Τι είναι θόρυβος; Πώς διαβαθμίζεται; Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία

Dr.
PhD

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής.

Θόρυβος είναι κάθε ανεπιθύμητος ήχος. Η έντασή του (ακουστότητα) μετράται σε ντεσιμπέλ (dB). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ είναι λογαριθμική, επομένως η αύξηση της ηχοστάθμης κατά 3 dB αντιστοιχεί σε διπλασιασμό της έντασης του ήχου. Για παράδειγμα, η ένταση μιας φυσιολογικής συζήτησης είναι περίπου 65 dB και μιας κραυγής περίπου 80 dB. Η διαφορά είναι μόνον 15 dB, αλλά η ένταση της κραυγής είναι 30 φορές μεγαλύτερη. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ανθρώπινο αυτί έχει διαφορετική ευαισθησία σε διαφορετικές συχνότητες, η ισχύς ή ένταση του ήχου μετράται συνήθως σε ντεσιμπέλ σταθμισμένα κατά κύκλωμα Α(dB(A)). 

Δεν είναι μόνον η ένταση που καθορίζει την επικινδυνότητα του θορύβου. Η διάρκεια της έκθεσης είναι επίσης πολύ σημαντική. Για να ληφθεί υπόψη αυτός ο παράγοντας χρησιμοποιούνται χρονικά σταθμισμένες μέσες ηχοστάθμες. Για το θόρυβο στον χώρο εργασίας λαμβάνεται συνήθως ως βάση μία εργάσιμη ημέρα οκτώ ωρών. 

Οι θόρυβοι του περιβάλλοντος (κυκλοφοριακοί, βιομηχανικοί και πάσης φύσεως μηχανολογικοί) οι οποίοι οφείλονται σε ποικίλες δραστηριότητες (οικονομικές, οικιακές, αναψυχής) προκαλούν σοβαρές ενοχλήσεις, η έκταση και η βα­ρύ­τητα των οποίων ποικίλλουν ανάλογα με την απόσταση της πηγής, τα συχνοτικά χαρακτηριστικά και την διάρκεια της όχλησης, καθώς επίσης και την τοπογραφία, την πολεοδομική οργάνωση μιας περιοχής. 

Όπως έδειξε η πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) («Burden of disease from environmental noise : Quantification of healthy life years lost in Europe», WHO), η ηχορύπανση έρχεται δεύτερη (μετά την ατμοσφαιρική ρύπανση) στην κατάταξη των περιβαλλοντικών κινδύνων για την υγεία.  Σύμφωνα με την έρευνα, η έκθεση στον θόρυβο είναι μια ύπουλη διαδικασία της οποίας οι άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν είναι ούτε ορατές, ούτε αναγνωρίσιμες, αλλά ωστόσο υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία και διογκώνουν τα μη υγιή προσδόκιμα χρόνια ζωής των πολιτών της Ευρώπης. 

Η διαρκής και μακροχρόνια έκθεση των ανθρώπων σε θορυβώδη περιβάλλοντα προκαλεί σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα, πρόσκαιρες ή παραμένουσες βλάβες της ακοής, ενοχλήσεις (ναυτία, ζά­λη, πονοκεφάλους), διαταραχές ύπνου και μαθησιακές δυσλειτουργίες. Ακόμα τα υψηλά επίπεδα θορύβου αυξάνουν τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα, αλλά και τον κίνδυνο να εμφανιστεί υψηλή αρτηριακή πίεση. Στην ουσία, η ηχορύπανση προκαλεί ένα φαύλο κύκλο στον οργανισμό μας. Διεγείρει το νευρικό σύστημα, αυξάνει το σάκχαρο, τους καρδιακούς παλμούς, την αναπνοή και την αρτηριακή πίεση και οδηγεί σε στρες. Αλλά και αντίστροφα, το στρες που προκαλεί αυξάνει την πίεση και αυτή με τη σειρά της τις πιθανότητες εμφράγματος ή εγκεφαλικού.  Ο θόρυβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ύπνου, καθώς τον διαταράσσει σε σημαντικό βαθμό. Τα αποτελέσματα συνήθως φαίνονται την επόμενη ημέρα, κατά την οποία είμαστε ευερέθιστοι, πιο νευρικοί, απρόσεκτοι, κουρασμένοι, λιγότερο αποδοτικοί. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι για έναν καλό ύπνο τα επίπεδα θορύβου στο υπνοδωμάτιο δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 30-35 db.  Οι ήχοι χαμηλής έντασης μπορούν να μην απειλούν την ακοή μας άμεσα, όμως τόσο στο σπίτι όσο και στην εργασία μπορεί να επηρεάζουν τη σωματική και ψυχική μας υγεία.

