Πλήρωσε με 41500 ευρώ την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας

Ακριβά πλήρωσε εταιρεία την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας, όταν πρότεινε εικονική απόλυση σε εργαζόμενο και συνέχιση της εργασίας χωρίς ασφάλιση. Ο Αρειος Πάγος του επιδίκασε 41.500 ευρώ και τον δικαίωσε κάνοντας στην ουσία δεκτή και τη σχετική απόφαση του εφετείου.

Τον Απρίλιο του 2008 ο εργαζόμενος που προσέφυγε στη συνέχεια στη Δικαιοσύνη, προσλήφθηκε σε αναψυκτήριο-εστιατόριο, αρχικά με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και 14 μήνες μετά καταρτίστηκε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης και πενθήμερης εργασίας.

Τέσσερεις μήνες αργότερα, υπό την απειλή της απόλυσης, ο εργαζόμενος αναγκάστηκε να υπογράψει νέα σύμβαση εκ περιτροπής εργασίας 16 ημερών τον μήνα, ενώ στην πραγματικότητα εργαζόταν με καθεστώς πλήρους απασχόλησης.

Υπό το καθεστώς της κυκλικής απασχόλησης, θεωρητικά, και της πλήρους απασχόλησης, στην πράξη, ο εργαζόμενος τον Σεπτέμβριο του 2011 απολύθηκε χωρίς την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης.

Η εργοδότρια εταιρεία, όπως αναφέρεται και στην απόφαση του Αρείου Πάγου, ζήτησε από τον εργαζόμενο να αποδεχθεί η απόλυσή του να γίνει εικονικά, και παράλληλα να συνεχίσει να εργάζεται χωρίς ασφάλιση.

Ο εργαζόμενος προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας διεκδικώντας όλες τις εργασιακές του αξιώσεις, καταγγέλλοντας, παράλληλα, την απαίτηση της τέως εργοδότριας εταιρείας για εικονική απόλυση και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση. 

Όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, όλο το χρονικό διάστημα που απασχολήθηκε ο εργαζόμενος στην εν λόγω επιχείρηση (από την αρχική πρόσληψη έως την απόλυση), δεν του καταβλήθηκαν επίσης τα επιδόματα γάμου, προϋπηρεσίας και τουριστικής εκπαίδευσης.

Ο Αρειος Πάγος επικυρώνοντας την απόφαση του Εφετείου που είχε δικαιώσει και πάλι τον εν λόγω εργαζόμενο, επισημαίνει ότι «η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας ήταν άκυρη, καθόσον ασκήθηκε κατά κατάχρηση του σχετικού δικαιώματος της εναγομένης εταιρείας, και ειδικότερα από εμπάθεια προς το πρόσωπο του εργαζόμενου, επειδή αρνήθηκε να αποδεχθεί την μη σύννομη αξίωσή της για εικονική απόλυσή του χωρίς την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης απολύσεως και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση και δεν συναίνεσε έτσι στη μη νόμιμη εργασιακή αυτή πρακτική της  και επιπροσθέτως γιατί δεν του καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση απολύσεως».

Το Ανώτατο Πολιτικό Δικαστήριο απέρριψε τον εργοδοτικό ισχυρισμό ότι η απόλυση έγινε για οικονομικοτεχνικούς λόγους (δηλαδή λόγω αναδιοργάνωσης της επιχείρησης), η οποία υποστήριξε ότι δεν μείωσε τον αριθμό του προσωπικού της και ήταν κερδοφόρα επιχείρηση.

Μάλιστα, οι αρεοπαγίτες χαρακτηρίζουν «προσχηματικό» τον ισχυρισμό ότι η απόλυση έγινε για οικονομικοτεχνικούς λόγους, καθώς αναφέρουν ότι «υποκρύπτει την πραγματική της βούληση, που ήταν να απαλλαγεί από τον εργαζόμενό της αυτό, που διεκδικούσε τα εργασιακά και ασφαλιστικά του δικαιώματα».

kathimerini.gr/