Υπάρχουν και Έλληνες ερευνητές που δημοσιεύουν εργασίες ανά πέντε ημέρες

Αν ένας επιστήμονας θέλει να πάει μπροστά, χρειάζεται να κάνει επιστημονικές δημοσιεύσεις. Μόνο που μερικοί επιστήμονες το...παρακάνουν, φθάνοντας στο σημείο να έχουν στο ενεργητικό τους μέσα στον χρόνο κατά μέσο όρο τουλάχιστον μια επιστημονική δημοσίευση κάθε πέντε μέρες.

Αυτό αποκαλύπτει μια νέα διεθνής μελέτη, με επικεφαλής έναν διακεκριμένο Έλληνα επιστήμονα της διασποράς, τον καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας Γιάννη Ιωαννίδη. Ανάμεσα στους υπερπαραγωγικούς επιστήμονες, υπάρχουν και αρκετοί Έλληνες, που εργάζονται τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Η ανάλυση της online βάσης επιστημονικών δημοσιεύσεων Scopus για την περίοδο 2000-2016 έφερε στο φως περισσότερους από 9.000 επιστήμονες από διάφορες χώρες, οι οποίοι έχουν κάνει πάνω από 72 δημοσιεύσεις μέσα στην ίδια χρονιά, δηλαδή πάνω από μία ανά πενθήμερο - και αυτός ο αριθμός μετράει μόνο τις πλήρεις εργασίες (εξαιρώντας άρθρα σύνταξης, βραχέα άρθρα γνώμης, σχόλια πάνω σε εργασίες άλλων και περιλήψεις σε συνέδρια).

Η μεγάλη πλειονότητα των υπερπαραγωγικών συγγραφέων (7.888 ή το 86%) αφορά το πεδίο της Φυσικής, ιδίως της φυσικής υψηλών ενεργειών και της σωματιδιακής φυσικής, όπου συχνά γίνονται δημοσιεύσεις από μεγάλες κοινοπραξίες ερευνητών. Για παράδειγμα, σε μια δημοσίευση του CERN μπορεί να συμμετέχουν πάνω από 1.000 επιστήμονες.

Αν -λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας της Φυσικής- αποκλεισθούν οι φυσικοί, καθώς και ένας αριθμός κινεζικών και κορεατικών ονομάτων επιστημόνων, για τους οποίους υπάρχουν αμφιβολίες γύρω από την ταυτότητά τους, μένουν 265 βεβαιωμένοι υπερπαραγωγικοί επιστήμονες για την περίοδο 2000-2016. Ο αριθμός ανά χρονιά εμφανίζει αύξηση κατά περίπου 20 φορές από το 2000 μέχρι το 2016 (προς σύγκριση, μέσα στην ίδια περίοδο ο συνολικός αριθμός των συγγραφέων επιστημονικών δημοσιεύσεων έχει αυξηθεί κατά μόνο δυόμιση περίπου φορές).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γ.Ιωαννίδη, έστειλαν επιστολές στους υπερπαραγωγικούς επιστήμονες και τους ζήτησαν να εξηγήσουν το μυστικό τους. Σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσαν οι ίδιοι, η υπερπαραγωγικότητά τους οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων: σκληρή δουλειά, αγάπη για την έρευνα, καθοδήγηση πολλών νέων ερευνητών, διεύθυνση μίας ή περισσότερων ερευνητικών ομάδων, εκτενείς συνεργασίες με άλλους ερευνητές, έρευνα πάνω όχι σε ένα αλλά σε πολλά πεδία, διαθεσιμότητα μεγάλων υποδομών και δεδομένων, προσωπικές αξίες όπως η γενναιοδωρία και η αλληλεγγύη και ύπνος μόνο λίγες ώρες κάθε βράδυ.

Περίπου οι μισοί υπερπαραγωγικοί ερευνητές βρίσκονται στον τομέα των βιοϊατρικών ερευνών. Από άποψη ακαδημαϊκών/ερευνητικών φορέων, τους περισσότερους υπερπαραγωγικούς ερευνητές (εννέα) εμφανίζει το Πανεπιστήμιο Έρασμος στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας.

ΑΠΕ