Οι παράπλευρες απώλειες, από την οδήγηση σε κατάσταση μέθης. Έφυγε μια νέα κοπέλα από έναν μεθυσμένο οδηγό και τώρα ο πατέρας της

αφιερωμένο στη μνήμη της Andrea και του Chris Christidis 

της Μαρίας Χιόνη, εκπαιδευτικός, μεταπτυχιακή Παθολογικής Φυσιολογίας, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ, medlabnews.gr

Το σοκ ήταν μεγάλο όταν έμαθα τον περασμένο Οκτώβριο για τον τραγικό και συνάμα παράλογο θάνατο της Andrea Christidis. Με πήραν τα κλάματα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο τον γιο μου τον Ντίνο, που σπουδάζει στο εξωτερικό, στο Μόντρεαλ, για να τον συμβουλέψω 

Και τι να έλεγα στο Ντίνο;

Να προσέχει όταν περπατάει μέσα στο πανεπιστήμιο μην τυχόν τον χτυπήσει, μεθυσμένος οδηγός; Δεν είναι παράλογο;

Αυτό όμως συνέβη στην Andrea;

Έχασε την ζωή της αφού έπεσε πάνω της ένας, τύφλα μεθυσμένος οδηγός με το αυτοκίνητό του, στην πανεπιστημιούπολη. Η τραγωδία όμως δεν σταμάτησε εκεί. Είχε και συνέχεια. 

Έτσι διάβασα σήμερα ότι ο πατέρας της Andrea, o Cris Christidis, πέθανε μερικούς μήνες, μετά από καρδιακή προσβολή.

Βασανίστηκε πάρα πολύ και τελικά δεν άντεξε τον θάνατο της κόρης του.

Ο Chris λοιπόν ήταν το δεύτερο θύμα αυτού του τραγικού τροχαίου ατυχήματος. Η οικογένεια και οι φίλοι που άφησε πίσω είναι και τα παράλληλα θύματα αυτού του τροχαίου. 

Το ερώτημα παραμένει κατά πόσο καταβάλλονται αρκετές προσπάθειες να σταματήσουν οι δράστες αυτών των ατυχημάτων όπως ο οδηγός  Jared DeJong, που στέρησε τη ζωή σε αυτούς τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τις στατιστικές, η αστυνομία στον Καναδά αναφέρει 793 θανατηφόρα ατυχήματα από μεθυσμένους οδηγούς, στο διάστημα των ετών 2008-2012. Ωστόσο, αν δούμε ότι ο Καναδάς έχει πληθυσμό 30 εκατ.. θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι το ποσοστό είναι ιδιαίτερα μικρό. 

Όμως δεν είναι, αφού θα πρέπει σε αυτόν τον αριθμό να προσθέσουμε τα αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα, που μένουν πίσω. Οι παράπλευρες απώλειες σε μια τέτοια τραγωδία τελικά είναι και όλων εκείνων που είναι  κοντινοί στα  άμεσα θύματα, και που η ζωή τους διαταράσσεται. Τίποτα δεν επιστρέφει στο "κανονικό¨και πάλι. ΠΟΤΕ!

Τι όμως πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτές τις τραγωδίες και να μην ξανασυμβούν; 

Υπάρχουν καμπάνιες στον Καναδά για την οδήγηση και το ποτό, ακόμα έχει τροποποιηθεί η νομοθεσία έχοντας αυστηρότερες  ποινές και είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που κάνουν σύλλογοι όπως ο MADD (Mητέρες Ενάντια στους Μεθυσμένους Οδηγούς), με σκοπό να δράσουν αποτρεπτικά. 

Είναι όμως αυτό αρκετό;

Όταν μαθαίνεις ότι ο Jared DeJong μέθυσε πριν οδηγήσει σε ένα μπαρ στην Πανεπιστημιούπολη, σε εξοργίζει. Θα μπορούσε βέβαια να ισχυριστεί κανείς ότι θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε. Μήπως όμως στην πανεπιστημιούπολη, η πιο εύκολη πρόσβαση στο ποτό, μπορεί να αυξήσει αυτά τα περιστατικά;

Αυτές οι ερωτήσεις βασανίζουν το μυαλό μου, και είναι σαν να προσπαθώ να πάω πίσω στο χρόνο και να αποτρέψω αυτό που συνέβη στην Ανδρέα, όπως ακριβώς θα ήθελαν να κάνουν και οι γονείς της. 

Η εκπαίδευση είναι το όπλο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε τον κόσμο, είπε ο Νέλσον Μαντέλα.  Αναρωτιέμαι λοιπόν αν τα μαθήματα που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο σχολικό πρόγραμμα όλων των βαθμίδων. Ως εκπαιδευτικός έχω δοκιμάσει μια τέτοια ενημέρωση. Συγκεκριμένα πριν από την παραδοσιακή πενταήμερη εκδρομή, του Λυκείου στο τέλος του έτους, φοβούμενη φασαρίες από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, έδειξα βίντεο με τις επιπτώσεις του αλκοόλ στον εγκέφαλο φοιτητών.  Για να είμαι ειλικρινής τους έκανα ένα καταιγισμό με διάφορα βίντεο (ενσωματωμένα στα διαδραστικά μαθήματα) που απεικονίζουν ιστορίες για τα θύματα από την περιστασιακή υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, και εξηγώντας και το τι είχε συμβεί με την Ανδρέα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας στην Θεσσαλονίκη κανένας μαθητής δεν μέθυσε. Όλοι επέστρεψαν σώοι και αβλαβείς. 

Τελικά λειτουργεί μια τέτοια πρακτική;  

Δεν υπάρχουν στατιστικά τεκμηριωμένα στοιχεία αλλά πιστεύω ότι η παραπάνω προσέγγιση βοήθησε. 

Και καθώς η οικογένεια Christidis θάβει ένα ακόμα μέλος της, όλοι εμείς θα πρέπει να γίνουμε υποστηρικτές ενεργοί για την πρόληψη τέτοιων παράπλευρων απωλειών. 

Ακόμα και κάτι λίγο από μέρους μας μπορεί να κάνει την διαφορά. 

Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια Christidis.

The Ripple Effect of Drunk Driving-In Memory of Andrea and Chris Christidis

Maria Chionis BA, M.A. Ed, MS Medicine, medlabnews.gr

Upon reading about the tragic and senseless death of Andrea Christidis last October, I cried endlessly. My first reaction was to call my son Dino, who was studying abroad in Montreal, to warn him. But warn him about what? Be on the lookout for drunk drivers while you are walking on a sidewalk on campus? This is what happened to Andrea. She lost her life after being struck by an intoxicated driver on campus. The tragedy continues, as I read today that her father, Chris Christidis, died from a heart attack. He was ‘tortured’ to death by the loss of his daughter. Chris was the second victim of this fatal accident. The family and friends he left behind are also on the casualty list. The question remains whether enough is being done to stop perpetrators such as the driver in this case,Jared Dejong, from destroying lives.

According to statistics, police officers reported 793 accidents causing death by an impaired driver over a five-year period of 2 0 0 8 to 2 0 12 in Canada.1 However, taking into account that Canada has a population of roughly thirty million, one might consider this number relatively low. It is not. These numbers represent human beings who have loved ones. Thus, the ones left behind feeling shattered, should also be included in ‘the numbers’. The ripple effect of such a tragedy destroys the lives of many. Nothing returns to ‘normal’ again…EVER!

What more can be done to stop tragedies like these from occurring again? Yes, granted, there are anti-drinking campaigns, amendments to legislation for longer sentences and commendable associations such as Mothers Against Drunk Drivers (MADD) which are all creating deterrents. But is this enough? After reading that Jared Dejong became drunk at a bar which was on campus, I became infuriated. One might argue that this could have happened at any drinking establishment anywhere. Yes, true. But does easier access to alcohol on campus raise the likelihood of such incidents? These are just questions running through my mind. It is as if I am trying to go back in time and prevent what happened to Andrea, as probably her parents did.

“Education is the weapon which you can use to change the world” as Nelson Mandela was quoted saying. Thus, I cannot help but wonder if lessons pertaining to responsible drinking should be built into the school curriculum at all levels. As an educator, I have experimented with this concept. Before going on the traditional five-day, end of year, senior high school trip, fearing incidents of over- consumption, I showed my students videos on the effects of alcohol on the brain. To be honest, they were bombarded with videos (built into interactive lesson plans), depicting news stories about the victims of binge drinking, accidents caused by drunk driving and one such episode included what had happened to Andrea. During our trip to Thessaloniki, none of the students became intoxicated. We all returned safe and sound. Did these tactics work? There is no quantitative data as of yet to support this approach, but I strongly believe that it helped.

As the Christidis family bury another member , the rest of us should become more active participants to prevent such tribulations from reccuring. Even a small role from our part can make a difference.

* My sincere sympathies to the family.

1) Statistics Canada's Uniform Crime Reporting (UCR). The UCR's reported figures on impaired driving causing death do not capture incidents where only the impaired driver was killed; they include only incidents that involve the death of passengers, drivers of other vehicles and pedestrians. For more information, see http://www.statcan.gc.ca/pub/85-002-x/2013001/article/11739-eng.htm#n1.