MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Κατάθλιψη

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάθλιψη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατάθλιψη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το φάρμακο της κατάθλιψης λέγεται εξασφαλισμένο βασικό εισόδημα. Ένα πείραμα που έγινε στον Καναδά. Ανάλυση ψυχολόγου και βιβλιογραφία.

Δεν υπάρχουν σχόλια 0
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ.

medlabnews.gr iatrikanea 

Τη δεκαετία του 70 στον Καναδά, έγινε ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα.

Εξασφάλισαν σε όλους τους κατοίκους ενός μικρού χωριού ένα βασικό εισόδημα, που θα τους έφτανε να ζήσουν άνετα χωρίς να χρειάζεται να συμπληρώνουν εισόδημα με εργασία. 

Τους είπαν ότι δεν χρειαζόταν να κάνουν κάτι, ούτε να δώσουν κάποιο αντάλλαγμα για αυτό. Το σκεπτικό που περίμεναν οι ερευνητές να επιβεβαιώσουν, ήταν ότι οι κάτοικοι θα σταματούσαν τις δουλειές τους, αφού θα είχαν χρήματα πια για να ζουν.
Τα αποτελέσματα μετά από μερικά χρόνια ήταν ανατρεπτικά. Σχεδόν κανένας δεν εγκατέλειψε τη δουλειά του, περισσότεροι άνθρωποι σπούδαζαν, τα ποσοστά θνησιμότητας των νεογνών μειώθηκαν, οι άνθρωποι ενθαρρύνθηκαν και έγιναν πιο διεκδικητικοί, δηλαδή δεν συμβιβάζονταν πλέον με άθλιες συνθήκες δουλειάς, αλλά αναζητούσαν καλύτερες προοπτικές για τον εαυτό τους.
Το κυριότερο; Η ποιότητα ζωής βελτιώθηκε. Τα ποσοστά ψυχικής διαταραχής μειώθηκαν δραματικά, με το άγχος την κατάθλιψη και άλλες νόσους να βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση. (Για άγνωστους λόγους τα πορίσματα αυτού του πειράματος με την πανανθρώπινη αξία, ποτέ δεν εκδόθηκαν επίσημα και δεν επαναλήφθηκε ποτέ κάτι ανάλογο.)
Κάτσε, μισό λεπτό: Αν η κατάθλιψη είναι βιολογική αρρώστια, όπως μας λένε οι φαρμακοβιομηχανίες εν χορώ με τους επικεφαλής της ψυχικής υγείας των υπουργείων και των κυβερνήσεων, πως συνέβη αυτό; Δεν βγαίνει νόημα. Τα Ηνωμένα Έθνη μας έχουν πάντως προειδοποιήσει ότι προσπαθούμε να απαντήσουμε λάθος στο ζήτημα της κατάθλιψης.
Τι δεν έχουμε καταλάβει καλά;
Υπάρχει λοιπόν, από τη μία, η θεωρία ότι η κατάθλιψη είναι θέμα δυσλειτουργίας του εγκεφάλου, διαταραχής ορμονών και νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη. (Τέλεια τα νέα για της Φαρμακοβιομηχανίες, που βγάζουν περί τα 15 δισεκατομμύρια ανά έτος από τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα και μόνο.)
Αλλά από την άλλη, οι εξέχοντες γιατροί των Ηνωμένων Εθνών, μας προειδοποιούν ότι αυτή η θεωρία είναι “επιλεκτική χρήση των ερευνών, που κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό και πρέπει να εγκαταλειφθεί.” Στην έκθεση που εξέδωσαν τα Ηνωμένα Έθνη τον Απρίλιο του 2017 διαβάζουμε ότι:
Η υγεία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ψυχική υγεία, και ότι όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να ζήσουν σε ένα περιβάλλον με ευημερία, υγεία και αξιοπρέπεια. Ότι τα υψηλά ποσοστά κατάθλιψης συνδέονται άμεσα με τις διακρίσεις ,τις αδικίες, την ανισότητα, την βία, ψυχολογική και σωματική, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επίσης τονίζει ότι:
” Η ψυχική υγεία παράγεται κοινωνικά. Η παρουσία ή απουσία της ψυχικής υγείας είναι ένας κοινωνικός δείκτης και απαιτεί κοινωνικές μαζί με τις ατομικές λύσεις”.
Δηλαδή σε δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες, σε συνθήκες φτώχειας, ανεργίας και ανασφάλειας ευδοκιμεί η κατάθλιψη. Bingo.
Το να πούμε λοιπόν ότι η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια αποκλειστικά βιολογική, είναι λανθασμένο και επικίνδυνο. Χρειάζεται να παραδεχτούμε ότι ο σύγχρονος πολιτισμός απέτυχε να απαντήσει στα ανθρώπινα προβλήματα και, αναβιώνοντας έναν ιδιότυπο ανιμισμό, έβαλε στο επίκεντρο την ψυχική υγεία των παντοδύναμων Αγορών. Υπερβολή; Όχι και τόσο αν ανακαλέσουμε στη μνήμη μας μια φράση που ακούμε πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια:
“Η πολιτική/οικονομική αστάθεια προκαλεί ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ στις αγορές”.
Όταν οι πρωταρχικές κρατικές προσπάθειες είναι προσπάθειες για να μην διαταραχθεί η ψυχική υγεία των αγορών, βάζουν σε δεύτερη μοίρα και σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών.
Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν;
«Το γεφύρωμα του χάσματος ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, θα σώσει εκατομμύρια ζωές» έρχεται να δώσει την απάντηση η μη κυβερνητική οργάνωση Save the Children.
Χμ. Απίθανο σενάριο. Γιατί; Όταν επί χρόνια οι απολογητές των μνημονίων και της λιτότητας προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι καταθλιπτικοί είναι ψυχιατρικά περιστατικά και βιολογικά διαταραγμένοι άνθρωποι, και ότι οι αυτοκτονίες δεν έχουν καμία ή μικρή σχέση με την κρίση, όταν έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία πολιτική και μιντιακή, για να μας πείσει ότι το να κόψουμε βασικά είδη διατροφής, να ζούμε χωρίς θέρμανση, χωρίς εργασία και εισόδημα, χωρίς υγεία και ελπίδα για το μέλλον, μας αξίζει γιατί αμαρτήσαμε ως λαός, δεν διαφαίνεται στο άμεσο μέλλον να μας δώσει οφέλη και να αλλάξει προσανατολισμό.
9. “Δεν είναι το οικονομικό το μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν οφείλεται, δηλαδή, η αλματώδης αύξηση των αυτοκτονιών σε οικονομικούς λόγους. Αλλοι αυτοκτονούν επειδή έχασαν τα λεφτά τους στο καζίνο κι άλλοι από ερωτική απογοήτευση» δήλωση του Γρηγόρη Ψαριανού.” Πηγή: H Aυγή επιτίθεται στον Ψαριανό: Πρόκειται για έναν κυνικό, συναισθηματικά απονεκρωμένο άνθρωπο | iefimerida.gr
Aπό την ψυχολόγο Εύη Νικολοπούλου


Η κατάθλιψη έχει άμεση συσχέτιση με το μικροβίωμα του εντέρου

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια Βικτώρια Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Η σχέση μικροβίων και ψυχικής υγείας αποτελεί θέμα επιστημονικής συζήτησης εδώ και μερικά χρόνια. Η κατάθλιψη μπορεί να είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου, αλλά δύο νέες μελέτες υποδηλώνουν ότι ορισμένα βακτήρια του εντέρου μπορεί να πυροδοτούν συμπτώματα της πάθησης αυτής.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα ευρήματά τους δεν αποδεικνύουν ότι κάποιο από τα βακτήρια στο έντερο προκαλεί άμεσα την κατάθλιψη. Ωστόσο, αυτό που εντόπισαν, είναι μια ισχυρή συσχέτιση που θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για νέους διαγνωστικούς βιοδείκτες για τη διαταραχή της διάθεσης.

Η ιδέα ότι το μικροβίωμα του εντέρου μας μπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή μας δεν είναι καινούργια. Ερευνητές έχουν αποκαλύψει πολλές συσχετίσεις εντέρου-εγκεφάλου που υποδηλώνουν ότι οι βακτηριακοί πληθυσμοί στο έντερο συνδέονται με την καταθλιπτική συμπεριφορά.

Οι δυο νέες μελέτες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος HELIUS (Healthy Life in an Urban Setting), στο οποίο συμμετέχουν 23.000 άτομα που ζουν στο Άμστερνταμ. Το HELIUS επικεντρώνεται στις διαφορές στην υγεία μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων που ζουν στο ίδιο αστικό περιβάλλον.

Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, εξέτασε περίπου 3.000 συμμετέχοντες από έξι διαφορετικές εθνότητες. Η μοναδική εθνοτική σύνθεση των συμμετεχόντων, επέτρεψε στους ερευνητές να εξετάσουν για πρώτη φορά πώς οι εθνοτικές διαφορές επηρεάζουν τη σχέση εντέρου και ψυχικής κατάστασης.

Συνολικά, η μελέτη διαπίστωσε σταθερές συσχετίσεις μεταξύ της γενικής μικροβιακής ποικιλομορφίας και της κατάθλιψης, ανεξάρτητα από την εθνικότητα. Ουσιαστικά, όσο πιο ποικιλόμορφος ήταν ο βακτηριακός πληθυσμός του εντέρου ενός ατόμου τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να εμφανίσει κατάθλιψη.

Η έρευνα εντόπισε διαφορές στον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης μεταξύ των εθνοτήτων, οι οποίες όμως θα μπορούσαν να εξηγηθούν από τις παραλλαγές στη σύνθεση του μικροβιώματος του κάθε ατόμου. Ο Τζος Μπος, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη, υποθέτει ότι οι διατροφικές διαφορές μεταξύ των εθνοτικών ομάδων που ζουν στο ίδιο αστικό περιβάλλον θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη σχέση μικροβιώματος-κατάθλιψης.

«Οι σημαντικές εθνοτικές διαφορές στην κατάθλιψη φαίνεται όντως να σχετίζονται με εθνοτικές διαφορές στο μικροβίωμα», δήλωσε ο Μπος. «Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί συμβαίνει αυτό. Η συσχέτιση αυτή δεν προκλήθηκε από διαφορές στον τρόπο ζωής (κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ) και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Για παράδειγμα, η διατροφή θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιο ρόλο».

Η δεύτερη μελέτη εστίασε πιο συγκεκριμένα στα είδη βακτηρίων του εντέρου που θα μπορούσαν να σχετίζονται με την κατάθλιψη. Αρχικά, οι ερευνητές ανέλυσαν προσεκτικά δείγματα κοπράνων από περίπου 1.000 άτομα από μια συνεχιζόμενη μελέτη για την υγεία του πληθυσμού στο Ρότερνταμ για να εντοπιστούν οι συσχετίσεις μεταξύ συγκεκριμένων βακτηρίων και συμπτωμάτων κατάθλιψης. Δεκατρία είδη βακτηρίων συσχετίστηκαν άμεσα με συμπτώματα κατάθλιψης.

«Η μελέτη βρήκε πειστικά στοιχεία για αύξηση των βακτηριακών ομάδων Sellimonas, Lachnoclostridium, Hungatella και μείωση των Ruminococcus, Subdoligranulum, LachnospiraceaeUCG001, Eubacterium-ventriosum και Ruminococcusgauvreauiigroup στα έντερα των ατόμων με περισσότερα καταθλιπτικά συμπτώματα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Oxford Population Health, συνεργάτης της μελέτης.

«Η ανακάλυψη της συσχέτισης μεταξύ του Sellimonas και των συμπτωμάτων κατάθλιψης είναι το σημαντικότερο νέο εύρημα αυτής της μελέτης. Είδη βακτηρίων που ανήκουν στο γένος Sellimonas εμπλέκονται σε διάφορες φλεγμονώδεις ασθένειες και μπορεί να σχετίζονται με τη φλεγμονή που παρατηρείται σε ασθενείς με κατάθλιψη».

Τα ευρήματα της μελέτης του Ρότερνταμ επικυρώθηκαν στη συνέχεια σε μια ομάδα 1.500 ατόμων από τη μελέτη HELIUS. Αυτό επιβεβαίωσε τη σχέση μεταξύ της κατάθλιψης και του μικροβιώματος σε ένα από τα μεγαλύτερα μέχρι σήμερα δείγματα ανθρώπων. Βέβαια, το ερώτημα είναι αν αυτά τα μικρόβια του εντέρου συμβάλλουν πραγματικά στην κατάθλιψη ενός ατόμου ή αν άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με την κατάθλιψη προκαλούν αυτές τις αλλαγές στο μικροβίωμα.

Η Νατζάφ Αμίν, συν-συγγραφέας της μελέτης της Οξφόρδης, δήλωσε ότι η αιτιώδης σχέση είναι ακόμη ασαφής. Ορισμένα από τα βακτήρια που εντοπίστηκαν στη μελέτη είναι γνωστό ότι συνθέτουν αρκετούς βασικούς νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη διάθεση και την κατάθλιψη, οπότε είναι απολύτως εύλογο να υποθέσουμε ότι το μικροβίωμα παίζει αιτιώδη ρόλο στην κατάθλιψη. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, είναι εξίσου εύλογο να υποθέσουμε ότι η κατάθλιψη οδηγεί σε άλλες φυσιολογικές αλλαγές που στη συνέχεια μεταμορφώνουν το μικροβίωμα.

Ίσως το πιο άμεσο αποτέλεσμα αυτών των μελετών είναι η διαπίστωση ότι μπορεί να υπάρχει ένα είδος καθολικής υπογραφής των βακτηρίων του εντέρου για την κατάθλιψη. Αυτό σημαίνει ότι οι γιατροί θα μπορούσαν να μπορούν να διαγνώσουν αντικειμενικά την κατάθλιψη σε ασθενείς χρησιμοποιώντας βιοδείκτες μικροβιώματος.

«Αυτό που ψάχνουμε να εντοπίσουμε είναι τα βακτήρια που σχετίζονται με τη μείζονα κατάθλιψη», δήλωσε η Αμίν. «Αυτό θα μας βοηθήσει στην αναζήτηση ενός βιοδείκτη για την κατάθλιψη που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντικειμενική μέτρηση για τον εντοπισμό των περιπτώσεων – κάτι που λείπει προς το παρόν», κατέληξε η επιστήμονας.

ΠΗΓΗ: New Atlas

Διαβάστε επίσης

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Οι αιτίες της μοναξιάς. Ο φόβος της μοναξιάς

Δεν υπάρχουν σχόλια 0
της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Το έντονο πρόβλημα της μοναξιάς που αυξάνεται ολοένα και περισσότερο σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνει μία μεγάλη διεθνής μελέτη σε 113 χώρες τονίζοντας πως επηρεάζει αρνητικά όχι μόνο την ψυχική υγεία αλλά και τη σωματική. 

Οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες κατά τους επιστήμονες εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα μοναξιάς σε σχέση με άλλες περιοχές.

Είναι πιθανό ένας άνθρωπος να περιτριγυρίζεται από έναν σεβαστό αριθμό ατόμων, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, μια εκτεταμένη οικογένεια, από έναν σύντροφο ή ακόμη και να συζεί με κάποιον και παρ' όλα αυτά να αισθάνεται μοναξιά. Να βιώνει κατά κάποιο τρόπο μια συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση. 

Μια απόσταση που αδυνατεί να γεφυρώσει ή ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει. Τότε μιλάμε για το αίσθημα της μοναξιάς. Και είναι διαφορετικό από την μοναχικότητα.

Η μοναξιά και η μοναχικότητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Μερικές φορές θέλεις να είσαι απλά ο εαυτός σου, να δεις βαθιά μέσα σου, να σκεφτείς, να νιώσεις. Τότε επιθυμείς τη μοναχικότητα.

Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός που νιώθει μοναξιά είναι και στην πραγματικότητα μόνος του. Αυτό βέβαια δεν είναι αλήθεια. Μπορούμε κάλλιστα να βρισκόμαστε με άλλα άτομα και μάλιστα σε οικείο περιβάλλον και παρ’ όλα αυτά να νιώθουμε απελπιστικά μόνοι. Η λέξη “μοναξιά” ετυμολογικά σημαίνει την κατάσταση της απομόνωσης και της έλλειψης επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους. Η μοναξιά συνήθως βιώνεται ως ένα θλιβερό συναίσθημα που συνοδεύεται πολλές φορές από ψυχική κούραση, πικρία, ή ακόμη και απόγνωση. 

 Για να καταλάβουμε καλύτερα όμως την έννοια της μοναξιάς είναι απαραίτητο να εξετάσουμε ορισμένους από τους τρόπους με τους οποίους τη βιώνουμε.

Αιτίες της μοναξιάς

  • όταν είμαστε μόνοι και νιώθουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή
  • όταν μας λείπουν οι συναισθηματικοί δεσμοί που είχαμε στο παρελθόν
  • όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αλλαγές στη ζωή μας
  • όταν νιώθουμε ότι δεν υπάρχει κανείς στη ζωή μας με τον οποίο να μπορούμε να μοιραστούμε συναισθήματα και εμπειρίες
  • όταν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αποδεκτοί, αγαπητοί ή άξιοι, ακόμα και αν οι άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη για εμάς. 

    Πώς βιώνουμε την μοναξιά

    • Με οργή, εχθρότητα, εκνευρισμό
    • Με το αίσθημα του να μην νιώθουμε αποδεκτοί, το άγχος, την σύγχυση την θλίψη και την αποθάρρυνση.
    • Με την εξάντληση και αίσθημα κενού, καθώς γινόμαστε παθητικοί και απόμακροι.
    • Την απομόνωση.

      Η απομόνωση δημιουργεί αισθήματα μοναξιάς, απογοήτευσης, θλίψης, παραίτησης. Το παρόν γίνεται σκληρό και το παρελθόν εισβάλλει απαιτώντας τον απολογισμό του. Οι επιθυμίες, τα θέλω, οι στόχοι, οι σχέσεις που έμειναν μετέωρες και ανολοκλήρωτες ζητούν την πραγμάτωσή τους αλλά προσκρούουν στην αίσθηση της έλλειψης χρόνου. Ο θάνατος μοιάζει κοντά, κοντύτερα από ποτέ, και ο φόβος που δημιουργεί η αίσθηση του γίνεται συχνά ακινητοποιητικός.  

      Η μοναξιά γίνεται πιο έντονη όταν διαστρεβλώνουμε τη σημασία της, σκεπτόμενοι με τους παρακάτω τρόπους: 
      «η μοναξιά αποτελεί σημάδι αδυναμίας ή ανωριμότητας», 
      «για να νιώθω μοναξιά κάτι δεν πάει καλά με εμένα», 
      «είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθει έτσι».

      Κάποιος που σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο πιθανότατα αντιλαμβάνεται τη μοναξιά σαν αποτέλεσμα «εσωτερικής μειονεξίας». Αυτή η πεποίθηση όμως ενδέχεται να δημιουργήσει δυσκολίες στην προσέγγιση άλλων ανθρώπων και στη δημιουργία σχέσεων μαζί τους, καθώς και στη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες. 

      Η δυσκολία του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί, να προσφέρει και να λάβει από τους γύρω του, μπορεί να τον οδηγήσει στην κατάθλιψη δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί στη μοναξιά λόγω φόβου.

      Το συναισθηματικά εξαρτημένο άτομο βασίζεται στους άλλους προκειμένου να καλύψει τις συναισθηματικές του ανάγκες, να αποφύγει τον πόνο και να διατηρήσει τη συναισθηματική του ισορροπία. Βαθιά μέσα του υπάρχει η πεποίθηση ότι πρέπει να είναι αφοσιωμένος σε κάποιον για να μπορέσει να επιβιώσει και να είναι πλήρης. Φοβάται πολύ το ενδεχόμενο της μοναξιάς και συχνά προσκολλάται σε προβληματικές ή ακόμη και επικίνδυνες σχέσεις αντί να αντιμετωπίζει τον πόνο και τους φόβους του. 

      Ο φόβος της μοναξιάς. 

      Οι γυναίκες κυριολεκτικά υποφέρουν από την « απουσία» του άνδρα στη ζωή τους και καταλήγουν να δημιουργούν σχέσεις « υψηλού κόστους», με φτωχά αποτελέσματα.

      Η μοναξιά μέσα στη σχέση δημιουργείται από την απομάκρυνση του ζευγαριού που δε μπορεί και δε γνωρίζει πως να ξαναχτίσει την επαφή του όταν αυτή κλονιστεί. απομάκρυνση του ζευγαριού Η επικοινωνία των συντρόφων μειώνεται και η οικειότητα τους φθίνει. Αυτό προκαλεί προβλήματα όχι μόνο στη ψυχική τους επαφή αλλά και στη σεξουαλική τους ζωή.

      Δυστυχώς δημιουργούμε τόσες απαιτήσεις και προσδοκίες από τους άλλους όσο και από τον εαυτό μας που πολλές φορές η συμβίωση γίνεται αφόρητη. Αυτό είναι σε συνάρτηση με το σύστημα αξιών που υπάρχει στη σημερινή εποχή όπου η απόκτηση υλικών αγαθών έχει υποκαταστήσει τα πάντα, από την αγάπη των γονιών μέχρι και την αξία του εαυτού μας. Άλλωστε είναι πιο εύκολο να αποκτηθούν απ’ ότι η αυτογνωσία, που για ν’ αποκτηθεί χρειάζεται να έρθουμε σε επαφή με τα σκοτεινά σημεία του εαυτού μας.

      Η καλύτερη προφύλαξη από μια λανθασμένη επιλογή ερωτικού συντρόφου είναι η αυτογνωσία, η αυτοπεποίθηση, η αυτονομία και η διαχείριση του φόβου της μοναξιάς. Να γνωρίζουμε ποιές ακριβώς είναι οι επιθυμίες μας, πάντα σε ρεαλιστικό επίπεδο. Τι θέλω, πως το θέλω, από τί μπορώ να παραιτηθώ και από τί όχι. Αν π.χ οι διαφορές βρίσκονται στο χώρο των αξιών, όπως είναι η τάση ενός άνδρα να έχει πολλαπλή σεξουαλική δραστηριότητα, η αδυναμία του να δεσμευτεί, η εγωκεντρικότητα, δεν παίρνουν διαπραγμάτευση. Άλλες διαφορές που εμείς κρίνουμε ως δευτερεύουσες, μπορούν να γίνουν θέματα διαλόγου και, εφόσον υπάρχει καλή πρόθεση και κοινή επιθυμία δέσμευσης, ασφαλώς μπορούν να ξεπεραστούν με αμοιβαία βήματα αλλαγής και προσεγγίσεις.

      Η μοναξιά είναι κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Διάφορες έρευνες δείχνουν ότι το ένα τέταρτο των ενήλικων βιώνουν επώδυνα αισθήματα μοναξιάς τουλάχιστον κάθε λίγες εβδομάδες, ενώ τα ποσοστά είναι υψηλότερα για τους εφήβους και τους νέους.

      Η μοναξιά δεν πρέπει να μεταφράζεται παρά ως ένα σημάδι ότι σημαντικές μας ανάγκες δεν ικανοποιούνται. Για αυτό είναι σημαντικό να εντοπίζουμε αυτές τις ανάγκες που μπορεί να περιλαμβάνουν ανάγκη ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων ή αυτοπεποίθησης, την ανάγκη απόκτησης φίλων, ή την ανάγκη εύρεσης δραστηριοτήτων που θα προσφέρουν προσωπική ικανοποίηση. 

      Η απόκτηση αυτογνωσίας παίζει ουσιαστικό ρόλο για να έχουμε υγιείς προσωπικές σχέσεις. Χρειάζεται να έρθουμε σε επαφή με τον εσωτερικό πόνο, την αίσθηση κενού και τους φόβους μας και να μάθουμε νέους, πιο “υγιείς” τρόπους να διαχειριζόμαστε αυτή την οδύνη. 

      Ακόμα κι αν δεν έχεις αυτό που θες, κάθε βήμα σου, σου προσφέρει μια γνώση. Και σε οδηγεί στο επόμενο. Το πιο σημαντικό είναι να μην πολεμάς τον εαυτό σου, και να απαλλαγείς από εσφαλμένες προσδοκίες. Για λάθος πράγματα ή που τις έχεις υιοθετήσει από τρίτους. Αποδοχή του πραγματικού σου εαυτού και των επιθυμιών του, θα σε οδηγήσει πιο κοντά στην ευτυχία.

      Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τη μοναξιά ως μια κατάσταση ή ένα συναίσθημα που μπορεί να αλλάξει και όχι σαν ένα «ελάττωμα» ή «μόνιμο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας». Η μοναξιά είναι κοινή εμπειρία όλων των ανθρώπων. Χρειάζεται να είμαστε «ανοιχτοί» σε νέες εμπειρίες, γνωριμίες, αλλαγές στη ζωή μας. Οι εμπειρίες του παρελθόντος είναι κάτι που μας μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό μας και τους άλλους αλλά δεν πρέπει να καθορίζει το παρόν μας πχ. κάθε άνθρωπος που συναντάμε είναι μοναδικός και επομένως διαφορετικός και δεν πρέπει να τον κρίνουμε με βάση άλλους ανθρώπους που συναντήσαμε στο παρελθόν. Χρειάζεται να πάρουμε το ρίσκο να πλησιάσουμε τους άλλους και να τους αφήσουμε να μας πλησιάσουν. Οι μοναχικές μας στιγμές είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, μια ευκαιρία για αυτονομία και φροντίδα των συναισθημάτων μας. Μπορούμε να αναπτύξουμε καινούργιες δραστηριότητες που μας ενδιαφέρουν και μπορούμε να συναντήσουμε ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα.

      Διαβάστε επίσης

      Λέμε ΟΧΙ στην κατάθλιψη και τη μελαγχολία των εορτών. Τι μπορείτε να κάνετε;.

      Δεν υπάρχουν σχόλια 0

      της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea
      

      Οι γιορτές αποτελούν μια ιδιαίτερα στρεσογόνα περίοδο που πολλές φορές μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να μην επιτρέπει  πολλούς να γιορτάσουν και να μην μπορούν να ταυτιστούν με την εορταστική διάθεση, που γενικώς επικρατεί την περίοδο των εορτών. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η κατάθλιψη ή η καταθλιπτική διάθεση έχει υπολογιστεί ότι αυξάνεται σχεδόν κατά δέκα τοις εκατό την περίοδο αυτή.

      Η ιδιαίτερη αυτή καταθλιπτική διάθεση, πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο το οποίο επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένης και της προσωπικότητας του κάθε ατόμου. Ανάμεσα στους παράγοντες που το προκαλούν συγκαταλέγονται το στρες, η κούραση, οι υπέρμετρες ή μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και προσδοκίες, η υπερ-εμπορευματοποίηση των γιορτών, οι οικονομικές δυσκολίες και η δυσκολία του να βρεθεί κανείς με συγγενείς και φίλους, για διάφορους λόγους, που μπορεί να περιλαμβάνουν θάνατο ή αρρώστια των προσφιλών ατόμων, απόσταση, ή ρήξη στις σχέσεις. Οι απαιτήσεις που σχετίζονται με ψώνια, οι φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, όλα αυτά συνεισφέρουν στα συναισθήματα έντασης κι εκνευρισμού.


      Δεν είναι τυχαίο ότι καταγράφεται δραματική αύξηση στα περιστατικά κατάθλιψης αλλά και αυτοκτονιών τα τελευταία χρόνια, γεγονός που αποδίδεται κυρίως στη οικονομική κρίση, που περνά η χώρα μας και συνεπώς στην ανεργία και τα οικονομικά προβλήματα των Ελλήνων αλλά και στα πολλά προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία.

      Όμως πρέπει ή καλύτερα επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση πρώτα για εμάς αλλά και για τους γύρω μας, την οικογένεια πολύ δε περισσότερο αν υπάρχουν παιδιά.


      Τι μπορείτε να κάνετε, για να απολαύσετε τις εορταστικές μέρες όσο γίνεται καλύτερα;

      Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να βελτιώσετε με όποιο τρόπο μπορείτε τη διάθεση σας, να φέρεστε όσο καλύτερα μπορείτε στον εαυτό σας και να κάνετε κάποιες ουσιαστικές αλλαγές στην καθημερινότητα σας, αλλά σε μια λιγότερο πιεστική περίοδο:
      • Περπατήστε, πηγαίνετε να δείτε μια ταινία, κυκλοφορήστε και κάντε πράγματα που δεν κάνετε καθημερινά. Απλά πράγματα που δεν είναι ανάγκη να σχετίζονται με ιδιαίτερα έξοδα. Όμως η αλλαγή από την καθημερινότητα προσφέρει στην βελτίωση της διάθεσης.
      •   Μια πολύ καλή συμβουλή για να νιώσετε καλύτερα είναι να προσφέρετε στους συνανθρώπους σας ό,τι μπορείτε και ό,τι έχουν ανάγκη, όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή αυτό θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα Βρείτε κάποιον ο οποίος να χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από ότι εσείς και θυμηθείτε ότι η προσφορά αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι των εορτών. Αυτό θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και αξίες στη ζωή.
      •   Προσπαθήστε να τηρήσετε ισορροπία ανάμεσα στην κατανάλωση του φαγητού, στην άσκηση, στην ξεκούραση και στον ύπνο. Όλοι αυτοί είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες που θα μπορέσουν να σας εξασφαλίσουν μια καλύτερη ψυχολογική διάθεση σε όλη τη διάρκεια των εορτών.
      •   Προσπαθήστε να μην επιβαρύνετε την τσέπη σας με αλόγιστα έξοδα. Κάντε ένα προγραμματισμό για το ποσό που μπορείτε να ξοδέψετε για δώρα. Διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι να αγχωθείτε για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, μεγαλύτερο από αυτό της εορταστικής περιόδου. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται, ότι τα συμβολικά δώρα τις περισσότερες φορές είναι και τα καλύτερα!
      •   Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να δηλητηριάζεται με αρνητικά συναισθήματα και ξεκινήστε την νέα χρονιά από την αρχή. Λίγη αισιοδοξία και θετική σκέψη δεν βλάπτει. Επειδή για πολλούς αυτές οι μέρες, που συμπίπτουν με την αλλαγή του χρόνου, αποτελούν αφορμή για απολογισμό ζωής, δεν είναι απαραίτητο να εστιάσουμε μόνο στα ανεκπλήρωτα όνειρα και στις απώλειες που έχει φέρει το πέρασμα του χρόνου. Μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε και θετικά σημεία σε σχέση με άλλοτε, όπως και καλά σημάδια για το μέλλον.
      •   Μην αφήνετε τα προβλήματα να καθορίζουν τη διάθεση σας. Προβλήματα ειδικά αυτήν την εποχή έχουν πια όλοι. Μικρά μεγάλα. Καλό θα ήταν λοιπόν να αφήνατε την επίλυση τους για μετά τις γιορτές και να προσπαθήσετε να τα βγάλετε για λίγο από το μυαλό σας.
      •   Προσπαθήστε να μην επηρεάζεστε από το ενθουσιώδες εορταστικό κλίμα των τηλεοπτικών εκπομπών, με αποτέλεσμα να κάνετε συγκρίσεις που εμφανίζουν σε μειονεκτική θέση τον εαυτό σας και τις καταστάσεις της ζωής σας. Η πραγματική ζωή δεν είναι ποτέ τόσο ρόδινη και ευτυχισμένη όσο, κατεξοχήν αυτή την περίοδο, αναπαράγεται στην τηλεόραση.
      •   Τέλος προσπαθήστε να αγαπήσετε τον εαυτό σας, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω σας. Νιώστε ότι είστε ευλογημένοι που έχετε την υγεία σας και ότι έχετε πάνω από όλα την καλή πρόθεση να προσπαθήσετε για σας τους ίδιους.
      •   Αν παρόλα αυτά ανησυχείτε και παρατηρείτε ότι η διάθεση σας παραμένει ίδια, έχετε εντοπίσει δυσκολία στον ύπνο, ή είστε ιδιαίτερα ευσυγκίνητοι, καλό θα ήταν να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ειδικού.

      Και τέλος, θυμηθείτε ότι η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται μόνο εν τη γενέσει της και με τη δύναμη της θέλησης. Αυτές οι εορταστικές ημέρες ας αποτελέσουν την αφετηρία μιας νέας φιλοσοφίας ζωής.

      Διαβάστε επίσης

      Mobbing (όχι bulling) ψυχολογική παρενόχληση, βία στην εργασία. Τρόποι συμβουλευτικής παρέμβασης

      Δεν υπάρχουν σχόλια 0

      της Αυρηλίας Βούρου,  medlabnews.gr iatrikanea

      Τα τελευταία χρόνια στους εργασιακούς χώρους αναπτύχθηκε ένα νέο απειλητικό φαινόμενο, το οποίο συνεπάγεται μείζονες προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και κοινωνικές  επιπτώσεις. 

      Το φαινόμενο είναι γνωστό ως «σύνδρομο Mobbing» και περιγράφει την κατ' επανάληψη υβριστική συμπεριφορά εντός ή εκτός της επιχείρησης, η οποία εκδηλώνεται με εκφοβιστικές ενέργειες, λόγια ή τρόπους οργάνωσης της εργασίας και στοχεύει στη διαμόρφωση ενός εχθρικού, ταπεινωτικού περιβάλλοντος που προσβάλει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική-ψυχική ακεραιότητα του εργαζομένου, προκειμένου να προκαλέσει την παραίτησή του (Σάκουλα, Μπελαλή & Σταθαρού, 2014). 

      Παρόλη τη σοβαρότητα του φαινομένου, το mobbing αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από τα «θύματα» καθώς, υπό το βάρος των σύγχρονων οικονομικών συνθηκών, η ανάγκη επιβίωσης τίθεται σε προτεραιότητα, παραμερίζοντας τις ψυχολογικές διεκδικήσεις και αυξάνοντας την ανεκτικότητα στις εκδηλώσεις βίας. Στον αντίποδα υποστηρίζεται πως ειδικά σήμερα, υπό το πρίσμα των έντονων κοινωνικών πιέσεων, πρέπει να προστατεύονται και να προασπίζονται οι ασφαλείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης (Κωνσταντινίδης, 2011). Η εργασιακή ικανοποίηση άλλωστε είναι στενά συνδεδεμένη με την προσωπική ανάπτυξη, δεδομένου ότι η κοινωνική υποστήριξη που λαμβάνεται από το πλαίσιο απασχόλησης, συμβάλλει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης (Khoo, 2010).

      Η ηθική εργασιακή παρενόχληση -αν και προγενέστερης χρονολόγησης-  έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της επιστημονικής κοινότητας από τις αρχές του 1990, καθώς αξιολογήθηκε ως φαινόμενο που καταστρέφει το εργασιακό κλίµα και μειώνει την παραγωγικότητα, λόγω των ψυχολογικών προβλημάτων που επιφέρει (Κοΐνης & Σαρίδη, 2013). Στη διεθνή βιβλιογραφία συναντάται με ποικίλους ορισμούς (αλλά με την ίδια περίπου έννοια) όπως: Αποκλίνουσα εργασιακή συμπεριφορά, Εργασιακή παρενόχληση, Εργασιακή επιθετικότητα, Εργασιακή παραβίαση, Εργασιακή κακοποίηση, Συναισθηματική εργασιακή κακοποίηση κ.α. (Keashly & Jagatic, 2003).  Χώρες όπως Γερμανία, Σουηδία και Ιταλία αναγνωρίζουν την εργασιακή παρενόχληση ως επαγγελματική ασθένεια (Κωνσταντινίδης, 2011). 

      Στην Ελλάδα το φαινόμενο εξαπλώνεται µε γρήγορους ρυθµούς, αφού οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι ένας στους δέκα Έλληνες παραδέχεται συνθήκες εκφοβισµού, ενώ το 5% των εργαζομένων αναφέρουν περιστατικά σωµατικής βίας στη δουλειά τους (Κοΐνης & Σαρίδη, 2013). 

      Οι ειδικοί πλέον, μέσω της κατανόησης των αιτιών και των μηχανισμών, είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αυτήν την κοινωνική νόσο και κατά συνέπεια να υποστηρίξουν τους ασθενείς, ώστε να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με πρακτικούς χειρισμούς, προλαμβάνοντας περεταίρω επιβλαβείς σωματικές ή ψυχολογικές επιδράσεις. Άλλωστε όπως υποστηρίζεται, η έγκαιρη διάγνωση του mobbing αποτελεί καταλυτικό εμπόδιο για την εξέλιξή του (Khoo, 2010). Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση του συνδρόμου εργασιακής παρενόχλησης, αλλά και των τρόπων συμβουλευτικής παρέμβασης, που συμβάλλουν στην ολιστική αντιμετώπισή του.
      Read more »

      Το άγχος γερνάει νωρίτερα από το αναμενόμενο.

      Δεν υπάρχουν σχόλια 0

      επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


      Εκτός από το να καταστρέφει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, το άγχος ενδέχεται να επιταχύνει τα σημάδια του χρόνου παρουσιάζοντας δείγματα γήρατος ακόμη και πέντε χρόνια νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αυτό προκύπτει από νέα έρευνα Ολλανδών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιθεώρηση «British Journal of Psychiatry».

       Η επικεφαλής της μελέτης Τζοσίν Βερχόβεν του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου στο Αμστερνταμ εξηγεί ότι κατά τη διάρκεια της έρευνας, που έγινε σε 2.300 άτομα, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν στα τελομερή, στο DNA που βρίσκεται στα άκρα των χρωμοσωμάτων. Τα τελομερή κονταίνουν με την ηλικία, γι' αυτό και θεωρούνται δείγματα γήρανσης των κυττάρων. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όσοι άνθρωποι υποφέρουν για ένα διάστημα από ξαφνικό -και όχι μόνιμο- άγχος έχουν πιο κοντά τελομερή σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν πάσχουν από καμία ψυχική ασθένεια αλλά και σε σχέση με αυτούς που έχουν ή είχαν στο παρελθόν ιστορικό αγχώδους διαταραχής.

       Η διαφορά του μήκους των τελομερών στους πάσχοντες από ξαφνική αγχώδη διαταραχή μπορεί να υποδηλώνει επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης του οργανισμού από τρία έως πέντε χρόνια. Εξάλλου, ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι ενδέχεται να υπάρχει σχέση μεταξύ των κοντύτερων τελομερών και της κατάθλιψης.

       Η έρευνα των Ολλανδών επιστημόνων έλαβε υπόψη της τη συνολικότερη κλινική υγεία των συμμετεχόντων καθώς επίσης και τον γενικότερο τρόπο ζωής τους. Όσοι υπέφεραν από κάποια μορφή αγχώδους διαταραχής παρουσίαζαν διάφορες καταστάσεις, όπως αγοραφοβία, κρίσεις πανικού κ.ά.

       Παρότι οι επιστήμονες δεν παρατήρησαν σημαντικές διαφορές στο μήκος των τελομερών μεταξύ των ανθρώπων με μόνιμη αγχώδη διαταραχή κι εκείνων που βιώνουν ξαφνικό άγχος, εντούτοις ανακάλυψαν ότι τα τελομερή όσων είχαν θεραπευτεί για πάνω από 10 χρόνια ήταν σαφώς μακρύτερα από αυτά των ανθρώπων που είχαν θεραπευτεί για λιγότερο από μία δεκαετία. Η συγκεκριμένη ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική, διότι υποδηλώνει ότι η διαδικασία γήρανσης των κυττάρων ενδέχεται να είναι εν μέρει αναστρέψιμη!

      Η ψωρίαση ΔΕΝ είναι μεταδοτική. Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν; ΔΕΝ κολλάει. Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής;

      Δεν υπάρχουν σχόλια 0
      του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

       Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει. 

       Ακόμα και στην πιο στενή επαφή δεν αφήνει κατάλοιπα, ούτε δημιουργεί προβλήματα σε τρίτους. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτικό νόσημα, δεν μεταδίδεται, δηλαδή, αγγίζοντας το δέρμα ή τα ρούχα του πάσχοντος, ούτε είναι αποτέλεσμα κακής προσωπικής υγιεινής, όπως συχνά πιστεύεται. Η ψωρίαση, όπως πολλές παθήσεις όχι μόνο του δέρματος αλλά και άλλων οργάνων, είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού γενετικής προδιάθεσης και διαταραχής της λειτουργίας του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού.
      Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Μπορεί να νοσήσει οποιοσδήποτε ενήλικας συνήθως από 25-45 ετών και εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άντρες και γυναίκες. Προσβάλει άνδρες και γυναίκες σε 
ποσοστό 1,5%-3% του πληθυσμού.

       Η επιδερμίδα ανανεώνεται συνεχώς ανά 45 περίπου ημέρες, δηλαδή ένα κύτταρο της βασικής στοιβάδας μεταμορφώνεται και φθάνει τελικά στην κεράτινη στοιβάδα, απ' όπου αποβάλλεται στο περιβάλλον, εντός του χρονικού αυτού διαστήματος. Στην ψωρίαση ο χρόνος αυτός ζωής του κυττάρου της επιδερμίδας μειώνεται δραματικά και φθάνει τις 4 ημέρες, δηλαδή τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται με πολύ εντονότερο από τον φυσιολογικό ρυθμό.
      Αυτό γίνεται εξαιτίας των Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος τα οποία ενεργοποιούνται από κάποιο λάθος και έχει σαν αποτέλεσμα να πυροδοτήσει μια αντίδραση στα κύτταρα του δέρματος .

      Πόσοι τύποι ψωρίασης υπάρχουν;

      • Ψωρίαση σε πλάκες ή Η «κοινή» ψωρίαση, υπεύθυνη για το 80%. Βγαίνει και στο κεφάλι καθώς και στα νύχια χεριών και ποδιών. 
      • Η σταγονοειδής ψωρίαση, 
Η σταγονοειδής ψωρίαση είναι η δεύτερη συχνότερη μορφή , υπολογιζόμενη στο 18% των περιπτώσεων της νόσου. Προσβάλλει, συχνότερα, παιδιά και νέους ενήλικες και χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες μικρές, ερυθρές, μεμονωμένες σταγονοειδείς πλάκες στο δέρμα.
      • Η ανάστροφη ψωρίαση, Η ανάστροφη ψωρίαση εμφανίζεται κυρίως στις μηρογεννητικές πτυχές και στις μασχαλιαίες κοιλότητες, ενώ η φλυκταινώδης και η ερυθροδερμική ψωρίαση μπορεί να προσβάλουν εκτεταμένες περιοχές του δέρματος και να συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα, όπως υψηλό πυρετό.
      • Η φλυκταινώδης ψωρίαση,

      • Η ερυθροδερμική ψωρίαση, και η

      • Η ψωριασική αρθρίτιδα (αρθροπαθητική ψωρίαση) Η ψωριασική αρθρίτιδα αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή ψωρίασης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη κλινικών εκδηλώσεων αρθρίτιδας και προ­ σβάλλει περίπου 1/1000 ανθρώπους του γενικού πληθυσμού. Στη χώρα μας το αντίστοιχο ποσοστό φαίνεται να είναι 0,17% των ενηλίκων. Η έναρξη, πολύ συχνά, παρουσιάζεται μεταξύ των ηλικιών 20 και 50 ετών, με μέση ηλικία έναρξης τα 38 έτη. To 10-30% των ασθενών με ψωρίαση, ανεξάρτητα από το μέγεθος της προσβεβλημένης επιφάνειας, αναπτύσσουν ψωριασική αρθρίτιδα σε διάστημα 1-10 ετών μετά την εμφάνιση της δερματικής βλάβης.

      Σε ποια σημεία βγαίνει η ψωρίαση;

      Στους αγκώνες και στα γόνατα
στο πίσω μέρος του σώματος -χαμηλά στην πλάτη στο κεφάλι και στο πρόσωπο στις παλάμες, στις πατούσες και στα νύχια στα γεννητικά όργανα και στο στόμα

      Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;

      • Κόκκινες παχιές πλάκες με ασημένιες ή λευκές στρώσεις 
      • Ξηρό ,πρησμένο ,σκασμένο δέρμα που πολλές φορές ματώνει 
      • Μικρά διάστικτα σημάδια
      • Φαγούρα , κάψιμο ,ερεθισμός
      • Παχιά νύχια χεριών και ποδιών σηκωμένα με εξογκώματα
      • Πρησμένες αρθρώσεις
      • Τα συμπτώματα της ψωρίασης έχουν οξύνσεις και υφέσεις.
      Εκλυτικοί παραγοντες
      Η ψυχική υπερένταση δεν αποτελεί αιτιολογικό αλλά εκλυτικό παράγοντα, δηλαδή μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση της νόσου μόνο σε ένα γενετικά προδιατεθειμένο άτομο. Άλλοι εκλυτικοί παράγοντες πιθανόν να είναι:
      Από λοιμώξεις (στρεπτόκοκκο) , πληγές ,κοψίματα, δείγματα , εγκαύματα, ξηροδερμία με το stress ,το κρύο , το κάπνισμα , τα οινοπνευματώδη, ορισμένα φάρμακα όπως οι ενώσεις λιθίου, οι β- αναστολείς και τα ανθελονοσιακά .
      Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
      • Οικογενειακό ιστορικό

      • Παθήσεις που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα
      • Stress
      • Παχυσαρκία

      • Κάπνισμα
      Η διάγνωση είναι εύκολη;
      Επειδή κάποιος που έχει ψωρίαση δεν σημαίνει ότι έχει όλα τα συμπτώματα που αναφέρουμε παραπάνω , γι’αυτό η διάγνωση δεν είναι τόσο εύκολη καμιά φορά. Ενδεχομένως να χρειασθεί να ληφθούν ξύσματα κυττάρων για μικροσκοπική εξέταση, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο άλλων παθήσεων.
      Πώς θεραπεύεται;
      Το ιδανικό θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, την ταχεία έναρξη δράσης, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάρ­κεια ύφεσης της νόσου που επιτυγχάνεται με τη χορήγηση της αγωγής, καθώς και την ασφάλεια και ανεκτικότητα της θεραπείας.
      Η ψωρίαση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδική δίαιτα. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι κάποιες συγκεκριμένες τροφές Βελτιώνουν, ή επιδεινώνουν την ψωρίαση. Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να Βοηθήσει, γενικά, οποιοδήποτε ασθενή, επομένως και τον ασθενή με ψωρίαση.
      Οι θεραπευτικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην ψωρίαση περιλαμβάνουν τοπικές θεραπείες (εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα), φωτοθεραπείες (χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα), συστηματικές θεραπείες (φάρμακα από το στόμα) και, τα τελευταία χρόνια, τα φάρμακα βιο­ τεχνολογίας, οι Βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα σε ενέσιμη μορφή).
      Η θεραπεία της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, αφού οι ασθενείς διαφέρουν στον τύπο, στη σοβαρότητα και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Αυτό οφείλεται στη φύση της νόσου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια απρόβλεπτη πορεία και αντιμετωπίζεται μόνον εφόσον χορηγείται κάποιο φάρμακο σε κάποια δόση ή εφαρμόζεται κάποια άλλη θεραπευτική μέθοδος, όπως η φωτο- χημειοθεραπεία.
      Γενικά ισχύει ότι όσο σοβαρότερη είναι η μορφή της ψωρίασης, τόσο πτωχότερη είναι η συμμόρφωση του ασθενή με την τοπική θεραπεία, και ότι ο 1 στους 3 ασθενείς με ψωρίαση θεωρούν ότι οι θεραπευτικές μέθοδοι δεν είναι όσο επιθετικές θα έπρεπε. Επομένως, η θεραπευτική επιλογή και η ικανότητα του ιατρού θα πρέπει να εκτιμάται περισσότερο σε σχέση με τις προσδοκίες του ασθενή για το θεραπευτικό αποτέλεσμα, παρά με τη δική του κρίση για τη βελτίωση και τον έλεγχο της νόσου.
      Η τοπική θεραπεία περιλαμβάνει κερατολυτικές και ενυδατωτικές ουσίες κορτικοστεροειδή ποικίλης ισχύος, την καλσιποτριόλη, την καλσιποτριόλη σε συνδυασμό με βηταμεθαζόνη, την καλσιτριόλη, την ταζαροτένη και τους αναστολείς της καλσινευρίνης pimecrolimus, και tacrolimus.
      Σε αρχικές και μέτριες περιπτώσεις ακολουθείται εξωτερική (τοπική)θεραπεία . Συστήνονται μπάνια με κολλοειδές βρώμιο ,απλές μαλακτικές αλοιφές με κάλυψη, αλοιφές με βάση την πίσσα , την κορτιζόνη και παράγωγα της βιταμίνης–D. Σε μέτριες και σοβαρές περιπτώσεις συστήνεται φωτοθεραπεία που γίνεται με αυστηρή επίβλεψη του δερματολόγου. 

       Σε σοβαρότερες περιπτώσεις ακολουθείται εσωτερική (συστηματική) θεραπεία. Εδώ χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. 
      Η έρευνα των τελευταίων ετών οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης κατά πλάκας.

      Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

      1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα και

      2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτεΐνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα.

      Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους. Έτσι, ενώ είναι αποτελεσματικά δεν προκαλούν τοξικότητα σε ζωτικά όργανα( ήπαρ/νεφροί) όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές θεραπείες.

      Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής με ψωρίαση:

      • Όχι στο κάπνισμα και στα οινοπνευματώδη.
      • Προσοχή στις μολύνσεις , στις πληγές και στο πολύ ήλιο.
      • Προσπάθεια ελέγχου του stress
      • Έκθεση στον ήλιο για λίγο κάθε μέρα.
      Έχει καταγραφεί ως αρνητικό, η έλλειψη στη διατροφική μας αλυσίδα σημαντικών λιπαρών αρωματικών οξέων και φυτικών ινών, το άγχος, ορμονικές διαταραχές και ενδεχόμενο ηλιακό ερύθημα

      Τέλος να αναφέρουμε ότι ένα 50% όσων έχουν ψωρίαση έχουν αλλαγές στα νύχια. Επίσης από όξυνση σε όξυνση μπορούν να αλλάξουν οι τύποι της ψωρίασης . Ένα παιδί μετά από διάστικτη ψωρίαση μπορεί να μην την ξαναεμφανίσει . Ένα άτομο με κοινή ψωρίαση μπορεί στην επόμενη όξυνση να εμφανίσει γύρω από την κοινή και φλυκταινώδη ψωρίαση ή από κοινή να κάνει διάστικτη ή ερυθηματώδη ειδικά μετά από απότομο σταμάτημα της κορτιζόνης ή της κυκλοσπορίνης . Κλείνοντας να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο πράγμα η ψωρίαση και άλλο η ψώρα . Η ψώρα οφείλεται σε παράσιτο που εναποθέτει τα αυγά του κάτω από το δέρμα και προκαλεί έντονη φαγούρα (το μόνο κοινό στοιχείο με την ψωρίαση ) ιδίως τα βράδια.

       Διαβάστε επίσης:

      Εγγραφή σε: Σχόλια (Atom)
      Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
      Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων