Το μήνυμα της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Παγκόσμια Ημέρα του Εκπαιδευτικού

επιμέλεια Κασσιανή Τσώνη, medlabnews.gr

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία, είτε εργάζεται σε μία πλούσια πόλη της Δύσης, είτε σε μια αυτοσχέδια σχολική αίθουσα κάποιου στρατοπέδου προσφύγων

Αναγνώριση της αξίας και της προσφοράς του εκπαιδευτικού, ενίσχυση του επαγγελματικού του κύρους

Η Παγκόσμια Μέρα των Εκπαιδευτικών, η 5^η Οκτωβρίου κάθε χρόνου, όπως ορίστηκε από το 1994 από την UNESCO και το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO), είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα των Εκπαιδευτικών. Είναι μια ευκαιρία για να τιμηθεί το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού και για να προωθηθεί η Διακήρυξη της UNESCO και του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, που αφορά στο εργασιακό καθεστώς του Εκπαιδευτικού (1966), καθώς και η Διακήρυξη της UNESCO, που αφορά στο καθεστώς των Εκπαιδευτικών Λειτουργών της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (1997). Οι διακηρύξεις αυτές συνιστούν διεθνή πρότυπα για το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού και πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού από τις κυβερνήσεις και τους εργοδότες στις χώρες τουλάχιστον που υπέγραψαν τις διακηρύξεις, μια εκ των οποίων είναι και η Κύπρος.
Το θέμα που επιλέγηκε για τη φετινή Παγκόσμια Μέρα του Εκπαιδευτικού είναι: «Αναγνώριση της αξίας και της προσφοράς του εκπαιδευτικού    - Ενίσχυση του επαγγελματικού του κύρους». Οι φετινοί εορτασμοί περιλαμβάνουν την επετειακή υπόμνηση της Παγκόσμιας Μέρας του Εκπαιδευτικού και υπογραμμίζουν τη σημασία της 50^ης επετείου της υιοθέτησης από το ILO και την UNESCO της Διακήρυξης για το εργασιακό καθεστώς του Εκπαιδευτικού. Ο σκοπός της Διακήρυξης για την ενίσχυση του επαγγελματικού κύρους και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας καθίσταται σήμερα πιο αναγκαίος από ποτέ. Τα αδιαμφισβήτητα ερευνητικά ευρήματα της Διεθνούς Οργάνωσης των Εκπαιδευτικών καθώς και άλλων Διεθνών Οργανισμών, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατών, καταγράφουν την υποβάθμιση της επαγγελματικής θέσης και τις δυσχερείς συνθήκες εργασίας τα τελευταία χρόνια, κυρίως σε ό, τι αφορά τα πιο κάτω:

1. Συρρίκνωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της επαγγελματικής αυτονομίας του Εκπαιδευτικού.
2. Σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων τόσο του Εκπαιδευτικού ως ατόμου όσο και των συνδικαλιστικών-εκπαιδευτικών Οργανώσεων.
3. Χαμηλοί μισθοί και ωφελήματα, καθώς και σκληρές συνθήκες εργασίας, τα οποία τοποθετούν τους Εκπαιδευτικούς σε υποδεέστερη θέση από  εργαζόμενους σε άλλους αντίστοιχους τομείς.
4. Υποβάθμιση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης που παρέχονται στους Εκπαιδευτικούς και προσλήψεις μη κατάλληλα προσοντούχου ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτή η αρνητική εξέλιξη πρέπει να αναστραφεί. Οι κυβερνήσεις και οι εργοδότες έχουν την υποχρέωση να διασφαλίζουν πως οι Εκπαιδευτικοί απολαμβάνουν της εκτίμησης, της αναγνώρισης και του σεβασμού για το έργο που επιτελούν και που καλούνται να επιτελέσουν. Η αναγνώριση και η εκτίμηση του Εκπαιδευτικού και του έργου του απαιτεί την παροχή αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας, οι οποίες προϋποθέτουν μεταξύ άλλων, επαρκείς πόρους για την Εκπαίδευση και τα σχολεία, ασφαλές και υγιές εργασιακό (σχολικό) περιβάλλον, ακαδημαϊκή ελευθερία, επαγγελματική αυτονομία, εμπιστοσύνη στον Εκπαιδευτικό, υψηλής ποιότητας αρχική εκπαίδευση και κατάρτιση και συνεχή ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση και επαγγελματική ανάπτυξη.
Οι Οργανώσεις των Εκπαιδευτικών καλούνται να αναλάβουν την πρωτοβουλία και να συνεργαστούν με τους εκπαιδευτικούς εταίρους, έτσι ώστε να αναδειχθεί η σημασία του σεβασμού και της προώθησης των θεμελιωδών αρχών της Διακήρυξης της ILO και της UNESCO για το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού. Η φωνή των Εκπαιδευτικών πρέπει με την ευκαιρία της 5^ης Οκτωβρίου να ακουστεί και να επισημανθεί στις κυβερνήσεις η ευθύνη τους για την αναγνώριση και για την ενίσχυση του κύρους του Εκπαιδευτικού και του έργου του».