Ανεξέλεγκτες πλέον οι «γουρούνες» στους δρόμους

Πήραν το όνομά τους από την ευκολία με την οποία κινούνται στη λάσπη και στο χώμα, όπως ακριβώς και τα γουρούνια. Βγαίνοντας όμως από το «φυσικό» τους περιβάλλον, μπορεί να μετατραπούν σε μηχανές θανάτου.

Καθιερώθηκαν ως το πλέον δημοφιλές μέσο μετακίνησης κυρίως στα ελληνικά νησιά, καθώς δεν απαιτείται κάποιο ιδιαίτερο δίπλωμα για τη χρήση τους. Η ενοικίασή τους αποτελεί ιδιαίτερα επικερδή επιχείρηση, η οποία όμως δεν υπόκειται σχεδόν στον παραμικρό έλεγχο. Η προηγούμενη κυβέρνηση προχώρησε στην πλήρη απαγόρευση της κυκλοφορίας τους σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από ένα κλάδο που συντηρούνταν από την ενοικίαση του ιδιόμορφου αυτού οχήματος. Η νέα ηγεσία του υπουργείου Υποδομών έσπευσε να νομοθετήσει πριν από λίγες ημέρες την άρση της απαγόρευσης κυκλοφορίας τους στους δρόμους. Ο υπουργός Υποδομών Κώστας Καραμανλής ανέθεσε παράλληλα τον έλεγχο της κυκλοφορίας τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πετώντας ουσιαστικά το μπαλάκι σε δήμους και περιφέρειες, που θα καθορίσουν το πού και πότε επιτρέπεται η κυκλοφορία των τετράτροχων μηχανών.

Πολλοί το χαρακτηρίζουν ύπουλο όχημα, άλλοι ιδιαίτερο. Τα στοιχεία που κάνουν λόγο για δεκάδες δυστυχήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται περί πολύ επικίνδυνων οχημάτων. Οι ειδήσεις το καλοκαίρι κατακλύζονται από την κοινοποίηση ατυχημάτων και δυστυχημάτων με «γουρούνες», γεγονός το οποίο οδήγησε την προηγούμενη κυβέρνηση να απαγορεύσει την κυκλοφορία τους στην άσφαλτο. Ταυτόχρονα, η αδυναμία ελέγχου του κλάδου ενοικίασης των τετράτροχων μοτοσικλετών ανέδειξε ως μοναδική λύση αυτήν της πλήρους απαγόρευσης της κυκλοφορίας τους.

Η ανάθεση της ευθύνης στους δήμους και στις περιφέρειες διαμορφώνει εκ νέου ένα καθεστώς αυθαίρετης χρήσης και κυκλοφορίας τους. Και αυτό γιατί ουδείς εγγυάται ότι είναι σε θέση οι δήμοι και οι περιφέρειες να οριοθετήσουν την κυκλοφορία τους, ούτε έχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες που θα αξιολογήσουν το πού μπορούν να κυκλοφορήσουν και πού όχι. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι απαιτείται συγκοινωνιακή μελέτη προκειμένου να καθορίσει ο κάθε δήμος τους δρόμους στους οποίους μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί με ασφάλεια (;) τις «γουρούνες». Η πλειονότητα των δήμων δεν διαθέτει αντίστοιχη υπηρεσία, ούτε φυσικά συγκοινωνιολόγους, ενώ το κόστος ανάθεσης μιας τέτοιας μελέτης μάλλον είναι απαγορευτικό για τα σημερινά δεδομένα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η ιδιομορφία του οχήματος, η άγνοια της οδηγικής του συμπεριφοράς και η αδιαφορία της πολιτείας μετατρέπουν δεκάδες άτομα σε θύματα της ασφάλτου.

Τα ατυχήματα

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία κάνουν λόγο για 11 θανατηφόρα ατυχήματα με «γουρούνες» το 2015 σε σύνολο 739 (αντιστοιχούν δηλαδή σε 1,5%), το 2016 δύο θανατηφόρα σε αριθμό 752 δυστυχημάτων (αντιστοιχούν στο 0,3%). Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις που θέλουν τον αριθμό των ατυχημάτων και δυστυχημάτων να είναι σήμερα σημαντικά μεγαλύτερος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα. Οι «γουρούνες» εμφανίζουν μεγαλύτερη συγκέντρωση στις πιο τουριστικές περιοχές και πολλοί υποστηρίζουν ότι σε νησιά όπως η Σαντορίνη ο αριθμός των καταγεγραμμένων ατυχημάτων είναι σημαντικά μικρότερος από τον πραγματικό.

Υπολογίζεται ότι περισσότερες από 25.000 «γουρούνες» διαθέτουν άδεια κυκλοφορίας στη χώρα μας – η πλειονότητά τους σε Κρήτη, Ρόδο, Κω και Ζάκυνθο.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πιο ευάλωτοι χρήστες των δρόμων είναι οι δικυκλιστές, καθίσταται σαφές ότι ο βαθμός επικινδυνότητας της «γουρούνας» σχετίζεται με την ιδιαιτερότητα του οχήματος. «Ξεγελούν» τον οδηγό, ο οποίος νομίζει ότι, επειδή δεν απαιτείται ισορροπία για την οδήγησή τους, είναι πιο εύχρηστη. Το χαμηλό κέντρο βάρους της «γουρούνας», το γεγονός ότι δεν έχει διαφορικό και δεν χρειάζεται καν να πατήσει κανείς τα πόδια του στο έδαφος ενώ την οδηγεί, δημιουργούν εσφαλμένη αίσθηση υπερεμπιστοσύνης στον οδηγό. Στην πραγματικότητα, όμως, το χαμηλό κέντρο βάρους της είναι που την καθιστά επικίνδυνη. Ειδικά όταν υπάρχει και συνεπιβάτης (κάτι που συναντάται στην πλειονότητα των περιπτώσεων) το κέντρο βάρους του οχήματος ανεβαίνει ψηλότερα, με αποτέλεσμα να είναι πολύ «δύσκαμπτη» στις στροφές. Ετσι, η πλειονότητα των ατυχημάτων σημειώνεται κατά την προσπάθεια του οδηγού να στρίψει. Μη έχοντας υπολογίσει σωστά τις αντιδράσεις του οχήματος, μετατοπίζει το κέντρο βάρους του, με συνέπεια την ανατροπή του.

«Πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να καταλάβουμε ότι όλα τα οχήματα θέλουν εκπαίδευση νου και συνείδησης», δηλώνει στην «Κ» ο βετεράνος οδηγός αγώνων Ιαβέρης, τονίζοντας την ανάγκη εκπαίδευσης για όλους τους τύπους οχημάτων, ενώ δεν παραλείπει να αναφέρει ότι οι «γουρούνες» προσδίδουν ψευδή αίσθηση ασφάλειας, επειδή είναι τετράτροχες, η οποία είναι πολύ εύκολα παρεξηγήσιμη κυρίως από τους νέους. «Στα νησιά, όπου η χρήση τους είναι εκτενέστερη, βλέπει κανείς κόσμο να ανεβαίνει ημίγυμνος πάνω στις γουρούνες και χωρίς κράνος», περιγράφει ο Ιαβέρης, σημειώνοντας ότι αποτελεί την απόλυτη συνταγή για την κακή έκβαση ενός ατυχήματος με «γουρούνα», η οποία δύσκολα στρίβει. «Οσο το όχημα χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του και τις συνθήκες για τις οποίες έχει δημιουργηθεί, τότε δεν υπάρχει κίνδυνος», εξηγεί στην «Κ» ο Θανάσης Χούντρας, ιδρυτής της σχολής ασφαλούς οδήγησης. Ωστόσο, οι «γουρούνες» δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία της ορθής χρήσης οχήματος.

kathimerini.gr

Έντυπη