MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Ρευματολογία

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρευματολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ρευματολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Εμμηνόπαυση και Ρευματικό Νόσημα: Πόσο επηρεάζεται η ζωή και η καθημερινότητα;

Εμμηνόπαυση και Ρευματικό Νόσημα: Πόσο επηρεάζεται η ζωή και η καθημερινότητα;
medlabnews.gr iatrikanea

Η εμμηνόπαυση δεν είναι απλά το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου. Είναι μια ριζική ορμονική αναδιάρθρωση που επηρεάζει κάθε κύτταρο του σώματός μας. Συμβαίνει συνήθως μεταξύ 45 και 55 ετών, αν και κάθε γυναίκα είναι διαφορετική. Όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν δραματικά, το σώμα μας αντιδρά με τρόπους που συχνά δεν αναμένουμε και που μπορούν να μας πάρουν εντελώς στον ύπνο.

Η Βιολογική Σύνδεση

Τα οιστρογόνα δεν είναι μόνο ορμόνες αναπαραγωγής. Είναι κυριολεκτικά φύλακες της υγείας μας. Λειτουργούν ως φυσικοί προστάτες του ανοσοποιητικού συστήματος, ρυθμιστές της φλεγμονής, και προστάτες των αρθρώσεων, των οστών, και των χόνδρων μας.

Όταν τα οιστρογόνα μειώνονται, συμβαίνουν τα εξής: Η φλεγμονή στο σώμα αυξάνεται. Τα αυτοάνοσα νοσήματα που ίσως ήταν σε ύφεση ξυπνούν. Οι αρθρώσεις χάνουν την προστασία τους και γίνονται πιο ευάλωτες. Η πυκνότητα των οστών μειώνεται, αυξάνοντας τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Για γυναίκες που ήδη πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, λύκο, σύνδρομο Sjögren, ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Άλλες γυναίκες που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα, εμφανίζουν για πρώτη φορά αρθρικούς πόνους, δυσκαμψία, και φλεγμονή.

Το Καλειδοσκόπιο των Συμπτωμάτων

Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα για το τι βιώνουν οι γυναίκες:

Τα Αρθρικά Συμπτώματα:

Η πρωινή δυσκαμψία μπορεί να διαρκεί από μισή ώρα μέχρι και δύο ώρες. Τα δάχτυλα των χεριών πρήζονται, γίνονται άκαμπτα, και οι πιο απλές κινήσεις – το άνοιγμα ενός βάζου, το κούμπωμα μιας μπλούζας, το κράτημα μιας κούπας καφέ – γίνονται επώδυνες δοκιμασίες. Οι καρποί πονούν συνεχώς, σαν να έχουν τραυματιστεί από κάποιο ατύχημα που δεν συνέβη ποτέ.

Τα γόνατα φουσκώνουν, γίνονται ασταθή, και κάθε σκαλοπάτι είναι μια πρόκληση. Οι ώμοι και ο αυχένας δημιουργούν σημεία τριγμού και πόνου που εκτείνεται στα χέρια. Η οσφυαλγία γίνεται καθημερινή συντροφιά, επιδεινούμενη από την απώλεια οστικής πυκνότητας.

Οι Εξάψεις – Η Φλόγα Μέσα σου:

Ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση, νιώθεις μια ζέστη που ξεκινά από το στήθος και ανεβαίνει σαν κύμα στο πρόσωπο και το κεφάλι. Ιδρώνεις άφθονα, το πρόσωπό σου κοκκινίζει, η καρδιά σου χτυπά γρήγορα. Διαρκεί λίγα λεπτά, αλλά αφήνει εξάντληση. Και συμβαίνει πολλές φορές την ημέρα, ακόμα και τη νύχτα, διακόπτοντας τον ύπνο σου και αφήνοντάς σε βρεγμένη στον ιδρώτα.

Η Κόπωση – Ο Αόρατος Εχθρός:

Δεν είναι απλά κούραση. Είναι μια εξάντληση που διαπερνά το κόκκαλο. Ξυπνάς κουρασμένη, παρόλο που κοιμήθηκες ώρες. Στο μεσημέρι, νιώθεις σαν να έχεις τρέξει μαραθώνιο. Η συγκέντρωση χάνεται, η μνήμη σε προδίδει – αυτό που ονομάζουμε “εμμηνοπαυσιακή ομίχλη”. Ξεχνάς λέξεις στη μέση της πρότασης, χάνεις τα κλειδιά σου, δυσκολεύεσαι να ολοκληρώσεις απλές εργασίες.

Ο Ύπνος που Εξαφανίζεται:

Η αϋπνία είναι ίσως ένα από τα πιο βασανιστικά συμπτώματα. Αδυνατείς να κοιμηθείς, ή ξυπνάς κάθε δύο ώρες από εξάψεις, νυχτερινούς ιδρώτες, ή πόνο στις αρθρώσεις. Το σώμα σου χρειάζεται ύπνο για να επιδιορθώσει την φλεγμονή, αλλά ο ύπνος είναι ανέφικτος. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος: λιγότερος ύπνος σημαίνει περισσότερο πόνο, που σημαίνει ακόμα λιγότερο ύπνο.

Η Ψυχολογική Επιβάρυνση:

Η διάθεση ταλαντεύεται άγρια. Μία στιγμή είσαι εντάξει, την επόμενη νιώθεις ευερέθιστη, θυμωμένη για το τίποτα. Το άγχος εντείνεται, η ανησυχία γίνεται καθημερινότητα. Πολλές γυναίκες βιώνουν κατάθλιψη για πρώτη φορά στη ζωή τους. Και όλα αυτά ενώ προσπαθείς να διαχειριστείς τον χρόνιο πόνο του ρευματικού νοσήματος.

Άλλα Συμπτώματα που Δεν Μιλάμε:

Η ξηροδερμία και η ξηρότητα των βλεννογόνων – τα μάτια καίνε, το στόμα είναι στεγνό, υπάρχει ενόχληση σε ευαίσθητες περιοχές. Το βάρος αυξάνεται, ειδικά στην κοιλιά, παρά τις προσπάθειες. Τα μαλλιά γίνονται λεπτότερα. Η καρδιά χτυπά ακανόνιστα μερικές φορές, προκαλώντας ανησυχία.

Πώς Επηρεάζει την Καθημερινή Ζωή

Τώρα, φανταστείτε να βιώνετε όλα αυτά μαζί:

Στην Εργασία:

Προσπαθείς να συγκεντρωθείς σε μια σημαντική παρουσίαση, αλλά τα δάχτυλά σου είναι τόσο άκαμπτα που δυσκολεύεσαι να πληκτρολογήσεις. Σε πιάνει έξαψη στη μέση της σύσκεψης και νιώθεις όλα τα βλέμματα πάνω σου καθώς ιδρώνεις και κοκκινίζεις. Η κόπωση είναι τόσο έντονη που αναρωτιέσαι πώς θα κρατήσεις μέχρι το τέλος της ημέρας.

Πολλές γυναίκες αναγκάζονται να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους ή ακόμα και να αφήσουν τη δουλειά τους, όχι επειδή το θέλουν, αλλά επειδή το σώμα τους δεν αντέχει άλλο.

Στις Κοινωνικές Σχέσεις:

Αρχίζεις να αποφεύγεις εκδηλώσεις. Το ραντεβού για καφέ με τις φίλες σου γίνεται βάρος, επειδή δεν ξέρεις πώς θα νιώθεις εκείνη τη μέρα. Η πρόσκληση για γάμο ή βάπτιση σε αγχώνει – πώς θα καθίσεις τόσες ώρες με πονεμένα γόνατα; Πώς θα χορέψεις όταν κάθε κίνηση πονάει; Οι σχέσεις με το σύντροφό σου επηρεάζονται. Η ευερεθιστότητα, η κόπωση, ο πόνος, η μειωμένη λίμπιντο – όλα αυτά δημιουργούν απόσταση σε μια σχέση που κάποτε ήταν στενή.

Στην Οικογένεια:

Τα παιδιά σου (αν έχεις) βλέπουν μια μητέρα που αγωνίζεται. Ίσως δεν μπορείς πια να παίξεις μπάλα μαζί τους ή να τους σηκώσεις στην αγκαλιά σου όπως πριν. Νιώθεις ενοχές που δεν είσαι η ενεργητική, χαρούμενη μητέρα που ήθελες να είσαι.

Στις Απλές Καθημερινές Δραστηριότητες:

Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ γίνονται εξαντλητικά. Το μαγείρεμα – το κόψιμο λαχανικών με άκαμπτα χέρια, το σήκωμα κατσαρόλας με αδύναμους καρπούς – είναι επώδυνο. Το νοικοκυριό συσσωρεύεται επειδή απλά δεν έχεις την ενέργεια.

Χόμπι που αγαπούσες – το πλέξιμο, η κηπουρική, η ζωγραφική, η άσκηση – εγκαταλείπονται επειδή τα χέρια και το σώμα σου δεν συνεργάζονται πια.

Η Συναισθηματική και Ψυχολογική Διάσταση

Δεν μιλάμε μόνο για φυσικό πόνο. Μιλάμε για απώλεια ταυτότητας. Η γυναίκα που ήσουν – δυναμική, ανεξάρτητη, ικανή – φαίνεται να έχει εξαφανιστεί. Αντ’ αυτής, βλέπεις στον καθρέφτη κάποια που μοιάζει περισσότερο γριά από όσο είναι, κάποια που πονάει, που κουράζεται, που δυσκολεύεται.

Υπάρχει η απογοήτευση του να μην μπορείς να κάνεις πράγματα που έκανες εύκολα.

Υπάρχει ο φόβος του μέλλοντος – θα χειροτερέψω; Θα καταλήξω σε αναπηρικό καροτσάκι; Θα μπορέσω να φροντίσω τον εαυτό μου;

Υπάρχει η απομόνωση όταν νιώθεις ότι κανείς δεν καταλαβαίνει. Φίλοι και οικογένεια λένε “όλες οι γυναίκες περνούν την εμμηνόπαυση” ή “είναι φυσιολογικό να πονάνε λίγο οι αρθρώσεις με τα χρόνια”, υποβαθμίζοντας τον πόνο σου.

Και υπάρχει η ενοχή – ενοχή που δεν είσαι αρκετά δυνατή, που παραπονιέσαι, που βαραίνεις τους άλλους.

Η Ιατρική Πλευρά – Όταν δεν σε Ακούν

Πολλές γυναίκες περνούν χρόνια αισθανόμενες αόρατες από το ιατρικό σύστημα. Γιατροί που αποδίδουν τα συμπτώματα απλά στη “μέση ηλικία” ή στο “στρες”. Που δεν κάνουν τις κατάλληλες εξετάσεις ή δεν παραπέμπουν σε ρευματολόγο.

Η διάγνωση μπορεί να καθυστερήσει μήνες ή και χρόνια, κατά τα οποία η φλεγμονή προκαλεί μη αναστρέψιμη βλάβη στις αρθρώσεις.

Υπάρχει Ελπίδα – Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Παρά τις προκλήσεις, υπάρχουν λύσεις:

Ορμονική Υποκατάσταση:

Για κατάλληλες γυναίκες, η ορμονική θεραπεία μπορεί να μειώσει δραματικά τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και να προστατεύσει τις αρθρώσεις και τα οστά.

Φάρμακα για τα Ρευματικά:

Τα σύγχρονα αντιρευματικά φάρμακα, τα βιολογικά, και οι νέες θεραπείες μπορούν να ελέγξουν τη φλεγμονή και να σταματήσουν την πρόοδο της νόσου.

Φυσιοθεραπεία και Εργοθεραπεία:

Εξειδικευμένοι θεραπευτές μπορούν να σου μάθουν ασκήσεις που διατηρούν την κινητικότητα, να σου προτείνουν βοηθήματα που διευκολύνουν την καθημερινότητα.

Διατροφή:

Αντιφλεγμονώδης διατροφή πλούσια σε Ωμέγα-3, λαχανικά, φρούτα, και φτωχή σε επεξεργασμένες τροφές μπορεί να βοηθήσει.

Ήπια Άσκηση:

Κολύμβηση, yoga, περπάτημα – προσαρμοσμένα στις δυνατότητές σου – διατηρούν τη δύναμη και την ευλυγισία.

Ψυχολογική Υποστήριξη:

Θεραπεία, ομάδες υποστήριξης, τεχνικές διαχείρισης χρόνιου πόνου και στρες.

Το Δυνατό Μήνυμα

Η εμμηνόπαυση με ρευματικό νόσημα επηρεάζει βαθιά τη ζωή μας – το σώμα, το μυαλό, την καρδιά μας. Αλλά δεν μας ορίζει.

Είμαστε πολύ περισσότερα από τα συμπτώματά μας. Είμαστε μητέρες, κόρες, αδελφές, φίλες, συνάδελφοι. Είμαστε γυναίκες με όνειρα, στόχους, αγάπη να δώσουμε.

Με τη σωστή ιατρική φροντίδα, πληροφόρηση, προσαρμογές στον τρόπο ζωής, και υποστήριξη, μπορούμε να ζήσουμε πλήρεις, δημιουργικές και ικανοποιητική ζωή.

Ας σπάσουμε τη σιωπή. Ας μιλήσουμε ανοιχτά για την εμμηνόπαυση, για τα ρευματικά, για τον πόνο μας. Ας απαιτήσουμε από τους γιατρούς μας να μας ακούσουν, να μας λάβουν στα σοβαρά. Ας στηρίξουμε η μία την άλλη με κατανόηση και συμπόνια.

Αξίζουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, χωρίς πόνο, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή.

Της Αθανασίας Παππά
Πρόεδρος της ΕΛΕΤΕΜ και Επισκέπτρια Υγείας.

Τι είναι η εξέταση ΤΚΕ, ταχύτητα καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων; Πότε αυξάνει;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα.

Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Η ΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες.


Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν "συναγερμό" για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚΕ θα ανεβεί πολύ, αλλά θα ξαναπέσει όμως σε λίγες μέρες.

Αν και η ΤΚΕ επηρεάζεται από πληθώρα φυσιολογικών (κύηση) και παθολογικών καταστάσεων (πυρετός) εξακολουθεί να αποτελεί εξαιρετικά πολύτιμο «δείκτη» για τον κλινικό γιατρό.
Η ΤΚΕ δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, λόγω της χαμηλής ευαισθησίας και ειδικότητας, σαν εξέταση ανίχνευσης νοσημάτων και παθολογικών καταστάσεων ασυμπτωματικών ασθενών. Η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών δεν είναι διαγνωστική εξέταση μιας συγκεκριμένης νόσου, αλλά είναι μια ένδειξη ότι μία νόσος βρίσκεται σε εξέλιξη και πρέπει να διερευνηθεί.
Είναι όμως χρήσιμη για την παρακολούθηση της εξέλιξης των φλεγμονωδών νόσων και της αποτελεσματικότητας της φαρμακευτικής αγωγής.
Σήμερα η ΤΚΕ σε συνδυασμό με την μέτρηση της C – αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) αποτελεί αξιόπιστη, κλινικά χρήσιμη εξέταση για την διάγνωση, πορεία εξέλιξης, παρακολούθησης πολλών νοσημάτων της εσωτερικής παθολογίας.

Η εξέταση είναι επίσης πολύ χρήσιμη για τη διάγνωση της κροταφικής αρτηρίτιδας, της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της ρευματικής πολυμυαλγίας, αλλά και για τον έλεγχο πιθανών υποτροπών σε ασθενείς με νόσο του Hodgkin.



Οι φυσιολογικές τιμές της είναι πρακτικά μέχρι 10. Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις και τα αποτελέσματα της εξέτασης πρέπει να αξιολογούνται με προσοχή. Εκεί που όντως λειτουργεί σαν "καμπανάκι" ότι κάποιο σοβαρό πιθανώς πρόβλημα υπάρχει στον οργανισμό, είναι όταν οι τιμές της είναι τριψήφιες (πάνω από 100).

Ταχύτητα Καθίζησης Ερυθρών Αιμοσφαιρίων (ΤΚΕ)

Wintrobe 'Ανδρες: 0-9 mm/1η ώρα
Γυναίκες: 0-20 mm/1η ώρα
Westgrem: 0-15 mm/1η ώρα
-Εγκυμονούσες 1- 20 εβδ: 18 – 48 mm / ώρα
-Εγκυμονούσες 21- 40 εβδ: 30 – 70 mm / ώρα
-Παιδιά: 0 – 10 mm / ώρα

Προσαρµοσµένο µε την ηλικία
•TKE στις γυναίκες = (Ηλικία +10)/2
•ΤΚΕ στους άνδρες= Ηλικία/2

Η μεγάλη αύξηση της ΤΚΕ υποδεικνύει σοβαρή υποκείμενη νόσο, που σχετίζεται με λοιμώξεις, νοσήματα του κολλαγόνου ή μεταστατικές κακοήθειες. Στην περίπτωση ανεύρεσης υψηλής ΤΚΕ χωρίς εμφανή αιτία είναι φρόνιμο πριν τον ενδελεχή έλεγχο να επαναληφθεί η εξέταση μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, αφού οι περισσότερες ανεξήγητες αυξήσεις της ΤΚΕ είναι βραχύβιες και δεν συνδέονται με κάποια συγκεκριμένη υποκείμενη νόσο.

Η ταχύτητα καθίζησης αυξάνει σε:

  • Όλα τα νοσήματα του κολλαγόνου, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (SLE).
  • Λοιμώξεις, πνευμονία, σύφιλη, φυματίωση.
  • Φλεγμονώδεις νόσους (π.χ. οξεία φλεγμονώδης νόσος της πυέλου).
  • Καρκινώματα, το λέμφωμα, νεοπλάσματα.
  • Οξεία δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα.
  • Κυτταρική και ιστική καταστροφή, έμφραγμα του μυοκαρδίου.
  • Εγκυμοσύνη (από τον τρίτο μήνα μέχρι και 3 εβδομάδες μετά τον τοκετό).
  • Μακροσφαιριναιμία Waldenström, αύξηση σφαιρινών ορού.
  • Υπερινωδογοναιμία (από οποιαδήποτε αιτία π.χ. εγκυμοσύνη, σακχαρώδη διαβήτη, τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια, καρδιακή νόσο, νοσήματα του κολλαγόνου, κακοήθειες).
  • Νεφρίτιδα, νεφρωσικό σύνδρομο.
  • Υποξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα.
  • Αναιμία οξείας ή χρόνιας νόσου (η ΤΚΕ είναι αυξημένη στην αναιμία χρόνιας νόσου ακόμα και σε συνδυασμό με αναιμία από ανεπάρκεια σιδήρου όπου η ΤΚΕ είναι φυσιολογική και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διαφοροδιάγνωση των δύο αυτών αναιμιών).
  • Ρευματοειδή αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, αρθρίτιδα, ρευματική πολυμυαλγία.
  • Υποθυρεοειδισμό και υπερθυρεοειδισμό.
Η αύξηση της ΤΚΕ είναι συνήθως αποτέλεσμα της αύξησης των σφαιρινών ή των ινωδογόνων. Για να διευκρινισθεί τί ακριβώς συμβαίνει είναι απαραίτητη η δοκιμασία μέτρησης του επιπέδου του ινωδογόνου (πρωτείνη πήξεως που επίσης αποτελεί δείκτη φλεγμονής) και η ηλεκτροφόρηση των πρωτεινών του ορού.

Οι γυναίκες παρουσιάζουν συνήθως υψηλότερη ΤΚΕ. Η έμμηνος ρύση και η κύηση μπορούν να προκαλέσουν περιστασιακή αύξηση.
Στην παιδιατρική η δοκιμασία της ΤΚΕ χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και την παρακολούθηση παιδιών με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή νόσο Kawasaki.

Σημαντικά αυξημένη ΤΚΕ:

Μια σημαντική αύξηση της ΤΚΕ (που ορίζεται ως μεγαλύτερη από 100 mm ανά ώρα) συνδέεται σχεδόν πάντα με σοβαρή υποκείμενη νόσο, με τις σοβαρές λοιμώξεις, τα νοσήματα του κολλαγόνου, τα μεταστατικά νεοπλάσματα και την νεφρική νόσο να αποτελούν τους σημαντικότερους αιτιολογικούς παράγοντες.

Η χαμηλή ΤΚΕ συνήθως δεν αξιολογείται, εν τούτοις μπορεί να συνδυασθεί με πολυκυθεμία, με ακραίες τιμές λευκοκυττάρωσης καθώς και με κάποιες πρωτεϊνικές ανωμαλίες. Αλλαγές στο σχήμα των ερυθροκυττάρων (όπως στη δρεπανοκυτταρική αναιμία) επίσης ελαττώνουν την ΤΚΕ.



Η ΤΚΕ εξαρτάται από τους παρακάτω παράγοντες:

1. Από τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων: Αύξηση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων (πολυερυθραιμία) προκαλεί ελάττωση της ΤΚΕ ενώ η ελάττωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία) προκαλεί αύξηση της ΤΚΕ. Εξαίρεση του παραπάνω κανόνα αποτελεί η δρεπανοκυτταρική αναιμία και η συγγενής σφαιροκυττάρωση που προκαλούν αιμόλυση και αναιμία αλλά το ιδιαίτερο σχήμα των ερυθρών που χαρακτηρίζει τα δύο νοσήματα και ο σχηματισμός στοιβάδων (rouloeaux) επηρεάζει αντίστροφα του αναμενομένου την ΤΚΕ και ελαττώνει την ΤΚΕ.
2. Από το σχήμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων: Τα δρεπανοκύτταρα που χαρακτηρίζουν την δρεπανοκυτταρική αναιμία και τα σφαιροκύτταρα που παρατηρούνται στη συγγενή σφαιροκυττάρωση ή συγγενή αιμολυτικό ίκτερο με το ειδικό σχήμα της μεμβράνης που χαρακτηρίζει και συνοδεύει τα νοσήματα αυτά, δεν συσσωρεύονται κατά μάζας (en rouleaux) και γι’ αυτό η ΤΚΕ στα αντίστοιχα νοσήματα που προκαλούν αναιμία, όχι μόνο δεν αυξάνει αλλά ελαττώνει την ΤΚΕ. Γενικώς η μακροκυττάρωση του ερυθρού αιμοσφαιρίου (μεγάλη περιεκτικότητα ερυθρών σε Hb) αυξάνει την ΤΚΕ, ενώ η μικροκυττάρωση (μικρότερη περιεκτικότητα Hb της κανονικής) ελαττώνει την ΤΚΕ.
3. Από τις πρωτεΐνες του πλάσματος: Η ΤΚΕ εξαρτάται από τις πρωτεΐνες του πλάσματος και μάλιστα είναι ευθέως ανάλογη α) του ποσού του ινωδογόνου β) του ποσού των α, β, γ σφαιρινών δηλάδη επί αυξήσεως των παραπάνω λευκωμάτων αυξάνει η ΤΚΕ ενώ είναι αντιστρόφως ανάλογος των λευκωματινών.
4. Από το ποσό χοληστερίνης αίματος: Ελάττωση του ποσού χοληστερίνης προκαλεί αύξηση ΤΚΕ. Σήμερα είναι γνωστό ότι οι πρωτεΐνες που χαρακτηρίζουν την οξεία φάση κάθε φλεγμονής και που περιλαμβάνουν στις τάξεις τους μεγάλα ασύμμετρα μόρια (π.χ. ινωδογόνο) επηρεάζουν ευθέως θετικά την συνάθροιση των ερυθροκυττάρων.
5. Το φύλο και η ηλικία επίσης επηρεάζουν την ΤΚΕ. Έτσι οι γυναίκες και οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας εμφανίζουν αύξηση της ΤΚΕ.
Σαν γενικόλογος κανόνας στις γυναίκες 50 ετών και πάνω εμφανίζεται αύξηση ΤΚΕ περί 30 mm/hr, στους άντρες ίδιας ηλικίας 20 mm/hr.
Στην ηλικία κάτω των 50 ετών οι γυναίκες αυξάνουν 20 mm/hr και οι άντρες 15 mm/hr την ΤΚΕ.
Σε ασθενείς χωρίς συμπτώματα που εμφανίζουν υψηλή ΤΚΕ (πάνω από 100 mm την πρώτη ώρα) πρέπει να εξετάζονται:
Νεφρική λειτουργία: κρεατινίνη, ουρία, ουρικό οξύ, γενική ούρων, ουροκαλλιέργεια.
Πρωτεΐνες ορού: ποσοτικός προσδιορισμός λευκωμάτων, ηλεκτροφόρηση πρωτεΐνών και αν χρειαστεί ανοσοηλεκτροφόρηση.
Λειτουργία ήπατος: τρανσαμινάσες, αλκ. Φωσφατάση, λευκώματα γG

Πηγή
Fischbach - A Manual of Laboratory and Diagnostic Tests 7th edition - Sedimentation Rate (Sed Rate); Erythrocyte Sedimentation Rate (ESR).

Διαβάστε επίσης


Χυμός παντζάρια. Ένα φλιτζάνι την ημέρα ρίχνει την πίεση, αυξάνει την αντοχή, βοηθά στους ρευματισμούς, αποτοξινώνει. Συνταγή.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγουmedlabnews.gr iatrikanea

Το παντζάρι (Beta vulgaris)  ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Tο παντζάρι ή αλλιώς κοκκινογούλι είναι βολβοειδές λαχανικό και αναπτύσσεται μέσα στο χώμα. Θεωρείται υπερφάρμακο λόγω των πολλών και θρεπτικών συστατικών, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίσουν αρκετές ασθένειες χωρίς να καταφύγουμε σε φάρμακα. 


Η κατανάλωση ενός φλιτζανιού χυμού παντζαριού κάθε μέρα μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση του αίματος και μάλιστα άμεσα, σύμφωνα με βρετανική έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Hypertension.

Όπως είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου. Η αρτηριακή πίεση διακρίνεται σε συστολική (όταν η καρδιά χτυπάει, δηλαδή αντλεί αίμα) και διαστολική (όταν η καρδιά ηρεμεί ανάμεσα σε δύο χτύπους). Υψηλή θεωρείται συνήθως η αρτηριακή πίεση που ξεπερνά τα 140/90 mmHg.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου «Queen Mary», με επικεφαλής την καθηγήτρια φαρμακολογίας Αμρίτα Αλουβάλια έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 15 ασθενείς (οκτώ γυναίκες και επτά άνδρες) που έπασχαν από υπέρταση (140 έως 150 mmHg) και δεν έπαιρναν αντι-υπερτασικά φάρμακα.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσοι εθελοντές έπιναν 250ml χυμό παντζαριού, παρουσίαζαν μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά 10 mmHg. Η υποχώρηση της τιμής της αρτηριακής πίεσης ήταν αισθητή τρεις έως έξι ώρες μετά την κατανάλωση του χυμού, ενώ ήταν ανιχνεύσιμη και την επόμενη μέρα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ευεργετική δράση του παντζαριού οφείλεται στα νιτρικά άλατα που αυτό περιέχει και τα οποία μετατρέπονται σε μονοξείδιο του αζώτου μέσα στο αίμα. Αυτό το αέριο, με τη σειρά του, διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, διευκολύνοντας έτσι την κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια η αρτηριακή πίεση να μειώνεται.

Τα νιτρικά άλατα υπάρχουν στο έδαφος και αποτελούν πολύτιμες θρεπτικές ουσίες για τα φυτά, τις οποίες απορροφούν μέσω των ριζών τους.

Πάντως οι ερευνητές τονίζουν ότι πρέπει να γίνουν κι άλλες μελέτες για να επιβεβαιωθεί η δράση του χυμού παντζαριού σε βάθος χρόνου.
«Είμαστε ακόμα αβέβαιοι κατά πόσο αυτή η πτώση της αρτηριακής πίεσης διατηρείται μακροπρόθεσμα», τονίζει η Δρ Αλουβάλια, και δηλώνει έκπληκτη από το πόσο μικρή ποσότητα χυμού παντζαριού χρειάζεται για να μειωθεί η αρτηριακή πίεση σε σημαντικό βαθμό και σε σύντομο χρόνο. Γι' αυτό, συνέστησε στους ανθρώπους να τρώνε και άλλα λαχανικά πλούσια σε νιτρικά άλατα, όπως το μαρούλι.  
Πάντως οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι υπάρχει και μια παρενέργεια από την κατανάλωση του παντζαριού. Τα ούρα αλλά και τα κόπρανα αποκτούν μια παροδική κοκκινωπή απόχρωση.  

Σε παλαιότερο άρθρο μας είχαμε γράψει ότι ο χυμός των παντζαριών έχει την ιδιότητα να αυξάνει τις αντοχές των ατόμων κατά 16%. Τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό ο χυμός του παντζαριού  δημιουργεί λιγότερη κούραση και περισσότερες αντοχές. Αθλητές, άτομα που επιτελούν επίπονες και κουραστικές εργασίες, ηλικιωμένοι, άτομα που πάσχουν από διάφορες παθήσεις βλέπουν την κατάστασή τους και την ποιότητα ζωής τους να βελτιώνεται με ένα ποτήρι παντζαρόζουμο την ημέρα. 
Επίσης πολύ ωφέλιμος θεωρείται ο χυμός γι αυτούς που πάσχουν από ρευματισμούς και αρθριτικά

Θεωρείται ότι συμβάλλει στην αποτοξίνωση του ήπατος και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις ευεργετικές δράσεις του.  Ο χυμός από παντζάρι ενισχύει τη σωστή λειτουργία των νεφρών, του συκωτιού και των εντέρων, βοηθώντας το σώμα σας να αποβάλει τις άχρηστες ουσίες και τις τοξίνες πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.

Τα παντζάρια περιέχουν λίγες θερμίδες και χορταίνουν ταυτόχρονα. Μπορείτε να προσθέσετε τριμμένο παντζάρι στις σαλάτες σας για να ενισχύσετε την περιεκτικότητά του σε ίνες και να αποφύγετε τη δυσκοιλιότητα ή το υπερβολικό βάρος.


Καλό είναι να επισημάνουμε ότι τα ούρα, αλλά και τα κόπρανα, γίνονται κόκκινα σε όσους καταναλώνουν παντζάρια, γι αυτό να μην ανησυχήσουν και νομίσουν ότι είναι αίμα.

Πώς φτιάχνετε χυμό με παντζάρι, καρότο και μήλο

Τώρα που γνωρίζετε γι’αυτό το μοναδικό και νόστιμο λαχανικό, είναι ώρα να μάθετε να φτιάχνετε το χυμό του! Θα σας παρουσιάσουμε μια θαυμάσια συνταγή που το συνδυάζει με δύο ακόμα υπερτροφές.

Εδώ και χρόνια οι Κινέζοι χρησιμοποιούν αυτό το «θαυματουργό ρόφημα» για να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν διάφορες ασθένειες.

Στις κύριες ιδιότητες του ροφήματος αυτού περιλαμβάνονται οι εξής:

Βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αποβολή των ελεύθερων ριζών.
Επιβράδυνση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.
Καθαρισμός του οργανισμού.


Υλικά
1 παντζάρι
1 καρότο
1 μήλο
1 φλιτζάνι νερό
1 λεμόνι (προαιρετικά)


Προετοιμασία
Πλύντε όλα τα υλικά και ξεφλουδίστε τα.
Τεμαχίστε τα σε μικρά κομμάτια.
Βάλτε τα όλα στο μπλέντερ μαζί με το χυμό του λεμονιού, αν το επιλέξετε.
Χτυπήστε τα μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές υγρό.
Προσθέστε μερικά παγάκια, αν προτιμάτε να πιείτε αυτό το ρόφημα κρύο.
Προσπαθείτε να το πίνετε δύο φορές την ημέρα: μόλις ξυπνάτε το πρωί με άδειο στομάχι και αργότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας ως σνακ.


Είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τα παντζάρια ωμά διότι κατά το μαγείρεμα χάνουν μέρος της θρεπτικής τους αξίας. Αυτός είναι ο λόγος που οι ειδικοί προτείνουν να τα καταναλώνετε με τη μορφή χυμού, ώστε να διατηρούν τα θρεπτικά τους συστατικά.


Διαβάστε 

Σύνδρομο Καβασάκι. Νόσος Kawasaki με υψηλό πυρετό, επιπεφυκίτιδα, εξάνθημα, κόκκινα χείλη, πρησμένα χέρια.


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις, που λέγονται και νοσήματα του συνδετικού ιστού, είναι όχι μόνο οι σοβαρότερες ρευματικές παθήσεις, αλλά μερικές από αυτές είναι από τις βαρύτερες παθήσεις του ανθρώπου.
Με βάση τα ευρήματα της πρώτης πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας για τις ρευματικές παθήσεις, που πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας στο γενικό πληθυσμό της χώρας μας, 11‰ των ενηλίκων πάσχουν από κάποια αυτοάνοση ρευματική πάθηση.

H Νόσος Kawasaki ή βλεννογόνο-δερματικό λεμφαδενικό σύν­δρομο ή σύνδρομο Kawasaki (KD) είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων με απαραίτητο σύμπτωμα το υψηλό πυρετό ο οποίος διαρκεί περισσότερο από πέντε μέρες. H Νόσος Kawasaki είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε προβλήματα καρδιάς σε παιδιά. Eίναι μια μορφή αγγειίτιδας και οδηγεί σε φλεγμονή των φλεβών, αρτηριών, και τα τριχοειδή αγγεία. Κατά καιρούς, η Kawasaki επηρεάζει στεφανιαίες αρτηρίες που τροφοδοτούν πλούσιο σε οξυγόνο αίμα στην καρδιά του παιδιού. Όταν επηρεάζει στεφανιαίες αρτηρίες, οδηγεί σε φλεγμονή του καρδιακού μυός (μυοκαρδίτιδα), το τοίχωμα της αρτηρίας καθίσταται αδύναμο (ανεύρυσμα)
Tomisaku Kawasaki
Πρώτος περιέγραψε την αρρώστια αυτή το 1967, ο Γιαπωνέζος γιατρός Tomisaku Kawasaki, από τον οποίο πήρε και το όνομα της.

Eμφανίζεται κυρίως σε παιδιά κάτω των 5 ετών, χωρίς να αποκλείονται τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι. Κορίτσια και αγόρια έχουν την ίδια πιθανότητα να προσβληθούν.
Η KD παρατηρείται ολόκληρο τον χρόνο, αν και η συχνότητά της φαίνεται ότι κορυφώνεται ορισμένες εποχές.

Η αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη, πάντως δεν είναι μεταδοτική. Πιθανολογείται ότι πρόκειται για ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού σε μια τυχαία, ιογενή ή άλλη, λοίμωξη. Υπέρ της λοιμώδους αιτιολογίας της KD συνηγορούν οι κλινικοί και επιδημιολογικοί χαρακτήρες της νόσου, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με άλλα νοσήματα της παιδικής ηλικίας, αλλά και η συσχέτισή της με ιούς, βακτηρίδια και άλλους μικρο-οργανισμούς Το χαρακτηριστικό της είναι πως προκαλεί φλεγμονή και εξασθένηση του τοιχώματος των αρτηριών.

Ποια τα συμπτώματα της νόσου Kawasaki

Για να σκεφτεί κανείς την αρρώστια αυτή πρέπει το παιδί να κάνει ψηλό πυρετό για τουλάχιστον πέντε μέρες και να μην δικαιολογείται ο πυρετός του από κάποια άλλη αρρώστια. Τα υπόλοιπα συμπτώματα και σημεία που πιθανό να παρουσιάσει είναι τα ακόλουθα:
  • Υψηλός πυρετός για τουλάχιστον τέσσερις ημέρες
  • Τη δεύτερη με τρίτη μέρα του πυρετού παρουσιάζει επιπεφυκίτιδα (κοκκίνισμα των ματιών χωρίς όμως να τρέχει πύο (χωρίς να τσιμπλιάζουν) από τα μάτια).
  • Πρησμένα και κόκκινα χέρια (κάτω από τον καρπό) και πόδια (κάτω από τους αστραγάλους) στην αρχή της νόσου, ακολουθούμενα από ξεφλούδισμα του δέρματος των δακτύλων.
  • Εξάνθημα εμφανίζεται στο σώμα του παιδιού και στα γεννητικά του όργανα.
  • Αλλοιώσεις στο στόμα, όπως ξηρά, κόκκινα, σκασμένα χείλη, ερυθρότητα στο στόμα και/ή στο λάρυγγα, Γλώσσα πρησμένη, κόκκινη που μοιάζει με φράουλα (μοροειδής γλώσσα).
  • Λεμφοζίδιο. Διογκωμένος λεμφαδένας στον λαιμό (συνήθως ένας) διαμέτρου τουλάχιστον 1,5 εκατοστού
Επίσης εμφανίζονται στήν φάση αποδρομής της νόσου
  • Διάρροια
  • Εμετoς
Τα συμπτώματα υποχωρούν σε 2 περίπου εβδομάδες χωρίς θεραπεία, όμως οι επιπλοκές της νόσου επιβάλλουν τη θεραπεία στο νοσοκομείο.

Τα μεγαλύτερα παιδιά με KD μπορεί να έχουν μεγαλύτερη επίπτωση καρδιαγγειακών επιπλοκών λόγω καθυστέρησης στη διάγνωση




Επιπλοκές
Η νόσος Kawasaki μπορεί να παρουσιάσει σημαντικές επιπλοκές από το καρδιαγγειακό σύστημα οι οποίες χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή κι αντιμετώπιση.
Η υπερηχογραφική και ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση είναι απαραίτητες σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της νόσου.
  • μυοκαρδίτιδα
  • περικαρδίτιδα
  • αρθρίτιδα
  • άσηπτη μηνιγγίτιδα
  • ανευρυσματα στεφανιαίων αρτηριών
  • έμφρακτα του μυοκαρδίου
Διάγνωση
Εργαστηριακά ευρήματα
  • λευκοκυττάρωση
  • θρομβοκυττάρωση συνηθως τη 2η εβδομάδα της νόσου
  • αύξηση CRP
  • αύξηση ΤΚΕ
  • αύξηση τρανσαμινασών
  • άσηπτη πυουρία

Θεραπεία της νόσου Kawasaki 

Έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία της νόσου Kawasaki στα παιδιά αποτρέπει τον κίνδυνο βλάβης στις αρτηρίες και την καρδιά του πάσχοντος παιδιού.

Η έναρξη θεραπείας με χορήγηση γ-σφαιρίνης (IVIG) ενδοφλέβια σε συνδυασμό με ασπιρίνη για τη μείωση τυχόν υπαρχόντων θρόμβων του αίματος και ενδεχομένως, αντιπηκτικά για την πρόληψη νέων θρόμβων αίματος, μειώνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων και τη συχνότητα των βλαβών στα στεφανιαία αγγεία. 
Χορηγείται ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη, που περιέχει ανθρώπινα αντισώματα για να καταπολεμηθεί η φλεγμονή. 
Επίσης χορηγείται ασπιρίνη σε μεγάλες δόσεις μέχρι να υποχωρήσει ο πυρετός και σε μικρότερες δόσεις για μερικές εβδομάδες ακόμα, για να μη σχηματιστούν θρόμβοι μέσα στα αγγεία. Για να ερευνηθούν οι πιθανές βλάβες στα αγγεία της καρδιάς το παιδί υποβάλλεται σε υπερηχογράφημα καρδιάς.

Ποια είναι η πρόγνωση και οι επιπλοκές


Η ανάρρωση είναι συνήθως πλήρης σε παιδιά χωρίς προσβολή των στεφανιαίων αρτηριών. Η ήπια διάταση των στεφανιαίων αγγείων υποχωρεί σε διάστημα μερικών μηνών.
Χωρίς θεραπεία το 20% των παιδιών παρουσιάζουν βλάβες σε μια ή περισσότερες στεφανιαίες αρτηρίες.
Οι βλάβες αυτές είναι ανευρύσματα, διαπλατύνσεις δηλαδή του αγγείου που δημιουργούν συνθήκες ευνοϊκές για το σχηματισμό θρόμβου. Το 10% αυτών των παιδιών θα παρουσιάσει καρδιακή προσβολή. Με τη θεραπεία ο κίνδυνος βλάβης των αγγείων μειώνεται κατά πολύ. Αν έχει παρουσιαστεί μυοκαρδίτιδα, συνήθως υποχωρεί μετά από λίγους μήνες. Επίσης στα παιδιά που νόσησαν υπάρχει μικρός κίνδυνος εμφάνισης στεφανιαίας νόσου στη μετέπειτα ζωή τους.

Νόσος Καβασάκι και Κοροναϊός 


Προβληματισμένοι εμφανίζονται οι γιατροί της Νέας Υόρκης, καθώς δεκαπέντε παιδιά που έχουν προσβληθεί με τον κοροναϊό πάσχουν από ένα σύνδρομο που μοιάζει αυτό της νόσου Καβασάκι. Οι επιστήμονες δεν κατανοούν πλήρως την ασθένεια. Σημειώνεται πως παρόμοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη.

Τα παιδιά, ηλικίας από 2 ώς 15 ετών, έχουν συμπτώματα τοξικού σοκ ή της νόσου Καβασάκι, που προκαλεί φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων, μεταξύ των οποίων και οι στεφανιαίες αρτηρίες. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των υγειονομικών αρχών της αμερικανικής μητρόπολης, κανένα από τα παιδιά δεν έχει καταλήξει. Τα 15 παιδιά εμφάνισαν υψηλό πυρετό, δερματικό εξάνθημα, εμετούς ή διάρροια.

Κατά τη νοσηλεία τους, πέντε χρειάστηκε να διασωληνωθούν, ενώ όλα χρειάστηκαν υποβοήθηση προκειμένου η αρτηριακή τους πίεση να φτάσει σε φυσιολογικά επίπεδα. Επίσης, τα παιδιά είτε ήταν θετικά στον κοροναϊό είτε, όπως έδειξαν τεστ αντισωμάτων, είχαν προσβληθεί από αυτόν στο παρελθόν.

Την ίδια ώρα, η επικεφαλής των υγειονομικών υπηρεσιών της πόλης της Νέας Υόρκης, δρ Οξιρις Μπάρμποτμ κάλεσε τους γονείς να αναζητήσουν άμεσα ιατρική βοήθεια αν το παιδί τους εμφανίσει πυρετό, δερματικό εξάνθημα, πόνο στην κοιλιά και εμετό. Άλλα συμπτώματα του συνδρόμου Καβασάκι είναι η επιπεφυκίτιδα και οι πρησμένοι λεμφαδένες. Σύμφωνα με τον πολιτειακό επικεφαλής των υγειονομικών υπηρεσιών, δρ Χάουαρντ Ζάκερ, ο νέος κοροναϊός επιτίθεται σε πολλά όργανα, μεταξύ των οποίων και τα αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που πιθανώς να ευθύνεται για την εμφάνιση θρόμβων σε κάποιους αρρώστους.

«Βλέπουμε ότι κάποια παιδιά εμφανίζουν φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων τους και νοσούν από κάποιο σύνδρομο που μοιάζει με το τοξικό σοκ» επισημαίνει ο δρ Ζάκερ, προσθέτοντας ότι οι Αμερικανοί ειδικοί μελετούν και παρόμοιες περιπτώσεις σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Σημείωσε, δε, πως: «Επί του παρόντος πιστεύουμε ότι πρόκειται για μία σπάνια επιπλοκή της μόλυνσης από τον νέο κοροναϊό».

Τονίζεται πως παιδιατρικά νοσοκομεία σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία και Βρετανία καταγράφουν δεκάδες περιπτώσεις παιδιών με τοξικό σοκ. Σε όλα αυτά τα κράτη οι παιδίατροι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου στους γονείς, συνιστώντας τους να μεταφέρουν στο νοσοκομείο ή στον ιατρό το παιδί εφόσον εμφανίσει υψηλό πυρετό, εξάνθημα και πόνο στην κοιλιακή χώρα, εκφράζοντας τον φόβο ότι οι γονείς διστάζουν να πάνε τα παιδιά τους στα νοσοκομεία εξαιτίας της πανδημίας.

Ωστόσο, παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης και καθώς τα σχολεία ανοίγουν σιγά σιγά, ακόμα και σε κράτη που επλήγησαν σκληρά από Covid-19, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι σπάνιες περιπτώσεις εμφάνισης του συνδρόμου σε παιδιά δεν πρέπει να αποτρέψουν το άνοιγμα των σχολείων.


Διαβάστε επίσης
Σύνδρομο RETT. Τι είναι και γιατί επηρεάζει κυρίως τα κορίτσια; Ποια τα συμπτώματα;


Oστεοπόρωση τι είναι; Επιπτώσεις, αιτίες, συμπτώματα, διάγνωση, θεραπεία, πρόληψη. Οστεοπόρωση στα παιδιά



των Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D. και Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D.medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται στις 20 Οκτωβρίου με σκοπό να ευαισθητοποιήσει όλο και πιο πολλούς για την έγκαιρη πρόληψη της νόσου.

Τι είναι η οστεοπόρωση;

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού. Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, που εντοπίζεται συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στον καρπό. Γι΄ αυτό χαρακτηρίζεται ως η σιωπηλή επιδημία της εποχής μας. Μπορεί να οδηγήσει σε πόνους, ανικανότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις, στο θάνατο. Σε όλους μας παρατηρείται κάποια οστική απώλεια με το πέρασμα των χρόνων, αλλά δεν θα εμφανίσουμε όλοι οστεοπόρωση. Στην μέση ηλικία, η πιθανότητα για τις γυναίκες να εκδηλώσουν οστεοπόρωση μεγαλώνει, γιατί χάνουν την προστατευτική ιδιότητα των οιστρογόνων στα οστά, όμως η οστεοπόρωση μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και στα δύο φύλα λόγω πολλών παραγόντων. Επομένως, είναι απαραίτητο να "χτίσουμε" γερά οστά κατά τη διάρκεια της ζωής μας και να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την οστική μάζα σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Ποια είναι η σημασία και οι επιπτώσεις της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας για δύο λόγους: Πρώτον, διότι είναι συχνή και δεύτερον, διότι συνεπάγεται σοβαρές επιπτώσεις στους ασθενείς και στις οικογένειές τους, στο σύστημα υγείας και στην εθνική οικονομία.
Η κύρια κλινική εκδήλωση της οστεοπόρωσης είναι τα κατάγματα χαμηλής ενέργειας, δηλ. τα κατάγματα που συμβαίνουν μετά από ελαφρού βαθμού τραυματισμό, όπως είναι π.χ. η πτώση από την όρθια θέση. Περίπου στο 40% των περιπτώσεων τα οστεοπορωτικά κατάγματα αφορούν τους σπονδύλους, 20% τον αυχένα του μηριαίου οστού, 20%  την κερκίδα και 20% διάφορα άλλα οστά. Αν και η οστεοπόρωση γενικά θεωρείται ως πάθηση των γυναικών, ωστόσο, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, η οστεοπόρωση προσβάλλει και τους άνδρες. Έχει μάλιστα διαπιστωθεί ότι το 30% των οστεοπορωτικών καταγμάτων του αυχένα του μηριαίου οστού και το 20% των οστεοπορωτικών καταγμάτων των σπονδύλων συμβαίνουν στους άνδρες.




Ο κίνδυνος των καταγμάτων του ισχίου, των σπονδύλων αλλά και της κερκίδας αυξάνει με την πρόοδο της ηλικίας τόσο στις γυναίκες, όσο και στους άνδρες. Έχει μάλιστα υπολογιστεί ότι ο κίνδυνος οστεοπορωτικού κατάγματος στις γυναίκες ηλικίας 50 ετών και πάνω είναι 40-50% και στους άνδρες 15-20%.
Οι δυσμενείς επιπτώσεις της οστεοπόρωσης στους ασθενείς και στις οικογένειές τους, στο σύστημα υγείας και στην εθνική οικονομία οφείλονται στα κατάγματα. 

Ενδεικτικά αναφέρονται μερικές μόνο από τις επιπτώσεις αυτές:
•   Η θνησιμότητα στους ασθενείς με κατάγματα του ισχίου και με κλινικώς συμπτωματικά κατάγματα σπονδύλων είναι σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη που παρατηρείται σε άτομα του ίδιου φύλου και της ίδιας ηλικίας στο γενικό πληθυσμό. Για παράδειγμα, μέσα στον πρώτο χρόνο μετά από το κάταγμα περίπου 20% των ασθενών με κάταγμα του ισχίου και 25% των ασθενών με κάταγμα σπονδύλων πεθαίνουν.
•   Ένα χρόνο μετά από κάταγμα του ισχίου μόνο το 50% των ασθενών μπορούν να εκτελούν χωρίς βοήθεια τις συνήθεις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. 
•   Σε ετήσια βάση ο αριθμός των ημερών νοσοκομειακής νοσηλείας για τους ασθενείς με οστεοπορωτικά κατάγματα είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τον αριθμό των ημερών νοσοκομειακής νοσηλείας  που χρειάζεται για τους ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή σακχαρώδη διαβήτη ή έμφραγμα του μυοκαρδίου ή καρκίνο του μαστού.

Εξάλλου, το 2000 στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 τότε κρατών-μελών (συνολικός πληθυσμός 379.000.000 άνθρωποι)υπολογίστηκε ότι συνέβησαν 3,79 εκατομμύρια οστεοπορωτικά κατάγματα και ότι το άμεσο κόστος των καταγμάτων αυτών (δαπάνες νοσηλείας, χειρουργικών επεμβάσεων και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης) ήταν περίπου 32 δισεκατομμύρια Ευρώ.
  

Ποιες είναι οι αιτίες και πώς αναπτύσσεται η οστεοπόρωση;

Δύο είναι οι παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οστεοπόρωσης:
•   Το χαμηλό επίπεδο της κορυφαίας οστικής μάζας που αποκτά ένα άτομο στην ηλικία των 25 περίπου ετών
•   Η αυξημένη οστική απώλεια που μπορεί να συμβεί μετά την ηλικία των 45-50 ετών
Το ποσό της οστικής μάζας, που έχει ένα άτομο σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι αποτέλεσμα δύο βασικών και αλληλένδετων κυτταρικών λειτουργιών, που πραγματοποιούνται συνεχώς μέσα στα οστά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, στα πλαίσια της λεγόμενης οστικής ανακατασκευής. Οι λειτουργίες αυτές είναι, πρώτον, η οστική απορρόφηση που προηγείται και δεύτερον, η οστική παραγωγή που ακολουθεί. Η οστική απορρόφηση γίνεται από τα κύτταρα που λέγονται οστεοκλάστες και η οστική παραγωγή γίνεται από τα κύτταρα που λέγονται οστεοβλάστες.
Φυσιολογικά, μέχρι την ηλικία περίπου των 25 ετών η οστική παραγωγή είναι μεγαλύτερη από την οστική απορρόφηση και έτσι η οστική μάζα αυξάνει συνεχώς, και μάλιστα πιο πολύ στους άνδρες από ότι στις γυναίκες, για να φθάσει στην ηλικία αυτή των 25 ετών στο μέγιστο επίπεδό της, που είναι γνωστό ως κορυφαία οστική μάζα. Κατά τα επόμενα 20 περίπου χρόνια η οστική απορρόφηση είναι ίση με την οστική παραγωγή τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες και επομένως η οστική μάζα παραμένει σταθερή. Μετά την ηλικία όμως των 45 ετών η εικόνα αρχίζει να αναστρέφεται. Η οστική απορρόφηση δηλ. γίνεται μεγαλύτερη από την οστική παραγωγή και  μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό στις γυναίκες από ότι στους άνδρες λόγω της μειωμένης παραγωγής των οιστρογόνων και τελικά της εγκατάστασης της εμμηνόπαυσης περί την ηλικία περίπου των 50 ετών. Έτσι το αποτέλεσμα είναι μια “φυσιολογική” οστική απώλεια.


Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη οστεοπόρωσης;

Κληρονομικό ή Ατομικό Ιστορικό
-οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης
-προχωρημένη ηλικία
-φύλο(θήλυ)
-πρώιμη εμμηνόπαυση

-περισσότερες από 3 εγκυμοσύνες

-μη θηλασμός
-θηλασμός διάρκειας μεγαλύτερης του 6μήνου
-ατοκία
-λεπτοφυής κατασκευή

-ωχρή χροιά δέρματος
-ξανθά μαλλιά
-γαλανά μάτια

Τρόπος ζωής
-χαμηλή λήψη ασβεστίου (μικρότερη από 1000mg ημερησίως)
-μειωμένη φυσική δραστηριότητα
-κάπνισμα
-υπερβολική χρήση αλκοόλ

-καφές (περισσότερο από 5 κούπες την ημέρα)
-υψηλή λήψη φυτικών ινών
-μειωμένη έκθεση στον ήλιο
Δευτερογενώς με άλλη πάθηση ή λήψη φαρμάκων
-γαστρεντερικές παθήσεις
-χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
-υπερθυρεοειδισμός

-σακχαρώδης διαβήτης (ινσουλινοεξαρτώμενος)

-χρόνια λήψη κορτικοστεροειδών

-χρόνια λήψη αντιόξινων 

-αντιεπιληπτικά φάρμακα

-ηπαρίνη
-νευρογενής ανορεξία ή βουλιμία

Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης;

Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηρή νόσος, δεν παρουσιάζει δηλ. συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι περνάνε αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η οστεοπόρωση συνεχώς χειροτερεύει από πλευράς απώλειας οστικής μάζας και διαταραχής της μικροαρχιτεκτονικής δομής των οστών, μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο της σύμπτωμα, που είναι το κάταγμα. Η οστεοπόρωση είναι νόσος όλων των οστών και γι’ αυτό κατάγματα μπορεί να συμβούν σε διάφορες θέσεις του σκελετού, αλλά συνήθως συμβαίνουν στους σπονδύλους, στον αυχένα του μηριαίου οστού και στο αντιβράχιο. Πιο συγκεκριμένα, περίπου 40% των οστεοπορωτικών καταγμάτων αφορούν τη σπονδυλική στήλη, 20% τον  αυχένα του μηριαίου οστού, 20% το αντιβράχιο και 20% διάφορα άλλα οστά. Τα κατάγματα του αυχένα του μηριαίου οστού και του αντιβραχίου συμβαίνουν πάντοτε μετά από έναν ελαφρό τραυματισμό, όπως είναι π.χ. η πτώση από την όρθια θέση, ενώ συνοδεύονται πάντοτε από πόνο. Αντίθετα, τα σπονδυλικά κατάγματα συμβαίνουν συχνά χωρίς να προηγηθεί τραυματισμός και αρκετές φορές δεν συνοδεύονται από πόνο στη ράχη ή στη μέση. Απώλεια ύψους και κύφωση αποτελούν όψιμες εκδηλώσεις της οστεοπόρωσης και οφείλονται σε σπονδυλικά κατάγματα.


Πώς γίνεται η διάγνωση της οστεοπόρωσης;

Η μόνη εξέταση που επιτρέπει να ορίσουμε το βαθμό της αντοχής του οστού είναι η μέτρηση της οστικής πυκνότητος (ΒΜD). Aυτή η εξέταση είναι εντελώς ανώδυνη και ακίνδυνη, δεν χρειάζεται για να γίνει καμιά απολύτως προετοιμασία και μπορεί να γίνει ακόμα σε παιδιά αλλά και σε εγκύους.

Πώς γίνεται η μέτρηση της οστικής πυκνότητος;

Η οστεοπόρωση ελέγχεται με ειδικά μηχανήματα εντελώς ανώδυνα και ακίνδυνα. Η μέτρηση οστικής πυκνότητος πρέπει να γίνει σε όσο γίνεται μικρότερη ηλικία προκειμένου να αποκαλυφθεί αν υπάρχει πρόβλημα και σε τι βαθμό. Αν η εξέταση γίνει σε ηλικία που ο σκελετός αναπτύσσεται τότε η όποια παρέμβαση είναι καθοριστική και αποτελεσματική. Αν πάλι σε μεγαλύτερη ηλικία και κυρίως στην εμμηνόπαυση διαπιστωθεί πρόβλημα τότε το αποτέλεσμα συμβάλει στο να μην επιδεινωθεί η νόσος και σε ένα ποσοστό ασθενών να σταθεροποιηθεί και να αυξηθεί. 

Αρκεί η μέτρηση οστικής πυκνότητος να δείξει αν έχουμε οστεοπόρωση;

Αν δεν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα ναι. Αλλά όταν υπάρχει νόσος που αλλάζει τον μεταβολισμό μας (εμμηνόπαυση, θυρεοειδής, διαβήτης κλπ) θα πρέπει να γίνει ειδικός έλεγχος για να εκτιμηθεί το μέγεθος του προβλήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η εξέταση οστικής πυκνότητος πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο.

Στην χώρα μας από το 1992 το Μedlab Ιατρικό Ινστιτούτο ανέπτυξε πίνακες με τις ελληνικές φυσιολογικές τιμές που απαιτούνται στην διάγνωση της οστεοπόρωσης για την Ελλάδα,  σε συνάρτηση με τους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης οστεοπόρωσης. Επίσης αξιοποιώντας την προηγμένη τεχνολογία μπόρεσε να μετατρέψει τα αποτελέσματα στα Ελληνικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι απόλυτα κατανοητά από τον γιατρό αλλά και από τον ασθενή.

Πόσο σημαντικό είναι τα αποτελέσματα να δίνονται με τις Ελληνικές φυσιολογικές τιμές;

Η φυσιολογική οστική πυκνότητα μεταβάλλεται από χώρα σε χώρα, σημαντικά. Από ερευνητική μελέτη που έγινε στο ΜΕDLAΒ βρέθηκε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στις φυσιολογικές τιμές των Αμερικανών και των Ελλήνων. Αυτό σημαίνει ότι μία Ελληνίδα που εξετάζεται σε κάποιο από τα μηχανήματα που υπάρχουν στην Ελλάδα επειδή αναφέρουν μόνο τις Αμερικανικές φυσιολογικές τιμές, μπορεί να βρεθεί ότι έχει οστεοπόρωση, ενώ κανονικά με βάση τις Ελληνικές δεν έχει. 

Τι είναι οι βιοχημικές εξετάσεις για την οστεοπόρωση;



Επειδή η οστική πυκνότητα είναι μια στατική εξέταση (σαν την ζυγαριά που δείχνει το βάρος μας αλλά δεν μας λέει γιατί πήραμε κιλά και τι πρέπει να κάνουμε για να τα χάσουμε), είναι απαραίτητο η εξέταση να συνοδεύεται και από ειδικές εξετάσεις αίματος και ούρων όπου μπορούμε να βγάλουμε με την βοήθεια ειδικών υπολογιστών, το ποσοστό της ετήσιας οστικής απώλειας. Γνωρίζοντας και αυτή την παράμετρο, μπορούμε να αντιληφθούμε αν οργανισμός χάνει και με τι ρυθμό συστατικά των οστών, την αιτία που συμβαίνει το γεγονός και φυσικά να οδηγηθούμε στην καταλληλότερη θεραπεία.

Υπάρχει θεραπεία για την οστεοπόρωση;



Η θεραπεία της οστεοπόρωσης δεν μπορεί να πετύχει πλήρη αναπλήρωση της οστικής μάζας, που έχει ήδη χαθεί, ούτε αποκατάσταση της διαταραγμένης μικροαρχιτεκτονικής δομής των οστών και φυσικά δεν μπορεί να αναιρέσει τις σοβαρές συνέπειες των οστεοπορωτικών καταγμάτων, που μπορεί να έχουν ήδη συμβεί. Όλα αυτά βέβαια υπογραμμίζουν τη μεγάλη σημασία της πρωτογενούς κυρίως αλλά και της δευτερογενούς πρόληψης της νόσου.

Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι σήμερα υπάρχουν θεραπευτικές δυνατότητες για την οστεοπόρωση και ότι με την κατάλληλη εφαρμογή τους μπορεί να επιτευχθούν:


•   Αναστολή περαιτέρω οστικής απώλειας
•   Σημαντική αύξηση της οστικής μάζας
•   Σημαντική μείωση του κινδύνου καταγμάτων

Σήμερα υπάρχουν πολλά φάρμακα για την θεραπεία της οστεοπόρωσης τα οποία είτε αυξάνουν την οστική παραγωγή είτε αναστέλλουν την οστική απορρόφηση. Τα κυριότερα είναι:

•   Ασβέστιο
•   Βιταμίνη D
•   Διφωσφονικά
•   Παραθορμόνη
•   Εκλεκτικοί τροποποιητές των υποδοχέων των οιστρογόνων
•   Ρανελικό Στρόντιο
•   Καλσιτονίνη
•   Δενοσουμάμπη
•   Οιστρογόνα


Η επιλογή της κατάλληλης αγωγής εξαρτάται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή. 

Είναι αυτονόητο ότι το θεραπευτικό πρόγραμμα, που θα εφαρμοστεί σε ένα συγκεκριμένο ασθενή με οστεοπόρωση, δηλ. ποιο φάρμακο από τα παραπάνω θα χρησιμοποιηθεί και αν το φάρμακο αυτό θα συνδυαστεί ή όχι και με ασβέστιο ή/και βιταμίνη D, καθορίζεται από το θεράποντα γιατρό με βάση τα κλινικά δεδομένα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ασθενούς.


Πρόληψη της οστεοπόρωσης από την παιδική ηλικία

O σκελετός του ανθρώπου αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 25 ετών περίπου. Στη διάρκεια αυτή δημιουργείται η μέγιστη οστική πυκνότητα που αποκτά κανείς στην ζωή του. Άρα, είναι πολύ σημαντικό η πρόληψη της οστεοπόρωσης να γίνεται από την ηλικία των 15 ετών περίπου. Από μελέτη που έγινε, στο ΜΕDLAB, σε παιδιά ηλικίας 15-25 ετών, το 40% από αυτά είχαν χαμηλότερη οστική πυκνότητα σε σχέση με φυσιολογικά παιδιά αντίστοιχης ηλικίας. Τα παιδιά αυτά, έχοντας χαμηλή κορυφαία οστική πυκνότητα, θα έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας κατάγματος σε μεγαλύτερες ηλικίες. Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητο να ελέγχεται η πιθανότητα οστεοπενίας από νωρίς και να αντιμετωπίζονται οι λόγοι που την προκάλεσαν κάνοντας από τώρα, μία μέτρηση οστικής πυκνότητος σπονδυλικής στήλης.

Στην πρωτογενή πρόληψη της οστεοπόρωσης εφαρμόζονται μέτρα που έχουν ως στόχο την εξουδετέρωση των τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου, ώστε να μην επιτραπεί η ανάπτυξη της νόσου. Στους στόχους της πρωτογενούς πρόληψης περιλαμβάνονται:

- Η απόκτηση του μέγιστου δυνατού επιπέδου της κορυφαίας οστικής μάζας μέχρι την ηλικία των 25 ετών και η διατήρησή της κατά την ηλικιακή περίοδο των 25-45 ετών.
- Η ελαχιστοποίηση της οστικής απώλειας μετά την ηλικία των 45 ετών.
Για την επίτευξη των στόχων αυτών θα πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη τους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση αλλά και τους μηχανισμούς με τους οποίους αναπτύσσεται η νόσος, η στρατηγική για την πρωτογενή πρόληψη της οστεοπόρωσης να εφαρμόζεται σε ευρεία κλίμακα, να αρχίζει από την παιδική και εφηβική ηλικία και να περιλαμβάνει:

- Καθημερινή λήψη με την τροφή της απαραίτητης ανάλογα με το φύλο και την ηλικία ποσότητας ασβεστίου και βιταμίνης D.
- Πρόγραμμα σωματικής άσκησης
- Ρύθμιση της ανεπάρκειας των οιστρογόνων σε περιπτώσεις πρόωρης εμμηνόπαυσης ή παρατεινόμενης αμηνόρροιας
- Διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους
- Όχι κάπνισμα
- Όχι μεγάλη κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών
- Σε παθήσεις που επιβάλλεται η λήψη κορτιζόνης, θα πρέπει με βάση τις οδηγίες του θεράποντος γιατρού το φάρμακο αυτό να λαμβάνεται, αν είναι επιτρεπτό, στη μικρότερη δυνατή δόση και πάντως όχι πάνω από τα 7,5 mg πρεδνιζολόνης ημερησίως. Αν χρειάζεται μεγαλύτερη δόση, τότε θα πρέπει να λαμβάνεται παράλληλα ασβέστιο και βιταμίνη D με βάση τις οδηγίες του θεράποντος γιατρού. 

Επιπλέον, με βάση τα αποτελέσματα της μέτρησης της οστικής πυκνότητας ο θεράπων γιατρός θα κρίνει αν στα παραπάνω προληπτικά μέτρα χρειάζεται και η προσθήκη αντιοστεοπορωτικών φαρμάκων που αναστέλλουν την οστική απορρόφηση.

Οι ημερήσιες ανάγκες σε ασβέστιο έχουν υπολογιστεί ότι είναι περίπου 1 γραμμάριο για παιδιά μέχρι 10 ετών και για άνδρες μέχρι 65 ετών, ενώ είναι περίπου 1,5 γραμμάρια για εφήβους, γυναίκες όλων των ηλικιών και άνδρες άνω των 65 ετών. 

Οι ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη D είναι 400-800 διεθνείς μονάδες. Το ασβέστιο λαμβάνεται κυρίως με τα γαλακτοκομικά προϊόντα. 
Επομένως, είναι χρήσιμο να αναφερθεί η περιεκτικότητα σε ασβέστιο ανά κιλό γαλακτοκομικού προϊόντος: Γάλα αγελάδας 1,2 γραμ. ανά κιλό, γάλα πρόβειο 2,1 γραμ., γιαούρτι 1,7 γραμ., τυρί φέτα 5 γραμ. και τυρί κίτρινο 10-12 γραμμάρια ανά κιλό. 
Εκτός από τα γαλακτοκομικά προϊόντα καλές πηγές ασβεστίου είναι τα ψάρια και τα μεταλλικά νερά, ενώ η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, τα εμπλουτισμένα σε βιταμίνη D γαλακτοκομικά προϊόντα και τα παχιά ψάρια αποτελούν καλές πηγές βιταμίνης D.

Το πρόγραμμα σωματικής άσκησης θα πρέπει να εφαρμόζεται συστηματικά για 3-4 ώρες κάθε εβδομάδα και να περιλαμβάνει ασκήσεις που εκτελούνται υπό την επίδραση της βαρύτητας. Τέτοιες ασκήσεις είναι π.χ. το περπάτημα, το ελεγχόμενο τρέξιμο, το τένις, το ανεβοκατέβασμα σκάλας και ο χορός.

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων