MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΑΣΚΗΣΗ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΚΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΣΚΗΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Eυερέθιστο έντερο. Σπαστική κολίτιδα με πόνο, φούσκωμα, κράμπες στην κοιλιά, διάρροια, δυσκοιλιότητα. Ποια η κατάλληλη δίαιτα;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το ευερέθιστο έντερο (Irritable Bowel) είναι μια κοινή διαταραχή του εντέρου που προκαλεί κωλικοειδές κοιλιακό άλγος, «φούσκωμα στη κοιλιά», πολλά αέρια και αλλαγές στις κενώσεις.

Είναι ένα σύνδρομο που καθορίζεται δύσκολα γιατί με σκοπό να γίνει η διάγνωση της νόσου πρέπει να αποκλειστούν άλλες σοβαρές νόσοι.
IBS ευερέθιστο έντερο
Η καλοήθης αυτή πάθηση, παρότι δεν απειλεί τη ζωή, επηρεάζει την ποιότητα ζωής των ασθενών επιδρώντας στην ικανότητά τους να εργαστούν και να δραστηριοποιηθούν κοινωνικά.  Οι πάσχοντες απουσιάζουν, κατά μέσο όρο, από την εργασία ή το σχολείο 13 μέρες το χρόνο, υποβάλλονται σε περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως σκωληκοειδεκτομή και γυναικολογικές επεμβάσεις, πιθανώς λόγω λανθασμένης διάγνωσης, και καταναλώνουν σημαντικούς πόρους υγείας σε συχνές επισκέψεις στους γιατρούς και σε φαρμακευτικές αγωγές.

Το ευερέθιστο έντερο μιμείται τον πόνο και τα άλλα συμπτώματα που προκαλούνται από έλκη, κολίτιδα, και καρκίνο του παχέος εντέρου. Είναι η πιο συχνή νόσος του πεπτικού.
Μερικοί ασθενείς με ευερέθιστο έντερο έχουν δυσκοιλιότητα (δυσκολία ή μη συχνές κενώσεις), άλλοι έχουν διάρροια (συχνές κενώσεις, πολλές φορές με μια έντονη επιθυμία για αποβολή κοπράνων) και άλλοι ασθενείς παρουσιάζουν και τα δύο αυτά συμπτώματα. 

Στη πορεία του χρόνου το ευερέθιστο έντερο ονομάστηκε: κολίτιδα , βλεννώδη κολίτιδα, σπαστική κολίτιδα, σπαστικό έντερο. Οι περισσότεροι από αυτούς τους όρους δεν είναι ακριβείς. Κολίτιδα για παράδειγμα σημαίνει φλεγμονή του παχέος εντέρου. Το ευερέθιστο έντερο αντίθετα δεν προκαλεί φλεγμονή σε αντίθεση με την ελκώδη κολίτιδα η οποία είναι σοβαρή διαταραχή.

Η αιτία του ευερέθιστου εντέρου δεν είναι γνωστή και επομένως δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Οι γιατροί τη θεωρούν λειτουργική διαταραχή επειδή δεν βρίσκουν σημάδια αρρώστιας, όταν το παχύ έντερο ελέγχεται.
Το ευερέθιστο έντερο προκαλεί μεγάλη δυσφορία και άγχος , αλλά δεν προκαλεί μόνιμη ζημία στο έντερο ούτε επίσης αιμορραγία από το έντερο ή άλλη σοβαρή νόσο όπως καρκίνο. Συχνά το ευερέθιστο έντερο είναι μία ήπια ενόχληση αλλά μπορεί να κάνει τη ζωή δύσκολη σε μερικούς ασθενείς. Μπορεί να φοβούνται να πάνε σε ένα κοινωνικό γεγονός, έξω σε μια δουλειά ή να ταξιδέψουν ακόμη και σε μικρή απόσταση. Οι πιο πολλοί παρόλα αυτά είναι ικανοί να ελέγξουν τα συμπτώματα τους με δίαιτα , αντιμετώπιση του στρες, και φάρμακα που γράφονται από το γιατρό τους.

Τι προκαλεί το ευερέθιστο έντερο;

Δεν είναι ακριβώς γνωστό τι προκαλεί την νόσο αλλά είναι γνωστό ότι το στρες παίζει σημαντικό ρόλο। Οι άνθρωποι που πάσχουν από στρες στη δουλειά, στο σπίτι η από ασθένεια φαίνεται ότι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάσχουν από ευερέθιστο έντερο. Οι μισοί ασθενείς με ευερέθιστο έντερο σημειώνουν το 1ο επεισόδιο ευερέθιστου εντέρου μετά από επεισόδιο στρες η προηγούμενης γαστρεντερίτιδας. Πρόσφατες ανακαλύψεις δείχνουν ότι υπερευαισθητικότητα του εντέρου και η δυσλειτουργία του πώς αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος τα σήματα του εντέρου μπορεί να παίξει ένα πολύ κρίσιμο ρόλο στη αιτιολογία της νόσου.

Ενώ το στρες χειροτερεύει τα συμπτώματα, η έρευνα υποστηρίζει ότι και άλλοι παράγοντες είναι επίσης σημαντικοί. Το ψυχολoγικό και συναισθηματικό stress μπορεί να αποδιοργανώσει την γαστρεντερική λειτουργία ακόμη και σε φυσιολογικά, υγιή άτομα, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως κοιλιακός πόνος και διάρροια. Το stress από διάφορα γεγονότα της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής πυροδοτεί την εμφάνιση, την υποτροπή ή την επιδείνωση των συμπτωμάτων του ΣΕΕ.


Προβλήματα στο γάμο, ένταση στις σχέσεις με τους γονείς ή τα παιδιά, επαγγελματικές δυσκολίες, έντονο συναισθηματικό stress κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, που αφορά είτε την απώλεια ενός γονέα (λόγω διαζυγίου ή θανάτου), είτε τη σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση παρατηρούνται συχνότερα στους ασθενείς με ΣΕΕ.

Έχει βρεθεί ότι ο μυς του ευερέθιστου εντέρου συσπάται με το παραμικρό ερεθισμό. Ο ασθενής με ευερέθιστο έντερο έχει παχύ έντερο που είναι πιο ευαίσθητο και αντιδρά πιο πολύ από το συνηθισμένο. Φυσιολογικές πράξεις όπως , το να φάει κανείς προκαλούν μια υπεραντίδραση σε ευερέθιστο έντερο. Μερικά φάρμακα και τροφές προκαλούν σπασμό σε μερικούς ανθρώπους.
Μερικές φορές ο σπασμός καθυστερεί την κένωση των κοπράνων που οδηγεί σε δυσκοιλιότητα.
Τα σοκολατούχα προϊόντα γάλατος οι μεγάλες ποσότητες αλκοόλ είναι συχνά προκλητικά αίτια. Οι ερευνητές επίσης έχουν βρει ότι οι γυναίκες με ευερέθιστο έντερο έχουν πιο συχνά συμπτώματα στη περίοδο τους , προτείνοντας ότι οι αναπαραγωγικές ορμόνες μπορεί να αυξήσουν τα συμπτώματα σε ευερέθιστο έντερο

Ποια τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου;

Τα συμπτώματα ποικίλουν από άτομο σε άτομο. Αυτά είναι:
  • Πόνος
  • Φούσκωμα
  • Δυσκοιλιότητα
  • Διάρροια
Ο πόνος μπορεί να εντοπιστεί στον οισοφάγο, στομάχι, ορθό, στην πλάτη η στα πλευρά. Η αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου είναι κοινό σύμπτωμα ευερέθιστου εντέρου. Ο ασθενής μπορεί να έχει δυσκοιλιότητα η διάρροια η εναλλαγές δυσκοιλιότητας με διάρροια. Μια δίαιτα πλούσια σε ίνες βοηθά στην πέψη. Χωρίς ίνες η τροφή που φτάνει στο παχύ έχει μικρό όγκο και δεν μπορεί να συγκρατήσει νερό. Αυτό κάνει την κίνηση του εντέρου δύσκολη και επώδυνη. Το φούσκωμα είναι ένα άλλο σύμπτωμα. Σε μερικούς ασθενείς μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη ενζύμων που χρειάζεται για την πέψη μερικών τροφών. Εάν άπεπτες τροφές ειδικά υδατάνθρακες περνούν στο παχύ παράγονται περισσότερα αέρια. Κοινά τρόφιμα περιλαμβάνουν λακτόζη και φρουκτόζη. Σε μερικούς ασθενείς υπερπαραγωγή μικροβίων στο λεπτό έντερο προκαλεί συμπτωματολογία ευερέθιστου εντέρου.

Η κένωση ποικίλει από 3 κενώσεις την ημέρα μέχρι 3 την εβδομάδα.
Μια φυσιολογική κένωση είναι εκείνη που τα κόπρανα δεν είναι σκληρά, δεν περιέχουν αίμα και δεν περνούν με δυσκολία η πόνο. Οι άνθρωποι με ευερέθιστο έντερο συχνά έχουν κωλικοειδές κοιλιακό πόνο με επώδυνη δυσκοιλιότητα η διάρροια. Σε μερικούς ασθενείς η δυσκοιλιότητα και η διάρροια εναλλάσσονται .
Μερικές φορές ασθενείς με ευερέθιστο έντερο έχουν βλέννα στις τις κενώσεις τους.

Επίσης, μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα σχετικά με το ανώτερο πεπτικό σύστημα ή μη, όπως είναι τα εξής:
  • εφίδρωση
  • ναυτία, εμετός
  • κεφαλαλγία, ζάλη
  • δυσκολία στην κατάποση
  • αίσθημα ξηροστομίας ή υπερβολικής παραγωγής σιέλου
  • αίσθημα στομαχικού κορεσμού μετά τη λήψη μικρής ποσότητας τροφής
  • οσφυαλγία (πόνος στη μέση)
  • ινομυαλγίες (μορφή ρευματισμού που προσβάλλει τους μυς)
  • δυσπαρευνία (πόνος κατά τη σεξουαλική συνεύρεση)
  • προκάρδιο άλγος
  • συχνοουρία.
Αιμορραγία, πυρετός , απώλεια βάρους και επίμονος σοβαρός πόνος δεν είναι συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου και δείχνουν άλλη πάθηση.

Πώς γίνεται η διάγνωση για το ευερέθιστο έντερο ή σπαστική κολίτιδα;

Το ευερέθιστο έντερο διαγιγνώσκετε αφού ο γιατρός αποκλείσει άλλες σοβαρές οργανικές παθήσεις. Ο γιατρός θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό που περιλαμβάνει λεπτομερή περιγραφή των συμπτωμάτων. Φυσική εξέταση και εργαστηριακός έλεγχος θα γίνουν. Κόπρανα θα εξεταστούν για περίπτωση αιμορραγίας.

Επίσης ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνουν εξετάσεις όπως: ενδοσκόπηση κατωτέρου πεπτικού η ακτινογραφία για να βρει εάν υπάρχει οργανική νόσος.

Πως η δίαιτα και το στρες επηρεάζουν το έντερο;

Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι τα συμπτώματα τους συμβαίνουν μετά από γεύμα η μετά από έντονο στρες.
Το φαγητό προκαλεί συσπάσεις του παχέος. Φυσιολογικά αυτό προκαλεί μια επιθυμία για κένωση σε 30-60 λεπτά. Σε ασθενείς με ευερέθιστο έντερο αυτή η επιθυμία έρχεται νωρίτερα και μπορεί να συνδυάζεται με πόνο, κράμπες και διάρροια.
Η ένταση της σύσπασης του εντέρου σχετίζεται με τον αριθμό των θερμίδων του γεύματος. Και ειδικά με το ποσό του λίπους στο γεύμα. Λίπος σε κάθε μορφή (ζωικό η φυτικό) είναι ένα ερέθισμα των συσπάσεων του εντέρου. Πολλές τροφές περιέχουν λίπος , ειδικά κρέας κάθε είδους, ολικό γάλα , κρέμα γάλακτος , βούτυρο ,φυτικό λάδι , μαργαρίνη κλπ.
Το στρες επίσης διεγείρει του σπασμούς του παχέος σε ασθενείς με ευερέθιστο έντερο. Αυτός ο μηχανισμός δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά οι επιστήμονες σημειώνουν, ότι ελέγχεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Πως μια καλή δίαιτα βοηθά στο ευερέθιστο έντερο;

Για πολλούς ασθενείς μια καλή δίαιτα βοηθά στην ελάττωση των συμπτωμάτων. Πριν την αλλαγή της δίαιτας είναι μια καλή ιδέα να κρατά κάνεις σημειώσεις ποια τροφή του προκαλεί πρόβλημα. Αν για παράδειγμα τα γαλακτοκομικά σας επιδεινώνουν το πρόβλημα μπορείτε να τα ελαττώσετε.
Το γιαούρτι είναι καλύτερα ανεκτό επειδή περιέχει οργανισμούς που δίνουν λακτάση, το ένζυμο που χρειάζεται για την πέψη της λακτόζης ,(το σάκχαρο που περιέχεται στα γαλακτοκομικά). Επειδή τα γαλακτοκομικά είναι μια σημαντική πηγή ασβεστίου και άλλων θρεπτικών συστατικών, πρέπει να είστε σίγουροι ότι τα αντικαθιστάτε με τρόφιμα που είναι ανάλογα.
Διαιτητικές ίνες μπορεί να ελαττώσουν τα συμπτώματα σε πολλές περιπτώσεις. Ψωμί ολικής αλέσεως , φρούτα και λαχανικά είναι καλές πηγές ινών. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν χρησιμοποιήσετε με το παραπάνω τις φυτικές ίνες. Οι δίαιτες με πολλές φυτικές ίνες κρατούν το έντερο λίγο διατεταμένο και μπορεί να μειώσει τους σπασμούς.
Μερικές μορφές ινών συγκρατούν το νερό στα κόπρανα μειώνοντας έτσι τα σκληρά κόπρανα που είναι δύσκολο να αποβληθούν.
Οι γιατροί συνιστούν να φάει κάποιος τόσες ίνες όσο χρειάζεται για την αποβολή μαλακών, χωρίς πόνο κοπράνων. Η δίαιτα με πολλές φυτικές ίνες μπορεί να προκαλέσει αέρια και «φούσκωμα» στην κοιλιά αλλά σε μερικές εβδομάδες , αυτά τα συμπτώματα φεύγουν και ο οργανισμός προσαρμόζεται στην καινούργια δίαιτα.
Τα μεγάλα γεύματα μπορεί να προκαλέσουν κράμπες και διάρροια σε ασθενείς με ευερέθιστο έντερο.
Τα συμπτώματα αυτά περνάνε εάν τρώτε μικρότερα γεύματα και πιο συχνά . Αυτό που βοηθά ιδιαίτερα είναι τα γεύματα να έχουν μικρή περιεκτικότητα σε λίπος και υψηλή σε υδατάνθρακες όπως μακαρόνια, ρύζι, ψωμί ολικής αλέσεως, φρούτα και λαχανικά.

Άσκηση και μείωση του άγχους

Τόσο η άσκηση όσο και η μείωση του άγχους συνιστώνται σε όλους τους πάσχοντες διότι βελτιώνουν τα συμπτώματα του ΣΕΕ. Η αεροβική άσκηση (περπάτημα, τρέξιμο κ.λπ) μπορεί να καταπραΰνει τα συμπτώματα και να σας ανακουφίσει, εφόσον γίνεται συστηματικά. Προσπαθήστε να περπατάτε καθημερινά, για τουλάχιστον 30 λεπτά. Συμβουλευτική πνευματικής υγείας και χαλάρωση από το στρες μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Μπορεί τα φάρμακα να ανακουφίσουν τα συμπτώματα;

Από τη στιγμή που γίνει η διάγνωση του ευερέθιστου εντέρου και αποκλειστούν άλλες σοβαρές ασθένειες, η θεραπεία περιλαμβάνει σπασμολυτικά φάρμακα και αλλαγές στη δίαιτα του ασθενούς. Εάν το πρόβλημα είναι η έλλειψη ινών ο γιατρός θα ενθαρρύνει τον ασθενή να αυξήσει την ποσότητα των φρέσκων φρούτων και λαχανικών στην καθημερινή κατανάλωση τους
Δεν υπάρχει καθορισμένος τρόπος θεραπείας του ευερέθιστου εντέρου.

ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΤΟ ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟ ΕΝΤΕΡΟ ΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ;

Το ευερέθιστο έντερο δεν έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί σε σοβαρές οργανικές νόσους. Δεν έχει συσχετιστεί με φλεγμονώδεις νόσους όπως νόσος του Crohn ή ελκώδης κολίτιδα. Το ευερέθιστο έντερο δεν οδηγεί σε καρκίνο.
Μερικοί ασθενείς με έντονα συμπτώματα της νόσου με το φόβο της διάρροιας ή του πόνου μπορεί να οδηγηθούν σε αποκλεισμό από καθημερινές δραστηριότητες.


Διαβάστε επίσης

Η ταχυκαρδία που οφείλεται; Πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι;

Ταχυκαρδία
του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ταχυκαρδία (tachycardia) είναι ο ιατρικός όρος για τον καρδιακό σφυγμό που είναι ταχύτερος από τον φυσιολογικό. Στους ενήλικες ως φυσιολογική ορίζεται η καρδιακή συχνότητα από 60-100 σφυγμούς/λεπτό.
Μερικές φορές η ταχυκαρδία αποτελεί φυσιολογική ανταπόκριση π.χ. στη σωματική άσκηση ή το άγχος. Κάποιες φορές, όμως, μπορεί να αποτελεί ένδειξη άλλου προβλήματος.

Ο ρυθμός της καρδιάς ελέγχεται συνήθως από φυσικό βηματοδότη - το φλεβόκομβο - που βρίσκεται στο δεξιό κόλπο. Ο φλεβόκομβος παράγει ηλεκτρικά ερεθίσματα που ξεκινούν συνήθως κάθε κτύπο της καρδιάς.
Κάθε καρδιά λειτουργεί με τους δικούς της σταθερούς ρυθμούς χάρη σε ένα αξιόλογο ηλεκτρικό σύστημα, βάσει του οποίου το αρχικό ηλεκτρικό ερέθισμα παράγεται από το φλεβόκομβο και άγεται αρχικά στους κόλπους και στη συνέχεια περνά στις κοιλίες διαμέσου μιας ενδιάμεσης 'γέφυρας' (κολποκοιλιακός κόμβος).
Αυτή η αλληλουχία παραγωγής και μετάδοσης του ηλεκτρικού ερεθίσματος επαναλαμβάνεται περίπου 100.000 φορές την ημέρα και έχει ως αποτέλεσμα ισάριθμες συστολές της καρδιάς κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η απόδοσή της ως αντλία να είναι βέλτιστη.
Η παθολογική ταχυκαρδία οφείλεται κατά κανόνα σε διαταραχή της ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς η οποία μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αυξημένη.
Συνήθως στην ταχυκαρδία κάποιος νιώθει ένα ''φτερούγισμα' στην καρδιά του. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα αυτά είναι αθώα, τουλάχιστον στους νεότερους. Οφείλεται σε φυσιολογικά ή παθολογικά αίτια. Η σωματική και η πνευματική υπερένταση, καθώς και οι έντονες συγκινήσεις μπορούν να προκαλέσουν ταχυκαρδία και σε γερά άτομα. Η παθολογική ταχυκαρδία προέρχεται από πυρετικές καταστάσεις, νοσήματα του καρδιαγγειακού και του νευρικού συστήματος, διαταραχές των εσωτερικών εκκρίσεων, μερικά φάρμακα (ατροπίνη, καφεΐνη, αδρεναλίνη) κλπ.
Στην πιο απλή και αθώα περίπτωση η ταχυκαρδία είναι αποτέλεσμα της λήψης διαφόρων διεγερτικών ουσιών όπως είναι η καφεΐνη και άλλες συγγενείς ουσίες που απαντώνται στο καφέ, το τσάι και τις σοκολάτες. Ορισμένοι οργανισμοί είναι πιο ευάλωτοι στην επίδρασή τους. Αντίστοιχες συνέπειες μπορεί να έχει το αλκοόλ και το κάπνισμα.
Πολλές χημικές ουσίες του περιβάλλοντος έχουν επίσης παρόμοια δράση στη καρδιά. Πρόκειται συνήθως για πτητικές ουσίες που εισπνέονται όπως διάφοροι διαλύτες που περιέχονται σε χρώματα, κόλλες, βερνίκια, προωθητικά αέρια, βενζίνη κλπ. Μεγαλύτερο κίνδυνο σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζουν εργαζόμενοι που έρχονται σε διαρκή επαφή με αυτά τα προϊόντα ενώ δεν είναι αμελητέα η εισπνοή τους με σκοπό την πρόκληση ευφορίας από εξαρτημένα άτομα.

Εξάλλου, ταχυκαρδία προκαλούν πολλά ναρκωτικά με προεξάρχοντα την κοκαΐνη και τις αμφεταμίνες. Ορισμένοι θάνατοι μάλιστα αποδίδονται και στην αρρυθμιογόνο δράση τους.

Πέρα όμως από τα ναρκωτικά, η πρόκληση αρρυθμιών είναι δυνητική παρενέργεια διαφόρων φαρμάκων.

Ευνόητο είναι ότι πολλές καρδιαγγειακές παθήσεις μπορούν να εμφανίσουν ταχυκαρδία, όπως:
•   στεφανιαία νόσος, 
•   καρδιακή ανεπάρκεια, 
•   βαλβιδοπάθειες και 
•   υπέρταση.

Συχνά το πρόβλημα οφείλεται στην ύπαρξη εκ γενετής διαφόρων 'βραχυκυκλωμάτων' στο ηλεκτρικό σύστημα της καρδιάς όπως πχ συμβαίνει στο σχετικά συχνό σύνδρομο Wolf-Parkinson-White.

Άλλες οργανικές παθήσεις που ενοχοποιούνται είναι:
•   ο υπερθυρεοειδισμός, 
•   η αναιμία, 
•   διάφορες ηλεκτρολυτικές διαταραχές κ.ά.
Τα περισσότερα άτομα με ταχυκαρδία δεν έχουν συμπτώματα. Μπορεί, όμως, να αντιλαμβάνονται ότι καρδιά τους χτυπά γρήγορα ή έντονα ή να αντιλαμβάνονται παύσεις που ακολουθούνται από αίσθημα ενός ισχυρού καρδιακού κτύπου.   Αυτές οι μεταβολές του καρδιακού σφυγμού ονομάζονται «αίσθημα παλμών». 
Μερικές φορές, η ταχυκαρδία δυσχεραίνει τη λειτουργία της καρδιάς, και αυτό μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:
•   Ζάλη
•   Πόνο στο στήθος
•   Δυσκολία στην αναπνοή
•   Λιποθυμία

Οι σπουδαιότερες μορφές ταχυκαρδίας είναι η κολπική παροξυσμική, η κοιλιακή παροξυσμική και φλεβοκομβική. Η κολπική παροξυσμική ταχυκαρδία είναι γρήγορη καρδιακή λειτουργία (150 παλμοί στο λεπτό κατά μέσο όρο), που οφείλεται σε ερεθίσματα που πηγάζουν από τους κόλπους. Αρχίζει και σταματάει απότομα και μπορεί να παρουσιαστεί σε νεαρά άτομα χωρίς να έχουν καμία καρδιοπάθεια. Τα συμπτώματά της είναι αίσθημα παλμών, δύσπνοια και αδυναμία. Η πρόγνωση είναι καλή στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει καρδιοπάθεια, διαφορετικά εξαρτάται από τη φύση και τη σοβαρότητα της βασικής αρρώστιας.
Στην κοιλιακή παροξυσμική ταχυκαρδία παρατηρούνται συνήθως 150 με 200 παλμοί στο λεπτό. Οφείλεται σε ερεθίσματα που προέρχονται από τις κοιλίες. Η διάρκειά της είναι από λίγες στιγμές μέχρι πολλές ημέρες. Αρχίζει και σταματάει απότομα και εμφανίζεται συνήθως σε καρδιοπαθείς. Τα συμπτώματα είναι ίδια με της κολπικής παροξυσμικής ταχυκαρδία Η πρόγνωση είναι επιφυλακτική, ιδίως όταν παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία παρουσιάζεται όταν ο φλεβόκομβος εργάζεται σε μια συχνότητα που ξεπερνά τα 100 ερεθίσματα στο λεπτό. Η φλεβοκομβική ταχυκαρδία παρουσιάζεται φυσιολογικά μετά από μυϊκή προσπάθεια, από γεύμα ή μετά από συγκινήσεις. Επίσης μπορεί να οφείλεται σε εμπύρετες καταστάσεις, σε αναιμία, σε υπερθυρεοειδισμό, σε ρευματική καρδίτιδα κ.ά. Τα συμπτώματά της μπορεί να είναι μηδαμινά ή να είναι αίσθημα παλμών καρδιάς στο λαιμό.

Αν αισθάνεστε ταχυκαρδία, ο γιατρός σας θα ζητήσει τις παρακάτω εξετάσεις:

•   Ηλεκτροκαρδιογράφημα – Απεικονίζει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς. Μπορεί να αποκαλύψει καταστάσεις, όπως ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού ή ένα προγενέστερο έμφραγμα μυοκαρδίου. Μερικοί ασθενείς φορούν μία συσκευή που καταγράφει το ηλεκτροκαρδιογράφημα  για ένα 24ωρο (Holter ρυθμού).
•   Υπερηχοκαρδιογράφημα – Χρησιμοποιεί υπερήχους για να αξιολογήσει το μέγεθος και τη λειτουργία των κοιλοτήτων της καρδιάς, καθώς και τη δομή και τη λειτουργία των καρδιακών βαλβίδων. Το υπερηχογράφημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη διαχρονική παρακολούθησή σας, για να διαπιστωθεί αν η λειτουργία της καρδιάς σας έχει μεταβληθεί στο πέρασμα του χρόνου.
•   Δοκιμασία κόπωσης - Προσδιορίζει πόσο καλά λειτουργεί η καρδιά σας στη διάρκεια άσκησης. Είναι μία μέθοδος για την ανίχνευση της στεφανιαίας νόσου. Ο γιατρός θα δει πόσο καλά ανταποκρίνεται η καρδιά σας στην άσκηση, εξετάζοντας το ΗΚΓ, την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό σας ρυθμό καθώς βαδίζετε σε έναν τάπητα.
•   Αιματολογικές εξετάσεις – Έλεγχος του θυρεοειδή και των ηλεκτρολυτών.

Θεραπεία της ταχυκαρδίας

Η θεραπεία της ταχυκαρδίας εξαρτάται από την αιτία της. Αν η καρδιά σας κτυπά πολύ γρήγορα, ο γιατρός μπορεί να σας προτείνει κάποιους τρόπους για να την επιβραδύνετε, όπως να βήξετε έντονα ή να σφιχτείτε όπως στην τουαλέτα. Με τις τεχνικές αυτές επηρεάζεται το νεύρο που ελέγχει την καρδιακή σας συχνότητα. 
Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν:
•   Φάρμακα που ελέγχουν την καρδιακή συχνότητα.
•   Τοποθέτηση βηματοδότη, δηλαδή μίας συσκευής που εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα, και εκπέμπει ηλεκτρικά σήματα στην καρδιά σας ελέγχοντας την καρδιακή συχνότητα.
•   Κατάλυση. Πρόκειται για επεμβατική μέθοδο, στη οποία ο γιατρός χρησιμοποιεί ειδικούς καθετήρες και με θερμότητα (ραδιοσυχνότητες) καταστρέφει ένα μικρό  κομμάτι της καρδιάς που εκπέμπει τα παθολογικά ηλεκτρικά σήματα.
Αν η καφεΐνη ή το κάπνισμα σας προκαλούν ταχυκαρδία, η διακοπή τους θα την αποτρέψει.

Κάθε καρδιοπάθεια μπορεί να αυξήσει της πιθανότητες ταχυκαρδίας. Οτιδήποτε συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας της καρδιάς σας μπορεί να βοηθήσει, δηλαδή:

•   Χάστε βάρος αν είστε υπέρβαροι.
•   Ασκήστε για 30 λεπτά ημερησίως, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.

Παχυσαρκία: Μία πολυδιάστατη, χρόνια νόσος που όμως μπορεί να αντιμετωπιστεί

Παχυσαρκία: Μία πολυδιάστατη, χρόνια νόσος που όμως μπορεί να αντιμετωπιστεί
Επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η παχυσαρκία δεν είναι απλώς ένα ζήτημα εμφάνισης ή τρόπου ζωής. Πρόκειται για μία σοβαρή, χρόνια νόσο με πολυπαραγοντική προέλευση, που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Βιολογικοί, γενετικοί, περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί και πολιτισμικοί παράγοντες συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μία πολύπλοκη κατάσταση, η οποία δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την προσωπική θέληση ή τις επιλογές του ατόμου.

Οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας είναι πολυδιάστατες. Εκτός από τους σωματικούς περιορισμούς που μπορεί να επιφέρει, επηρεάζει και την ψυχική υγεία, ενώ συνδέεται με περισσότερες από 200 επιπλοκές, όπως καρδιαγγειακές νόσοι, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, και αναπνευστικά προβλήματα. Πέρα από την προσωπική ταλαιπωρία, η νόσος αυτή επιβαρύνει τις οικογένειες, τις κοινωνίες και τα συστήματα υγείας, καθιστώντας την ένα ζήτημα δημόσιας υγείας που απαιτεί συντονισμένη και ολιστική αντιμετώπιση.

Για πολλούς ανθρώπους που ζουν με παχυσαρκία, η μάχη για την απώλεια βάρους μπορεί να είναι εξαντλητική και συχνά αναποτελεσματική, λόγω παραγόντων που ξεπερνούν τον έλεγχό τους. Ο αέναος κύκλος απώλειας και επαναπρόσληψης βάρους, σε συνδυασμό με το στιγματισμό που συχνά αντιμετωπίζουν, επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής τους.

Τα αίτια της παχυσαρκίας

Η παχυσαρκία είναι μια πολύπλοκη κατάσταση που προκύπτει από τη διαταραχή της ισορροπίας ανάμεσα στην ενεργειακή πρόσληψη και την ενεργειακή δαπάνη. Ωστόσο, αυτή η ισορροπία δεν εξαρτάται μόνο από την ποσότητα των τροφών που καταναλώνουμε και την άσκηση που κάνουμε. Πολλοί παράγοντες, πέρα από τον έλεγχό μας, μπορούν να επηρεάσουν το βάρος και τη σωματική μας κατάσταση. Οι κυριότεροι εξ’ αυτών περιλαμβάνουν περιβαλλοντικούς και γενετικούς παράγοντες, ορμονικές διαταραχές, διαταραχές ύπνου, ψυχολογικούς παράγοντες και τη χρήση φαρμάκων.

Ένας σημαντικός παράγοντας είναι το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής μας. Τα τελευταία πενήντα χρόνια, η διατροφή μας έχει υποστεί δραστικές αλλαγές, με την αυξημένη κατανάλωση επεξεργασμένων και υψηλής θερμιδικής αξίας τροφίμων, καθώς και την αυξανόμενη έκθεση σε ανθυγιεινά προϊόντα. Ταυτόχρονα, η τεχνολογική ανάπτυξη έχει οδηγήσει σε μια πιο καθιστική ζωή, μειώνοντας σημαντικά τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας. Αυτοί οι παράγοντες έχουν διαμορφώσει ένα περιβάλλον που ευνοεί την παχυσαρκία, δυσκολεύοντας την επίτευξη ενός υγιούς βάρους.

Επιπλέον, ορμονικές διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά το βάρος ενός ατόμου. Παθήσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, το σύνδρομο Cushing και οι διαταραχές των πολυκυστικών ωοθηκών συνδέονται με αυξημένη όρεξη και μειωμένη ενεργειακή δαπάνη. Οι ορμονικές αλλαγές που συνοδεύουν την εμμηνόπαυση ή άλλες φάσεις της ζωής μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Άλλοι καθοριστικοί παράγοντες είναι η έλλειψη ύπνου και η διατάραξη του κιρκάδιου ρυθμού. Μελέτες δείχνουν ότι η ανεπάρκεια ύπνου επηρεάζει ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, ενώ ταυτόχρονα επιβραδύνει το μεταβολισμό. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των εργαζομένων σε νυχτερινές βάρδιες οι οποίοι, σύμφωνα με έρευνες, ενδέχεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας. Παράλληλα, ψυχολογικοί παράγοντες όπως το στρες και η κατάθλιψη επηρεάζουν τη σχέση μας με το φαγητό και την άσκηση, καθιστώντας δυσκολότερη τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους.

Τέλος, η χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά και κορτικοστεροειδή, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση βάρους μέσω αυξημένης όρεξης ή αλλαγών στο μεταβολισμό. Επιπρόσθετα, η γενετική προδιάθεση παίζει καθοριστικό ρόλο. Αν και το περιβάλλον συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας, η κληρονομικότητα επηρεάζει την ευαισθησία του κάθε ατόμου σε αυτούς τους παράγοντες. Ωστόσο, η σωστή διατροφή και η άσκηση μπορούν να περιορίσουν την επίδραση της γενετικής προδιάθεσης.

Η κατανόηση των αιτίων της παχυσαρκίας είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή της. Η αναγνώριση των πολλαπλών παραγόντων που συμβάλλουν στη συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να βοηθήσει στη διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης στρατηγικής για την πρόληψη και τη θεραπεία της.

Η θεραπεία της Παχυσαρκίας

Η θεραπεία της παχυσαρκίας απαιτεί μια εξατομικευμένη και πολυπαραγοντική προσέγγιση, με κύριο στόχο τη βελτίωση της υγείας και την πρόληψη ή τη θεραπεία επιπλοκών που σχετίζονται με αυτή. Κατά τη διαμόρφωση ενός σχεδίου διαχείρισης βάρους, είναι κρίσιμο να αξιολογηθούν οι ασθενείς για τυχόν υποκείμενους παράγοντες, όπως ενδοκρινικές παθήσεις, ψυχολογικά αίτια ή φαρμακευτική αγωγή που προκαλεί την αύξηση βάρους.

Παρέμβαση στον τρόπο ζωής

Η βάση κάθε θεραπευτικής προσέγγισης είναι η τροποποίηση του τρόπου ζωής, η οποία περιλαμβάνει τρία κύρια στοιχεία:

Διατροφή: Μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε ατόμου είναι απαραίτητη. Η μείωση της θερμιδικής πρόσληψης, η αύξηση της κατανάλωσης φρούτων, λαχανικών και πρωτεϊνών, και η μείωση των επεξεργασμένων τροφών μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην απώλεια βάρους.

Σωματική δραστηριότητα: Η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας βοηθά όχι μόνο στην απώλεια βάρους αλλά και στη διατήρηση της μυϊκής μάζας. Ο συνδυασμός της άσκησης με διατροφικές αλλαγές αποδίδει καλύτερα αποτελέσματα. Ωστόσο, το πρόγραμμα φυσικής δραστηριότητας θα πρέπει να προσαρμόζεται στις ικανότητες και τις ανάγκες του κάθε ασθενούς.

Συμπεριφορική θεραπεία: Η διαχείριση παραγόντων που μπορούν να επηρεάσουν το διατροφικό πρότυπο, όπως το ψυχικό στρες, η συναισθηματική κατάσταση, οι περιβαλλοντικές επιρροές και η πιθανή έλλειψη πληροφόρησης είναι σημαντική. Διατροφικές διαταραχές όπως η ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση τροφής, η νευρική βουλιμία και το σύνδρομο νυχτερινής κατανάλωσης φαγητού μπορούν επίσης να έχουν αντίκτυπο.

Φαρμακευτική Αντιμετώπιση

Τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με την ολοκληρωμένη παρέμβαση στον τρόπο ζωής. Ενδείκνυνται για άτομα με υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ ≥30 kg/m²) ή ΔΜΣ ≥27 kg/m² με τουλάχιστον μία σχετιζόμενη με την παχυσαρκία συννοσηρότητα (όπως διαβήτης τύπου 2, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία ή αποφρακτική άπνοια ύπνου).

Πριν γίνει έναρξη ενός φαρμάκου για την απώλεια βάρους, είναι σημαντικό οι επαγγελματίες υγείας να συζητήσουν με τους ασθενείς ότι η παχυσαρκία είναι μια χρόνια ασθένεια και ότι η διατήρηση του αποτελέσματος προϋποθέτει μακροχρόνια λήψη της αγωγής.

Βαριατρική Χειρουργική

Για άτομα που δεν έχουν καταφέρει να επιτύχουν επαρκή απώλεια βάρους μέσω παρέμβασης στον τρόπο ζωής και συμπεριφορικής θεραπείας με ή χωρίς φαρμακοθεραπεία, η βαριατρική χειρουργική είναι μια επιλογή. Συνιστάται για ασθενείς με:

ΔΜΣ ≥35 kg/m² ανεξάρτητα από την ύπαρξη συννοσηροτήτων.

ΔΜΣ 30-34,9 kg/m² σε συνδυασμό με μεταβολική νόσο.

Απευθυνθείτε στον Γιατρό σας: Το πρώτο βήμα για την αποτελεσματική διαχείριση της Παχυσαρκίας

Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μπορεί να φαίνεται περίπλοκη, αλλά οι διαθέσιμες λύσεις είναι περισσότερες και πιο αποτελεσματικές από ποτέ. Εάν επιθυμείτε να βελτιώσετε το βάρος σας και τη γενική σας υγεία, το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας μπορεί να αξιολογήσει την προσωπική σας κατάσταση, να εντοπίσει πιθανούς υποκείμενους παράγοντες και να σας καθοδηγήσει σε μια εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση.

Σήμερα, υπάρχουν νέες, πολλά υποσχόμενες καινοτόμες θεραπείες για την παχυσαρκία οι οποίες μπορούν να προσφέρουν σημαντικά αποτελέσματα. Η κατανόηση ότι η παχυσαρκία είναι μια χρόνια αλλά διαχειρίσιμη κατάσταση, αποτελεί το κλειδί για μια πιο θετική προσέγγιση και την απόκτηση του ελέγχου της υγείας σας.

Η αλλαγή είναι εφικτή και κάθε βήμα προς την υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής φέρνει βελτιώσεις στη φυσική κατάσταση, την αυτοπεποίθηση και την ποιότητα ζωής. Μην διστάσετε να αναζητήσετε υποστήριξη και να επενδύσετε στον εαυτό σας. Με τη σωστή καθοδήγηση και την κατάλληλη θεραπεία, η επιτυχία είναι εφικτή και μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή σας.

Φοβίες, άγχος, κρίσεις πανικού με ταχυκαρδία, αδυναμία, ναυτία, εφίδρωση, ζάλη, γρήγορη αναπνοή

της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Ο φόβος και το άγχος είναι έμφυτα συναισθήματα. Άλλοι είναι πιο ευαίσθητοι σ'αυτά, και άλλοι ίσως να έχουν μάθει να τα ελέγχουν. Ο φόβος για το άγνωστο, δίχως κάποια λογική ή συγκεκριμένη αφορμή, για το μέλλον μας, για την υγεία μας και για όλα αυτά θα μείνουν μαζί μας ως το υπόλοιπο της ζωής μας.

Διατροφικές συμβουλές για όσους πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Τροφές και ροφήματα για όσους πάσχουν από ΧΑΠ



του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) ως τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς, μετά δηλαδή τη στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού

Το συνηθέστερο σύμπτωμα των πασχόντων από ΧΑΠ είναι η δύσπνοια. Στην αρχή μπορεί να εκδηλώνεται μόνο με την άσκηση αλλά στη συνέχεια εκδηλώνεται με το περπάτημα στον ανήφορο, το περπάτημα στο ίσιωμα και στο τέλος ακόμη και με τις απλές καθημερινές κινήσεις μέσα στο σπίτι. Εκτός από τη δύσπνοια ο πάσχων μπορεί, αρκετά συχνά, να έχει καθημερινά έντονο βήχα με παραγωγή πτυέλων. Η νόσος κάνει συχνές παροξύνσεις, συνήθως εξ'αιτίας κάποιας κοινής λοίμωξης του αναπνευστικού και ο ασθενής αναφέρει επιδείνωση της προϋπάρχουσας δύσπνοιας και αύξηση της παραγωγής πτυέλων τα οποία γίνονται πιο παχύρευστα και αποκτούν κίτρινο ή κιτρινοπράσινο χρώμα. Η επιδείνωση αυτή μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή στο νοσοκομείο με σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια. Στα τελικά στάδια της νόσου οι εισαγωγές στο νοσοκομείο είναι πολύ συχνές (μπορεί και 3-4 φορές το χρόνο ή και περισσότερες). Σε κάθε εισαγωγή τα δεδομένα είναι χειρότερα από την προηγούμενη.

Ο εκπνεόμενος αέρας είναι τόσο λιγότερος όσο στενότεροι είναι οι βρόγχοι. Κατά συνέπεια, ο πάσχων από ΧΑΠ που έχει μόνιμα στενούς βρόγχους θα εκπνεύσει με τη μέγιστη προσπάθεια μικρότερο όγκο αέρα συγκριτικά με κάποιον φυσιολογικό. Αυτή η μείωση είναι η κύρια αιτία της δύσπνοιας και όσο επιδεινώνεται η ΧΑΠ τόσο μειώνεται ο αέρας της εκπνοής που σημαίνει μεγαλύτερη δύσπνοια για τον ασθενή.


Η θεραπεία της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας αποσκοπεί σε τέσσερα βασικά στοιχεία:


1. Να επιβραδυνθεί ο ρυθμός επιδείνωσης της αναπνευστικής λειτουργίας

2. Να προληφθούν οι συχνοί παροξυσμοί της νόσου

3. Να υποχωρήσουν τα συμπτώματα

4. Να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής των ασθενών
Ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας αποτελούν τα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα. 

Στη θεραπεία της ΧΑΠ πρέπει να ενταχθεί και η αναπνευστική αποκατάσταση με την οποία ο ασθενής μαθαίνει να χρησιμοποιεί επωφελέστερα τους αναπνευστικούς του μύες και έτσι να αισθάνεται μικρότερη δύσπνοια στην προσπάθεια. 

Η καθημερινή άσκηση

Η τακτική άσκηση εντός των ορίων που θέτει η δύσπνοια συμ­βάλλει στη διατήρηση της σωματικής υγείας και μειώνει την αναπηρία. Ακόμα και ασθενείς που δεν συνήθιζαν να ασκού­νται μπορούν να ωφεληθούν με βαθμιαίες ασκήσεις, κυρίως στα πλαίσια ενός προγράμματος πνευμονικής αποκατάστα­σης.  Παρόλο που η δύσπνοια περιορίζει τους ασθενείς που πάσχουν από Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, αντίθετα από ό,τι θα πίστευε κανείς το καθημερινό περπάτημα και η σωματική άσκηση κάνουν καλό. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι, όταν οι ασθενείς με αυτή τη νόσο ακινητοποιούνται και κλείνονται μέσα στο σπίτι για να αποφύγουν τη δύσπνοια, χειροτερεύουν την κατάσταση τους. Γιατί; Διότι με την ακινησία ατροφούν οι μύες του υπόλοιπου σώματος -οι οποίοι ζητούν περισσότερο οξυγόνο από τους πνεύμονες- με αποτέλεσμα να αυξάνει η δύσπνοια σε οποιαδήποτε προσπάθεια για κίνηση.

Ακολουθούν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να μεγιστοποιήσετε την κατανάλωση θερμίδων και να βελτιώσετε την όρεξή σας μέσα στην ημέρα.

• Μικρά γεύματα για... καλύτερες αναπνοές
• Καταναλώστε αλκοόλ σε μέτριες ποσότητες, καθώς μπορεί να συμβάλει στη μείωση των δυσάρεστων συμπτωμάτων της ΧΑΠ.
• Περιορίστε την καφεΐνη, καθώς προκαλεί νευρικότητα και αλληλεπιδρά με ορισμένα φάρμακα.
• Αυξήστε την κατανάλωση φρούτων δίνοντας έμφαση σε όσα αποτελούν καλές πηγές της βιταμίνης C.
• Καταναλώστε περισσότερα δημητριακά ολικής άλεσης.
• Εάν λαμβάνετε διουρητικά φάρμακα αυξήστε την πρόσληψη καλίου. Πλούσια σε κάλιο είναι τρόφιμα όπως η μπανάνα, τα κάστανα, τα καρύδια, το μαρούλι, οι χυμοί πορτοκαλιού και γκρέιπφρουτ, ο ντοματοχυμός, τα φασόλια, οι φακές, ο αρακάς και η πατάτα.
• Η πρόσληψη ενέργειας που είναι απαραίτητη για τον οργανισμό που πάσχει από ΧΑΠ επιτυγχάνεται μέσω θρεπτικών γευμάτων. Αυτά μπορούν να παρασκευάζονται με πλήρες γάλα, μεγαλύτερη ποσότητα ελαιόλαδου ή κρέμα γάλακτος. Τρόφιμα πλούσια σε θερμίδες είναι οι ξηροί καρποί, οι σάλτσες, τα μπισκότα, το παγωτό. Αποφύγετε την πρόσληψη ζάχαρης, καθώς έχει μεν πολλές θερμίδες δεν έχει όμως καμία θρεπτική αξία για τον οργανισμό.
• Καταναλώστε 6 μικρά γεύματα με τροφές που είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά. Εάν τρώτε λιγότερες φορές μεγαλύτερα γεύματα, επιβαρύνετε την αναπνοή σας.
• Ετοιμάστε απλά γεύματα τα οποία δεν απαιτούν πολλή από τη δική σας ενέργεια για να μαγειρευτούν.
• Μασήστε αργά και καλά την κάθε σας μπουκιά.
• Για να μη φουσκώσετε, πιείτε νερό ή άλλα ροφήματα μετά το τέλος του γεύματος.
• Πριν το γεύμα σας πηγαίνετε για ένα περπάτημα έτσι ώστε να αυξήσετε την όρεξή σας.

Τροφές που ενισχύουν όσους πάσχουν από ΧΑΠ

Κατανάλωση υγρών: Η επαρκής ενυδάτωση είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία όλου του οργανισμού, αλλά συγκεκριμένα στη ΧΑΠ συμβάλλει και στην αραίωση της βλέννας. Περίπου 8 ποτήρια υγρών θεωρείται η ελάχιστη ημερήσια ποσότητα υγρών που πρέπει να πίνει κανείς. Οταν ο ασθενής αντιμετωπίζει οίδημα, θα πρέπει να περιορίζει την πρόσληψη υγρών. Ορισμένοι ασθενείς εμφανίζουν παράλληλα με τη ΧΑΠ και καρδιακή ανεπάρκεια συνίσταται οι ανάγκες σε υγρά να συζητώντας με τον θεράποντα ιατρό. 
Λιπαρά ω-3. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες αυτά τα πολυακόρεστα λιπαρά αναπτύσσουν αντιφλεγμονώδη δράση με αποτέλεσμα να ανακουφίζουν και να προστατεύουν τους πνεύμονες. Καλές πηγές λιπαρών ω-3 είναι τα ψάρια και τα θαλασσινά. Ξεχωρίζουν ο σολομός, ο γαύρος, η σαρδέλα και η ρέγκα. Ακολουθούν η πέστροφα, το σκουμπρί, ο ξιφίας και ο τόνος.
Φυτικές ίνες. Συστήνεται αυξημένη πρόσληψή τους επειδή, μεταξύ άλλων, βοηθά στην ομαλή λειτουργία του εντέρου. Πλούσια σε φυτικές ίνες είναι τα φρούτα, τα δημητριακά, τα λαχανικά, τα όσπρια και όλες οι φυτικές τροφές που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία.
Βιταμίνη C. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης C προσδιορίζεται στα 75-90mg ημερησίως. Οι γιατροί συνιστούν στους ασθενείς με ΧΑΠ να προσλαμβάνουν 100 mg βιταμίνης C επιπλέον. Τρόφιμα με βιταμίνη C είναι το πορτοκάλι, το μπρόκολο, οι φράουλες, το λεμόνι, η πιπεριά.
Βιταμίνη Ε. Η αντιοξειδωτική της δράση προστατεύει τους πνεύμονες από την οξείδωση. Τροφές περιεκτικές σε βιταμίνη Ε είναι οι ξηροί καρποί, με τους ηλιόσπορους, τα φιστίκια και τα αμύγδαλα να ξεχωρίζουν.
Μαγνήσιο. Οι πάσχοντες από ΧΑΠ εμφανίζουν μειωμένη ελαστικότητα στους αναπνευστικούς μυς. Η πρόσληψη μαγνησίου μπορεί να τους βοηθήσει, καθώς το μαγνήσιο είναι σημαντικό για τη σύσπαση και τη χαλάρωση των μυών. Η συνιστώμενη πρόσληψη εξαρτάται από το φύλο του ασθενούς, ενώ επαρκείς ποσότητες μαγνησίου μπορεί να βρει κανείς στο κρέας, τα πράσινα λαχανικά και στα δημητριακά ολικής αλέσεως.
Ασβέστιο. Συμμετέχει επίσης στη χαλάρωση και σύσπαση των μυών. Ως εκ τούτου η πρόσληψή του από ασθενείς με ΧΑΠ θεωρείται απαραίτητη. Τροφές πλούσιες σε ασβέστιο είναι τα γαλακτοκομικά, τα αμύγδαλα, τα ξερά σύκα, τα φασόλια και κάποια είδη ψαριών.
Αλάτι. Η αυξημένη κατανάλωση αλατιού οδηγεί στην κατακράτηση υγρών στο σώμα, κάνοντας έτσι την αναπνοή ακόμη πιο δύσκολη. Θεωρείται ότι ο έλεγχος των ποσοτήτων αλατιού που προσλαμβάνει ο οργανισμός είναι κομβικής σημασίας για τη διατροφική αντιμετώπιση της ΧΑΠ. Κι αυτό επειδή η περιορισμένη πρόσληψη νατρίου προλαμβάνει τον κίνδυνο οιδήματος που επιβαρύνει την αναπνοή. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο ασθενής θα πρέπει να μην προσθέτει αλάτι στο φαγητό που μαγειρεύει και να αποφεύγει την κατανάλωση έτοιμων τροφών οι οποίες συνήθως περιέχουν νάτριο ως συντηρητικό. Τα έτοιμα φαγητά όπως το σουβλάκι ή η πίτσα, επίσης, είναι ύπουλες τροφές, αφού συνήθως περιέχουν αυξημένες ποσότητες αλατιού για να είναι νόστιμα.

Άλλες τεχνικές περιλαμβάνουν: α. την μειωμένη κατανάλωση έτοιμων γευμάτων, στα οποία χρησιμοποιείται το αλάτι ως μέσο συντήρησης και β. την αντικατάσταση του αλατιού με μπαχαρικά και μυρωδικά.

Ευεργετικό το μπρόκολο στη λειτουργία των πνευμόνων

Το μπρόκολο είναι μια από τις τροφές που ωφελούν σημαντικά τους ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε έρευνα επιστημόνων της ιατρικής σχολής Τζον Χόπκινς της Βαλτιμόρης η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της πιο σοβαρής μορφής της ασθένειας και της μειωμένης συγκέντρωσης στους πνεύμονες της πρωτεΐνης NRF2. Το μπρόκολο περιέχει ένα συστατικό το οποίο βοηθά στη σταθεροποίηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης στους πνεύμονες. Κατά τη διάρκεια της έρευνας αναλύθηκαν δείγματα ιστών από πνεύμονες καπνιστών και πρώην καπνιστών με ή χωρίς ΧΑΠ. 
Οι συγκρίσεις με υγιή πνευμονικό ιστό έδειξαν ότι οι πάσχοντες από ΧΑΠ είχαν σημαντική πτώση της δραστηριότητας των αντιοξειδωτικών που εξαρτώνται από τη NRF2.
Σύμφωνα με τα επιστημονικά συμπεράσματα, η αύξηση της συγκεκριμένης πρωτεΐνης μπορεί να αποκαταστήσει κάποια σημαντικά ένζυμα τα οποία εξισορροπούν τις επιδράσεις του καπνού. Αυτό επετεύχθη στα εργαστήρια σε πειραματόζωα με ισοθειοκυανάτες, όπως η σουλφοραφάνη, η οποία επίσης περιέχεται σε φυσική μορφή στο μπρόκολο.

Ροφήματα για την οξεία βρογχίτιδα

• Πιείτε θυμάρι Όταν λαμβάνεται από το στόμα, το θυμάρι ταξιδεύει στους αεραγωγούς, όπου η ένωση θυμόλη απολυμαίνει τα βακτήρια.
• Φτιάξτε τσάι από φύλλα και μούρα μαύρου σαμπούκου Το εκχύλισμα από μαύρο σαμπούκο είναι αντιικό και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων. Δοκιμάστε: βράστε 1 φλιτζάνι νερό, βγάλτε το από τη φωτιά και εμποτιστε 1 κ.γ. άνθη σαμπούκου και 1/2 κ.γ. μούρα σαμπούκου για 10 λεπτά. Πίνετε 2 με 3 φλιτζάνια ημερησίως.


Η ΧΑΠ μπορεί να προληφθεί ή η εξέλιξή της να ανασταλεί με τη διακοπή του καπνίσματος (κυρίως) ή την απομάκρυνση από τον όποιον άλλον εισπνεόμενο βλαπτικό παράγοντα. Συνεπώς, η διακοπή του καπνίσματος είναι η καλύτερη θεραπεία της ΧΑΠ. 

Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑΠ. 

Διαβάστε επίσης
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων