medlabnews.gr iatrikanea
Ένας άντρας, ο οποίος αντιμετώπιζε κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση -δύο φορές- της νεαρής κόρης του, κρίθηκε και σε δεύτερο βαθμό από τη Δικαιοσύνη αθώος, καθώς, όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο, οι πράξεις του συνέβησαν ενώ βρισκόταν σε κατάσταση βαθύ ύπνου.
Ο -γνωστός μόνο με τα αρχικά- DB, είχε καταθέσει στο District Court της Νέας Νότιας Ουαλίας πέρυσι ότι ήταν σε κατάσταση «σεξυπνίας» (sexsomnia) και πως οι σεξουαλικές επιθέσεις που έλαβαν χώρα το 2019 ήταν εντελώς ακούσιες (completely involuntary).
Δήλωσε αθώος στις κατηγορίες αναφέροντας πως οι ενέργειές του προκλήθηκαν από παραϋπνία (parasomnia), η οποία είναι παρόμοια με την υπνοβασία (sleepwalking).
Την περασμένη εβδομάδα, επεσήμανε το ABC, το Court of Criminal Appeal (CCA) επιβεβαίωσε την ετυμηγορία μη ενοχής, όπως είχε ανακοινωθεί τον Απρίλιο του 2021. Δύο από τις τρεις δικαστές έκριναν πως είναι η σωστή απόφαση.
Η κατηγορούσα Αρχή είχε υποβάλει έφεση με το επιχείρημα πως κατά την πρώτη δίκη, κρίθηκε λανθασμένα ότι ο DB δεν έπασχε από διανοητική βλάβη, που προκαλούσε «διαταραχή της βούλησης», όταν προέβη στην κακοποίηση του παιδιού του.
Ζητήθηκε μία ειδική ετυμηγορία πως ναι μεν η πράξη τελέσθηκε, αλλά ο δράστης δεν είναι ποινικά υπεύθυνος, υπό το νόμο περί Ιατροδικαστικών Διατάξεων για την Ψυχική Υγεία και Γνωστικές Διαταραχές (Mental Health and Cognitive Impairment Forensic Provisions Act).
Η ακαδημαϊκός Δρ Elyse Methven, λέκτορας της Νομικής Σχολής του University of Technology Sydney, εξήγησε στο ABC πως υπάρχει μία «σημαντική» διαφορά μεταξύ αθώωσης και ειδικής ετυμηγορίας, που μπορεί να έχει ως συνέπεια κάθειρξη επ’ αόριστο, καθώς ο κατηγορούμενος μπορεί κριθεί πως αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία.
«Πιστεύω ότι η κοινή γνώμη θα σοκαριστεί να μάθει τι κάνουν ορισμένοι στον ύπνο τους και τα αποτελέσματα σε κάποιες από αυτές τις υποθέσεις», σχολίασε η ίδια.
Κατά τη δίκη του DB, δεν αμφισβητήθηκε πως άγγιξε την κόρη του σεξουαλικά σε τουλάχιστον δύο διαφορετικές περιπτώσεις, τον Ιούνιο και το Νοέμβριο του 2019. Ούτε υπήρξε διαφωνία για το αν κοιμόταν και δεν είχε έλεγχο επί των πράξεών του.
Και τις δύο φορές άγγιξε την κόρη του, που τότε ήταν 9 ετών, ενώ ήταν στο ίδιο κρεβάτι μαζί της.
Στη δεύτερη περίπτωση το παιδί είχε πάει στο δωμάτιο του πατέρα της στη μέση της νύχτας αφού είχε ξυπνήσει λόγω δυνατών θορύβων έξω.
Του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, εκείνος απάντησε ναι, πριν, όπως φαίνεται αποκοιμηθεί εκ νέου και την κακοποιήσει.
Εκείνη έφυγε σοκαρισμένη από το δωμάτιο και επέστρεψε στο κρεβάτι της.
Ο άντρας συνελήφθη την επόμενη, όταν το παιδί γύρισε στο σπίτι της μητέρας της και το συμβάν αναφέρθηκε στην Αστυνομία.
Το κορίτσι είπε ότι ο πατέρας της ροχάλιζε σε τουλάχιστον μία από τις δύο περιπτώσεις.
Η κατηγορούσα Αρχή ισχυρίστηκε πως η «σεξυπνία» του DB ήταν μία συνεχιζόμενη διαταραχή ψυχικής υγείας, η οποία μπορεί να συμβεί εκ νέου στο μέλλον.
Η υπεράσπιση επεσήμανε πως όποιος πάσχει από παραϋπνία (parasomnia) έχει απόλυτη «απουσία βούλησης» (absence of volition) και κατά τα άλλα υγιή νου.
Η Δρ Methven είπε πως η πλειοψηφία των δικαστών έκανε «τεχνική» ερμηνεία του Mental Health and Cognitive Impairment Forensic Provisions Act, κάτι που μπορεί να θέσει δικαστικό προηγούμενο για παρόμοιες υποθέσεις στη Ν.Ν.Ο.
Εκτίμησε δε πως, ενδεχομένως, θα ακολουθήσει έφεση και στο High Court.
«Προφανώς ορισμένοι θα ανησυχούν πως η αθώωση δεν ήταν η σωστή ετυμηγορία γι’ αυτόν τον άντρα», ανέφερε. «Η υπόθεση εκθέτει ένα, πιθανό, κενό στο γράμμα του νόμου. Και συγκεκριμένες πράξεις βίας ή σεξουαλικής φύσης μπορεί να ‘πέσουν μέσα σε αυτό’ (το κενό)».
Πηγή neoskosmos.com