MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Συνταγές

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συνταγές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Συνταγές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τα καλά μιας ζεστής σοκολάτας. Φυσικό τονωτικό, κατά της κατάθλιψης και κόπωσης. Πικάντικη ζεστή σοκολάτα με πιπέρι και κανέλα.



Παρόλη την υπέροχη γεύση του και το πόσο αγαπητό είναι, το κακάο φαίνεται πως δεν ταιριάζει στην υγιεινή διατροφή. Ή μήπως όχι; Η αλήθεια πίσω από το μύθο είναι πως το κακάο, αν το καταναλώνουμε με μέτρο είναι μια υγιεινή και θρεπτική τροφή με σημαντικά διατροφικά στοιχεία. 

Τόνωση στο φλιτζάνι σοκολάτας

Μια κούπα ζεστή σοκολάτα είναι όχι μόνο γευστική επιλογή για τις κρύες μέρες και νύχτες του χειμώνα, αλλά και εξαιρετικό φυσικό τονωτικό για τον οργανισμό. Η καφεΐνη που περιέχει προσφέρει ενέργεια στον οργανισμό και δρα κατά τις κατάθλιψης και της κόπωσης. Επιπλέον το κακάο, το βασικό συστατικό της σοκολάτας, περιέχει μικρές ποσότητες φαινυλεθυλαμίνης, ουσίας που προκαλεί αίσθημα ευφορίας στον εγκέφαλο διεγείροντας τα νεύρα και που βοηθά στην έκκριση ενδορφινών, των λεγόμενων ορμονών της χαράς. 
Το κακάο περιέχει επίσης ψηλές ποσότητες φλαβονοειδών ουσιών που είναι αντιοξειδωτικές ενώσεις με ευεργετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. 

Σύμφωνα με έρευνες Αμερικανών χημικών τροφίμων, το ρόφημα κακάο περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα προστατευτικών αντιοξειδωτικών ουσιών από ό,τι ίσες ποσότητες πράσινου τσαγιού ή κόκκινου κρασιού. Περιέχει επίσης ίχνη βιταμίνης Ε και μεταλλικών αλάτων, καθώς και μια μικρή ποσότητα σιδήρου. Μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης στις ΗΠΑ έδειξε πως η με μέτρο κατανάλωση κακάο ή μαύρης σοκολάτας μπορεί να χαμηλώνει την πίεση σε υγιή άτομα και να βελτιώνει την ανταπόκριση των κυττάρων στην ινσουλίνη, ισορροπώντας έτσι τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.

Το λίπος του κακάο

Το φυτικό λίπος που δίνει ο καρπός του κακαόδεντρου δεν έχει σημαντική θερμιδική επιβάρυνση στη διατροφή μας, εκτός αν συνδυαστεί με ζάχαρη. Αλλά είναι και ένα από τα "καλά” λιπαρά, καθώς χάρη στη φυτική του προέλευση ωφελεί τη λειτουργία της καρδιάς χωρίς να αυξάνει τα λιπίδια και τα τριγλυκερίδια του αίματος. 

Ρόφημα σοκολάτας ή κακάο;

Το κακάο σε σκόνη είναι καθαρός καρπός του κακαόδεντρου. Τα ροφήματα σοκολάτας περιέχουν εκτός από κακάο σημαντικό ποσοστό ζάχαρης που αυξάνουν τη θερμιδική πρόσληψη. Η καλύτερη επιλογή είναι ένα φλιτζάνι κακάο, στο οποίο θα  προσθέσουμε μόνοι μας λίγη ζάχαρη για να γλυκάνει. Το κακάο μπορεί επίσης να προστεθεί στο γάλα των παιδιών –αν δεν το πίνουν σκέτο, αρκεί να αποφύγουμε να προσθέσουμε και ζάχαρη. 

Πικάντικη ζεστή σοκολάτα με πιπέρι και κανέλα

Κι όμως, η σοκολάτα με το πιπέρι είναι ένας συνδυασμός ανεπανάληπτος και διόλου παράξενος. Μπορείτε να αντικαταστήσετε το μαύρο πιπέρι με κόκκινο ή ακόμα και με πιπέρι καγιέν για πιο ανάλαφρη αίσθηση.
  • 40ml. κρέμα γάλακτος
  •  100ml. νερό
  • 40γρ. κουβερτούρα με 74% κακάο
  • 1 1/2κτγ. κακάο σε σκόνη άγλυκο
  • 1κτγ. ζάχαρη (ή όση περισσότερη θέλετε)
  • 1/6κτγ. πιπέρι καγιέν (κάτι περισσότερο απο μια πρέζα)
  • 1/4κτγ. κανέλα
  • Βάζετε όλα τα υλικά σ΄ένα μπρίκι και βράζετε σε χαμηλή φωτιά.
  • Ανακατεύετε συνεχώς μ΄ένα κουταλάκι μέχρι να λιώσει η κουβερτούρα και να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
  • Αφού πάρει μια βράση το αποσύρεστε απο τη φωτιά.
  • Σερβίρετε ζεστή, με λίγη τριμμένη κουβερτούρα και ελάχιστο πιπέρι καγιέν
Διαβάστε επίσης

Πράσα για καρδιά, πίεση, χοληστερίνη, αναιμία, μάτια, αποτοξίνωση. Πώς προέκυψε η φράση "τον έπιασαν στα πράσα¨; Συνταγές

πράσα
της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα πράσα είναι ένα υπέροχο λαχανικό. Μπορούν να καλλιεργηθούν ακόμη και σε δύσκολα εδάφη. Το βρίσκουμε από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο.

Όπως αποκαλύπτουν οι ανασκαφές, ήταν βασικό στοιχείο της διατροφής των Αιγυπτίων και των κατοίκων της Μεσοποταμίας τουλάχιστον από τη 2η χιλιετία π.Χ. και μετά. Ιδιαίτερη αξία απέδιδαν στο πράσο οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Ο Αριστοτέλης πίστευε πως η πέρδικα οφείλει την καθαρή φωνή της στο λαχανικό αυτό, ενώ ο αυτοκράτορας Νέρωνας λέγεται ότι κατανάλωνε συχνά πράσα για να κάνει τη φωνή του δυνατότερη. Το πράσο αποτελεί ένα από τα εθνικά σύμβολα της Ουαλίας. Σύμφωνα με το θρύλο, σε μία επιτυχημένη μάχη εναντίον των Σαξόνων το 1620 που έλαβε χώρα σε πρασοχώραφα, οι Ουαλοί στρατιώτες διαφοροποιήθηκαν από τον εχθρό φορώντας στα καπέλα τους πράσα. Το πράσο είναι ποώδες, διετές, ιθαγενές φυτό και ανήκει στο γένος Άλλιο και στην οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae). Έχει στενή συγγένεια με το κρεμμύδι και είναι ανθεκτικό φυτό με ζωηρή ανάπτυξη. Η καταγωγή του είναι από τη Μέση Ανατολή και από τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου και διαδόθηκε στην Ευρώπη από τους Ρωμαίους. Καλλιεργείται για το βολβό και τα φύλλα του. 

Λατινικό Όνομα: Allium porrum. Alliaceae family.
Αγγλικό Όνομα: Leeks

Οι σαρκώδεις βάσεις των φύλλων καλύπτουν η μία την άλλη και σχηματίζουν ένα σχεδόν κυλινδρικό, παχύ και μακρύ βολβό. Ο βολβός αυτός φτάνει σε μήκος τα 40-50 εκατοστά. Στη βάση του βολβού αναπτύσσεται ένας θύσανος με ρίζες που προχωρούν σε μεγάλο βάθος. Κατά το δεύτερο χρόνο, ανάμεσα από τα φύλλα αναπτύσσεται ένα μακρύ στέλεχος που καταλήγει σε μία μεγάλη ταξιανθία, η οποία έχει 300-400 λευκά ή ρόδινα άνθη. Ο καρπός του πράσου είναι κάψα και περικλείει πολλά μαύρα σπόρια. Η σπορά μπορεί να γίνει είτε απευθείας στο χωράφι, είτε σε ειδικό ψυχρό σπορείο κατά το μήνα Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο. Μετά τη σπορά πρέπει να περάσουν 2 με 3 μήνες, μέχρι να βγουν τα φυτάρια. Η μεταφύτευση γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, όχι όμως απευθείας, καθώς τα φυτάρια πρέπει να μείνουν σε ειδικό ξηρό μέρος και να ξεραθούν. Η συγκομιδή γίνεται το χειμώνα. Το πράσο είναι ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και σε θερμοκρασία κοντά στους 0 βαθμούς.

Ένα φλιτζάνι πράσα, δηλαδή σχεδόν ένα ολόκληρο πράσο, παρέχει μόλις 54 θερμίδες κι έτσι τα πράσα μπορούν να προσθέσουν όγκο στο γεύμα σας και να σας κρατήσουν πλήρεις, χωρίς να προσθέσουν στην πρόσληψη των θερμίδων σας. Τα πράσα χρησιμεύουν ως μία εξαιρετική πηγή βιταμινών και επίσης προσφέρουν πολλά οφέλη για την υγεία σας χάρη στα φυτοθρεπτικά συστατικά τους.

Μελέτες έδειξαν πως το πράσο δίκαια «διεκδικεί» μια θέση στη διατροφή μας μια και τα οφέλη του είναι πολλά. Άλλωστε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, Αριστοτέλης, αναφέρεται στη χρήση του πράσου ως φαρμάκου για το λαιμό και τη φωνή Μάθετε πιο κάτω τη διατροφική του αξία.

Οι περισσότερες μελέτες για το πράσο, συσχετίζουν την κατανάλωση του με την καλή υγεία της καρδιάς.
Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία.
Το πράσο περιέχει τα φλαβονοειδή, που προστατεύουν από μερικές μορφές καρκίνου όπως του εντέρου άλλα και του μαστού. Η ιδιότητά του αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους. Συγχρόνως περιέχει μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες (βιταμίνη Α, βιταμίνης Κ, βιταμίνης C και βιταμίνες του συμπλέγματος Β) που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. Επίσης, είναι μία καλή πηγή σιδήρου (βοηθά στην καταπολέμηση της αναιμίας).

Βιταμίνη Κ
Η βιταμίνη Κ ωφελεί κάθε ιστό στο σώμα, βοηθώντας στη ρύθμιση της ροής του αίματος, ενώ τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης Κ μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία, που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την κυκλοφορία. Μια γενναία πρόσληψη της βιταμίνης Κ ενεργοποιεί επίσης την οστεοκαλσίνη, που είναι μια πρωτεΐνη απαραίτητη για την υγεία των οστών. Τα πράσα παρέχουν 42 μικρογραμμάρια βιταμίνης Κ ανά φλιτζάνι. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί στο 47% της ημερήσιας πρόσληψης βιταμίνης Κ για τις γυναίκες και στο 34% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης για τους άνδρες.

Λουτεΐνη και ζεαξανθίνη για τα μάτια σας
Καταναλώστε πράσα γιατί αποτελούν πηγή λουτεΐνης και ζεαξανθίνης. Οι ενώσεις αυτές συμβάλλουν στην υγιή όραση. Προστατεύουν τους ιστούς των ματιών σας από την οξειδωτική βλάβη (επιβλαβή οξείδωση του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών) φιλτράροντας τις βλαβερές ακτίνες του φωτός, καθώς αυτές εισέρχονται στα μάτια σας. Αν καταναλωθούν σε επαρκείς ποσότητες η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη μπορούν να προστατέψουν από τον καταρράκτη και την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες, απαιτούνται 12 χιλιοστόγραμμα λουτεΐνη και ζεαξανθίνη καθημερινά για να καρπωθείτε τα οφέλη τους και κάθε φλιτζάνι πράσα περιέχει 1,7 χιλιοστόγραμμα ή 14% αυτής της ποσότητας.

Έχουν ελάχιστες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και είναι καλή πηγή φυλλικού οξέος και βήτα-καροτένιου (μιας βιταμίνης με αντιοξειδωτική δράση).
Το πράσο είναι πλούσιο σε ένα φυσικό φλαβονοειδές, την καμφερόλη, η οποία έχει επιβεβαιώσει επανειλημμένα σε έρευνες την προστατευτική της δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Η μεγάλη περιεκτικότητά του πράσου σε φολικό οξύ είναι επίσης πολύ σημαντική για την υγεία της καρδιάς. Το φολικό οξύ διατηρεί σε ισορροπία την ομοκυστεΐνη, η οποία σε υψηλά επίπεδα αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον οι πολυφαινόλες του πράσου προστατεύουν τα αγγεία από οξειδωτικές βλάβες ενισχύοντας το ρόλο του λαχανικού αυτού στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος. 
Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, που είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, της πρωτεΐνης των ερυθρών κυττάρων η οποία είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του οξυγόνου σε όλο το σώμα ­ το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας. Η περιεχόμενη βιταμίνη C βοηθά στην αποτελεσματική απορρόφηση του σιδήρου.
Τα πράσα είναι πλούσια σε κάλιο, το οποίο προκαλεί διούρηση, συμβάλλοντας έτσι στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Γι 'αυτό το λαχανικό αυτό ­ και ιδιαίτερα ο χυμός του ­ συνιστάται ιδιαίτερα για τα υπερτασικά άτομα.
Η κατανάλωση πράσων σχετίζεται με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διάφορων τύπων καρκίνου, κυρίως του παχέος εντέρου και του προστάτη. Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους. Έρευνες έχουν δείξει ακόμη ότι, η καμφερόλη καταπολεμά τον καρκίνο των ωοθηκών στις γυναίκες. 
Τα πράσα βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει μολύνσεις και φλεγμονές. Εξαιτίας της ιδιότητάς τους αυτής, η συχνή κατανάλωσή τους βοηθά ιδιαίτερα σε περιπτώσεις αρθρίτιδας και φλεγμονών του ουροποιητικού συστήματος
Λόγω της περιεκτικότητάς του σε πτητικά έλαια, ο χυμός του πράσου έχει ευεργετική δράση για το αναπνευστικό σύστημα. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη γρίπη, το κρυολόγημα 
Από την αρχαιότητα είναι γνωστές οι αφροδισιακές ιδιότητες του πράσου ­ όπως επίσης και του κρεμμυδιού και του σκόρδου. Η αφροδισιακή δράση του πράσου ενισχύεται όταν συνδυάζεται με το σέλινο.
Όταν το πράσο κόβεται, οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριδιακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, τα πράσα συμβάλουν στη ρύθμιση της λειτουργίας του εντέρου μέσω της αύξησης της κινητικότητάς του. Επίσης, βοηθούν στην υπερίσχυση των ωφέλιμων βακτηρίων του παχέος εντέρου (δρουν σαν πρεβιοτικά), με αποτέλεσμα την καλή πέψη και τη μείωση της εντερικών φουσκωμάτων
Το μαγνήσιο, ο φώσφορος και το φολικό οξύ είναι ουσιώδη θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την υγιή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Έτσι η συχνή κατανάλωση πράσου, που περιέχει αυτά τα στοιχεία σε αφθονία, βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσης και ενισχύει τη μνήμη και την ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργάζεται πληροφορίες
Τα πράσα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για τις έγκυες γυναίκες καθώς αποτελούν πλούσια πηγή φολικού οξέος. Η έλλειψη φολικού οξέος δημιουργεί στο έμβρυο προβλήματα που σχετίζονται με τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη.
Ίσως η πιο χαρακτηριστική δράση του πράσου, ιδιαίτερα του χυμού του, είναι ο εσωτερικός καθαρισμός ολόκληρου του σώματος, αφού με την ενίσχυση του καθαρισμού του παχέος εντέρου βοηθά στην εξάλειψη των τοξινών από το σώμα. 
Οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.
Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα.
Τo πράσo είναι ωφέλιμα σε όσους έχουν πόνους στα πλευρά.
Εάν έχετε μεθύσει, τότε φάτε πράσο μια και θα σας ξεμεθύσει γρηγορότερα.

Πώς να βάλετε το πράσο στη διατροφή σας;

Διαλέξτε πράσα όχι πολύ μεγάλα σε μέγεθος, με φρέσκα και έντονα πράσινα φύλλα. Χωρίς να καθαριστούν διατηρούνται στο ψυγείο τυλιγμένα σε πλαστική σακούλα έως 2 εβδομάδες. Αν καθαριστούν και κοπούν σε μικρά κομμάτια μπορούν να διατηρηθούν στην κατάψυξη για 3 μήνες.
Συνήθως στη μαγειρική δεν χρησιμοποιούμε τις πράσινες άκρες των φύλλων του πράσου, επειδή είναι σκληρά αλλά μπορεί να μας ξινίσουν και το φαγητό. Όμως, μπορούμε αν θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε ζωμούς λαχανικών και κρέατος, επειδή συνήθως αυτοί περιέχουν και πιο γλυκά λαχανικά.
Καταναλώστε όπως προτρέπει η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα για παράδειγμα σε πίτες άλλα και σαν πρασόρυζο.
Μπορείτε να το απολαύσετε και σε ψητά, κομμένα σε φέτες, μαζί με πατάτες και πασπαλίζοντας με τριμμένο τυρί.
Επίσης ταιριάζει σε ομελέτες και σε ζυμαρικά και βέβαια φτιάχνει υπέροχη κρεμώδη σούπα. Βράστε τα πράσα και μετά περάστε τα από μπλέντερ για να γίνει ένα λείο μείγμα. Προσθέστε λίγο αλάτι και πιπέρι και λίγη κρέμα γάλακτος αν θέλετε.

Επίσης μπορείτε να κόψετε κομμάτια πράσο και να τα ψήσετε μαζί με σολομό σε λαδόκολλα στο φούρνο και θα έχετε ένα τέλειο γευστικό και υγιεινό αποτέλεσμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Συμβουλή: Εάν θέλετε να ενισχύσετε τη δράση του, κόψτε το πράσο και αφήστε το για 5 λεπτά πριν το μαγειρέψετε. Έτσι επιτρέπετε τη μετατροπή της αλιΐνης σε αλλισίνη, μία ουσία με ευεργετικές επιδράσεις στον οργανισμό σας.

Προσοχή: Το πράσο όταν τρώγεται τακτικά φέρνει κακοστομαχιά.  Άτομα με προβλήματα στα νεφρά και τη χοληδόχο κύστη θα πρέπει να αποφεύγουν την τακτική κατανάλωση του λαχανικού. Και αυτό γιατί τα πράσα περιέχουν σημαντικές ποσότητες οξαλικών αλάτων, τα οποία σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορούν να οδηγήσουν στο σχηματισμό οξαλικών λίθων στα νεφρά ή κάποια φλεγμονή στο έντερο.

Πώς προήλθε η φράση "Τον έπιασαν στα πράσα
";

Μόλις η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, κάποιος Θεόδωρος Καρράς έφτιαξε μια συμμορία κακοποιών, που ρήμαζαν τα σπίτια και τα μαγαζιά. 
Η αστυνομία τους κυνηγούσε να τους πιάσει, μα ποτέ δεν το κατόρθωνε. Ο Καρράς είχε γίνει αληθινό φόβητρο των κατοίκων. Την εποχή εκείνη στην Κολοκυνθού των Αθηνών κατοικούσε ο παπά-Μελέτης, που έλεγαν ότι είχε φλουριά με το τσουβάλι.
Αν και περασμένης ηλικίας, η καταπληκτική του δύναμη έκανε εντύπωση σε όλους. Το σπιτάκι που έμενε, ήταν τριγυρισμένο με περιβόλι από πράσα. 
Μια νύχτα ο παπάς πετάχτηκε οπό τον ύπνο του. Του φάνηκε πως είδε στο περιβόλι του κάποια σκιά, που κινούταν ύποπτα μέσο στα πράσα. Άφοβος καθώς ήταν, πήγε προς τα κει και μ’ ένα πήδημα γράπωσε από τον σβέρκο -ποιον άλλον;- τον περίφημο Καρρά, που τον παρέδωσε στην αστυνομία. Ο κακοποιός ομολόγησε γρήγορα τους συνεργάτες του, που πιάστηκαν κι αυτοί.
Απ’ αυτό το γεγονός προέκυψε και η φράση «τον έπιασαν στα πράσα», που σημαίνει επ’ αυτοφόρω σύλληψη.

Ορισμένες συνταγές

Βελουτέ σούπα με πράσα, σπανάκι και παρμεζάνα

2 πράσα, κομμένα σε ροδέλες
400γρ τρυφερό σπανάκι, φρέσκο
3 μεγάλες πατάτες, κομμένες σε κύβους
1 κρεμμύδι ξερό, τριμμένο
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Μπαχάρι τριμμένο
1 κ.σ. μπούκοβο
Αλάτι
1/2 φλ. ελαιόλαδο
1 ½ λίτρο ζωμό λαχανικών
1 φλ. flakes παρμεζάνας
Για τον ζωμό λαχανικών
1 κρεμμύδι ξερό, χοντροκομμένο
1 καρότο, ψιλοκομμένο
Δάφνη

1. Πρώτα ετοιμάζουμε το ζωμό βράζοντας όλα τα λαχανικά σε λίγο παραπάνω από 1.5 λίτρο νερό.
2. Σε μια άλλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα πράσα μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας συνεχώς.
3. Προσθέτουμε τις πατάτες, το ζωμό λαχανικών και τα μπαχαρικά και αφήνουμε τη σούπα να βράσει για 15', σκεπασμένη με το καπάκι.
4. Προσθέτουμε το σπανάκι και βράζουμε για άλλα 5-6'.
5. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και με μπλέντερ χειρός, πολτοποιούμε το μεγαλύτερο μέρος της.
6. Σερβίρεται ζεστή με flakes παρμεζάνας και λίγο μαϊντανό.

Παπαρδέλες με πράσα και μανιτάρια

Υλικά
1 πακέτο παπαρδέλες ή ταλιατέλες
4 πράσα σε ροδέλες
400γρ. μανιτάρια σε φέτες
50γρ. μανιτάρια πορτσίνι αποξηραμένα
3 σκελίδες σκόρδο, σε φέτες
1 φλιτζανάκι του καφέ εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Λακωνίας
παρμεζάνα τριμμένη για το σερβίρισμα
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο 

Παρασκευή
Μουλιάζετε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε λίγο νερό. Τα στραγγίζετε και τα κόβετε σε φετούλες. Φυλάτε αυτό το νερό στην άκρη. 
Βράζετε τις παπαρδέλες αλ ντέντε σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία τους.
Μέσα σε ένα πλατύ και βαθύ σκεύος ζεσταίνετε το ελαιόλαδο Λακωνίας και σοτάρετε τα φρέσκα μανιτάρια, τα αποξηραμένα και στραγγισμένα μανιτάρια, τα πράσα και το σκόρδο μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν. Ρίχνετε το νεράκι των μανιταριών που κρατήσατε, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. 
Σουρώνετε τις παπαρδέλες και τις ρίχνετε στο σκεύος με τα μανιτάρια και ανακατεύετε. Προσθέτετε λίγη τριμμένη παρμεζάνα και ανακατεύετε. Μοιράζετε τις παπαρδέλες σε πιάτα, ρίχνετε λίγη επιπλέον παρμεζάνα και σερβίρετε αμέσως.

Μπακαλιάρος με πράσα

Υλικά
1.250 γρ. πράσα, όχι πολύ μεγάλα, κομμένα σε χοντρούτσικες ροδέλες μια φέτα μπακαλιάρος παστός, γύρω στα 750-1.000 γρ., χωρίς κόκαλο 
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
 ελαιόλαδο για το σοτάρισμα και λίγο επιπλέον για το φούρνο
 λίγη πάπρικα και μαύρο πιπέρι
μαϊντανός ψιλοκομμένος
 χυμός από μισό ή ένα λεμόνι
Εκτέλεση
Ξαλμυρίζουμε τον μπακαλιάρο από την προηγούμενη μέρα (αλλάζοντας το νερό του κάθε 4 ώρες). Ρίχνουμε 3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και σοτάρουμε τα πράσα για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε νεράκι και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν και να είναι σχεδόν έτοιμα. 
Αραδιάζουμε τα πράσα σε ένα ταψί ή πυρέξ καλύπτοντας τον πάτο σε μια στρώση. Στρώνουμε τον μπακαλιάρο από πάνω τους κομμένο σε κομμάτια. Προσθέτουμε λίγο ακόμη ελαιόλαδο στο φαγητό, ρίχνουμε το μαϊντανό, την πάπρικα και το πιπέρι, και ψήνουμε στους 180° C, μέχρι να ροδίσει το ψάρι. Αφού το βγάλουμε, περιχύνουμε με το λεμόνι και σερβίρουμε.

Διαβάστε επίσης

Σαλέπι, σερνικοβότανο. Θεραπευτικές ιδιότητες για κρυολόγημα, βήχα, στομάχι, άσθμα, τονωτικό, αφροδισιακό


To σαλέπι, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι όρχις, χρησιμοποιείται για την τόνωση των ασθενών κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης τους.

Το ρόφημα που παράγεται δρα κατά της δυσεντερίας και του ξερόβηχα με φλογώσεις. Το σαλέπι προέρχεται από την αποξήρανση και κονιορτοποίηση του βολβού ενός φυτού, που ήταν γνωστό πολλούς αιώνες πριν στον Ελλαδικό, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της ανατολικής Μεσογείου, με το όνομα Όρχις (Orchis mascula, της οικογενείας των Ορχιδωδών). Του αποδίδονταν ιδιότητες αφροδισιακές, γι’ αυτό και πέρασε στη λαϊκή παράδοση ως Σερνικοβότανο. Το βότανο που χάριζε στις γυναίκες αρσενικά παιδιά! Πράγματι, αν καταφέρουμε να εξάγουμε απ’ την Γη ένα ακέραιο φυτό τότε θα διαπιστώσουμε ότι αντί για ρίζα φέρει δύο περίπου ισομεγέθεις κονδύλους, οι οποίοι μοιάζουν με όρχεις. Βέβαια δεν έχουν όλα τα φυτά της οικογένειας των Ορχεϊδών, κονδυλώδη ριζώματα που να μοιάζουν με όρχεις, όμως τα φυτά που έχουν αυτούς τους όρχεις είναι τα τυπικά της οικογένειας. Οι κόνδυλοι αποξηραίνονται, αλέθονται και από τη σκόνη τους γίνεται το θαυμάσιο αυτό αφέψημα, που «ευφραίνει και το στόμα και την ψυχή», όπως έλεγαν οι παλιοί. Και γνώριζαν με την απλοϊκή τους σοφία ότι και στο σώμα προσφέρει θαυμαστά οφέλη.


Το σερνικοβότανο κρύβει ένα μύθο από πίσω του. Η ελληνική μυθολογία θέλει τον Όρχι γιο Σατύρου και Νύμφης, να μεταμορφώνεται χαριστικά σε ορχιδέα όταν προσέβαλε (ή σκότωσε) μια Βακχική Ιέρεια.  Η εν λόγω ορχιδέα είναι διαδεδομένη ήδη από την αρχαιότητα και για του λόγου το αληθές η πρώτη αναφορά γίνεται από τον Θεόφραστο ο οποίος έδωσε την ονομασία στις ορχιδέες λόγω του σχήμα τους, ενώ την αξία αυτών των ορχιδέων είχαν περί πολλού ο Ασκληπιός, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός. Ο Διοσκουρίδης μάλιστα αναφέρει ότι ο συμπαγής και ευτραφής κόνδυλος είναι ο αρρενογόνος, ενώ ο μαραμένος είναι ο θηλυγόνος « και περί ταύτης δε ιστορείται την μεν μείζονα ρίζαν, υπό ανδρών εσθιομένην, αρρενογόνον είναι, την δε ελάττονα υπό γυναικών θηλυγόνον.». Στην Αρχαία Ρώμη επίσης παρασκεύαζαν ροφήματα και ποτά από τη ρίζα της ορχιδέας, τα οποία μάλιστα ονόμαζαν σατύρια ή πριάπισκα (satyrion, priapiscus), με τη δεύτερη ονομασία να προέρχεται από τον Πρίαπο, θεό της γονιμότητας μαρτυρία των αφροδισιακών ιδιοτήτων που αποδίδονταν και από εκείνους στο φυτό αυτό. Στη Μεσαιωνική Αγγλία, οι μάγισσες της εποχής χρησιμοποιούσαν το φρέσκο κόνδυλο για να προσελκύουν αληθινή αγάπη και το μαραμένο βολβό για να σβήσουν παράνομους πόθους. Το σαλέπι σα ρόφημα καταναλωνόταν μαζικά σε Αγγλία, Γαλλία από το 15ο αιώνα και μέχρι την αντικατάστασή του από τον καφέ και τσάι. Σήμερα αποτελεί ένα ρόφημα που επιστρέφει στο προσκήνιο τόσο για την εξαίσια γεύση του, όσο και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.


Συστατικά:  
περιέχει αραβίνη, τραγακανθίνη, πολύ άμυλο και πολύτιμα μεταλλικά άλατα: φώσφορο και ασβέστιο. Περιέχει μια κολλώδη ουσία, την βασσαρίνη, που όταν βράσει με νερό, δίνει αυτό το άριστο μαλακτικό κατά του βήχα και όλων των παθήσεων του θώρακα, αλλά και του στομάχου και των εντέρων.
Οι θερμαντικές του ιδιότητες του οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αμυλο-γλίσχρασμα που περιέχει ο βολβός που όμως μπορεί να αντικατασταθεί άψογα από  άλλα αμυλο-γλισχρασματούχα υλικά της φύσης όπως θα δούμε πιο κάτω, έχοντας τα ίδια αποτελέσματα στον οργανισμό μας καθώς και όμοια τέρψη όπως αυτή που παραδοσιακά το σαλέπι χαρίζει.

Όπλο λοιπόν, στην έξαρση των εποχικών ιώσεων μπορεί να αποτελέσει το σαλέπι. 

Στην σημερινή εποχή, πίνεται ως ρόφημα ή χρησιμοποιείται κυρίως στην ζαχαροπλαστική για την παρασκευή γλυκών.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του σερνικοβότανου

Στις ορχιδέες αυτές και στις θεραπευτικές ιδιότητες τους αναφέρθηκαν ο Ιπποκράτης, ο Ασκληπιός, ο Θεόφραστος αλλά και ο Γαληνός, τονίζοντας την δύναμη του σερνικοβότανου να τονώνει τον οργανισμό των ασθενών, να επουλώνει τις πληγές του στομάχου και του εντέρου αλλά και να ανακουφίζει από τον έντονο βήχα.

Το σαλέπι έχει θεραπευτικές ιδιότητες γιατί περιέχει τις φαρμακευτικές ουσίες αραβίνη και τραγακανθίνη και πολύ άμυλο τα οποία, όταν διαλύονται στο νερό, δημιουργούν ένα υγρό πηκτό και κολλώδες, το θεωρείται κατάλληλο για την ανακούφιση του βήχα, του άσθματος και του στομαχόπονου, δρα κατά της δυσεντερίας και του βήχα, ενώ τονώνει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα.
Το σαλέπι, λόγω της κολλώδους φύσης του, επιδρά επουλωτικά στα τοιχώματα του πεπτικού. Επουλώνει έλκη στο στομάχι και στο έντερο.
Το σαλέπι είναι επίσης ένα ρόφημα θερμαντικό εξαιτίας και των μπαχαρικών που περιέχει. Για αυτόν τον λόγο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μας ζεστάνει αποτελεσματικά αντί για το τσάι ή άλλα αφεψήματα.
Είναι πλούσιο σε άμυλο και μπορεί να χαρίσει ενέργεια και πνευματική διαύγεια σε άτομα που την χρειάζονται όπως οι μαθητές, οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες, αλλά και οι ασθενείς.
Περιέχει πολύτιμα μεταλλικά άλατα όπως φώσφορο και ασβέστιο. Βοηθά εξασθενισμένους από αρρώστιες οργανισμούς να ανακάμψουν και να αναρρώσουν γρηγορότερα.
Περιέχει μια κολλώδη ουσία, την βασσαρίνη η οποία όταν βράσει με το νερό, μετατρέπεται σε κολλώδη πηχτή ουσία, μαλακτική, κατά του βήχα και των φλεγμάτων.
Το σαλέπι λόγω της κολλώδους φύσης του αλλά και των επουλωτικών συστατικών του επιδρά στο στομάχι και το έντερο αναπλάθοντας τα τοιχώματα του πεπτικού συστήματος.
Οι τονωτικές και αφροδισιακές του ικανότητες εντείνονται χάρη στην προσθήκη και των μυρωδικών όπως της κανέλας, του γαρίφαλου, της πιπερόριζας, της βανίλιας.

Το σαλεπι δεν έχει ιδιαίτερες θερμίδες. Το απλό σαλεπι χωρίς ζάχαρη έχει περίπου 15 θερμίδες ανά μερίδα (1 κουταλάκι του γλυκού των 15 γραμμαρίων), ενώ αν είναι έτοιμη σκόνη αναμεμιγμένη με ζάχαρη, έχει περίπου 30 θερμίδες ανά μερίδα.

Τρόποι παρασκευής
Στις ρίζες αυτού του φυτού αναπτύσσονται κόνδυλοι που αποξηραίνονται, αλέθονται, απομακρύνεται το πικρό αιθέριο έλαιο τους και από τη σκόνη τους παρασκευάζεται αυτό το αφέψημα που πωλούν οι «σαλεπτζίδες». Το σαλέπι μπορούμε να το βρούμε σαν σκόνη αναμεμιγμένο με διάφορα άλλο βότανα αλλά και κανέλα, μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο και βανίλια για να το παρασκευάσουμε εμείς, με έναν τρόπο παρόμοιο με τον Ελληνικό καφέ.

Είδη σαλεπιού

Στην Ελλάδα μπορούμε να αγοράσουμε αυθεντικό σαλεπι Ιωαννίνων, το σαλεπι από την Πόλη με την αυθεντική πολίτικη συνταγή καθώς επίσης και το σαλεπι θαλάσσης που παρασκευάζεται από ένα είδος φυκιών της Ισλανδίας.

Παρασκευάζεται ως εξής:
Για δύο ποτήρια ροφήματος, προσθέτουμε 1 κουταλάκι σκόνη. Ανακατεύουμε συνεχώς το ρόφημα καθ΄όλη τη διάρκεια του ψησίματος, μέχρι να φουσκώσει (σαν τον ελληνικό καφέ).
Σερβίρουμε το ρόφημα με μέλι ή ζάχαρι, κανέλα και τριμμένο τζίντζερ.
1 φλιτζάνι νερό 
2 γαρίφαλα 
λίγη κανέλα 
λίγη πιπερόριζα σε σκόνη
 1 κουτ. γλ. ζάχαρη (ή παραπάνω αν θέλετε)
1 κουτ. γλ. σαλέπι 
Βράζουμε το νερό μαζί με τα γαρίφαλα και τη ζάχαρη
 Κατεβάζουμε το νερό από τη φωτιά και προσθέτουμε το σαλέπι ανακατεύοντας καλά και συνεχώς ώσπου να πάρει την παχύρρευστη υφή του. Αν χρειαστεί το ξαναβάζουμε λίγο στη φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς (Προσοχή να μη βράσει)
Προσθέτουμε κανέλα και πιπερόριζα σε σκόνη και το πίνουμε ζεστό!
και 
Για ένα φλιτζάνι του τσαγιού θέλετε :
 
·       1 κττ (κουταλάκι του τσαγιού) άμυλο αραβοσίτου (νεσεστες - περιέχει άμυλο-γλισχραμα όπως το σαλέπι).
·       1 κττ ζάχαρη ή γλυκόριζα σε σκόνη.
·       Μισό κοφτό κττ κανέλα (περιέχει γλισχρασμα και αυτή).
·       1 με 2 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλα) τριμμένα.
·       λίγο κακουλές (καρδαμωμο ή και καρδαμο) σε σκόνη ή 
·       λιγο τζιτζερ (πιπεροριζα) σε σκονη, κατα βουληση 

Εκτέλεση : 
Σε μια στέγνη κούπα βάζουμε πρώτα το άμυλο και τη ζάχαρη και με λιγάκι δροσερό νερό τα ανακατεύουμε. Παράλληλα σιγοβράζουμε σ'ενα μπρίκι μια φλιτζανα νερό μαζί με τα υπόλοιπα υλικά για 2 με 3 λεπτά  προσθέτουμε το καυτό νερό σιγά σιγά στη κούπα ανακατεύοντας συγχρόνως.

Απολαύστε λοιπόν ένα μοναδικό ρόφημα με θεραπευτικές ιδιότητες, θερμαντικό, εύγεστο και παράλληλα χορταστικό!

Διαβάστε επίσης

Ζεστό κρασί. Ρόφημα, του χειμώνα, που κάνει καλό στο κρύωμα, μπούκωμα, βήχα και φυσικά στην παρέα. Τρόπος παρασκευής

της Θάλειας Γούτου,  medlabnews.gr iatrikanea

Ο κρύος καιρός, σας κάνει να θέλετε σούπες, ζεστά ροφήματα και ζεστό περιβάλλον. 

Ένα πολύ καλό ρόφημα είναι το ζεστό κρασί. Μάλιστα μπορεί να είναι ένα καλό φάρμακο για το κρυολόγημα. Αν έχετε κρυώσει, στάζει η μύτη ή σας βασανίζει ο βήχας, μαζί με τα άλλα φάρμακα που παίρνετε, σκεφτείτε και ένα εντελώς φυσικό φάρμακο, το ζεστό κρασί με πολλά μπαχαρικά. Ξεμπουκώνει και ανακουφίζει.

Το ζεστό κρασί έρχεται αιώνες πριν σαν τεχνική για να μη χαλάει το κρασί βάζοντας μπόλικα μπαχαρικά που έσωζαν την κατάσταση λόγω κακής εμφιάλωσης. Είναι ένα από τα συνηθέστερα ποτά που σε αρκετές χώρες του βορρά συνδέονται παραδοσιακά με το χειμώνα και τα Χριστούγεννα ενώ πέραν του ότι έχει υπέροχη γεύση είναι εύκολο και στην ετοιμασία του. Ιδανικό για να ζεσταθείς τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια απολαμβάνοντάς το παρέα με καλούς φίλους. Το ζεστό κρασί, το βρίσκεις παντού, και φυσικά είναι το ποτό των Χριστουγέννων.  Glühwein - γκλουβάιν, σημαίνει λαμπερό κρασί για τους Γερμανούς και για τους Βρετανούς mulled wine. Η γενική κατηγορία είναι τα mulled wines, ήτοι ζεσταμένα κρασιά με καρυκεύματα, που έχει μακρά ιστορία αφού ήδη στον μεσαίωνα υπήρχαν ως θεραπευτικά και έχουν καταγραφεί ως Ypocras ή Ηipocris από τον Ιπποκράτη

Σήμερα την κατηγορία συνιστούν όλα τα αρωματικά αλκοολούχα ποτά π.χ.τα glogg (στις Σκανδιναβικές χώρες) punch, bishop (Αγγλία) που γίνονται από κρασί ή άλλο ποτό, ζάχαρη ή μέλι και μπαχαρικά και σερβίρονται ζεστά τον χειμώνα. 

Πώς να φτιάξουμε το ρόφημα;

Το ζεστό κρασί παρασκευάζεται εύκολα και συνδυάζεται με μπαχάρια (κυρίως κανέλα, γλυκάνισο, πιπερόριζα (ρίζα και όχι σκόνη) και γαρύφαλο) και με φρούτα (κυρίως πορτοκάλι). 

Ανάλογα με το κρασί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζάχαρη ή καλύτερα μέλι κυρίως αν το κρασί είναι ξηρό.
Επίσης μπορείτε να βάλετε ένα φακελάκι τσάι, πράσινο καλύτερα, αλλά μπορεί να μπει και τσάι με αρώματα από φρούτα του δάσους.

Τέλος μπορείτε να προσθέσετε σταφίδες και αμύγδαλα

Τρόπος παρασκευής

Βάζουμε όλα τα υλικά (τις σταφίδες, το αμύγδαλο και τα αρωματικά μαζί με τις φλούδες πορτοκαλιού, το τσάι), εκτός από το κρασί, σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα. Ανάβουμε την φωτιά σε μέτρια προς χαμηλή. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά. Αφαιρούμε τα φρούτα, την κανέλα, τον γλυκάνισο και το γαρύφαλλο.

Ρίχνουμε το κρασί και ανακατεύουμε. Προσέχουμε να μην ζεστάνουμε πολύ ώρα το κρασί και εξατμιστεί το αλκοόλ.

 

Το ζεστό κρασί σερβίρεται σε χαμηλά ποτήρια με χέρι, καμιά φορά και σε πιο casual κεραμικά -ποτέ σε κρυστάλλινα. Μια καλή ιδέα είναι σε σφηνάκια.
Γαρνίρουμε το κάθε ποτήρι με ένα ραβδί κανέλας, μια φέτα πορτοκάλι και ένα αστέρι γλυκάνισο, εάν θέλουμε.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Δεν βράζουμε το κρασί (μόνο το ζεσταίνουμε)
Το μείγμα (χωρίς το κρασί) μπορούμε να το διατηρήσουμε στο ψυγείο και όταν θέλουμε να απολαύσουμε το κρασί μας, ζεσταίνουμε ελαφρά, σβήνουμε με το κρασί σερβίρουμε.

Διαβάστε επίσης

Ρακόμελο για πονόλαιμο, βήχα, για τον χειμώνα. Συνταγή στο μπρίκι, στο κατσαρολάκι, καπνιστό



Το ρακόμελο συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα δέκα καλύτερα ποτά για τον χειμώνα, την οποία δημοσίευσε ο δημοφιλής βρετανικός ιστότοπος, Guardian.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο, πέρα από το κρασί ή το ουίσκι, υπάρχουν κι άλλα ποτά που μπορούμε τα πιούμε στις γιορτές και όχι μόνο και μας έρχονται από όλο τον κόσμο.
Ανάμεσα σε αυτά βέβαια βρίσκεται και το ελληνικό ρακόμελο.

Το ρακόμελο είναι ένα αλκοολούχο ποτό που παρασκευάζεται από μέλι με την διαδικασία της ζύμωσης των σακχάρων του μελιού. Παρασκευάζεται συνδυάζοντας ρακή (τσικουδιά) ή τσίπουρο με μέλι και διάφορα μπαχαρικά, όπως η κανέλα, το γαρίφαλο, το κάρδαμο ή άλλα τοπικά βότανα. Παρασκευάζεται στην Κρήτη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου πελάγους αλλά και στην ελληνική ηπειρωτική χώρα, και καταναλώνεται κυρίως τους χειμερινούς μήνες σαν ζεστό ρόφημα.

Κατάλληλο για τον πονόλαιμο και στον βήχα λειτουργεί σαν σιρόπι,  στο κρυολόγημα και στο μπούκωμα σαν αποχρεμπτικό αφού ανοίγει τις αεροφόρους οδούς, στο κρύωμα σαν θερμαντικό.

Ρακή ή Τσικουδιά

Ονομάζεται ρακή, επειδή είναι απόσταγμα που παράγεται από στέμφυλα ή κρητικά στράφυλα από ρώγες ή αρχαία ελληνικά ραξ ή ιωνικά ρωξ – ρώγες σταφυλιών, από το ραξ > ρακή.
Η ρακή λέγεται και τσικουδιά, επειδή τα στέμφυλα στην Κρήτη λέγονται και τσίκουδα. Η λέξη τσίκουδα, ενικός τσίκουδο, είναι παραλλαγή της λέξης κόκκοι ή κούκουδα ή κουκούτσια κ.α. Η κρητική τσικουδιά ή ρακή (με η, η ρακή) είναι διαφορετικό ποτό από το τούρκικο ρακί (με ι, το ρακί), αφού αυτό είναι όπως το ούζο, δηλ. έχει γλυκάνισο και διπλή απόσταξη, ενώ η τσικουδιά όχι.
Το όνομα «ρακή» κατοχυρώθηκε από την Τουρκία το 1989 κι έτσι επισήμως έμεινε σε μας το «τσικουδιά». Επισήμως, γιατί ανεπίσημα και τα δυο ονόματα χρησιμοποιούνται.



Ρακόμελο στο μπρίκι – Συνταγή

Υλικά : 
  • 1 μπρίκι (εννοείται)
  • κανέλα τριμμένη
  • κεφαλάκια γαρύφαλου (όσοι θα πιούν συν ένα)
  • Ρακή
  • μέλι
Εκτέλεση:
Ρίχνουμε στο μπρίκι τόσα ποτηράκια ρακή, όσα θέλουμε να φτιάξουμε, λίγη τριμμένη κανέλα (όχι πολύ, γιατί θα πικρίσει) και τα γαρίφαλα και το βάζουμε σε σιγανή θερμοκρασία.
Μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το μέλι, από μισή κουταλιά του γλυκού, για κάθε ποτήρι που θα φτιάξουμε.
Ανακατεύουμε συνεχώς, και πάντα σε σιγανή θερμοκρασία, γιατί από τις αναθυμιάσεις της ρακής, υπάρχει κίνδυνος φωτιάς.
Μόλις αρχίσει και παίρνει βράση, βγάζουμε το μπρίκι και σερβίρουμε. Φροντίζουμε σε κάθε ποτήρι να υπάρχει και από ένα κεφαλάκι γαρύφαλου.

Ρακόμελο στην κατσαρόλα

1 λίτρο ρακή (τσικουδιά) ή τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο

μέλι όσο θέλουμε (το ιδανικό για αυτήν την ποσότητα είναι 4 κουταλιές της σούπας)
2 ξύλα κανέλας
3-4 Καρφάκια Γαρίφαλο

Πώς το κάνουμε:

Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε προσεχτικά τη ρακή σε χαμηλή φωτιά κι έπειτα το κατεβάζουμε από την φωτιά. Κατόπιν, ρίχνουμε μέσα ανακατεύοντας το μέλι, την κανέλα και το γαρίφαλο και μόλις πάρει μια βράση είναι έτοιμο!

Σερβίρεται ζεστό και είναι το καλύτερο φάρμακο για κρυολογήματα. 

Προαιρετικά μπορούμε να προσθέσουμε φλούδες από πορτοκάλι ή μήλο.

Ρακόμελο καπνιστό

Βάζουμε σε ένα γυάλινο βάζο για 40 ημέρες 
2 λίτρα ρακή ή τσίπουρο
Φλούδες από 1 κιλό πορτοκάλια (ακέρωτα)
2 μήλα κομμένα στην μέση
4 ξυλάκια κανέλας
Το διατηρούμε σε σκιερό και καλά αεριζόμενο μέρος.
Αφαιρούμε τις φλούδες και περνάμε από τουλπάνι την ρακή

Βάζουμε το υγρό σε μια μεγάλη κατσαρόλα μαζί με το μέλι και το υπόλοιπο τσίπουρο.
Τα βράζουμε σε χαμηλή θερμοκρασία για λίγο ανακατεύοντας ελαφρά για να διαλυθεί το μέλι και να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Το αφήνουμε να κρυώσει.
Παίρνουμε ένα μικρό κομμάτι κανέλας και ανάβουμε φωτιά. Μόλις αρχίσει να βγαίνει καπνός το κλείνουμε μέσα αναποδογυρίζοντας κάθε ποτηράκι που θα σερβίρουμε το ρακόμελο. Έτσι παίρνει μια απίθανη καπνιστή γεύση 
Ζεσταίνουμε το ρακόμελο και σερβίρουμε

ΠΡΟΣΟΧΗ
Απαιτείται μεγάλη προσοχή να μην βράσει αρκετή ώρα γιατί το οινόπνευμα θα εξατμιστεί αλλά και υπάρχει κίνδυνος να χυθεί έξω από το σκεύος οπότε υπάρχει κίνδυνος φωτιάς.
Καλό είναι να μην προσθέσετε το μέλι όσο το υγρό είναι σε σημείο βρασμού.

Η κατάχρησή του (το γλυκό ξεγελάει) έχει σοβαρές παρενέργειες.. τσακίρ κέφι, ζαλάδα και ευφορία.

Το ρακόμελο ανάλογα με την εποχή και την όρεξη πίνεται ζεστό ή κρύο

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων