επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea
Στην Αula Magna στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Urbaniana στο Βατικανό, όπου θα πραγματοποιηθεί η ετήσια τελετή βράβευσης των Διεθνών Βραβείων Vexillum Giuseppe Sciacca. βραβεύεται για την προσφορά του στην επιστήμη με το Βραβείο Ιατρικής Επιστήμης: ο Καθηγητής Παιδιατρικής – Ενδοκρινολογίας ΕΚΠΑ Γεώργιος Χρούσος Πρωτοστάτησε σε μελέτες που διευκρίνισαν τις ιδιαίτερα σημαντικές επιπτώσεις του στρες στον οργανισμό σε συμπεριφορικό, νευροενδοκρινικό, κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Διεξήγαγε βαθιά καινοτόμες έρευνες για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Είναι ένας από τους 100 πιο πολυαναφερόμενους βιοϊατρικούς επιστήμονες στον κόσμο. Ο Γιώργος Χρούσος είναι ένας εξέχων επιστήμονας, ένας «γίγαντας» στο πεδίο του. Έχει συγγράψει πάνω από 1.000 πρωτότυπες επιστημονικές εργασίες και το έργο του έχει περισσότερες από 180.000 ετεροαναφορές Ποιος είναι ο καθηγητής Γεώργιος Χρούσος Είναι ο Έλληνας καθηγητής που παραμένει στις πιο ψηλές θέσεις στην κατάταξη των καθηγητών με την μεγαλύτερη απήχηση και επιρροή ερευνητικά παγκοσμίως. Από πού να ξεκινήσει κάποιος ο οποίος θέλει να γράψει για τον ομότιμο καθηγητή Παιδιατρικής και Ενδοκρινολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) κ. Γεώργιο Χρούσο; Από το βιογραφικό του, το οποίο καλύπτει 114(!) σελίδες γεμάτες με δημοσιεύσεις – έχει συγγράψει περισσότερα από 900 επιστημονικά άρθρα και πάνω από 600 αναλύσεις σε επιστημονικές επιθεωρήσεις αλλά και κεφάλαια σε επιστημονικά εγχειρίδια -, με δεκάδες βραβεύσεις και διακρίσεις – σύμφωνα με το Google Scholar και το Institute of Scientific Information (ISI) είναι ένας από τους 100 επιστήμονες με τις περισσότερες ετεροαναφορές στο έργο τους παγκοσμίως, όχι μόνο στην Κλινική Ιατρική αλλά και στη Βιολογία και στη Βιοχημεία καθώς και πρώτος σε ετεροαναφορές κλινικός ενδοκρινολόγος ή παιδίατρος σε ολόκληρο τον κόσμο; Από τη λαμπρή καριέρα του σε ΗΠΑ και Ελλάδα, στη διάρκεια της οποίας κατείχε εξέχουσες θέσεις και παρήγαγε πλούσιο ερευνητικό αλλά και κλινικό έργο; Από τη σημαντική έρευνα που συνεχίζει να διεξάγει και η οποία ρίχνει φως σε πλήθος πεδίων με επίκεντρο πάντα το αγαπημένο του αντικείμενο, το στρες, αυτόν τον εξελικτικό «σύμμαχο» του ανθρώπινου είδους που έχει μετατραπεί σε έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς του; Η πορεία του κ. Χρούσου είναι μια πορεία πραγματικά «χρυσή» που ταιριάζει με το επίθετό του – το έχει ψάξει, και έχει τις ρίζες του στο Βυζάντιο, προερχόμενο από το Χρυσός (Χρουσός) με ανάσπαση του τόνου, όπως συμβαίνει με πολλές ελληνικές λέξεις. Ο 69χρονος σήμερα κ. Χρούσος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα και ήταν αρκετά εκείνα που τον έκαναν να αποφασίσει να σπουδάσει Ιατρική: «Είχα συγγενείς γιατρούς ενώ συγχρόνως στην εφηβεία διάβασα «Το Κάστρο» του Κρόνιν με πρωταγωνιστή έναν νεαρό γιατρό που μάχεται για το καλό της κοινωνίας υπό αντίξοες συνθήκες και ταυτίστηκα μαζί του. Έτσι έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Ιατρική Αθηνών από τους πρώτους». Αποφοίτησε το 1975 «πρώτος των πρώτων» και ύστερα από έναν χρόνο ειδικότητας στην Παθολογία αποφάσισε να ασχοληθεί με την Παιδιατρική ολοκληρώνοντας την ειδικότητα στην Ιατρική Σχολή και στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. «Μου άρεσαν πάντα πολύ τα παιδιά και η αλληλεπίδραση μαζί τους, ίσως επειδή ήμουν μοναχοπαίδι». Επόμενος σταθμός του τα φημισμένα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (ΝΙΗ), και συγκεκριμένα το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και Ανθρώπινης Ανάπτυξης (ΝΙCHD) όπου εκπαιδεύθηκε στην Ενδοκρινολογία, στον Μεταβολισμό και στον Διαβήτη. Μετά την εκπαίδευσή του ακολούθησε μακρά καριέρα στο ΝΙCHD όπου διετέλεσε διευθυντής του Tμήματος Παιδιατρικής και Αναπαραγωγικής Ενδοκρινολογίας, ενώ ήταν και καθηγητής Παιδιατρικής, Φυσιολογίας και Βιοφυσικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσιγκτον. Το 2001 πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα – «μια απόφαση που δεν με δυσκόλεψε, αφού ένιωθα ότι η Ελλάδα με χρειαζόταν περισσότερο». Κατέλαβε τη θέση του καθηγητή και διευθυντή της αρχαιότερης και μεγαλύτερης παιδιατρικής κλινικής της χώρας, της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, την οποία και διατήρησε ως το 2018, οπότε και ολοκληρώθηκε η ακαδημαϊκή πορεία του. Το έργο του είχε τεράστια επίδραση στον τρόπο με τον οποίο ασκείται η Παιδιατρική στην Ελλάδα. Συμμετείχε μεταξύ άλλων στη δημιουργία νέων εθνικών καμπυλών αύξησης, ξεκίνησε εθνική εκστρατεία ενάντια στην παιδική παχυσαρκία, έγινε επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής για τον Μητρικό Θηλασμό, ανέπτυξε τον μηχανισμό πιστοποίησης για τα φιλικά στα βρέφη νοσοκομεία, ενώ ήταν και ο δημιουργός καμπάνιας υπέρ του μητρικού θηλασμού η οποία έλαβε βραβείο από την UNICEF το 2011. Ηταν επίσης ο «πατέρας» του πρώτου Προγράμματος Εφηβικής Ιατρικής στην Ελλάδα, το οποίο, χάρη στην πρωτοτυπία και στην επιστημονική αρτιότητά του, αναγνωρίστηκε το 2010 από την UNESCO ως η μοναδική έδρα παγκοσμίως στην Εφηβική Ιατρική (UNESCO Chair on Adolescent Health Care). Συμμετείχε ενεργά και στη «θεμελίωση» του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου και διετέλεσε πρώτος διευθυντής. Παγκόσμια αναγνώριση Ο κ. Χρούσος έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως για την έρευνά του στο μοριακό σύστημα μετάδοσης του σήματος των γλυκοκορτικοειδών στο κύτταρο, στις νόσους του άξονα των επινεφριδίων και στους φυσιολογικούς και μοριακούς μηχανισμούς του στρες. Η προσφορά του, που εκτείνεται από την έρευνα σε μοριακό επίπεδο ως τη διάγνωση και τη θεραπεία, έχει ανοίξει νέους ορίζοντες σε ένα φάσμα χρόνιων «μη μεταδιδόμενων» διαταραχών και κυρίως αυτών που σχετίζονται με το στρες, όπως η μελαγχολική, η άτυπη, η εποχική και η επιλόχειος κατάθλιψη, η διαταραχή μετατραυματικού στρες, οι διαταραχές πρόσληψης τροφής, οι ψυχοσωματικές νόσοι, οι διαταραχές του ύπνου, καθώς και τα φλεγμονώδη/αυτοάνοσα και αλλεργικά νοσήματα. Σήμερα συνεχίζει την έρευνά του στο προσφάτως μετονομασθέν Ερευνητικό Ινστιτούτο για την Υγεία Μητέρας – Παιδιού και την Ιατρική Ακριβείας του ΕΚΠΑ με αμείωτο ζήλο, όπως αποδεικνύει το πλήθος των ερευνητικών ευρημάτων που φέρνει στο φως με την ομάδα του. Μεταξύ τέτοιων πρόσφατων ευρημάτων περιλαμβάνονται εντυπωσιακές ανακαλύψεις για το μητρικό γάλα – όπως φαίνεται, η μητέρα συνεχίζει να «περνά» στο παιδί της μέσω του θηλασμού γενετικό υλικό της, το οποίο πιθανώς αφομοιώνεται από τα κύτταρα του μωρού με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αναβολισμός και να μειώνεται το στρες του – αλλά και σημαντικά ευρήματα για το στρες στα παιδιά, το οποίο, σύμφωνα με τον καθηγητή, ως και τριπλασιάστηκε στα χρόνια της κρίσης.Διαβαστε επισης