δράση.

Βότανα

Δεν υπάρχουν όμως μόνο φάρμακα με αντιφλεγμονώδη δράση. Υπάρχουν και τα βότανα.  Τα πιο κατάλληλα βότανα είναι αυτά που έχουν και τις δυο ιδιότητες, είναι δηλαδή και ισχυρά αντιφλεγμονώδη και ισχυρά αναλγητικά.

◦ αμαμηλίδα- hamamelis virginiana-
◦ φασκόμηλο
◦ γαϊδουράγκαθο
◦ πιπέρι καγιέν
πιπερόριζα-τζίντζερ
βαλσαμόχορτο-υπερικό
◦ δεντρολίβανο
◦ αλόη
◦ χαμομήλι
◦ σκόρδο
◦ γίγκο μπιλόμπα
κουρκουμάς-χρυσόριζα-κουρκουμίνη-κιτρινόριζα
◦ astragalus-αστράγαλος ο μεμβρανώδης
◦ αχιλλέα-χιλιόφυλλο
◦ καλέντουλα
 ◦ φυτολάκα-Phytolacca americana
◦ σπειραία ή φιλιπέντουλα-Filipendula ulmaria
◦ ιτιά-Salix spp
◦ σέλινο-Apium graveolens
◦ γωλθερία-Gaultheria procumbens
◦ αρπαγόφυτο-harpagophytum procumbens
◦ μηνύανθος-Menyanthes trifoliata

Διαβάστε επίσης

Σέλερι, αμερικανικό σέλινο. Φάρμακο για πίεση, οστά, δίαιτα, κατά του καρκίνου, του στρες, της αϋπνίας.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το σέλερι ή αμερικανικό σέλινο είναι ένα τραγανό διετές φυτό που καλλιεργείται εδώ και αιώνες σε διάφορες μορφές. Αν και αρχικά καλλιεργήθηκε για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, έχει σημειώσει μεγάλο άλμα από τότε και μπήκε στην καθημερινή διατροφή των καταναλωτών σε όλο τον κόσμο.


Ανήκει στην οικογένεια των Σελινοειδών και σχετίζεται με το σέλινο, τον άνηθο, τα καρότα, τον μάραθο και τον μαϊντανό. Τα εξημερωμένα και ιδιαίτερα καλλιεργούμενα είδη του είναι το γνωστό μας σέλινο. Καθώς μεγαλώνει το σέλερι δημιουργεί ένα σύμπλεγμα μίσχων με πράσινα και λευκά λουλούδια κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας.
Όλα τα μέρη του φυτού είναι βρώσιμα, συμπεριλαμβανομένης της ρίζας, γνωστής ως ραπανοσέλινο. Μια συγκεκριμένη ποικιλία, η γογγυλόριζα, καλλιεργείται για την ασυνήθιστα μεγάλη, χονδρή και αρωματική ρίζα του. Το σέλερι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μείγματα ψητών λαχανικών ρίζας, να καταναλωθεί ωμό ή μαγειρεμένο σε τηγανητά και σούπες. Οι σπόροι ξηραίνονται συνήθως για χρήση σε διάφορες κουζίνες, ενώ το ακατέργαστο σέλινο χρησιμοποιείται σε πράσινα ποτά. Οι μίσχοι έχουν καλύτερη γεύση στην αιχμή της σεζόν που είναι το καλοκαίρι.
Το κοτσάνι του είναι σαρκώδες, μακρύ και τραγανό και χρησιμοποιείται κυρίως σε σούπες και σαλάτες, ενώ δεν χρησιμοποιούνται τα φύλλα του καθώς είναι πικρά. Επίσης αποτελεί ένα από τα λαχανικά που χρησιμοποιούν οι κινεζικές εναλλακτικές θεραπείες, καθώς θεωρείται πως έχει φαρμακευτικές ιδιότητες.


Στις περισσότερες εφαρμογές μαγειρικής, το σέλερι παίζει συμπληρωματικό ρόλο. Σε μια σαλάτα με κοτόπουλο ή τόνο, δίνει μια ωραία ουδέτερη γεύση. Σωτέ με τα καρότα και τα κρεμμύδια, το σέλερι βοηθά να αποτελέσουν τη βάση για πολλές σούπες, μαγειρευτά φαγητά και σάλτσες. Το κοτσάνι του σέλερι, κόβεται σε φέτες συνήθως και συνοδεύει αυγοσαλάτες, τονοσαλάτες ή τρώγεται και σκέτο σε μπαστουνάκια (όπως περίπου το καρότο).


Είναι γεμάτο από θρεπτικά συστατικά που είναι ζωτικής σημασίας για τον σχηματισμό των οστών αλλά και την διατήρηση της υγείας τους. Είναι επίσης χαμηλό σε θερμίδες, καθιστώντας το μια εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και θρεπτικών συστατικών για όσους προσέχουν το βάρος τους.


Το σέλερι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό (Περιεκτικότητα σε νερό: 95.4%) και πολύ λίγες θερμίδες (6 θερμίδες ο κάθε βλαστός), ενώ οι φυτικές ίνες μαζί με το νερό, μας χορταίνουν, μειώνοντας ταυτόχρονα και την όρεξη. Τέλος, είναι πολύ θρεπτικό, αφού εκτός από το απαραίτητο νερό, περιέχει φολικό οξύ, βιταμίνες A, C και K και είναι και φυσικό φάρμακο για τις καούρες του στομάχου.

Το σέλερι και ο χυμός λεμονιού εμπλουτίζουν το πιάτο με βιταμίνη C, για ένα υγιές ανοσοποιητικό.
Tο σέλερι μας παρέχει σημαντική ποσότητα φυτικών ινών και βιταμίνης K. Η βιταμίνη Κ είναι ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία της δόμησης των οστών σε κυτταρικό επίπεδο. Σε συνεργασία με την βιταμίνη D και την οστεοκαλσίνη (μια ασβέστο-δεσμευτική πρωτεΐνη) βοηθάει στην παραγωγή και ρύθμιση των οστεοκλαστών, οι οποίοι απομακρύνουν τα νεκρά κύτταρα του οστού για να κάνουν χώρο για τα νέα. Χωρίς βιταμίνη Κ, τα οστά σας δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν ασβέστιο.

Το σέλερι περιέχει ενώσεις που συμβάλουν στη μείωση της συστολικής πίεσης του αίματος, χαλαρώνοντας τους μυς γύρω από τις αρτηρίες και επιτρέποντας στα αγγεία να διαστέλλονται. Σύμφωνα με μια μελέτη που έγινε σε πειραματόζωα, η αρτηριακή πίεση των ζώων μειώθηκε κατά 12 με 14%, όταν σε αυτά προστέθηκαν οι ενώσεις που περιέχει το σέλερι.


Το σέλερι περιέχει ένα φλαβονοειδές που ονομάζεται απιγενίνη. Η απιγενίνη ενεργεί ως αντιφλεγμονώδης ουσία και συμβάλλει στην αντιμετώπιση του κυτταρικού οξειδωτικού στρες.

Το σέλερι θεωρείται εξαιρετικό αντιοξειδωτικό.

Επίσης βοηθά στους σπασμούς σε έναν απαλό μυ και στα αέρια του γαστρεντερικού συστήματος.

Βοηθά στη θεραπεία της αρθρίτιδας, των ρευματισμών και της αϋπνίας.

Το σέλερι είναι αποτελεσματικό κατά του καρκίνου των ωοθηκών, καθώς περιέχει οκτώ διαφορετικές οικογένειες αντικαρκινικών ενώσεων που βοηθούν στην αποτοξίνωση των καρκινογόνων ουσιών.


Μία νέα μελέτη, αποκαλύπτει ότι και διαθέτει μία ουσία η οποία εμποδίζει την ανάπτυξη καρκίνου στο παχύ έντερο. Η ουσία λέγεται λουτεολίνη, ανήκει στα φλαβονοειδή (είναι φυτικές, αντιοξειδωτικές ουσίες) και δεσμεύει δύο κυτταρικά «μονοπάτια» ζωτικής για την ανάπτυξη του καρκίνου. Η λουτεολίνη δρα ανασταλτικά στα χημικά «μονοπάτια» IGF και PI3K – (και τα δύο, εξαιρετικά σημαντικά για την ανάπτυξη καρκίνου στα κύτταρα του κόλου εντέρου). Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου από κακοήθη νόσο στη Δύση, ενώ είναι καλά γνωστά πως τα επίπεδα της ουσίας IGF-II είναι αυξημένα στα καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου σε σύγκριση με ό,τι παρατηρείται στα υγιή κύτταρα. Η λουτεολίνη διαπιστώθηκε ότι εμποδίζει την έκκριση της ουσίας IGF-II από τα καρκινικά κύτταρα του παχέος εντέρου.


Το σέλερι είναι γνωστό για τις διαιτητικές ιδιότητές του.


Οι σπόροι του σέλερι χρησιμοποιούνται στη βοτανολογία για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και των ρευματισμών.

Χρησιμοποιήστε τριμμένο ωμό σέλερι ανακατεμένο με λιναρόσπορο σαν πολτό για πρησμένους αδένες.
Καταναλώνετε σπόρους σέλερι σαν αντιοξειδωτικό.



Χυμός σέλερι

Πίνετε χυμό σέλερι, αφού προσθέσετε λίγο μέλι για να τον γλυκάνετε, αν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση.
Πίνετε τον χυμό του σέλερι πριν από τα γεύματα, καθώς θα σας βοηθήσει στη μείωση της όρεξης. Ο χυμός του σέλερι συστήνεται, επίσης, γιατί διευκολύνει την πέψη. Γι αυτήν του την ιδιότητα θα πρέπει να καταναλώνεται μετά τα γεύματα.
Η ρίζα του σέλερι θεωρείται ότι είναι αφροδισιακό.

Τι προσέχουμε, στην αγορά του σέλερι


Κατά την επιλογή του, οι αγοραστές θα πρέπει να κοιτάξουν να μην είναι εύκαμπτο ή μαλακό. Αν οι βλαστοί εμφανίζονται μαραμένοι δεν είναι στα καλύτερά του. Οι μίσχοι πρέπει να κάνουν ένα ξερό κρότο, όταν τραβιούνται ξεχωριστά. Το λαχανικό μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο για περίπου μία εβδομάδα.


Πώς θα διατηρήσουμε το σέλερι για πολύ καιρό!

Επειδή είναι ένα λαχανικό το οποίο το αγοράζουμε σε μεγάλη ποσότητα και το χρησιμοποιούμε λίγο οπότε πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να το συντηρούμε για να διαρκεί περισσότερο στο ψυγείο μας έτσι ώστε να μην χρειάζεται να αγοράζουμε συνέχεια. Λοιπόν κόβουμε αρχικά όλα τα κλωνάρια που θα χρησιμοποιήσουμε δεν θέλουμε να αποδεσμεύσουμε όλα τα κλωνάρια από την ρίζα γιατί η ρίζα είναι αυτή που το κρατάει ενυδατωμένο και ζωντανό, οπότε θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε π.χ τρία κλωνάρια τα κόβουμε και τα χρησιμοποιούμε (τα φύλλα να ξέρετε ότι χρωματίζουν το φαγητό σας όταν δεν θέλετε να δώσετε πράσινο χρώμα στο φαγητό απλά βγάλτε τα φύλλα και κρατήστε μόνο τα κλωνάρια). Λοιπόν το υπόλοιπο που μένει το τυλίγουμε με λίγο χαρτί κουζίνας βρέχουμε λίγο το χαρτί θέλουμε να κρατάει υγρασία και τυλίγουμε όλο το μάτσο του σέλερι με αλουμινόχαρτο. Με αυτόν το πολύ εύκολο τρόπο συντηρούμε το σέλερι περισσότερο χρόνο στο ψυγείο και δεν χρειάζεται να το αγοράζουμε συνέχεια.

Διαβάστε επίσης


Το ρόφημα που χρειαζόμαστε για ένα υγιή εγκέφαλο. Μειώνει τον κίνδυνο γνωστικής εξασθένισης και άνοιας


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


Το ρόφημα που αξίζει να πίνουμε κάθε μέρα για έναν υγιή εγκέφαλο είναι το τσάι φυσικά. Αν είστε λάτρεις του τσαγιού, έχουμε υπέροχα νέα για εσάς. Μια νέα έρευνα, που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο Ιατρικής στη Σιγκαπούρη (Yong Loo Lin) δείχνει ότι η τακτική κατανάλωση τσαγιού μειώνει τον κίνδυνο της γνωστικής εξασθένισης και της άνοιας κατά σχεδόν 50%.


Επομένως, αν δεν μπορείτε να ξεκινήσετε το πρωινό σας χωρίς το αγαπημένο σας ρόφημα, μπορείτε να χαρείτε επιπλέον για το γεγονός ότι η συνήθειά σας προστατεύει τη μακροχρόνια υγεία του εγκεφάλου σας. Και όσοι από εσάς δεν πίνετε ακόμα τσάι- το γεγονός αυτό αποτελεί έναν πολύ πειστικό λόγο για να το ξεκινήσετε.

Το τσάι θα προστατέψει τον εγκέφαλο σας, όσο μεγαλώνετε

Η παρούσα έρευνα συγκέντρωσε δεδομένα από περίπου 1.000 κινέζους συμμετέχοντες μεγαλύτερης ηλικίας (55 χρονών και άνω). Τους ζητήθηκαν πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση τσαγιού που κάνουν και μετά από πέντε χρόνια, μετρήθηκαν οι γνωστικές τους επιδόσεις και συλλέχθησαν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ζωής τους, την ιατρική τους κατάσταση και τις φυσικές και κοινωνικές δραστηριότητές τους.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συχνή κατανάλωση τσαγιού μείωνε τον κίνδυνο γνωστικής εξασθένισης κατά 50%. Και αυτό πρόκειται για ένα μεγάλο ποσοστό, αφού η νόσος Alzheimer αποτελεί την 6η κύρια αιτία θανάτου μόνο στις ΗΠΑ. Θέλετε να μάθετε και για ένα ακόμα πιο απίστευτο στοιχείο; Οι συμμετέχοντες που είχαν το γονίδιο APOE e4, το οποίο δηλώνει γενετική προδιάθεση για ανάπτυξη της νόσου Alzheimer, είχαν μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης γνωστικής εξασθένισης κατά περίπου 86%.

Πώς λαμβάνουμε τα οφέλη του τσαγιού;

Τα καλά νέα είναι επίσης ότι είναι εύκολο να λάβουμε τα οφέλη του τσαγιού. Απ’ ότι φαίνεται, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το πιούμε. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας επίσης υποδεικνύουν ότι δεν είχε σημασία το είδος του τσαγιού που κατανάλωναν, κάτι που σημαίνει ότι το αγαπημένο σας τσάι- είτε αυτό είναι μαύρο, πράσινο ή με φρούτα- θα έχει τις ίδιες ιδιότητες. Και φυσικά μην ξεχνάτε ότι στην Ελλάδα έχουμε το μοναδικό τσάι του βουνού το οποίο δεν περιέχει διεγερτικά και έχει αποδειχθεί επανειλημμένως η αξία του στην καταπολέμηση του Αλτσχάιμερ. Και φυσικά, μπορείτε να αρχίσετε τη μέρα σας πίνοντας ένα τσάι σημύδας. Ευτυχώς, το τσάι έχει υπέροχη γεύση και αποτελεί μια ευχάριστη πινελιά στην πρωινή ή απογευματινή μας ρουτίνα.
Σύμφωνα με έναν από τους κύριους ερευνητές, τα πλεονεκτήματα αυτά μπορεί να οφείλονται στην υψηλή περιεκτικότητα του τσαγιού σε κατεχίνες, θειοφλαβίνες, θεαρουβιγινών και L-Θεανίνη- βιοδραστικά συστατικά που είναι γνωστά για την καταπολέμηση των φλεγμονών και των ελεύθερων ριζών και τα οποία μπορούν να διατηρήσουν τον οργανισμό μας υγιή. Όσο για το πώς ακριβώς λειτουργεί στην πρόληψη της άνοιας, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα.

Κουνούπια, σκνίπες. Πώς αντιμετωπίζεται το τσίμπημα τους; Αντιμετώπιση με λεβάντά, βανίλια, βασιλικό, μαντζουράνα.

των Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D. και Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Οι σκνίπες και τα κουνούπια είναι αρθρόποδα έντομα πτερυγωτά. Ανήκουν στην τάξη των δίπτερων, που σημαίνει πως έχουν μαλακό σώμα, ένα ζεύγος κεραιών, δύο ζεύγη πτερυγίων και κάποια άλλα χαρακτηριστικά που θα δούμε πιο κάτω.

Από τα δύο ζεύγη φτερών, το πρώτο αποτελείται από μεγάλα φτερά, σαν μεμβράνες, ενώ το δεύτερο είναι πολύ μικρό και χρησιμεύει σαν όργανο ισορροπίας. Τα πόδια τους είναι μεγάλα. Οι κεραίες τους είναι νηματοειδείς και αρκετά μεγάλες. Τα αρσενικά τρέφονται με χυμούς φυτών ενώ τα θηλυκά μυζούν και αίμα, το οποίο τους είναι απαραίτητο για την παραγωγή αβγών.
Όπως σε όλα τα έντομα, το σώμα τους διαχωρίζεται σε κεφάλι, θώρακα και κοιλιά, καθώς και τρία ζεύγη βαδιστικών ποδιών. Από την συνοπτική ανατομία τους γίνεται κατανοητό πως οι σκνίπες και τα κουνούπια είναι πολύπλοκοι οργανισμοί, αν και απλούστερα φυσικά από τα θηλαστικά. Η απλότητα όμως αυτή κρύβει μία σοφία, γιατί τα έντομα αυτά είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στο περιβάλλον τους. Είναι τμήματα πολύπλοκων οικοσυστημάτων, αφού και τα ίδια χρησιμεύουν ως τροφή σε άλλους οργανισμούς.

Τι είναι η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;

Η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου(West Nile virus, WNV) είναι νόσημα που μεταδίδεται κυρίως από τσίμπημα κουνουπιού, και προσβάλλει ζώα (άγρια πτηνά,άλογα) και τον άνθρωπο. Η ονομασία του οφείλεται στο ότι αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στον δυτικό Νείλο, στην Ουγκάντα, το 1937.

Πώς μεταδίδεται η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;

Μολυσμένα κουνούπια: Ο κύριος τρόπος μετάδοσης είναι μέσω τσιμπήματος μολυσμένου κουνουπιού (συνήθως το κοινό κουνούπι). Τα κουνούπια μολύνονται από άρρωστα πτηνά ή άλλα ζώα (π.χ. άλογα).
Μεταγγίσεις, μεταμοσχεύσεις. Σε πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων έχει αναφερθεί μετάδοση του ιού από μεταμόσχευση οργάνου, μετάγγιση αίματος και σπάνια από την μητέρα στο έμβρυο (συγγενής λοίμωξη).
Ο ιός δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Δεν μεταδίδεται μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.

Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου;

Το 80% των ατόμων που μολύνονται παραμένουν ασυμπτωματικοί, το 20% εμφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στα 100 ασθενείς (<1%) εμφανίζουν σοβαρή κλινική νόσο που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ασυμπτωματική λοίμωξη 

Το 80% (4 στα 5) των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.

Ήπια νόσος
Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν ήπια συμπτωματολογία, όπως πυρετό, πονοκέφαλο, αδυναμία, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις, εμέτους και μερικές φορές δερματικά εξανθήματα (στον κορμό) και διόγκωση των λεμφαδένων. Τα συμπτώματα φεύγουν σε 4-7 ημέρες χωρίς να αφήσουν κατάλοιπα.
Σοβαρή μορφή νόσου
Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου (εγκεφαλίτιδα/μηνιγγίτιδα). Τα συμπτώματα της σοβαρής νόσου περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, υψηλό πυρετό, δυσκαμψία αυχένα, απάθεια, αποπροσανατολισμό, κώμα, τρόμος, σπασμούς, μυϊκή αδυναμία και παράλυση.

Μικρά αλλά χρήσιμα μυστικά για τα κουνούπια

  • Προτιμήστε ελαφριά ρούχα με μακριά μανίκια και αποφύγετε τα έντονα αρώματα που προσελκύουν τα κουνούπια
  • μην αφήνετε στη διάρκεια της νύχτας τρόφιμα εκτός ψυγείου ή ανοικτές σακούλες με σκουπίδια μέσα στο σπίτι
  • το νερό, ειδικά όταν λιμνάζει, είναι πόλος έλξης για τα κουνούπια, γι' αυτό μην αφήνετε δοχεία με νερό μέσα στο σπίτι ή στη βεράντα και φροντίστε να αλλάζετε συχνά το νερό στα ανθοδοχεία

Καταπολέμηση
Οι αριθμοί των κουνουπιών και των σκνιπών είναι ασύλληπτοι. Τα έντομα αυτά, έχουν την δυνατότητα να προσαρμόζονται τόσο καλά στο περιβάλλον, ώστε όσο αντίξοες και αν είναι οι κλιματολογικές συνθήκες, όσο πολλοί κι αν είναι οι εχθροί τους (σαύρες, κ.λ.π.), πάντα επιβιώνουν σε μεγάλους πληθυσμούς. Η εξολόθρευση τους είναι οικολογικά ανεπίτρεπτη αλλά και ακατόρθωτη. Αυτό που είναι εφικτό είναι η απώθησή τους από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε (σπίτι, δουλειά) αλλά και απώθηση τους από τον σκύλο μας και το περιβάλλον του. Στην αγορά κυκλοφορούν πολλά εντομοαπωθητικά σκευάσματα.


Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα. Το τσίμπημα του κουνουπιού αφήνει μια μικρή αίσθηση τσουξίματος στο δέρμα ενώ το "επίμαχο" σημείο γρήγορα κοκκινίζει και ελαφρά διογκώνεται. Παράλληλα, ο γνωστός κνησμός (φαγούρα) αρχίζει να ταλαιπωρεί το θύμα του κουνουπιού. Τα κουνούπια αφήνουν και κάποιες δικές τους πρωτεΐνες στο μέρος που τσιμπούν οι οποίες δημιουργούν και όλο τα πρόβλημα

Τι να κάνετε
Να πλύνετε την περιοχή με νερό και σαπούνι όσο το δυνατόν συντομότερα. Ένα επίθεμα με πάγο (τυλιγμένο σε πανί ή πλαστικό) μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος. Εάν ο κνησμός είναι έντονος, η λήψη ενός αντιισταμινικού από το στόμα ή μια τοπική κορτιζονούχος αλοιφή θα βοηθήσουν. Μην ξύνετε τα σημεία των τσιμπημάτων γιατί θα προκληθούν μικροεξελκώσεις που μπορεί να επιμολυνθούν.

Το ξύσιμο των βλαβών συνήθως οδηγεί σε δευτεροπαθή λοίμωξη της διαβρωμένης επιδερμίδας από στρεπτόκοκκο της ομάδας Α και/ή χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο.
Θεραπεία:
  • αντισταμινικά: χορηγούμε για λίγες μέρες αντισταμινικά για να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον έντονο κνησμό και να μειώσουμε την αλλεργική αντίδραση στο τσίμπημα.
  • κορτικοστεροειδή: τα τοπικά κορτίκοστεροειδή χορηγούμενα για σύντομο χρονικό διάστημα είναι χρήσιμα ειδικά στις έντονες κνησμώδεις φλεγμονώδεις βλάβες.
  • αντιμικροβιακοί παράγοντες: εάν υπάρχει δευτεροπαθής λοίμωξη, μπορούν να χορηγηθούν τοπικά αντιβιοτικά και εάν η λοίμωξη είναι εντεταμένη, τότε χορηγούμε το κατάλληλο αντιβιοτικό.

Και αντιμετώπιση με φυσικό τρόπο:

Λεβάντα

Oι εντομοαπωθητικές ιδιότητες του συγκεκριμένου φυτού δεν εξαντλούνται στον... σκώρο. Χρησιμοποιήστε το άνθος του και τρίψτε με αυτό το σώμα σας ή βάλτε λίγο από το έλαιο στις αρθρώσεις, όπως κάνετε με το άρωμα. Και μετά πείτε αντίο στα κουνούπια!

Βανίλια

Μια ακόμη μυρωδιά που δεν αντέχουν οι σκνίπες, τα κουνούπια -αλλά και άλλα έντομα - είναι της βανίλιας. Η καθαρή βανίλια. Ακολουθήστε την ίδια τακτική όπως και με τη λεβάντα και κυκλοφορείτε ανέμελα όλη μέρα.

Πλατύφυλλος βασιλικός

Βάλτε σε ένα μπολάκι φύλλα βασιλικού και τρίψτε τα λίγο μόνα τους, αρχικά, για να "βγει" το άρωμά τους. Προσθέστε λίγο ξίδι και ανακατέψτε απαλά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σκεύασμα αυτό με δύο τρόπους: ή αφήστε το απλά δίπλα σας να λειτουργήσει απωθητικά από μόνο του, ή αλείψετε λίγο επάνω στα γυμνά άκρα σας. Μην τρομάζετε η μυρωδιά δεν είναι τόσο βαριά όσο τη φαντάζεστε. Και εννοείται, ότι αν ο βασιλικός δεν είναι πλατύφυλλος τη δουλειά του θα την κάνει και πάλι!

Για να απαλλαγείτε από τη φαγούρα και την ενόχληση, τρίψτε φύλλα φρέσκιας μαντζουράνας πάνω στα τσιμπήματα ή φροντίστε να έχετε σε ένα μπουκαλάκι λίγο έλαιο βάσης (χοχόμπα, σιτέλαιο κλπ.), στο οποίο θα έχετε ρίξει μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο του φυτού. Η ανακούφισή σας από τα δυσάρεστα συμπτώματα θα είναι άμεση.
  
Σε περίπτωση εμφάνισης ύστερα από το τσίμπημα, πυρετού, νευρολογικής συμπτωματολογίας (σύγχυση, πονοκέφαλος, λήθαργος), εμετού, ναυτίας, μυαλγιών, ευαισθησίας στο φως ή διόγκωσης αδένων, να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας.
Διαβάστε επίσης
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων