MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η κατάθλιψη έχει άμεση συσχέτιση με το μικροβίωμα του εντέρου.

επιμέλεια Βικτώρια Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Η σχέση μικροβίων και ψυχικής υγείας αποτελεί θέμα επιστημονικής συζήτησης εδώ και μερικά χρόνια. Η κατάθλιψη μπορεί να είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου, αλλά δύο νέες μελέτες υποδηλώνουν ότι ορισμένα βακτήρια του εντέρου μπορεί να πυροδοτούν συμπτώματα της πάθησης αυτής.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα ευρήματά τους δεν αποδεικνύουν ότι κάποιο από τα βακτήρια στο έντερο προκαλεί άμεσα την κατάθλιψη. Ωστόσο, αυτό που εντόπισαν, είναι μια ισχυρή συσχέτιση που θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για νέους διαγνωστικούς βιοδείκτες για τη διαταραχή της διάθεσης.

Η ιδέα ότι το μικροβίωμα του εντέρου μας μπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή μας δεν είναι καινούργια. Ερευνητές έχουν αποκαλύψει πολλές συσχετίσεις εντέρου-εγκεφάλου που υποδηλώνουν ότι οι βακτηριακοί πληθυσμοί στο έντερο συνδέονται με την καταθλιπτική συμπεριφορά.

Οι δυο νέες μελέτες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος HELIUS (Healthy Life in an Urban Setting), στο οποίο συμμετέχουν 23.000 άτομα που ζουν στο Άμστερνταμ. Το HELIUS επικεντρώνεται στις διαφορές στην υγεία μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων που ζουν στο ίδιο αστικό περιβάλλον.

Η πρώτη μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, εξέτασε περίπου 3.000 συμμετέχοντες από έξι διαφορετικές εθνότητες. Η μοναδική εθνοτική σύνθεση των συμμετεχόντων, επέτρεψε στους ερευνητές να εξετάσουν για πρώτη φορά πώς οι εθνοτικές διαφορές επηρεάζουν τη σχέση εντέρου και ψυχικής κατάστασης.

Συνολικά, η μελέτη διαπίστωσε σταθερές συσχετίσεις μεταξύ της γενικής μικροβιακής ποικιλομορφίας και της κατάθλιψης, ανεξάρτητα από την εθνικότητα. Ουσιαστικά, όσο πιο ποικιλόμορφος ήταν ο βακτηριακός πληθυσμός του εντέρου ενός ατόμου τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να εμφανίσει κατάθλιψη.

Η έρευνα εντόπισε διαφορές στον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης μεταξύ των εθνοτήτων, οι οποίες όμως θα μπορούσαν να εξηγηθούν από τις παραλλαγές στη σύνθεση του μικροβιώματος του κάθε ατόμου. Ο Τζος Μπος, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη, υποθέτει ότι οι διατροφικές διαφορές μεταξύ των εθνοτικών ομάδων που ζουν στο ίδιο αστικό περιβάλλον θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη σχέση μικροβιώματος-κατάθλιψης.

«Οι σημαντικές εθνοτικές διαφορές στην κατάθλιψη φαίνεται όντως να σχετίζονται με εθνοτικές διαφορές στο μικροβίωμα», δήλωσε ο Μπος. «Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί συμβαίνει αυτό. Η συσχέτιση αυτή δεν προκλήθηκε από διαφορές στον τρόπο ζωής (κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ) και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Για παράδειγμα, η διατροφή θα μπορούσε να διαδραματίσει κάποιο ρόλο».

Η δεύτερη μελέτη εστίασε πιο συγκεκριμένα στα είδη βακτηρίων του εντέρου που θα μπορούσαν να σχετίζονται με την κατάθλιψη. Αρχικά, οι ερευνητές ανέλυσαν προσεκτικά δείγματα κοπράνων από περίπου 1.000 άτομα από μια συνεχιζόμενη μελέτη για την υγεία του πληθυσμού στο Ρότερνταμ για να εντοπιστούν οι συσχετίσεις μεταξύ συγκεκριμένων βακτηρίων και συμπτωμάτων κατάθλιψης. Δεκατρία είδη βακτηρίων συσχετίστηκαν άμεσα με συμπτώματα κατάθλιψης.

«Η μελέτη βρήκε πειστικά στοιχεία για αύξηση των βακτηριακών ομάδων Sellimonas, Lachnoclostridium, Hungatella και μείωση των Ruminococcus, Subdoligranulum, LachnospiraceaeUCG001, Eubacterium-ventriosum και Ruminococcusgauvreauiigroup στα έντερα των ατόμων με περισσότερα καταθλιπτικά συμπτώματα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Oxford Population Health, συνεργάτης της μελέτης.

«Η ανακάλυψη της συσχέτισης μεταξύ του Sellimonas και των συμπτωμάτων κατάθλιψης είναι το σημαντικότερο νέο εύρημα αυτής της μελέτης. Είδη βακτηρίων που ανήκουν στο γένος Sellimonas εμπλέκονται σε διάφορες φλεγμονώδεις ασθένειες και μπορεί να σχετίζονται με τη φλεγμονή που παρατηρείται σε ασθενείς με κατάθλιψη».

Τα ευρήματα της μελέτης του Ρότερνταμ επικυρώθηκαν στη συνέχεια σε μια ομάδα 1.500 ατόμων από τη μελέτη HELIUS. Αυτό επιβεβαίωσε τη σχέση μεταξύ της κατάθλιψης και του μικροβιώματος σε ένα από τα μεγαλύτερα μέχρι σήμερα δείγματα ανθρώπων. Βέβαια, το ερώτημα είναι αν αυτά τα μικρόβια του εντέρου συμβάλλουν πραγματικά στην κατάθλιψη ενός ατόμου ή αν άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με την κατάθλιψη προκαλούν αυτές τις αλλαγές στο μικροβίωμα.

Η Νατζάφ Αμίν, συν-συγγραφέας της μελέτης της Οξφόρδης, δήλωσε ότι η αιτιώδης σχέση είναι ακόμη ασαφής. Ορισμένα από τα βακτήρια που εντοπίστηκαν στη μελέτη είναι γνωστό ότι συνθέτουν αρκετούς βασικούς νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη διάθεση και την κατάθλιψη, οπότε είναι απολύτως εύλογο να υποθέσουμε ότι το μικροβίωμα παίζει αιτιώδη ρόλο στην κατάθλιψη. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, είναι εξίσου εύλογο να υποθέσουμε ότι η κατάθλιψη οδηγεί σε άλλες φυσιολογικές αλλαγές που στη συνέχεια μεταμορφώνουν το μικροβίωμα.

Ίσως το πιο άμεσο αποτέλεσμα αυτών των μελετών είναι η διαπίστωση ότι μπορεί να υπάρχει ένα είδος καθολικής υπογραφής των βακτηρίων του εντέρου για την κατάθλιψη. Αυτό σημαίνει ότι οι γιατροί θα μπορούσαν να μπορούν να διαγνώσουν αντικειμενικά την κατάθλιψη σε ασθενείς χρησιμοποιώντας βιοδείκτες μικροβιώματος.

«Αυτό που ψάχνουμε να εντοπίσουμε είναι τα βακτήρια που σχετίζονται με τη μείζονα κατάθλιψη», δήλωσε η Αμίν. «Αυτό θα μας βοηθήσει στην αναζήτηση ενός βιοδείκτη για την κατάθλιψη που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντικειμενική μέτρηση για τον εντοπισμό των περιπτώσεων – κάτι που λείπει προς το παρόν», κατέληξε η επιστήμονας.

ΠΗΓΗ: New Atlas

Διαβάστε επίσης

Νιώθετε κούραση; Τι φταίει και ΔΕΝ μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας; Ποια η σωστή διατροφή; Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;




Αρκετοί άνθρωποι αισθάνονται καθημερινά κούραση και δυσφορία, έχουν δυσκολία συγκέντρωσης και νιώθουν συνεχώς υπνηλία, ακόμα και αν δεν καταβάλλουν κάποια ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια. Συνήθως το αποδίδουν στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής αλλά πολλές φορές μπορεί να κρύβεται και κάτι περισσότερο πίσω από αυτό το σύμπτωμα.

Η κόπωση μπορεί να είναι παροδική ή χρόνια. Συνήθεις παράγοντες και νοσήματα που προκαλούν παροδική κόπωση είναι οι κοινές ιώσεις, το stress, τα πολύωρα ταξίδια ιδιαίτερα μεταξύ χωρών με διαφορά ώρας, οι περίοδοι ανεπαρκούς ύπνου, η περίοδος πριν και κατά την διάρκεια της εμμήνου ρήσεως σε γυναίκες με προ εμμηνορησιακό σύνδρομο, η εμμηνόπαυση, η χρήση τοξικών ουσιών (π.χ. αλκοόλ κατά την διάρκεια και αμέσως μετά τη μέθη). 

Τρεις καθημερινές συνήθειες ευθύνονται για το αίσθημα κόπωσης που συχνά νιώθουμε αναίτια. Ποιες είναι όμως αυτές οι αιτίες που μας κάνουν να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε το ίδιο κουρασμένοι;

Ισορροπημένη Διατροφή
Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης και ζάχαρης οι οποίες αντί να «ξυπνήσουν» τον οργανισμό, προκαλούν διαταραχές του σακχάρου στο αίμα. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες και εντάσσοντας στο καθημερινό διαιτολόγιο φρούτα, λαχανικά και περισσότερη άπαχο κρέας η κούραση θα αρχίσει να υποχωρεί σταδιακά.

Μία ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή σημαίνει λιγότερο βάρος, άρα λιγότερη κούραση. Εξάλλου, η παχυσαρκία είναι κυρίαρχος παράγοντας για την κούραση. 


Συγκεκριμένα, τα τρόφιμα που λειτουργούν βοηθητικά για την καταπολέμηση της κόπωσης είναι τα παρακάτω:

• Κατανάλωση σε καθημερινή βάση ψωμιού ολικής αλέσεως, ρυζιού, ζυμαρικών
• Ημερήσια πρόσληψη πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών
• Κατανάλωση δύο μερίδων καθημερινά άπαχων γαλακτοκομικών
• Συχνή πρόσληψη άπαχου κρέατος (ψάρι, κοτόπουλου), ξηρών καρπών, οσπρίων
• Καταπολεμήστε τη κόπωση με τα καρύδια. Τα καρύδια είναι  γεμάτα  με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Μια  μελέτη στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Clinical Nutrition δείχνει ότι εκτός από την αντιμετώπιση της κόπωσης, μπορεί να βοηθήσει και στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων  ήπιας κατάθλιψης. 
• Καταπολεμήστε τη κόπωση με μαύρη σοκολάτα. Ερευνητές στο Hull York Ιατρική Σχολή στο Ηνωμένο Βασίλειο έδωσε σε 10 ασθενείς με χρόνια κόπωση, 45g σοκολάτας κάθε μέρα για 2 μήνες. Τα  άτομα που έφαγαν σοκολάτα ανέφεραν λιγότερη κόπωση.  Οι επιστήμονες προτείνουν ότι οι πολυφαινόλες στη σκούρα σοκολάτα αυξάνουν  τα επίπεδα της σεροτονίνης και, συνεπώς, σας κάνουν πιο ευτυχισμένους και μειώνει τη κόπωση.

Ύπνος

Στην περίπτωση που δεν κοιμάστε όσο θα πρέπει ελαττώστε την ποσότητας καφεΐνης και αλκοόλ χαλαρώστε και αφεθείτε στην αγκαλιά του Μορφέα. Αν νιώθετε ότι δεν ξεκουράζεστε ποτέ (και τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να το διορθώσετε αυτό) και ταυτόχρονα ροχαλίζετε, ίσως η απάντηση βρίσκεται στον ύπνο σας. Το ροχαλητό μπορεί να είναι μέρος της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου, στην οποία οι άνθρωποι σταματούν να αναπνέουν για λίγο αρκετές φορές τη νύχτα. Αλλά μην ανησυχείτε, γιατί υπάρχουν θεραπείες για αυτό. Απλά απευθυνθείτε στον γιατρό σας.

Άσκηση
Αν η άσκηση δεν υπάρχει στην ζωή σας προσπαθήστε να την εντάξετε στην καθημερινότητα σας καθώς η γυμναστική προκαλεί κούραση αλλά και χαλάρωση. Όσοι ασκούνται αισθάνονται πολύ λιγότερη κούραση από τους ανθρώπους που εξακολουθούν να «αναπαύονται» στον καναπέ. Ποια όμως είναι η συνταγή; Πόση άσκηση χρειάζεστε, πόσο συχνά και για πόσο χρονικό διάστημα, πριν αρχίσετε να παρατηρείτε το «τέλος» της εξάντλησή σας;                     

Να ασκείστε 40 λεπτά, τουλάχιστον τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αισθανθείτε τουλάχιστον κάποια βελτίωση. Αν όμως ακολουθήσετε την άσκηση για τουλάχιστον ένα μήνα - και εξακολουθείτε να κοιμάστε αρκετά, αλλά και να αισθάνεστε χάλια, επισκεφτείτε τον γιατρό σας και κοιτάξτε να βρείτε την αιτία της κούρασης σας σε άλλες καταστάσεις. 
Το φως κουράζει. 
Οι Έλληνες, λόγω της σχεδόν διαρκούς έκθεσής τους στο άπλετο ηλιακό φως, εμφανίζονται πιο επιρρεπείς σε "εποχιακά σύνδρομα κόπωσης". Περισσότερο φως σημαίνει περισσότερα ερεθίσματα και μεγαλύτερη διέγερση για το ορμονικό μας σύστημα. Κυρίως επηρεάζονται η σεροτονίνη και η νοραδρεναλίνη, ουσίες που ρυθμίζουν την ψυχική διάθεση, τον ύπνο και την αίσθηση κορεσμού. 
Τι αποτέλεσμα επιφέρει η μεταβολή στην έκκριση τους; Μια ελαφρά μελαγχολία ή αϋπνία και λαιμαργία. Το σώμα καταναλώνει περισσότερη ενέργεια και συνεπώς απορρυθμίζεται. Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη αιτία για την εποχιακή απώλεια ενέργειας. Αποδείχθηκε ότι τα επίπεδα του μαγνησίου στο αίμα πέφτουν στο ελάχιστο την άνοιξη. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Με τροφές πλούσιες σε βιταμίνες της ομάδας Β, οι οποίες αυξάνουν την παραγωγή ενέργειας στον οργανισμό. Πλούσιες επίσης σε βιταμίνες C και Ε, καθώς η αντιοξειδωτική δράση τους προστατεύει τα κύτταρα από την πρόωρη γήρανση. Ενώ από τα μεταλλικά ιόντα, σημαντικά είναι το μαγνήσιο, το ασβέστιο και ο ψευδάργυρος.  

Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;
Όταν η κόπωση επιμένει για χρονικό διάστημα άνω του εξαμήνου και δεν υποχωρεί με απλά μέτρα (π.χ. ξεκούραση τέλεση αγχολυτικών δραστηριοτήτων), πρόκειται για το παθολογικό πρόβλημα της χρόνιας κόπωσης. Κατά την ιατρική εξέταση και αξιολόγηση πρέπει να διερευνηθούν παθολογικά νοσήματα και καταστάσεις που ευθύνονται για την χρόνια κόπωση. 

Τέτοια υποκείμενα νοσήματα είναι 
• οι ορμονικές διαταραχές, 
• υποθυρεοειδισμός
• οι χρόνιες φλεγμονές, 
• το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, 
• τα ψυχιατρικά σύνδρομα, 
• η ινομυαλγία, 
• οι ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων, 
• αλλοιώσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, 
• παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος, 
• αναπνευστικές παθήσεις.

Το ιδιοπαθές σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από γενικευμένη κόπωση, η οποία δεν οφείλεται σε συγκεκριμένο υποκείμενο παράγοντα ή νόσο και χαρακτηρίζεται από ταυτόχρονη παρουσία τεσσάρων ή περισσότερων από τα παρακάτω σημεία που εκτίθενται παρακάτω.

Διαβάστε επίσης

Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Χαρακτηρίζεται με εξουθενωτική κούραση, μυϊκούς πόνους, εκνευρισμό, κακή συγκέντρωση


της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείαςmedlabnews.gr iatrikanea
Η κόπωση είναι ένα κοινό σε όλους μας αίσθημα, ένα αίσθημα αδυναμίας, εξασθένισης και απουσίας ενεργητικότητας. Σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά, σαν οι δυνάμεις να μην φτάνουν για να αντεπεξέλθουμε στο έργο της ημέρας που έχουμε μπροστά μας.

Η κόπωση αποτελεί συχνό παράπονο των ασθενών που επισκέπτονται ιατρούς οποιασδήποτε ειδικότητας. Πολλές φορές οι πάσχοντες αποδίδουν αυτήν τη γενική αδυναμία και την κούραση, σε ψυχολογικούς λόγους.
Από την Βικτοριανή εποχή περιγράφεται ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ανεξήγητο χρόνιο αίσθημα κόπωσης, τόσο έντονης που καταντά κάθε δραστηριότητα τιτάνιο έργο. Η κόπωση αυτή επιδεινώνεται με την σωματική άσκηση, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που συνοδεύεται από εκνευρισμό, κακή συγκέντρωση και μυϊκούς πόνους. Τότε, η νοσολογική αυτή οντότητα ονομάζονταν νευρασθένεια. Η σύγχρονη ονομασία της είναι "σύνδρομο χρόνιας κόπωσης" Chronic fatigue syndrome (CFS).


Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι μια διαταραχή αγνώστου αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από εξουθενωτική κόπωση συνοδευόμενη από σωματικά, συστηματικά και νευροψυχολογικά συμπτώματα. Το σύνδρομο δεν είναι νέο και πιθανά τα άτομα που στο παρελθόν διαγνώστηκαν ως πάσχοντα από μελαγχολία, νευρασθένεια, σύνδρομο προσπάθειας, χρόνια βρουκέλλωση, επιδημική νευρομυασθένια, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, υπογλυκαιμία, χρόνια καντιντίαση, χρόνια μονοπυρήνωση, χρόνια λοίμωξη από το ιό Epstein-Barr και σύνδρομο μεταϊογενούς κόπωσης έπασχαν από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι δύο φορές πιο συχνό στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, ενώ και η ηλικία των ασθενών γενικά κυμαίνεται από 25-45 ετών, παρόλο που έχουν περιγραφεί περιπτώσεις παιδιών και υπερηλίκων.

Που οφείλεται το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Οι πολλές ονομασίες του συνδρόμου αντικατοπτρίζουν και τις πολλαπλές και αμφιλεγόμενες υποθέσεις σχετικά με την αιτιολογία του. Το σύνδρομο φαίνεται να είναι συχνά μεταλοιμώδες και να σχετίζεται με ήπιες διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και την καθιστική ζωή στην παιδική ηλικία, αλλά και να συνοδεύεται συνήθως από νευροψυχολογικά συμπτώματα ή και κατάθλιψη.
Παλαιότερα υπήρχαν υποψίες ότι είναι ο ιός του Epstein-Barr που προκαλούσε την ασθένεια. Παράλληλα είχε παρατηρηθεί ότι το σύνδρομο αυτό παρουσιαζόταν μετά από μόλυνση, όπως για παράδειγμα μετά από ηπατίτιδα ή ακόμη μετά από το κοινό κρυολόγημα.
Παρά τις διαπιστώσεις αυτές δεν έχει βρεθεί ακόμη το τι προκαλεί την πάθηση. Οι παράγοντες κινδύνου που συσχετίζονται με το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι το συναισθηματικό στρες, οι ορμονικές διαταραχές, οι αλλεργίες, η έκθεση σε ορισμένες τοξίνες, η υπερβολική λήψη αντιβιοτικών, η λοίμωξη από μύκητες, η ύπαρξη κάποιου εντεροϊού, όπως ο ιός της πολυομυελίτιδας, του έρπη κ.ά.
Οι ασθένειες που συνοδεύονται από χρόνια κούραση είναι πολλές και επηρεάζουν πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. 
Μερικές από αυτές είναι οι εξής:
•Οι διάφορες μορφές αναιμίας ακόμη και οι πολύ συχνές αναιμίες λόγω έλλειψης σιδήρου.
•Οι ενδοκρινολογικές παθήσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, ο διαβήτης, η νόσος του Addison και η ακρομεγαλία.
•Οι καρδιακές παθήσεις, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια.
•Οι διάφορες μορφές αρθρίτιδας, η χρόνια νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο ερυθηματώδης λύκος.
•Οι κακοήθεις νόσοι.
•Οι μολυσματικές ασθένειες, οι ιώσεις, οι βακτηριδιακές λοιμώξεις, το AIDS, η φυματίωση, η μαλάρια, η γρίπη και η λοιμώδης μονοπυρήνωση.
•Η κακή διατροφή, η υπερβολική σωματική εξάσκηση, οι διάφορες μορφές αλλεργίας, οι αϋπνίες, το στρες και η κατάθλιψη.
•Η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως είναι τα αντιισταμινικά (που χρησιμοποιούνται εναντίον της αλλεργίας), τα ηρεμιστικά, ορισμένα αναλγητικά, τα αντί-υπερτασικά, τα διουρητικά κ.ά.
Επομένως, επειδή η κούραση είναι ένα σύμπτωμα που υπάρχει σε πολλές ασθένειες, είναι σημαντικό να γίνει μια καλή κλινική και εργαστηριακή διερεύνηση του ασθενούς για να αποκλειστούν όλες οι άλλες γνωστές αιτίες που προκαλούν κούραση.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
  • Κόπωση που δεν οφείλεται σε σωματική άσκηση και δεν υποχωρεί με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
  • Επίμονος χαμηλός πυρετός
  • Πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις
  • Σωματική αδυναμία
  • Αϋπνία ή υπερβολικός ύπνος
  • Πονόλαιμος με φαρυγγίτιδα
  • Πονοκέφαλος που μπορεί να παρουσιάζεται με διαφορετικό τρόπο και τύπο
  • Μεγάλοι λεμφαδένες στο λαιμό ή στις μασχάλες
  • Αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης
  • Συμπτώματα που δεν υποχωρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως και 6 μήνες) με αποτέλεσμα της εκδήλωση σωματικής εξάντλησης.
  • Κατάθλιψη
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Η χρόνια κόπωση είναι η κούραση που εκδηλώνεται σχεδόν καθημερινά και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα κριτήρια του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σχετίζονται τόσο με τη διάρκεια των συμπτωμάτων (περισσότερο από έξι μήνες) όσο και με τα ίδια τα συμπτώματα (πονόλαιμος, πονοκέφαλος, πόνος στις αρθρώσεις, πόνος στα άκρα, διόγκωση των λεμφαδένων, διαταραχές ύπνου, έλλειψη συγκέντρωσης και αίσθηση κόπωσης με την παραμικρή άσκηση). Η διάγνωση της πάθησης γίνεται αφού πρώτα αποκλειστούν οργανικές αιτίες όπως χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες, παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα και των επινεφριδίων και -σπανιότερα- κακοήθειες. 

Για να τεθεί η διάγνωση του συνδρόμου χρονίας κόπωσης πρέπει να πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις

  • τα συμπτώματα να διαρκούν πάνω από 6 μήνες
  • να μην είναι αποτέλεσμα ακραίας σωματικής καταπόνησης
  • τα συμπτώματα να μην ανακουφίζονται πολύ με την ξεκούραση
  • να προκαλεί σημαντική μείωση των δραστηριοτήτων του πάσχοντος
  • να υπάρχουν τέσσερα από τα παρακάτω συμπτώματα
  •  υποκειμενικό αίσθημα προβλημάτων στη μνήμη
  •  πονόλαιμος
  •  ευαίσθητοι λεμφαδένες
  •  μυϊκοί πόνοι
  •  πόνοι στις αρθρώσεις
  •  πονοκέφαλος
  •  απουσία του αισθήματος αναζωογόνησης που νιώθουμε μετά από έναν καλό ύπνο
  •  κακουχία πέραν των 24 ωρών μετά από έντονη σωματική κόπωση
Επιπλέον, όπως είναι λογικό, θα πρέπει να έχει αποκλειστεί η παρουσία κάποιας σωματικής ή ψυχικής πάθησης που θα μπορούσε να εξηγήσει την κόπωση.

Η διάκριση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης από την κατάθλιψη είναι ιδιαίτερα δύσκολη. 

Για πολλούς ειδικούς, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης δεν είναι παρά μια παραλλαγή της κατάθλιψης. Δεν θα έπρεπε όμως κάποιος καταθλιπτικός να νιώθει θλίψη; Η απάντηση είναι "όχι απαραίτητα". Το συναίσθημα θλίψης δεν αποτελεί παρά ένα από τα συμπτώματα της κατάθλιψης, και μπορεί να υπάρχει κατάθλιψη χωρίς κανένα συναίσθημα λύπης (παλιότερα αυτή η μορφή κατάθλιψης αποκαλούταν "γελαστή κατάθλιψη").
Πέραν από το αρκετά νεφελώδες ακόμα τοπίο περί την σχέση κατάθλιψης- συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης αλληλοεπικαλύπτεται σε μεγάλο βαθμό και με αυτό που στην επίσημη ψυχιατρική νοσολογία αποκαλείται διαταραχή σωματοποίησης. Η θεωρία είναι απλή: με τον ίδιο τρόπο που τα μαλλιά μας μπορεί να ασπρίσουν μέσα σε μια νύχτα αν στενοχωρηθούμε πολύ, το σώμα μας παράγει συχνά σωματικά συμπτώματα, καθόλα πραγματικά και όχι αποκυήματα της φαντασίας μας, που είναι αποτέλεσμα όχι κάποιας σωματικής πάθησης αλλά μιας ψυχολογικής δυσφορίας που δεν μπορεί να εκφραστεί με άλλο τρόπο. Με κάποιο τρόπο, το σώμα μας μας εκδικείται για όλα εκείνα τα συναισθήματα που κρύβουμε κάτω από το χαλί χωρίς να τα επεξεργαστούμε.

Υπάρχει περίπτωση το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης να μην έχει ψυχολογικά αίτια; 

Πολλές μελέτες την τελευταία εικοσιπενταετία προσπάθησαν να συνδέσουν το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης με οξεία ή εμμένουσα λοίμωξη από τον ιό Epstein Barr (EBV), τον κυτταρομεγαλοϊό, τον ερπητοϊό τύπου 6 (HHV-6), τους ρετροϊούς, τους εντεροϊούς, (αλλά και την Candida albicans, το Mycoplasma spp., την Coxiella burnetii και τα Chlamydia pneumoniae), χωρίς να καταφέρουν να αποδείξουν την άμεση ιογενή παθογένεση του συνδρόμου αν και υψηλοί τίτλοι αντισωμάτων προς αρκετούς ιούς έχουν ανιχνευτεί σε πολλούς ασθενείς.
Πολλές διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, αβέβαιης λειτουργικής σημασίας, όπως ήπιες αυξήσεις των αντιπυρηνικών αντισωμάτων, μειώσεις των υποομάδων των ανοσοσφαιρινών, ανεπάρκεια του λεμφοκυτταρικού πολλαπλασιασμού λόγω μιτογόνων, διαταραχές στην παραγωγή κυτταροκινών αλλά και στις ποσοστιαίες αναλογίες των λεμφοκυτταρικών υποπληθυσμών έχουν αναφερθεί σε πάσχοντες από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αλλά δεν μπορούν ούτε αυτές να συσχετιστούν με το σύνδρομο, αφού δεν ανιχνεύονται σε όλους τους ασθενείς και δεν σχετίζονται με την βαρύτητα της νόσου.
Διαταραχές του υποθαλαμικού- υποφυσιακού- επινεφριδιακού άξονα έχουν εντοπιστεί σε διάφορες ελεγχόμενες μελέτες, με κάποια στοιχεία για ομαλοποίηση μετά την υποχώρηση της κόπωσης. Αυτές οι νευροενδοκρινικές ανωμαλίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην μειωμένη ενέργεια και καταθλιπτική διάθεση των ασθενών
Ήπια έως μέτρια κατάθλιψη είναι παρούσα στο μισό έως τα δύο τρίτα των ασθενών. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αντιδραστική, αλλά ο επιπολασμός της είναι μεγαλύτερος από αυτόν που εμφανίζεται σε άλλες χρόνιες ασθένειες και ως εκ τούτου ορισμένοι προτείνουν ότι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι ουσιαστικά μία ψυχιατρική διαταραχή και ότι οι διάφορες νευροενδοκρινικές και ανοσολογικές διαταραχές εμφανίζονται δευτεροπαθώς.
Υπάρχει θεραπεία;
Δεν υπάρχει κάποια εξειδικευμένη θεραπεία για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αρχικά συνιστάται ανάπαυση και διακοπή των δραστηριοτήτων εκείνων που επιβαρύνουν τον οργανισμό με παράλληλη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ή ασπιρίνης. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αϋπνία και μυϊκούς πόνους, χορηγούνται αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης, φλουοξετίνη  και τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, καθώς επίσης ενέσεις γ-σφαιρίνης. Αποτελεσματικοί επίσης για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι οι αναστολείς H2 της ισταμίνης, όπως είναι η σιμετιδίνη και η ρανιτιδίνη. Σε όλες τις περιπτώσεις χρόνιας κόπωσης συνιστάται η δοκιμαστική χορήγηση πλήρους σχήματος αντικαταθλιπτικής αγωγής για 1 - 2 μήνες, με το σκεπτικό ότι, αν τα συμπτώματα είναι ψυχογενή, θα βελτιωθούν με τα αντικαταθλιπτικά. Η αγωγή αυτή, ιδίως αν συνδυαστεί με ψυχοθεραπεία, πολύ συχνά οδηγεί σε αποδρομή των συμπτωμάτων. Σε διαφορετική περίπτωση, τα θεραπευτικά περιθώρια είναι στενά.
Πολλοί ασθενείς του Σ.Χ.Κ. αντιμετωπίζουν ψυχολογικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη, οι οποίες σημειώνουν βελτίωση μετά από θεραπευτική αγωγή.

Ασθενείς του Σ.Χ.Κ. οφείλουν να διατηρούν δραστήρια κοινωνική ζωή και να ενθαρρύνονται για κάτι τέτοιο. 
Επίσης σημαντικό ρόλο στην θεραπευτική του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης παίζει η σωματική άσκηση.  Ακόμη και η ήπια φυσική άσκηση τους ωφελεί. Για τους εντελώς αγύμναστους καλό θα ήταν να ξεκινούν με διατάσεις και ολιγόλεπτη αεροβική άσκηση, τόση ώστε να μην νιώθουν εξαντλημένοι την επόμενη ημέρα. Με την πάροδο του χρόνου, η φυσική κατάσταση βελτιώνεται σταθερά και η ανοχή στην κόπωση αυξάνει.
Εναλλακτικές θεραπείες όπως ο βελονισμός,  το μασάζ και το τάι τσι έχουν αποδειχθεί ωφέλιμες σε αρκετούς ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αποτελεσματικά αποδεικνύονται τα μανιτάρια Shiitake, η γλυκόριζα, ο αστράγαλος, το σιβηριανό και ασιατικό τζίνσενγκ, η λάππα και το silymarin που αποτελεί συστατικό του γαϊδουράγκαθου.
Τέλος είναι πολύ σημαντικό να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής. Αποφύγετε την καφεΐνη, τον ντεκαφεϊνέ καφέ, το αλκοόλ, το αλάτι, τη ραφιναρισμένη ζάχαρη, τα τηγανητά, τα λίπη και το άσπρο αλεύρι και εντάξτε στη διατροφή σας τα φασόλια, το ρύζι, το ψάρι, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, τα φρούτα και τα λαχανικά, καθώς επίσης τα φύκια, τα μανιτάρια Shiitake, τη γλυκόριζα και το σκόρδο. Μπορείτε, επίσης, να λάβετε συμπληρώματα συνενζύμου Q10 και βιταμίνης Β12, μαγνήσιο, λεκιθίνη αυγού, βιταμίνη C, Β5 και Β6, Β-καροτίνη, ψευδάργυρο, σελήνιο, χρώμιο και μαγγάνιο.
Διαβάστε επίσης

Πώς να βελτιώσετε τον ύπνο σας; Καρδιαγγειακά νοσήματα, παχυσαρκία, διαβήτης, κατάθλιψη συνδέονται με διαταραχές ύπνου


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D, medlabnews.gr iatrikanea


Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, έχει θεσπίσει την τρίτη Παρασκευή του Μαρτίου, ως την Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου, στο πλαίσιο της προσπάθειας ευαισθητοποίησης, τόσο του κοινού, όσο και των γιατρών και των άλλων επαγγελματιών υγείας, για τη σημασία του επαρκούς, σε ποσότητα και ικανοποιητικής ποιότητας, ύπνου. 

Περισσότερο από δύο εκατομμύρια Έλληνες ταλαιπωρούνται από διαταραχές ύπνου, ενώ, σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περίπου ένας στους τρεις ενήλικες ανέφερε ότι αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα.

Το φαινόμενο καταγράφεται πιο συχνά στις γυναίκες, ενώ οι ηλικιωμένοι άνω των 65 χρόνων αναφέρεται ότι πάσχουν από αϋπνία σε ποσοστό, που προσεγγίζει το 50%.

Η αϋπνία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα και διαβήτη και οι διαταραχές του ύπνου μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη μνήμη, τη μάθηση, το καρδιαγγειακό, το ανοσοποιητικό, το νευρικό σύστημα, ακόμη και στην κοινωνική συμπεριφορά. Επιπλέον, τα άτομα που πάσχουν από αϋπνία, για περισσότερο από έναν χρόνο, έχουν 40 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν κατάθλιψη. 
Η απώλεια έστω και μισής ώρας ύπνου κάθε βράδυ μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εκδηλώσεως παχυσαρκίας και διαβήτη. 
Όσοι κοιμούνται τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας μισή ώρα λιγότερη απ’ όση χρειάζεται ο οργανισμός τους, έχουν κατά 72% περισσότερες πιθανότητες να παχύνουν και να εκδηλώσουν νοσήματα που σχετίζονται με τα περιττά κιλά. Όταν, δε, η απώλεια του ύπνου συμβαίνει επί 6 συναπτούς μήνες, τότε αυξάνεται σημαντικά η αντοχή του οργανισμού τους στην ινσουλίνη, δηλαδή εισέρχονται σε μία προδιαβητική κατάσταση που αυξάνει τις πιθανότητές τους να εκδηλώσουν κάποια στιγμή διαβήτη τύπου 2.

Ένας καλός ύπνος είναι αναζωογονητικός και τονώνει τον οργανισμό μας. Είναι προτιμότερο λοιπόν να θυσιάσετε μια βραδινή έξοδο και να προσφέρετε στον εαυτό σας μια νύκτα χαλάρωσης. Η σύσταση ότι χρειαζόμαστε οκτώ ώρες ύπνου τη νύχτα ώστε να λειτουργούμε σωστά τις υπόλοιπες ώρες δεν ισχύει για όλους. Γενικά, εάν ξυπνάτε και αισθάνεστε ανανεωμένος και δεν νιώθετε νύστα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο ύπνος σας είναι επαρκής. Τα μωρά, οι ηλικιωμένοι και οι έγκυες, ενδέχεται να χρειάζονται περισσότερο ύπνο από το μέσο όρο.


Ο ύπνος είναι μία σημαντική, φυσιολογική διαδικασία αναζωογόνησης του οργανισμού, που επηρεάζει την καθημερινή λειτουργικότητα και τη σωματική και διανοητική υγεία του ανθρώπου. Ο ύπνος είναι μια φυσιολογική, περιοδική κατάσταση ηρεμίας, κατά τη διάρκεια της οποίας σημειώνεται προσωρινή μεταβολή της συνείδησης του εξωτερικού κόσμου και επακόλουθη μείωση της μυϊκής δραστηριότητας, του μεταβολισμού και της ανταπόκρισης σε ερεθίσματα. Μολονότι είναι αυτονόητο, αξίζει να σημειωθεί ότι περνάμε το ένα τρίτο περίπου της ζωής μας κοιμώμενοι.

Ο χρόνος που περνάμε κοιμώμενοι είναι κατά 20% λιγότερος σε σχέση με εκείνον που οι άνθρωποι «επένδυαν» στον ύπνο, μόλις πριν από 100 χρόνια.

Ο συνήθης νυκτερινός ύπνος μπορεί να διαιρεθεί σε κύκλους που διαρκούν περίπου 1½ ώρα ο καθένας. Οι περίοδοι του ύπνου REM (με ταχείες κινήσεις των οφθαλμών - Rapid Eye Movement), δηλαδή του ύπνου με όνειρα, εναλλάσσονται με τα τέσσερα διαφορετικά στάδια του ύπνου NREM (μη REM - non-REM).

Ο ύπνος REM 

Η πρώτη περίοδος του ύπνου REM λαμβάνει χώρα περίπου 70-90 λεπτά μετά την έναρξη του ύπνου. Οι πρώτοι κύκλοι ύπνου περιλαμβάνουν σχετικά βραχείες περιόδους ύπνου REM, αλλά προς το τέλος της νύχτας ο ύπνος REM καταλαμβάνει πολύ μεγαλύτερο μέρος κάθε κύκλου του ύπνου. Κατά τη διάρκεια του ύπνου REM, οι κινήσεις των οφθαλμών είναι ταχείες (γι' αυτό ονομάσθηκε έτσι), οι μύες των άκρων προσωρινά παραλύουν, ενώ ο εγκέφαλος είναι εξίσου ενεργός, εάν όχι περισσότερο, απ' ό,τι κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης. Ο ύπνος REM είναι η περίοδος του ύπνου που παρουσιάζονται τα όνειρα.

Ο ύπνος NREM χωρίζεται σε τέσσερα στάδια:

Στάδιο 1 (υπνηλία): Διαρκεί τα πρώτα πέντε έως δέκα λεπτά μετά την έναρξη του ύπνου. Χαρακτηρίζεται από μειωμένη μυϊκή δραστηριότητα, αργή κίνηση των οφθαλμών και εύκολη αφύπνιση
Στάδιο 2 (ελαφρύς ύπνος): Καταλαμβάνει το 50% του κύκλου του ύπνου. Οι οφθαλμοί αδρανοποιούνται, ο καρδιακός ρυθμός επιβραδύνεται και η θερμοκρασία μειώνεται
Στάδια 3 & 4 (βαθύς ύπνος): Οι οφθαλμοί είναι ακίνητοι και οι μύες χαλαρωμένοι. Είναι δύσκολο να ξυπνήσει κάποιος από βαθύ ύπνο και όταν αυτό συμβεί μπορεί να αισθάνεται ελαφρά ζάλη και αποπροσανατολισμό. Τα παιδιά κατά τη διάρκεια του βαθέως ύπνου παρουσιάζουν συχνά ενούρηση ή νυχτερινούς τρόμους. Ο βαθύς ύπνος θεωρείται το πιο αναζωογονητικό από όλα τα στάδια ύπνου. Η διάρκεια του βαθέως ύπνου μειώνεται όσο ο ύπνος συνεχίζεται. Η εναλλαγή από τις non-REM στις REM συμβαίνει σε συγκεκριμένες ώρες της νύχτας, ανεξάρτητα από το πότε θα πάει κανείς στο κρεβάτι. Έτσι, αν κοιμηθεί για παράδειγμα πολύ αργά, στις τρεις το πρωί για παράδειγμα, τότε ο ύπνος δεν θα είναι ξεκούραστος και θα αισθάνεται βαριά την επόμενη ημέρα.

Χωρίς αμφιβολία ότι ο ύπνος αποτελεί μία σημαντική αναζωογονητική διαδικασία που επηρεάζει την καθημερινή λειτουργικότητα και τη σωματική και διανοητική υγεία, ενώ είναι επίσης καίριας σημασίας για την επιβίωση του ανθρώπου.


Πώς να βελτιώσετε τον ύπνο σας:

Κατ' αρχήν, βεβαιωθείτε ότι κοιμάστε αρκετά. Σε αυτό μπορεί να σας ενθαρρύνει η γνώση τού πώς να χαλαρώνετε. Οι ώρες του ύπνου που χρειάζεται κάποιος διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά πιθανότατα αληθεύει ότι είναι αναγκαίος περισσότερος ύπνος στη διάρκεια περιόδων στρες, απ' όσο όταν η ζωή κυλά ομαλά. Να έχετε στον νου σας ότι αν κοιμηθείτε πάρα πολύ, αυτό μπορεί να σας κάνει να νιώσετε το ίδιο άσχημα, όπως και αν κοιμηθείτε πολύ λίγο.

Τα προβλήματα ύπνου είναι κοινό χαρακτηριστικό όσων αισθάνονται ένταση, αλλά μην ανησυχείτε άσκοπα για μερικές κακές νύχτες - συνήθως μπορείτε να τις αντικαταστήσετε με μια καλή νύχτα ύπνου.

Αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες στον ύπνο, μειώστε την καθημερινή συνολική κατανάλωση σε τσάι, καφέ και ελαφρά ποτά που περιέχουν καφεΐνη.

Αποφεύγετε να μεταφέρετε δουλειά στο σπίτι και κυρίως αποφεύγετε να εργάζεστε στο υπνοδωμάτιο, αφού θα κουβαλάτε τα προβλήματα της εργασίας ακόμα και στο ύπνο σας.

Δοκιμάστε μερικούς τρόπους που θα σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε όπως για παράδειγμα να ακούσετε τη μουσική που σας αρέσει, να πιείτε ένα ποτό, ή να κάνετε ένα χλιαρό μπάνιο με αιθέρια έλαια.

Με αυτούς τους τρόπους ο οργανισμός θα συνδέσει την καθημερινή ρουτίνα με τη χαλάρωση.
Να παίρνετε το δείπνο σας νωρίς και να αποφεύγετε, απόγευμα και βράδυ, το δυνατό τσάι ή τον καφέ, εκτός και αν δεν περιέχει καφεΐνη. Προσπαθήστε να κουράσετε σωματικά τον εαυτό σας επιδιδόμενοι σε κάποια ευχάριστη άσκηση, για παράδειγμα μια γρήγορη βόλτα ή στην κηπουρική. Στη συνέχεια, κάνετε ένα μπάνιο και περάστε λίγη ώρα «αδειάζοντας» το μυαλό σας, πριν πέσετε στο κρεβάτι για να διαβάσετε ή να δείτε τηλεόραση. Μην απασχολείτε το μυαλό σας με προβλήματα - μπορούν να περιμένουν έως το πρωί! Αν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε ή αν ξυπνάτε στη μέση της νύχτας και δεν μπορείτε να ξανακοιμηθείτε, σηκωθείτε, φτιάξτε ένα ρόφημα (προτιμάτε κάτι με ζεστό γάλα και όχι τσάι ή καφέ), κάνετε κάποια δουλειά που δεν απαιτεί σκέψη ή προσπάθεια, όπως το να τακτοποιήσετε το συρτάρι με τις κάλτσες σας ή την εργαλειοθήκη σας, και ύστερα επιστρέψτε στο κρεβάτι σας. Μην ξαπλώνετε έχοντας ανησυχίες.

Προσπαθήστε να αποφεύγετε τα υπνωτικά χάπια, εκτός και αν είναι μόνο για μία ή δύο νύχτες, προκειμένου να σπάσετε τη συνέχεια της αϋπνίας. Τα χάπια πιθανόν να σας κάνουν να αισθάνεστε θολωμένοι και αποχαυνωμένοι το πρωί και, επιπλέον, λιγότερο ικανοί να αντεπεξέλθετε στη νέα ημέρα. Ίσως επίσης να εξελιχθούν σε μια ανεπιθύμητη συνήθεια, η οποία θα καταλήξει να σας προκαλεί ακόμη περισσότερο στρες.

Τρομακτική εμπειρία. Μίλησε με τη νεκρή μητέρα της με την βοήθεια τεχνιτής νοημοσύνης (video)

 medlabnews.gr iatrikanea

Η επικοινωνία με τους νεκρούς μπορεί να είναι αδύνατη, αλλά μια γυναίκα το «πέτυχε» εν μέρει, αφού χρησιμοποίησε εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης για να μιλήσει στη μητέρα της που πέθανε πριν από χρόνια.

Η Γερμανίδα Sirine Malas έχασε τη 82χρονη μητέρα της το 2018, λόγω νεφρικής ανεπάρκειας και έκτοτε έδινε μάχη με το πένθος της, καθώς έπεσε πολύ ψυχολογικά, τη στιγμή που έπρεπε να μεγαλώσει τη νεογέννητη κόρη της.

«Πέθανε η μητέρα του και μετά από λίγο καιρό έγινα μαμά, δεν πρόλαβα να πενθήσω κανονικά», είπε και σημείωσε πως «η μαμά του ήταν τα πάντα για εμένα. Ο βράχος και ο καθοδηγητής μου. Ήταν εκεί σε όλες τις δύσκολες αποφάσεις».

Έτσι, αποφάσισε να μιλήσει μια τελευταία φορά μαζί της, προκειμένου να κάνει μια νέα αρχή στη ζωή της. Σύμφωνα με τη New York Post, η γυναίκα εγγράφηκε στην εφαρμογή Project December, που χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να προσομοιώσει τους νεκρούς, σαν να μην πέθαναν ποτέ.

Καταχώρησε λοιπόν, τα βασικά στοιχεία της μητέρας της, όπως ηλικία και τόπος καταγωγής, ενώ πρόσθεσε και λεπτομέρειες, όπως τα χόμπι που είχε, ο τρόπος που μιλούσε και ούτω καθεξής.

«Ήταν τρομακτική εμπειρία. Έμοιαζε σαν να μιλούσα κανονικά μαζί της. Μάλιστα, όταν με αποκάλεσε με το παρατσούκλι μου, που δεν είχα καταχωρήσει, φρίκαρα, ανατρίχιασα ολόκληρη», είπε η Sirine.

Εντούτοις, σημείωσε ότι στα γραπτά μηνύματα που αντάλλαξε με το chatbot, υπήρχαν αρκετά σημεία που μαρτυρούσαν πως η όλη διαδικασία είναι ψεύτικη και όχι αληθινή, κάτι αρκετά θετικό για εκείνη.

Έκτοτε, υποστήριξε πως μπόρεσε να πενθήσει τη μητέρα της και να προχωρήσει, ωστόσο προειδοποίησε τους ανθρώπους για τη χρήση της συγκεκριμένης εφαρμογής. «Δεν το έκανα για να φέρω πίσω τους νεκρούς, αλλά για να συνειδητοποιήσω πως έφυγαν από δίπλα μας. Συνιστώ προσοχή σε όλους, γιατί είναι εύκολο να παρασυρθείς και να βρεις αποκούμπι, κάτι που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση».

Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών με τρέμουλο στα πόδια, φαγούρα, σουβλιές, κάψιμο, κόπωση, υπνηλία.


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (Σ.Α.Π.), επίσης γνωστό και ως νόσος του Willis-Ekbom  ή σύνδρομο Wittmaack-Ekbom, είναι μια νευρολογική διαταραχή που «χτυπάει» το μυϊκό σύστημα και ιδιαίτερα τους μυς των ποδιών.


Όσοι πάσχουν από αυτό, νιώθουν σαν να χτυπά τα πόδια τους ηλεκτρικό ρεύμα όταν ξαπλώσουν, ιδιαίτερα μόλις περάσουν στο στάδιο της χαλάρωσης, λίγο πριν από τον ύπνο. Ουσιαστικά εκδηλώνουν μια υπερκινητικότητα στα πόδια, την οποία δεν μπορούν να σταματήσουν, αφού αυτή η κίνηση τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα. Παράλληλα, όμως, τους εμποδίζει από το να απολαμβάνουν νύχτες «ποιοτικού ύπνου» με αρκετά επακόλουθα κατά τη διάρκεια της ημέρας: 
• δυσκολίες στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων λόγω κόπωσης, 
• τάση για υπνηλία και 
• προβλήματα συγκέντρωσης.


Το ΣΑΠ έχει αποδοθεί στα ελληνικά και με τις ονομασίες «σύνδρομο ανήσυχων κνημών» και «σύνδρομο ανήσυχων άκρων» (από τον αγγλικό όρο restless leg syndrome).


Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών, που ταλαιπωρεί τις νύχτες όσων πάσχουν αλλά και σε κάθε άλλη δραστηριότητα που απαιτεί πολύωρη ακινησία.

Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες  
Η συχνότητά του αυξάνεται παράλληλα με την ηλικία.
Η συχνότητα εμφάνισης στον γενικό πληθυσμό είναι 10%-15%. 
Οι γυναίκες ασθενείς είναι διπλάσιες από τους άνδρες, ενώ είναι πιο συχνό σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 ετών
Το ΣΑΠ μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στην βρεφική και την παιδική, αν και είναι συχνότερη σε άτομα μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας 
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις ή ένας στους τρεις από τους πάσχοντες χρειάζεται θεραπευτική παρέμβαση.
Τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινωθούν με την πάροδο της ηλικίας και να επεκταθούν στα άνω άκρα ή άλλες περιοχές του σώματος. 

Τα παιδιά συχνά παρουσιάζουν περιοδικές κινήσεις των μελών τους στην διάρκεια του ύπνου, αλλά αυτές διαρκούν λιγότερο από 1 min και σπάνια τα αφυπνίζουν.


Η εμφάνιση του συνδρόμου δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα ξεκάθαρο αίτιο. Σε αρκετές περιπτώσεις το πρόβλημα είναι κληρονομικό. Αρκετές γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα κατά την εγκυμοσύνη, τα οποία όμως στις περισσότερες εξαφανίζονται μετά τον τοκετό. Τα συμπτώματα του συνδρόμου μπορεί να εξελιχτούν ή να χειροτερεύσουν κατά την κύηση, ειδικά μετά την 20η εβδομάδα. 


Μερικά παιδιά με «πόνους της ανάπτυξης» στην πραγματικότητα έχουν ΣΑΠ. Στα παιδιά, το σύνδρομο έλλειψης προσοχής/υπερδραστηριότητας συνδέεται με συμπτώματα  περιοδικών κινήσεων των ποδιών στον ύπνο και ΣΑΠ. 


Τα υπεύθυνα γονίδια είναι το χρωμόσωμα 12q, στο χρωμόσωμα 14q, στο χρωμόσωμα 9p, στο χρωμόσωμα 20p, στο χρωμόσωμα 2ρ, στο χρωμόσωμα 16p12.1. Τα υπεύθυνα γονίδια είναι τα  MEIS1, BTBD9, PTPRD και MAP2K5, βρέθηκαν να σχετίζονται με σύνδρομο ανήσυχων ποδιών. Ο ρόλος τους στην παθογένεση του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών είναι ακόμα ασαφής. Οι περιοδικές κινήσεις των άκρων κατά τον ύπνο σχετίζονται με το γονίδιο BTBD9 στο χρωμόσωμα 6p21.2. 


Η ανεπάρκεια σιδήρου στον εγκέφαλο μπορεί να είναι η κυριότερη αιτία του ΣΑΠ. Στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ασθενών με ΣΑΠ έχει διαπιστωθεί ελάττωση των επιπέδων του σιδήρου και της φερριτίνης και αύξηση της τρανσφερρίνης, ενώ στον ορό τα επίπεδα των παραγόντων αυτών ήταν φυσιολογικά.


Το Σ.Α.Π. συνδέεται άμεσα και με την έναρξη κάποιων άλλων, σοβαρών παθήσεων, γι' αυτό είναι απαραίτητο να αναφέρουμε στο γιατρό την εκδήλωση οποιουδήποτε συμπτώματος, ειδικά μετά την ηλικία των 30. 

Σοβαρές διαταραχές που συνδέονται με το Σ.Α.Π. είναι οι εξής:

• Αμυλοείδωση
• Αναιμία
• Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12
• Ανεπάρκεια φολικού οξέος ή μαγνησίου
• Ινομυαλγία
• Κάπνισμα σιγαρέττων
• Καφεΐνη
• Μονοκλωνική γαμμοπάθεια
• Μυελοπάθεια ή μυελίτιδα
• Νόσος Lyme
• Νόσος Parkinson
• Οσφυοϊερή ριζοπάθεια
• Ογκοι
• Οινόπνευμα
• Οξεία διαλείπουσα πορφυρία 
• Ουραιμία
• Πολυνευροπάθεια (ιδιοπαθής ή οφειλόμενη σε κατάχρηση οινοπνεύματος)
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Σακχαρώδης διαβήτης
• Σύνδρομο Sjogren
• Χειρουργικές γαστρικές επεμβάσεις
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
• Χρόνια φλεβική ανεπάρκεια ή κιρσοί 
• Υποθυρεοειδισμός ή υπερθυρεοειδισμός
• Περιφερικά μικροέμβολα χοληστερόλης

Πολλοί παράγοντες, όπως ορισμένα φάρμακα, η χρήση διαφόρων ουσιών (καφεΐνη, αλκοόλ, νικοτίνη κ.ά.), η έλλειψη σιδήρου κ.ά., μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του ΣΑΠ.

Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών

  • Μερικά αντιεμετικά (αντιντοπαμινεργικά)
  • Ορισμένα αντιισταμινικά
  • Πολλά αντικαταθλιπτικά (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά και SSRIs)
  • Αντιψυχωσικά και ορισμένα αντισπασμωδικά.
  • Υπνωτικά φάρμακα, όπως το σύνδρομο στέρησης βενζοδιαζεπινών
  • Η υπογλυκαιμία έχει βρεθεί ότι επιδεινώνει τα συμπτώματα του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών
  • Η αποτοξίνωση από οπιοειδή έχει συσχετιστεί με την πρόκληση του συνδρόμου
Και το πρωτοπαθές και το δευτεροπαθές σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών μπορεί να επιδεινωθεί από τη χειρουργική επέμβαση οποιουδήποτε είδους.
Το υπερβολικό βάρος, η έλλειψη άσκησης, η κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν το σύνδρομο των ανήσυχων ποδιών.
Το ΣΑΠ μπορεί να είναι είτε ιδιοπαθές, δηλαδή να το έχουμε εκ γενετής, είτε δευτεροπαθές, δηλαδή να οφείλεται σε διάφορους λόγους, όπως περιφερειακή νευροπάθεια, νεφρική ανεπάρκεια, σιδηροπενική αναιμία ή και να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Συμπτώματα που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών»

Το σύνδρομο «ανήσυχων ποδιών» χαρακτηρίζεται από διαταραχές της αισθητικότητας (παραισθησίες/δυσαισθησίες), συνήθως στο ένα ή και τα δύο κάτω άκρα, στη διάρκεια της ανάπαυσης. Στα αρχικά στάδια του συνδρόμου τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο το απόγευμα, το βράδυ ή έπειτα από μεγάλη περίοδο περιορισμού των κινήσεων (π.χ. σε αεροπλάνο) ενώ σε προχωρημένες και σοβαρές μορφές αυτός ο διαχωρισμός μπορεί να μην είναι εμφανής.
Οι ασθενείς περιγράφουν τα συμπτώματά τους σαν «βελονιές και σουβλιές, εσωτερικό κνησμό, ηλεκτροσόκ, ανησυχία, φαγούρα στα κόκαλα, σκουλήκια ή έντομα ή πίεση κάτω από το δέρμα, ανατρίχιασμα, κάψιμο, τράβηγμα, κάτι να σέρνεται ή σαν να τρέχει νερό ή κόλα στις φλέβες», κ.ά. και έχουν ακατανίκητη, ασυναίσθητη, ανάγκη να κινούν συνεχώς τα προσβληθέντα μέλη τους (ακαθισία εντοπισμένη στα πόδια). Αρκετοί ασθενείς περιγράφουν μόνο την εστιακή ακαθισία, χωρίς αισθητικές διαταραχές. Η εστιακή ακαθισία δεν εμφανίζεται σ΄όλη την διάρκεια της ημέρας, αλλά μάλλον κατά περιόδους, και διαρκεί αρκετά λεπτά της ώρας έως ώρες.
Τα συμπτώματα ανακουφίζονται με τις κινήσεις των ποδιών, εντριβές, πίεση, βάδιση ή θερμότητα (λουτρά ή επιθέματα), αλλά συνήθως υποτροπιάζουν όταν οι κινήσεις σταματήσουν. Μερικοί ασθενείς αναφέρουν βελτίωση και όταν αυξάνουν ή μειώνουν τη θερμοκρασία των άκρων και του σώματος με ζεστό ή κρύο μπάνιο. Σχεδόν πάντα οι κινήσεις των ποδιών παρουσιάζονται στη διάρκεια της νύχτας και περιγράφονται από τους γονείς του παιδιού ή την/τον σύντροφο του ασθενούς σαν «κλοτσιές» ή «ανησυχία των ποδιών». Οι κινήσεις αυτές είναι στερεότυπες και τα ρυθμικά τινάγματα των ποδιών/κνημών, τα οποία διαρκούν λιγότερα από 5 δευτερόλεπτα.
Στις πιο ήπιες περιπτώσεις τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο περιστασιακά και μπορεί να αναφέρονται απλά ως ένα δυσάρεστο αίσθημα στα κάτω άκρα την ώρα της κατάκλισης. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι έντονα, διαρκούν περισσότερο και προκαλούν σοβαρή διαταραχή του ύπνου, γεγονός που τελικά μπορεί να οδηγήσει τον πάσχοντα στον ιατρό.
Με την πάροδο του χρόνου (συχνά πολλά έτη) επέρχεται συνήθως προοδευτική επιδείνωση της έντασης των συμπτωμάτων και μείωση του βαθμού ανακούφισης που παρέχει η κινητική δραστηριότητα. Πολλοί ασθενείς επισκέπτονται τον γιατρό τους σε αυτήν τη φάση της νόσου για να ζητήσουν βοήθεια.

Δυσκολίες στην καθημερινή ζωή


Οι πάσχοντες από σύνδρομο ανήσυχων ποδιών μπορεί να παραπονούνται για πολλά προβλήματα στη ζωή τους:

• Διαταραχές ύπνου
• Δεν μπορούν να καθίσουν ακίνητοι
• Παράξενοι πόνοι, στα πόδια και επιθυμία για κίνησή τους
• Κοινωνικές επιπτώσεις (δυσκολία/ανησυχία σε θέατρο, σινεμά, εστιατόρια)
• Προβλήματα με τα μεγάλα ταξίδια με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο
• Επιπτώσεις στον σύντροφο στο κρεβάτι

Διάγνωση

Η διάγνωση του συνδρόμου στηρίζεται αποκλειστικά στην αξιοπιστία των συμπτωμάτων που αναφέρει ο ασθενής, καθώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κάποια ειδική εξέταση για την επιβεβαίωσή της.
Το πρόβλημα είναι ότι η διαταραχή αυτή παραμένει συχνά αδιάγνωστη και τα συμπτώματά της συγχέονται συνήθως με άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως φλεβική ανεπάρκεια, πολυνευροπάθεια, εκφυλιστική αρθροπάθεια της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, νεύρωση, κ.λπ.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με ΣΑΠ αναφέρουν θετικό κληρονομικό ιστορικό, το οποίο είναι και ενισχυτικό στοιχείο για τη διάγνωση.
Υπάρχουν τρεις απλές ερωτήσεις, στις οποίες η καταφατική απάντηση πρέπει να εγείρει υποψίες για σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:
1. Έχετε δυσάρεστα συμπτώματα/ανησυχία στα πόδια, που σας δημιουργούν την επιθυμία/ανάγκη να τα κινήσετε;
2. Αυτή η δυσάρεστη αίσθηση/ανησυχία στα πόδια μήπως εμφανίζεται μόνο ή κυρίως όταν ξεκουράζεστε και ανακουφίζεται όταν κινηθείτε;
3. Είναι τα συμπτώματα αυτά χειρότερα κατά τις νυχτερινές ώρες;

Θεραπεία

Σκοπός της θεραπείας στο ΣΑΠ είναι η αντιμετώπιση των ενοχλητικών συμπτωμάτων του συνδρόμου στη διάρκεια του ύπνου ή των περιόδων ακινησίας (όταν ο ασθενής ξαπλώνει, κάθεται, ξεκουράζεται κ.λπ.).
Ως δευτερογενές όφελος προκύπτει η βελτίωση των διαταραχών του ύπνου, της κόπωσης ή της υπνηλίας στη διάρκεια της ημέρας, αλλά και η βελτίωση της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας του ασθενούς τόσο στην εργασία, όσο και στην ικανότητά του να συμμετέχει σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες (ταξίδια, θέατρο, εστιατόριο, κ.ά.).
Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου είναι εγκεκριμένα δύο φάρμακα που ανήκουν στην οικογένεια των αγωνιστών ντοπαμίνης: η ροπινιρόλη και η πραμιπεξόλη.
Έχει διαπιστωθεί ότι χορήγηση μικρής μόνο δόσης των φαρμάκων αυτών 1-2 ώρες πριν ξαπλώσει ο ασθενής το βράδυ, αρκεί συνήθως για θεαματική βελτίωση μέσα σε μία εβδομάδα από την έναρξη της αγωγής.
Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η ευεργετική επίδρασή τους στα δυσάρεστα αισθητικά και κινητικά συμπτώματα αρχίζει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι εθεωρείτο έως τώρα, ενώ ακόμα και πάσχοντες από σοβαρό ΣΑΠ ανακουφίζονται σημαντικά από όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου, από την πρώτη κιόλας νύχτα.
H θεραπεία, με φάρμακα δεν αντιμετωπίζει μόνο αυστηρά τα συγκεκριμένα συμπτώματα του ΣΑΠ, αλλά έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει γενικότερα την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών.
Συμπληρώματα για την διόρθωση της ανεπάρκειας των βιταμινών, ηλεκτρολύτες ή σίδηρος μπορεί να βελτιώσουν τα συμπτώματα σε μερικούς ασθενείς.
Η συστηματική άσκηση όχι μόνο προκαλεί μια αίσθηση ευφορίας η οποία έχει αναλγητική δράση και ανακουφίζει από τα συμπτώματα αλλά παρουσιάζει και παρόμοια βελτίωση με αυτή της φαρμακευτικής αγωγής. Οι ποιο πρόσφατες μελέτες μας έδειξαν ότι ο συνδυασμός της άσκησης με την προτεινόμενη φαρμακευτική αγωγή θα μπορούσε να επιφέρει πρόσθετα οφέλη για την υγεία του πάσχοντα και την πορεία της νόσου.

Φυσιοθεραπεία

• Ηπιες ασκήσεις.
• Ζεστά ή κρύα λουτρά ή whirlpool
• Μαλάξεις των μελών
• Δονητική ή ηλεκτρική διέγερση των ποδιών πριν από την κατάκλιση

Το ΣΑΠ μπορεί να έχει περιόδους ύφεσης και σε μερικές περιπτώσεις δεν επανεμφανίζεται, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι επίμονο και διαρκεί ισόβια.


Πρόληψη

Θεραπεία παραγόντων που πυροδοτούν τις κρίσεις του RLS
Είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι ορισμένα χάπια που ανήκουν στις κατηγορίες των αντικαταθλιπτικών, των αντιψυχωτικών, των αντιισταμινικών και των αντιεμετικών φαρμάκων μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση. Ο γιατρός πρέπει, λοιπόν, να είναι πλήρως ενημερωμένος για τα φάρμακα που τυχόν λαμβάνετε, ώστε να σας συστήσει τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος.
• Αναιμία
• Αντιισταμινικά
• Αντιψυχωσικά
• Αναστολείς διαύλων ασβεστίου
• Αντικαταθλιπτικά (συχνότερα SSRIs και TCAs)
• Διουρητικά
• Καφεΐνη - Αλκοόλ Αυτές οι ουσίες δυσχεραίνουν την κατάσταση και μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, καθώς δρουν διεγερτικά στο νευρικό σύστημα.
• Στέρηση/διαταραχές ύπνου
• Οινοπνευματώδη
• Φάρμακα κατά της ναυτίας

Προσπαθήστε να αποφεύγετε την πολύωρη ακινησία. Εάν, π.χ., πρόκειται να ταξιδέψετε με αυτοκίνητο, σιγουρευτείτε -ενώ κάθεστε- ότι τεντώνετε πού και πού τα πόδια σας ή κάντε συχνές στάσεις για να διευκολύνετε την κυκλοφορία του αίματος στα άκρα σας.

Το στρες μπορεί να κάνει χειρότερα τα συμπτώματα του συνδρόμου των ανήσυχων ποδιών. Οι τεχνικές χαλάρωσης, όπως γιόγκα και Tai Chi, είναι γνωστό ότι βοηθούν πάρα πολύ.
Υπερβολική άσκηση Ενώ η ήπια μορφή άσκησης μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα, η ασυνήθιστα έντονη άσκηση ενδέχεται να τα επιδεινώσει.

Οδηγίες καθημερινής ζωής για το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών:

1. ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ: η λογική χρήση ήπιων αναλγητικών μπορεί να περιορίσει τα ενοχλητικά συμπτώματα.
2. ΜΠΑΝΙΟ – ΜΑΛΑΞΗ: το ζεστό μπάνιο και το «μασάζ» μπορεί να χαλαρώσει τους μύες των ποδιών
3. ΕΠΙΘΕΜΑΤΑ: ζεστά ή κρύα επιθέματα απαλύνουν τα ενοχλητικά αισθητικά ενοχλήματα.
4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ: οι τεχνικές διαλογισμού ή yoga μπορεί να διευκολύνουν τη γενική χαλάρωση και να κάνουν ευκολότερο τον νυκτερινό ύπνο.
5. «ΥΓΙΕΙΝΗ ΥΠΝΟΥ»: ήσυχο και άνετο περιβάλλον ύπνου, σταθερότητα στην ώρα κατάκλισης και έγερσης, αρκετός χρόνος ύπνου ώστε να ξεκουράζει επαρκώς.
• Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι η ΚΟΠΩΣΗ επιδεινώνει τα συμπτώματα.
• Η πλήξη, η ανία και η νύστα τις βραδινές ώρες επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
• Κρατηθείτε σε εγρήγορση το βράδυ.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων