Η Sanofi Genzyme Ανακοινώνει τα Αποτελέσματα Μελέτης για Θεραπεία της Νόσου Pompe

- Τα αποτελέσματα οδηγούν στην έναρξη πιλοτικής κλινικής μελέτης Φάσης 3 κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2016 -

Η  Sanofi και η παγκόσμια επιχειρησιακή της μονάδα εξειδικευμένης θεραπευτικής  Sanofi Genzyme, ανακοίνωσαν δεδομένα από τη μελέτη NEO1, μία κλινική μελέτη Φάσης 1/2 για την αξιολόγηση της υπό δοκιμή νέας  θεραπείας ενζυμικής υποκατάστασης neoGAA σε 24 ασθενείς με όψιμη έναρξη νόσου Pompe. Τα δεδομένα ασφάλειας και αποτελεσματικότητας της μελέτης παρουσιάστηκαν στο  WORLDSymposium 2016 στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και υποστηρίζουν την περαιτέρω ανάπτυξη της θεραπείας. Η Sanofi Genzyme σχεδιάζει να ξεκινήσει την εισαγωγή των ασθενών σε μια πιλοτική κλινική μελέτη Φάσης 3 για τη θεραπεία neoGAA το δεύτερο τρίμηνο του 2016.

Η νόσος Pompe είναι μια προοδευτική, εξουθενωτική και συχνά θανατηφόρα νευρομυϊκή ασθένεια που προκαλείται από τη γενετική ανεπάρκεια ή δυσλειτουργία του λυσοσωμικού ενζύμου της όξινης άλφα-γλυκοσιδάσης (GAA). Υπολογίζεται ότι 50.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με τη συγκεκριμένη νόσο. Οι ασθενείς συχνά χάνουν την ικανότητά τους να περπατήσουν και χρειάζονται αναπηρική καρέκλα για να κινηθούν. Επίσης, συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολία στην αναπνοή και μπορεί να χρειαστούν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής.

Σχεδιασμός της Μελέτης

Η NEO1 ήταν μια ανοιχτής σήμανσης, πολυκεντρική, πολυεθνική μελέτη, με αυξανόμενο δοσολογικό σχήμα, για την ασφάλεια, την ανοχ, την φαρμακοκινητική, την φαρμακοδυναμική και την αποτελεσματικότητα της υπό διερεύνηση θεραπείας neoGAA σε ασθενείς με όψιμη έναρξη νόσου Pompe που είτε λάμβαναν θεραπεία για πρώτη φορά είτε ήταν υπό θεραπεία με άλφα-γλυκοσιδάση.

Ενήλικες ασθενείς με ανεπάρκεια του ενζύμου όξινης άλφα-γλυκοσιδάσης που μπορούσαν να περπατήσουν για >=50 μέτρα ανεξάρτητοι, χωρίς διακοπή και είχαν  βιαίως εκπνεόμενη ζωτική χωρητικότητα σε όρθια θέση (FVC)  >=50% του προβλεπόμενου κατά την έναρξη, έλαβαν ενδοφλέβια έγχυση της θεραπείας neoGAA (5, 10 ή 20 mg/kg κάθε δεύτερη εβδομάδα) για 24 εβδομάδες. Στην ομάδα πρωτοθεραπευομένων, 9 στους 10 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία ολοκλήρωσαν τη μελέτη. Στην ομάδα των ασθενών που είχαν λάβει προηγούμενα θεραπεία, 12 από τους 14 ασθενείς που έλαβαν θεραπεία ολοκλήρωσαν τη μελέτη.

Δεδομένα Ασφαλείας

Η θεραπεία NeoGAA ήταν γενικά ασφαλής και καλά ανεκτή σε όλες τις δόσεις. Δεν υπήρξαν θάνατοι ή σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (SAEs) απειλητικές για τη ζωή. Ένας ασθενής παρουσίασε μία σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια σχετιζόμενη με το φάρμακο της μελέτης. Εμφάνισε αναπνευστική δυσχέρεια και δυσφορία στο στήθος και διέκοψε τη θεραπεία. Δύο επιπλέον ασθενείς απέσυραν την συγκατάθεσή τους για λόγους που δεν συνδέονταν με ανεπιθύμητη ενέργεια. Συνολικά, 8 από τους 10 ασθενείς (80,0%) στην ομάδα των πρωτοθεραπευομένων και 12 από τους 14 ασθενείς (85,7%) που είχαν λάβει προηγούμενα θεραπεία, είχαν τουλάχιστον μία ανεπιθύμητη ενέργεια που εμφανίστηκε λόγω της θεραπείας κατά τη διάρκεια της μελέτης. Η πλειοψηφία των ανεπιθύμητων ενεργειών λόγω της θεραπείας ήταν μη σοβαρές, ήπιες έως μέτριας έντασης και αξιολογήθηκαν ως μη σχετιζόμενες με το φάρμακο της μελέτης. Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες λόγω της θεραπείας, που θεωρήθηκαν ότι σχετίζονται με το φάρμακο της μελέτης, ήταν η μυαλγία ή ο μυϊκός πόνος (7 ενέργειες σε 2 ασθενείς), η κεφαλαλγία (3 ανεπιθύμητες ενέργειες σε 2 ασθενείς) και η κόπωση (3 ανεπιθύμητες ενέργειες σε 3 ασθενείς).

Υπό Διερεύνηση Αποτελεσματικότητα

Δεν διαπιστώθηκε σαφής συσχέτιση ανταπόκρισης μεταξύ των δοσολογικών επιπέδων ή  των ομάδων θεραπείας. Στην υψηλότερη δόση που ελέγχθηκε, τα 20 mg/kg, που είναι η δόση που θα χρησιμοποιηθεί στην κλινική μελέτη Φάσης 3, το προβλεπόμενο ποσοστό FVC, η μέγιστη πίεση εκπνοής (MEP) και η μέγιστη εισπνευστική πίεση  (MIP) αυξήθηκαν κατά μέσο (± SD) 6,2 ± 3,2%, 12,0 ± 4,1%, και 7,9 ± 15,7%, αντίστοιχα, από την έναρξη της θεραπείας έως την εβδομάδα 25 σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς. Οι αντίστοιχες αλλαγές σε ασθενείς που είχαν λάβει προηγούμενα θεραπεία ήταν 1,4 ± 5,7%, 6,0 ± 21,8% και -0,2 ± 6,9%. Μετά από 24 εβδομάδες θεραπείας με τη δόση των 20 mg/kg, το τεστ των 6 λεπτών βάδισης αυξήθηκε κατά 24,3 ± 23,0 μέτρα σε πρωτοθεραπευόμενους ασθενείς και μειώθηκε κατά 6,2 ± 64,3 μέτρα σε ασθενείς με εμπειρία θεραπείας.

«Η αξιολόγηση της αναπνευστικής λειτουργίας είναι σημαντικός κλινικός δείκτης για τους ασθενείς με νόσο Pompe», δήλωσε η Loren D.M. Pena, MD, PhD, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Duke University School of Medicine και συντονίστρια ερευνήτρια  της μελέτης. «Η θετική τάση των υπό διερεύνηση δεδομένων και στα τρία αναπνευστικά τελικά σημεία -προβλεπόμενο ποσοστό FVC, MEP και MIP- υποδηλώνει τη βελτίωση ή τη σταθεροποίηση της πνευμονικής λειτουργίας σε ασθενείς με όψιμης έναρξης νόσο Pompe. Αυτό, σε συνδυασμό με τα δεδομένα ασφαλείας, υποδεικνύουν τις δυνατότητες για περαιτέρω ανάπτυξη της θεραπείας neoGAA.»

«Η Sanofi Genzyme έχει  επενδύσει επί μακρόν  στην έρευνα με σκοπό την περαιτέρω κατανόηση της νόσου Pompe και την ανάπτυξη εξελιγμένων θεραπευτικών επιλογών», δήλωσε ο Jorge Insuasty, Head of Global Development.

«Το προφίλ ασφάλειας και η υπό διερεύνηση αποτελεσματικότητα της μέχρι τώρα κλινικής εμπειρίας της θεραπείας neoGAA μας ενθαρρύνουν να προχωρήσουμε σε κλινική μελέτη Φάσης 3 αργότερα μέσα στο έτος».

Σχετικά με τη θεραπεία neoGAA

Η NeoGAA είναι μία ελεγχόμενη δεύτερης γενιάς θεραπεία υποκατάστασης του ενζύμου της άλφα-γλυκοσιδάσης που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τη βελτίωση της στόχευσης των υποδοχέων και  πρόσληψης του ενζύμου μέσω της μεγαλύτερης συγγένειας  με τους υποδοχείς Μ6Ρ στα μυϊκά κύτταρα, με στόχο την ενίσχυση της κάθαρσης του γλυκογόνου και τη βελτίωση της κλινικής αποτελεσματικότητας που επιτυγχάνεται με την άλφα-γλυκοσιδάση. Σε προκλινικές μελέτες, η θεραπεία neoGAA κατέδειξε περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη ισχύ από την άλφα-γλυκοσιδάση στη μείωση στη μείωση του γλυκογόνου στους ιστούς σε σύγκριση με την άλφα-γλυκοσιδάση. Σε μοντέλο νόσου Pompe σε ποντικούς, η θεραπεία neoGAA μείωσε τα ανάλογα επίπεδα του υποστρώματος στο ένα πέμπτο της δόσης της άλφα-γλυκοσιδάσης. Η κλινική σημασία αυτών των δεδομένων απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.