Τα μυστικά της αρχαίας Αθήνας αποκαλύπτονται κάτω από την «Πανσέληνο της Μεγάλης Νύχτας»

medlabnews.gr

Σε ποια γειτονιά υπήρχε το αθηναϊκό Βάραθρον; Ήταν τόπος εκτελέσεων αντίστοιχος με τον Καιάδα της αρχαίας Σπάρτης; Τι μυστικά κρύβουν παλαιά καπάκια και σχάρες στον πολυσύχναστο περίπατο της οδού Αποστόλου Παύλου; Που βρίσκονται οι εντυπωσιακοί υπόσκαφοι ταφικοί θάλαμοι των αρχαίων δήμων Μελίτης και Κοίλης; Γιατί καλύπτονταν με μπετόν (μέχρι το 2000) οι λαξευμένοι στον βράχο χώροι της Φυλακής του Σωκράτη;

H αρχαία Αθήνα αποκαλύπτει κάποια από τα παλιά μυστικά της υπό το φως της «Πανσελήνου της Μεγάλης Νύχτας» σε μία ιδιαίτερη πεζοπορική δράση που θα πραγματοποιηθεί από την Alter Exploring Team στις 5 Δεκεμβρίου.

Σχεδόν πέντε ώρες θα διαρκέσει η πεζοπορική εξερεύνηση στα δυτικά του ιερού βράχου της Ακρόπολης όπου βρίσκονται οι λόφοι Κοίλης, Μουσών (Φιλοπάππου), Πνύκας, Νυμφών. Σε μία διαδρομή σχεδόν 6 χιλιομέτρων στη σκιά της Ακρόπολης οι συμμετέχοντες θα αναζητήσουν αρχαία παράδοξα σε σπηλαιώματα, στοές, τάφους, πηγάδια, καθώς θα μεταφερθούν στον χωροχρόνο, σε βραδινό σκηνικό, σε έναν πρωτότυπο περίπατο, χρωματισμένο με ρομαντικές νότες στο ηλιοβασίλεμα.

Οι λόφοι Πνύκας, Νυμφών και Μουσών (Φιλοπάππου) κρύβουν αμέτρητα παμπάλαια μυστικά από τους Δήμους Μελίτης και Κοίλης της αρχαίας Αθήνας. Στην ευρύτερη περιοχή τους και εντός των ελεύθερων αρχαιολογικών χώρων, ο ανήσυχος περιπατητής θα συναντήσει πλήθος σημείων υπογείου ενδιαφέροντος, άλλα ως προφυλαγμένα με κάγκελα σπηλαιώματα, άλλα ως λαξευμένα στο βραχώδες μέτωπο δωμάτια και άλλα ως καλυμμένες με σχάρες τρύπες στο έδαφος. Ειδικά οι τελευταίες σηματοδοτούν προσβάσεις σε πολυάριθμες υπόγειες δεξαμενές και πηγάδια των οικισμών, που ενίοτε αποτελούν σημεία τοπικών ή μεγαλύτερων υπόγειων δικτύων ύδρευσης. Αυτά απαρτίζονται, συνήθως, από σκαμμένες στο αθηναϊκό υπέδαφος σήραγγες, οι οποίες συνδέουν μεταξύ τους πολλά πηγάδια και κυκλικές δεξαμενές με σχήμα καμπάνας (κωδωνόσχημες).

Αναλλοίωτα στον χρόνο μυστικά της αρχαίας Αθήνας θα αποκαλυφθούν κάτω από το το ολόγιομο φεγγάρι:

- Ο αινιγματικός, υπόσκαφος λόφος Κοίλης, πάνω από την υπόγεια διαδρομή του Ιλισού

- Μία ξεχασμένη είσοδος προς το ενεργό δίκτυο υπογείων στοών της Αθήνας

- Η κρήνη της Πνύκας και η υποτιθέμενη σχέση της με τη διάσημη κρήνη Καλλιρρόη

- Παράξενες δεισιδαιμονίες της αρχαίας Αθήνας και θρύλοι της Τουρκοκρατίας

- Κρεμασμένοι νεκροί στους σπηλαιώδεις γκρεμούς δυτικά του λόφου Νυμφών

- Μυστικές κρύπτες αρχαιοτήτων της Ακρόπολης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

- Κιμώνεια Μνήματα, τάφοι σπηλιάς Κουφού και σπηλαίου Κακών Αδελφάδων

- Η αποκρυσταλλωμένη παμπάλαια πέτρινη γειτονιά μιας άλλης Αθήνας στα Πετράλωνα

...Ξεκινάμε, περπατάμε και ανακαλύπτουμε τα μυστικά στη σκιά της Ακρόπολης και των δυτικών λόφων...

Πληροφορίες για τη δράση

Δήλωση Συμμετοχής

«Όλος ο χρόνος του κόσμου»: Το έργο της Δανάης Επιθυμιάδη από το Παρίσι στο Θέατρο Τέχνης

medlabnews.gr iatrikanea

Από το Παρίσι στην Αθήνα, η παράσταση «Όλος ο χρόνος του κόσμου» της Δανάης Επιθυμιάδη συναντά για πρώτη φορά το ελληνικό κοινό. Το έργο, που παρουσιάζεται από τις 27 Οκτωβρίου 2025, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στη σκηνή Φρυνίχου του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, αποτελεί μια βαθιά προσωπική ιστορία μνήμης, πένθους και συμφιλίωσης.

Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2024 στο Εθνικό Θέατρο La Colline, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Wajdi Mouawad, όπου γνώρισε θερμή υποδοχή με sold-out παραστάσεις.

Ο Hugues Le Tanneur έγραψε στο Transfuge: «Αντλώντας από την προσωπική της ιστορία, η Δανάη Επιθυμιάδη δημιούργησε μια παράσταση μεγάλης συναισθηματικής και ποιητικής δύναμης. Μια μεγάλη επιτυχία».

Στο Journal La Terrasse, η Anaïs Heluin αναφέρει: «Η Ελληνίδα καλλιτέχνις αφοσιώνεται σε μια λεπτή αναζήτηση για την ταυτότητα. Μέσα από την εξέταση των μηχανισμών στους οποίους βασίζεται η κατασκευή του ατόμου, το θέατρο καταλαμβάνει έναν κεντρικό, χαρούμενο και παρηγορητικό ρόλο».

Πρόκειται για μια ακόμη διεθνή συνεργασία της Δανάης Επιθυμιάδη με τον Mouawad, καθώς το καλοκαίρι του 2025 συμμετείχε στο πολυσυζητημένο έργο του Γάλλο-Λιβανέζου συγγραφέα και σκηνοθέτη «Ο Όρκος της Ευρώπης» και μοιράστηκε τη σκηνή της Επιδαύρου με τη Ζιλιέτ Μπινός και άλλους διεθνείς ηθοποιούς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.

Στην υπόθεση του έργου, η Χριστίνα ξυπνά σε ένα νοσοκομειακό δωμάτιο χωρίς να θυμάται πώς βρέθηκε εκεί. Οι επισκέψεις ενός αστυνομικού, ενός μέντιουμ και μιας παγκοσμίου φήμης δύτριας θα τη βοηθήσουν να αναμετρηθεί με μνήμες που έχει απωθήσει. Το έργο ακολουθεί την πορεία της από την άρνηση στην αποδοχή, με την ελεύθερη κατάδυση να λειτουργεί ως μεταφορά για τα βάθη της μνήμης και του ασυνείδητου.

Η σκηνική δράση συνδυάζει ρεαλισμό και φαντασία: το video mapping μεταμορφώνει το νοσοκομειακό σκηνικό σε υδάτινη άβυσσο, όπου πραγματικότητα και όνειρο διαπλέκονται.

Στη σκηνή της Φρυνίχου η Δανάη Επιθυμιάδη θα ερμηνεύσει τη Χριστίνα, ενώ δίπλα της ο Γιάννης Καραούλης θα ενσαρκώσει όλους τους υπόλοιπους ρόλους.

Τη δραματουργία υπογράφει ο Βασίλης Δογάνης, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Εύα Γουλάκου, τους φωτισμούς η Ελίζα Αλεξανδροπούλου, ενώ τη μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό έχει επιμεληθεί ο Δημήτρης Τάσαινας. Το video art ανήκει στην Όλγα Σφέτσα.

Πριν από την πρεμιέρα στο Παρίσι, το έργο είχε διακριθεί στον διεθνή θεατρικό διαγωνισμό Mythos (2022), ενώ την ίδια χρονιά η κινηματογραφική του μεταφορά απέσπασε το βραβείο «Ίρις» καλύτερης σπουδαστικής μικρού μήκους ταινίας.

Συντελεστές

Κείμενο, Σκηνοθεσία: Δανάη Επιθυμιάδη

Δραματουργία, Μετάφραση: Βασίλης Δογάνης

Σκηνογραφία, Κοστούμια: Εύα Γουλάκου

Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Επιμέλεια κίνησης: Ελεάνα Γεωργούλη

Πρωτότυπη μουσική, Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Τάσαινας

Video Art: Όλγα Σφέτσα

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου

Β' Βοηθός Σκηνοθέτη: Εβελίνα Τζουμερκιώτη

Βοηθός Σκηνογράφου: Έλλη Παπαδάκη

Ήχογράφηση Voice-over, Επεξεργασία, trailer: Παναγιώτης Δεληνικόλας
Φωτογραφίες: Tuong-Vi Nguyen (Γαλλία), Hadrien Daudet (Ελλάδα)

Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαρία Λάμπρου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Δανάη Επιθυμιάδη, Γιάννης Καραούλης

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Μαρία Φιλίνη, Μαριάνθη Παντελοπούλου

Οργάνωση και Εκτέλεση παραγωγής: Lefou Productions (Σεραφείμ Ράδης, Αγγέλικα Σταυροπούλου, Βάσια Ατταριάν)

Συμπαραγωγή: Εθνικό Θέατρο La Colline, Goen Productions

Πληροφορίες

Πρεμιέρα: 27 Οκτωβρίου 2025

Ημέρες και ώρες: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν – Φρυνίχου: Φρυνίχου 14, Πλάκα

Τηλέφωνα ταμείου: Δευτέρα-Παρασκευή 10-1μμ: 210322870, Καθημερινά 5-10μμ: 2103222464 και 2103236732

Το αριστούργημα του Μολιέρου «Ο Ταρτούφος» στο Θέατρο Αλκυονίς

medlabnews.gr 

Τέσσερις αιώνες μετά τη γέννηση του Μολιέρου, ο αμείλικτος καθρέφτης που ύψωσε απέναντι στην ανθρώπινη υποκρισία, τις κοινωνικές συμβάσεις και τα πάθη, παραμένει εξίσου αιχμηρός και επίκαιρος. Οι αποκαλούμενες «σκοτεινές» του κωμωδίες συνδυάζουν το σατιρικό στοιχείο με βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα.

Τη φετινή θεατρική σεζόν, το αριστούργημα του Μολιέρου, "Ο Ταρτούφος", ζωντανεύει στη σκηνή του θεάτρου Αλκυονίς, υπό τη σκηνοθετική ματιά της Έλενας Μαυρίδου. Μια παράσταση που επιχειρεί να φωτίσει εκ νέου τη διαχρονική σάτιρα του Γάλλου δραματουργού για την υποκρισία, τη θρησκοληψία και τις ανθρώπινες αδυναμίες.

Ένας αινιγματικός επισκέπτης εισβάλλει απροσδόκητα στην καθημερινότητα μιας ευυπόληπτης οικογένειας και τη φέρνει αντιμέτωπη με τις πιο σκοτεινές πτυχές της. Ο Ταρτούφος, με μοναδικά όπλα τον λόγο και τη φαινομενική αρετή, καταφέρνει να υπονομεύσει τη λογική, να μεταστρέψει τη θρησκευτική πίστη σε προσωπικό του όφελος και να διαστρεβλώσει θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, όπως η φιλία, ο έρωτας και η τιμή. Παρά τη μάσκα του ευσεβούς, αποκαλύπτεται ως ένας δεξιοτέχνης της εξαπάτησης…

Ένα έργο-καθρέφτης της κοινωνίας, που μέσα από την κωμική του φόρμα, αποκαλύπτει με οξύτητα και διεισδυτικότητα τα αιώνια ανθρώπινα πάθη.

Στον ρόλο του Ταρτούφου ο Γιάννης Τσορτέκης.

Πρωταγωνιστούν οι Ιωάννα Παππά, Μάξιμος Μουμούρης, Βασιλική Τρουφάκου, Χριστίνα Τσάφου, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Ρένος Ρώτας, Σόλων Τσούνης, Ιζαμπέλλα Φούλοπ, Στέργιος Κοντακιώτης, Στάθης Γεωργαντζής

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης

Σκηνοθεσία: Έλενα Μαυρίδου

Σκηνικά - Κοστούμια: Πάρις Μέξης

Μουσική: Γιώργος Μαυρίδης

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Τάσος Νίκας

Επικοινωνία – προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία

Οργάνωση παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη

Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη

Προπώληση

«Ο Εραστής» του βραβευμένου με Νόμπελ Χάρολντ Πίντερ στο θέατρο Μικρό Γκλόρια

medlabnews.gr iatrikanea

«Ο Εραστής» του βραβευμένου με Νόμπελ Χάρολντ Πίντερ επιστρέφει επί σκηνής, στο θέατρο Μικρό Γκλόρια, με μια παράσταση που ρίχνει φως στις πιο σκοτεινές πτυχές του ερωτικού πόθου και της συζυγικής οικειότητας, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Αλέξανδρου Κοέν.

Ένα φαινομενικά ήσυχο ζευγάρι, ο Ρίτσαρντ και η Σάρα, ζει εδώ και δέκα χρόνια μια τακτοποιημένη ζωή στο προάστιο του Γουίντσορ. Πίσω όμως από τη βιτρίνα της οικιακής σταθερότητας, κρύβεται ένα ερωτικό παιχνίδι εξουσίας και επιθυμίας. Το ζευγάρι επιλέγει να ξεφύγει από τη ρουτίνα μέσα από μια τελετουργία φαντασιώσεων, που επαναλαμβάνεται με ακρίβεια και πάθος, φτάνοντας στα άκρα… Μέσα στο καθιστικό του περιμένει τον μυστηριώδη επισκέπτη του και σε αυτό το παιχνίδι, δεν είναι ποτέ σαφή ούτε τα κίνητρα ούτε τα όρια.

Ο Πίντερ γράφει ένα έργο που ακροβατεί μεταξύ ρεαλισμού και παραλόγου, δημιουργώντας έναν κόσμο όπου η απειλή μπορεί να μην προέρχεται από τον έξω κόσμο, αλλά από την ίδια τη σχέση του ζευγαριού.

Σε αυτό το καθηλωτικό έργο, το φως πέφτει στις ανθρώπινες σχέσεις, οι ρόλοι εναλλάσσονται, τα πρόσωπα μεταμορφώνονται και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η ερωτική σύμβαση, ο ψυχικός εγκλωβισμός και η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της επιθυμίας μας φέρνει αντιμέτωπους με την πιο άβολη αλήθεια: ότι αυτό που μας απειλεί και μας τρομάζει δεν βρίσκεται πάντα απ’ έξω, αλλά μπορεί να κατοικεί μέσα μας και στον ίδιο τον έρωτα…

Παίζουν: Κωνσταντίνος Αρνόκουρος και Νικολέτα Καρνέζη

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν

Σκηνικά-Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου

Μουσική: Νικολέτα Καρνέζη

Βοηθός σκηνοθέτη: Λευτέρης Μαργιόλας

Φωτογραφίες: Διονύσης Κούτσης

Γραφιστικά: Πέτρος Παράσχης

Δραματολόγος: Μαρίνα Κονδάκη

Μακιγιάζ: Θάνος Βογιατζής

Επικοινωνία-Προβολή: Μαρκέλλα Καζαμία, mkazamia@react.com.gr

Από 23 Νοεμβρίου και κάθε Κυριακή στις 18.30 στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Θέατρο Μικρό Γκλόρια
Ιπποκράτους 7, τηλ. 2103600832.

Προπώληση: more.com

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ανατρεπτικό και επίκαιρο έργο «ΟΛΙΚΗ ΑΜΕΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΓΕΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ»

medlabnews.gr

Το ανατρεπτικό και επίκαιρο έργο «ΟΛΙΚΗ ΑΜΕΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΓΕΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ» του σπουδαίου Βρετανού Tim Crouch παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μια ξεχωριστή site-specific θεατρική εμπειρία. Στον πρώην βιομηχανικό χώρο της ΦΙΑΤ, ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, που υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση του έργου, καθοδηγεί τις Πέγκυ Τρικαλιώτη και Νοεμή Βασιλειάδου (νικήτρια βραβείου "Ελευθερία Σαπουντζή" 2025) και μαζί, τους Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και Γιώργο Βαλαή σε διπλή διανομή, σε μία καθολική διαδραστική συνθήκη, που μετρά αντίστροφα προς το τέλος του κόσμου. Πρωτότυπη μουσική Jeph Vanger. Πρεμιέρα 1η Νοεμβρίου.

«Μια αίρεση μετράει αντίστροφα προς το τέλος του κόσμου περιμένοντας την μαύρη τρύπα που θα τους μεταφέρει στην γη της επαγγελίας. Μια μητέρα επιστρέφει για να πάρει την κόρη της, όμως εκείνη δεν την θυμάται πια. Το μόνο που γνωρίζει είναι διδαχές του Πατέρα-Ηγέτη μέσα από ένα Βιβλίο που προβλέπει και καθορίζει την κάθε της πράξη και λέξη».

Συναίνεση. Υπακοή. Χειραγώγηση.

Μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις διαφορές;

Οι θεατές καλούνται να ακολουθήσουν μέσα από ένα ειδικό εικονογραφημένο βιβλίο μία σύγχρονη τραγωδία αναγνώρισης με αποχρώσεις επιστημονικής φαντασίας. Ένα έργο εμπνεόμενο από τις περιβόητες αιρέσεις του 20ου αιώνα που εξετάζει εξονυχιστικά την επιρρεπείς φύση του ανθρώπου προς τον ολοκληρωτισμό αλλά και την βαθιά ανάγκη μας για ανθρώπινη σύνδεση και συλλογικότητα. Ανάγκη που συχνά εκμεταλεύεται μια οικογένεια, μια θρησκεία ή ακόμα και μια κυβέρνηση. Σε μια εποχή που ο κίνδυνος του αυταρχισμού απειλεί τις περισσότερες δημοκρατίες του πλανήτη, είναι απαραίτητο να αναρωτηθούμε για τον ρόλο μας μέσα στις δομές εξουσίας που υπηρετούμε καθημερινά.

- Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος

Η προδιάθεσή μας να πιστέψουμε στους φανταστικούς κόσμους των ιστοριών είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης όχι μόνο των συγγραφέων αλλά των άλλων «μάγων» αυτού που ονομάζουμε αφήγηση: των πολιτικών αρχηγών μας. Όντες αντιμέτωποι με την αβεβαιότητα της καθημερινότητάς μας, είναι πάρα πολύ ευκολότερο να πιστέψουμε το αφήγημα ενός «άλλου» κόσμου. Ενός κόσμου όπου οι ηθικές αξίες έχουν σαφή ερμηνεία, όπου το προπατορικό αμάρτημα είναι αντικειμενική αλήθεια, όπου την χώρα μας θα σώσει ένα φράχτης που πρέπει να χτιστεί, όπου το Brexit σημαίνει Brexit, όπου το φάντασμα του νεκρού πατέρα σου σε εξαναγκάζει σε εκδίκηση για τον θάνατό του.

- Tim Crouch

Μετάφραση/ σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος

Μουσική & Sound design: Jeph Vanger

Κοστούμια: Μαρία Σεσίλ Ιγγλέση

Σύλληψη σκηνικού: Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος

Εικονογράφηση Βιβλίου: Rachana Jadhav

Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Πάνου

Σκηνογραφία: Marco Turcich, Antonello Corvaro

Ψηφιοποίηση σκηνογραφίας: Δημοσθένης Κλιμενωφ,

Πρωταγωνιστούν: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Νοεμή Βασιλειάδου και σε διπλή διανομή ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και ο Γιώργος Βαλαής

Διανομή:

Γιώργος Βαλαής: 01/11 (19.00), 07/11, 08/11 (19.00), 14/11, 15/11 (19.00 & 21.15), 16/11, 21/11, 22/11 (19.00), 28/11

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: 01/11 (21.15), 02/11, 08/11 (21.15), 09/11, 22/11 (21.15), 23/11

ΦΙΑΤ
Φαλήρου 97, Κουκάκι 11741
Η είσοδος του θεάτρου είναι επί της Λεωφ. Συγγρού 114
(χάρτης)

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 19.00 & 21.15
Κυριακή: 20.00

Προπώληση

O «ΕΡΡΙΚΟΣ Ε’» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ για περιορισμένες παραστάσεις στο Θέατρο Σημείο

medlabnews.gr

Ο Αλέξανδρος Διαμαντής μεταφράζει και σκηνοθετεί τον Ερρίκο Ε’ του Σαίξπηρ. Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο θεατρικό γεγονός καθώς το κορυφαίο αυτό έργο παρουσιάζεται τώρα για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά από 85 χρόνια και μάλιστα σε μια νέα, πλήρη μετάφραση, η οποία και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κάπα. Η μόνη προηγούμενη φορά που ο Ερρίκος Ε’ ανέβηκε στην ελληνική σκηνή ήταν από το Εθνικό Θέατρο, τον Μάρτιο του 1940, μερικές εβδομάδες πριν τη ναζιστική εισβολή, ως μια ύστατη, θεατρική πράξη εμψύχωσης. Σε μια εποχή χτυπημένη από πολέμους, ασύμμετρες απειλές και γενοκτονίες, όπως η δική μας, κρίνεται αναγκαίο να παρουσιαστεί αυτό το έργο του Σαίξπηρ – που, κατά γενική ομολογία, είναι το πιο πολεμικό του.

Βρισκόμαστε στον πολεμόχαρο Μεσαίωνα. Βρισκόμαστε στον πολεμόχαρο 21ο αιώνα. Βρισκόμαστε σ’ όλες τις εποχές – κάθε φορά που αδελφός σηκώνει χέρι σ’ αδελφό, απ’ τον Κάιν και τον Άβελ, μέχρι σήμερα. Ο Ερρίκος είναι ο Βασιλιάς της Αγγλίας. Είναι σίγουρος για τον εαυτό του. Θέλει να δείξει τη δύναμή του. Εισβάλει στη Γαλλία – γι’ ασήμαντη, όπως λένε, αφορμή. Ο Λαός τον ακολουθεί – και ξέρει πολύ καλά πού μπλέκει. Οι Γάλλοι τον περιμένουν – πώς το λέει ο Καβάφης; «Υπεροψία και μέθη». Η Αγγλία είναι ένα αδύναμο κράτος και η Γαλλία είναι η υπερδύναμη της εποχής. Αλλά να που η Αγγλία εισβάλει στη Γαλλία – κι όχι το αντίστροφο, ας σημειωθεί αυτό – και να που η Γαλλία … ηττάται; Η συνέχεια επί σκηνής.

Ο πόλεμος δεν έχει τίποτα ωραίο – και παρόλο που στα μάτια ορισμένων μπορεί να φαντάζει πολύ γοητευτικός, στην πραγματικότητα είναι η χειρότερη έκφραση της ανθρώπινης φύσης. Όσο κι αν κάτι τέτοιο φαίνεται αυτονόητο, πιστέψτε μας, δεν είναι. Ζούμε σε μια φάση που η Ανθρωπότητα ακονίζει ξανά τα δόντια της, έτοιμη να σπαράξει τα ίδια της τα σπλάχνα για άλλη μια φορά. Είναι καθήκον μας ως καλλιτεχνών, ως πολιτών, ως φίλων, ως γονέων, ως παιδιών κι ως εραστών να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας ώστε να τελειώσει αυτή η τρέλα. Ας σημειωθεί εδώ πως το Θέατρο Σημείο σημαδεύει μ’ αυτή την παραγωγή την επέτειο σαράντα χρόνων ενεργούς παρουσίας και επιδιώκει έτσι να αρθρώσει ένα πολιτικό μήνυμα, μια στάση ζωής, αν θέλετε: κατά των δυνατών, υπέρ των αδύναμων, κατά της ισχύος, υπέρ της φιλίας, κατά της δύναμης, υπέρ του έρωτα, κατά της δόξας – υπέρ της αγάπης.

Αγαπήστε! Αγαπήστε κι αγαπηθείτε, βυθιστείτε στην αγάπη, ακόμα κι αν θα είναι αυτό, το τελευταίο πράγμα που θα κάνετε. Αυτό είναι το μήνυμα αυτής της παράστασης.

Ο Ερρίκος Ε’ έρχεται στο Θέατρο Σημείο, στη Σκηνή Lab, από τις 7 Νοέμβρη 2025 και για κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Ερρίκος Ε’ είναι ένα από τα πιο ποιητικά έργα του Σαίξπηρ, περιλαμβάνοντας μερικούς από τους καλύτερούς του στίχους, αφιερωμένους εδώ στις περιγραφές μαχών και σφαγών, απειλής και αγωνίας. Επιχειρώ ένα ανέβασμα μ’ αναφορές στο νταντά και στον υπερρεαλισμό, στον Μπρεχτ και στο καμπαρέ. Συνεχίζω, ταυτόχρονα, να επιμένω στην επιθυμία μου να παρουσιάσω ένα θέατρο συμπύκνωσης, λιτό, χωρίς πολλούς ηθοποιούς ή εντυπωσιακά σκηνικά θεάματα.

Έτσι, αυτή τη φορά έχουμε τέσσερις χαρακτήρες (μια Θεατρίνα, έναν Πολέμαρχο, μια Ανταποκρίτρια κι έναν Λιποτάκτη) που εν καιρώ πολέμου έχουν βρει καταφύγιο σ’ έναν υπόγειο μισοκατεστραμμένο χώρο (που είναι ταυτόχρονα εγκαταλελειμμένο θέατρο, παρεκκλήσι και μπούνκερ. Εκεί περνούν τις ατελείωτες ώρες της πολιορκίας, αναπαριστώντας τον Ερρίκο Ε’ του Σαίξπηρ – ή, τέλος πάντων, μια οποιαδήποτε πολεμική ιστορία (γιατί θεωρώ ότι ο Ερρίκος Ε’ αφηγείται κάθε πόλεμο, με τον ίδιο τρόπο που ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα αφηγείται κάθε έρωτα). Κάθε τόσο η παράστασή τους διακόπτεται από οξείς, εχθρικούς ήχους: σειρήνες, έκτακτες ανακοινώσεις και διαγγέλματα, βόμβες που πέφτουν, πυροβολισμοί κ.λπ.

Οδηγήθηκα σ’ αυτή την άποψη από το ίδιο το έργο, το οποίο συγγενεύει κάπως με τις Τρωάδες ή με τους Πέρσες, καθώς μας αφηγείται τα συμβάντα ενός πολέμου, χωρίς ποτέ να μας τα δείχνει αυτούσια. Ο Σαίξπηρ έχει γράψει εδώ σκηνές πριν και μετά από μια μάχη, στα μετόπισθεν, όπως, αντίστοιχα, στους αντιθαλάμους της πολιτικής και της διπλωματίας, πριν και μετά από τη λήψη μιας απόφασης ή την επίτευξη μιας συμφωνίας. Το κορυφαίο, δε, εύρημά του στο έργο αυτό είναι ο ρόλος του Χορού – που αντίθετα από την κλασική παράδοση, εδώ παίζεται από ένα και μόνο άτομο. Είναι ένας επίμονος και σαρκαστικός σχολιαστής που προλογίζει κάθε πράξη στους θεατές, υπενθυμίζοντάς τους το σημείο όπου βρίσκεται η δράση του έργου, καθώς και την αδυναμία της τέχνης του θεάτρου ν’ αναπαραστήσει τα γεγονότα της Ιστορίας χωρίς να τα μικραίνει. Ο Χορός αυτός -η ενσάρκωση του θεάτρου μέσα στο θέατρο- είναι το αποκορύφωμα μιας σειράς από ευρήματα που κάνουν τη γραφή του Σαίξπηρ στον Ερρίκο Ε’, απολύτως σύγχρονη. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα εξής: ένας αρχιεπίσκοπος αποδίδει έναν ακατάληπτο μονόλογο στην Α’ Πράξη, που αποτελεί την παρουσίαση της αιτίας που η Αγγλία εισβάλει στη Γαλλία (κοινώς, του για τί πολεμάμε)· μια παρέα από δειλούς αλήτες ακολουθεί τον αγγλικό στρατό για να κάνει πλιάτσικο, μιλώντας διαρκώς μια δική τους σκατολογική ιδιόλεκτο· ο Άγγλος Βασιλιάς και η Γαλλίδα Πριγκίπισσα ερωτεύονται, μεταξύ επιβολής και γοητείας, χωρίς ποτέ να μπορέσουν να μιλήσουν καν την ίδια γλώσσα ή να καταλάβουν καλά-καλά ο ένας τον άλλον.

Μπαίνω στη διαδικασία να μιλήσω με τόση λεπτομέρεια επειδή το έργο είναι πρακτικά άγνωστο στο θεατρικό κοινό της χώρας μας, καθώς πάνε πάνω από ογδόντα χρόνια από το τελευταίο του ανέβασμα στη σκηνή και δεκαεννιά από την τελευταία φορά που μεταφράστηκε στη γλώσσα μας.

Μου δόθηκε, λοιπόν, μ’ αφορμή αυτή την παράσταση, η ευκαιρία ν’ αναμετρηθώ με το λόγο του Σαίξπηρ κι ως μεταφραστής για πρώτη φορά. Ελπίζω τ’ αποτέλεσμα να μην σταθεί άχαρα κι ανάξια πλάι στις άλλες εξαιρετικές μεταφράσεις αυτού του έργου που έχουν ήδη γίνει στη γλώσσα μας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Κάπα που δέχτηκαν να κυκλοφορήσουν σε βιβλίο τη σχετική προσπάθεια. Και ταυτόχρονα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους παλιούς και νέους συνεργάτες μου, πάνω και κάτω απ’ τη σκηνή, που δέχτηκαν να μπουν σ’ αυτή την περιπέτεια, σηκώνοντας όλοι μαζί στις πλάτες μας την ευθύνη της παρουσίασης αυτού του κορυφαίου έργου για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά το 1940.

Είμαι πεπεισμένος ότι ο Ερρίκος Ε’ του Σαίξπηρ μπαίνει στην ίδια χορεία μ’ έργα όπως οι Πέρσες του Αισχύλου, ο Θάνατος του Δαντόν του Μπύχνερ, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Σολωμού, η Έρημη Χώρα του Έλιοτ και το Χιροσίμα, αγάπη μου της Ντυράς. Όπως κι εκεί, έτσι κι εδώ βλέπουμε μια ιστορία φρίκης να μετατρέπεται σε υψηλή ποίηση, και μάλιστα ποίηση γραμμένη περισσότερο για ν’ ακούγεται παρά για να διαβάζεται, εξάπτοντας, λοιπόν, το πνεύμα του ακροατή, οδηγώντας το έτσι σε μια τελική πράξη αντίστασης – την ύψιστη, κατά την άποψή μου, αντιπολεμική στάση: την υπέρβαση της πραγματικότητας και την επίτευξη της φαντασίας.

Αλέξανδρος Διαμαντής

ΕΡΡΙΚΟΣ Ε’

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ

ΣΚΗΝΗ LAB

Συντελεστές:

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Διαμαντής

Σκηνογραφία: Βαγγέλης Αγάτσας

Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννα Μακρή

Εκτέλεση Παραγωγής: Θεόφιλος Κωστούλας

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Εμφανίζονται οι ηθοποιοί:

Θάνος Μαγκλάρας

Παρθενόπη Μπουζούρη

Ελίνα Παπαθεοδώρου

Γιάννης Σιάμπαλιας

Ακούγονται οι φωνές των:

Δημήτρης Καταλειφός

Μάνια Παπαδημητρίου

Ιωάννα Μακρή

Credits φωτογραφιών – Οι φωτογραφίες αποτελούν μια σύνθεση ανάμεσα σε υλικό από τις πρόβες (ασπρόμαυρες - φωτογράφος: Βαγγέλης Αγάτσας) και στιγμιότυπα από το προωθητικό βίντεο της παράστασης (έγχρωμες - φωτογράφος: Αχιλλέας Τσούτσης, Θάνος Λυμπερόπουλος). Για την ευγενική τους παραχώρηση τους ευχαριστούμε θερμά.

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ

40 χρόνια: 1985-2025

Δ: Χαριλάου Τρικούπη 4, πίσω από το Πάντειο, 176 71

Τ: (+30) 210.92.29.579

Ε: info@thesemio.gr

Κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 20:00 και Κυριακή στις 19:00

Θεατρική Περίοδος 2025-2026

Σκηνή Lab

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2025

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

«Νεκρή φύση σε χαντάκι» του Φάουστο Παραβιντίνο από τον Θεατρικό Οργανισμό Νέος Λόγος

medlabnews.gr iatrikanea

Ο Θεατρικός Οργανισμός «Νέος Λόγος» και το studio Μαυρομιχάλη παρουσιάζουν από το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2025, το έργο του Φάουστο Παραβιντίνο «Νεκρή φύση σε χαντάκι», σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή.

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια μικρή πόλη στη βόρεια Ιταλία.

Μία η ώρα το πρωί: Μια νεαρή κοπέλα, δολοφονείται με άγριο τρόπο και το σώμα της ρίχνεται γυμνό σε ένα χαντάκι.

Τρείς η ώρα το πρωί: Ένας νεαρός άνδρας ανακαλύπτει το πτώμα.

Τέσσερις η ώρα το πρωί: Η αστυνομία καθορίζει την αιτία θανάτου: «Το θύμα πέθανε από το πολύ ξύλο».

Μια γυναικοκτονία έρχεται να ταράξει την ηρεμία της μικρής κοινωνίας.

Ποιος το έκανε; Ποιος σκότωσε το κορίτσι κλωτσώντας το με απίστευτη σφοδρότητα, στην κοιλιά, στο πρόσωπο και σε όλο του κορμί;

Η έρευνα ξεκινά. Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται.

Έξι πρόσωπα εμπλέκονται στην υπόθεση της νεκρής κοπέλας.

Ό,τι μαθαίνουμε, το μαθαίνουμε από αυτά τα έξι πρόσωπα που μονολογούν, προσπαθώντας να βρουν την λύση σε αυτή την ιστορία.

Προσωπικά άγχη, ακραίες ψυχολογικές μεταπτώσεις, οικογενειακά δράματα, μετανάστες που αναζητούν ανέλπιδα μια κάποια ευκαιρία, νεαροί χαμένοι στα ναρκωτικά και στην χωρίς κανένα σκοπό ζωή τους.

Και στο τέλος, η αποκάλυψη του μυστηρίου της δολοφονίας της νεαρής κοπέλας. Μια αποκάλυψη σοκαριστική και αναπάντεχη. Που έρχεται να κλονίσει οποιαδήποτε βεβαιότητα θέλαμε να έχουμε.

Δεκαέξι ώρες αργότερα, το έγκλημα εξιχνιάζεται, αποκαλύπτοντας έναν κόσμο βίαιο, αδυσώπητο και ακατανόητο.

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τελικά την ιστορία της νεκρής κοπέλας ως αφορμή, για να μιλήσει για μια κοινωνία απογοητευμένη, βαριά άρρωστη, χωρίς ιδανικά, ανίκανη να ονειρευτεί και που αρκείται στην επιβίωση μέσα στην ολοκληρωτική επικράτηση ενός άκρατου και αδηφάγου καπιταλισμού.

Μας παραδίδει ένα σκοτεινό έργο και καταφέρνει να μας περάσει από την «ησυχία» αρχικά ενός στέρεου θρίλερ, με σασπένς και χιούμορ, στην «ανησυχία» για έναν κόσμο βίαιο, άνισο, άδικο και σκληρό, που αποκαλύπτεται μπροστά μας σε τέτοιο βαθμό οικείος και αναγνωρίσιμος, που επιτείνει την αγωνία μας και τον προβληματισμό μας.

Φάουστο Παραβιντίνο

Ο Φάουστο Παραβιντίνο γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1976 στην Γένοβα και είναι Ιταλός δραματουργός, σκηνοθέτης, ηθοποιός και σεναριογράφος. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη σκηνή σε πολύ μικρή ηλικία, το 1990, συμμετέχοντας στον θίασο "La Soffitta". Το 1995, επέστρεψε στη Γένοβα, όπου παρακολούθησε μαθήματα συγγραφής στο Teatro Nazionale. Το 1996 έγραψε το πρώτο του έργο, «Trinciapollo», και το 1998 ήρθε η πρώτη αναγνώριση χάρη στα έργα «Gabriele» και «Due Fratelli». Το 2000 το έργο του «Peanuts» ανέβηκε στο Royal Court Theatre.

Το 2004 κέρδισε το βραβείο Vittorio Gassman για το δράμα «Natura morta in un fosso» (Νεκρή Φύση σε Χαντάκι).

Ο Παραβιντίνο ήταν ο όγδοος Ιταλός συγγραφέας που παρουσιάστηκε στη Comédie-Française στο Παρίσι, με το έργο «La Malattia della Famiglia M», το οποίο σκηνοθέτησε.

Άλλα έργα του μεταφράστηκαν στα γερμανικά και παρουσιάστηκαν σε διάφορα θέατρα, όπως στο θέατρο Schaubühne. Έχει επίσης γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :

Μετάφραση : Ανταίος Χρυσοστομίδης

Σκηνοθεσία - Φωτισμοί : Φώτης Μακρής

Μουσική : Νείλος Καραγιάννης

Σχεδιασμός ήχου : Νίκος Ρουσσάκης

Βοηθός σκηνοθέτη : Κλεοπάτρα Τολόγκου

Τρέιλερ παράστασης : Νίκος Δαλέζιος, Φοίβος Σαμαρτζής

Φωτογραφίες: Δάφνη Δίγκα

Παίζουν : Θανάσης Κεφαλάς, Στέλλα Κρούσκα, Φώτης Μακρής, Φοίβος Σαμαρτζής, Πάρις Σκαρτσολιάς, Ηρώ Χαλκίδη.


Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Από 25 Οκτωβρίου 2025

Κάθε Σάββατο, 21.00 και Κυριακή, 20.00


ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΕΟΣ ΛΟΓΟΣ

Studio Μαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330

studiomavromihali@gmail.com

www.studiomavromihali.gr

«ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στο ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

medlabnews.gr iatrikanea

Το αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου “Ματωμένος Γάμος” του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, μετά τη μεγάλη επιτυχία της περασμένης θεατρικής σεζόν, επιστρέφει στο Θέατρο ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ στο Γκάζι, για 2η χρονιά, από το Σάββατο 29 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00.

Ένα έργο γεμάτο πάθος και συγκρούσεις, ανάμεσα στα “θέλω” και τα “πρέπει” των ανθρώπων, μέσα σε μια κοινωνία που τους φοβίζει, τους παγιδεύει και τους συντρίβει. Μια αριστοτεχνικά σκηνοθετημένη παράσταση από τον Κώστα Νταλιάνη, που πραγματεύεται το ακραίο ερωτικό πάθος και τον ακραίο ανθρώπινο πόνο. Ένα υπέροχο ποιητικό θεατρικό έργο, παρουσιάζεται επί σκηνής, σε ένα λιτό, αλλά εντυπωσιακό σκηνικό, με κοστούμια εποχής προσεγμένα στη λεπτομέρεια, ντυμένο με εξαιρετικές χορογραφίες υπό τους ήχους ισπανικής μουσικής. Ένα έργο κλασικό και επίκαιρο μαζί, που “πιάνει” το θεατή από την αρχή και δεν τον αφήνει ως το τέλος.

Ένα πεδίο μάχης και έρωτα. Ένας τόπος γεμάτος συγκρούσεις. Ανάμεσα στα πρόσωπα του έργου, ανάμεσα σε ιδέες και στάσεις ζωής, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Μέσα από μια γη κακοτράχαλη, γεμάτη χώμα και πέτρες, αναβλύζει ο έρωτας και το πάθος για ζωή. Αλλά κάπου εκεί, παραμονεύει ο θάνατος. Ο “Ματωμένος Γάμος” είναι ένα απλό, λαϊκό έργο, που πολεμάει τη στενομυαλιά μιας συντηρητικής κοινωνίας. Πάθος, έρωτας, θάνατος, μέσα σε μια κοινωνία ανελεύθερη. Αυτό είναι το πλαίσιο της παράστασης.

Ο Κώστας Νταλιάνης συνδυάζει τον ρεαλιστικό με τον ποιητικό λόγο, σε μιαν αέναη αλληλουχία.

“Η παράσταση επιχειρεί μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και το συμβολισμό. Ανάμεσα σε μια πεζή και σε μια ποιητική πραγματικότητα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αμείλικτο τιμωρό”.

Η συναρπαστική παράσταση στέκεται με απόλυτο σεβασμό στο ποιητικό - συμβολικό σύμπαν του Γκαρθία Λόρκα. Στον κακοτράχαλο τόπο, στη δύναμη των στοιχείων της φύσης, στις ποιητικές δυνάμεις του φεγγαριού, στη ζητιάνα – θάνατο, στο πάθος, το αίμα, τον ανθρώπινο πόνο.

Το Ντουέντε (duende) είναι κι εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι στιγμές της παράστασης, μεταφέρουν την ιστορία σε έναν τόπο μαγικό και σε χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή παγκόσμια.

Πόθος, Πόνος, Πένθος.

Και κάπου εκεί, ο θεατής καλείται να πάρει αποφάσεις, να τοποθετηθεί απέναντι στις ποικίλες πραγματικότητες που αναδύονται από το έργο και τον κυκλώνουν.

Τους συγκλονιστικούς ρόλους του έργου ερμηνεύει ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών: Μάνα: Εβίτα Παπασπύρου, Νύφη: Φάνια Νταλιάνη, Λεονάρντο: Δημήτρης Καπαμάς. Γαμπρός: Χρήστος Ζαχάρωφ, Γυναίκα του Λεονάρντο: Σιλβάνα Σοντίνι, Πατέρας της Νύφης: Μίλτος Δημουλής, Γειτόνισσα: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Υπηρέτρια: Μαρία Κολοκυθά, Πεθερά - Κοριτσάκι: Ευγνωσία Σοφιανίδου, Ξυλοκόποι -Μοίρες: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου, Φεγγάρι: Σιλβάνα Σοντίνι, Ζητιάνα: Φάνια Νταλιάνη

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Συγγραφέας: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Μετάφραση – Διασκευή, Σκηνοθεσία: Κώστας Νταλιάνης

Σκηνογραφία: Αντώνης Χαλκιάς

Κοστούμια: Βάνια Αλεξάντροβα

Μουσική σύνθεση: Εβίτα Παπασπύρου- Μάρω Λεσιώτη

Μουσική επιμέλεια: Κώστας Νταλιάνης

Χορογραφίες: Μαρία Μάργαρη

Φωτισμοί: Κώστας Νταλιάνης

Πρωταγωνιστούν: Εβίτα Παπασπύρου, Φάνια Νταλιάνη, Δημήτρης Καπαμάς, Χρήστος Ζαχάρωφ, Σιλβάνα Σοντίνι, Μίλτος Δημουλής, Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου.

ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

Δαμοκλέους 8, Αθήνα 118 54 (Γκάζι)

Τηλέφωνα:
210 3470 670,
693 2454 812, 698 1712 406

E-mail: thiasos@modernoikairoi.gr

facebook

Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο 21:00 και Κυριακή 19:00

Διάρκεια έργου: 1:10 χωρίς διάλειμμα

«ΤΟ ΟΝΟΜΑ» των Matthieu Delaporte & Alexandre de la Patellière στο Θέατρο Αθηνά

medlabnews.gr iatrikanea

Το γαλλικό πολυβραβευμένο έργο «Το όνομα» έρχεται τη θεατρική σεζόν 2025-2026 στο θέατρο Αθηνά, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη.

Πρόκειται για την ελληνική διασκευή της διάσημης γαλλικής κωμωδίας «Le Prénom» που ήταν υποψήφια το 2011 για 6 βραβεία Molière. Η μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 2012, γνώρισε παγκόσμια επιτυχία και έφθασε τα 2,5 εκατομμύρια θεατές. Στην Ελλάδα, το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά, και πάλι σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, το 2015 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και μετέπειτα στην Κύπρο, όπου το καταχειροκρότησαν πολλές χιλιάδες θεατών.

Ένα ιδεολογικής τιμής ζήτημα έρχεται να ταράξει τα νερά του θεάτρου Αθηνά, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, σε μια από τις πιο έξυπνες και πετυχημένες κωμωδίες που έχουν γραφτεί στο παγκόσμιο θέατρο. Αρκεί ένα και μόνο όνομα για να φέρει τα πάνω κάτω σε σχέσεις και φιλίες ζωής, με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο!

Πρωταγωνιστούν οι Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Ρένια Λουιζίδου, Κρατερός Κατσούλης, Ντόρα Μακρυγιάννη, Λευτέρης Ζαμπετάκης.

Υπόθεση του έργου:

Ο Βικτόρ (Κρατερός Κατσούλης) περιμένει το πρώτο του παιδί. Η αδερφή του Ελιζαμπέτ (Ρένια Λουιζίδου) και ο άντρας της Πιερ (Ιεροκλής Μιχαηλίδης) τον καλούν στο σπίτι τους για δείπνο μαζί με τη σύζυγό του Άννα (Ντόρα Μακρυγιάννη) και τον παιδικό τους φίλο Κλοντ (Λευτέρης Ζαμπετάκης). Κι ενώ περιμένουν την ως συνήθως αργοπορημένη Άννα και κουβεντιάζουν περί ανέμων και υδάτων, κάποια στιγμή η κουβέντα στρέφεται γύρω από το μωρό και ο Βικτόρ τους αποκαλύπτει ότι είναι αγόρι! Όταν τον ρωτούν ποιο όνομα έχει διαλέξει για να δώσει στο παιδί, η απάντησή του θα αναστατώσει την παρέα και θα προκαλέσει μια σειρά από αλυσιδωτές ανεξέλεγκτες αντιδράσεις που θα φέρουν το απόλυτο χάος! Μυστικά που ήταν καλά κρυμμένα για χρόνια αποκαλύπτονται. Ψέματα που «προστάτευαν» σχέσεις και φιλίες έρχονται στο φως. Και επιβεβαιώνεται το μότο του έργου: ένα παιδί φέρνει την ευτυχία. Αλλά το όνομα που θα του δώσεις… μπορεί να φέρει μεγάλους μπελάδες.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Πρόκειται για ένα έργο που ασχολείται με τις κρυμμένες ιδεολογικές διαφορές που ανακύπτουν ως κεραυνός εν αιθρία μόλις τεθεί το ζήτημα του ονόματος, αλλά πάνω από όλα είναι ένα ελαφρύ έργο που εξετάζει με ανάλαφρο τρόπο ένα πολύ σοβαρό ζήτημα: τη βαθιά και πολύχρονη φιλία μεταξύ των ανθρώπων, τις διακυμάνσεις της και την αντοχή της ως κοινωνικού θεσμού παράλληλου ή και ανώτερου από την οικογένεια. Είμαι τυχερός γιατί το καστ που επιλέχτηκε για το έργο αυτό συνδέεται ούτως ή άλλως με φιλικούς δεσμούς χρόνων, παράγοντας ενισχυτικός για την επιτυχία του εγχειρήματος».

(Κ. Μαρκουλάκης)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση - διασκευή: Ελεονώρα Μελέτη

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Πάνος Αποστολόπουλος

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης

Σχεδιασμός αφίσας: Τζόυ Τόλια

Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου παράστασης: Μαρκέλλα Καζαμία

Social Media – Διαφήμιση: Renegade Media

Παραγωγή: Marosssoulis Productions

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει την ανατρεπτική κωμωδία «Στρίγγλα»

medlabnews.gr 

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει την ανατρεπτική κωμωδία «Στρίγγλα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιόλιου στο πλαίσιο της νέας καλλιτεχνικής σεζόν 2025-26. Μια σύγχρονη, εκρηκτική σκηνική ανάγνωση, για δυο ηθοποιούς, βασισμένη στο κλασικό έργο «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Μετά τη θερμή υποδοχή κοινού και κριτικών, η παράσταση ανεβαίνει στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μέχρι και τις 16 Νοεμβρίου 2025.

Ημέρες – Ώρες παραστάσεων

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο | 20:30 &Κυριακή | 19:00

Διάρκεια: 75’

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

 
Το εμβληματικό σαιξπηρικό έργο ανασχηματίζεται σε ένα ψυχολογικό παιχνίδι για την εξουσία, την έμφυλη ταυτότητα και την κοινωνική καταπίεση. Μια σύγχρονη, απογυμνωμένη, ελεύθερη διασκευή η οποία ανατέμνει τις λεπτές ρωγμές ανάμεσα στην επιβολή και την υποταγή, την ελευθερία και τη συμμόρφωση. Ένα παιχνίδι που δεν είναι αθώο. Η μάχη πίσω από το γέλιο και μια ιστορία που δεν τελειώνει ποτέ.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Μόλις ολοκληρώθηκε η κειμενική επεξεργασία του έργου, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο τίτλος αυτής της παράστασης θα ήταν «Φίμωση». Δεν άρεσε σε κανέναν. Στρίγγλα είναι επίσης εργαλείο κοπής ή λείανσης το οποίο, χειροκίνητα, δημιουργεί μια ομαλή και λεία επιφάνεια. Η Στρίγγλα παραπέμπει σε πλάσματα φανταστικά ή μυθικά. Σε κάποιους προκαλεί φόβο. Ερινύες, Μαινάδες, Μάγισσες, Πριγκίπισσες και λοιπά δαιμόνια… Και κάπου εδώ, σταματάει κάθε προσπάθεια εδραίωσης της πεποίθησης ότι ο υποφαινόμενος διαθέτει χιούμορ. Δεν έχει.

Είναι άραγε το γέλιο απλώς απελευθερωτικό ή μηχανισμός ελέγχου; Γιατί κρύβονται, πού συγκρούονται και πώς συνυπάρχουν οι ανάγκες μας; Η «Στρίγγλα» είναι και μια ιστορία αγάπης σε μια συνθήκη λοξή, αυθαίρετη, σημερινή. Κωμωδία ή τραγωδία; Μια βουτιά στο ψυχοδυναμικό πορτραίτο της εξουσίας, της χειραγώγησης και του ελέγχου. Ποιες μορφές εξαναγκασμού διαμορφώνουν την ταυτότητά μας; Πώς κατασκευάζονται οι ρόλοι μέσα σε μια σχέση; Η παράσταση επιχειρεί να επανεξετάσει αυτή τη νευραλγική και αμφίσημη ισορροπία, μέσα από το πρίσμα της απόστασης, της ειρωνείας και της υπερβολής. Όλα συνεχώς αναδιαμορφώνονται και επαναπροσδιορίζονται. Κι όσο η δραματουργία οδηγεί σε κάτι πιο σκοτεινό και επικίνδυνο, όσο το έργο απογυμνώνεται από τα ιστορικά χαρακτηριστικά του, βρισκόμαστε σε ένα πεδίο μάχης. Το σπίτι μας. Καλή διασκέδαση;

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΓΡΑΨΑΝ

«Η εκπληκτική και μεθυστική κινησιολογία των ηθοποιών πετυχαίνει στον απόλυτο βαθμό να αποδοθεί το νόημα και η ουσία του κειμένου.» — Τάσος Ανδρικόπουλος

«Ο Δημήτρης Λιόλιος και η Αναστασία Χατζάρα παίζουν σε μια παράσταση που είναι ένα ψυχολογικό παιχνίδι για γερά νεύρα (…). Δυο ταλαντούχα πρόσωπα που ιδρώνουν τη φανέλα.» — Ζωή Δημητρίου

«Μια υπέροχη τομή πάνω στο γνωστό σαιξπηρικό έργο. Ένα απίστευτα ταιριαστό, ενεργειακό δίδυμο που κινείται ανάμεσα στην κωμωδία και τα σκληρά υπαρξιακά ζητήματα.» — Στέφανος Καβαλλιεράκης

«Ένα σπινταριστό παιχνίδι υποκριτικής δεξιοτεχνίας ανάμεσα σε δύο νέους ηθοποιούς με μια φρέσκια, συμπυκνωμένη ανάγνωση ενός κλασικού έργου.»— Χρήστος Παρίδης

«Μια κωμωδία που ανατρέπει ακόμα και την έννοια της κωμωδίας. Το έργο δεν φεύγει στιγμή από τον σαιξπηρικό τόπο και χρόνο…»— Νόρα Ράλλη

«Μια παράσταση που είχε δροσιά, χιούμορ, ωραία σκηνική όψη και εναρμονισμένη σκηνική παρουσία των δύο ηθοποιών.» — Όλγα Σελλά

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Παίζουν: Δημήτρης Λιόλιος, Αναστασία Χατζάρα

Κείμενο: Βασισμένο στο έργο του Ο. Σαίξπηρ «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας»

Μετάφραση, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιόλιος

Ελεύθερη διασκευή, Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Λιόλιος, Αναστασία Χατζάρα

Σκηνικά, Κοστούμια: Αλέγια Παπαγεωργίου

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση, Ηχητικός σχεδιασμός: Μίμης Νικολόπουλος

Κίνηση: Γιάννης Νικολαΐδης

Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη

Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Βαγγέλης Αμπατζής

Βοηθός σκηνοθέτη: Βίκυ Κωστοπούλου

Ειδικές κατασκευές: Κωνσταντίνος Χαλδαίος

Φωτογραφίες: Γιώργος Στριφτάρης

Οπτική ταυτότητα, SocialMedia: ΜΕΚΑΟΜΕ

Επικοινωνία παράστασης: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Κομμώσεις: Θωμάς Γαλαζούλας

Συμπαραγωγή: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, d.l.p.

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

23 Οκτωβρίου – 16 Νοεμβρίου 2025

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο | 20:30

Κυριακή | 19:00

Διάρκεια: 75’

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά | Φουαγιέ

Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32 | Πειραιάς, ΤΚ. 185 35

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Ταμείο Θεάτρου:

Τ.| +30210 4143 310 - Μ.| tickets@dithepi.gr

Εντός του Δημοτικού Θεάτρου | Κεντρική είσοδος

Ώρες Ταμείου:

Δευτέρα έως Παρασκευή (εκτός Τρίτης): 10:00 - 14:00 & 18:00 - 21:00

Σάββατο 16:00 - 21:00 &Κυριακή: 18:00 - 21:00

Ηλεκτρονική προπώληση: ΜORE.COM

«Η μητέρα του σκύλου», το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, για 2η χρονιά στο Θέατρο Ακροπόλ

medlabnews.gr

Σε συνέχεια της μεγάλης επιτυχίας στο θέατρο Ακροπόλ και της καλοκαιρινής περιοδείας που ακολούθησε και συγκίνησε χιλιάδες θεατές και κριτικούς, το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, «Η Μητέρα του Σκύλου», έρχεται για δεύτερη θεατρική σεζόν στο θέατρο Ακροπόλ, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη και μουσική-τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη.

Η Υρώ Μανέ ενσαρκώνει την ηρωίδα Ραραού, μια από τις πιο σπαρακτικές και ταυτόχρονα εξαιρετικά δυναμικές προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Η Ραραού, με λόγο παραληρηματικό σχεδόν και αναπάντεχα χιουμοριστικό, μια ψυχή τραυματισμένη με ένα τραύμα που αδυνατεί να επουλώσει, αφηγείται την Οδύσσεια της ύπαρξής της, ακροβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Μέσα από το πρίσμα της μοναδικής αυτής ηρωίδας, το κοινό παρακολουθεί τη δραματική, αλλά και γεμάτη ευτράπελα, ζωή της – από την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση - όπως περνά μέσα από το παραμορφωτικό της φίλτρο.

Η Ραραού, η θεατρίνα, θα ανέβει στο πάλκο της φαντασίας της, με την επιθυμία να λάμψει επιτέλους σαν πραγματική πρωταγωνίστρια, να ζήσει την προσωπική της καταξίωση και αναγέννηση. Η παράσταση ταξιδεύει τους θεατές σε ένα κόσμο γεμάτο από απρόσμενες, αλλά και εξαιρετικά ανθρώπινες στιγμές.

Στη «Μητέρα του Σκύλου», η Ραραού, μέσα από τον ιδιότυπο προσωπικό της λόγο, ζωντανεύει στιγμές από τη διαδρομή του βίου της. Γύρω της, ένας πολύχρωμος δυναμικός και αεικίνητος θίασος «φαντασμάτων» φέρνει με τρόπο μαγικό στο φως πρόσωπα της καθημερινότητας, που χαράχτηκαν στην ψυχή της, για να προσφέρει στο κοινό συγκίνηση και γέλιο. Το κρυμμένο τραύμα που έχει σημαδέψει τη ζωή της μετουσιώνεται, μέσα από μουσικές, χορογραφίες και εικόνες, σε κάτι φωτεινό και αισιόδοξο!

Σκηνοθετικό σημείωμα:

«Χαίρομαι που η θεατρική διασκευή φέρει ολοζώντανα τα παραπάνω στοιχεία που κινούνται σε όλο το φάσμα του ανθρώπινου συναισθήματος, σε όλες τις διακυμάνσεις του ανθρώπινου στοχασμού. Χαίρομαι που μέσα στο κείμενο επιβιώνει ο αγώνας ενός ανθρώπου που πέρασε δια πυρός και σιδήρου και ταυτόχρονα επιβιώνει με τρόπο υπαινικτικό αλλά σαφή μια ολόκληρη χώρα, μια ολόκληρη εποχή. Χαίρομαι που η Ραραού, όπως την ξαναγέννησαν η Υρώ κι η Κατερίνα στο υπέροχο θεατρικό τους κείμενο και όπως την επαναδιατυπώνουν μουσικά και στιχουργικά τα εκλεκτά τραγούδια του Σταμάτη, βρίσκει επιτέλους το δρόμο της προς τη σκηνή, όπως η ίδια την ονειρεύτηκε και υπερίπταται με όπλο τη φαντασία της πάνω και πέρα από τα σκονισμένα και κρύα παρασκήνια, πάνω και πέρα από τη μιζέρια των τριτοτέταρτων ρόλων που μια ζωή της δίνανε. Χαίρομαι σαν παιδί που η Ραραού ερμηνευμένη από την Υρω, είναι ένας ανθισμένος μπαξές γεμάτος τρέλα, ενέργεια, χιούμορ και ζωτικότητα.

Στη σκηνή του Ακροπόλ, αυτό που βλέπουμε είναι η σκηνική εκπλήρωση του ονείρου της Ραραούς: χορεύει, τραγουδά και ιστορεί όλη της ζωή πάνω σε ένα πάλκο μαζί με έναν μαγικό περιπλανώμενο θίασο, έναν εκλεκτό θίασο φαντασμάτων που τη συνοδεύει και βιώνει μαζί της όλο το ταξίδι ανάμεσα στην αλήθεια και τη φαντασίωση, ανάμεσα στην ανθρωπιά και της βαρβαρότητα, ανάμεσα στη ζωή και την τέχνη, ανάμεσα στο τραύμα και την επούλωση…» (Κώστας Γάκης)

Συντελεστές:

Διασκευή: Υρώ Μανέ - Κατερίνα Γιαννάκου

Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης

Μουσική - τραγούδια: Σταμάτης Κραουνάκης

Σκηνικά: Άση Δημητρολοπούλου

Κοστούμια: Χαρά Τσουβαλά

Επιμέλεια κίνησης - χορογραφίες: Φαίδρα Νταϊόγλου

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Video promo – Αφίσα: Θωμάς Παλυβός

Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου

Βοηθός σκηνογράφου: Χριστίνα Οικονόμου

Βοηθός ενδυματολόγου: Εύα Κουρελιά

Την Ραραού ερμηνεύει η Υρώ Μανέ

Πρωταγωνιστούν:

Παναγιώτης Μπουγιούρης, Σπύρος Μπιμπίλας, Τάνια Τρύπη, Γιάννης Βασιλώτος, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Ειρήνη Θεοδωράκη, Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου, Στράτος Νταλαμάγκος, Γιώργης Παρταλίδης, Αιλιάνα Μαρκάκη, Πέτρος Λιόντας, Μαρία Μπατή, Γεωργία Αμοργιαννιώτη

Μουσικοί επί σκηνής: Δημήτρης Κίκλης, Γρηγόρης Λάζογλου, Γιάννης Αλαγιάννης

Προβολή – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Υρώ Μανέ

Οργάνωση παραγωγής: Αγνή Μοίρα, Χρυσαντίνα Κούλουμπου,

Χαρά Μητσοπούλου

Παραγωγή: Arise Entertainment & More - ARTINFO

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Ωριμότητα», του Ντίνου Γκελαμέρη

medlabnews.gr iatrikanea

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει την νέα θεατρική παράσταση «Ωριμότητα», στην Σκηνή Ωμέγα. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο-συνομιλία με το μυθιστόρημα «Ο φύλακας στη σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, το οποίο απομακρύνοντας το θεατρικό έργο από την πρωτογενή ύλη, διαμορφώνει τη δική του πρωτότυπη δραματουργική ταυτότητα. Στην Αθήνα του 2025, ένας νεαρός περιπλανιέται μέσα σε μια αστική πραγματικότητα γεμάτη αντιφάσεις, απώλεια, κυνισμό και αδιέξοδα – αναζητώντας την προσωπική του ταυτότητα και τη σημασία της ωριμότητας. Με ένα εξαμελή θίασο μουσικών και ηθοποιών, η παράσταση συνδυάζει λόγο, μουσική και κίνηση, δημιουργώντας ένα πολυδιάστατο θεατρικό σύμπαν. Το έργο «Ωριμότητα» είναι μια ελεύθερη καλλιτεχνική απόπειρα να εκφραστεί ο παλμός μιας γενιάς που πασχίζει να ενηλικιωθεί μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει αδιάκοπα.

· Σημείωμα Σκηνοθέτη

Η «Ωριμότητα» γεννήθηκε από την ανάγκη να κοιτάξουμε κατάματα το πέρασμα από την αθωότητα στην ενηλικίωση – μια μετάβαση που ποτέ δεν είναι γραμμική ούτε αναίμακτη. Στηριχτήκαμε στο απόσταγμα μιας γενιάς που συχνά αισθάνεται εγκλωβισμένη σε μια κοινωνία που την πνίγει και ταυτόχρονα την εμπνέει.

Στην παράσταση, ο λόγος συναντά τη μουσική και την κίνηση, όχι για να εικονογραφήσει, αλλά για να χτίσει έναν κόσμο θραυσμάτων, αντιθέσεων και μικρών αποκαλύψεων. Μέσα από την περιπλάνηση ενός νεαρού ανθρώπου, αναζητούμε τη ρωγμή εκείνη που μπορεί να γεννήσει την ελπίδα, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν αδιέξοδα.

Για μένα, η «Ωριμότητα» δεν είναι μια σταθερή κατάσταση, αλλά μια διαρκής διαπραγμάτευση με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Είναι μια διαδικασία συνεχούς πτώσης και ανόρθωσης – και αυτή ακριβώς την εμπειρία θέλουμε να μοιραστούμε με το κοινό.

· Συντελεστές:

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Ντίνος Γκελαμέρης

Κίνηση: Γεωργία Αβασκαντήρα

Σκηνικά/ Κοστούμια: Έμιλυ Κουκουτσάκη

Σχεδιασμός Φωτισμών: Ιωάννα Ζέρβα

Βοηθός Σκηνοθέτη:Μαριαλένα Πολίτη

Μακιγιάζ: Λία Πρωτόπαππα

Κομμώσεις:Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος

Φωτογραφίες: Φύλλης Παππάς

Εικαστικό Αφίσας:Άννα Δημητρίου

Σχεδιασμός Αφίσας:RimaLyma

Παίζουν:

Ντίνος Γκελαμέρης

Ιωάννα Καλλιτσάντση

Άρης Κασαπίδης

Ελένη Σακκά

Μουσικοί επί σκηνής:

Μιχάλης Γραμματόπουλος

Αντώνης Χατζής

 
Διάρκεια:90 λεπτά

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Σκηνή Ωμέγα

Πρεμιέρα: 10 Οκτωβρίου 2025

«VANYA» του Simon Stephens με τον Γιώργο Καραμίχο, στο Θέατρο Τέχνης

medlabnews.gr 

Η παράσταση που σηματοδότησε την επιστροφή του Γιώργου Καραμίχου μετά από 12 χρόνια στο Θέατρο Τέχνης και έγινε η απόλυτη επιτυχία της περσινής χρονιάς επιστρέφει. Ο VANYA του Simon Stephens σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου, έχοντας ήδη κατακτήσει κοινό και κριτικούς, με συνεχόμενα sold out έρχεται για δεύτερη σεζόν. Ο σημαντικός Έλληνας ηθοποιός αναμετράται επί σκηνής, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου, με τον "VANYA" του πολυβραβευμένου Simon Stephens, ιδιαίτερα αγαπητού στη χώρα μας από το σπουδαίο θεατρικό του έργο "Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα". Η σύγχρονη και συμπυκνωμένη εκδοχή του γνωστού έργου του Αντόν Τσέχωφ, προκαλεί έναν ηθοποιό να υποδυθεί οκτώ ρόλους, ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία χαρακτήρων που θέλουν απεγνωσμένα να αλλάξουν τις ζωές τους.  Το έργο παρουσιάστηκε με τεράστια επιτυχία στο West End του Λονδίνου με τον Andrew Scott αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Η παρουσίαση της ελληνικής εκδοχής πραγματοποιείται στο ιστορικό Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης σε παραγωγή του πολιτιστικού οργανισμού "Λυκόφως".

Ο σκηνοθέτης, Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, σημειώνει

"Στον πυρήνα του έργου είναι ένα ερώτημα: Πώς μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας; Οκτώ ρολόι αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα με διαφορετικό τρόπο και ένας ηθοποιός ενσωματώνει αυτή την σπαρακτική ανάγκη για αλλαγή. Για μια διαφορετική ζωή. Για έρωτα, αγάπη, επιτυχία, χρήματα, αποδοχή, ευτυχία. Χαρακτήρες εγκλωβισμένοι, γελοίοι, τραγικοί και απόλυτα σύγχρονοι. Που μπορεί να τους συναντήσουμε στην οικογένειά μας, στο γραφείο, σε ένα μπαρ ή στο σουπερμάρκετ. Άνθρωποι εγκλωβισμένα σε έναν τόπο κατανάλωσης και αφθονίας που κρύβει μια άγονη λούπα - ένα ανθρώπινο καθαρτήριο. Εφιάλτης και φάρσα μαζί. Όπως όλα τα έργα που έχουν αντέξει στον χρόνο".

Ο συγγραφέας, Simon Stephens, επισημαίνει

"Τα έργα του Τσέχωφ πρέπει να υπάρχουν σε αυτόν τον αιώνα και σε αυτή την δεκαετία. Ο Τσέχωφ λάτρευε τα θέατρα - όχι τις βιβλιοθήκες και τα μουσεία - αλλά τα παρασκήνια, τους θεατές και τους ηθοποιούς. Τους συγγραφείς. Το δαιμόνιο πνεύμα των παραγωγών. Θα έβλεπε την εκδοχή μας με περιέργεια κρατώντας ένα μπουκάλι κρασί στο ένα χέρι και την πένα του στο άλλο. Ίσως θα διαπίστωνε με έκπληξη πως 120 χρόνια αργότερα δουλεύουμε πάνω σε ένα έργο που θα αναγνώριζε. Ένα έργο για το σεξ, την αγάπη, τα λεφτά και την ζωή. Σε έναν κόσμο παρόμοιο με τον δικό του, όπου τα λεφτά τελειώνουν, όπως συνηθίζεται άλλωστε, και τα πάντα φαίνονται ασταθή, και παρόλα αυτά οι άνθρωποι συνεχίζουμε να κάνουμε αξιοσημείωτα αλλά και γελοία πράγματα. Συνεχίζουμε να ξυπνάμε με hungover. Συνεχίζουμε να ερωτευόμαστε".

** Οι promo φωτογραφίες τραβήχτηκαν στα κανάλια του Ανατολικού Λονδίνου όπου ο Γιώργος Καραμίχος και ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος ξεκίνησαν τις πρόβες του VANYA **
 
Σκηνοθεσία

Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος

Ερμηνεύει ο Γιώργος Καραμίχος 

Μετάφραση: Δανάη Λουκάκη

Σκηνογραφία / Φωτισμοί: Marco Turcich

Κοστούμια: Μαρία-Σεσίλ Ιγγλέση

Μουσική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βιργινία Δρακοπούλου

Βοηθός Σκηνογράφου: Μαρίζα Σουλιώτη

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου

Οργάνωση Παραγωγής: Ξένια Καλαντζή

Βοηθός Παραγωγής: Πανούτσι Μαργέλος

Παραγωγή: Πολιτιστικός Οργανισμός "Λυκόφως" – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος 

Ημέρες / ώρες παραστάσεων:

Πρεμιέρα 16 Οκτωβρίου 2025

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00

Κυριακή 19:00

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ

ΥΠΟΓΕΙΟ

Το «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

medlabnews.gr iatrikanea

Ο πολιτιστικός οργανισμός «Λυκόφως», το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, ο Στάθης Λιβαθινός με τη σταθερή ομάδα του και ο Στρατής Πασχάλης, τολμούν μια ανατρεπτική πρόταση πάνω στο εμβληματικό μυθιστόρημα που σημάδεψε την ελληνική μεταπολεμική λογοτεχνία, ανεβάζοντας επί σκηνής το πάντα επίκαιρο, Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή. Ένα βαθιά ελληνικό έργο, ένα σκληρό, συγκινητικό ελληνικό κείμενο. Ένα κείμενο «επικίνδυνα» καθημερινό, που χρησιμοποιεί σαν περιτύλιγμα την Ελλάδα του 20ου αιώνα για να μιλήσει για το σήμερα.

Δεκαπέντε ταλαντούχοι ερμηνευτές συναντώνται με τα πολλαπλά πρόσωπα και προσωπεία του μυθιστορήματος, το αντισυμβατικό στυλ γραφής του συγγραφέα, αλλά και την προσωπικότητά του που είναι διάχυτη σ’ όλες τις σελίδες του βιβλίου.

Δυο γυναίκες. Νίνα και Εκάβη. Στη δίνη της μνήμης και της ζωής. Μιας μνήμης επιθετικής, που υποκύπτει, στις αισθήσεις και στις θύμισες των χρόνων που πέρασαν, ανακαλώντας πρόσωπα που σημάδεψαν, έμειναν, έφυγαν ή χάθηκαν. Και μιας ζωής, που είναι τώρα, που βάζει στο μικροσκόπιο την καθημερινότητα και κάνει τους ανθρώπους να γεύονται κάθε πίκρα και χαμόγελο. Δυο γυναίκες που επιβιώνουν σε μια κοινωνία ανδρών, σπάζοντας τις νόρμες της εποχής, προοικονομώντας αυτό που έρχεται.

Νίνα και Εκάβη μας ταξιδεύουν στην Ελλάδα⋅ του Παύλου Μελά, των Βαλκανικών Πολέμων, του Μεσοπολέμου και του Μεταξά. Μα και της Κατοχής, του Εμφυλίου και των Δεκεμβριανών. Μιας Ελλάδας που αλλάζει στο πέρασμα των χρόνων, μα που παραμένει πάντα ίδια.

Το Τρίτο Στεφάνι, αθάνατο αφήγημα, καθρεφτίζει μια Ελλάδα γνώριμη, καλώντας μας να δούμε θαρρετά την αντανάκλαση μας στους ήρωες του…

Νίνα, Αντώνης, Ιωάννης, Ελένη, Δημήτρης, Μαρία, Εκάβη, Πολυξένη, Μιλτιάδης, Αφροδίτη, Αχιλλέας…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  

Συγγραφέας: Κώστας Ταχτσής

Διασκευή Μυθιστορήματος: Στρατής Πασχάλης

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνική Διασκευή και Δραματουργική επεξεργασία: Στάθης Λιβαθινός με τη συμβολή των ηθοποιών της παράστασης

Στίχοι τραγουδιών: Στρατής Πασχάλης

Σκηνικά / Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Μιχάλης Κωτσόγιαννης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Μαγγίνα

Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστόφορος Αντωνιάδης

Βοηθός Σκηνογράφου / Ενδυματολόγου: Έμιλυ Κουκουτσάκη

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Παίζουν: Βασίλης Ανδρέου, Αντώνης Γιαννακός, Γιώργος Δάμπασης, Βασίλης Ζαφειρόπουλος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Ανδρέας Λαμπρόπουλος, Πάρης Λεόντιος, Άννα Μάγκου, Λίλλυ Μελεμέ, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Ερατώ Πίσση, Μαρία Σαββίδου, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Άρης Τρουπάκης

Παραγωγή: Λυκόφως / Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Από 22 Οκτωβρίου 2025

Τετάρτη: 19.00

Πέμπτη & Παρασκευή: 20.30

Σάββατο: 17.30 & 21.00

Κυριακή: 19.00

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ

«Εκείνος κι Εκείνος»: Μια σατυρική - σκεπτόμενη κωμωδία, από 24 Οκτωβρίου στο Θέατρο ΑΡΓΩ

medlabnews.gr

Η παράσταση «Εκείνος κι Εκείνος», μετά την θερμή υποδοχή και το ζεστό χειροκρότημα του θεατρόφιλου κοινού σε επιλεγμένα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα, κατά την προσεχή χειμερινή θεατρική περίοδο θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Αργώ, από τέλος Οκτώβρη μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, από Τετάρτη έως Κυριακή.

Το φημισμένο και εμβληματικό έργο του σπουδαίου Έλληνα συγγραφέα Κώστα Μουρσελά «Εκείνος κι Εκείνος», είναι μια παραγωγή της θεατρικής εταιρίας Non Grata Productions, με τους Γιώργο Κωνσταντίνου, Λεωνίδα Κακούρη, Δημήτρη Σταρόβα, Σοφία Μανωλάκου και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα.

Το «Εκείνος κι Εκείνος» είναι ένας ύμνος στην ποιητική αλητεία, στην παράλογη λογική σκέψη και στο ελεύθερο χιούμορ. Μια σατυρική - σκεπτόμενη κωμωδία.

Μία κωμωδία "αναρχική" - "αλήτικη" - “ανατρεπτική”.

Μία κωμωδία υπεράνω σκέψεων, υπεράνω καταστάσεων, υπεράνω λογικής…

ΠΑΙΖΟΥΝ

Γιώργος Κωνσταντίνου, Λεωνίδας Κακούρης, Δημήτρης Σταρόβας, Σοφία Μανωλάκου.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Κώστας Μουρσελάς

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας

Σκηνικά - Κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς

Φωτισμοί: Θοδωρής Γκόγκος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Δανάη Σταματοπούλου

Βοηθός Σκηνογράφου - Ενδυματολόγου: Ελεονόρα Καραβανή

Οργάνωση Παραγωγής: Θοδωρής Γκόγκος

Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Λευτέρης Πλασκοβίτης

Παραγωγή: Non Grata Productions

Παραστάσεις

Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 18:00 & 21:00, Κυριακή 19:00

Πρεμιέρα
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου στις 21:00

Διάρκεια Παράστασης
90 λεπτά

«ΑΓΑΠΗ ΠΑΡΑΝΟΜΗ» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη στο Θέατρο ΡΑΝΤΑΡ

medlabnews.gr

Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ παρουσιάζει στο θέατρο RADAR το έργο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη «Αγάπη Παράνομη» σε διασκευή και σκηνοθεσία Πέτρου Αυγερινού για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Το έργο παρουσιάζεται σαν μονόλογος με την Δώρα Παπανικολάου στον ρόλο της Διαμάντως να αφηγείται και να κρατάει τον άξονα του έργου. Η παράσταση με πετυχημένη διαδρομή στα Ιόνια νησιά, αγαπήθηκε από το κοινό και υμνήθηκε από τους κριτικούς γνωρίζοντας μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία.

Δύο λόγια για το έργο:

Ένας μεσήλικας μικροκτηματίας, ο Στάθης, από ένα χωριό της Κέρκυρας, αποφασίζει να παντρέψει το γιο του με την ομορφότερη κοπέλα του χωριού, την Χρυσαυγή. Ο γάμος αυτός θα γίνει αφορμή να ξεσπάσουν μια σειρά από ανομολόγητα πάθη. Η σφοδρή επιθυμία του Στάθη προς τη Χρυσαυγή και η αντίδραση της γυναίκας του Διαμάντως, που έχει καταλάβει τους «παράνομους πόθους» του ανδρός της, θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις. Την παράνομη σχέση ανάμεσα σε νύφη και πεθερό η Διαμάντω θα προσπαθήσει να την κρατήσει κρυφή γιατί απειλεί να γκρεμίσει συθέμελα όχι μόνο τις δυο οικογένειες αλλά και τις ηθικές αρχές της κλειστής κοινωνίας του χωριού

Ο σκηνοθέτης της Παράστασης Πέτρος Αυγερινός αναφέρει σχετικά

… Η «Αγάπη παράνομη» (1905) του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (1872-1923), ενός από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της λεγόμενης «Επτανησιακής Σχολής», με θέμα παρμένο από τις σκληρές συνθήκες ζωής μιας αποκεντρωμένης και στάσιμης κοινωνίας και με ήρωες που κινούνται σημαδεμένοι από την αμφίδρομη πίεση των ορμών και του περιβάλλοντος, αποτελεί έργο-σταθμό για την λογοτεχνία του τόπου μας ενώ ταυτόχρονα πλουτίζει με πρωτοποριακό για την εποχή του τρόπο την μεταστροφή προς την ψυχολογική σπουδή της εντοπιότητας. Η παράστασή μας αυτή, εστιάζει με σύγχρονο όσο και καίριο τρόπο στην ατμόσφαιρα της εποχής και στο βάθος των ηρώων του Θεοτόκη, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την τραγικότητα καταστάσεων και προσώπων.

Δύσκολα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η παράσταση αυτή αποτελεί ένα τυπικό θεατρικό μονόλογο με την στενή έννοια του όρου. Διευρύναμε όσο γινόταν τα όρια, αναμειγνύοντας τα πλούσια αφηγηματικά στοιχεία με την καθαυτό θεατρική δράση, αναπαριστώντας ανάγλυφα τη δράση των ηρώων επί σκηνής αναδεικνύοντας τις επιδιώξεις αλλά και τις επιπτώσεις των πράξεων τους, με τρόπο που δεν θα δίσταζα να πω ότι αποτελεί παράσταση ολοκληρωτικού θεάτρου. Πρόκειται άλλωστε για έργο που ακόμη και στις μέρες μας δονεί και συναρπάζει.

Συντελεστές:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ: Πέτρος Αυγερινός
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Δώρα Παπανικολάου
ΜΟΥΣΙΚΗ (και ΜΙΞΗ – ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ): Πάνος Κουραμπάς
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Πέτρος Αυγερινός – Γιώργος Λαπέας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιώργος Τρύφωνας
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Απόστολος Καραμπελιάς
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Αντώνης Κοκολάκης

Στο ρόλο της Διαμάντως η Δώρα Παπανικολάου.

Στο θέατρο RADAR

Ημερομηνίες:
Από Δευτέρα 13 Οκτωβρίου
κάθε Δευτέρα στις 20:00 και Τρίτη στις 21:00 μέχρι και την Τρίτη 25 Νοεμβρίου.

ΘΕΑΤΡΟ ΡΑΝΤΑΡ
Πλατεία Αγίου Ιωάννου και, Πυθέου 93, Αθήνα 117 44
Τηλέφωνο: 21 0976 9294

Έγραψαν για την παράσταση:

«Το διήγημα του Ντίνου Θεοτόκη «Αγάπη παράνομη» δεν μπορούσε να τύχει καλύτερης μεταφοράς στο θέατρο και ακριβέστερης για το πνεύμα του Θεοτόκη ερμηνείας, από εκείνες της Δώρας Παπανικολάου (υποκριτικώς) και του Πέτρου Αυγερινού (σκηνοθετικώς)… Η Δώρα Παπανικολάου είμαι μία τραγωδός. Η Δώρα δεν ερμήνευσε έναν θεατρικό ρόλο απλώς, η Δώρα ελειτούργησε (με την εκκλησιαστική σημασία του όρου)… Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης.»

(Σπύρος Σαββανής, εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ .

«… Το έργο («Αγάπη παράνομη» του Κων-νου Θεοτόκη), έτσι όπως δραματοποιήθηκε από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ σου κόβει την ανάσα. Εξαιρετική παράσταση, με λιτά μέσα και περιγραφικά σκηνικά, απολύτως αληθοφανή κοστούμια, λαϊκή παραδοσιακή μουσική και «φωνές» off stage που επιτείνουν το ψυχόδραμα της πασχούσης αφηγητρίας… Τεράστια επιτυχία, ερμηνεία για βραβείο. Η Δώρα Παπανικολάου είναι μια μονωδός. Σαν να βγήκε από το αρχαίο ελληνικό δράμα και δραπέτευσε στη μίζερη καθημερινότητά μας. Είναι τόσο ξηρή, τόσο άνυδρη, τόσο αντιπνευματική η εποχή μας, που επιδόσεις και άθλοι σαν αυτόν μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια… Τόσο ξεχωριστή είναι αυτή η παράσταση, τόσο θεαματική, με μια γυναίκα ηθοποιό – πολυμηχάνημα που γεμίζει ολάκερη τη σκηνή με τον όγκο της, τις διαφοροποιήσεις και τα ηχοχρώματα της πλούσιας φωνής της… Κινησιολογία άψογη, απέριττη, λιτή, λαϊκή. Τα ρούχα της σαν να είναι ραμμένα πάνω της σε μιαν άλλη εποχή και τα κουβαλάει με την πατίνα του χρόνου βαθιά χαραγμένη πάνω τους και στην ψυχή της… Υπέροχη δουλειά. Μην την χάσετε!...»

(Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός.

«Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος

medlabnews.gr

Η παράσταση του έργου του Ζαν Ζενέ «Οι Δούλες» σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, που παρουσιάστηκε από την ομάδα Σημείο Μηδέν με εξαιρετική επιτυχία, κατά τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, επιστρέφει στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος».

Επί σκηνής: Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου και Μυρτώ Ροζάκη.

«Οι Δούλες» του Ζενέ είναι ένα από τα πιο «προκλητικά» θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα, ένα κείμενο που από την πρώτη του παράσταση το 1947 έως και σήμερα, αποτελεί ανοιχτό πεδίο συνεχούς έρευνας και ερμηνειών.

Ο συγγραφέας στρέφει προς την κοινωνία, με τρόπο αμείλικτο, τον καθρέφτη των απωθημένων της. Η αποκάλυψη του δεν έχει δραματικά χαρακτηριστικά ούτε παρουσιάζει το δράμα των καταπιεσμένων. Το θέατρο του Ζενέ είναι θέατρο στο χείλος της Αβύσσου, καθώς αποκαλύπτει μορφές ζωής που η κοινωνία των «κανονικών» επιμένει να καταπιέζει, να οδηγεί στην παρακμή ή και στην καταστροφή, καταστρέφοντας ταυτόχρονα την ίδια τη ζωή επί της γης.

Η παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδέν ανεβαίνει σε μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά) η Έλλη Ιγγλίζ-Σολάνς, ο Ντίνος Παπαγεωργίου-Κυρία και η Μυρτώ Ροζάκη-Κλαιρ.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Οι «Δούλες» ως θέατρο της εθελοδουλίας

Η αναζήτηση του τερατώδους στον άνθρωπο, είναι που μας ενδιαφέρει. Το κοίταγμα προς τα μύχια της ανθρώπινης ύπαρξης, εκεί, στην πηγή της ύβρης, στη ρίζα κάθε σκοτεινής ενόρμησης, κάθε άμετρης επιθυμίας. Πώς η τέχνη μελετά και αποκαλύπτει το τερατώδες, πως τολμάει να ρίξει φως στα ερεβώδη σκοτάδια του ανθρώπινου αινίγματος; Το σαρκαστικό στοιχείο και ο αυτοσαρκασμός που προϋποθέτει, ορίζουν την πιο βίαιη, αλλά και πιο ειλικρινή μορφή αποκάλυψης αυτής της περιοχής. Η σπουδή πάνω στην ανθρώπινη τερατωδία θέτει τα θεμέλια της παράστασής μας και ανοίγει ένα νέο τοπίο στην έρευνά μας.

Στις «Δούλες» όλα είναι θέατρο μέσα στο θέατρο… μέσα στο θέατρο... Οι δύο δούλες «παίζουν» την ταύτισή τους με την εξουσία, τη δυσφορία τους, την εξέγερση τους, την αυτοκτονία τους, ενώπιον της Κυρίας, η οποία χειραγωγεί και καθοδηγεί αυτό το «θεατρικό» παιχνίδι ζωής και θανάτου. Οι «Δούλες» αποτελούν ένα αγωνιώδες προμήνυμα κινδύνου από το μέλλον, το όχι και τόσο μακρινό, καθώς βαδίζουμε με μεγάλη ταχύτητα στο χείλος της αβύσσου.

Και όμως. Το θέατρο της εθελοδουλίας, το θέατρο της ύστατης μορφής ζωής στον πλανήτη, το θέατρο που παίζεται στο χείλος της αβύσσου, ενώπιος ενωπίω με την ιστορία ως τραγωδία, θα μετατρέπεται πάντα σε πανηγύρι των καταπιεσμένων, θα απελευθερώνει την εξεγερσιακή ενόρμηση υπεράσπισης της ζωής ενάντια σε όλες τις δυνάμεις του θανάτου. Μέσα από αυτές τις ρωγμές και τα ρήγματα θα αποκαλύπτεται πάντα η ρέουσα λάβα της ζωής, έτοιμη να τυλίξει μέσα στο καθαρτήριο πυρ όλες τις γρανιτένιες ηπείρους της εθελοδουλίας, του αυτο-εγκλεισμού και της απο-ανθρωποποίησης.

Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Μουσική - Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Σύμβουλος δραματουργίας - Θεατρολόγος: Μαρία Σικιτάνο

Επιστημονικός Συνεργάτης: Πάνος Παπαθεοδώρου

Κατασκευή Κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη

Κατασκευή Σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς

Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης / ΟΡΚΗ

Υπεύθυνοι Επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):
Έλλη Ιγγλίζ (Σολάνζ), Ντίνος Παπαγεωργίου (Κυρία), Μυρτώ Ροζάκη (Κλαιρ).

Έγραψαν για την παράσταση:

«Ο Σάββας Στρούμπος διάβασε τις «Δούλες» του Ζενέ με εσωτερική μουσικότητα και θεατροποίηση της ταξικής οργής, οδηγώντας τους ηθοποιούς του σε μια σχεδόν καρναβαλική ευωχία». (Δημήτρης Τσατσούλης, Athens Voice)

«Ο Σάββας Στρούμπος από τη μεριά του προσέγγισε τις "Δούλες" μέσα από τη χαρακτηριστική σκηνική φόρμα του, γκρεμίζοντας ολωσδιόλου την εξωτερική αστική κατασκευή και διαλύοντας κάθε υπόνοια ρεαλισμού που μπορεί να επιφέρει αυτή η κατασκευή». (Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα)

«Ο Σάββας Στρούμπος σκηνοθετεί τις «Δούλες» ως περιπετειώδες χρονικό καταβύθισης στον κόσμο του πόθου και του πάθους. Μια ιστορία διαρκών ταπεινώσεων και από μακρού απωθημένων σχεδίων εκδίκησης που ξαφνικά αφυπνίζονται με το επιτακτικό αίτημα της άμεσης εφαρμογής τους». (Ηρακλής Λογοθέτης, Documento)

«Οι φωνές των ηθοποιών [Μυρτώ Ροζάκη, Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου] απόλυτα εξασκημένες, το ίδιο και η κίνησή τους απόλυτα μελετημένη, μαζί με τους φωτισμούς του Κώστα Μπεθάνη, τα σκηνικά και τα κοστούμια της Κατερίνας Παπαγεωργίου, το μουσικό ηχοτοπίο του Λεωνίδα Μαριδάκη, όλα σκηνοθετημένα με μελέτη και έμπνευση από τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο, δημιουργούν μια εξαίσια παράσταση, που δεν πρέπει να χάσετε». (Μαρία Μαρή, In2Life.gr)

«Τους ρόλους του έργου ερμηνεύουν πιστά και σε απόλυτη συγχορδία, ως ένα καλά δουλεμένο τρίφωνο και σύμφωνα με τη σκηνοθετική αντίληψη, η Μυρτώ Ροζάκη-Κλαίρ, η Έλλη Ιγγλίζ-Σολάνζ και ο Ντίνος Παπαγεωργίου-Κυρία». (Όλγα Μοσχοχωρίτου, Kommon.gr)

«O Σάββας Στρούμπος καθοδηγεί τους ηθοποιούς του σε μονοπάτια που και για τον ίδιον είναι συχνά αποκαλυπτικά – πόσω μάλλον για εμάς, τους θεατές». (Νίκος Ξένιος, Bookpress.gr)


«Η προσέγγιση του Στρούμπου σε αυτό το σκοτεινό έργο που ανοίγει διάπλατες χαραμάδες στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και την μεφιστοφελική πλευρά της, στοιχειώνει τον θεατή με τις σπασμωδικές κινήσεις των σωμάτων, με τα σκαμπανεβάσματα των φωνών, με τις νευρωτικές αποκρίσεις, με την μύχια και υποβόσκουσα εκδικητική ορμή, με το άγρυπνο βλέμμα της «κυρίας» που ξεπροβάλει αναπάντεχα μέσα από τις σκιές, με την σαπισμένη αγάπη που δεν βρίσκει τρόπο και χώρο να εκδηλωθεί». (Θανάσης Πάνου, Theatro Greece)

Η παράσταση «Οι Δούλες» πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Πρεμιέρα: Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2025, ώρα έναρξης: 21.00
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 & Κυριακή στις 20.00. Διάρκεια: 80'
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207

«Τα Ζευγαρώματα»: Για 2η χρονιά η επιτυχημένη παράσταση στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός

medlabnews.gr iatrikanea

Στο θέατρο ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά, λόγω επιτυχίας, η παράσταση «Τα Ζευγαρώματα» από την Δευτέρα 6 Οκτωβρίου, και κάθε Δευτέρα στις 21:30.

Ο Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852) καταφέρνει από τα πρώτα του έργα που παρουσιάζονται στη Ρωσία, πολύ εύστοχα να στήσει έναν πελώριο παραμορφωτικό καθρέφτη της κοινωνίας. Η γραφή του, ξεδιπλώνει έναν ρεαλισμό πρωτόγνωρο, γεγονός που τον καθιστά πρόσωπο ύποπτο και επικίνδυνο για τους κρατικούς ιθύνοντες. Πικραμένος, αναστατωμένος και αηδιασμένος, αποφασίζει να ξενιτευτεί στην Ρώμη. Εκεί στο αρχικό του σχεδίασμα με τον τίτλο "Μνηστήρες", θα δώσει την τελική μορφή στο έργο του αλλάζοντας του τον τίτλο σε: Παντρολογήματα. Το έργο το έστειλε από την Ρώμη, στη Ρωσία και παρουσιάστηκε στο θέατρο για πρώτη φορά στην Αγία Πετρούπολη τον Δεκέμβριο του 1842. Στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.

Με μια γκροτέσκα σάτιρα της μικροαστικής ζωής, ο Γκόγκολ εμφανίζει χαρακτήρες παρορμητικούς, παράδοξους, αλλόκοτους, οι οποίοι συχνά κινούνται όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ένα παράλογο πλαίσιο, που υπάρχει στον παράλογο αυτό κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνει να γίνει αυτό που επιθυμούσε ο ίδιος εξ αρχής: ένας κοινωνικός αναμορφωτής που μέσω της έντονης διακωμώδησης, θα επηρέαζε τους συγχρόνους του και θα τους προέτρεπε να γίνουν αλλιώτικοι και κυρίως καλύτεροι και ηθικότεροι άνθρωποι.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

H κλασσική σάτιρα του Γκόγκολ στέκεται αφορμή στο να εξωτερικεύσουμε όλα αυτά που μας απασχολούν στον έρωτα και τις σχέσεις. Τα Ζευγαρώματα προκύπτουν από τις ανάγκες και τις ανασφάλειες μας. Του πως μας αρέσει να ζούμε τη ζωή μας. Το όνειρο του καθενός, είναι το κατάλληλο ζευγάρωμα, και προκειμένου να επιτευχθεί επιστρατεύεται κάθε παραδοξότητα.

Κάθε σύγχρονη εφαρμογή ,κάθε σχετικός και άσχετος μεσάζων.
Είναι οι μεσάζοντες απαραίτητοι για να για ταιριάξουν σωστά οι άνθρωποι;
Ένα κείμενο προσαρμοσμένο στο τώρα, με χαρακτήρες που υπήρχαν πάντα.
Αναζητούμε τις αιτίες που μας οδηγούν στο να συναναστρεφόμαστε ερωτικά.
Προκειται τελικά για το ξόρκισμα της ίδιας της προσωπικής μας μοναξιάς;
Ή μήπως τα όνειρα για κάποιους ανθρώπους, θα λειτουργούν ως εφιάλτες άλλων;
Ο καθένας είναι μόνος του στον έρωτα. Μόνος του ξέρει τι αισθάνεται για τον άλλο.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/ διασκευή/κείμενο: Αποστόλης Ψαρρός
Βοηθοί σκηνοθέτη: Βάσω Παγιοπούλου, Τζώρτζης Χορταριάς
Κουστούμια\σκηνικά αντικείμενα: Λιάνα Γαβριήλ
Μουσική: Παναγιώτης Πασχάλης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Αφίσα: Κωνσταντίνος Σελλάς
Φωτισμοί: Αποστόλης Ψαρρός
Social Media: Eλενη Βαζακα / https://www.facebook.com/digitalprosgr

Παίζουν: Ειρήνη Ιωάννου, Ιορδάνης Κασάπογλου, Ερμής Κρούσκος, Βάσω Παγιοπούλου, Πάνος Πασχάλης,Τζώρτζης Χορταριάς

Παραγωγή: Μικρός Κεραμεικός

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Δευτέρα 21:30

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKETSERVICES
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
(Στοά Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνικά: 210 7234567

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Ευμολπιδών 13, Αθήνα 118 54
τηλ. 210 3454831
E-mail: mikroskerameikos@gmail.com
(χάρτης)

«H ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ»: Το συγκλονιστικό έργο του Stephen Belber στο Θέατρο Μουσούρη

medlabnews.gr

Μετά τη θερμή υποδοχή του κοινού και την επιτυχία της προηγούμενης θεατρικής σεζόν, το συγκλονιστικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα Stephen Belber, «Η Συνάντηση» (Match), αλλάζει θεατρική σκηνή και έρχεται στο Θέατρο Μουσούρη, από την 1η Οκτωβρίου 2025, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη.

Ένα σύγχρονο ψυχολογικό δράμα που ξετυλίγεται με ένταση, χιούμορ και βαθιά συναισθηματική φόρτιση, αποκαλύπτοντας την ευθραυστότητα των ανθρώπινων σχέσεων, τα ίχνη που αφήνει ο χρόνος και τη δύναμη της αλήθειας που αρνείται να ξεχαστεί.

Ο Τόμπι Πάουελ, ένας ηλικιωμένος και πρώην διάσημος χορογράφος της σκηνής της Νέας Υόρκης, ζει πλέον απομονωμένος σε ένα ήσυχο διαμέρισμα. Η ξένοιαστη ρουτίνα του διαταράσσεται όταν δέχεται την επίσκεψη ενός νεαρού ζευγαριού – της Λίζας και του Μάικ Ντέιβις – οι οποίοι του ζητούν μια συνέντευξη για τις ανάγκες μιας ακαδημαϊκής διατριβής που αφορά την ιστορία του χορού στη δεκαετία του 1980.

Καθώς η συζήτηση προχωρά, οι ερωτήσεις των επισκεπτών αποκτούν όλο και πιο προσωπικό και διαπεραστικό χαρακτήρα, αποκαλύπτοντας πως ίσως δεν πρόκειται για μια απλή ακαδημαϊκή έρευνα. Η επίσκεψη μετατρέπεται σε μια έντονη ψυχολογική αναμέτρηση, ανασύροντας ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό από το παρελθόν του Τόμπι – ένα παρελθόν που, όπως υπογραμμίζει και ο ίδιος ο συγγραφέας, δεν διαγράφεται ποτέ.

«Η Συνάντηση» είναι ένα έργο που ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στο δραματικό και το ανθρώπινο, θέτοντας ερωτήματα για την ταυτότητα, την πατρότητα, την αλήθεια και τη συγχώρεση. Εμπνέεται από τη ρήση του Σαίξπηρ στην Τρικυμία: «Το παρελθόν είναι πρόλογος», για να μας υπενθυμίσει πως όσα έχουμε ζήσει εξακολουθούν να καθορίζουν αυτό που είμαστε…

Η πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε το 2004 στη Νέα Υόρκη, με πρωταγωνιστές τους Frank Langella, Ray Liotta και Jane Adams, ενώ το 2014 μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη, σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα, με τους Patrick Stewart, Carla Gugino και Matthew Lillard.

Πρωταγωνιστούν:

Γιώργος Κιμούλης

Κατερίνα Θεοχάρη

Βασίλης Γιακουμάρος

Συντελεστές:

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης

Σκηνικά: Κατερίνα Σβορώνου

Κοστούμια: Σοφία Νικολαΐδη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιλμάζ Χουσμέν

Παραγωγή: Θεατρικές επιχειρήσεις Κάρολου Παυλάκης

Επικοινωνία – Γραφείο τύπου: Μαρκέλλα Καζαμία

Θέατρο Μουσούρη

Πλατεία Καρύτση 7

Τηλέφωνο: 210 3310936

Ώρες ταμείου: 10:30 – 13:30 & 17:00 – 21:30 (από Τρίτη έως και Κυριακή)

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη - Κυριακή: 19:00

Πέμπτη: 20:00

Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 18:00 (λαϊκή απογευματινή) & 21:00

Για την πρώτη εβδομάδα παραστάσεων, διατίθενται τα 100 πρώτα εισιτήρια με γενική είσοδο 13 ευρώ, αποκλειστικά στην πλατφόρμα πώλησης της Ticketmaster

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ

Απολαύστε το εντυπωσιακό drone show στην Ρόδο με χίλια drones και εντυπωσιακές φιγούρες (video)

 medlabnews.gr 

Μια μοναδική βραδιά έζησαν χθες οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Ρόδου, καθώς ο ουρανός του νησιού γέμισε εικόνες ιστορίας και πολιτισμού μέσα από ένα εντυπωσιακό Drone Show. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, η τεχνολογία συνάντησε την παράδοση, χαρίζοντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα που ανέδειξε τον Κολοσσό, τους Ιππότες και τα μνημεία που καθιστούν το νησί μοναδικό στον κόσμο.

Χίλια drones σχημάτισαν εντυπωσιακές φιγούρες, χαρίζοντας στους θεατές ένα μοναδικό drone show με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού.

«Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα τουρισμού και χαιρόμαστε πολύ που η Ρόδος και η Ελλάδα θα προβληθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω ενός φαντασμαγορικού drown show. Σήμερα θα δούμε ιστορικά πράγματα, όπως ο Κολοσσός της Ρόδου, ο Διαγόρας…», ανέφερε ο Γιώργος Μπαρδάνης, ιδρυτής drns.

Το θέαμα οργανώθηκε από τον Δήμο Ρόδου.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο drone show που έχει γίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα «Έχουμε ένα πολύ ωραίο show με drones, όπου θα έχουμε την απεικόνιση για πρώτη φορά του Κολοσσού της Ρόδου. Και νομίζω η σημερινή μέρα, η Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού είναι ενδεδειγμένη μέρα για να δείξουμε και να προβάλουμε τα πολύ όμορφα τοπία που έχουμε στο νησί μας», όπως είπε ο δήμαρχος Ρόδου.

«Θα φτάσουμε μέχρι τα 150 μέτρα ύψος, εκεί περίπου που κατεβαίνουν τα αεροπλάνα, οπότε είμαστε σε επικοινωνία συνεχή με τον Πύργο Ελέγχου της Ρόδου για την ώρα που θα πετάξουμε και σε μέγεθος μιλάμε για ένα show το οποίο στον ουρανό καλύπτει περίπου 20 στρέμματα», πρόσθεσε ο κ. Σέργιος Τζιάνος, ιδρυτής drns.

Το μεγαλύτερο drone show που έχει παρουσιαστεί ποτέ στα Βαλκάνια, διάρκειας 15 λεπτών, έκανε τη Ρόδο να λάμψει παγκοσμίως.