Μια συγκινητική αγκαλιά του Σταύρου Ξαρχάκου σε πλανόδιο μουσικό. Τον Mανώλη Ρακιντζή (video)

 medlabnews.gr

Μία ξεχωριστή στιγμή σημειώθηκε το βράδυ της Δευτέρας (11/11) με τον Σταύρο Ξαρχάκο να συγκινείται και να παίρνει αγκαλιά έναν μουσικό που έπαιζε κιθάρα στον δρόμο και τραγουδούσε το «Ήτανε μια φορά».

O Σταύρος Ξαρχάκος βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας (11/11) στο κέντρο της Αθήνας, μετά τη συναυλία του στο Μουσείο της Ακρόπολης. Εκεί συνάντησε τον μουσικό του δρόμου, Μανώλη Ρακιντζή, να παίζει το «Ήτανε μια φορά» (ένα πανέμορφο τραγούδι σε μουσική του Σ. Ξαρχάκου, στίχους του Κ. Φέρρη, τραγουδισμένο από τον εμβληματικό Ν.Ξυλούρη). Ο μεγάλος μαέστρος τον πλησίασε, άκουσε το τραγούδι του και στην συνέχεια τον αγκάλιασε.

Το περιστατικό ανέβασε στα social media ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ξενοφών Ραράκος κι έγραψε χαρακτηριστικά: «ΑΠΙΘΑΝΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ! Το βράδυ της Δευτέρας 11/11/24 ο Σταύρος Ξαρχάκος έδωσε μια ακόμη υπέροχη συναυλία στο Μουσείο της Ακρόπολης με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη και την Ηρώ Σαΐα. Μετά τη συναυλία και ένα ποτό στο κέντρο της Αθήνας επιστροφή στο σπίτι. Περιμένοντας το φανάρι στη διάβαση Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, ακουγόταν από απέναντι το τραγούδι που έκλεισε την παράσταση. Ένας πλανόδιος μουσικός με την κιθάρα του λίγο πριν τα μεσάνυχτα, έπαιζε και τραγουδούσε το ‘ Ήτανε μια φορά’! Δείτε αυτό το απροσδόκητο στιγμιότυπο, όπως ακριβώς συνέβη και την συνάντηση του συνθέτη με τον μουσικό. Μια ωραία έκπληξη και μεγάλη συγκίνηση για τον Μαέστρο που τη μοιραστήκαμε μαζί του. Μικρές ευτυχίες της ζωής!».

Περιγράφοντας τα συναισθήματα και τις σκέψεις του από αυτή την απρόσμενη συνάντηση ο Μανώλης Ρακιντζής σημειώνει στην ανάρτηση του: «Από χθες το βράδυ, προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τα συναισθήματα μου για όσα συνέβησαν ενώ έπαιζα στο κέντρο της Αθήνας, μιας πόλης άλλοτε φιλόξενης και άλλοτε φοβερά επιθετικής προς τους μουσικούς του δρόμου.

Η αλήθεια είναι ότι βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο με τον μεγάλο μας συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο να περνά τον δρόμο και να έρχεται να με αγκαλιάζει ακούγοντας να παίζω το τραγούδι του, και νιώθω σαν να το έχει ζήσει κάποιος άλλος, σαν ο άνθρωπος που βλέπω, να μην είμαι εγώ».

O μουσικός δεν ξέχασε να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Σταύρο Ξαρχάκο, που του χάρισε τόσο απλά μια στιγμή που δεν θα την ξεχάσει όσο ζει. Για την ιστορία ο Μανώλης Ρακιντζής, έχει χαράξει σημαντική πορεία στον χώρο της μουσικής, καθώς έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους.

Αναλυτικά η ανάρτηση

«Από χθες το βράδυ, προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τα συναισθήματα μου για όσα συνέβησαν ενώ έπαιζα στο κέντρο της Αθήνας, μιας πόλης άλλοτε φιλόξενης και άλλοτε φοβερά επιθετικής προς τους μουσικούς του δρόμου.

Η αλήθεια είναι ότι βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο με τον μεγάλο μας συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο να περνά τον δρόμο και να έρχεται να με αγκαλιάζει ακούγοντας να παίζω το τραγούδι του, και νιώθω σαν να το έχει ζήσει κάποιος άλλος, σαν ο άνθρωπος που βλέπω, να μην είμαι εγώ.

Βλέποντας ένα ζωντανό κομμάτι της καλλιτεχνικής ιστορίας αυτού του τόπου να ανοίγει την αγκαλιά του προς έναν άγνωστο που συνάντησε τυχαία στον δρόμο, αντιλαμβάνομαι το πόσο σημαντικό είναι να φτάνεις στο σημείο εκείνο που δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, έχοντας σαν μόνο σημείο αναφοράς την τρυφερότητα και την ταπεινότητα.

Σαν δημιουργός, έχω να πω ότι μέσα από αυτό το βίντεο, φαίνεται η σπουδαιότητα του να ακούγονται τα τραγούδια σου από το Ηρώδειο και τα γεμάτα στάδια μέχρι τον δρόμο.

΄Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Σταύρο Ξαρχάκο, που μου χάρισε τόσο απλά μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω όσο ζω. Ευχαριστώ και όλες και όλους εκείνους που με αναζήτησαν μετά απ’ αυτό το βίντεο.

Είναι πραγματικά τιμή μου και θα είναι και χαρά μου όταν θα θυμηθούν να μην αγνοήσουν στο μέλλον έναν μουσικό που παίζει δίπλα τους στις βόλτες και στα ψώνια τους και να μην τον αντιμετωπίσουν ως επαίτη. Οι μουσικοί του δρόμου δεν είμαστε επαίτες. Η μουσική είναι αγάπη, είναι συγκίνηση και προσφορά. Αυτό κάνουμε είτε στον δρόμο είτε στα μαγαζιά. Ελπίζω να είναι δίπλα μας όλοι αυτοί που σήμερα επικροτούν, συγκινούνται και με τιμούν με τα καλά τους λόγια και αύριο, όταν η αστυνομία θα έρθει να μας διώξει από το σημείο που παίζουμε.

Θα είναι χαρά μου να αλληλεπιδρούμε περισσότερο, με όρους ισότητας, συγκίνησης και διασκέδασης»