Έχουμε να κάνουμε με τομάρια. Τι να ακούσω; Για σουβλάκια;

 medlabnews.gr

Έχουν τον πόνο και την οδύνη τους, αλλά καθημερινά γεμίζουν και με οργή και αγανάκτηση από τα όσα ακούνε στις συνομιλίες που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας. Ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών Θώμης και Χρύσας Πλακιά από την Καλαμπάκα, που χάθηκαν στο τρένο στα Τέμπη, μαζί με την ξαδέρφη τους Αναστασία Πλακιά, το αποτυπώνει εύγλωττα: "Τι να ακούσω; Για σουβλάκια; Για τράκες; Ήταν ανεύθυνοι, έχουμε να κάνουμε με τομάρια".

Ο κ. Δημήτρης Πλακιάς δεν μπορεί να κρύψει την οργή και τη θλίψη του- ακούγοντας μέσα στον βαρύ πόνο του- τις συνομιλίες του προσωπικού από το μοιραίο βράδυ του δυστυχήματος στα Τέμπη.

"Έχω θυμό... Τι να ακούσω; Για σουβλάκια; Για τράκες; Ήταν ανεύθυνοι, έχουμε να κάνουμε με τομάρια! Δεν ξέρουμε στην Ελλάδα τι γίνεται; Στην πιάτσα είμαστε..." λέει ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών από το Καστράκι Καλαμπάκας. Ένα από τα πιο τραγικά πρόσωπα της μοιραίας βραδιάς, αφού μέσα σε μια στιγμή έχασε τα δίδυμα κορίτσια του και την ανιψιά του.

Ως τώρα σιωπούσε, όμως οργισμένος πλέον από όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, δεν αντέχει και ξεσπά: "Αυτή τη στιγμή νιώθω οργή. Ξέρεις πού είμαι εγώ τώρα; Πάω στη Θεσσαλονίκη, στο διαμέρισμα να πάρω τα πράγματα από τα παιδάκια μου. Σε μισή ώρα θα πάω να φορτώσω πράγματα".

Στη συνέχεια επισημαίνει: "'Ετυχε σε μας, ήταν θέμα χρόνου. Τραβήξαμε εμείς τον λαχνό. Στην Ελλάδα ζούμε, δυστυχώς. Τρία παιδιά σε μια οικογένεια! Δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Τώρα θα το συνειδητοποιήσουμε. Σε μισή ώρα, που θα πάρουμε τα άψυχα... τα υλικά. Εγώ δεν ησυχάζω ούτε με φυλακές ούτε με τέτοια".

Οργή και αγανάκτηση από τους συγγενείς των θυμάτων: "Έχω αηδιάσει" Σχολιάζοντας τους διαλόγους της ντροπής που είδαν το φως της δημοσιότητας, ο αδερφός του Βασίλη Κωττά που έχασε τη ζωή του στο τρένο, λέει: "Έχω ακούσει πάρα πολλά και έχω αηδιάσει. Και ξέρω ότι δεν υπάρχει σωτηρία. H αλήθεια είναι ότι ξέρω ότι υπάρχει μια κακή οργάνωση στο όλο σύστημα οπότε δε μου έκανε καμία εντύπωση.

Μου φαίνεται τραγικό που οι ίδιοι που δουλεύουν στον ΟΣΕ, βγαίνουν έξω για να απεργήσουν για τα κακώς κείμενα που λίγο - πολύ, οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Από πάνω, από υψηλά στελέχη που υπάρχει απίστευτη διαφθορά, μέχρι το χαμηλότερο στέλεχος - μηχανοδηγό, που κάνει αυτά τα φακιρικά που ακούγονται".

Οι περισσότεροι τονίζουν πως δεν έμειναν άφωνοι ακούγοντας τις ασύλληπτες συνομιλίες ανάμεσα σε σταθμάρχες, κλειδούχους και χειριστές που κρατούσαν στα χέρια τους τόσες ανθρώπινες ζωές.

"Δεν πέφτω από τα σύννεφα, ξέρω πώς δουλεύει το σύστημα στην Ελλάδα. Θυμώνω με όλη την κατάσταση, όχι μόνο με αυτούς με όλους. Το έχω αποδεχτεί, στην Ελλάδα εντάξει το αποδέχεσαι, αν δεν το αποδεχτείς, θα σκάσεις δεν υπάρχει περίπτωση. Δηλαδή πριν από ένα χρόνο δεν έλεγαν τα ίδια αυτοί; Λέγανε κάτι άλλο; Δεν έτρωγαν σουβλάκια πριν ένα χρόνο, πριν δύο πριν τέσσερα, πριν πέντε, πριν 15 χρόνια, δεν τρώγανε σουβλάκια;" λέει συγγενής επιζώντων του μοιραίου δυστυχήματος.