Δεν γυρίζω πίσω χωρίς τον Δημήτρη.....

Ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος, συνορειβάτης του Δημήτρη Κωνσταντίνου που άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή στις Άνδεις στις 14 Ιανουαρίου, ανέβασε στον λογαριασμό του στο facebook κείμενο, στο οποίο καταγγέλλει ότι άλλοι ορειβάτες, μέλη διεθνών αποστολών, αγνόησαν τις εκκλήσεις του για βοήθεια. 

Στις 14 Ιανουαρίου 2018 στις 3.30μμ ο συνορειβάτης μου Δημήτριος Κωνσταντίνου άφησε την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από καρδιακή ανακοπή, στα 6.900m κάτω από την κορυφή του όρους Aconcagua των Άνδεων.

Αυτά που γράφουν τα ξένα site περι νοσοκομείου και βοήθειας από μέλη άλλων αποστολών είναι ψευδέστατα.

Προσπαθούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι παρόντες στο περιστατικό ήταν τουλάχιστον 10-12 ακόμα ορειβάτες μέλη των διεθνών αποστολών Aconcagua Vision και Inca Expeditiones με οδηγούς βουνού UIAGM οι οποίοι παρά τις εκκλήσεις μου για βοήθεια, λόγω της επερχόμενης κακοκαιρίας, μας αγνόησαν παντελώς. Παρέμεινα μόνος μου με τον Δημήτρη κάνοντας του ΚΑΡΠΑ για περίπου 20 λεπτά αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στη συνέχεια προσπάθησα να τον μεταφέρω χαμηλότερα καταναλώνοντας πολλές δυνάμεις, αλλά ήταν αδύνατον σε αυτό το υψόμετρο.


Όταν άφησα τον Δημήτρη τους πρόλαβα στην κατάβαση να ψάχνουν μέσα στην ομίχλη την διαδρομή για το Camp Cholera όπου είχαν στήσει τα αντίσκηνα τους και τους διόρθωσα καθώς είχα καταγράψει την πορεία της ανόδου με το GPS. Από εκεί συνέχισα μόνος την κατάβαση ως το Camp Nido Condores (5.600m) όπου επιβεβαίωσα το συμβάν στους Rangers και την αστυνομία βουνού οι οποίοι είχαν ήδη ενημερωθεί.

Η σωρός του Δημήτρη είναι ακόμα στα 6.900m. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Μεντόζα και χαίρω Άκρας Υγείας, πολύ καλά εγκλιματισμένος και έτοιμος να ξανά ανέβω στην κορυφή συμμετέχοντας στην ομάδα διακομιδής και κατάβασης της σωρού από το βουνό.

Θέλω να ευχαριστήσω τους υπεύθυνους της Ελληνικής Πρεσβείας στο Bouenos Aires, την ΕΟΟΑ και το ΣΕΟΒ που κάνουν σημαντική προσπάθεια ώστε να μπορέσω να συμμετέχω στην επιχείρηση διακομιδής της σωρού του φίλου και συνορειβάτη μου Δ.Κωνσταντίνου από τα 6.900m στα 5.600m όπου είναι το υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ελικόπτερο, κάτι το οποίο μου αρνούνται οι αρχές της Αργεντινής. Είναι η ελάχιστη ηθική προσφορά τόσο για μένα όσο και για την οικογένεια του εκλιπόντος.

Βρίσκομαι στη Μεντόζα πολύ καλά εγκλιματισμένος και έτοιμος να ανέβω ξανά στην κορυφή. Έχω επιχειρήσει σε βουνά 2.000m υψηλότερα από την κορυφή των Άνδεων (Everest 8.848m, ChoOyu 8.201m, Daulagiri 8.167m, Sishapangma 8.046m) και επί επτά χρόνια ήμουν εκπαιδευτής της ΕΜΑΚ στο χειμερινό βουνό και τη διάσωση.

Για περισσότερα από 10 χρόνια ο Δημήτρης Κωνσταντίνου και η σύζυγός του Ασπασία με τίμησαν με την επιλογή τους να συμμετέχουν σε ορειβατικές αποστολές όπως στο Mont Blanc, το Kilimanjaro, το Ararat, το Monte Roza, το Elbrus κ.α.

Θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος και θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να απαλύνω τον πόνο της απώλειας του αγαπημένου τους. Στη μνήμη του Δημήτρη παραθέτώ ένα μικρό video από την προσπάθεια του στις Άνδεις.

Π.Κοτρωνάρος, Mentoza, Argentina. (Facebook)