MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Εμμηνόπαυση και Ρευματικό Νόσημα: Πόσο επηρεάζεται η ζωή και η καθημερινότητα;

Εμμηνόπαυση και Ρευματικό Νόσημα: Πόσο επηρεάζεται η ζωή και η καθημερινότητα;
medlabnews.gr iatrikanea

Η εμμηνόπαυση δεν είναι απλά το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου. Είναι μια ριζική ορμονική αναδιάρθρωση που επηρεάζει κάθε κύτταρο του σώματός μας. Συμβαίνει συνήθως μεταξύ 45 και 55 ετών, αν και κάθε γυναίκα είναι διαφορετική. Όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν δραματικά, το σώμα μας αντιδρά με τρόπους που συχνά δεν αναμένουμε και που μπορούν να μας πάρουν εντελώς στον ύπνο.

Η Βιολογική Σύνδεση

Τα οιστρογόνα δεν είναι μόνο ορμόνες αναπαραγωγής. Είναι κυριολεκτικά φύλακες της υγείας μας. Λειτουργούν ως φυσικοί προστάτες του ανοσοποιητικού συστήματος, ρυθμιστές της φλεγμονής, και προστάτες των αρθρώσεων, των οστών, και των χόνδρων μας.

Όταν τα οιστρογόνα μειώνονται, συμβαίνουν τα εξής: Η φλεγμονή στο σώμα αυξάνεται. Τα αυτοάνοσα νοσήματα που ίσως ήταν σε ύφεση ξυπνούν. Οι αρθρώσεις χάνουν την προστασία τους και γίνονται πιο ευάλωτες. Η πυκνότητα των οστών μειώνεται, αυξάνοντας τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Για γυναίκες που ήδη πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, λύκο, σύνδρομο Sjögren, ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Άλλες γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα, εμφανίζουν για πρώτη φορά αρθρικούς πόνους, δυσκαμψία, και φλεγμονή.

Το Καλειδοσκόπιο των Συμπτωμάτων

Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για το τι βιώνουν οι γυναίκες:

Τα Αρθρικά Συμπτώματα:

Η πρωινή δυσκαμψία μπορεί να διαρκεί από μισή ώρα μέχρι και δύο ώρες. Τα δάχτυλα των χεριών πρήζονται, γίνονται άκαμπτα, και οι πιο απλές κινήσεις – το άνοιγμα ενός βάζου, το κούμπωμα μιας μπλούζας, το κράτημα μιας κούπας καφέ – γίνονται επώδυνες δοκιμασίες. Οι καρποί πονούν συνεχώς, σαν να έχουν τραυματιστεί από κάποιο ατύχημα που δεν συνέβη ποτέ.

Τα γόνατα φουσκώνουν, γίνονται ασταθή, και κάθε σκαλοπάτι είναι μια πρόκληση. Οι ώμοι και ο αυχένας δημιουργούν σημεία τριγμού και πόνου που εκτείνεται στα χέρια. Η οσφυαλγία γίνεται καθημερινή συντροφιά, επιδεινούμενη από την απώλεια οστικής πυκνότητας.

Οι Εξάψεις – Η Φλόγα Μέσα σου:

Ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, νιώθεις μια ζέστη που ξεκινά από το στήθος και ανεβαίνει σαν κύμα στο πρόσωπο και το κεφάλι. Ιδρώνεις άφθονα, το πρόσωπό σου κοκκινίζει, η καρδιά σου χτυπά γρήγορα. Διαρκεί λίγα λεπτά, αλλά αφήνει εξάντληση. Και συμβαίνει πολλές φορές την ημέρα, ακόμα και τη νύχτα, διακόπτοντας τον ύπνο σου και αφήνοντάς σε βρεγμένη στον ιδρώτα.

Η Κόπωση – Ο Αόρατος Εχθρός:

Δεν είναι απλά κούραση. Είναι μια εξάντληση που διαπερνά το κόκκαλο. Ξυπνάς κουρασμένη, παρόλο που κοιμήθηκες ώρες. Στο μεσημέρι, νιώθεις σαν να έχεις τρέξει μαραθώνιο. Η συγκέντρωση χάνεται, η μνήμη σε προδίδει – αυτό που ονομάζουμε “εμμηνοπαυσιακή ομίχλη”. Ξεχνάς λέξεις στη μέση της πρότασης, χάνεις τα κλειδιά σου, δυσκολεύεσαι να ολοκληρώσεις απλές εργασίες.

Ο Ύπνος που Εξαφανίζεται:

Η αϋπνία είναι ίσως ένα από τα πιο βασανιστικά συμπτώματα. Αδυνατείς να κοιμηθείς, ή ξυπνάς κάθε δύο ώρες από εξάψεις, νυχτερινούς ιδρώτες, ή πόνο στις αρθρώσεις. Το σώμα σου χρειάζεται ύπνο για να επιδιορθώσει την φλεγμονή, αλλά ο ύπνος είναι ανέφικτος. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος: λιγότερος ύπνος σημαίνει περισσότερο πόνο, που σημαίνει ακόμα λιγότερο ύπνο.

Η Ψυχολογική Επιβάρυνση:

Η διάθεση ταλαντεύεται άγρια. Μία στιγμή είσαι εντάξει, την επόμενη νιώθεις ευερέθιστη, θυμωμένη για το τίποτα. Το άγχος εντείνεται, η ανησυχία γίνεται καθημερινότητα. Πολλές γυναίκες βιώνουν κατάθλιψη για πρώτη φορά στη ζωή τους. Και όλα αυτά ενώ προσπαθείς να διαχειριστείς τον χρόνιο πόνο του ρευματικού νοσήματος.

Άλλα Συμπτώματα που Δεν Μιλάμε:

Η ξηροδερμία και η ξηρότητα των βλεννογόνων – τα μάτια καίνε, το στόμα είναι στεγνό, υπάρχει ενόχληση σε ευαίσθητες περιοχές. Το βάρος αυξάνεται, ειδικά στην κοιλιά, παρά τις προσπάθειες. Τα μαλλιά γίνονται λεπτότερα. Η καρδιά χτυπά ακανόνιστα μερικές φορές, προκαλώντας ανησυχία.

Πώς Επηρεάζει την Καθημερινή Ζωή

Τώρα, φανταστείτε να βιώνετε όλα αυτά μαζί:

Στην Εργασία:

Προσπαθείς να συγκεντρωθείς σε μια σημαντική παρουσίαση, αλλά τα δάχτυλά σου είναι τόσο άκαμπτα που δυσκολεύεσαι να πληκτρολογήσεις. Σε πιάνει έξαψη στη μέση της σύσκεψης και νιώθεις όλα τα βλέμματα πάνω σου καθώς ιδρώνεις και κοκκινίζεις. Η κόπωση είναι τόσο έντονη που αναρωτιέσαι πώς θα κρατήσεις μέχρι το τέλος της ημέρας.

Πολλές γυναίκες αναγκάζονται να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους ή ακόμα και να αφήσουν τη δουλειά τους, όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή το σώμα τους δεν αντέχει άλλο.

Στις Κοινωνικές Σχέσεις:

Αρχίζεις να αποφεύγεις εκδηλώσεις. Το ραντεβού για καφέ με τις φίλες σου γίνεται βάρος, επειδή δεν ξέρεις πώς θα νιώθεις εκείνη τη μέρα. Η πρόσκληση για γάμο ή βάπτιση σε αγχώνει – πώς θα καθίσεις τόσες ώρες με πονεμένα γόνατα; Πώς θα χορέψεις όταν κάθε κίνηση πονάει; Οι σχέσεις με το σύντροφό σου επηρεάζονται. Η ευερεθιστότητα, η κόπωση, ο πόνος, η μειωμένη λίμπιντο – όλα αυτά δημιουργούν απόσταση σε μια σχέση που κάποτε ήταν στενή.

Στην Οικογένεια:

Τα παιδιά σου (αν έχεις) βλέπουν μια μητέρα που αγωνίζεται. Ίσως δεν μπορείς πια να παίξεις μπάλα μαζί τους ή να τους σηκώσεις στην αγκαλιά σου όπως πριν. Νιώθεις ενοχές που δεν είσαι η ενεργητική, χαρούμενη μητέρα που ήθελες να είσαι.

Στις Απλές Καθημερινές Δραστηριότητες:

Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ γίνονται εξαντλητικά. Το μαγείρεμα – το κόψιμο λαχανικών με άκαμπτα χέρια, το σήκωμα κατσαρόλας με αδύναμους καρπούς – είναι επώδυνο. Το νοικοκυριό συσσωρεύεται επειδή απλά δεν έχεις την ενέργεια.

Χόμπι που αγαπούσες – το πλέξιμο, η κηπουρική, η ζωγραφική, η άσκηση – εγκαταλείπονται επειδή τα χέρια και το σώμα σου δεν συνεργάζονται πια.

Η Συναισθηματική και Ψυχολογική Διάσταση

Δεν μιλάμε μόνο για φυσικό πόνο. Μιλάμε για απώλεια ταυτότητας. Η γυναίκα που ήσουν – δυναμική, ανεξάρτητη, ικανή – φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Αντ’ αυτής, βλέπεις στον καθρέφτη κάποια που μοιάζει περισσότερο γριά από όσο είναι, κάποια που πονάει, που κουράζεται, που δυσκολεύεται.

Υπάρχει η απογοήτευση του να μην μπορείς να κάνεις πράγματα που έκανες εύκολα.

Υπάρχει ο φόβος του μέλλοντος – θα χειροτερέψω; Θα καταλήξω σε αναπηρικό καροτσάκι; Θα μπορέσω να φροντίσω τον εαυτό μου;

Υπάρχει η απομόνωση όταν νιώθεις ότι κανείς δεν καταλαβαίνει. Φίλοι και οικογένεια λένε “όλες οι γυναίκες περνούν την εμμηνόπαυση” ή “είναι φυσιολογικό να πονάνε λίγο οι αρθρώσεις με τα χρόνια”, υποβαθμίζοντας τον πόνο σου.

Και υπάρχει η ενοχή – ενοχή που δεν είσαι αρκετά δυνατή, που παραπονιέσαι, που βαραίνεις τους άλλους.

Η Ιατρική Πλευρά – Όταν δεν σε Ακούν

Πολλές γυναίκες περνούν χρόνια αισθανόμενες αόρατες από το ιατρικό σύστημα. Γιατροί που αποδίδουν τα συμπτώματα απλά στη “μέση ηλικία” ή στο “στρες”. Που δεν κάνουν τις κατάλληλες εξετάσεις ή δεν παραπέμπουν σε ρευματολόγο.

Η διάγνωση μπορεί να καθυστερήσει μήνες ή και χρόνια, κατά τα οποία η φλεγμονή προκαλεί μη αναστρέψιμη βλάβη στις αρθρώσεις.

Υπάρχει Ελπίδα – Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Παρά τις προκλήσεις, υπάρχουν λύσεις:

Ορμονική Υποκατάσταση:

Για κατάλληλες γυναίκες, η ορμονική θεραπεία μπορεί να μειώσει δραματικά τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και να προστατεύσει τις αρθρώσεις και τα οστά.

Φάρμακα για τα Ρευματικά:

Τα σύγχρονα αντιρευματικά φάρμακα, τα βιολογικά, και οι νέες θεραπείες μπορούν να ελέγξουν τη φλεγμονή και να σταματήσουν την πρόοδο της νόσου.

Φυσιοθεραπεία και Εργοθεραπεία:

Εξειδικευμένοι θεραπευτές μπορούν να σου μάθουν ασκήσεις που διατηρούν την κινητικότητα, να σου προτείνουν βοηθήματα που διευκολύνουν την καθημερινότητα.

Διατροφή:

Αντιφλεγμονώδης διατροφή πλούσια σε Ωμέγα-3, λαχανικά, φρούτα, και φτωχή σε επεξεργασμένες τροφές μπορεί να βοηθήσει.

Ήπια Άσκηση:

Κολύμβηση, yoga, περπάτημα – προσαρμοσμένα στις δυνατότητές σου – διατηρούν τη δύναμη και την ευλυγισία.

Ψυχολογική Υποστήριξη:

Θεραπεία, ομάδες υποστήριξης, τεχνικές διαχείρισης χρόνιου πόνου και στρες.

Το Δυνατό Μήνυμα

Η εμμηνόπαυση με ρευματικό νόσημα επηρεάζει βαθιά τη ζωή μας – το σώμα, το μυαλό, την καρδιά μας. Αλλά δεν μας ορίζει.

Είμαστε πολύ περισσότερα από τα συμπτώματά μας. Είμαστε μητέρες, κόρες, αδελφές, φίλες, συνάδελφοι. Είμαστε γυναίκες με όνειρα, στόχους, αγάπη να δώσουμε.

Με τη σωστή ιατρική φροντίδα, πληροφόρηση, προσαρμογές στον τρόπο ζωής, και υποστήριξη, μπορούμε να ζήσουμε πλήρεις, δημιουργικές και ικανοποιητική ζωή.

Ας σπάσουμε τη σιωπή. Ας μιλήσουμε ανοιχτά για την εμμηνόπαυση, για τα ρευματικά, για τον πόνο μας. Ας απαιτήσουμε από τους γιατρούς μας να μας ακούσουν, να μας λάβουν στα σοβαρά. Ας στηρίξουμε η μία την άλλη με κατανόηση και συμπόνια.

Αξίζουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, χωρίς πόνο, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή.

Της Αθανασίας Παππά
Πρόεδρος της ΕΛΕΤΕΜ και Επισκέπτρια Υγείας.

CRP, C αντιδρώσα πρωτεΐνη. Η εξέταση για διάγνωση φλεγμονής και πρόληψη καρδιακής προσβολής


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Μια υψηλή ή αυξανόμενη τιμή της CRP στο αίμα σημαίνει ότι έχετε οξεία λοίμωξη ή φλεγμονή. Αν τα επίπεδα της CRP στο αίμα μειωθούν, αυτό σημαίνει ότι αναρρώνετε και ότι η φλεγμονή μειώνεται.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.
Η Αντιδρώσα Πρωτεΐνη  (C-Reactive Protein ή CRP) είναι μια από τις κυριότερες πρωτεΐνες οξείας φάσης που συνθέτει ο οργανισμός μας όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια φλεγμονώδη κατάσταση. Πρόκειται δηλαδή για μια σημαντική συνιστώσα του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού μας. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζεται ως πρωτεΐνη οξείας φάσης, όρος που χαρακτηρίζει εκείνες τις πρωτεΐνες που η συγκέντρωση τους αυξάνει κατά τουλάχιστον 25% κατά την διάρκεια της φλεγμονής.

Ονομάζεται έτσι επειδή διαπιστώθηκε το 1930 από τους Tillet και Francis ότι στο αίμα ασθενούς με οξεία πνευμονία σχηματιζόταν ίζημα παρουσία του πολυσακχαρίτη C της μεμβράνης του πνευμονόκοκκου και των ιόντων ασβεστίου.

Η CRP συντίθεται στο ήπαρ κατά την εξέλιξη οξέων επεισοδίων, όπως λοιμώξεις, κακοήθειες, αρθρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις και τα επίπεδά της αντανακλούν τον βαθμό της ιστικής βλάβης ή το μέγεθος της φλεγμονώδους κατάστασης. Η CRP απελευθερώνεται συνήθως μέσα σε 6 ώρες από το ερέθισμα, το οποίο αν σταματήσει να επιδρά τότε οι τιμές της επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα εντός περίπου 4 ημερών.

Ο προσδιορισμός της CRP χρησιμεύει στη διάγνωση μολυσματικών και φλεγμονωδών καταστάσεων. Οι γρήγορες χαρακτηριστικές αυξήσεις της CRP συμβαίνουν μετά από φλεγμονή, μόλυνση, τραύμα, νέκρωση ιστού, κακοήθειες και αυτοάνοσες διαταραχές.
Λόγω της ευαισθησίας της, η CRP έχει καθιερωθεί σαν ένας δείκτης ύπαρξης φλεγμονώδους κατάστασης στους ιστούς του σώματος.
Λόγω του μεγάλου αριθμού των συνθηκών που μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της CRP η αύξηση της CRP δεν υποδεικνύει μια συγκεκριμένη ασθένεια. Π.χ. αυξάνει στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στη ρευματική πολυμυαλγία ή στη γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα.

Ο κατάλογος των νοσημάτων, που προκαλούν αυξημένη CRP είναι μακρύς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Αποστήματα οδόντων και φλεγμονές στόματος
2. Συστηματικές λοιμώξεις
3. Εστιακές φλεγμονές
4. Ρευματολογικά νοσήματα
5. Φλεγμονώδη νοσήματα εντέρου
6. Καρκινώματα
7. Αυτοάνοσα νοσήματα
8. Νοσήματα αίματος
9. Κοκκιωματώδεις νόσοι
10. Τραύματα

Ορισμένα άτομα έχουν φυσιολογικώς αυξημένα επίπεδα CRP.
Παρόλο που η εξέταση CRP δεν είναι ειδική αρκετά ώστε να διαγνώσει κάποια συγκεκριμένη ασθένεια, εξυπηρετεί σαν ένας γενικός δείκτης για λοίμωξη και φλεγμονή, έτσι ώστε να θέτει σε επαγρύπνηση τους ιατρούς για περαιτέρω εξετάσεις και θεραπεία οι οποίες μπορεί να είναι απαραίτητες.

Τα επίπεδα της CRP μπορούν να αυξηθούν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης καθώς και με την χρήση χαπιών ελέγχου της κύησης ή με την θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης (πχ. Οιστρογόνα). Υψηλότερα επίπεδα της CRP έχουν επίσης παρατηρηθεί και σε παχύσαρκους.
Υψηλότερες τιμές CRP σχετίζονται με αυξημένο δείκτη σωματικής μάζας, με την ινσουλινοαντοχή και με το μεταβολικό σύνδρομο. Η τιμή της CRP είναι προγνωστική, ως ανεξάρτητος παράγοντας, για την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, ενώ μειώνεται με την βελτίωση της ινσουλινοαντοχής, την απώλεια βάρους και την σωματική άσκηση. Οι στατίνες ελαττώνουν την τιμή της CRP, ανεξαρτήτως της επίδρασης τους στο λιπιδαιμικό προφίλ, γεγονός που πιθανώς να εξηγεί την καδιοπροστατευτική δράση τους σε άτομα με φυσιολογικές τιμές LDL αλλά υψηλές τιμές CRP.
Μία άλλη εξέταση για την παρακολούθηση της φλεγμονής ονομάζεται  ταχύτητα καθίζησης των ερυθρών (ESR). Και στις δύο εξετάσεις η CRP είναι αυξημένη παρουσία φλεγμονής. Ωστόσο, η μεταβολή των επιπέδων της CRP μπορεί να γίνεται πιο σύντομα σε σχέση την μεταβολή στην ESR. Έτσι, η CRP ίσως πέσει σε φυσιολογικά επίπεδα αν γίνει η θεραπεία επιτυχώς, όπως σε μία αρθρίτιδα, αλλά η ESR μπορεί να παραμένει μη φυσιολογική για περισσότερο χρόνο.

Μεγάλη η σημασία που διαδραματίζει η CRP και στα καρδιαγγειακά νοσήματα, αναδεικνύοντας τον ρόλο της στις διεργασίες αθηροσκλήρωσης και αθηροθρομβογένεσης, με αποτέλεσμα την αύξηση των πιθανοτήτων ανάπτυξης καταστροφικών καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Σχεδόν 50% των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων, συμβαίνουν σε άτομα που είναι φαινομενικά υγιή και έχουν κανονικά ή ακόμη και χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.

Τα επίπεδα της CRP έχουν αποδειχθεί σε πολλές έρευνες ότι έχουν προγνωστική αξία για μελλοντικό κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου, ξαφνικού καρδιακού θανάτου και αρτηριακών προβλημάτων. Επίσης, τα επίπεδα της έχουν προγνωστική αξία σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα επεισόδια στεφανιαίας νόσου και για αυτούς στην οξεία φάση εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Πρόσφατα, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των Ηνωμένων Πολιτειών και η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας (AHA) εξέδωσαν οδηγίες για τη μέτρηση της Υψηλής Ευαισθησίας CRP (hs-CRP) ως μέρος της πρόληψης σφαιρικού κινδύνου για μελλοντικά καρδιαγγειακά προβλήματα.

Τα κριτήρια που τοποθετήθηκαν για τη μέτρηση της hs-CRP είναι τα ακόλουθα:

   Επίπεδα χαμηλότερα από 1 mg/dl ο κίνδυνος για μελλοντικό καρδιαγγειακό επεισόδιο είναι χαμηλός.
   Επίπεδα από 1-3 mg/dl ο κίνδυνος είναι μέτριος.
   Επίπεδα μεγαλύτερα από 3 mg/dl ο κίνδυνος είναι ψηλός.

Ως εκ τούτου, οι ειδικοί θεωρούν ότι η μέτρηση της «υψηλής ευαισθησίας» CRP (hs-CRP) μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον ως ένας πρώιμος διαγνωστικός δείκτης κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, παράλληλα με τον έλεγχο και των άλλων παραγόντων κινδύνου (σακχάρου, χοληστερίνης, ομοκυστεΐνης, κάπνισμα, υψηλή πίεση κλπ.)

Η πιο σημαντική όμως χρήση της CRP είναι η ανίχνευση του ψηλού κινδύνου σε άτομα που δεν έχουν άλλο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακό πρόβλημα.

Διαβάστε επίσης


Χυμός παντζάρια. Ένα φλιτζάνι την ημέρα ρίχνει την πίεση, αυξάνει την αντοχή, βοηθά στους ρευματισμούς, αποτοξινώνει. Συνταγή.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγουmedlabnews.gr iatrikanea

Το παντζάρι (Beta vulgaris)  ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Tο παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι είναι βολβοειδές λαχανικό και αναπτύσσεται μέσα στο χώμα. Θεωρείται υπερφάρμακο λόγω των πολλών και θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουν αρκετές ασθένειες χωρίς να καταφύγουμε σε φάρμακα. 


Η κατανάλωση ενός φλιτζανιού χυμού παντζαριού κάθε μέρα μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση του αίματος και μάλιστα άμεσα, σύμφωνα με βρετανική έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Hypertension.

Όπως είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου. Η αρτηριακή πίεση διακρίνεται σε συστολική (όταν η καρδιά χτυπάει, δηλαδή αντλεί αίμα) και διαστολική (όταν η καρδιά ηρεμεί ανάμεσα σε δύο χτύπους). Υψηλή θεωρείται συνήθως η αρτηριακή πίεση που ξεπερνά τα 140/90 mmHg.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου «Queen Mary», με επικεφαλής την καθηγήτρια φαρμακολογίας Αμρίτα Αλουβάλια έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 15 ασθενείς (οκτώ γυναίκες και επτά άνδρες) που έπασχαν από υπέρταση (140 έως 150 mmHg) και δεν έπαιρναν αντι-υπερτασικά φάρμακα.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσοι εθελοντές έπιναν 250ml χυμό παντζαριού, παρουσίαζαν μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά 10 mmHg. Η υποχώρηση της τιμής της αρτηριακής πίεσης ήταν αισθητή τρεις έως έξι ώρες μετά την κατανάλωση του χυμού, ενώ ήταν ανιχνεύσιμη και την επόμενη μέρα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ευεργετική δράση του παντζαριού οφείλεται στα νιτρικά άλατα που αυτό περιέχει και τα οποία μετατρέπονται σε μονοξείδιο του αζώτου μέσα στο αίμα. Αυτό το αέριο, με τη σειρά του, διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, διευκολύνοντας έτσι την κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια η αρτηριακή πίεση να μειώνεται.

Τα νιτρικά άλατα υπάρχουν στο έδαφος και αποτελούν πολύτιμες θρεπτικές ουσίες για τα φυτά, τις οποίες απορροφούν μέσω των ριζών τους.

Πάντως οι ερευνητές τονίζουν ότι πρέπει να γίνουν κι άλλες μελέτες για να επιβεβαιωθεί η δράση του χυμού παντζαριού σε βάθος χρόνου.
«Είμαστε ακόμα αβέβαιοι κατά πόσο αυτή η πτώση της αρτηριακής πίεσης διατηρείται μακροπρόθεσμα», τονίζει η Δρ Αλουβάλια, και δηλώνει έκπληκτη από το πόσο μικρή ποσότητα χυμού παντζαριού χρειάζεται για να μειωθεί η αρτηριακή πίεση σε σημαντικό βαθμό και σε σύντομο χρόνο. Γι' αυτό, συνέστησε στους ανθρώπους να τρώνε και άλλα λαχανικά πλούσια σε νιτρικά άλατα, όπως το μαρούλι.  
Πάντως οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι υπάρχει και μια παρενέργεια από την κατανάλωση του παντζαριού. Τα ούρα αλλά και τα κόπρανα αποκτούν μια παροδική κοκκινωπή απόχρωση.  

Σε παλαιότερο άρθρο μας είχαμε γράψει ότι ο χυμός των παντζαριών έχει την ιδιότητα να αυξάνει τις αντοχές των ατόμων κατά 16%. Τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό ο χυμός του παντζαριού  δημιουργεί λιγότερη κούραση και περισσότερες αντοχές. Αθλητές, άτομα που επιτελούν επίπονες και κουραστικές εργασίες, ηλικιωμένοι, άτομα που πάσχουν από διάφορες παθήσεις βλέπουν την κατάστασή τους και την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται με ένα ποτήρι παντζαρόζουμο την ημέρα. 
Επίσης πολύ ωφέλιμος θεωρείται ο χυμός γι αυτούς που πάσχουν από ρευματισμούς και αρθριτικά

Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αποτοξίνωση του ήπατος και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις ευεργετικές δράσεις του.  Ο χυμός από παντζάρι ενισχύει τη σωστή λειτουργία των νεφρών, του συκωτιού και των εντέρων, βοηθώντας το σώμα σας να αποβάλει τις άχρηστες ουσίες και τις τοξίνες πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.

Τα παντζάρια περιέχουν λίγες θερμίδες και χορταίνουν ταυτόχρονα. Μπορείτε να προσθέσετε τριμμένο παντζάρι στις σαλάτες σας για να ενισχύσετε την περιεκτικότητά του σε ίνες και να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα ή το υπερβολικό βάρος.


Καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα ούρα, αλλά και τα κόπρανα, γίνονται κόκκινα σε όσους καταναλώνουν παντζάρια, γι αυτό να μην ανησυχήσουν και νομίσουν ότι είναι αίμα.

Πώς φτιάχνετε χυμό με παντζάρι, καρότο και μήλο

Τώρα που γνωρίζετε γι’αυτό το μοναδικό και νόστιμο λαχανικό, είναι ώρα να μάθετε να φτιάχνετε το χυμό του! Θα σας παρουσιάσουμε μια θαυμάσια συνταγή που το συνδυάζει με δύο ακόμα υπερτροφές.

Εδώ και χρόνια οι Κινέζοι χρησιμοποιούν αυτό το «θαυματουργό ρόφημα» για να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν διάφορες ασθένειες.

Στις κύριες ιδιότητες του ροφήματος αυτού περιλαμβάνονται οι εξής:

Βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αποβολή των ελεύθερων ριζών.
Επιβράδυνση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.
Καθαρισμός του οργανισμού.


Υλικά
1 παντζάρι
1 καρότο
1 μήλο
1 φλιτζάνι νερό
1 λεμόνι (προαιρετικά)


Προετοιμασία
Πλύντε όλα τα υλικά και ξεφλουδίστε τα.
Τεμαχίστε τα σε μικρά κομμάτια.
Βάλτε τα όλα στο μπλέντερ μαζί με το χυμό του λεμονιού, αν το επιλέξετε.
Χτυπήστε τα μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές υγρό.
Προσθέστε μερικά παγάκια, αν προτιμάτε να πιείτε αυτό το ρόφημα κρύο.
Προσπαθείτε να το πίνετε δύο φορές την ημέρα: μόλις ξυπνάτε το πρωί με άδειο στομάχι και αργότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας ως σνακ.


Είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τα παντζάρια ωμά διότι κατά το μαγείρεμα χάνουν μέρος της θρεπτικής τους αξίας. Αυτός είναι ο λόγος που οι ειδικοί προτείνουν να τα καταναλώνετε με τη μορφή χυμού, ώστε να διατηρούν τα θρεπτικά τους συστατικά.


Διαβάστε 

Παντζάρια ένα ισχυρό φάρμακο που μας δώρισε η φύση. Πίνακας με θρεπτικά συστατικά.



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Τα παντζάρια είναι πλούσια σε μια ισχυρή φυτική χρωστική και αντιοξειδωτική ουσία την βητακυανίνη, η οπαία δίνει το βαθύ κόκκινο χρώμα σε αυτό το λαχανικό.

Η βητακυανίνη μπορεί να περιορίσει τη βλάβη που προκαλούν στον οργανισμό οι ελεύθερες ρίζες αλλά και να αναστείλει τη δημιουργία καρκινικών κυττάρων στο στομάχι, το έντερο, τους πνεύμονες, και το νευρικό σύστημα, σύμφωνα με κάποιες έρευνες. Βελτιώνει τη φυσική άμυνα του οργανισμού βοηθώντας στην αναγέννηση κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης περιέχουν διοξείδιο του πυριτίου, ζωτικής σημασίας για το υγιές δέρμα, τα νύχια, τους συνδέσμους, τους τένοντες και τα οστά.

Το παντζάρι (Beta vulgaris)  ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Tο παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι είναι βολβοειδές λαχανικό και αναπτύσσεται μέσα στο χώμα. Θεωρείται υπερφάρμακο λόγω των πολλών και θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουν αρκετές ασθένειες χωρίς να καταφύγουμε σε φάρμακα. 

Το παντζάρι, περιέχει σε μεγάλη ποσότητα κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, θείο, ιώδιο, σίδηρο, χαλκό, αλλά και ίχνη από σπάνια μέταλλα, όπως ρουμπίνιο και κάσιο. Παράλληλα περιέχει βιταμίνες Β1 και Β2 και φυσικά υδατάνθρακες, ίνες, αλλά και πρωτεΐνες.  
Οι Ρωμαίοι είναι εκείνοι που φρόντισαν για την συστηματική καλλιέργεια του στην Νότια Ευρώπη. Στην αρχαιότητα οι βολβοί του άγριου παντζαριού χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο σε περιπτώσεις πονοκεφάλων και οδοντόπονων. Ο Γαληνός και ο Διόσκουρος, πίστευαν ότι είχε μια ισχυρή αιμοποιητική δύναμη, κάτι που και σήμερα έχει αποδειχθεί. Γι αυτό συστήνουν, τα παιδιά που έχουν αναιμία να πίνουν χυμό παντζαριού. Αναφέρονται επίσης περιστατικά ατόμων που έπασχαν από λευχαιμία, να θεραπεύονται καταναλώνοντας ένα κιλό παντζάρια την ημέρα. Ακόμη οι βολβοί του παντζαριού έχουν χρησιμοποιηθεί ευεργετικά σε πολλές ηπατικές δυσλειτουργίες, αφού ενεργοποιούν την ηπατική αποτοξίνωση. Επίσης περιέχουν μια χρωστική που ονομάζεται βήτα-κυανίνη που παρέχει ισχυρή προστατευτική δράση έναντι διαφόρων εκφυλιστικών καταστάσεων. Η βητακυανίνη, βοηθάει στην αντιμετώπιση γνωστικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και τη γεροντική άνοια.

Οι ίνες που μας προμηθεύουν έχουν δείξει ότι υποστηρίζουν την εντερική λειτουργία και την εξισορρόπηση των επιπέδων χοληστερόλης.
Ο συνδυασμός των ινών που περιέχουν και της βήτα-κυανίνης φαίνεται να προστατεύουν τον εντερικό σωλήνα από εκφυλιστικά φαινόμενα. Η βητακυανίνη αποτρέπει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι, η οποία μπορεί να προκληθεί από την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, την παχυσαρκία, την ανεπάρκεια πρωτεϊνών, το διαβήτη κτλ.

Σε μελέτες που έγιναν πάνω σε ζώα, οι ίνες του βολβού έδειξαν ότι ενισχύουν τα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ενζύμων της υπεροξειδάσης και s-τρανσφεράσης της γλουταθειόνης, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των εξειδικευμένων λευκοκυττάρων που είναι υπεύθυνα για την απομάκρυνση των μη φυσιολογικών κυττάρων.
Ο χυμός των βολβών προστατεύει ακόμη από κυτταρικές αλλοιώσεις του στομάχου, σε περιπτώσεις κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφών πλουσίων σε νιτρικά άλατα (κυρίως επεξεργασμένα κρέατα), επειδή εμποδίζει το σχηματισμό νιτροζαμινών.

Ακόμα πολύ ωφέλιμος θεωρείται ο χυμός γι αυτούς που πάσχουν από ρευματισμούς και αρθριτικά. Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αποτοξίνωση του ήπατος και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις ευεργετικές δράσεις του.

Τα κόκκινα παντζάρια έχουν αρκετές ποσότητες μαγνησίου κι έτσι βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου. Προσοχή όμως, τα πράσινα παντζάρια περιέχουν οξαλικό οξύ, το οποίο δυσχεραίνει την απορρόφηση του ασβεστίου.

Ο χυμός των παντζαριών έχει την ιδιότητα να αυξάνει τις αντοχές των ατόμων κατά 16%. Η υψηλή περιεκτικότητα των παντζαριών σε νιτρικά ιόντα μειώνει τις απαιτήσεις του οργανισμού για οξυγόνο, καθιστώντας την γυμναστική πιο εύκολη. Υπεύθυνη για την βελτίωση των αντοχών κατά αυτόν τον τρόπο, είναι η μετατροπή των νιτρικών ιόντων σε μονοξείδιο του αζώτου. Τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό ο χυμός του παντζαριού  δημιουργεί λιγότερη κούραση και περισσότερες αντοχές. 
Αθλητές, άτομα που επιτελούν επίπονες και κουραστικές εργασίες, ηλικιωμένοι, άτομα που πάσχουν από διάφορες παθήσεις βλέπουν την κατάστασή τους και την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται με ένα ποτήρι παντζαρόζουμο την ημέρα.


Tα παντζάρια είναι πλούσια στο ένζυμο καταλάση, ένα από τα βασικότερα αντιοξειδωτικά ένζυμα το οποίο έχει την ιδιότητα να υπερασπίζεται τον οργανισμό μας από τις ελεύθερες ρίζες η δε ανεπάρκειά της-της καταλάσης- σχετίζεται 
με το άσπρισμα των μαλλιών, την αρθρίτιδα, την οστεοαρθρίτιδα και άλλες εκφυλιστικές νόσους του οργανισμού. Επίσης έχει αντικαρκινικές ιδιότητες και γι αυτό θεωρείται ότι προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη.

Tο φολικό οξύ που βρίσκεται στις φυτικές ίνες των παντζαριών, μπορεί να μειώσει τόσο τη χοληστερίνη, όσο και τα τριγλυκερίδια.

Τα παντζάρια περιέχουν μια ουσία, τη βηταΐνη, η οποία μειώνει τα επίπεδα ομοκυστεΐνης και θωρακίζει απέναντι σε διάφορες καρδιαγγειακές παθήσεις. Μεγάλες ποσότητες ομοκυστεΐνης στον οργανισμό μπορεί να ευθύνονται για φλεγμονές στα αιμοφόρα αγγεία. Η βηταΐνη είναι μια χολίνη η οποία συντελεί αποτελεσματικά στην μείωση της ομοκυστεΐνης και έτσι θωρακίζει την καρδιά μας.
Τα παντζάρια αποτελούν ένα φυσικό καθαρτικό και βοηθούν σε προβλήματα όπως η δυσκοιλιότητα και οι αιμορροΐδες. Επίσης, ο χυμός παντζαριού θεωρείται καλός σε προβλήματα όπως ο ίκτερος, κατά την οποία το σώμα χρειάζεται υγρά και υδατάνθρακες.

Ο βολβός παντζαριού και ιδιαίτερα τα φυλλώδη τμήματα του παντζαριού περιέχουν υψηλή συγκέντρωση οξαλικών αλάτων, οπότε τουλάχιστον η εκτεταμένη χρήση του δεν συνίσταται σε άτομα με ιστορικό οξαλικών λίθων ασβεστίου στους νεφρούς. Επίσης καλό είναι να γίνεται επαρκής αραίωση του πολτού με ικανή ποσότητα καθαρού νερού.

Καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα ούρα, αλλά και τα κόπρανα, γίνονται κόκκινα σε όσους καταναλώνουν παντζάρια, γι αυτό να μην ανησυχήσουν και νομίσουν ότι είναι αίμα.

Διαβάστε επίσης

Η ψωρίαση ΔΕΝ είναι μεταδοτική. Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν; ΔΕΝ κολλάει. Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει. 


Ακόμα και στην πιο στενή επαφή δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε δημιουργεί προβλήματα σε τρίτους. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, δεν μεταδίδεται, δηλαδή, αγγίζοντας το δέρμα ή τα ρούχα του πάσχοντος, ούτε είναι αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Η ψωρίαση, όπως πολλές παθήσεις όχι μόνο του δέρματος αλλά και άλλων οργάνων, είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού γενετικής προδιάθεσης και διαταραχής της λειτουργίας του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Μπορεί να νοσήσει οποιοσδήποτε ενήλικας συνήθως από 25-45 ετών και εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες. Προσβάλει άνδρες και γυναίκες σε 
ποσοστό 1,5%-3% του πληθυσμού.

Η επιδερμίδα ανανεώνεται συνεχώς ανά 45 περίπου ημέρες, δηλαδή ένα κύτταρο της βασικής στοιβάδας μεταμορφώνεται και φθάνει τελικά στην κεράτινη στοιβάδα, απ' όπου αποβάλλεται στο περιβάλλον, εντός του χρονικού αυτού διαστήματος. Στην ψωρίαση ο χρόνος αυτός ζωής του κυττάρου της επιδερμίδας μειώνεται δραματικά και φθάνει τις 4 ημέρες, δηλαδή τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται με πολύ εντονότερο από τον φυσιολογικό ρυθμό.
Αυτό γίνεται εξαιτίας των Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος τα οποία ενεργοποιούνται από κάποιο λάθος και έχει σαν αποτέλεσμα να πυροδοτήσει μια αντίδραση στα κύτταρα του δέρματος .

Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν;

  • Ψωρίαση σε πλάκες ή Η «κοινή» ψωρίαση, υπεύθυνη για το 80%. Βγαίνει και στο κεφάλι καθώς και στα νύχια χεριών και ποδιών. 
  • Η σταγονοειδής ψωρίαση, 
Η σταγονοειδής ψωρίαση είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή , υπολογιζόμενη στο 18% των περιπτώσεων της νόσου. Προσβάλλει, συχνότερα, παιδιά και νέους ενήλικες και χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες μικρές, ερυθρές, μεμονωμένες σταγονοειδείς πλάκες στο δέρμα.
  • Η ανάστροφη ψωρίαση, Η ανάστροφη ψωρίαση εμφανίζεται κυρίως στις μηρογεννητικές πτυχές και στις μασχαλιαίες κοιλότητες, ενώ η φλυκταινώδης και η ερυθροδερμική ψωρίαση μπορεί να προσβάλουν εκτεταμένες περιοχές του δέρματος και να συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα, όπως υψηλό πυρετό.
  • Η φλυκταινώδης ψωρίαση,

  • Η ερυθροδερμική ψωρίαση, και η

  • Η ψωριασική αρθρίτιδα (αρθροπαθητική ψωρίαση) Η ψωριασική αρθρίτιδα αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή ψωρίασης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη κλινικών εκδηλώσεων αρθρίτιδας και προ­ σβάλλει περίπου 1/1000 ανθρώπους του γενικού πληθυσμού. Στη χώρα μας το αντίστοιχο ποσοστό φαίνεται να είναι 0,17% των ενηλίκων. Η έναρξη, πολύ συχνά, παρουσιάζεται μεταξύ των ηλικιών 20 και 50 ετών, με μέση ηλικία έναρξης τα 38 έτη. To 10-30% των ασθενών με ψωρίαση, ανεξάρτητα από το μέγεθος της προσβεβλημένης επιφάνειας, αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα σε διάστημα 1-10 ετών μετά την εμφάνιση της δερματικής βλάβης.

Σε ποια σημεία βγαίνει η ψωρίαση;

Στους αγκώνες και στα γόνατα
στο πίσω μέρος του σώματος -χαμηλά στην πλάτη στο κεφάλι και στο πρόσωπο στις παλάμες, στις πατούσες και στα νύχια στα γεννητικά όργανα και στο στόμα

Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;

  • Κόκκινες παχιές πλάκες με ασημένιες ή λευκές στρώσεις 
  • Ξηρό ,πρησμένο ,σκασμένο δέρμα που πολλές φορές ματώνει 
  • Μικρά διάστικτα σημάδια
  • Φαγούρα , κάψιμο ,ερεθισμός
  • Παχιά νύχια χεριών και ποδιών σηκωμένα με εξογκώματα
  • Πρησμένες αρθρώσεις
  • Τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν οξύνσεις και υφέσεις.
Εκλυτικοί παραγοντες
Η ψυχική υπερένταση δεν αποτελεί αιτιολογικό αλλά εκλυτικό παράγοντα, δηλαδή μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου μόνο σε ένα γενετικά προδιατεθειμένο άτομο. Άλλοι εκλυτικοί παράγοντες πιθανόν να είναι:
Από λοιμώξεις (στρεπτόκοκκο) , πληγές ,κοψίματα, δείγματα , εγκαύματα, ξηροδερμία με το stress ,το κρύο , το κάπνισμα , τα οινοπνευματώδη, ορισμένα φάρμακα όπως οι ενώσεις λιθίου, οι β- αναστολείς και τα ανθελονοσιακά .
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
  • Οικογενειακό ιστορικό

  • Παθήσεις που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα
  • Stress
  • Παχυσαρκία

  • Κάπνισμα
Η διάγνωση είναι εύκολη;
Επειδή κάποιος που έχει ψωρίαση δεν σημαίνει ότι έχει όλα τα συμπτώματα που αναφέρουμε παραπάνω , γι’αυτό η διάγνωση δεν είναι τόσο εύκολη καμιά φορά. Ενδεχομένως να χρειασθεί να ληφθούν ξύσματα κυττάρων για μικροσκοπική εξέταση, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο άλλων παθήσεων.
Πώς θεραπεύεται;
Το ιδανικό θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, την ταχεία έναρξη δράσης, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρ­κεια ύφεσης της νόσου που επιτυγχάνεται με τη χορήγηση της αγωγής, καθώς και την ασφάλεια και ανεκτικότητα της θεραπείας.
Η ψωρίαση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδική δίαιτα. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι κάποιες συγκεκριμένες τροφές Βελτιώνουν, ή επιδεινώνουν την ψωρίαση. Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να Βοηθήσει, γενικά, οποιοδήποτε ασθενή, επομένως και τον ασθενή με ψωρίαση.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην ψωρίαση περιλαμβάνουν τοπικές θεραπείες (εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα), φωτοθεραπείες (χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα), συστηματικές θεραπείες (φάρμακα από το στόμα) και, τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα βιο­ τεχνολογίας, οι Βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα σε ενέσιμη μορφή).
Η θεραπεία της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, αφού οι ασθενείς διαφέρουν στον τύπο, στη σοβαρότητα και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Αυτό οφείλεται στη φύση της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια απρόβλεπτη πορεία και αντιμετωπίζεται μόνον εφόσον χορηγείται κάποιο φάρμακο σε κάποια δόση ή εφαρμόζεται κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδος, όπως η φωτο- χημειοθεραπεία.
Γενικά ισχύει ότι όσο σοβαρότερη είναι η μορφή της ψωρίασης, τόσο πτωχότερη είναι η συμμόρφωση του ασθενή με την τοπική θεραπεία, και ότι ο 1 στους 3 ασθενείς με ψωρίαση θεωρούν ότι οι θεραπευτικές μέθοδοι δεν είναι όσο επιθετικές θα έπρεπε. Επομένως, η θεραπευτική επιλογή και η ικανότητα του ιατρού θα πρέπει να εκτιμάται περισσότερο σε σχέση με τις προσδοκίες του ασθενή για το θεραπευτικό αποτέλεσμα, παρά με τη δική του κρίση για τη βελτίωση και τον έλεγχο της νόσου.
Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει κερατολυτικές και ενυδατωτικές ουσίες κορτικοστεροειδή ποικίλης ισχύος, την καλσιποτριόλη, την καλσιποτριόλη σε συνδυασμό με βηταμεθαζόνη, την καλσιτριόλη, την ταζαροτένη και τους αναστολείς της καλσινευρίνης pimecrolimus, και tacrolimus.
Σε αρχικές και μέτριες περιπτώσεις ακολουθείται εξωτερική (τοπική)θεραπεία . Συστήνονται μπάνια με κολλοειδές βρώμιο ,απλές μαλακτικές αλοιφές με κάλυψη, αλοιφές με βάση την πίσσα , την κορτιζόνη και παράγωγα της βιταμίνης–D. Σε μέτριες και σοβαρές περιπτώσεις συστήνεται φωτοθεραπεία που γίνεται με αυστηρή επίβλεψη του δερματολόγου. 

Σε σοβαρότερες περιπτώσεις ακολουθείται εσωτερική (συστηματική) θεραπεία. Εδώ χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. 



Η έρευνα των τελευταίων ετών οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης κατά πλάκας.

Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα και

2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτεΐνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα.

Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους. Έτσι, ενώ είναι αποτελεσματικά δεν προκαλούν τοξικότητα σε ζωτικά όργανα( ήπαρ/νεφροί) όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές θεραπείες.

Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής με ψωρίαση:

  • Όχι στο κάπνισμα και στα οινοπνευματώδη.
  • Προσοχή στις μολύνσεις , στις πληγές και στο πολύ ήλιο.
  • Προσπάθεια ελέγχου του stress
  • Έκθεση στον ήλιο για λίγο κάθε μέρα.
Έχει καταγραφεί ως αρνητικό, η έλλειψη στη διατροφική μας αλυσίδα σημαντικών λιπαρών αρωματικών οξέων και φυτικών ινών, το άγχος, ορμονικές διαταραχές και ενδεχόμενο ηλιακό ερύθημα

Τέλος να αναφέρουμε ότι ένα 50% όσων έχουν ψωρίαση έχουν αλλαγές στα νύχια. Επίσης από όξυνση σε όξυνση μπορούν να αλλάξουν οι τύποι της ψωρίασης . Ένα παιδί μετά από διάστικτη ψωρίαση μπορεί να μην την ξαναεμφανίσει . Ένα άτομο με κοινή ψωρίαση μπορεί στην επόμενη όξυνση να εμφανίσει γύρω από την κοινή και φλυκταινώδη ψωρίαση ή από κοινή να κάνει διάστικτη ή ερυθηματώδη ειδικά μετά από απότομο σταμάτημα της κορτιζόνης ή της κυκλοσπορίνης . Κλείνοντας να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο πράγμα η ψωρίαση και άλλο η ψώρα . Η ψώρα οφείλεται σε παράσιτο που εναποθέτει τα αυγά του κάτω από το δέρμα και προκαλεί έντονη φαγούρα (το μόνο κοινό στοιχείο με την ψωρίαση ) ιδίως τα βράδια.

Διαβάστε επίσης:

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων