Κατσικίσιο γάλα. ΔΕΝ προκαλεί αλλεργίες. Για θεραπεία γαστρικού έλκους, οστεοπόρωσης, σιδηροπενίας, αρτηριοσκλήρυνσης

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η Ελλάδα είναι η πρώτη από τις χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης σε πληθυσμό αιγών (6.000.000) και παράγει 450.000 τόνους γάλακτος τον χρόνο

Το κατσικίσιο γάλα ΔΕΝ προκαλεί αλλεργίες λόγω της σύνθεσης των πρωτεϊνών του. 

Χωνεύεται εύκολα, γιατί η σύστασή του είναι παρόμοια με αυτή των υγρών του στομάχου, και ΔΕΝ φουσκώνει. 

Όσοι προτιμούν το κατσικίσιο γάλα θα σας πουν ότι το βρίσκουν πιο εύπεπτο από το αγελαδινό. Αυτό συμβαίνει γιατί η περιεκτικότητά του σε λακτόζη είναι μικρότερη από εκείνη του αγελαδινού. Έτσι, σε περιπτώσεις ελαφριάς δυσανεξίας στο αγελαδινό, συστήνεται η χρήση κατσικίσιου. (Αν όμως υπάρχει έντονη δυσανεξία στη λακτόζη, θα πρέπει να στραφείτε σε γαλακτοκομικά προϊόντα που είναι εντελώς απαλλαγμένα από αυτήν.) Το κατσικίσιο γάλα, συγκριτικά με το αγελαδινό, περιέχει ακόμα αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό ινοσιτόλης, μιας ουσίας που εμπλέκεται στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων, γεγονός που το κάνει πιο εύπεπτο.

Συμβάλει στην θεραπεία του γαστρικού έλκους. 

Είναι το πιο πολύτιμο γάλα για την ανάπτυξη των παιδιών μετά το μητρικό. 

Συμβάλει στην κατασκευή γερού σκελετού, ιστών και μυϊκού συστήματος γιατί είναι το πιο πλούσιο σε ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο και μαγγάνιο. μέσω του κατσικίσιου γάλακτος μεταβολίζονται καλύτερα μεταλλικά στοιχεία, όπως το ασβέστιο, ο σίδηρος και ο φώσφορος, και στη συνέχεια επιτυγχάνεται καλύτερη απορρόφησή τους από τον οργανισμό. Αυτό το πλεονέκτημα του κατσικίσιου γάλακτος είναι που το κάνει αποτελεσματικότερο στην αντιμετώπιση της σιδηροπενίας και της οστεοπόρωσης συγκριτικά με το αγελαδινό.

Το κατσικίσιο γάλα είναι πλουσιότερο σε σχέση με το αγελαδινό σε ασβέστιο. Περιέχει κατά μέσο όρο τουλάχιστον 10% περισσότερο (Σε 100 γρ. γάλακτος, το κατσικίσιο έχει 129 γρ. ασβεστίου ενώ το αγελαδινό 117 γρ.) 

Είναι το μοναδικό γάλα που περιέχει βιοργανικό νάτριο και σελήνιο. Συγκεντρώνει τις υψηλότερες ποσότητες βιταμινών (βιταμίνες Α, Β2, C, D, νιασίνη) και περιέχει καροτίνη που λειτουργεί προληπτικά ενάντια στον καρκίνο. 

Είναι το γάλα με τα μικρότερα λιποσφαιρίδια, προφυλάσσοντας έτσι τον οργανισμό από την αρτηριοσκλήρυνση.

Περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα απαραίτητων λιπαρών οξέων που συνιστώνται σε θεραπείες ασθενειών όπως στεφανιαίες νόσοι, εντερικές διαταραχές και κυστική ίνωση. Επίσης αυτά τα λιπαρά οξέα έχουν το ιδιαίτερο μεταβολικό πλεονέκτημα να προσφέρουν ενέργεια ενώ συγχρόνως μειώνουν την ποσότητα χοληστερόλης.

Σύγκριση των συστατικών του κατσικίσιου και του αγελαδινού γάλακτος

	Κατσικίσιο	Αγελαδινό
Πρωτεΐνη%	3.0	3.0
Λιπαρά %	3.8	3.6
Θερμίδες/100 ml	70	69
Βιταμίνη A (i.u.*/gram fat)	39	21
Βιταμίνη B1 (θειαμίνη), (µg/100 ml)	68	45
Βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη), (µg/100( ml)	210	159
Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ), (mg /100 ml)	2	2
Βιταμίνη D (i.u.*/gram fat)	0.7	0.7
Χοληστερόλη (mg/100 ml)	12	15

 * i.u = international unit

         Σύγκριση των μετάλλων του κατσικίσιου και αγελαδινού γάλακτος

	Κατσικίσιο *	Αγελαδινό *
Ασβέστιο	1215.2	1031.5
Φώσφορος	843.3	731.3
Μαγνήσιο	82,5	76.3
Σίδηρος	1,13	0.61
Χαλκός	0,42	0.11
Ψευδάργυρος	4.15	3.72

 * mg/100 g λυοφιλιωμένου γάλακτος

Διαβάστε επίσης

• ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ. ΠΙΝΑΚΑΣ με περιεκτικοτητα τροφών σε ασβέστιο
• Κεφίρ, μεγάλης διατροφικής αξίας γαλακτοκομικό ρόφημα κατάλληλο για το έντερο, την πίεση, την αναιμία, την δίαιτα, την αρθρίτιδα, την ουρολιθίαση, τον διαβήτη. Οδηγίες παρασκευής
• Οι ευεργετικές ιδιότητες του γιαουρτιού. Βοηθήστε την δίαιτα σας τρώγοντας γιαούρτι
• Η θρεπτική - διατροφική αξία που έχει το γάλα. Παγκόσμια ημέρα γάλακτος
• Το κατσικίσιο γάλα συμβάλει στην θεραπεία του γαστρικού έλκους, της οστεοπόρωσης, της σιδηροπενίας, της αρτηριοσκλήρυνσης.

Ειλεός, απόφραξη του εντέρου. Επείγουσα Αντιμετώπιση. Πρακτικές συμβουλές για την καλή λειτουργία του εντέρου

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η πάθηση αυτή ορίζεται ως η αδυναμία προώθησης του εντερικού περιεχομένου. Η πλήρης και επίμονη διακοπή της φυσιολογικής προώθησης των αερίων και κοπράνων σε περιοχή του εντέρου προσδιορίζει την έννοια της εντερικής αποφράξεως.

Μπορεί να αφορά συνήθως το λεπτό έντερο ( ειλεός λεπτού εντέρου), ή σπανιότερα το παχύ έντερο (ειλεός παχέως εντέρου). 

Η εντερική απόφραξη ή ειλεός ανήκει στις ιδιαίτερα επείγουσες καταστάσεις της γαστρεντερολογίας, κυρίως από την άποψη της γρήγορης και σωστής διάγνωσης καθώς και από την επιλογή της αποτελεσματικής θεραπείας.

Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες από πλευράς αιτιολoγίας: 

μηχανικός ειλεός (όταν οφείλεται σε απόφραξη από κάποιο μηχανικό εμπόδιο), και 

παραλυτικός ειλεός (όταν οφείλεται σε παράλυση των μυϊκών ινών του εντέρου), που προκαλούν τα ψυχιατρικά φάρμακα, η ακινησία και τραύματα με κακώσεις νεύρων (που είναι υπεύθυνα για την κίνηση του εντέρου).

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΙΛΕΟΥ

- Κοιλιακός πόνος γύρω από τον ομφαλό

- Διάταση της κοιλιάς

- Αίσθηση φουσκώματος (πληρότητας της κοιλιάς με αέρα)

- Έμετος

- Αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων

- Διάρροια. Πρόκειται για ψευδο-διάρροια, λόγω ατελούς απόφραξης

- Στην περίπτωση στραγγαλισμού των αγγείων του εντέρου, η νέκρωση μπορεί να επέλθει σε λίγες ώρες. Ο πόνος γίνεται σταθερός, η κοιλιά ευαίσθητη, η κατάσταση επιβαρύνεται και είναι δυνατόν να εμφανιστεί υπόταση και shock.

Η εντερική απόφραξη παρουσιάζεται με έντονο πόνο στην κοιλιακή χώρα, διάταση, εμετό και δυσκοιλιότητα. Ο πόνος είναι περιοδικός ή κυκλικός, τύπου συσπάσεων και ανακουφίζεται με τον εμετό και είναι πιο ήπιος σε ατελή απόφραξη. Ο εμετός μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα στην εντερική απόφραξη και είναι χολοβαφής σε απόφραξη λεπτού εντέρου και κοπρανώδης σε μεγάλη απόφραξη του παχέος εντέρου.

Ο έντονος πόνος προκαλεί ωχρότητα και εφίδρωση. Υψηλή θερμοκρασία υπάρχει όταν επέρχεται διάτρηση και περιτονίτιδα οι οποίες είναι πολύ συχνές επιπλοκές της νόσου (40%-60%). Πτώση της αρτηριακής πιέσεως και αύξηση των σφύξεων δηλώνουν σηπτικό shock (καταπληξία). Η ταχυκαρδία, ορθοστατική υπόταση, ξηροί βλεννογόνοι, έντονη αφυδάτωση, τυμπανικότυτα και δυσκοιλιότητα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Μετεωρισμός κοιλίας, αυξημένοι εντερικοί ήχοι, διάχυτη ευαισθησία κοιλίας

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ

Τα αίτια που προκαλούν αυτή την κατάσταση μπορεί να είναι μηχανικά αίτια όταν το κώλυμα είναι οργανικό, δημιουργώντας έτσι τον μηχανικό ειλεό και μη μηχανικά, ή παραλυτικά όταν δεν υπάρχει μηχανικό κώλυμα, δημιουργώντας, έτσι, τον παραλυτικό ειλεό. Η απόφραξη μπορεί να είναι πλήρης όταν αφορά ολόκληρο τον εντερικό αυλό και μερική απόφραξη όταν αφορά μέρος αυτού. Μπορεί να είναι μονοεστιακή απόφραξη όταν η απόφραξη είναι σε ένα σημείο ή, σε δύο σημεία, οπότε δημιουργείται απόφραξη κλειστής έλικας. Τέλος, η εντερική απόφραξη μπορεί να είναι απλή ή, με στραγγαλισμό (ισχαιμική), όταν παρακωλύεται και η αιματική κυκλοφορία του προσβεβλημένου τμήματος του εντέρου. 

Τα συχνότερα μηχανικά αίτια που προκαλούν την απόφραξη είναι:

ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟΥ

- Καρκίνος δωδεκαδακτύλου.

- Καρκίνος κεφαλής του παγκρέατος.

- Ατρησία σε νεογνά.

ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΛΕΠΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ

- Συμφύσεις, το πιο συχνό αίτιο. Είναι ινώδεις ταινίες, που αναπτύσσονται αντιδραστικά, μετά από επανειλημμένες χειρουργικές επεμβάσεις ή φλεγμονές στην κοιλιά, που στραγγαλίζουν τις έλικες του λεπτού εντέρου.

- Περίσφιξη κήλης.

- Όγκοι λεπτού εντέρου

- Εκκόλπωμα Meckel.

- Εγκολεασμός του εντέρου, ο οποίος στους ενήλικες οφείλεται σχεδόν πάντα σε όγκο.

- Συστροφή εντέρου (volvulus)

- Νόσος Crohn.

ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

- Περίσφιξη κήλης (αφορά κυρίως το σιγμοειδές)

- Όγκοι.

- Εκκολπωματίτιδα.

- Συστροφή.

- Κοπρόσταση.

Αίτια παραλυτικού ειλεού

- Ενδοπεριτοναϊκή ή οπισθοπεριτοναϊκή λοίμωξη-φλεγμονή, π.χ, εκκολπωματίτιδα, σκωληκοειδίτιδα, παγκρεατίτιδα, περιτονίτιδα.

- Μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά (τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες).

- Ισχαιμία μεσεντέριων αγγείων.

- Οποιαδήποτε σοβαρή πάθηση, λόγω της οποίας υπάρχει βαριά γενική κατάσταση του ασθενούς, όπως: πνευμονία, αναπνευστική ανεπάρκεια με ανάγκη διασωλήνωσης του αρρώστου, σηψαιμία, σοβαρή λοίμωξη, ουραιμία, διαβητική κετοξέωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές.

- Φάρμακα που μειώνουν την κινητικότητα του εντέρου (οπιοειδή, αντιχολινεργικά, φαινοθειαζίνες)

Στα παιδιά ο ειλεός συνήθως οφείλεται σε μη μηχανικά αίτια, όπως λοιμώξεις στην κοιλιακή χώρα

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Μεγάλη σημασία έχει το ιστορικό, οπωσδήποτε χρειάζεται ακτινογραφία κοιλίας, πιθανόν αξονική τομογραφία κοιλίας και ενδεχομένως μαγνητική τομογραφία κοιλίας, καθώς και αιματολογικές εξετάσεις.

Οι αιματολογικές εξετάσεις μας δείχνουν την γενική εικόνα του ασθενούς. 

α) Λευκοκυτάρωση: πιθανά θα έχουμε σε περιτονίτιδα, διάτρηση, έμφρακτο και γάγγραινα. 

β) Χαμηλό νάτριο, κάλιο και χλώριο ορού λόγω παρατεταμένων εμετών. 

γ) Αυξημένη ουρία και κρεατινίνη ορού λόγω νεφρικής ανε¬πάρκειας, είτε προνεφρικής αιτιολογίας λόγω αφυδάτωσης, είτε νεφρικής λόγω σήψης. 

δ) Μικροκυτταρική αναιμία λόγω προϋπάρχουσας αιµορραγούσας νεοπλασίας 

ε) Μεταβολική οξέωση λόγω σηπτικού shock ή μεταβολική αλκάλωση λόγω παρατεταµένων εμετών.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ο ειλεός γενικά είναι μια κατάσταση που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Αναλόγως του χρόνου που παρήλθε από την έναρξη των συμπτωμάτων και τα ευρήματα, αποφασίζεται το πόσον επειγόντως θα γίνει η επέμβαση που θα άρει το εμπόδιο του εντέρου και θα λύσει το πρόβλημα του ειλεού.

Επίσης σημαντικός παράγων είναι η ηλικία, οι συνοδοί νόσοι, και η εν γένει κατάσταση του ασθενούς. Προηγουμένως είναι απαραίτητο να διορθωθούν τυχόν ηλεκτρολυτικές ή άλλες διαταραχές που συνέβησαν λόγω του ειλεού. Αναλόγως του αιτίου του ειλεού ο χειρουργός αποκαθιστά τον αυλό του εντέρου ( λύση συμφύσεων, αφαίρεση όγκου κ.λ.π.) και την εντερική λειτουργία. Αν πρόκειται για παραλυτικό ειλεό πρέπει να αρθεί το παθολογικό αίτιο που τον προκάλεσε.

Σε ασθενείς με ψευδοαπόφραξη, η κολοσκοπική αποσυμπίεση είναι επιτυχής σε περισσότερο από 80% των περιπτώσεων και επίσης αντιμετωπίζει την πλειοψηφία των υποτροπίων. Μετά το πρώτο 24ώρο, η κλινική εικόνα θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να παρθεί απόφαση για περαιτέρω χειρουργική αντιμετώπιση. Το αποτέλεσμα της ενδοσκοπικής θεραπείας σε αποφράξεις χωρίς επιπλοκές εξαρτάται από την γενική κατάσταση του ασθενούς όπου η σταθεροποίηση του είναι το πρώτο βήμα της θεραπείας. Η σοβαρότερη επιπλοκή της αποφράξεως είναι η διάτρηση η οποία οδηγεί σε αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Σημαντικό είναι να αποφασιστεί ο σωστός χρόνος μεταξύ του χειρουργείου και της συντηρητικής αγωγής, για την πρόληψη της διάτρησης. Σε οξείες εντερικές αποφράξεις που αναπτύσσονται σε ασθενείς με κακοήθη παθήσεις του εντέρου είναι απαραίτητο να επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο της απόφραξης και την γενική κατάσταση του ασθενούς, είτε επείγον χειρουργείο, είτε ανακουφιστική ενδοσκοπική παρέμβαση. 

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Σε κάθε περίπτωση διάτασης της κοιλιάς με αδυναμία αποβολής αερίων και κοπράνων, πρέπει να αναζητείται ιατρική συμβουλή και εξέταση.

Πρακτικές συμβουλές για την καλή λειτουργία του εντέρου

Να είστε πάντα καλά ενυδατωμένοι. Πίνετε τουλάχιστον ένα λίτρο νερό τη μέρα.

    Τρώτε άφθονα φρούτα και πίνετε πολλούς χυμούς.

    Τρώτε με τα γεύματά σας ένα βαθύ πιάτο πράσινη σαλάτα κάθε μέρα.

    Η σωματική άσκηση βοηθάει την κένωση του εντέρου. Η ακινησία προκαλεί δυσκοιλιότητα.

    Όταν έχετε επιθυμία για αφόδευση, μην αναβάλετε να πάτε στην τουαλέτα.

    Αν η δυσκοιλιότητα άρχισε τον τελευταίο μήνα, επισκεφθείτε το γιατρό σας. Συζητήστε το πρόβλημα. Πέστε του για όλα τα φάρμακα που παίρνετε και ρωτήστε τον για πιθανό εργαστηριακό έλεγχο.

Μην παίρνετε καθαρτικά φάρμακα μόνος σας ή από σύσταση φίλων σας. Ρωτήστε το γιατρό σας.

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Ποιοι κινδυνεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, ποιες είναι οι προειδοποιητικές ενδείξεις και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του; 
• Τι προξενεί την δυσκοιλιότητα, πώς μπορείτε να την προλάβετε και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
• Η δυσκοιλιότητα στα βρέφη και στα παιδιά, οι αιτίες της και η αντιμετώπιση της
•  Ο συχνότερος καρκίνος στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Πόσο επηρεάζει η διατροφή την πρόληψή του;

Σαλμονέλωση από άπλυτα λαχανικά, κακοσυντηρημένα τρόφιμα. Η σαλμονέλα προκαλεί πυρετό, διάρροια (video)

του  Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η τροφική δηλητηρίαση από σαλμονέλα συνήθως σχετίζεται με χαλασμένο κρέας, καθώς και τα παθογόνα που ζουν στα έντερα των ζώων. Η μόλυνση είναι πιθανότερο να συμβεί κατά τη σφαγή του ζώου. 

Όμως η σαλμονέλα μπορεί επίσης να μολύνει σαλάτες και φρούτα, κάτι που μερικές φορές παραγνωρίζεται.

Καθώς οι άνθρωποι αλλάζουν διατροφικό στιλ για να τρώνε πιο υγιεινά και προτιμούν πιο πολύ τις σαλάτες, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση της αγοράς τροφίμων, θα πρέπει να αναμένονται στο μέλλον περισσότερα περιστατικά μόλυνσης από σαλμονέλα και κωλοβακτηρίδια (E.coli).

Η σαλμονέλα είναι ένα βακτηρίδιο με παγκόσμια εξάπλωση που κατοικεί στο έντερο θερμόαιμων και ψυχρόαιμων ζώων και που έχει αναγνωρισθεί ως ένας σημαντικός ζωονοσογόνος παράγοντας (παράγοντας δηλαδή που προκαλεί νόσο που μεταδίδεται από τα ζώα στον άνθρωπο) με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις στα ζώα και στους ανθρώπους. Απαντάται ιδιαίτερα συχνά στα ζώα, ειδικά στα πουλερικά και τους χοίρους. Οι περιβαλλοντικές πηγές του μικροοργανισμού περιλαμβάνουν το νερό, το χώμα, τα έντομα, τις επιφάνειες εργοστασίων, τις επιφάνειες κουζινών, τα ζωικά περιττώματα, τα ακατέργαστα κρέατα, ακατέργαστα πουλερικά και τα ακατέργαστα θαλασσινά.

Η νόσηση οποία εκδηλώνεται συνήθως με έντονη εντεροκολίτιδα που συνοδεύεται από πονοκέφαλο, κοιλιακό πόνο, διάρροια, ναυτία και μερικές φορές με εμετούς. Η αφυδάτωση, κυρίως στα παιδιά και στους ηλικιωμένους, μπορεί να είναι σοβαρή. Σχεδόν πάντα συνοδεύεται και από πυρετό. Η ανορεξία και η διάρροια συχνά επιμένουν για πολλές μέρες. Η μόλυνση ξεκινάει με οξεία εντεροκολίτιδα και μπορεί να καταλήξει σε σηψαιμία, ή εστιακή λοίμωξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο μολυσματικός παράγοντας μπορεί να εντοπιστεί σε οποιοδήποτε ιστό του σώματος και να προκαλέσει σηπτική αρθρίτιδα, χολοκυστίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα, μηνιγγίτιδα, πνευμονία, πυόδερμα ή πυελονεφρίτιδα. Οι θάνατοι είναι σπάνιοι εκτός από τις πολύ μικρές ηλικίες, τους ηλικιωμένους, τους εξασθενημένους οργανισμούς και τους ανασοκατεσταλμένους. Ωστόσο, η νοσηρότητα και τα συνδεόμενα αποτελέσματα από την σαλμονέλωση μπορεί να είναι υψηλή.

Περίοδος επώασης: Η περίοδος επώασης της νόσου κυμαίνεται από 6 έως 72 ώρες, συνήθως όμως μεταξύ 12-36 ωρών.

Οι S . typhi και S . paratyphi A, B, και C προκαλούν τυφοειδή ή τύπου τυφοειδή πυρετό στον άνθρωπο. Διάφορα όργανα μπορούν να μολυνθούν με αποτέλεσμα την αλλοίωσή τους. Το ποσοστό θανατηφόρων περιστατικών τυφοειδούς πυρετού είναι 10% έναντι σε λιγότερο από 1% για τις περισσότερες μορφές σαλμονέλωσης. Η S . dublin έχει ένα ποσοστό θνησιμότητας 15% στους ηλικιωμένους και η S . enteritidis καταδεικνύει ένα περίπου ποσοστό θνησιμότητας 3,6% στα ξεσπάσματα νοσοκομείων/οίκων ευγηρίας, με τους ηλικιωμένους να εμφανίζονται ιδιαίτερα ευπαθείς.

Η σηψαιμία σαλμονέλας έχει συνδεθεί με την μόλυνση στη συνέχεια ουσιαστικά κάθε συστήματος οργάνων.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ KAI ΘΕΡΑΠΕΙΑ της ΣΑΛΜΟΝΕΛΩΣΗΣ

Σε περιστατικά σηψαιμίας η σαλμονέλα μπορεί να απομονωθεί σε κατάλληλα θρεπτικά υλικά από κόπρανα και αίμα ή και υγρά των ιστών κατά την οξεία φάση της νόσησης. Σε περιστατικά εντεροκολίτιδας η αποβολή από τα κόπρανα συνήθως επιμένει για μερικές ημέρες ή εβδομάδες πέραν της οξείας φάσης. Η χορήγηση αντιβιοτικών είναι δυνατόν να μη μειώνει αυτή την διάρκεια. Για την ανίχνευση ασυμπτωματικών λοιμώξεων προτιμάται η καλλιέργεια από 3-10 g υλικού κοπράνων σε σχέση με τη χρήση στυλεών με υλικό από το απευθυσμένο και αυτά θα πρέπει να εμβολιάζονται σε κατάλληλα εμπλουτιστικά υλικά. Τα δείγματα θα πρέπει να συλλέγονται επί μερικές ημέρες καθόσον η αποβολή των μικροοργανισμών είναι δυνατόν να είναι διαλείπουσα. τα εργαστήρια θα πρέπει να είναι σε θέση να κάνουν την απομόνωση και την ταυτοποίηση των πιο συνηθισμένων οροτύπων. Οι σπάνιοι ορότυποι θα πρέπει να αποστέλλονται σε Εργαστήρια Αναφοράς για ταυτοποίηση-τυποποίηση. Οι ορολογικές δοκιμές δεν είναι χρήσιμες στη διάγνωση. Για τον τυφοειδή πυρετό, οι προσφάτως αναπτυχθείσες συγκολλητινοαντιδράσεις για το αντίσωμα του αντιγόνου Vi έχουν ευαισθησία 95%, με πολύ χαμηλά ποσοστά ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων.

Για τις περιπτώσεις που δεν έχουμε επιπλοκές δεν απαιτείται ειδική θεραπεία παρά μόνο αποκατάσταση της αφυδάτωσης με χορήγηση από το στόμα υγρών και υδατικών διαλυμάτων ηλεκτρολυτών. Τα αντιβιοτικά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μειώνουν την φορεία και μπορεί να οδηγήσουν σε δημιουργία ανθεκτικών στελεχών ή πιο σοβαρής λοίμωξης. 

Χορήγηση θεραπείας απαιτείται στα βρέφη έως 2 μηνών, ηλικιωμένους, εξασθενημένους οργανισμούς, σε άτομα που πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία, σε άτομα που έχουν μολυνθεί από το ιό HIV, άτομα με υψηλό και συνεχόμενο πυρετό ή εκδηλώσεις εξωεντερικής λοίμωξης. Η αντοχή στα αντιμικροβιακά των μη τυφοειδών σαλμονελλών ποικίλλει. Στους ενήλικες, η σιπροφλοξασίνη είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, όμως δε χορηγείται στα παιδιά. Η κοτριμοξαζόλη και η χλωραμφαινικόλη αποτελούν εναλλακτικές λύσεις όταν εμπλέκονται στελέχη με αντοχή. Για ασθενείς με HIV μπορεί να απαιτηθεί θεραπεία δια βίου για να προληφθεί σηψαιμία με Σαλμονέλλα.

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΑΛΜΟΝΕΛΩΣΗΣ

Τα βακτήρια της σαλμονέλας χρησιμοποιούν τις ινώδεις αποφύσεις τους («μαστίγια») για να προσκολλώνται στις σαλάτες και τα άλλα λαχανικά. Τα «μαστίγια» χρησιμοποιούνται από τα βακτήρια κυρίως για να κινούνται, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση της σαλμονέλας λειτουργούν και ως «αρπάγες» για να συγκρατούνται στα λαχανικά.

Η σαλμονέλα είναι ευαίσθητη στη θέρμανση και εξουδετερώνεται με τη θέρμανση (πάνω από 70 °C). Τα ωμά ή όχι πολύ μαγειρεμένα φαγητά και η επαναμόλυνση, όταν έρχεται το μαγειρευμένο υλικό σε επαφή με τα ακατέργαστα προϊόντα ή τα μολυσμένα υλικά (σανίδες τεμαχισμού), είναι οι κύριες αιτίες της μόλυνσης. Το κατάλληλο μαγείρεμα και ο υγιεινός χειρισμός τροφίμων μπορούν να προλάβουν τις μολύνσεις από σαλμονέλα σε μεγάλο βαθμό.

Οι καταναλωτές πρέπει να καθαρίζουν τα χέρια τους με σαπούνι και ζεστό νερό πριν και μετά την προετοιμασία του φαγητού και των σαλατών. Επίσης να καθαρίζουν καλά την επιφάνεια των λαχανικών και των φρούτων. Το όξινο pH του χυμού λεμονιού και του ξυδιού καταστρέφει τους παθογόνους μικροοργανισμούς και για αυτό η χρήση τους κατά το πλύσιμο, κατά τη συντήρηση αλλά και κατά την κατανάλωση της σαλάτας προστατεύει από τις δηλητηριάσεις. Ασφαλέστερες είναι οι σαλάτες που καταναλώνονται χωρίς να τεμαχιστούν. Στην περίπτωση που κάποιος επιθυμεί την σαλάτα κομμένη θα πρέπει να την καταναλώσει αμέσως μετά τον τεμαχισμό ενώ εάν πρόκειται να την καταναλώσει αργότερα θα πρέπει να τη συντηρήσει με χυμό λεμονιού ή ξύδι έστω και σε μικρή ποσότητα.

Το κρέας, το κοτόπουλο και τα θαλασσινά πρέπει να φυλάγονται ξεχωριστά στο ψυγείο και, στην ιδανική περίπτωση, να κόβονται σε διαφορετικές επιφάνειες. Το ψυγείο δεν πρέπει να είναι τελείως γεμάτο, ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στο εσωτερικό του ο ψυχρός αέρας για να διατηρεί ασφαλή τα τρόφιμα.

Επειδή στην πόρτα του ψυγείου η ψύξη δεν είναι τόσο δυνατή όσο στα υπόλοιπα μέρη του, προτιμάτε να βάζετε εκεί τα προϊόντα μακράς διαρκείας (π.χ. αναψυκτικά, μπίρες, χυμούς κλπ.) και τα πιο ευπαθή (π.χ. γάλα, γιαούρτι κλπ.) στα ράφια.

• Όταν τοποθετείτε στο ψυγείο μεγάλη ποσότητα ζεστού φαγητού, έχετε υπόψη σας ότι αυτό καθυστερεί να κρυώσει στο κέντρο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται τα μικρόβια, γεγονός που μπορεί να καταστήσει το τρόφιμο αυτό επικίνδυνο για τροφική δηλητηρίαση.

• Αποθηκεύετε τα ευπαθή προϊόντα -ή αυτά που θέλετε να διατηρήσετε περισσότερο- στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου (ψυχρότερα ράφια θεωρούνται αυτά που βρίσκονται κοντά στην κατάψυξη).

• Τα μαλακά ή φρέσκα τυριά (κατίκι, γαλοτύρι), αν είναι συσκευασμένα, διατηρούνται στο ψυγείο μέχρι την ημερομηνία λήξης τους. Αν τα αγοράσετε χύμα, μην τα κρατάτε πάνω από 10 μέρες στο ψυγείο.

• Τα τυριά άλμης (φέτα, τελεμές, δανέζικα) καλό είναι να τα καταναλώνετε εντός μίας εβδομάδας από την αγορά τους. Αν τα διατηρήσετε σε άλμη, θα κρατήσουν περισσότερο, αλλά πρέπει να τα καλύπτει τελείως.

• Τα κρέατα, τα ψάρια και τα θαλασσινά μπορούν να φυλάσσονται στο ψυγείο το πολύ 2 μέρες. Το ιδανικότερο όμως είναι -αν δεν καταναλωθούν άμεσα- να μπαίνουν απευθείας στην κατάψυξη.

• Το βούτυρο, όταν είναι καλά σκεπασμένο, μπορεί να συντηρηθεί στο ψυγείο 1-2 μήνες. Αν αλλάξει χρώμα, αρχίσει να μυρίζει και εμφανίσει μούχλα, είναι ακατάλληλο για κατανάλωση.

• Τα φρούτα πρέπει να φυλάσσονται, όταν είναι ώριμα, στα ράφια που βρίσκονται μακριά από την κατάψυξη.

• Τα λαχανικά διατηρούνται καλύτερα στα ψυχρότερα μέρη του ψυγείου. Τα φρούτα και τα λαχανικά πρέπει να μπαίνουν στο ψυγείο χωρίς να έχουν πλυθεί.

• Τα αυγά πρέπει να μπαίνουν (χωρίς ρωγμές και σπασίματα) στα ψυχρότερα μέρη του ψυγείου, χωρίς προηγουμένως να έχουν πλυθεί. Διατηρούνται περίπου 3-4 εβδομάδες στη συντήρηση, ενώ τα βρασμένα 3-4 μέρες.

Για να περιορίσετε την ανάπτυξη βακτηρίων καθαρίζετε το ψυγείο σας τακτικά, περίπου κάθε 1-2 εβδομάδες. Αφαιρέστε όλα τα τρόφιμα από το ψυγείο και καθαρίστε όλα τα σημεία του ψυγείου με ήπιο υγρό πιάτων ή χλιαρό νερό και ξίδι. Καθαρίστε ξεχωριστά και σχολαστικά τα συρτάρια του ψυγείου. Έπειτα, στεγνώστε το ψυγείο χρησιμοποιώντας ένα καθαρό στεγνό πανί ή πετσέτα.

Πηγή

MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

U.S Food and Drug Adminisration, BBB - Salmonella spp., 

Διαβάστε επίσης

• Tροφική δηλητηρίαση: 20 συνηθισμένα και ασυνήθιστα αίτια. Ποιά είναι τα συμπτώματα και πως μπορούμε να προστατευτούμε;
• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορείτε να κάνετε για να τον αντιμετωπίσετε;
• Ο πόνος στην κοιλιά και η διάρροια οφείλονται σε γαστρεντερίτιδα ή τροφική δηλητηρίαση; Ποια τα συμπτώματα και πώς αντιμετωπίζονται; 
• Πολύποδας παχέος εντέρου. Τι είναι, ποια τα συμπτώματα, ποιοι κινδυνεύουν και ποια η κατάλληλη διατροφή για πρόληψη;
• Γαστρεντερίτιδα. Τι είναι, τι προκαλεί, πώς εξαπλώνεται και πώς μπορεί να προληφθεί η εξάπλωση της.Τι πρέπει να κάνετε αν πάθετε τροφική δηλητηρίαση. Ποια τα συμπτώματα που προκαλεί το χαλασμένο φαγητό; 
• Ο δεκάλογος της σωστής πρόληψης της τροφικής δηλητηρίασης
• Άμεση αντιμετώπιση δηλητηρίασης από ουσίες, φάρμακα, εντομοκτόνα, είδη καθαρισμού, μονοξείδιο του άνθρακα και άλλα. Πρώτες βοήθειες

Κωνσταντίνος Λούβρος,Μ.D.,