Οικογενειακός γιατρός με το… ζόρι και χωρίς γιατρούς

Η προκήρυξη προσωπικού των Τ.ΟΜ.Υ., η επανάληψη της πρόσκλησης ενδιαφέροντος για συμβάσεις οικογενειακών γιατρών και ΕΟΠΥΥ, το περιεχόμενο των συμβάσεων, η πρόσκληση των πολιτών για υποχρεωτική εγγραφή σε οικογενειακό γιατρό, η στασιμότητα της διαπραγμάτευσης των συλλογικών συμβάσεων των γιατρών των υπόλοιπων ειδικοτήτων, αλλά και ο «ψαλιδισμένος» Κανονισμός Παροχών (Ε.Κ.Π.Υ.) του ΕΟΠΥΥ, σηματοδοτούν σήμερα την πορεία προς εφαρμογή του νέου Πρωτοβάθμιου Συστήματος Υγείας.

Ένα σύστημα που ήδη έχουν απορρίψει οι λειτουργοί υγείας και στο μέλλον προφανώς θα απορρίψουν και οι πολίτες, μόλις διαπιστώσουν τις ανεπάρκειές του, αλλά και τις υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας που θα παρέχει.

Από τη μια μεριά θα λειτουργεί ένα σύστημα μετακινούμενων γιατρών πέντε ταχυτήτων, όσον αφορά στις εργασιακές τους σχέσεις, και από την άλλη πολίτες που θα τρέχουν εναγωνίως να κάνουν εγγραφή σε οικογενειακό γιατρό, αλλά δεν θα βρίσκουν. Και όλα αυτά θα θυμίζουν έναν «περιφερόμενο θίασο»!

Μια Τ.ΟΜ.Υ. λειτουργεί στην περιοχή μας και ο σχεδιασμός προβλέπει πενήντα Παθολόγους ή Γενικής Ιατρικής συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ ως οικογενειακοί, μόνο για την πόλη της Λάρισας, αφήνοντας την περιφέρεια στο έλεος των υποστελεχωμένων Κέντρων Υγείας.

Το σύστημα των παραπομπών που θα ισχύσει πλήρως από 1-1-2019, σαφώς και θα αυξήσει κατά πολύ τους χρόνους αναμονής για εξέταση από γιατρό άλλης ειδικότητας, διενέργειας εργαστηριακών εξετάσεων και εισαγωγής σε νοσοκομείο, τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση των επιπλοκών, την επιδείνωση της βαρύτητας των ασθενών, αλλά και την αύξηση των θανάτων.

Οι όροι των συμβάσεων των οικογενειακών γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από κανένα γιατρό, που του έχει απομείνει έστω και ίχνος αξιοπρέπειας. Οι όροι αυτοί θα ήταν απορριπτέοι, όχι μόνο σε αφρικανικές χώρες, αλλά και σε αυτές που διοικούνται από ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Το χάσμα απόψεων μεταξύ υπ. Υγείας και ΠΙΣ, όσον αφορά στις συμβάσεις των γιατρών άλλων ειδικοτήτων, τείνει πλέον να παγιωθεί, με τον ασθενή να βάζει σύντομα ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη του, σε κάθε αναζήτηση αξιοπρεπούς και ποιοτικής υπηρεσίας υγείας.

Οι νέες μειωμένες παροχές του ΕΟΠΥΥ σε αναλώσιμα για τους χρόνιους ασθενείς, σε κουτσουρεμένα νοσήλια ιδιαίτερα στα Κέντρα Αποκατάστασης, σε ορισμένα επιδόματα τοκετού, στο όνομα της αύξησης των μνημονιακών πλεονασμάτων και όχι του εξορθολογισμού των δαπανών, είναι ήδη μπροστά μας.

Αλήθεια, ποιος κυβερνητικός αρμόδιος μπορεί να υπερηφανεύεται και να κομπορρημονεί γι’ αυτή την κατάντια της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης; Αξίζει ο λαός μας τέτοιες απαξιωτικές πολιτικές υγείας;


eleftheria.gr
Από τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο

* Ο Κων/νος Γιαννακόπουλος είναι πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας και Α’ αντιπρόεδρος στον Π.Ι.Σ.