Η αξιοποίηση της τεχνολογίας στην Υγεία - 2nd MedTech Conference

«Η αξιοποίηση της τεχνολογίας στην Υγεία»

Με επιτυχία ξεκίνησαν οι εργασίες του 2^nd MedTech Conference που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Ιατρικών και Βιοτεχνολογικών Προϊόντων, από την Ethos Events σε συνεργασία με την ιστοσελίδα virus.com.gr και το περιοδικό Pharma & Health Magazine, στο Συνεδριακό Κέντρο της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τους χαιρετισμούς θεσμικών εκπροσώπων.

Ιωάννης Καραφύλλης, Supply Chain and Procurement expert

Η ψήφιση του νόμου 4412/2016 για τις δημόσιες συμβάσεις, ο οποίος ενσωμάτωσε και τις ευρωπαϊκές οδηγίες 24 και 25/2014 στο εθνικό μας δίκαιο, θεωρήθηκε ως ένα εμπόδιο για την λειτουργία των νοσοκομείων και του χώρου της υγείας γενικότερα. Παρουσιάστηκε ως μια τεράστια δυσκολία για τις επιχειρήσεις ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού. Η αλήθεια όμως είναι ακριβώς η αντίθετη. «Ο ν.4412/2016 προβλέπει την απόκτηση καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών, τα οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης για την ελληνική επιχειρηματικότητα και την οικονομία. Επίσης, με το ν.4412 οι αναθέτουσες αρχές θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζουν τους οικονομικούς φορείς ισότιμα και χωρίς διακρίσεις και να ενεργούν με διαφάνεια, τηρώντας την αρχή της αναλογικότητας, της αμοιβαίας αναγνώρισης, της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, της προστασίας των δικαιωμάτων των ιδιωτών, της ελευθερίας του ανταγωνισμού και της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης».

Η διενέργεια διαγωνισμών από την ΕΠΥ και τα νοσοκομεία, με βάση το νέο νόμο και την ηλεκτρονική διαδικασία μέσω του ΕΣΗΔΗΣ, θα βοηθούσε τη βιομηχανία και τις εταιρείες του χώρου της υγείας, και όχι μόνο, να κατανοήσουν πλήρως τις απαιτήσεις της νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας και θα τους έδινε την δυνατότητα να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών που αναζητούν ποιοτικό και οικονομικό ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και να κερδίσουν κάποιους από αυτούς. Αυτό θα πιστοποιούσε ότι είναι πανέτοιμες να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τα νέα δεδομένα και θα μπορούσε να τις κάνει να προσφέρουν στην ανάπτυξη της Ελλάδος, στην εθνική οικονομία και το ΑΕΠ της χώρας μας.

«Ο δρόμος για τις εξαγωγές δεν είναι εύκολος. Είναι όμως γνωστός και πλέον προσιτός για όσους πραγματικά το επιθυμούν. Πρέπει να είναι μέρος της στρατηγικής που θα ακολουθήσουν οι ελληνικές εταιρείες του χώρου της υγείας για την αύξηση του μεριδίου τους στην ευρωπαϊκή αγορά, την εξωστρέφεια τους, την ανάπτυξη νέων/ καινοτόμων προϊόντων, την διείσδυση σε νέες αγορές, την επιχειρησιακή και τη χρηματοοικονομική τους βελτίωση και ταυτόχρονα θα ενισχύσει την αξιοπιστία τους».

Παύλος Αρναούτης, Πρόεδρος, Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ιατρικών & Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ)

Από διάφορες μελέτες έχει αποδειχθεί ότι ο μόνος τρόπος να μειωθούν μακροπρόθεσμα οι συνολικές  δαπάνες για την Υγεία,  διατηρώντας τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο περίθαλψης, είναι η επένδυση στην παρεχόμενη Συνολική Αξία. Αυτό προσπαθεί να κάνει και η οδηγία 2014/24 της Ευρωπαϊκής Ένωσης: να στρέψει δηλαδή τις δημόσιες προμήθειες όλων των κρατών-μελών προς την Ποιότητα και την παρεχόμενη Αξία, παροτρύνοντας τις Δημόσιες Αναθέτουσες Αρχές να μην περιορίζονται στην χρήση της χαμηλότερης τιμής ως μοναδικού κριτηρίου επιλογής. Ο περιβόητος νόμος 4412 για τις δημόσιες προμήθειες, ωστόσο, αφήνει το περιθώριο στους φορείς να χρησιμοποιούν ως κριτήριο επιλογής για την κατακύρωση, την τιμή και μόνο, με αποτέλεσμα όλοι να σπεύσουν να προκηρύξουν διαγωνισμούς με αποκλειστικό κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή. «Έτσι, θα συνεχίσουμε να σπαταλάμε τα λεφτά του δύσμοιρου πλέον Έλληνα φορολογούμενου και βεβαίως αποτελεσματικό Σύστημα Περίθαλψης δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ποτέ».

Σε συνάρτηση με τα ανωτέρω, θα πρέπει να επισημανθεί πως η διαχείριση της Ιατρικής Τεχνολογίας προϋποθέτει πρώτα την Αξιολόγησή της. Μόνο έτσι οι φορείς θα μπορέσουν να επιλέξουν τις καλύτερες εφαρμογές, αποφεύγοντας τις τεράστιες σπατάλες που προκαλεί η άναρχη και απρογραμμάτιστη υιοθέτηση τεχνολογιών μεγάλου κόστους και αμφιβόλου αξίας. «Πρέπει πάντα να έχουμε στον νου μας ότι η εισαγωγή της καινοτομίας στην Ιατρική Τεχνολογία, δεν αποτελεί ένα ακόμη  συντελεστή κόστους, αλλά μια επένδυση της οποίας η απόδοση θα αποτελέσει τα θεμέλια ενός αποτελεσματικού, αποδοτικού, ανθεκτικού αλλά κυρίως βιώσιμου Συστήματος Περίθαλψης».

Κωνσταντίνος Μπαργιώτας, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Βουλευτής Λάρισας, Υπεύθυνος Τομέα Υγείας, ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Συζητώντας ακόμη και σήμερα ως αίτημα την διαφάνεια και τις ίσες ευκαιρίες με την ενσωμάτωση π.χ. της ευρωπαϊκής οδηγίας για τις προμήθειες, χάνουμε για μια ακόμη φορά την ουσία που είναι ο εξορθολογισμός, η ανάλυση των αναγκών και ο σχεδιασμός με βάση αυτές.

Η σημαντικότερη παράμετρος που συνήθως παρακάμπτεται σε τέτοιες συζητήσεις είναι η αυτή της ποιότητας της νοσηλείας και της ασφάλειας των ασθενών. «Η χρήση τεχνολογίας και η εισαγωγή καινοτομίας δεν είναι απαραίτητα προς το συμφέρον των ασθενών. Η κατάχρηση και η πλημμελής χρήση μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα».

Την δεκαετία του 2000 η Ελλάδα έζησε μια έκρηξη και στον τομέα της τεχνολογίας.  Η σπατάλη πόρων, υλικών και ανθρώπινων, σε ένα σύστημα που είχε μάθει να σπαταλά είναι γνωστή και για τα μεγέθη της δεκαετίας που διανύουμε σημαντική, ακόμα και σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις χθες εγκαταστάθηκε σε μια πόλη 45.000 κάτοικων ένας ακόμη μαγνητικός, ενώ υπάρχουν ήδη τρεις, μόνο και μόνο επειδή υπήρχαν χρήματα στο ΕΣΠΑ. Την ίδια στιγμή, το δημόσιο σύστημα που ασθμαίνει καθυστερεί να εγκαταστήσει τα καινούρια ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα - δωρεά του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος, παρόλο που η αντιμετώπιση του καρκίνου αποτελεί μια μαύρη τρυπά στο ΕΣΥ και η φαρμακευτική δαπάνη εξακοντίζεται με βασική παράμετρο τα σχετικά φάρμακα. «Είναι φυσικό. Δεν υπάρχει εθνική πολιτική για τον καρκίνο. Πρακτικά, δεν υπάρχει εθνική πολιτική για την ιατρική τεχνολογία. Το δυστύχημα είναι πως δεν υπάρχει καν κουλτούρα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και οργάνωσης. Οι πολιτικές ανακυκλώνονται σε μεγαλοστομίες και εξαγγελίες που ξεχνιούνται».

Με το μέλλον να είναι οικονομικά ζοφερό, η έλλειψη σχεδιασμού και ιεράρχησης φέρνει ένα νέο κίνδυνο: αυτόν της αποεπένδυσης και της τεχνολογικής καθυστέρησης, καθώς η «παχιά αγελάδα» του δημόσιου κορβανά απεβίωσε οριστικά και η εισαγωγή τεχνολογίας μοιάζει εξαιρετικά δύσκολη, τουλάχιστον σε κλίμακα που να αφορά το σύνολο των ασφαλισμένων. «Για την επόμενη δεκαετία το στοίχημα είναι – νομίζω – να συντηρήσουμε ό,τι τουλάχιστον είναι απολύτως απαραίτητο και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να εισάγουμε καινοτομία».

Κωνσταντίνος Καταβάτης, Δικηγόρος, Νομικός Σύμβουλος, Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ιατρικών & Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ)

Το προηγούμενο καθεστώς (Π.Δ. 60/2007, 118/2007) για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών καταργήθηκε από 8.8.2016, εκτός από το Ν. 3886/2010 ο οποίος καταργείται από 1.1.2017. Με το νέο νόμο 4412/2016 ενοποιούνται οι ρυθμίσεις για όλες τις συμβάσεις, καθώς και οι διαδικασίες σύναψής τους, ανεξαρτήτως αξίας. Υπάρχει ωστόσο μία αντίφαση η οποία έγκειται στο γεγονός ότι ο νόμος διακρίνει σε συμβάσεις άνω των ορίων (209.000 € και άνω – Μη Κεντρικές Κυβερνητικές Αρχές / 135.000 € - Κεντρικές Κυβερνητικές Αρχές) και σε συμβάσεις κάτω των ορίων (μέχρι 60.000 €). «Η διάκριση αφορά αποκλειστικά και μόνο στο καθεστώς των ενστάσεων».

Στα θετικά του νομοθετήματος για τις συμβάσεις άνω των ορίων είναι η μείωση του αριθμού των δημοσιεύσεων των διακηρύξεων, καθώς «καταργούνται όλες οι δημοσιεύσεις στον ημερήσιο τύπο και οι σχετικές επιβαρύνσεις στους προμηθευτές». Στα θετικά ως ένα σημείο είναι επίσης η δυνατότητα με την οποία παρέχεται στον προμηθευτή να διευκρινίσει ασάφειες, αλλά όχι για να συμπληρώσει δικαιολογητικά κ.λπ. Προς τα θετικά είναι και η πιο ελαστική δυνατότητα τροποποίησης της σύμβασης η οποία παρέχεται.

Στις καινοτομίες του νόμου είναι η αντικατάσταση των υπεύθυνων δηλώσεων του Ν. 1599/1986 από το Ευρωπαϊκό Έγγραφο Σύμβασης, στο οποίο ενσωματώνονται πλέον και όλες οι δηλώσεις που απαιτούνται για την εκπλήρωση των κριτηρίων επιλογής.

Το σημείο στο οποίο θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα είναι οι μεταβολές για την ανάδειξη αναδόχου. «Η διαφορά με το προηγούμενο καθεστώς αφορά στο πρακτικό που θα βγάζει η Επιτροπή και το οποίο δεν φαίνεται από το νόμο να επικυρώνεται παρά μόνο στο τελικό στάδιο. Μόνο τότε θα υπάρχει δυνατότητα για προδικαστική προσφυγή ή ασφαλιστικά μέτρα. Συνεπώς, η «τύχη» των ενστάσεων πρακτικά μένει στον αέρα μέχρι τότε, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί μια τεράστια γραφειοκρατία».

Για τις συμβάσεις από 20.000 € έως 60.000 € χωρίς Φ.Π.Α., (κάτω των ορίων) προβλέπεται συνοπτικός διαγωνισμός, ενώ για τις συμβάσεις κάτω των 20.000 € χωρίς Φ.Π.Α. (κάτω των ορίων) προβλέπεται απευθείας ανάθεση.

Αναφορικά με τα ένδικα βοηθήματα (δικαστική προστασία από 1.1.2017), για τις συμβάσεις 60.000 € και άνω χωρίς Φ.Π.Α. προβλέπεται: α) προδικαστική προσφυγή, β) ασφαλιστικά μέτρα (αίτηση αναστολής). «Με το νέο νόμο ενοποιούνται οι σχετικές διαδικασίες και θα εκδίδεται πάντα απόφαση. Συνεπώς πρόκειται για ένα πιο αποφασιστικό στάδιο σε σχέση με το παρελθόν». Αντίστοιχα, για τις συμβάσεις 60.000 € και κάτω, προβλέπεται ένσταση επί διαγωνισμών αξίας κάτω των 60.000 €, χωρίς Φ.Π.Α.