Χορεύοντας με την Ιστορία: Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, σε μία μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση

Είναι εφικτό και σε ποιο βαθμό να αποτυπωθεί η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, συνολικά 353.000 ψυχών, σε μία μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση; Την απάντηση δίνει ο χορογράφος Παύλος Κουρτίδης με την παράσταση «Γενοκτονία», που ανεβαίνει στο Θέατρο ΠΚ.

«Η παράσταση είναι ένας ύμνος προς την ανθρωπότητα.  Δείχνει τι κακό μπορεί να σπείρει μία γενοκτονία», δηλώνει ο Παύλος Κουρτίδης μιλώντας στο Πρακτορείο και προσθέτει: «Εγώ δεν είμαι πολιτικοποιημένος,  είμαι επαγγελματίας χορογράφος. Δεν πάω να βγάλω αυτόν κακό και τον άλλο καλό. Πάμε όμως να πούμε τα πράγματα όπως έγιναν και να τα ξαναθυμίσουμε. Θα υπάρχουν σκληρές εικόνες. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Με το λαό της γειτονικής χώρας αλλά και με τον οποιοδήποτε λαό δεν έχω τίποτα. Αλλά μιλάμε για γεγονότα που είναι πρόσφατα και δυστυχώς μιλάμε για μια γενοκτονία που οι ίδιοι δεν αποδέχονται».

Ο Παύλος Κουρτίδης είναι Πόντιος και δεν αρνείται ότι η συγκεκριμένη παράσταση τον φορτίζει συναισθηματικά σε κάθε πρόβα και ομολογεί ότι είναι το πιο δύσκολο θέμα με το οποίο έχει  ασχοληθεί επαγγελματικά. «Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια και να αισθανθώ ώριμος για να πω θα πάω να κάνω αυτή την παράσταση» σημειώνει.

Η Ζωή Σωτηροπούλου, βοηθός χορογράφου και χορεύτρια στην παράσταση λέει στο Πρακτορείο ότι ο Παύλος Κουρτίδης της εκμυστηρεύτηκε τα σχέδιά του πολύ νωρίς. «Όταν μου το είπε εμένα ότι η επόμενη παράσταση θα είναι η συγκεκριμένη δεν είχε καν κατέβει ακόμα η προηγούμενη παράσταση», λέει η κυρία Σωτηροπούλου. Η χορεύτρια Ιωάννα Κορίνα Παλάσκα, που συνεργάζεται επίσης αρκετό καιρό με τον Παύλο Κουρτίδη δηλώνει ότι «ήταν μια εσωτερική ανάγκη του Παύλου αυτή η παράσταση».

Ως Πόντιος ο Παύλος Κουρτίδης μεγάλωσε ακούγοντας ιστορίες από τους παππούδες  για όσα έγιναν τότε, κι όπως μας λέει, «περνώντας τα χρόνια τέθηκε μέσα μου κάποια στιγμή το ζήτημα το πώς θα μπορέσω αυτά να τα κάνω παράσταση. Γιατί είναι το μόνο μου όπλο να μπορέσω ως χορογράφος να φωνάξω κι εγώ». Περιγράφοντας τις δυσκολίες του εγχειρήματος ο Παύλος Κουρτίδης σημειώνει ότι πρέπει να μην προσβάλλει την ιστορία αλλά και να είναι  αντικειμενικός. «Θα πω αυτά που έχουν εξιστορήσει οι παππούδες μας. Τα γεγονότα. Δεν θα τα αποκρύψω και δεν θα τα δώσω με λάθος τρόπο. Όταν έγινε η Γενοκτονία και υπήρξαν οι αγχόνες, εγώ αυτό θα στο δείξω αλλά μελοποιημένα». Όπως επισημαίνει η Ζωή Σωτηροπούλου «η διαφορά αυτής της παράστασης είναι ότι στηρίζεται πιο πολύ πάνω στα συναισθήματα παρά στην κίνηση».

Σημαντικό ρόλο στην παράσταση έχει η ζωντανή μουσική από το Χρήστο Σύγγελο, με όλα τα  παραδοσιακά μουσικά όργανα, που συνδυάζονται με την σύγχρονη μουσική προσέγγιση που κάνει η Λία Παρχαρίδου. «Η μουσική μπορεί να σε ταξιδέψει πιο εύκολα στον χώρο και τον χρόνο. Ακόμα και οι ήχοι των χορευτών πάνω στο δάπεδο είναι μέρος της μουσικής», δηλώνει στο Πρακτορείο η Λία Παρχαρίδου.

Η χορεύτρια Ζέλικα Μουζάκη δηλώνει στο ΑΠΕ ότι αυτή η παράσταση διαφέρει «γιατί έχεις να κάνεις με πραγματικά γεγονότα, δεν είναι απλά ότι έρχεσαι χορεύεις και κάνεις δύο κινήσεις...»

«Πρέπει να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε», επισημαίνει ο χορογράφος Παύλος Κουρτίδης.

 ΑΠΕ

info

Θέατρο ΠΚ

Σκηνοθεσία - Χορογραφία - Φωτισμοί: Παύλος Κουρτίδης 
Σύμβουλος Έρευνας: Όμηρος Παχατουρίδης
Μουσική Επιμέλεια & Σύνθεση: Lia Hide 
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Βοηθός Χορογραφίας: Ζωή Σωτηροπούλου 
Μουσικός επί σκηνής: Χρήστος Σύγγελος 
Φωτογραφία: Μελίνα Ζαχαράκη

Επί σκηνής: Παύλος Κουρτίδης, Ζωή Σωτηροπούλου,
Ιωάννα-Κορίνα Παλάσκα,
Χρίστος Καφετζής, Έλενα Τσικαλά-Βαφέα, Ζελίκα Μουζάκη,
Θέμις Χατζή, Φωτεινή Πασσά, Μαργαρίτα Συμεωνίδου,
Ιόλη Σπηλιοπούλου, Χριστίνα Μπίτου, Ελένη Δόικα, Ιουλία Δρακονταειδή,
Σίλβια Ζύμα, Σάμπι Κλέτσι, Μαρία-Ματίλντα Κουρτίδου, Γιώργος Κούμπος

Παραστάσεις κάθε Σάββατο (21:00) και Κυριακή (20:00)
Εισιτήρια από 10 (ομαδικές κρατήσεις) έως 15 Ευρώ.