Πώς ξεχωρίζουμε το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (premium) από το απλό λάδι;

Είναι εντυπωσιακό ότι η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε παραγωγή ελαιόλαδου και η πρώτη σε παραγωγή «έξτρα παρθένου ελαιόλαδου» παρά τη μικρή της έκταση. Ξέρουμε όμως εμείς οι Έλληνες –ως καταναλωτές– να ξεχωρίζουμε το καλό λάδι;


H οξύτητα σε συνδυασμό με την οργανοληπτική αξιολόγηση αποτελεί ένα από τα βασικότερα κριτήρια για την ποιότητα του ελαιόλαδου. Όσο πιο χαμηλή είναι η οξύτητα τόσο πιο ποιοτικό είναι το ελαιόλαδο. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο χαρακτηρίζεται από οξύτητα που κυμαίνεται από 0,10% έως 0,80% καθώς και από ευχάριστη γεύση και οσμή που θυμίζει καρπό άγουρης ελιάς. Ακολουθεί η κατηγορία του παρθένου ελαιόλαδου με οξύτητα 0,81%-2,00% και πιο ελαφριά γεύση. Ελαιόλαδα με οξύτητα άνω του 2% είναι υποδεέστερα σε ποιότητα.

Γευσιγνωστικά σε ένα καλό ελαιόλαδο θα πρέπει να συνυπάρχουν τρία χαρακτηριστικά: το φρουτώδες, το πικρό και το πικάντικο. Αναζητάμε προϊόντα με καθαρότητα γεύσης, έντονο φρουτώδες, αρκετά υψηλή πικρίλα. Το χρώμα του ελαιόλαδου δεν αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης. Ανάλογα με την ποικιλία ελιάς διακρίνουμε διαφορετικά χαρακτηριστικά, ενώ εξίσου σημαντικοί παράγοντες είναι ο τόπος προέλευσης, ο χρόνος συγκομιδής και η ελαιοποίηση.

Στην αγορά θα συναντήσουμε ελαιόλαδα με διαφορές τιμών μεταξύ τους, καθώς η τιμή εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων: αν είναι χύμα ή συσκευασμένο, την κατηγορία ποιότητας, την προέλευση, τη σπανιότητα της ποικιλίας ελιάς, το μέγεθος της παραγωγής, τη μέθοδο επεξεργασίας, τα γευσιγνωστικά χαρακτηριστικά, αν είναι βιολογικό ή συμβατικό, τους ελέγχους που έχει περάσει, τις διακρίσεις που έχει λάβει, το είδος συσκευασίας.

Στην Ελλάδα καλλιεργούνται πολλές ελαιοποιήσιμες ποικιλίες ελιάς, τις οποίες αξίζει να αναζητήσουμε και να δοκιμάσουμε: η Κορωνέικη από Πελοπόννησο και Κρήτη, το Μανάκι από Αργολίδα, η Μεγαρίτικη από Αττική και Βοιωτία, η Λιανολιά ή Πατρινή από Αίγιο και Αιτωλοακαρνανία, η Τσουνάτη ή Αθηνολιά από Κρήτη και Λακωνία, η Μάκρη από Θράκη, η Αδραμυτιανή και η Κολοβή από Βορειοανατολικό Αιγαίο, η Λιανολιά Κέρκυρας, η ποικιλία Χαλκιδικής.

Ποιο όμως ελαιόλαδο να επιλέξουμε; Μα αυτό που ταιριάζει καλύτερα σε κάθε χρήση! Μια χωριάτικη σαλάτα ζητά ένα πλούσιο ελαιόλαδο από Κορωνέικη, το Μανάκι που έχει ήπια γευστικά χαρακτηριστικά είναι ιδανικό για μαγείρεμα, η λεπτή γεύση της Αθηνολιάς είναι θαυμάσια για τηγανητά με χρυσαφένιο χρώμα και γλυκίσματα, η Μεγαρίτικη είναι τέλεια με ψάρι και θαλασσινά, η Μάκρη για πράσινες σαλάτες και βραστά λαχανικά. Ας αρχίσουμε λοιπόν να δοκιμάζουμε και να ανακαλύπτουμε τα ελληνικά ποικιλιακά ελαιόλαδα, για να απολαμβάνουμε το γαστρονομικό και διατροφικό θησαυρό που έχουμε στα χέρια μας!

Πηγή ethnos.gr