Οι Εργαστηριακοί Γιατροί για το Νέο Σχέδιο νόμου για την Δημόσια ΠΦΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙKH ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΩΝ ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΩΝ ΠΑΘΟΛΟΓΟΑΝΑΤΟΜΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 56 (Μέγαρο Ερμής), ΑΘΗΝΑ 10678 τηλ.210 3304298, fax 3802219

Αθήνα 28-05-2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΦΥ

Η Ελλάδα είναι μία χώρα όπου μεταξύ των άλλων έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

· Έχει έντονο γεωγραφικό ανάγλυφο με πολλούς ορεινούς όγκους, δύσβατες περιοχές και δυσκολία επικοινωνίας μεταξύ των.

· Χιλιάδες μικρά νησιά πολλά εκ των οποίων είναι αραιοκατοικημένα, σε άγονες γραμμές, αρκετά εκ των οποίων είναι μεγάλης εθνικής σημασίας.

· Τον κύριο όγκο του πληθυσμού συγκεντρωμένο στα μεγάλα αστικά κέντρα με την επαρχία να πάσχει από κόσμο και να φυλλορροεί συνεχώς.

· Την ευλογία να έχει χιλιάδες ειδικευμένους και αξιόλογους γιατρούς (όπως και άλλους επιστήμονες) οι οποίοι είναι συγκεντρωμένοι και αυτοί στα μεγάλα αστικά κέντρα μαζί με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Θα περίμενε κανείς λοιπόν από μια κυβέρνηση, εν καιρώ κρίσης και οικονομικής δυσπραγίας:

· Να εκμεταλλευτεί την πληθώρα ειδικευμένων γιατρών του ιδιωτικού τομέα στις μεγάλες πόλεις και να οργανώσει ένα δίκτυο ΠΦΥ χρησιμοποιώντας όλο το προσφερόμενο ιατρικό δυναμικό

· Και στην επαρχία και στα νησιά, όπου οι ανάγκες είναι μεγάλες, να παρέμβει δυναμικά, με τους Γενικούς γιατρούς και τις ΤοΜΥ.

Όμως αγνοώντας τους ιατρικούς φορείς (ΠΙΣ και ΙΣ) και τις Επαγγελματικές και Επιστημονικές Ενώσεις του τόπου μας και έχοντας ως οδηγό τον Π.Ο.Υ. καθώς και συστήματα ΠΦΥ ξένων χωρών (Πορτογαλία, Ιταλία, Βρετανία κλπ) που όμως έχουν διαφορετική κατανομή πληθυσμών, έλλειψη ιατρικού δυναμικού και διαφορετική κουλτούρα, πρότεινε ένα σύστημα ΠΦΥ που όμως είναι αταίριαστο για τα ελληνικά δεδομένα.

Ας δούμε τις γενικές γραμμές που κινείται αυτό το σχέδιο Νόμου

· Προσπαθεί να «ανακαταλάβει τον χώρο» της δημόσιας υγείας στα μεγάλα κέντρα όπου αισθάνεται ότι έχει «ηττηθεί» από την «ιδιωτική πρωτοβουλία» .

· Για να το πετύχει αυτό προσπαθεί να «αναστήσει» τα παλιά κέντρα υγείας και τα πρώην ιατρεία του ΙΚΑ και να τα εμπλουτίσει με τις ΤοΜΥ.

· Έχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς τον Γενικό γιατρό (τον οποίο βαφτίζει οικογενειακό), μια νοσηλεύτρια, και μια επισκέπτρια.

· Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί η ομάδα να εμπλουτιστεί και με έναν παιδίατρο ή έναν καρδιολόγο μια μαία κλπ.

· Μέσα στο ιατρικό δυναμικό που θα χρησιμοποιήσει είναι και οι Συμβεβλημένοι γιατροί του ΕΟΠΥΥ στους οποίους όμως αλλάζει το καθεστώς της αμοιβής, του κατά πράξη και περίπτωση και τους μετατρέπει σε υπαλλήλους με αμοιβή ανάλογα με τον πληθυσμό που καλύπτουν (Ιταλικό μοντέλο).

· Οι στόχοι των κρατικών δομών υγείας είναι πολυποίκιλοι: άμεση παροχή υπηρεσιών υγείας, προληπτική παρακολούθηση του πληθυσμού, παρακολούθηση υγείας σε σχολεία, τόπους εργασίας, κοινωνικούς χώρους, εμβολιασμοί, παροχή υγείας στο σπίτι, φροντίδα ηλικιωμένων στο σπίτι, συμβουλευτική και υποστήριξη ατόμων και οικογενειών, παρακολούθηση χρόνιων νοσημάτων, φροντίδα ψυχικών νοσημάτων κλπ κλπ κλπ.

Στόχοι πραγματικά ωραίοι αλλά υπερβολικά φιλόδοξοι που για την πραγματοποίηση τους απαιτούν πολύ περισσότερο προσωπικό και πολύ υψηλότερες δαπάνες

· Ως προς το διαγνωστικό κομμάτι, θα δημιουργηθούν κεντρικά εργαστήρια όπου τα δείγματα θα αποστέλλονται από τις περιφερειακές μονάδες… (όπως περίπου επί εποχής ΙΚΑ για τις ορμόνες και τα αντισώματα μόνο…).

· Η οικονομική στήριξη θα είναι από τον… Κρατικό προϋπολογισμό.

Κατά την άποψή μας, το εν λόγω νομοσχέδιο έχει υπερφιλόδοξους στόχους με οργανωτικές ατέλειες και ελλιπή χρηματοδότηση που σύντομα θα έχει προβλήματα επιβίωσης αν δεν γίνουν άμεσα διορθωτικές αλλαγές

Και τούτο διότι:

1. Έρχεται να ανταγωνιστεί σε ένα χώρο (μεγάλα αστικά κέντρα) όπου οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι ιδιωτικές μονάδες (ατομικές και επιχειρήσεις) ΠΦΥ, είναι ποιοτικά πολύ ανώτερες αυτών που ευαγγελίζεται να προσφέρει το νέο Ν/Σ.

2. Το μοντέλο του «Γενικού οικογενειακού γιατρού» - τροχονόμου, που θα κατευθύνει τον ασθενή στο νοσοκομείο ή σε άλλον ειδικό γιατρό, όπου εφαρμόστηκε, απέτυχε και εγκαταλείπεται.

3. Η προσπάθεια της έξωθεν επιβολής του οικογενειακού γιατρού (χρησιμοποιώντας μάλιστα ως μέσον πίεσης, τον ΕΟΠΥΥ και τους συμβεβλημένους γιατρούς του), έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία που έχει μέχρι τώρα ο πολίτης να επιλέγει τον Παθολόγο του, τον Γυναικολόγο του, τον Παιδίατρό του, τον Καρδιολόγο του, τον Γαστρεντερολόγο του, ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

4. Ο υποχρεωτικός οικογενειακός γιατρός, με τον Γενικό γιατρό σε ρόλο ειδικού για όλες τις παθήσεις, ανάμεσα σε δεκάδες ειδικευμένους συναδέλφους του, έρχεται σε αντίθεση με την κουλτούρα του Έλληνα, ο οποίος εφ’ όσον έχει την δυνατότητα επιλογής (και την έχει), θα επιλέξει ανάλογα με το πρόβλημά του και τον ειδικό γιατρό που εμπιστεύεται.

5. Το ετήσιο κόστος, μας λέει ο Υπουργός, το έχει υπολογίσει περί τα 80 εκ. €, ( η ελληνική πραγματικότητα και η εμπειρία, μας διδάσκει ότι το πραγματικό κόστος ενός έργου είναι συνήθως τριπλάσιο του προϋπολογισθέντος), το οποίο και έχει εξασφαλίσει; για δύο χρόνια από το ΕΣΠΑ… και μετά; Τι; Από τον προϋπολογισμό; Ποιόν προϋπολογισμό; Αφού είναι κλειστός. Που θα βρεθούν οι πόροι; Μήπως από τους πόρους για τον ΕΟΠΥΥ (δηλαδή για τις εξετάσεις και τις επισκέψεις;)

Μέχρι το 2012 υπήρχε το ΙΚΑ και ορισμένα μικρότερα Ταμεία με τις δικές τους ιατρικές μονάδες, (τα δε υπόλοιπα είχαν απλές συμβάσεις με γιατρούς), την δαπάνη των οποίων κάλυπταν οι εισφορές υγείας των ασφαλισμένων.

Μετά το 2012 δημιουργήθηκε ο ΕΟΠΥΥ ως «αποκλειστικά αγοραστής υπηρεσιών υγείας», οπότε οι πόροι επαναλειτουργίας αυτών των μονάδων ΠΦΥ, δεν υπάρχουν πλέον.

Επομένως ένα τέτοιο εγχείρημα για να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπώς στα πόδια του θέλει πολλά λεφτά…. πάρα πολλά λεφτά, και η Ελλάδα δεν τα έχει… άλλες είναι οι ανάγκες της.

Αυτό που επίσης θέλουμε να καταγράψουμε είναι ότι σε αυτή την φάση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας, η εφαρμογή αυτού του μοντέλου δημόσιας ΠΦΥ στις γειτονιές των μεγάλων πόλεων, με επίκεντρο τους γενικούς οικογενειακούς γιατρούς έρχεται σε κάθετη ανταγωνιστική θέση με τον γιατρό και το εργαστήριο της γειτονιάς, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο δράσης των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, τα οποία πλήρως οργανωμένα με τις ασφαλιστικές εταιρίες και τα επιχειρηματικά πλάνα, ουδόλως επηρεάζονται, αντίθετα τους κάνει καλό διότι θα έρθει το Δημόσιο να ξεκαθαρίσει το τοπίο από τους «μικρούς και ενοχλητικούς».

Έτσι λοιπόν εάν ο κος Υπουργός θέλει να στηρίξει το μικρό (οικονομικά) ιατρείο και εργαστήριο, θα πρέπει ταυτόχρονα με την (σωστή στην σύλληψη) προσπάθεια δημιουργίας δημόσιας ΠΦΥ, να προβλέψει απαραίτητα και την λήψη μέτρων ελέγχου και συγκράτησης της ανεξέλεγκτης δραστηριότητας των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που επιχειρούν στην υγεία, αλλιώς θα είναι υπεύθυνος για την διάλυση και του υπάρχοντος υγιούς ιατρικού ιστού αλλά και της δημόσιας υγείας για την οποία αγωνίζεται.

Εν κατακλείδι πιστεύουμε ότι το σύστημα αυτό, έτσι όπως προτείνεται να διαμορφωθεί, στο συγκεκριμένο υγειονομικό και οικονομικό περιβάλλον, αφ’ ενός μεν δεν προσφέρει κάτι καινούργιο, αφ’ ετέρου δε σπαταλά πόρους που θα ήταν πολύ χρησιμότεροι σε άλλους τομείς της Υγείας.

Προτείνουμε στον Υπουργό προτού να καταθέσει αυτό το Νομοσχέδιο στην Βουλή, να ξεκινήσει άμεσα έναν εποικοδομητικό διάλογο και με τους Ελληνικούς φορείς υγείας, με στόχο την αναπροσαρμογή του προτεινόμενου δημόσιου συστήματος ΠΦΥ προς μία κατεύθυνση τέτοια, ώστε να είναι βιώσιμο και αφομοιώσιμο από την κοινωνία.

Κατά την δική μας άποψη, σε αυτή την δύσκολη οικονομική συγκυρία για την πατρίδα μας, θα πρέπει να οργανώσει τις ήδη υπάρχουσες ιδιωτικές μονάδες υγείας στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε ένα ευέλικτο και αποτελεσματικό δίκτυο, το οποίο θα παρέχει υπηρεσίες ΠΦΥ όχι μόνο στους ασφαλισμένους, αλλά θα παρέχει επίσης και πρόνοια προς τους οικονομικά αδύναμους και ανασφάλιστους πολίτες, χωρίς όμως να μπει στην διαδικασία κατασκευής και συντήρησης νέων δομών με προσλήψεις και περιττές για την περίσταση δαπάνες.

Στην επαρχία όμως και τα νησιά, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει, με όποιο οικονομικό κόστος, ένα εγχείρημα του τύπου ΤοΜΥ αλλά σε ποιο προσαρμοσμένες και ρεαλιστικές, οργανωτικά, βάσεις.

Για το ΔΣ

Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας

Σπύρος Κραμποβίτης Μαρία Καλαμάρη