Ο ρόλος της διαμεσολάβησης για την εξωδικαστική επίλυση διαφορών των ιατρικών υποθέσεων

Αξιότιμα μέλη, 

Είναι γεγονός ότι , κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν πολλαπλασιαστεί οι προσφυγές ασθενών και συγγενών αυτών ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων ( δικαιοσύνης) σε βάρος  συναδέλφων μας δια φερόμενες πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση του λειτουργήματος μας. Σε κάποιες περιπτώσεις οι αξιώσεις αυτές είναι δικαιολογημένες, σε κάποιες περιπτώσεις ωστόσο τυγχάνουν προϊόντα παρανοήσεων ή κι υπερβολών. Σε κάθε όμως περίπτωση  γεννάται μια εκατέρωθεν ψυχοφθόρα και χρονοβόρα κατάσταση η οποία κλονίζει την εν γένει σχέση εμπιστοσύνης του ασθενούς με τον ιατρικό θεσμό, περαιτέρω δε παράγει ανεπιθύμητες παρενέργειες άγοντας πολλούς συναδέλφους στην θωράκιση τους πίσω από την  καλουμένη «αμυντική ιατρική».

Διέξοδο σε αυτήν την σύγχρονη ανακύπτουσα προβληματική φαίνεται ότι μπορεί να προσφέρει ένας προσφάτως θεσμοθετημένος μηχανισμός : εκείνος της εξωδικαστικής διαμεσολαβήσεως. Πρόκειται δια μία σαφώς ειρηνικότερη και πιο συναινετική  διαδικασία η οποία παράγει ισοδύναμα αποτελέσματα με εκείνα των δικαστικών αποφάσεων πλην όμως διεξάγεται σε χώρο εκτός Δικαστηρίων και σε περιβάλλον άκρως εχέμυθο χωρίς κινδύνους δημοσιότητας. Η λειτουργία του θεσμού της Διαμεσολαβήσεως εναπόκειται στην πρωτοβουλία των εμπλεκομένων μερών: ένας  εκ των μερών, είτε ο ασθενής είτε ο Ιατρός απευθύνεται σε Διαπιστευμένο Διαμεσολαβητή αιτούμενος την πρόσκληση του έτερου μέρους σε Διαμεσολάβηση. Η κλήτευση αυτή μπορεί να γίνεται είτε προ της εγέρσεως της όποιας ένδικης ενέργειας ή κι εκκρεμούσης αυτής. Εφόσον το έτερο και κληθέν μέρος αποδεχθεί, η διαδικασία εξελίσσεται ενώπιον του Διαμεσολαβητή μέσω των πληρεξουσίων Δικηγόρων των μερών αλλά και με την άμεση και φυσική παρουσία των ιδίων των μερών. Ο Διαμεσολαβητής έχει συντονιστική και διευκολυντική αρμοδιότητα και όχι αποφασιστική . Άλλως ειπείν, δεν είναι εκείνος που θα εκδώσει απόφαση. Είναι τα μέρη εκείνα που καλούνται να συντάξουν την απόφαση τους εν είδει συμφωνητικού.ΣΧ

Η Διαμεσολάβηση δύναται να καταλήξει στην σύνταξη ενός πρακτικού επιλύσεως της διαφοράς. Ενδέχεται ωστόσο και να αποτύχει. Ωστόσο, στις περιπτώσεις εκείνες που αφορούν σε εμάς τους Ιατρούς διακρίνονται εκείνα τα χαρακτηριστικά που η υπαγωγή σε Διαμεσολάβηση της διαφοράς έχει αυξημένες πιθανότητες ευδοκιμήσεως. Και τούτο δια τους κατωτέρω κρισίμους λόγους: 1.  Οι ασθενείς – κατά κανόνα οι προσφεύγοντες- επιδιώκουν την ταχεία επίλυση της διαφοράς τους . 2. Αντιστρόφως, οι ιατροί – κατά κανόνα οι διωκόμενοι- επιθυμούμε την ταχεία κατάργηση της όποιας εκκρεμούσης σε βάρος μας διαφορά ( ενώ σε άλλες περιπτώσεις εννόμων σχέσεων ο οφειλέτης επιδιώκει την διαιώνιση, την αναβολή, την ματαίωση κι αποδυνάμωση της σε βάρος αξιώσεως του). 3. Έχει προκύψει εξ'ερεύνης  ότι ουκ ολίγες αξιώσεις ασθενών είχαν ως αιτία γεννήσεως όχι φερόμενο ιατρικό σφάλμα αλλά την ελλιπή ενημέρωση ή επικοινωνία με τον θεράποντα τους. Ως εκ τούτου υπάρχουν διαφορές οι οποίες λήγουν χωρίς καν την αξίωση περί χρηματικού ανταλλάγματος-αποζημιώσεως . 4.   Εκατέρωθεν τα μέρη – και δη εμείς οι ιατροί- δεν θα επιδιώκαμε την ευρεία δημοσιοποίηση μίας παρομοίας φύσεως διαφοράς. 5. Ενώ η επίλυση της διαφοράς δεν μπορεί να αποκλείσει πιθανή ποινική διαδικασία ωστόσο η ταχεία κι αίσια αστική επίλυση δύναται να έχει άμεσα κι ευνοϊκα αντανακλαστικά αποτελέσματα και στην εξέλιξη της ποινικής διώξεως. 

Σε όλα λοιπόν τα ανωτέρω η Διαμεσολάβηση δύναται να παράσχει: α. άμεση και ταχεία επίλυση χωρίς την υπαγωγή σε μακροχρόνιες και ψυχοφθόρες νομικές διαδικασίες β. η Διαμεσολάβηση μπορεί να προσφέρει την δυνατότητα της αποκατάστασης τυχόν ελλιπούς ή πλημμελούς επικοινωνίας η οποία, λόγω του φόρτου εργασίας μας και των στρεσσογόνων συνθηκών αστοχούμε να παράσχουμε. γ. Η Διαμεσολάβηση εξασφαλίζει το απόρρητο της διαφοράς δ. Η Διαμεσολάβηση μπορεί να εξασφαλίσει ευρύτερες λύσεις αποκατάστασης σε σχέση με μία δικαστική απόφαση. Ένεκα του λόγου τούτου, δίδονται περισσότερες δυνατότητες και πιθανότητες επιλύσεως.

Άρα, θα υποστηρίζαμε ευχερώς ότι η Διαμεσολάβηση αποτελεί ένα νέο νομικό εργαλείο ανακούφισης των ανεπιθύμητων μακροχρόνιων υποθέσεων οι οποίες μας προσθέτουν καθημερινώς περιττό άγχος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μας. Η Διαμεσολάβηση είναι επίσης εφαρμοστέα και σε άλλες περιπτώσεις ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος , όπως ενδεικτικά σε περίπτωση διαφωνίας με προμηθευτές ιατρικών προϊόντων ή σε περίπτωση διαφωνίας ως προς το ύψος αμοιβής. Εναπόκειται να επιλεγεί από τους κατά περίπτωση εμπλεκομένους ώστε να αποδειχθούν τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτής.

Ενόψει των ανωτέρω ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών αναγνωρίζοντας τη δυναμική και τις προοπτικές που παρουσιάζει στη χώρα μας η εναλλακτική επίλυση των διαφορών είναι ένας από τους είκοσι θεσμικούς φορείς που συνέταξαν τις δυνάμεις τους για την ίδρυση και τη λειτουργία του  Οργανισμού Προώθησης Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών (Ο.Π.Ε.Μ.Ε.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ 

ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ​Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Γ. ΠΑΤΟΥΛΗΣ ​  ΑΛΕΞ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