Απειλούμαστε από την ραδιενέργεια της Fukushima; Πόσο επικίνδυνο είναι το ραδιενεργό νέφος;

Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, Μ.D., medlabnews.gr

Δυστυχώς γίνομαι προάγγελος κακών  ειδήσεων. Οι μέρες περνάνε και ο πυρηνικός αντιδραστήρας στην Fukushima πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Μέχρι και ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας χθες (29/3/) είπε ότι οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες.

Τι μπορεί να φοβόμαστε αν συμβεί τελικά το χειρότερο; Τι μπορεί να περιμένουμε ως χειρότερο; Tι μπορεί να πάθουμε εμείς;

Aς δούμε λοιπόν πώς έχει καταρχάς η κατάσταση.

Ένα πολύ αναλυτικό φιλμάκι περιγράφει τι γίνεται με τον αντιδραστήρα και τι θα συμβεί αν σκάσει το περίβλημά του αν τελικά δεν καταφέρουν να τον ψύξουν.

Tι μπορεί να συμβεί λοιπόν στην χειρότερη περίπτωση; Θα διευκολυνθούμε στην κατανόηση του θέματος αν δούμε τι έγινε στο TΤσερνομπίλ.  Στο επόμενο λοιπόν φιλμάκι βλέπουμε το ραδιενεργό νέφος πως εξαπλώθηκε και έφτασε στην Ελλάδα.

Έτσι και με την Ιαπωνία. Απλά είναι αρκετά μακρυά από εμάς. Πόσο σημαντικό είναι το θέμα της απόστασης;

Απόσταση

Η αύξηση της απόστασης από την πηγή ακτινοβολίας μειώνει τη δόση σύμφωνα με τον νόμο του αντίστροφου τετραγώνου για ένα σημείο από την πηγή.

Άρα η δόση της ακτινοβολίας που φτάνει στην χώρα μας είναι υποπολλαπλάσια αυτής που εκλύεται από τον πυρηνικό αντιδραστήρα της Fukushima.

Πρώτα από την Fukushima μας ήρθε το ραδιενεργό ιώδιο. Το ιώδιο-131, η ραδιενεργός μορφή του ιωδίου που είναι ένα υποπροϊόν τoυ ουρανίου από τον αντιδραστήρα της Fukushiima, αποσυντίθεται σε μια ασταθή μορφή του ξένου που γίνεται στη συνέχεια σταθερό xenon, η οποία δεν είναι επιβλαβής. Το Ιώδιο-131 έχει χρόνο ημιζωής οκτώ ημερών, πράγμα που σημαίνει ότι σε οκτώ ημέρες, η μισή δόση ακτινοβολίας, από ένα δεδομένο δείγμα του θα φύγει. Έτσι, σε διάστημα λίγων μηνών, το ποσό του ραδιενεργού ιωδίου θα μειωθεί σε αμελητέα επίπεδα. Στην χώρα μας το ραδιενεργό ιώδιο για να φτάσει από την Ιαπωνία κάνει περίπου 12 με 16 μέρες. Αρα έχει αδυνατίσει κατά δύο φορές η δόση του.

Το ιώδιο είναι απαραίτητο για τον θυρεοειδή αδένα προκειμένου να λειτουργήσει και να παράγει τις τόσο πολύτιμες ορμόνες που παράγει. Έτσι όταν έρχεται σε επαφή με τον οργανισμό πηγαίνει και εγκαθίσταται στον θυρεοειδή. Στην περίπτωση που είναι ραδιενεργό τότε μπορεί να επιφέρει ζημιά στον αδένα. Το ραδιενεργό ιώδιο χρησιμοποιείται από την ιατρική για διάγνωση και θεραπεία του θυρεοειδούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε ένα φυσιολογικό άτομο κάνει καλό. Εφόσον ο θυρεοειδής προσλάβει το ιώδιο που έχει ανάγκη για την λειτουργία του το επιπλέον δεν το χρειάζεται και αποβάλλεται. Έτσι για τον λόγο αυτό αν πάρει κανείς ιώδιο υπό οποιαδήποτε μορφή πχ. Χάπια ιωδίου τότε προφυλάσσεται από το ραδιενεργό ιώδιο. Εξυπακούεται ότι οι άνθρωποι που έχουν αφαιρέσει τον θυρεοειδή τους αλλά και αυτοί που έχουν πρόβλημα με τον θυρεοειδή τους και παίρνουν θεραπευτική αγωγή με υποκατάστατα ορμονών, ΔΕΝ κινδυνεύουν από το ραδιενεργό ιώδιο.

Τι άλλο μας έρχεται από την Ιαπωνία; Μας έρχεται καίσιο. Για πρώτη φορά ανιχνεύτηκε  απειροελάχιστα και πάνω από την Αθήνα στις 26 Μαρτίου. Το ραδιενεργό καίσιο, καίσιο-137, που είναι πιο επικίνδυνο, μπορεί να μολύνει την τροφή και το νερό, και συσσωρεύεται στους μαλακούς ιστούς του οργανισμού, όπως τους μυς. Έχει ημι-ζωή περίπου 30 ετών και αποβάλλεται σταδιακά μέσω των ούρων.

Τέλος ένα άλλο στοιχείο που εκλύεται από τον αντιδραστήρα και μπορεί να φτάσει με το ραδιενεργό νέφος σε εμάς είναι το στρόντιο. Οι ενώσεις στρόντιου που είναι αδιάλυτες στο νερό μπορούν να γίνουν υδατοδιαλυτές, ως αποτέλεσμα χημικών αντιδράσεων. Οι υδατοδιαλυτές ενώσεις αποτελούν μεγαλύτερη απειλή στην ανθρώπινη υγεία από τις αδιάλυτες στο νερό. O ι υδατοδιαλυτές μορφές στρόντιου μπορούν να μολύνουν το πόσιμο νερό, ευτυχώς όμως οι συγκεντρώσεις στο πόσιμο νερό είναι συνήθως αρκετά χαμηλές. Οι άνθρωποι μπορούν να εκτεθούν σε μικρά επίπεδα (ραδιενεργού) στροντίου με την αναπνοή του αέρα ή της σκόνης, καταναλώνοντας τρόφιμα, πόσιμο νερό, ή από την επαφή με το χώμα που περιέχει στρόντιο. Είναι πιο πιθανό να έρθει ο άνθρωπος σε επαφή με το στρόντιο μέσω της κατανάλωσης τροφίμων και νερού. Οι συγκεντρώσεις του στρόντιου στα τρόφιμα συμβάλλουν στις συγκεντρώσεις στρόντιου στο ανθρώπινο σώμα. Τα τρόφιμα που περιέχουν σημαντικά υψηλές συγκεντρώσεις στροντίου είναι τα σιτηρά, τα φυλλώδη λαχανικά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Το στρόντιο στον οργανισμό εγκαθίσταται στα οστά. Μάλιστα υπάρχουν και φάρμακα για ορισμένες παθήσεις των οστών πχ οστεοπόρωση που περιέχουν στρόντιο.

Συμπέρασμα.

Ο οργανισμός μας αν έρθει σε επαφή με κάποιο ραδιενεργό στοιχείο κινδυνεύει να αναπτύξει καρκινικές βλάβες. Επίσης κινδυνεύει να μεταλλαγή το DNA του άρα να δημιουργηθούν προβλήματα στις επόμενες γενιές. Είτε είναι θυρεοειδής, είτε πνεύμονες, μυς και οστά, από την στιγμή που έρχεται σε επαφή με κάποιο ραδιενεργό υλικό, αποτελεί κίνδυνο για τον οργανισμό. Όσο πιο εξασθενημένο είναι αυτό το υλικό τόσο λιγότερο κινδυνεύουμε, αλλά εκείνο που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι ο οργανισμός μας δεν έχει καμία ανάγκη να έρθει σε επαφή με κάποιο ραδιενεργό υλικό. Είτε είναι ίχνος σκόνης είτε μια τεράστια ποσότητα είναι επικίνδυνο. Το τι προκαλεί η ραδιενέργεια στον άνθρωπο το έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι ποτέ ο οργανισμός μας όπως ήταν πριν το ατύχημα της Ιαπωνίας και πριν από το Τσερνομπίλ. Απλά οι άνθρωποι που ζουν κοντά στον πυρηνικό αντιδραστήρα θα εκδηλώσουν συμπτώματα άμεσα, λόγο της ισχυρής δόσης ακτινοβολίας που δέχονται και εμείς σε τόσο μεγάλη απόσταση από το ατύχημα με τις απειροελάχιστες ποσότητες που ερχόμαστε σε επαφή και εισπνέουμε ή τρώμε δεν γνωρίζουμε πότε και πώς θα δημιουργήσουν πρόβλημα σε μας.  Τέλος μην μπερδεύουμε την ακτινοβολία που δεχόμαστε με μια ιατρική εξέταση που είναι στιγμιαία και παροδική με αυτήν που μπαίνει μέσω σκόνης στον οργανισμό μας και εγκαθίσταται κάπου και εκπέμπει από εκεί για πάντα.

ΠΗΓΕΣ: Radiological Protection Institute of Ireland, 

DPA, U.S. Environmental Protection Agency, 

Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ), 

CNN

ΜΕDLABNEWS.GR