MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΑΝΟΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΟΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΟΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο καθηγητής στο Albert Einstein, Ευριπίδης Γαβαθιώτης ανακάλυψε στοχευμένη θεραπεία σε πολλές μορφές καρκίνου και για το Αλτσχάιμερ.

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

medlabnews.gr iatrikanea

O Ευριπίδης Γαβαθιώτης μεγάλωσε στον Κεραμεικό και τελείωσε το 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο της Αθήνας το οποίο συνδέεται ιστορικά με το πρώτο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που λειτούργησε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και δημιουργήθηκε το 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο πατέρας του ήταν λιθογράφος και το σπίτι τους στον Κεραμεικό ήταν πάντα γεμάτο εφημερίδες και περιοδικά, που ο Ευριπίδης τα διάβαζε αχόρταγα, χωρίς να τον παρακινήσει κανείς.

Με τέτοιες αξιόλογες βιωματικές παραστάσεις και τελειώνοντας ένα Γυμνάσιο από το οποίο αποφοίτησαν μεγάλες προσωπικότητες, ο Ευριπίδης Γαβαθιώτης δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο, παρά να συνεχίσει όλα τα σπουδαία και πολύτιμα που θαύμασε και διδάχτηκε.

Αριστούχος στο Πανεπιστήμιο Κρήτης όπου σπούδασε Χημεία, συνέχισε στην Αγγλία τις σπουδές του στη Βιολογία και Βιοχημεία και πήγε στην Αμερική για μεταδιδακτορικό στο Πανεπιστήμιο Rochefeller και δεύτερο μεταδιδακτορικό στο Harvard για Βιοχημεία και Φαρμακολογία. Σήμερα είναι ερευνητής και καθηγητής Βιοχημείας στο Albert Einstein, όπου ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια να κάνει έρευνα και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Ο Δρ Ευριπίδης Γαβαθιώτης από παιδί ήθελε να σώσει τον κόσμο φτιάχνοντας φάρμακα. Πρόσφατα ο ίδιος και η ερευνητική του ομάδα αποκρυπτογράφησαν τον μηχανισμό της πρωτεϊνης «δολοφόνου» που ευθύνεται για τον θάνατο των ανεπιθύμητων κυττάρων, ανοίγοντας νέους δρόμους για θεραπείες ασθενειών, όπως ο καρκίνος και το Αλτσχάιμερ.

Πρόσφατα κάνατε μια μεγάλη ανακάλυψη μιας στοχευμένης θεραπείας η οποία ενεργοποιεί μια πρωτεΐνη «δολοφόνο» των καρκινικών κυττάρων. Θα μπορούσατε με εκλαϊκευμένο τρόπο να μας εξηγήσετε, τι ακριβώς είναι αυτή η πρωτεΐνη;

Ένα από τα αντικείμενα της έρευνάς μου ασχολείται με τον μηχανισμό κυτταρικού θανάτου και πώς θα δημιουργήσουμε νέες θεραπείες με την κατανόησή του. Υπάρχει μια πρωτεΐνη που λέγεται ΒΑΧ και οι επιστήμονες την έχουν χαρακτηρίσει πρωτεΐνη δολοφόνο και παίζει πρωτεύοντα ρόλο στο να αποφασίζει πότε το κύτταρο θα πεθάνει ή θα ζήσει. Τα καρκινικά κύτταρα καταφέρουν να διατηρούν την ΒΑΧ ανενεργή και να μένουν ζωντανά. Η ερευνά μου έχει ανακαλύψει ένα «διακόπτη» της πρωτεΐνης ΒΑΧ που μας δίνει τη δυνατότητα να επέμβουμε και να προκαλέσουμε την ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση της πρωτεΐνης ΒΑΧ στα κύτταρα, ανοίγοντας ή κλείνοντας το «διακόπτη» της. Χρησιμοποιήσαμε αυτή τη γνώση και ανακαλύψαμε ένα φάρμακο να επεμβαίνουμε στα καρκινικά κύτταρα και να ανοίγουμε τον διακόπτη της πρωτεΐνης ΒΑΧ και να προκαλούμε το θάνατό τους, χωρίς να θανατώνουμε τα υγιή κύτταρα. Πρόκειται για μια στοχευμένη θεραπεία, η οποία δεν έχει σχέση με την κοινή χημειοθεραπεία που έχει πολλές παρενέργειες.

Σε ποιες μορφές καρκίνου έχει θεραπευτικά αποτελέσματα η καινούργια θεραπεία που ανακαλύψατε;

Τα πειράματά μας έχουν γίνει σε κυτταρικά μοντέλα και ποντίκια που έχουν διαφορετικούς καρκίνους, όπως λευχαιμίες, λεμφώματα και συμπαγείς καρκίνους του εντέρου και του πνεύμονα με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Το φάρμακο αυτό είναι σε στάδιο περαιτέρω ανάπτυξης και αξιολόγησης της ασφάλειάς του για να αρχίσει το επόμενο στάδιο των κλινικών δοκιμών σε ασθενείς.

Η πρωτεΐνη ΒΑΧ υπάρχει σε όλα τα κύτταρα και πώς τη χρησιμοποιούνε;

Η πρωτεΐνη ΒΑΧ γενικά υπάρχει σε όλα τα κύτταρα, αλλά κύτταρα όπως καρδιομυοκύτταρα και νευρώνες δεν την χρησιμοποιούνε πάρα μόνο όταν υπάρχει βλάβη στα κύτταρα αυτά, όπως στην περίπτωση του καρδιακού εμφράγματος η εγκεφαλικού επεισοδίου. Τότε τα κύτταρα αυτά παράγουν την ΒΑΧ, την ενεργοποιούνε και προκαλείται ο κυτταρικός θάνατός τους με αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών κυττάρων που ο οργανισμός μας δεν μπορεί να αναπληρώσει, επιφέροντας σημαντικές δυσλειτουργίες στα όργανά μας και ακόμα και τον θάνατο. Για αυτές τις περιπτώσεις έχουμε κάνει έρευνες που σχεδιάσαμε ένα διαφορετικό φάρμακο που απενεργοποιεί την πρωτεΐνη ΒΑΧ ώστε να μην επιφέρει τον κυτταρικό θάνατο ή να μειώσει σημαντικά την απώλεια κυττάρων στα καρδιακά εμφράγματα και εγκεφαλικά.

Εχετε κάνει επιπλέον έρευνες για τον μηχανισμό της αυτοφαγίας…

Υπάρχει πράγματι αυτός ο μηχανισμός του κυττάρου που λέγεται «αυτοφαγία» που δίνει τη δυνατότητα στα κύτταρά μας να ανακυκλώνουν τα συστατικά τους, «τρώγοντας» ένα κομμάτι του εαυτού τους. Με αυτό τον τρόπο, τα κύτταρα ανανεώνονται και διατηρούνται λειτουργικά. Σε περίπτωση που η αυτοφαγία δεν πραγματοποιείται όπως θα έπρεπε, υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών, ενώ σε φυσιολογικές συνθήκες, μας επιτρέπει να «ξεφορτωνόμαστε» άχρηστα στοιχεία, και έτσι να σταματάμε την ανάπτυξη καρκίνων και να εμποδίζουμε μεταβολικές δυσλειτουργίες, όπως την παχυσαρκία και τον διαβήτη, αλλά και φλεγμονές.

Με λίγα λόγια, η αυτοφαγία παρουσιάζεται ως το «κλειδί» για μια καλύτερη υγεία και την επιβράδυνση της γήρανσης. Η έρευνά μου ασχολείται με την επιλεκτική αυτοφαγία η οποία λέγεται CMA που απομακρύνει αχρείαστες πρωτεΐνες μέσω των λυσοσωμάτων του κυττάρου, τα οποία λειτουργούν ως ένας «κάδος απορριμμάτων» που οι πρωτεΐνες μεταφέρονται και διαλύονται.

Στη συγκεκριμένη έρευνά μας έχουμε βρει μια άλλη πρωτεΐνη, η οποία λέγεται RARα και μπορεί να ρυθμίζει τη διαθεσιμότητα των πρωτεϊνών που παίρνουν μέρος στη διαδικασία της αυτοφαγίας CMA. Επίσης, ανακαλύψαμε ένα φάρμακο που στοχεύει την RARα και την απενεργοποιεί και έτσι διατηρεί τη διαθεσιμότητα των πρωτεϊνών που παίρνουν μέρος στην αυτοφαγία CMA. Αυτό είναι σημαντικό γιατί ο μηχανισμός αυτοφαγίας CMA μειώνεται σημαντικά με τη γήρανση με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αχρείαστων και βλαβερών πρωτεϊνών που αυξάνουν τον κίνδυνο για διάφορες ασθένειες.

Σε ποιες ασθένειες έχει επικεντρωθεί η έρευνα σας για τον μηχανισμό της αυτοφαγίας;

Πρόσφατα δημοσιεύσαμε μια εργασία όπου δείξαμε ότι μπορέσαμε με τη χορηγία του φαρμάκου για την αυτοφαγία να διατηρήσουμε τον μηχανισμό της αυτοφαγίας CMA σε υψηλά επίπεδα σε ποντίκια που είχαν συμπτώματα ασθένειας Αλτσχάιμερ. Στην ασθένεια Αλτσχάιμερ υπάρχει μία πρωτεΐνη η οποία λέγεται tau και ενώ κανονικά θα έπρεπε να απομακρύνεται με την αυτοφαγία, αυτό δεν γίνεται, και έτσι η πρωτεΐνη tau δημιουργεί διάφορα συσσώματα, τα οποία προκαλούν στρες στα κύτταρα και τελικά επιφέρουν τον θάνατο των νευρικών κυττάρων. Η έρευνά μας έδειξε ότι το φάρμακο που αναπτύξαμε για την αυτοφαγία σε ποντίκια που είχαν ήδη συμπτώματα με Αλτσχάιμερ, κατάφερε να αντιστρέψει συμπτώματα όπως απώλεια μνήμης, κατάθλιψης, άγχος, και ικανότητα βάδισης καθώς πέτυχε και την απομάκρυνση συσσωμάτων tau και φλεγμονής που επιταχύνει την ανάπτυξη της ασθένειας. Η νέα θεραπευτική προσέγγιση για ασθένειες όπως Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον και άλλες ασθένειες σχετικές με τη γήρανση βρίσκεται σε καλό δρόμο για την εφαρμογή της σε ανθρώπους σε κλινικές μελέτες.

Τι πρέπει να κάνουμε για να κρατήσουμε τον οργανισμό μας σε μία υγιή κατάσταση;

Θα έλεγα ισορροπημένη διατροφή, ύπνος, άσκηση αν είναι δυνατόν, και προληπτική ιατρική σε συνεννόηση με τον γιατρό μας. Μπορούμε μέσω του intermediate fasting να ενεργοποιούμε την αυτοφαγία στον οργανισμό μας, όταν αποφεύγουμε το φαγητό για αρκετές ώρες και ενισχύουμε την αναζωογόνηση των κυττάρων μας. Θα ήταν καλύτερα όμως να βρούμε ένα ασφαλές φάρμακο που θα ενεργοποιεί την αυτοφαγία χωρίς να μπούμε σε όλη αυτή τη διαδικασία μακροχρόνιας νηστείας.

Πηγή ekirikas.com

Διαβάστε επίσης

Νίκος Σκαρμέας. Το Αλτσχάιμερ είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος, που οδηγεί σε σημαντικές βλάβες στις περιοχές του εγκεφάλου

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

«Είναι σαν να χάνεις τον άνθρωπο σου. Παραμένει ζωντανός στο σώμα του, αλλά στην ουσία χάνεται, γιατί χάνεται ο χαρακτήρας του, η αίσθηση της ταυτότητάς του, το είναι του, η πνευματικότητά του». Ετσι ξεκίνησε η συνομιλία μας με τον κ. Νίκο Σκαρμέα, Καθηγητή Νευρολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Αναπληρωτή Καθηγητή Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη, θέλοντας να μας περιγράψει πώς αισθάνεται έναν άνθρωπος που έχει Αλτσχάιμερ.

Ο κ. Νίκος Σκαρμέας, ένας από τους καλύτερους νευρολόγους στην Ελλάδα με διεθνή αναγνώριση, πέραν της εκπαίδευσης και της κλινικής άσκησης της Νευρολογίας, έχει κάνει έρευνα στον τομέα των Ανοιών και έχει ασχοληθεί εκτενώς με παράγοντες που επηρεάζουν την πρόληψη και καθυστέρηση της εξέλιξης της Νόσου Αλτσχάιμερ συμπεριλαμβανομένων του τρόπου ζωής – πνευματικών, κοινωνικών δραστηριοτήτων, σωματικής άσκησης, διατροφής κ.λπ. Η ερευνητική του δραστηριότητα έχει χρηματοδοτηθεί από πολλές πηγές, ανάμεσα στις οποίες η Alzheimer’s Association και το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών των ΗΠΑ. Είναι κριτής σε περισσότερα από 130 διεθνή επιστημονικά περιοδικά, καθώς και για πολλές οργανώσεις και ιδρύματα χρηματοδότησης έρευνας σε πολλές χώρες και έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 200 πρωτότυπες επιστημονικές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά.

Ο κ. Σκαρμέας έκανε τις πρώτες ιατρικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με διδακτορικό (PhD) από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συνέχισε την επίσημη εξειδίκευσή του στην Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας στους τομείς Συμπεριφορικής Νευρολογίας και Γηριατρικής Νευρολογίας ολοκληρώνοντας τις μεταπτυχιακές του σπουδές, μάστερ στους τομείς της Βιοστατιστικής, Επιδημιολογίας και Κλινικής Ερευνας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Columbia -Mailman School of Public Health. Τα τελευταία χρόνια, το ερευνητικό του ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στον τρόπο με τον οποίο οι διατροφικές επιλογές και συγκεκριμένα η μεσογειακή διατροφή και ο σωστός τρόπος ζωής μπορούν να προστατέψουν τον εγκέφαλο και τη μνήμη των ανθρώπων. Το να μιλήσεις απλά και κατανοητά δεν είναι απλό, όταν ασχολείσαι με το «εκκρεμές του νου που πάλλεται μεταξύ λογικού και παραλόγου». Η συνέντευξη που ακολουθεί, αποκαλύπτει το ταλέντο και τη δημιουργικότητα ενός εξαίρετου νευρολόγου να κάνει το πολύπλοκο… τόσο απλό, τόσο κατανοητό.

Κύριε Σκαρμέα, γιατί έχει δοθεί τόσο μεγάλη έμφαση στη νόσο του Αλτσχάιμερ;

Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για αυτή την πάθηση και ο ένας λόγος είναι γιατί δεν είναι αμιγώς ιατρικό βιολογικό πρόβλημα, αλλά είναι πρωτίστως οικονομικό. Στις ΗΠΑ το Αλτσχάιμερ κοστίζει πάνω από 200 δισ. δολάρια το χρόνο. Τόσο κοστίζει κάθε χρόνο ο πόλεμος των ΗΠΑ εναντίον του Ιράκ, αυτής της τάξης μεγέθους είναι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ελλάδας. Οι προβλέψεις για το 2050 στις ΗΠΑ είναι, ότι το κόστος για το Αλτσχάιμερ θα είναι πάνω από ένα τρις δολάρια το χρόνο! Σαν να χρειάζεται η Αμερική να έχει πέντε στρατούς και να μπορούν να πολεμούν σε πέντε διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Φανταστείτε, αν αυτό μπορεί να το αντέξει η οικονομία. Επιπρόσθετα, το πρόβλημα γίνεται όλο και μεγαλύτερο στις αναπτυσσόμενες χώρες στις οποίες εντείνεται η γήρανση του πληθυσμού, που σημαίνει περισσότερα περιστατικά άνοιας.

Μπορείτε να μας ξεκαθαρίσετε την έννοια της Ανοιας από το Αλτσχάιμερ;

Την Ανοια πολύ συχνά την συγχέουν με τον Αλτσχάιμερ. Η λέξη Ανοια προέρχεται από στερητικό α και την λέξη «νους» (α+νους), σημαίνει χάσιμο του νου, του μυαλού και χρησιμοποιείται για να περιγράψει οποιοδήποτε κλινικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από σημαντική έκπτωση των ανώτερων γνωστικών λειτουργιών, όπως η μνήμη, η ικανότητα του λόγου, η ικανότητα σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων, η κριτική σκέψη ο προσανατολισμός στο χώρο κ.ά. Από τους 100 ασθενείς που έχουν άνοια, το 80% περίπου έχει πάθει την νόσο λόγω της πάθησης Αλτσχάιμερ και το 20% από άλλες αιτίες. Το Αλτσχάιμερ είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος, που ξεκινά συνήθως με διαταραχές της πρόσφατης αυτοβιογραφικής μνήμης και οδηγεί σε σημαντικές βλάβες στις περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με τις νοητικές λειτουργίες.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου που πρέπει να μας ανησυχήσουν;

Αν διαπιστώσουμε επαναλαμβανόμενη απώλεια της πρόσφατης μνήμης, κάποιου γεγονότος, που δεν δικαιολογείται να έχει ξεχαστεί, αυτό είναι σήμα κινδύνου. Δηλαδή, να μην έχουν καταγραφεί στον εγκέφαλο ενός ατόμου σαν γεγονός, π.χ. τα βαφτίσια που πήγε πριν ένα μήνα, η οι διακοπές που έκανε με την οικογένειά του πριν δυο χρόνια, σε ένα συγκεκριμένο τόπο. Αλλα πράγματα, όπως μία δυσκολία να θυμηθούμε ονόματα η μία λεπτομέρεια σε μια συζήτηση, αυτό δεν είναι δείγμα κινδύνου για Αλτσχάιμερ, αλλά ένα συχνό εύρημα στην πλειοψηφία των ανθρώπων, όταν μεγαλώνουμε. Επίσης, η κατάθλιψη ή η επιθετικότητα, μπορεί να εμφανιστούν σαν πρώτες εκδηλώσεις της νόσου, πριν ακόμα ο ασθενής παρουσιάσει βλάβες στη μνήμη.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για το Αλτσχάιμερ;

Οι παράγοντες κινδύνου για το Αλτσχάιμερ διαπιστωμένα είναι γενετικοί και η ηλικία. Υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη βιβλιογραφία για μία σειρά και από άλλους παράγοντες , όπως οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αλλά και η υπέρταση, ο διαβήτης, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, οι διαταραχές της χοληστερίνης, παράγοντες δηλαδή που βλάπτουν την καρδιά και τα αγγεία, αλλά φαίνεται να βλάπτουν και τον εγκέφαλό μας. Από κει και πέρα φαίνεται, ότι η υψηλότερη μόρφωση, ο ενεργητικός τρόπος ζωής (κοινωνικά, πνευματικά και σωματικά) και η κατάλληλη διατροφή, ενδεχομένως να προσφέρουν κάποια προστασία.

Πώς ξεχνάει ένας υγιής νους από το γήρας και πώς ένας δυσλειτουργικός από το Αλτσχάιμερ;

Η διαφορά είναι κατ’ αρχήν ποσοτική. Για παράδειγμα όταν μεγαλώνουμε εξασθενούν και οι κινητικές μας ικανότητες. Μεγαλώνοντας π.χ. μπορεί να μην μπορούμε ενδεχομένως να τρέξουμε, όπως όταν είμασταν νεώτεροι, αλλά να μπορούμε μόνο να περπατήσουμε. Αυτό όμως δεν είναι πάθηση, είναι η εξασθένηση της κινητικής ταχύτητας με την πάροδο της ηλικίας. Κατ’ αντιστοιχία, έτσι εξασθενούν και οι νοητικές ικανότητες, που όσο και αν ακούγεται παράδοξο, η πτώση τους ξεκινάει από πολύ νεαρές ηλικίες.

Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα;

Σαν παράδειγμα η ταχύτητα πνευματικής αντίδρασης εκπίπτει και από την ηλικία των 30-35 ετών. Στα video games έχουμε δει πώς ένας 18χρονος είναι πιο γρήγορος από έναν 28χρονο. Αν πάρουμε λοιπόν έναν άνθρωπο 85 χρονών, η ικανότητά του να θυμάται μία λίστα με λέξεις άσχετες μεταξύ τους, είναι μικρότερη από την ικανότητα ενός 80 ετών. Αλλά η απώλεια αυτής της ικανότητας δεν είναι πάρα πολύ μεγάλη. Μπορεί δηλαδή στα 50 του χρόνια ένας υγιής νους από τις 16 λέξεις να θυμάται τις 12 και στα 80 μόνο τις οκτώ ή τις εννιά. Αν όμως σε κάποιο άτομο έχουν ξεκινήσει οι βλάβες του Αλτσχάιμερ, θα θυμάται μόνο τη μια η τις δυο. Άρα για να συνοψίσουμε, η μία διαφοροποίηση από τη φυσική γήρανση είναι ποσοτική, δηλαδή στη φυσιολογική γήρανση χάνουμε νοητικά, αλλά χάνουμε λίγο, ενώ στο Αλτσχάιμερ χάνουμε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι χάνουμε λόγω της εξέλιξης της ηλικίας. Ολα αυτά τα δεδομένα τα έχουμε καταγράψει σε πίνακες που χρησιμοποιούμε σαν οδηγούς. Λέμε π.χ. ότι για την τάδε ηλικία και με αυτό το μορφωτικό επίπεδο η λειτουργία του ατόμου είναι μέσα στα αποδεκτά όρια, ενώ η επίδοση ενός δεύτερου ατόμου είναι κάτω από τα αποδεκτά όρια.

Τι ρόλο παίζει η μόρφωση στην υγεία του εγκεφάλου;

Όταν κοιτάζουμε τις φυσιολογικές επιδόσεις για κάθε ηλικία κοιτάζουμε διαφορετικά για κάθε μορφωτικό επίπεδο, αλλά και για το αν κάποιος είναι άντρας η γυναίκα. Κατατάσσουμε διαφορετικά αυτούς που δεν έχουνε πάει σχολείο, αυτούς που τελείωσαν μόνο Δημοτικό ή Γυμνάσιο ή Λύκειο, ή σπούδασαν και πόσα χρόνια σπούδασαν. Υπάρχει μία ολόκληρη θεωρία, που λέγεται η θεωρία του «Νοητικού Αποθέματος ή των Νοητικών Εφεδρειών». Αυτοί λοιπόν που έχουν περισσότερη μόρφωση και πιο ενεργό τρόπο ζωής, φαίνεται ότι μπορούν και αντιρροπούν τις βλάβες τύπου Αλτσχάιμερ που ξεκινάνε στον εγκέφαλο και εκδηλώνουν κλινικά την νόσο πιο αργά. Με βάση αυτά που ξέρουμε ως τώρα, φαίνεται να χτίζει περισσότερες εφεδρείες στον εγκέφαλο η υψηλότερη μόρφωση, ώστε να μπορούν να αντιρροπούνται οι βλάβες. Δηλαδή το υγιές κομμάτι του εγκεφάλου, το οποίο δεν έχει προσβληθεί ακόμα π.χ. από το αμυλοειδές (τη βασικότερη ίσως βλάβη του Αλτσχάιμερ), είναι τόσο αποτελεσματικό και λειτουργικό, ώστε μπορούμε στην καθημερινότητά μας να λειτουργούμε πολύ καλύτερα. Θα λέγαμε ότι η υψηλή μόρφωση καθυστερεί την ημερομηνία, στην οποία θα εκδηλωθεί το πρόβλημα, αν πρόκειται να εκδηλωθεί.

Πρέπει ο ασθενής με Αλτσχάιμερ να κάνει κάποια ιδιαίτερη διατροφή;

Η διατροφή που μας προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις φαίνεται να μας προστατεύει σε κάποιο βαθμό και από την άνοια. Η ισχυρότερη βιβλιογραφική υποστήριξη υπάρχει για τη Μεσογειακή Διατροφή, που είναι βασισμένη σε φυτικά προϊόντα, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, πολύ λίγο κρέας, λίγο παραπάνω ψάρι, κύρια πηγή λίπους το ελαιόλαδο και μικρή ποσότητα κατανάλωσης κρασιού στη διάρκεια των γευμάτων κυρίως με τη μορφή κρασιού. Τώρα έχουν γίνει πάρα πολλές μελέτες για επιμέρους τροφές και πολλές από αυτές είναι αντικρουόμενες, αλλά αυτό που ξέρουμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα είναι, ότι καλύτερη διατροφή είναι η Μεσογειακή Διατροφή δηλαδή ο τρόπος διατροφής στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60.

Σχετικά με την άσκηση πείτε μας ποιοι είναι οι ενδεδειγμένοι τρόποι που μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της υγείας των ηλικιωμένων ατόμων;

Στο κομμάτι της άνοιας συγκεκριμένα, δεν είναι σαφές το είδος της άσκησης, η ένταση και η ποσότητα που μπορεί να βοηθήσει. Υπάρχουν όμως επίσημες συστάσεις για την άσκηση διεθνώς (ως προς τη γενικότερη υγεία), οι οποίες συνιστούν για τις μεγαλύτερες ηλικίες 4-5 φορές την εβδομάδα αερόβια άσκηση (για παράδειγμα ποδήλατο, ακόμα και στατικό στο σπίτι), κολύμπι, γρήγορο βάδισμα ή τρέξιμο ή περπάτημα και 2-3 φορές την εβδομάδα ασκήσεις αντίστασης και ασκήσεις ισορροπίας. Είναι κάτι το οποίο πρέπει κάπως να μπει στη ζωή μας, ειδικά όταν βγαίνουμε στη σύνταξη, που έχουμε πιο πολύ χρόνο. Πρέπει να υιοθετήσουμε αυτή την συνήθεια, όπως πλένουμε τα δόντια μας κάθε μέρα και όπως συνηθίζαμε να πηγαίνουμε στη δουλειά μας κάθε μέρα. Τώρα πρέπει να ξυπνάμε και να κάνουμε τη γυμναστική μας. Αυτή είναι η νέα δουλειά μας! Σε μεγάλες ηλικίες βέβαια είναι σημαντικό το πού μένεις, το αν έχεις ένα πάρκο κοντά σου, αν σε κινητοποιούν οι άνθρωποι που συναναστρέφεσαι. Η αλήθεια είναι, ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν και τα καταφέρνουν καλύτερα, και κάποιοι άλλοι όχι, είναι καλό όμως να προσπαθήσει κάποιος να βάλει μικρούς και ρεαλιστικούς στόχους. Ας κάνει κάτι εύκολο και απλό. όπως το να περπατάει λίγη ώρα κάθε μέρα, να χρησιμοποιεί λιγότερο χρόνο το αυτοκίνητο, να μην παίρνει το ασανσέρ, αλλά να χρησιμοποιεί την σκάλα ει δυνατόν, να μη ζητάει να του φέρουν στο χέρι το τηλεκοντρόλ ή ένα ποτήρι νερό, αλλά να ενεργοποιείται ο ίδιος να τα πάρει, δηλαδή να κάνει μικρά καθημερινά πράγματα, που αθροιζόμενα είναι ένα είδος άσκησης.

Ποιο είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στους φροντιστές και τους θεραπευτές όταν βρίσκονται με ένα ασθενή με άνοια;

Είναι σαν να χάνεις τον άνθρωπό σου. Παραμένει ζωντανός στο σώμα του, αλλά στην ουσία χάνεται, γιατί χάνεται ο χαρακτήρας του, η αίσθηση της ταυτότητάς του, το είναι του, η πνευματικότητά του. Είναι σαν να φεύγει από την ζωή, ενώ παραμένει, αλλά αυτό που μένει εν ζωή δεν είναι το ίδιο με το πρόσωπο το οποίο έχουμε γνωρίσει και έχουμε δεθεί. Είναι πάρα πολύ στενάχωρο. Το βλέπω καθημερινά με τους φροντιστές και τους συγγενείς και καταλαβαίνω, όταν μπαίνω στην θέση τους, πόσο δύσκολο είναι.

Πόσο επαχθής είναι η καθημερινότητά σας με ασθενείς που πάσχουν από άνοια;

Αν το σκεφτείτε, όλη η ιατρική, επειδή έχει να κάνει με την ασθένεια γενικά, είναι από μόνη της μέσα σε ένα διαρκές πρόβλημα. Οι περισσότεροι συνάδελφοι το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, που προσπαθούμε να λύσουμε. Υπάρχουν ασθενείς που πάσχουν και από άλλες νευρολογικές παθήσεις, κάποιες από τις οποίες είναι θεραπεύσιμες. Στις περιπτώσεις άνοιας δεν αντιμετωπίζουμε πάντα τα προχωρημένα στάδια της άνοιας. Πολλές φορές στα αρχικά της νόσου οι άνθρωποι είναι αρκετά λειτουργικοί και δεν έχουν πολλά συμπεριφορικά προβλήματα. Από την άλλη πλευρά, όταν υπάρχουν διαταραχές στη συμπεριφορά των ασθενών, όταν δηλαδή έχουμε κατάθλιψη, επιθετικότητα, διέγερση, διαταραχές του ύπνου και πολλές φορές με κατάλληλους χειρισμούς μπορούμε και άρουμε αυτά τα συμπτώματα, αυτό από μόνο του αποτελεί για μας τους γιατρούς μια μεγάλη ικανοποίηση, να μπορούμε δηλαδή να βελτιώνουμε τις συνθήκες ζωής και για τον ασθενή και για τους δικούς του ανθρώπους.

Ποια είναι η αρμόζουσα συμπεριφορά των φροντιστών σε ένα άτομο με Αλτχάιμερ;

Ενα πράγμα το οποίο λέμε συνεχώς είναι, ότι δεν ζητάμε από τους ασθενείς τίποτα παραπάνω από ό,τι μπορούν πνευματικά να δώσουν. Πολλές φορές οι φροντιστές εκνευρίζονται προσπαθώντας να πάρουν τη σωστή απάντηση από τους ασθενείς, αλλά στην ουσία τους ζητάνε να κάνουν κάτι, το οποίο είναι αδύνατον να κάνουν. Τους φωνάζουν εκνευρισμένοι: «Μα δεν το θυμάσαι; Πόσες φορές στο είπα… αφού στο εξήγησα 10 φορές κλπ;» και τους δημιουργούν μεγαλύτερη σύγχυση. Εξηγούμε στους φροντιστές, ότι είναι αναγκαίο να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις τους, ανάλογα με τις ικανότητες των ασθενών. Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι, να ικανοποιούν μεν τις ανάγκες τους, αλλά ταυτόχρονα να τις οριοθετούν. Δηλαδή, αν δεν τους αρέσει μία κουρτίνα, ή τους ενοχλεί κάποιος θόρυβος, ή δεν θέλουν κάποιο πρόσωπο να τους επισκεφτεί, οι φροντιστές θα ακολουθήσουν την επιθυμία τους. Θα αλλάξουν την κουρτίνα, θα προσπαθήσουν να μειώσουν τον θόρυβο και δεν θα φέρνουν σπίτι τον ανεπιθύμητο επισκέπτη. Αν όμως οι νοσούντες θέλουν να βγουν βόλτα στις 3 το ξημέρωμα, τότε οι φροντιστές πρέπει να βάλουν όρια με ήρεμο και σταθερό τρόπο. Είναι γενικά επιθυμητό να ικανοποιούν τις περισσότερες επιθυμίες τους, ως προς την καθημερινότητά τους. Είναι και ένας τρόπος να αποφεύγεται η διέγερση και το να καταφύγουν στα ψυχιατρικά φάρμακα, χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους, είτε τραβώντας τους την προσοχή σε κάποιο άλλο θέμα, αν κάπου ή κάτι τους εκνευρίζει ή αλλάζοντας θέμα συζήτησης και βάζοντας όρια, μόνο όταν και όπου χρειάζεται.

Τι είναι αυτό που αποκομίσατε κατά τη διάρκεια της εξειδίκευσής σας από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας στους τομείς Συμπεριφορική και Γηριατρική Νευρολογία και ως Αναπληρωτής Καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη;

Στην Ελλάδα υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη στο κομμάτι της συμπεριφοράς προς τον ασθενή. Στην Αμερική ωφελήθηκα πάρα πολύ, γιατί μπήκα σε μία διαφορετική νοοτροπία συμπεριφοράς προς τον ασθενή, γιατί εκπαιδεύτηκα επάνω σ’ αυτό. Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα είναι ότι η σχέση του γιατρού με τον ασθενή είναι σχέση ισχύος «ο ασθενής ζητάει, ο γιατρός δίνει, ο ασθενής είναι ξαπλωμένος, ο γιατρός είναι όρθιος, ο ασθενής είναι γυμνός, ο γιατρός να ντυμένος». Όταν οι ασθενείς δεν έχουν καλή συμπεριφορά αυτό οφείλεται συνήθως στο άγχος τους, στο φόβο της ασθένειας, στο φόβο του μέλλοντος, στις εν γένει ανασφάλειές τους, πράγματα που πρέπει να τα έχουμε στο μυαλό μας. Αυτές τις αρχές τις έχω συνέχεια στο μυαλό μου και προσπαθώ να στηρίξω τον ασθενή και όταν ακόμη δεν φέρεται σωστά, αλλά ξέρω πως πρέπει να τον προστατέψω. Αυτή η προσέγγιση επαγγελματικής συμπεριφοράς στην Αμερική (δηλαδή η καρτερία και η αποφυγή συγκρούσεων και άσκησης εξουσίας σε ασθενείς) παρ’ ότι φαίνεται παράδοξο, συνδυάζεται με ένα πλαίσιο πολύ οριοθετημένης συμπεριφοράς και κανόνων, από το οποίο δεν πρέπει να βγαίνουμε, γιατί τότε το όλο οικοδόμημα του συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας δυσλειτουργεί και είναι αρνητικός ο αντίκτυπος και στον ασθενή και στον γιατρό.

Πηγή ekirikas.com

Διαβάστε επίσης

Το απροσδόκητο σύμπτωμα του Αλτσχάιμερ, που πρέπει να προσέξεις

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο συνηθισμένη μορφή ανοϊκού συνδρόμου, καθώς αφορά περίπου στο 50% των ασθενών που πάσχουν από άνοια.
Η συχνότητα των ανοϊκών συνδρόμων αυξάνεται ραγδαία με την αύξηση της ηλικίας, καθώς εμφανίζονται στο 1% του πληθυσμού ηλικίας 65-69 ετών, στο 23% σε ηλικίες 85-89 ετών και στο 59% σε ηλικίες άνω των 95 ετών.

Οι αλλαγές στη σκέψη ή τη μνήμη είναι τα συνήθη συμπτώματα αυτών των ασθενειών.

Μελέτη δείχνει ωστόσο, ότι η αλλαγή στην ικανότητα κοινωνικής κρίσης εμφανίζεται πολύ νωρίτερα. Συγκεκριμένα, οι ηλικιωμένοι που πέφτουν ευκολότερα θύματα απάτης, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν Αλτσχάιμερ ή ήπια γνωστική έκπτωση στα επόμενα χρόνια της ζωής τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη που κάνει αυτή τη συσχέτιση.
Οι απατεώνες επιλέγουν συχνά ηλικιωμένους ως εύκολο στόχο κυρίως για οικονομική εκμετάλλευση, δεν ήταν όμως έως σήμερα βέβαιο κατά πόσο το να είναι κανείς υποψιασμένος για τέτοιου είδους απάτες ή όχι, συνιστά προγνωστικό στοιχείο για νευροεκφυλιστικές νόσους.
Στη έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Νόσου Αλτσχάιμερ του Πανεπιστημίου Ρας στο Σικάγο, πήραν μέρος 935 ηλικιωμένοι, οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με την ενημερότητά τους για τις απάτες.
Στη διάρκεια μιας περιόδου έξι ετών, οι συμμετέχοντες υποβάλλονταν σε ετήσια κλασικά τεστ νευροψυχολογικής αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται για την εξέταση δυνάμει ανοϊκών ασθενών, ενώ στους 264 που πέθαναν στη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε αυτοψία στον εγκέφαλό τους για την πιθανή εύρεση ενδείξεων σχετικών με τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι ηλικιωμένοι που είναι λιγότερο υποψιασμένοι και μπορούν ευκολότερα να πέσουν θύματα απάτης, είναι πιθανότερο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον ήπια γνωστική έκπτωση και Αλτσχάιμερ. Η ελλιπής επίγνωση ενός ηλικιωμένου για τις εις βάρος του απάτες συνιστά προάγγελο γνωστικών ελλειμμάτων και σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα παθολογίας Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλό του.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η χαμηλή επίγνωση μιας απάτης αποτελεί πρώιμο σημάδι για επερχόμενη άνοια και γι’ αυτό θεωρούν ότι η αξιολόγηση τέτοιων συμπεριφορών από τους γιατρούς μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ανθρώπων που κινδυνεύουν από άνοια, προτού εκδηλωθούν άλλα συμπτώματα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό Annals of Internal Medicine.

Αλτσχάιμερ: 10 συμπτώματα- Κάντε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον εαυτό ή σε κάποιον δικό σας άνθρωπο που ενδεχομένως να έχει πρόβλημα Αλτσχάιμερ και δώστε όσο πιο ειλικρινείς απαντήσεις μπορείτε:
1. Απώλεια μνήμης
Αυτό είναι το πιο κοινό σύμπτωμα του Αλτσχάιμερ. Μήπως ξεχνάτε εύκολα τις πληροφορίες που μόλις μάθατε; Χάνετε σημαντικές ημερομηνίες, ονόματα και τα γεγονότα; Ξεχνάτε ακόμα και σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί; Ρωτάτε διαρκώς ξανά και ξανά τις ίδιες πληροφορίες; Βασίζεστε σε μεγάλο βαθμό σε βοηθητικά όπως χαρτάκια με σημειώσεις ή υπενθυμίσεις στο smartphone σας;
2. Πρόβλημα στον σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων
Έχετε πρόβλημα να κάνετε σχέδια και να τα τηρήσετε; Σας είναι δύσκολο να ακολουθήσετε μια συνταγή, ακόμα και αν την έχετε χρησιμοποιήσει πολλές φορές; Είναι δύσκολο να επικεντρωθείτε σε λεπτομερείς εργασίες, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν αριθμούς; Για παράδειγμα, μπορείτε να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς σας και να την κίνηση του τραπεζικού σας λογαριασμού;
3. Οι καθημερινές εργασίες είναι μια “πρόκληση”
Έχετε πρόβλημα να οδηγήσετε προς έναν προορισμό στον οποίο πάτε συχνά; Μπορείτε να ολοκληρώσετε ένα συνηθισμένο έργο στον χώρο εργασίας; Μήπως ξεχνάτε τους κανόνες του αγαπημένου σας παιχνιδιού

 4. Σύγχυση χρόνου και τοποθεσίας
Μπορείς να κατανοήσετε πλήρως κάτι που δεν συμβαίνει αυτήν τη στιγμή; Αισθάνεστε αποπροσανατολισμένος; Μήπως χάνεστε εύκολα στον δρόμο; Έχετε ξεχάσει ποτέ που βρίσκεστε; Θυμάστε πάντα το πώς φτάσατε εκεί;
5. Αλλαγές στην όραση
Σας είναι ολοένα και πιο δύσκολο να διαβάσετε τις λέξεις σε μια σελίδα; Έχετε πρόβλημα κρίνετε πόσο μακριά είναι κάτι; Μπορείτε να διαχωρίσετε τα χρώματα;
6. Οι λέξεις και οι συνομιλίες σας δημιουργούν εκνευρισμό
Το λεξιλόγιο γίνεται κάτι με το οποίο δυσκολεύεστε; Μπορείτε να βρείτε τη σωστή λέξη που ψάχνετε; Μήπως λέτε τα πράγματα με το λάθος όνομα; Αποφεύγετε να συμμετέχετε σε μια μία συζήτηση; Είστε σε θέση να την παρακολουθήσετε ως τρίτο πρόσωπο; Σταματάτε ξαφνικά στην μέση μιας συζήτησης, γιατί δεν ξέρετε τι να πείτε; Επαναλαμβάνετε συχνά κάτι που μόλις είπατε ήδη;
7. Χάνετε πράγματα
Ο καθένας μπορεί να βάλει κάτι στην λάθος θέση και να το ψάχνει από καιρό σε καιρό, αλλά μπορείτε να θυμηθείτε τα βήματά σας για να βρείτε πάλι αυτό που χάσατε; Έχετε βάλει ποτέ κάποιο αντικείμενο σε ασυνήθιστο μέρος, όπως τα κλειδιά σας μέσα στο ψυγείο; Έχετε κατηγορήσει άλλο άτομο ότι σας παίρνει ή σας μετακινεί διαρκώς πάρει τα πράγματα;
8. Άστοχες αποφάσεις
Έχετε κάνει κακές αποφάσεις τα τελευταία χρόνια; Έχετε κάνει λάθη με τα χρήματα, όπως το να δώσετε αρκετά λεφτά, όταν, κανονικά, δεν θα χρειαζόταν; Μήπως κάνετε ντους πολύ συχνά; Προσέχετε τον εαυτό σας λιγότερο από όσο στο παρελθόν; Έχει τύχει να φορέσετε λάθος ρούχα για τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν έξω;
9. Κοινωνική απόσυρση
Αποσύρεστε ολοένα και περισσότερο από τους άλλους στον χώρο εργασίας; Ασχολείστε ολοένα και λιγότερο με το αγαπημένο σας χόμπι; Μήπως σας λείπει το κίνητρο να κάνετε πράγματα; Πιάνετε τον εαυτό σας να βλέπει τηλεόραση ή να κοιμάται περισσότερο από το συνηθισμένο;
10. Αλλαγές στην διάθεση
Εκνευρίζεστε πιο εύκολα; Αισθάνεστε κατάθλιψη, φόβο, ή άγχος; Είστε περισσότερο καχύποπτος με τους άλλους ανθρώπους;
Διαβάστε επίσης

Προσοχή ΔΕΝ φταίνε. Η άνοια επηρεάζει τη μνήμη, την ψυχική διάθεση και τη συμπεριφορά τους. Τι να κάνετε στο Αλτσχάιμερ; (video)

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

της Βικτώριας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

 Η άνοια είναι μάστιγα της σύγχρονης εποχής που προσβάλλει ολοένα περισσότερους ηλικιωμένους, στερώντας τους σταδιακά τη μνήμη και την ικανότητα σκέψης. 

Τα άτομα που θα παρουσιάσουν Αλτσχάιμερ, αρχικά εμφανίζουν κατάθλιψη, προβλήματα ύπνου και αλλαγές στη συμπεριφορά. Η αφηρημάδα μπορεί να μην είναι πάντοτε η πρώτη προειδοποιητική ένδειξη ότι αρχίζει η άνοια. Πολύ νωρίτερα ενδέχεται να υπάρξουν βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές στην συμπεριφορά και στην προσωπικότητα σύμφωνα με νέα δεδομένα.
Οι αλλαγές στη συμπεριφορά ενός ατόμου με άνοια είναι πολύ συνηθισμένες. Το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο άγχος στις οικογένειες και στους φροντιστές. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα θλιβερό όταν κάποιο άτομο που παλιά ήταν πράο και αγαπητό να συμπεριφέρεται τώρα μ’ έναν περίεργο ή επιθετικό τρόπο.

 Υπάρχουν πολλές αιτίες για το λόγο που αλλάζει η συμπεριφορά ενός ατόμου. Η άνοια οφείλεται σε αλλαγές που συμβαίνουν στον εγκέφαλο και επηρεάζει τη μνήμη, την ψυχική διάθεση και τη συμπεριφορά του ατόμου. Μερικές φορές η συμπεριφορά μπορεί να σχετίζεται με τις αλλαγές αυτές που συμβαίνουν στον εγκέφαλο. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχουν αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον του ατόμου, στην υγεία ή στα φάρμακά του και αποτελούν αφορμή για τη συμπεριφορά αυτή. Ίσως μια δραστηριότητα, όπως το μπάνιο, να είναι πολύ δύσκολη. Ή το άτομο μπορεί να μην αισθάνεται καλά σωματικά. Η άνοια επηρεάζει τους ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους και μειώνει την ικανότητα ενός ατόμου να εκφράσει τις ανάγκες του και να αντιμετωπίζει τους περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες. Η κατανόηση της αιτίας γιατί κάποιος συμπεριφέρεται μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο μπορεί να σας βοηθήσει με μερικές ιδέες για το πώς να το αντιμετωπίσετε.



Η αντιμετώπιση των αλλαγών στη συμπεριφορά μπορεί να είναι πολύ δύσκολη και συχνά είναι θέμα εμπειρικό. Να θυμάστε πάντα ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι σκόπιμη. Ο θυμός και η επιθετικότητα συχνά απευθύνονται προς τα οικογενειακά μέλη και φροντιστές επειδή είναι τα πλησιέστερα άτομα. Η συμπεριφορά δεν ελέγχεται απ’ το άτομο και μπορεί να το φοβίζει πολύ. Χρειάζεται να καθησυχάσετε το άτομο, παρόλο που μπορεί να μην δίνει αυτή την εντύπωση.

Τι να κάνετε;

• Ένα ήρεμο και χωρίς άγχος περιβάλλον στο οποίο το άτομο με την άνοια ακολουθεί μια γνωστή ρουτίνα μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή μερικών δύσκολων συμπεριφορών.
• Προσπαθήστε να μην αλλάζετε το περιβάλλον. Τα άτομα με άνοια στεναχωριούνται όταν βρεθούν σ’ ένα άγνωστο περιβάλλον ή ανάμεσα σε άγνωστα άτομα όπου αισθάνονται αποπροσανατολισμό και δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Η απογοήτευση που οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των άλλων μπορεί να είναι αρκετό για να γίνει αφορμή για μια αλλαγή στη συμπεριφορά.
• Αν μια συμπεριφορά γίνει προβληματική, είναι καλύτερα να μην προσπαθήσετε να πλησιάσετε το άτομο για να το συγκρατήσετε, ή να προσπαθήσετε να το απομακρύνετε ή να το πλησιάσετε από πίσω. Μπορεί να είναι καλύτερα να το αφήσετε μόνο του μέχρι να συνέλθει ή να καλέσετε κάποιο φίλο ή γείτονα για να σας βοηθήσει.
• Αποφεύγετε την τιμωρία. Το άτομο μπορεί να μην θυμάται το περιστατικό οπότε δεν μπορεί να διδαχθεί απ’ αυτό.
• Να μιλάτε σιγά, με ήρεμη και καθησυχαστική φωνή.
• Να παραμείνετε ήρεμοι ή ουδέτεροι αν το άτομο σας πει κάτι που φαίνεται λανθασμένο ή ασυνάρτητο.

 Επιθετικότητα
 Αυτή μπορεί να είναι σωματική, όπως χτυπήματα, ή προφορική όπως χρήση υβριστικής γλώσσας. Η επιθετική συμπεριφορά συνήθως είναι έκφραση θυμού, φόβου ή εκνευρισμού.

 Τι να κάνετε
• Η επιθετικότητα μπορεί να οφείλεται στον εκνευρισμό. Για παράδειγμα, αν κλειδώσετε την πόρτα μπορεί να σταματήσετε την περιπλάνηση, αλλά μπορεί να προκαλέσει αύξηση του εκνευρισμού.
• Οι δραστηριότητες και η εξάσκηση μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη μερικών ξεσπασμάτων.
• Αν πλησιάζετε το άτομο ήρεμα και να σας βλέπει καθαρά μπορεί να βοηθήσει. Εξηγήστε τι πρόκειται να κάνετε με σύντομες και σαφείς κουβέντες όπως “θα σε βοηθήσω να βγάλεις το σακάκι σου”. Αυτό μπορεί να βοηθήσει το άτομο να αποφύγει την αίσθηση ότι του επιτίθενται και να γίνει επιθετικό ως αντίδραση αυτοάμυνας.
• Ελέγξτε κατά πόσο η επιθετική συμπεριφορά του ατόμου είναι για να πάρει αυτό που θέλει. Αν συμβαίνει αυτό, η πρόβλεψη των αναγκών του μπορεί να βοηθήσει.

 Υπερβολική αντίδραση
 Μερικά άτομα με άνοια αντιδρούν υπερβολικά για ασήμαντα προβλήματα ή ελάχιστη κριτική. Αυτό μπορεί να εξωθήσει το άτομο να ουρλιάζει, να φωνάζει δυνατά, να κάνει παράλογες κατηγορίες, να νευριάσει ή να πεισματώσει πολύ, να κλαίει ή να γελάει ανεξέλεγκτα και ακατάλληλα. Εναλλακτικά, το άτομο μπορεί να κλειστεί στον εαυτό του. Αυτή η τάση της υπερβολικής αντίδρασης είναι μέρος της ασθένειας και αποκαλείται καταστροφική αντίδραση.

 Μερικές φορές μια καταστροφική αντίδραση αποτελεί την πρώτη ένδειξη άνοιας. Μπορεί να είναι μια περαστική φάση, που θα εξαφανιστεί με την εξέλιξη της πάθησης, ή μπορεί να συνεχιστεί για κάποιο διάστημα.

 Η καταστροφική συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται:
• Στο άγχος που προκαλείται από υπερβολικές απαιτήσεις μιας κατάστασης
• Στον εκνευρισμό που προκαλείται από παρερμηνεία μηνυμάτων
• Από κάποια άλλη υποθάλπτουσα ασθένεια

 Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να εμφανιστεί πολύ γρήγορα και να εκφοβίσει την οικογένεια και τους φροντιστές. Όμως, αν προσπαθήσετε να βρείτε την αφορμή της καταστροφικής συμπεριφοράς μερικές φορές μπορεί να σημαίνει ότι μπορεί να προληφθεί. Κρατώντας ένα ημερολόγιο συμβάντων μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τις συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες συμβαίνει αυτή η καταστροφική συμπεριφορά. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, μπορείτε να βρείτε τρόπους γρήγορης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης της συμπεριφοράς χρησιμοποιώντας μερικές απ’ τις παραπάνω οδηγίες.

 Κρύψιμο πραγμάτων
 Άτομα με άνοια συχνά δίνουν την εντύπωση ότι ψάχνουν παρορμητικά να βρουν κάτι που πιστεύουν ότι έχει χαθεί και κρύβουν πράγματα για την ασφαλή φύλαξή τους.

Η συμπεριφορά φύλαξης πραγμάτων μπορεί να οφείλεται:

• Στην απομόνωση. Όταν αφήνουν μόνο του το άτομο με άνοια ή αισθάνεται εγκαταλελειμμένο, μπορεί να κλειστεί τελείως στον εαυτό του. Η ανάγκη να κρύβει πράγματα είναι μια συνηθισμένη αντίδραση.
• Στις αναμνήσεις. Περιστατικά του παρόντος μπορεί να γίνουν αφορμή για αναπολήσεις απ’ το παρελθόν, όπως όταν ζούσε με τα αδέρφια και τις αδερφές του και του έπαιρναν τα πράγματά του, ή όταν ζούσε κατά την περίοδο της μεγάλης κρίσης ή του πολέμου και προσπαθούσε να ταΐσει την οικογένειά του.
• Σε απώλειες. Άτομα με άνοια συνεχώς χάνουν κομμάτια της ζωής τους. Χάνοντας φίλους, συγγενείς, κάποιο σημαντικό ρόλο στη ζωή, εισόδημα και μια αξιόπιστη μνήμη μπορεί να αυξήσουν την ανάγκη του ατόμου να κρύβει πράγματα.
• Στο φόβο. Ο φόβος ότι θα σε ληστέψουν είναι μια άλλη συνηθισμένη εμπειρία. Το άτομο μπορεί να κρύψει κάποιο πολύτιμο πράγμα, να ξεχάσει που το έκρυψε και μετά να κατηγορεί κάποιον άλλον ότι του το έκλεψε.

 Τι να κάνετε
• Μάθετε ποια είναι τα συνηθισμένα μέρη που κρύβει πράγματα το άτομο κι αν έχει χαθεί κάτι κοιτάξτε πρώτα εκεί.
• Δώστε στο άτομο ένα συρτάρι με διάφορα μικροπράγματα ώστε να τα βάζει σε μια σειρά καθώς αυτό μπορεί να του ικανοποιήσει την ανάγκη να απασχολείται με κάτι.
• Βεβαιωθείτε ότι το άτομο μπορεί να βρίσκει τον προσανατολισμό του, καθώς η αδυναμία αναγνώρισης του περιβάλλοντος μπορεί να επιβαρύνει το πρόβλημα απόκρυψης πραγμάτων.

Επαναληπτική συμπεριφορά
Άτομα με άνοια μπορεί να λένε ή να ζητάνε πράγματα επανειλημμένα. Μπορεί επίσης να προσκολλώνται επίμονα πάνω σας και να γίνουν η σκιά σας, ακολουθώντας σας ακόμη και στην τουαλέτα. Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικές και εκνευριστικές. Οι επαναληπτική συμπεριφορά μπορεί κυρίως να προκαλείται από την αδυναμία του ατόμου να θυμάται τι είπε και τι έκανε.
Τι να κάνετε;
• Αν μια εξήγηση δεν βοηθάει, η απόσπασή της προσοχής μερικές φορές μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Ένας περίπατος, κάποιο φαγητό ή μια αγαπημένη ασχολία μπορεί να βοηθήσει.
• Μπορεί να βοηθήσει αν αναγνωρίσετε το συναίσθημα που εκφράζει το άτομο. Για παράδειγμα “Τι θα κάνω σήμερα;” μπορεί να σημαίνει ότι το άτομο αισθάνεται χαμένο και αβέβαιο. Μια αντίδραση στο συναίσθημα αυτό μπορεί να βοηθήσει.
• Να απαντάτε στις επαναληπτικές ερωτήσεις σαν να τις είχε κάνει για πρώτη φορά.
• Οι επαναληπτικές κινήσεις μπορεί να μειωθούν δίνοντας στο άτομο να κάνει κάτι άλλο με τα χέρια του, όπως ένα μαλακό μπαλάκι για να το ζουλάει ή να διπλώνει ρούχα.

 Πηγή Σύλλογος Αλτσχάιμερ Σκωτίας - 
Δράση για την Άνοια

 Διαβάστε επίσης

Κολπική μαρμαρυγή. Παράγοντες κινδύνου υπέρταση, παχυσαρκία, στρες, καρδιακή ανεπάρκεια, έλλειψη άσκησης, αλκοόλ

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

Υπολογίζεται ότι περίπου 150,000 Έλληνες πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή και προσβάλλει πάνω από 1% του γενικού πληθυσμού αλλά η παρουσία της αυξάνεται σε 10% σε άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών. 

Η συχνότητα της, αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός της πατρίδας μας γερνάει. Όμως η συχνή αυτή αρρυθμία διαγιγνώσκεται εύκολα από την κλινική εξέταση και το απλό ηλεκτροκαρδιογράφημα. 

Η Κολπική Μαρμαρυγή, ανήκει στις υπερκοιλιακές αρρυθμίες και είναι η πιο συχνή αρρυθμία της καρδιάς παγκοσμίως. 
Η γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική την κάνουν ιδιαίτερα συχνή ιδιαίτερα σε ηλικίες άνω των 60 ετών. 
Οι οικονομικές συνέπειες στους προϋπολογισμούς της υγείας καθώς και η πρόοδος τόσο της φαρμακοβιομηχανίας όσο και της επεμβατικής καρδιολογίας (ηλεκτροφυσιολογίας), έχει στρέψει τα φώτα της επιστήμης πάνω της.

 Η αναγκαιότητα της πρόληψης στην καθημερινή ιατρική πράξη, καθίσταται απαραίτητη στις μέρες μας, λόγω του αυξανόμενου κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Η κολπική μαρμαρυγή ΔΕΝ είναι αυτοτελής πάθηση. 

Στην κολπική μαρμαρυγή οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες. Η προώθηση του αίματος γίνεται μηχανικά λόγω διαφοράς πιέσεως μεταξύ κόλπων και κοιλιών. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κόλποι δεν διεγείρονται σωστά ηλεκτρικά. Διεγείρονται άναρχα, γιατί καταργείται η φυσική ηλεκτρική διέγερση, από διάφορα ηλεκτρικά βραχυκυκλώματα τα οποία αναδύονται και επικρατούν. Οι λόγοι που συμβαίνουν όλα αυτά είναι πάρα πολλοί. Βασικά κάθε καρδιακή ή πνευμονική πάθηση που μπορεί να αυξήσει αισθητά τις πιέσεις μέσα στους κόλπους μπορεί να οδηγήσει σε κολπική μαρμαρυγή. Σε αντιδιαστολή υπάρχει μια άλλη κατηγορία κολπικής μαρμαρυγής όπου οι κόλποι είναι φυσιολογικοί, οι πιέσεις μέσα στους κόλπους παραμένουν φυσιολογικές όμως αναπτύσσονται ηλεκτρικές εστίες μέσα στους κόλπους ή μέσα στις πνευμονικές φλέβες που τελικά δημιουργούν ηλεκτρικά κυκλώματα που καταργούν τον φυσιολογικό ηλεκτρικό ρυθμό της καρδιάς. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι περιπτώσεις όπου η κολπική μαρμαρυγή προκαλείται από γονιδιακή διαταραχή δηλαδή από γονίδια που εποπτεύουν την λειτουργία ειδικών πρωτεϊνών μέσα στα μυοκαρδιακά κύτταρα του κόλπου.

Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις κατηγορίες: 


· Υποτροπιάζουσα - μετά από δύο ή περισσότερα επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής.
· Παροξυσμική - κολπική μαρμαρυγή που σταματάει χωρίς παρέμβαση.
· Εμμένουσα - κολπική μαρμαρυγή που διατηρείται για διάστημα μεγαλύτερο των επτά ημερών.

Η αιτιολογία διακρίνεται κυρίως σε καρδιαγγειακής αιτιολογίας βαλβιδοπάθεια, αρτηριακή υπέρταση, ισχαιμική καρδιακή νόσο, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κ.α. ή σε μη καρδιακής αιτιολογίας νόσους όπως θυρεοειδοπάθεια, πνευμονοπάθειες, αλκοολισμός, παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης κ.α. Τα αλκοολούχα ποτά σε συνδυασμό με το πολύ φαγητό προδιαθέτουν στην εκδήλωση της κολπικής μαρμαρυγής. Οι διαβητικοί παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης κολπικής μαρμαρυγής (ΚΜ). 

Παράγοντες κινδύνου:

• Υπέρταση
• Καρδιακή ανεπάρκεια
• Βαλβιδοπάθειες
• Μυοκαρδιοπάθειες και πρωτοπαθή ηλεκτρικά νοσήματα της καρδιάς
• Στρες
• Κατάχρηση αλκοόλ
• Έλλειψη άσκησης
• Υπνική άπνοια
• Διαταραχές του θυρεοειδούς
• Παχυσαρκία
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Μεταβολικό σύνδρομο
Μη τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου:
• Οικογενειακό ιστορικό
• Προχωρημένη ηλικία
• Συγγενείς καρδιακές διαταραχές
• Φύλο - οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης ΚΜ

 Η Κολπική Μαρμαρυγή δεν είναι και τόσο αθώα όσο θα ήθελαν να πιστεύουν οι καρδιολόγοι την δεκαετία του 80 και ίσως και του 90. Έχει βρεθεί ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου ανεξαρτήτου λόγου,διπλασιάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, πενταπλασιάζει την πιθανότητα νοσηλείας ενώ επταπλασιάζει τον κίνδυνο αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (75000 ΑΕΕ στην Αμερική τον χρόνο). Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις επιπλοκές που προκαλούνται από την φαρμακευτική αγωγή ή τις επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές.

Επίσης βρέθηκε ότι οι άνθρωποι με κολπική μαρμαρυγή είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν νοητικά προβλήματα ή άνοια σε πιο μικρή ηλικία από ό,τι όσοι δεν έχουν ιστορικό καρδιακής αρρυθμίας. Οι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι για ποιο λόγο η κολπική μαρμαρυγή συνδέεται με την άνοια. Μια πιθανή αιτία είναι ότι η άρρυθμη λειτουργία της καρδιάς μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια να μην οξυγονώνεται σωστά ο εγκέφαλος. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι τα λεγόμενα μικρά και «σιωπηλά» εγκεφαλικά επεισόδια, στα οποία είναι πιο ευάλωτοι οι άνθρωποι με καρδιακές αρρυθμίες. 

Συμπτώματα

Η κλινική εικόνα διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Η κολπική μαρμαρυγή είναι συχνά ασυμπτωματική στους νέους ασθενείς, όταν όμως παρουσιάσει συμπτώματα, αυτά συνίστανται σε:
 • δύσπνοια
 • ίλιγγος
 • αίσθημα παλμών
 • κούραση
 • συμπτώματα οξείας καρδιακής ανεπάρκειας

Διάγνωση

Η διάγνωση της νόσου είναι πάντα ηλεκτροκαρδιογραφική (υπάρχουν ηλεκτροκαρδιογραφικά κριτήρια). Πρέπει να διαφοδιαγνωστεί από άλλες κολπικές αρρυθμίες (κολπικό πτερυγισμό, πολυεστιακή κολπική ταχυκαρδία).

Θεραπεία


Είναι λάθος να μη επιχειρείται άμεση αποκατάσταση της κολπικής μαρμαρυγής με κάθε τρόπο γιατί πέραν του κινδύνου των εμβολών από θρόμβους που δημιουργούνται μέσα στους κόλπους υπάρχει και ο κίνδυνος να μονιμοποιηθεί η κολπική μαρμαρυγή γιατί η ίδια η μαρμαρυγή προκαλεί βλάβες στο τοίχωμα του κόλπου με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε χρόνια.
Η θεραπεία περιλαμβάνει σε πρώτη φάση φαρμακευτική αντιμετώπιση σε συνάρτηση με τυχόν άλλα καρδιακά προβλήματα ή νόσους του ασθενή, ενώ σε δεύτερη φάση σε μη ανταπόκριση κυρίως στην θεραπεία σε επεμβατικές νέες τεχνικές με όλο και πιο καλά αποτελέσματα.

 Η κατάλυση είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που χρησιμοποιείται όταν τα φάρμακα αποτυγχάνουν ή ακόμα και ως πρώτη θεραπευτική επιλογή ειδικά σε νέους ασθενείς. Στόχος είναι η οριστική εξαφάνιση ή τουλάχιστον η σημαντική μείωση των επεισοδίων και των συμπτωμάτων.

Κατά την κατάλυση χορηγείται ενέργεια (θερμική βλάβη ή κρυοπηξία) και εξουδετερώνονται οι εστίες στην καρδιά (πνευμονικές φλέβες) που προκαλούν την κολπική μαρμαρυγή. Οι νέες τεχνολογίες κρυοπηξίας των πνευμονικών φλεβών παρουσιάζουν πολύ υψηλή αποτελεσματικότητα (70-80%), μεγαλύτερη ασφάλεια και έχουν μειώσει κατά πολύ τον χρόνο της επέμβασης. Η κατάλυση ΚΜ, που έχει αρχίσει να εφαρμόζεται μόλις τα τελευταία 15 χρόνια, είναι πιο αποτελεσματική στη μακροχρόνια διατήρηση του φλεβοκομβικού ρυθμού σε σχέση με τα αντιαρρυθμικά φάρμακα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος εμφάνισης της αρρυθμίας, η χρονιότητα της αρρυθμίας, η παρουσία και η σοβαρότητα των καρδιαγγειακών νοσημάτων και το μέγεθος του αριστερού κόλπου. Η κατάλυση ΚΜ συνιστάται σε συμπτωματικούς ασθενείς με παροξυσμική ΚΜ μετά την αποτυχία της αντιαρρυθμικής αγωγής.

 Ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας παραμένουν για πολλά χρόνια τα αντιαρρυθμικά (διαφόρων κλάσεων) καθώς και η αντιπηκτική αγωγή. Tα λεγόμενα κουμαρινικά αντιπηκτικά, με κύριους εκπροσώπους τη βαρφαρίνη (Panwarfin) και τηνασενοκουμαρόλη (το γνωστό μας Sintrom), αποδείχθηκαν για πάρα πολλά χρόνια ιδιαίτερα αποτελεσματικά για την πρόληψη των ΑΕΕ σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, με εύκολη χορήγηση μια φορά την ημέρα, εξατομικευμένη για κάθε άρρωστο δόση και χαμηλό κόστος, ενώ για την περίπτωση αιμορραγίας από τραυματισμό ή υπερδοσολογία υπάρχει αποτελεσματικό αντίδοτο. Το μειονέκτημα αυτών των αντιπηκτικών είναι η ανάγκη των συχνών, κυρίως στην αρχή της θεραπείας, αιματολογικών εξετάσεων (χρόνος προθρομβίνης ή INR) για την εξατομίκευση της δόσης, ώστε να υπάρχει το μεγαλύτερο θεραπευτικό όφελος με τον μικρότερο κίνδυνο αιμορραγίας. 
Μια νέα γενιά θεραπειών (αναστολείς Χa), αναστέλλοντας τον παράγοντα Xa, έναν βασικό παράγοντα πήξης, εμποδίζουν την παραγωγή θρομβίνης και τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα. Έτσι, μειώνουν τα εγκεφαλικά και τα εμβολικά επεισόδια, χωρίς να υπολείπονται αποτελεσματικότητας στην πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων, σε σχέση με τα παλαιότερα αντιπηκτικά. 

Η δαμπιγκατράνη (Pradaxa), η ριβαροξαμπάνη (Xarelto) και η απιξαμπάνη (Eliquis) είναι τα τρία νέα αντιπηκτικά που έχουν πάρει έγκριση για κυκλοφορία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων των πολυκεντρικών μελετών RE-LY, ROCKET-AF και ARISTOTLΕ αντίστοιχα, ενώ ακολουθούν και άλλα. 
Η αγωγή με τα νέα αντιπηκτικά, σε αντίθεση με την αγωγή με τα κουμαρινικά αντιπηκτικά, δεν απαιτεί επαναλαμβανόμενες εργαστηριακές εξετάσεις και αλλαγές της δόσης, δεν επηρεάζεται από την τροφή και έχει μικρή πιθανότητα  αλληλεπίδρασης με άλλα φάρμακα.

Διατροφή

Το τυπικό διαιτολόγιο του ασθενούς με κολπική μαρμαρυγή έχει σκοπό να αποκλειστούν τρόφιμα τα οποία εμφανίζουν πηκτική δράση. Τρόφιμα τα οποία πρέπει να αποκλειστούν, είναι τα τρόφιμα τα οποία περιέχουν την λιποδιαλυτή βιταμίνη Κ-κινόνη. Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως είναι τα λάχανα, το σπανάκι, το παντζάρι, το μπρόκολο, το κουνουπίδι. Όταν τα εν λόγω λαχανικά είναι μαγειρεμένα, η ποσότητα βιταμίνης Κ που προσφέρουν είναι κατά πολύ μεγαλύτερη. Επίσης, σε μεγάλη ποσότητα βρίσκεται στο σογιέλαιο και στο συκώτι.
Όμως, τρόφιμα τα οποία περιέχουν σε μικρό ποσοστό την βιταμίνη Κ θα πρέπει να καταναλώνονται σε φυσιολογικές ποσότητες

Πρόληψη εκδήλωσης της κολπικής μαρμαρυγής:

1. Ακολουθείτε μια υγιεινή διατροφή για την καρδιά
2. Αυξήστε την καθημερινή σας σωματική δραστηριότητα
3. Αποφύγετε ή περιορίστε το κάπνισμα
4. Διατηρείστε ένα υγιές σωματικό βάρος
5. Περιορίστε ή αποφύγετε εντελώς την κατανάλωση καφεΐνης και αλκοόλ
6. Μειώστε το στρες και τις εξάρσεις θυμού, καθώς μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στον καρδιακό σας ρυθμό

Διαβάστε επίσης


Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων