Πώς καταφέρνουν όλο και περισσότεροι Ιταλοί να ζουν πάνω από τα 100; Ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας;

 medlabnews.gr iatrikanea

Φαίνεται ότι στην Ιταλία κρύβεται το μυστικό της μακροζωίας καθώς ο αριθμός των ανθρώπων που φτάνουν -και ξεπερνούν- την ηλικία των 100 ετών, συνεχίζει να αυξάνεται.

Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της Ιταλίας σήμερα ζουν στη χώρα 23.548 αιωνόβιοι, έναντι 21.211 το 2024. Η χώρα έχει πλέον υπερδιπλάσιο αριθμό ανθρώπων ηλικίας 100 ετών και άνω, σε σχέση με το 2009, αναφέρει η Istat.

πό όσους φτάνουν φέτος αυτό το ορόσημο, το 82,6% είναι γυναίκες. Οι γυναίκες υπερισχύουν επίσης μεταξύ των 724 «ημι-υπεραιωνόβιων» – δηλαδή όσων είναι 105 ετών και άνω – καθώς και μεταξύ των 19 «υπεραιωνόβιων», που ανήκουν στην κατηγορία των 110 ετών και άνω.

Η Λουτσία Λάουρα Σαντζενίτο θα γιορτάσει τα 115α γενέθλιά της στις 22 Νοεμβρίου, γεγονός που την καθιστά τη γηραιότερη γυναίκα της Ιταλίας και την τρίτη γηραιότερη στην Ευρώπη, μετά την Εθελ Κάτερχαμ (116 ετών) στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Μαρί-Ροζ Τεσιέ από τη Γαλλία, που έκλεισε τα 115 τον Μάιο.

Η Εμα Μοράνο, από την περιφέρεια Πιεμόντε στη βόρεια Ιταλία, είχε τον τίτλο της γηραιότερης γυναίκας στον κόσμο για 11 μήνες, μέχρι τον θάνατό της το 2017 σε ηλικία 117 ετών. Ο Βιταντόνιο Λοβάλο, ο γηραιότερος άνδρας της Ιταλίας, γιόρτασε τα 111α γενέθλιά του την Παρασκευή.

Ο πληθυσμός των εκατοντάχρονων αυξάνεται ραγδαία σε ολόκληρη την ΕΕ, με τον αριθμό των ατόμων ηλικίας 100 ετών και άνω να αναμένεται να φτάσει σχεδόν το μισό εκατομμύριο έως το 2050, έναντι 96.600 το 2019.

Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα καταγράφουν τον υψηλότερο αριθμό αιωνόβιων αναλογικά με τον πληθυσμό τους. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 100 ετών και άνω διπλασιάστηκε, από 8.300 το 2004 σε 16.600 το 2024, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τον Οκτώβριο.

Η μεσογειακή διατροφή θεωρείται εδώ και καιρό ο βασικός παράγοντας μακροζωίας των Ιταλών, σε συνδυασμό με ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς και το αξιόπιστο σύστημα υγείας.

Στην Ιταλία, η νότια περιφέρεια του Μολίζε βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τους περισσότερους εκατοντάχρονους σε αναλογία προς τον πληθυσμό, ακολουθούμενη από την κοιλάδα της Αόστα και τη Λιγουρία, σύμφωνα με την Istat.

Η Σαρδηνία διαθέτει επίσης μεγάλο ποσοστό εκατοντάχρονων, με αποτέλεσμα μια ομάδα χωριών του νησιού να αναγνωριστεί το 2004 ως μία από τις επτά λεγόμενες «μπλε ζώνες» του κόσμου, όπου σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού ζει εξαιρετικά πολλά χρόνια.

Η μεσογειακή διατροφή το βασικό “συστατικό” της μακροζωίας των Ιταλών Η πόλη Πέρδας ντε Φόγου, σκαρφαλωμένη στα βουνά του νοτιοανατολικού τμήματος της Σαρδηνίας, έχει καταγραφεί δύο φορές στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες για τους εκατοντάχρονους κατοίκους της. Την πρώτη φορά το 2012, όταν τα εννέα αδέλφια της οικογένειας Μέλις είχαν συνολική ηλικία 818 ετών. Το 2021, η πόλη πέτυχε δεύτερο ρεκόρ, καθώς είχε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση εκατοντάχρονων στον κόσμο – οκτώ άτομα άνω των 100 ετών σε πληθυσμό 1.778 κατοίκων.

Η μεσογειακή διατροφή θεωρείται εδώ και καιρό το βασικό «συστατικό» της μακροζωίας των Ιταλών, σε συνδυασμό με τους ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς και ένα σύστημα υγείας που θεωρείται γενικά καλό.

Οι Ιταλοί εκατοντάχρονοι τείνουν επίσης να είναι δραστήριοι. Η Άννα Πόσι, που θα κλείσει τα 101 στις 16 Νοεμβρίου, εξακολουθεί να εργάζεται στο μπαρ της σε μια πόλη με θέα στη λίμνη Ματζόρε, καθιστώντας την τη γηραιότερη μπαρίστα της Ιταλίας. Πέρσι είχε δηλώσει στη Guardian πως «θα συνεχίσω όσο μου το επιτρέπει η υγεία μου».

Το 2022, η Καντίντα Ουντέρτζο ανανέωσε το δίπλωμα οδήγησής της στα 100 της. Είναι μία από τουλάχιστον τέσσερις εκατοντάχρονες τα τελευταία χρόνια που κρίθηκαν ικανές να πιάσουν τιμόνι, μεταξύ αυτών και ο Λουτσιάνο Γκουλμίνι, ο οποίος ανανέωσε την άδειά του το 2024, λίγο μετά τα 100ά γενέθλιά του.

Παρότι οι Ιταλοί εκατοντάχρονοι είναι ιδιαίτερα αγαπητοί και γιορτάζονται, ο γηράσκων πληθυσμός δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για την κυβέρνηση, ειδικά καθώς συμπίπτει με τη ραγδαία πτώση των γεννήσεων, ασκώντας πίεση στα συστήματα συντάξεων και υγείας. Το 2024 καταγράφηκαν μόλις 370.000 νέες γεννήσεις – ο χαμηλότερος αριθμός από την ενοποίηση της Ιταλίας το 1861.