Εισήγηση του Υπουργού Υγείας Α. Ξανθού στη Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών της 17ης Ιουνίου στο Λουξεμβούργο.

«Προτεραιότητα η καθολική πρόσβαση στο φάρμακο και η βιωσιμότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας» 

Θα θέλαμε να συγχαρούμε την Ολλανδική προεδρία για την ιδιαίτερα θαρραλέα πρωτοβουλία  της να ανοίξει έναν ευρωπαϊκό διάλογο για το θέμα του φαρμάκου, θίγοντας ζητήματα δύσκολα και ακανθώδη αλλά κρίσιμα για το μέλλον της φαρμακευτικής πολιτικής στην Ευρώπη, όπως η καταχρηστική προστασία της πατέντας, οι απρόσιτες τιμές σε καινοτόμα φάρμακα, οι καθυστερήσεις στην παραγωγή γενοσήμων και biosimilars, οι αποσύρσεις φθηνών φαρμάκων από την αγορά και γενικότερα τα εμπόδια στην καθολική και ισότιμη πρόσβαση των ασθενών σε σύγχρονες και αποτελεσματικές θεραπείες.

Τα προβλήματα αυτά αποκτούν άλλη διάσταση σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που είναι σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και λόγω των μέτρων λιτότητας έχει υποβαθμιστεί η δημόσια περίθαλψη. Πρόσφατα η ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) ανακοίνωσε ότι το 2014 το 11,3% του πληθυσμού δεν πήρε τα φάρμακα του εξαιτίας οικονομικής αδυναμίας, με αδιαμφισβήτητο κόστος ανθρώπινης υγείας, απώτερων δαπανών περίθαλψης, κοινωνικής συνοχής και σε τελευταία ανάλυση Δημοκρατίας.

Συντασσόμαστε πλήρως με την προσέγγιση του φαρμάκου ως μείζονος σημασίας κοινωνικού  αγαθού και όχι ως απλού  καταναλωτικού  προϊόντος και συμφωνούμε απόλυτα με την επισήμανση για την αποτυχία της αγοράς να λειτουργήσει με όρους κοινωνικού συμφέροντος και Δημόσιας Υγείας.

Πρέπει να αποτελεί πολιτική προτεραιότητα όλων να εξασφαλίσουμε καθολική πρόσβαση των πολιτών μας σε φάρμακα που θεραπεύουν, ανακουφίζουν και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής. Είναι πλέον κοινός τόπος πως οφείλουμε να οργανώσουμε ένα συστηματικό διάλογο μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ για τον επαναπροσδιορισμό πολιτικών που οδηγούν σε στρεβλώσεις, αποκλεισμούς και ανισότητες στο πεδίο της διαθεσιμότητας, τιμολόγησης, αποζημίωσης και προμήθειας των αναγκαίων φαρμάκων.

Σε αυτή την κατεύθυνση αναζητούμε διακρατικές συνέργειες προκειμένου να διασφαλίσουμε, μέσα από μηχανισμούς κοινής διαπραγμάτευσης, την ευχερή πρόσβαση των ασθενών μας σε φάρμακα με τεκμηριωμένο κλινικό όφελος και κοινωνικά αποδεκτές τιμές αποζημίωσης. Μόνο μέσα από την διαφανή και ισότιμη συνεργασία μας μπορούμε να ανταλλάξουμε γνώση και πληροφορίες, να προωθήσουμε την έρευνα και τις επενδύσεις, να αξιολογήσουμε τη φαρμακευτική  καινοτομία και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, αλλά και να διασφαλίσουμε την οικονομική βιωσιμότητα των Δημόσιων Συστημάτων Υγείας και του Κοινωνικού Κράτους.