Σύμφωνα με στοιχεία από την Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας, σε κοινοτικό επίπεδο, η ηχορύπανση μειώνει την παραγωγικότητα, μειώνει τις δυνατότητες εκμάθησης, αυξάνει τα ατυχήματα, αυξάνει τις ημέρες απουσίας από την εργασία και συμβάλλει στην αύξηση χρήσης ναρκωτικών ουσιών. 

Στο χώρο εργασίας, ο αυξημένος θόρυβος σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα της εργασίας, συμβάλλει στην αύξηση των καρδιαγγειακών νοσημάτων λόγω αύξησης της πίεσης. 

Ο θόρυβος συμβάλλει στην ενεργοποίηση των μηχανισμών του στρες στον άνθρωπο. Ενώ αρχικά μια τέτοια αντίδραση είναι φυσιολογική και χρήσιμη, όταν καταστεί μόνιμη λόγω ανεπιθύμητων θορύβων τότε προκαλεί βλάβες σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο.

Μάλιστα έρευνες έδειξαν ότι στις περιπτώσεις εκείνες που οι άνθρωποι νιώθουν ότι πλέον δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εναντίον της ηχητικής ρύπανσης, τότε χάνουν τα κίνητρα τους. Δυσκολεύονται περισσότερο στην επίλυση προβλημάτων και εγκαταλείπουν πιο εύκολα στόχους που έχουν θέσει.

Στα παιδιά η ηχητική ρύπανση, μπορεί να επηρεάσει τις ικανότητες διαβάσματος και εκμάθησης. Σε τάξεις όπου υπάρχει ηχορύπανση, οι μαθητές έχουν σημαντικά χαμηλότερη απόδοση από μαθητές άλλων τάξεων του ίδιου σχολείου όπου δεν υπάρχει ηχορύπανση. 

Θόρυβος ο αόρατος εχθρός 

30 db	Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου Ήπιο αδιάφορο σφύριγμα
60 db	Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου Καθημερινή συζήτηση, το κουδούνι του τηλεφώνου
70 db	Aκίνδυνο επίπεδο θορύβου Αυτοκινητόδρομος με κίνηση
80 db	Επίπεδο κινδύνου 1  Βαριά αστική κυκλοφορία ξυπνητήρι σε απόσταση 2ft  Έκθεση σε βιομηχανικό θόρυβο περισσότερο από 8 ώρες ηλεκτρική σκούπα, σκουπιδοφάγος
90 db	Επίπεδο κινδύνου 2  Θόρυβος του metro, από μοτοποδήλατα σκούτερ, θόρυβος συνεργείου, μηχανή κουρέματος γκαζόν. Τραυματισμός μπορεί να προκύψει μετά συνεχή έκθεση λιγότερη των 8 ωρών
100 db	Επίπεδο κινδύνου 3  Αλυσοπρίονο, αεροπίστολο μετά έκθεση 2 ωρών
110 db	Επίπεδο κινδύνου 3  Ακουστικά για μουσική στη μέγιστη ένταση, έκθεση βραχύ χρόνου προκαλεί μόνιμη απώλεια ακοής
120 db	Τραυματισμός του οργάνου της ακοής  Συναυλία έντασης rock, σε μουσική αίθουσα και με ηχεία σε διάταξη εν σειρά, κεραυνός, sandblasting
130 db	Τραυματισμός του οργάνου της ακοής  Απογείωση τουρμπινοφόρου αεροπλάνου. Εκπυρσοκρότηση. Κάθε έκρηξη αποτελεί κίνδυνο
140 db	Ωταλγία
180 db	Ανεπανόρθωτη βλάβη  Χωρίς ωτασπίδες η απώλεια ακοής είναι αναπόφευκτη

Ο θόρυβος προσβάλει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (1η και 3η ηλικία, άτομα σε ανάρρωση, έγκυες), αλλά και τις παραγωγικές ηλικίες. Η ηχορύπανση εξελίσσεται σε πρόβλημα δημόσιας υγείας για τους κατοίκους και τους διαχειριστές πολιτικής στη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τα προβλήματα της αντιμετώπισης της ηχορύπανσης είναι πολύπλοκα και χρειάζονται την ευαισθητοποίηση όλων. Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να συνειδητοποιεί πότε ο θόρυβος που δημιουργεί μπορεί να είναι ενοχλητικός και να σέβεται τα άτομα του περιβάλλοντος του. 

Διαβάστε επίσης

• Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία μας. Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβο
• Ο θόρυβος προκαλεί απώλεια ακοής, εμβοές, στρες, κόπωση, καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα

Αιτίες τριχόπτωσης. Ο κύκλος ζωής της τρίχας. Είδη αλωπεκίας. Τροφές για υγιέστερα μαλλιά

της Θάλεια Γούτου, αισθητικός - κοσμετολόγος,  medlabnews.gr iatrikanea

Η πτώση των μαλλιών είναι κάτι το φυσιολογικό, καθώς έτσι διασφαλίζεται η ανανέωσή τους.

Η τρίχα ακολουθεί έναν κύκλο ζωής που ολοκληρώνεται με την πτώση: η φάση της ανάπτυξης της τρίχας διαρκεί κατά μέσο όρο 3 με 4 χρόνια στη γυναίκα και 2 χρόνια στον άντρα, η μεταβατική περίοδος διαρκεί περίπου 3 εβδομάδες και η φάση της πτώσης ολοκληρώνεται σε διάστημα 3 μηνών.

Κατά μέσο όρο, σε καθημερινή βάση χάνουμε γύρω στις 50 τρίχες, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό και πολλές φορές ούτε καν που το παρατηρούμε. Το φθινόπωρο, αντίθετα, η τριχόπτωση αυξάνεται και είναι φυσιολογικό να παρατηρούμε μία αύξηση του αριθμού των τριχών που μένουν πάνω στη βούρτσα ή στη μπανιέρα, μετά το λούσιμο. Παρατηρείται να πέφτουν τα μαλλιά σαν τα φύλλα  των δένδρων. Σε αυτό συμβάλουν  η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, το αλάτι της θάλασσας, το χλώριο της πισίνας που καταστρέφουν την τρίχα, η κούραση, μετά από τις διακοπές, το άγχος, αλλά και η διατροφή. Αυτή η εποχιακή τριχόπτωση διαρκεί περίπου 6 εβδομάδες. 

Εκτός από την φυσιολογική τριχόπτωση, που δεν είναι καθόλου ανησυχητική, κάποιες φορές τείνουμε να χάνουμε πάρα πολλά μαλλιά για μεγάλη περίοδο, και αυτή η «μη φυσιολογική» τριχόπτωση έχει πολλές αιτίες.

Ο κύκλος ζωής της τρίχας περιλαμβάνει 3 φάσεις:

1.   Τη φάση ανάπτυξης της τρίχας που ονομάζεται αναγένεση και διαρκεί κατά μέσο όρο 4 χρόνια.

2.   Τη φάση ηρεμίας που ονομάζεται καταγένεση στη διάρκεια της οποίας η τρίχα προετοιμάζεται να πέσει από το τριχωτό της κεφαλής. Διαρκεί από 2 έως 3 εβδομάδες.

3.   Τη φάση της πτώσης ή τελογένεση.

Το ίδιο φαινόμενο επαναλαμβάνεται περίπου 25 φορές στη διάρκεια ζωής ενός ατόμου που δεν παρουσιάζει τριχόπτωση. Στο φυσιολογικό τριχωτό, το 90% των τριχών βρίσκονται σε φάση αναγένεσης και το 10% σε φάση τελογένεσης. Η τριχόπτωση εμφανίζεται όταν το ποσοστό των τριχών σε φάση τελογένεσης υπερβεί το 20%.

Οι άνδρες, είναι ο πρωταρχικοί στόχοι της τριχόπτωσης λόγω της ορμονικής εξάρτησης αυτής της διαδικασίας. Ουσιαστικά, η αφθονία αρσενικών ορμονών (της τεστοστερόνης) έχει την τάση να προκαλεί σταδιακά ατροφία του τριχικού θυλακίου.

Η κληρονομικότητα είναι βασικός παράγοντας τριχόπτωσης. Οι άνδρες όπως και οι γυναίκες μπορεί να έχουν προδιάθεση για τριχόπτωση καταγεγραμμένη στα γενετικό υλικό τους. Αυτό εξηγεί την κληρονομικότητα αυτού το προβλήματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι πολύ εύκολο να επέμβουμε και να τις σταματήσουμε.



Η κακή διατροφή είναι ένας δεύτερος πολύ σοβαρός παράγοντας που επιταχύνει την αραίωση της τρίχας. Γι’ αυτό, καλό είναι να εμπλουτίσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες με πολλά λαχανικά και φρούτα και να αποφεύγουμε τις τροφές με λιπαρά και θερμίδες. 

Η διατροφική έλλειψη, άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε τριχόπτωση. Η τρίχα είναι ένας ζωντανός οργανισμός και χρειάζεται βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία για να αναπτυχθεί και να ανανεωθεί. Χρειάζεται σίδηρο, ψευδάργυρο, βιταμίνες Β2, Β5, Β6, Β8, ΡΡ και αμινοξέα, στοιχεία απαραίτητα τόσο για την ζωντάνια και υγεία της τρίχας όσο και για την ομορφιά της. Για να διασφαλίσουμε, λοιπόν, ότι η τρίχα θα μπορέσει να πάρει όλα αυτά τα στοιχεία που χρειάζεται για να είναι υγιής, θα πρέπει να έχουμε μία ισορροπημένη διατροφή. Οι εξαντλητικές δίαιτες μπορούν να συμβάλουν και αυτές στην τριχόπτωση, καθώς τις περισσότερες φορές δεν είναι διατροφικά ισορροπημένες και έχουν καταστρεπτικές συνέπειες για τα μαλλιά μας.

Το άγχος βοηθά στην απώλεια της τρίχας και στη λέπτυνση των μαλλιών σας. Το άσχημο είναι ότι για ότι αφορά στο άγχος, δεν υπάρχει κάποιο μαγικό χάπι για να περάσει. Θα πρέπει να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε, είτε με τη βοήθεια κάποιου ειδικού είτε μέσω άλλων διεξόδων, όπως τα σπορ, το περπάτημα, τις δημιουργικές ασχολίες, τον καλό ύπνο τη νύχτα και την υγιεινή ζωή.


Οι ορμόνες, η διαδικασία της κύησης και του τοκετού προσωρινά μπορεί να προκαλέσουν τριχόπτωση. Τις περισσότερες φορές όμως - λίγους μήνες αργότερα - η τριχόπτωση παύει και τα μαλλιά επανέρχονται στην προηγούμενη κατάσταση τους. Πολλές γυναίκες παρουσιάζουν αύξηση της τριχόπτωσης μέχρι και έξι μήνες μετά την γέννα. Επίσης, πολλές γυναίκες που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λαμβάνουν σίδηρο, παρατηρούν αύξηση των τριχών και, όταν σταματούν το σίδηρο, παρατηρούν λέπτυνση της τρίχας.



Η εμμηνόπαυση  συμβάλλει  στην αραίωση της τρίχας και γενικότερα στην τριχόπτωση, σε κάποιες περιπτώσεις γυναικών. Για το λόγο ότι όλες οι γυναίκες θα περάσουμε την περίοδο αυτή, μπορείτε να παίρνετε βιταμίνες που υπάρχουν στο εμπόριο για την ενδυνάμωση της τρίχας.



Η κατάθλιψη, η έλλειψη σιδήρου και ο θυρεοειδής μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα στην απώλεια της τρίχας.
 Η φυσική και ψυχολογική μας κατάσταση είναι άρτια συνδεδεμένες με την τριχόπτωση, καθώς η κατάθλιψη, η υπερκόπωση, το άγχος, η έλλειψη ύπνου μπορούν να προκαλέσουν σημαντική πτώση των μαλλιών μας. Οι επιπτώσεις, όμως δεν σταματούν εκεί καθώς και η ποιότητα της τρίχας μπορεί να επηρεαστεί: σπάει πολύ εύκολα, ξηραίνεται, χάνει τη λάμψη της, δημιουργείται πιτυρίδα.

Οι βαφές, το ντεκαπάζ, το δυνατό βούρτσισμα και το συχνό ίσιωμα με το πιστολάκι είναι παράγοντες που κάνουν εύθραυστα τα μαλλιά σας και τη ρίζα τους, με αποτέλεσμα να πέφτουν σε μεγάλες ποσότητες.

Τα φάρμακα που είναι σχεδιασμένα για να κάνουν καλό σε μια κατάσταση, μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη των μαλλιών αρνητικά. Για παράδειγμα, σε περίπτωση χορήγησης αντισυλληπτικών φαρμάκων, στο ξεκίνημα της λήψης τους ή στην απότομη διακοπή τους, παρατηρείται έξαρση της τριχόπτωσης.



Η αλωπεκία είναι γενικός όρος που περιγράφει διάφορες μορφές τριχόπτωσης, από διάχυτη αραίωση μέχρι ολική απώλεια μαλλιών και (σε εξαιρετικά σπάνια περιπτώσεις) απώλεια τριχοφυΐας σε όλο το πρόσωπο και το σώμα.

Ο όρος «αλωπεκία» συχνά χρησιμοποιείται ως η συντομευμένη ονομασία της γυροειδούς αλωπεκίας (alopecia areata), μιας αυτοάνοσης πάθησης στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα τριχοθυλάκια. Πρόκειται για μια από τις συνηθέστερες μορφές αλωπεκίας, παρόλο που υπάρχουν διάφορα είδη, κάθε ένα με διαφορετικά χαρακτηριστικά και συμπτώματα. 

Οι αλλαγές στην εικόνα των μαλλιών, περιλαμβανομένων της αραίωσης ή της τριχόπτωσης, μπορεί επίσης να υποδεικνύουν την ύπαρξη κάποιας προϋπάρχουσας πάθησης που χρήζει προσοχής. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε κάποιο γιατρό ή έναν εξειδικευμένο δερματολόγο, εάν παρατηρήσετε αλλαγές στην πυκνότητα ή την κατάσταση των μαλλιών σας.

Τα είδη της αλωπεκίας

Ανδρογενετική: Παρουσιάζεται αραίωση των τριχών μπροστά, στα πλαϊνά και πάνω στο κεφάλι.

Φυσιολογική: Το άτομο χάνει περίπου 100 τρίχες ημερησίως.

Γυροειδής: Οφείλεται σε αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο προκαλεί απώλεια των τριχών αφού αναγνωρίζονται ως ξένο σώμα για τον οργανισμό.

Διάχυτη: Εμφανίζεται σε μεγάλη έκταση και μπορεί να είναι είτε αιφνίδια είτε η πτώση των τριχών να διαρκεί για μήνες.

Τραυματική αλωπεκία: Οφείλεται σε κάποιον τραυματισμό στην περιοχή που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν τρίχες, οι οποίες στη συνέχεια δεν ξαναβγήκαν.

Πρωτογενής ουλωτική: Η φλεγμονή δρα στα τριχοθυκάκια και προκαλεί ήπια ή πιο σοβαρή μόνιμη αλωπεκία.

Δευτερογενής ουλωτική: Η φλεγμονή συνοδεύεται από συμπτώματα και προκαλεί ήπια ή πιο σοβαρή αλωπεκία.

Μπορείς να επιλέξεις να αγνοήσεις την απώλεια τριχών από το κεφάλι σου αν διαγνωστεί ότι είναι κληρονομική και δεν υποκρύπτεται κάποια άλλη πάθηση, μπορείς όμως να προχωρήσεις και στην αποκατάστασή της… Η επιλογή είναι δική σου!

Πριν όμως επιλέξεις να το αγνοήσεις, δες ένα γιατρό και μάθε ποιο είναι το αίτιο της δικής σου αλωπεκίας, διότι μπορεί να υποκρύπτεται κάποιο σοβαρό νόσημα ή διαταραχή ορμονών στον οργανισμό σου. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να λάβεις σίγουρα και άμεσα τη θεραπεία που θα σου προτείνει ο γιατρός σου.

Ποιες τροφές είναι καλύτερες για την υγεία των μαλλιών;

• Η τρίχα αποτελείται κυρίως από πρωτεΐνη, γι' αυτό εντάξτε στο διαιτολόγιό σας πηγές πρωτεϊνών, όπως το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και τα όσπρια.
• Η βιταμίνη Α, που βρίσκεται κυρίως στο συκώτι και τα ψάρια, είναι σημαντική για την καλή υγεία του επιθηλίου της τρίχας, ενώ η έλλειψή της έχει συνδεθεί με εύθραυστα και αδύναμα μαλλιά.
• Ευεργετική επίδραση στην υγεία των μαλλιών έχουν ακόμη ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Υψηλή περιεκτικότητα σε χαλκό έχουν το συκώτι, το κόκκινο κρέας, οι φακές και το σπανάκι , σε χαλκό, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια και σε ψευδάργυρο, τα θαλασσινά και τα μανιτάρια. Τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα όσπρια, όπως οι φακές που περιέχουν κυρίως ψευδάργυρο.
• Η μαγιά της μπύρας, η οποία περιέχει βιταμίνη Β1, Β2, ΡΡ, σίδηρο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο και είναι γνωστή για τις ευεργετικές της ιδιότητες στην επιδερμίδα αλλά και τα μαλλιά. Κυκλοφορεί σε ταμπλέτες ή σκόνη.
• Τα αυγά, το ψάρι, τα οστρακοειδή και το κρέας (με μέτρο βέβαια και όσο το δυνατό λιγότερο λίπος), τα οποία περιέχουν σίδηρο και αμινοξέα.
• Επίσης, καταλυτικός είναι ο ρόλος της ποσότητας νερού που πρέπει να καταναλώνουμε και ορίζεται στο 1,5 - 2 lt την ημέρα. 



Οι στατιστικές φανερώνουν πως το 90% των περιστατικών με τριχόπτωση καταναλώνουν λιγότερο από 1,5 φρούτο την ημέρα, ελάχιστες σαλάτες, λίγο νερό και παραλείπουν το πρωινό ή ένα γεύμα την ημέρα.



Η υγεία των μαλλιών μπορεί να προέλθει και από τα κατάλληλα βότανα. Το γεγονός ότι προέρχονται αποκλειστικά από το φυτικό και ζωικό κόσμο, χωρίς τροποποίηση ή ανθρώπινη παρέμβαση, τους δίνει σαφές πλεονέκτημα. Κλινικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι υπάρχουν συγκεκριμένα βότανα που κάνουν καλό στα μαλλιά και όχι όλα. Αυτά είναι

• Το μαύρο πιπέρι

• Η γύρη από τις μέλισσες, ειδικά για όσους έχουν πρόβλημα με απορρόφηση σιδήρου από άλλες τροφές

• Τα φύλλα δάφνης, όπως και το δαφνέλαιο

• Το φασκόμηλο και το δεντρολίβανο

Η χρήση τους δεν χρειάζεται να γίνεται όλο τον χρόνο αλλά σε περιόδους τριχόπτωσης.

Επειδή τα αποτελέσματα της κακής διατροφής δεν είναι άμεσα ορατά αλλά σε βάθος χρόνου, είναι καλό να ακολουθούμε το διαιτητικό μοντέλο που ανταποκρίνεται επαρκώς στις ανάγκες και απαιτήσεις του δικού μας οργανισμού.


ΠΗΓΕΣ 
www.webmd.com/healthy-beauty/

Garden City Dermatology and Nassau University Medical Center

Διαβάστε επίσης

• Μυστικά για υγιή μαλλιά
• Αιτίες τριχόπτωσης. Τροφές που βοηθούν στην υγεία των μαλλιών
• Tροφές – βάλσαμο για τα μαλλιά σας
• Η τριχόπτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μύθοι και αλήθειες και απλοί τρόποι για γερά μαλλιά

MSc Θάλεια Γούτου

Ηχορύπανση και υγεία. Ο θόρυβος προκαλεί κώφωση, βουητά, στρες, καρδιακά, αναπνευστικά προβλήματα

Κωνσταντίνου Λούβρου

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής.

Θόρυβος είναι κάθε ανεπιθύμητος ήχος. Η έντασή του (ακουστότητα) μετράται σε ντεσιμπέλ (dB). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ είναι λογαριθμική, επομένως η αύξηση της ηχοστάθμης κατά 3 dB αντιστοιχεί σε διπλασιασμό της έντασης του ήχου. 

Αστικό περιβάλλον: ηχορύπανση και υγεία

Τέσσερις στους πέντε ευρωπαίους ζουν σήμερα σε πόλεις και κωμοπόλεις. Οι περισσότερες περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, προέρχονται από τις αστικές περιοχές, συνεπώς πολλές προσπάθειες επικεντρώνονται σε αυτές προκειμένου να αντιμετωπιστούν ζητήματα όπως η υγεία και η ηχορύπανση.

Ο περιβαλλοντικός θόρυβος επηρεάζει πολλούς Ευρωπαίους. Το κοινό αντιλαμβάνεται το θόρυβο ως ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα. Μπορεί να επηρεάσει τον άνθρωπο τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, διαταράσσοντας βασικές δραστηριότητες όπως ο ύπνος, η ανάπαυση, η μελέτη και η επικοινωνία. Παρόλο που οι εν λόγω επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία είναι γνωστές εδώ και καιρό, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι επέρχονται σε χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, από ό,τι νομίζαμε παλαιότερα.

Ο περιβαλλοντικός θόρυβος — ένας ανεπιθύμητος ή επιβλαβής εξωτερικός ήχος — επεκτείνεται, τόσο ως προς τη διάρκειά του, όσο και ως προς τη γεωγραφική του κάλυψη. Ο θόρυβος συνδέεται με πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά είναι κυρίως ο θόρυβος από την οδική, τη σιδηροδρομική και την αεροπορική κυκλοφορία που έχει τις σοβαρότερες επιπτώσεις. Αυτό είναι πρόβλημα ιδιαιτέρως για το αστικό περιβάλλον. Περίπου το 75 % του πληθυσμού της Ευρώπης κατοικεί στις πόλεις και ο όγκος της κυκλοφορίας συνεχίζει να αυξάνεται. Από τις επισκοπήσεις των χωρών προκύπτει ότι το πλήθος των καταγγελιών σχετικά με τον περιβαλλοντικό θόρυβο αυξάνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Επιδράσεις του θορύβου στον άνθρωπο

• Ακουστικό όργανο
• Ρήξη τυμπάνου
• Φθορά τριχωτών κυττάρων κοχλία
• Καταστροφή οργάνου του Corti
• Καρδιαγγειακό σύστημα

• Απώλεια βάρους, αυξομείωση του επιπέδου σακχάρου, δυσλειτουργία του πεπτικού συστήματος, αύξηση του μεταβολισμού 

• Αναπνευστικό σύστημα 

• Καταστροφή του πνεύμονα 

• Ρήξη άλλων οργάνων του σώματος, ή και θάνατος (υπόηχοι) 

• Νευρικότητα, άγχος και δυσκολία εκτίμησης της παρόδου του χρόνου 

• Μείωση της απόδοσης στην εργασία και προδιάθεση για λάθη 

• Αίσθημα κοπώσεως, νευρικότητα, και άγχος όταν παρεμβάλλεται στον ύπνο

Οι διαταραχές της ακοής μπορεί να οφείλονται σε μηχανική παρεμπόδιση της διαβίβασης του ήχου στο έσω ους (βαρηκοΐα αγωγιμότητας) ή σε καταστροφή των τριχωτών κυττάρων στον κοχλία, μέρος του έσω ωτός (νευροαισθητήρια βαρηκοΐα). Σπανίως μπορεί επίσης να προκληθεί βαρηκοΐα από διαταραχές της κεντρικής ακουστικής επεξεργασίας (όταν επηρεάζονται τα ακουστικά κέντρα του εγκεφάλου).

Απώλεια της ακοής μπορεί να επέλθει και χωρίς μακροπρόθεσμη έκθεση. Ακόμη και σύντομης διάρκειας θόρυβος παλμικού χαρακτήρα (ακόμη και ένα μόνον οξύ ερέθισμα), όπως ένας πυροβολισμός ή ο ήχος του πιστολιού καρφώματος μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων της απώλειας ακοής και συνεχών εμβοών. Τα παλμικά ηχητικά ερεθίσματα μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη ρήξη του τυμπάνου, γεγονός επώδυνο αλλά ιάσιμο.

Οι εμβοές είναι μία αίσθηση κουδουνίσματος, σφυρίγματος ή έντονου θορύβου στα αυτιά. Η υπερβολική έκθεση στο θόρυβο αυξάνει τον κίνδυνο εμβοών. Εάν ο θόρυβος είναι παλμικός (π.χ. έκρηξη), ο κίνδυνος μεγαλώνει σημαντικά. Οι εμβοές ενδέχεται να αποτελούν την πρώτη ένδειξη βλάβης της ακοής από την έκθεση σε θόρυβο

Η έκθεση των εγκύων σε υψηλά επίπεδα θορύβου στο χώρο εργασίας μπορεί να έχει επιπτώσεις στο έμβρυο. «Η παρατεταμένη έκθεση σε δυνατό θόρυβο μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της πίεσης του αίματος και σε κόπωση. Από πειραματικά στοιχεία προκύπτει ότι η παρατεταμένη έκθεση του εμβρύου σε δυνατό θόρυβο κατά την εγκυμοσύνη ενδέχεται να έχει αργότερα επιπτώσεις στην ακοή και ότι οι χαμηλές συχνότητες είναι πιθανότερο να προξενήσουν βλάβη.

Αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων

Η σχέση μεταξύ θορύβου και ατυχημάτων αναγνωρίζεται στην «οδηγία για το θόρυβο», η οποία προβλέπει ότι η σχέση αυτή πρέπει να εξετάζεται σαφώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των κινδύνων από το θόρυβο.

Ο θόρυβος μπορεί να οδηγήσει σε ατυχήματα με τους εξής τρόπους:

• δυσχεραίνοντας την προσπάθεια των εργαζομένων να ακούσουν και να κατανοήσουν ομιλία και σήματα·

• καλύπτοντας τον ήχο του επικείμενου κινδύνου ή των προειδοποιητικών σημάτων (π.χ. σήμα ότι όχημα κινείται με την όπισθεν)·

• αποσπώντας την προσοχή των εργαζομένων, όπως των οδηγών·

• συμβάλλοντας στο άγχος στην εργασία, γεγονός που αυξάνει την εργασιακή φόρτιση και μέσω αυτής την πιθανότητα σφαλμάτων.

Το πώς επηρεάζει ο θόρυβος τα επίπεδα άγχους των εργαζομένων εξαρτάται από έναν περίπλοκο συνδυασμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων:

• η φύση του θορύβου, συμπεριλαμβανομένης της έντασης, της συχνότητας και της προβλεψιμότητάς του·

• η πολυπλοκότητα της εργασίας που εκτελεί ο εργαζόμενος, για παράδειγμα οι ομιλίες άλλων μπορεί να αποτελούν παράγοντα άγχους όταν κάποιος εκτελεί εργασία που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση·

• το επάγγελμα του εργαζομένου (π.χ. στους μουσικούς μπορεί να προκληθεί εργασιακό άγχος ως αποτέλεσμα της ανησυχίας για τον κίνδυνο απώλειας της ακοής τους)·

• ο ίδιος ο εργαζόμενος. Επίπεδα θορύβου που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβάλλουν στην πρόκληση άγχους, ιδίως όταν ο εργαζόμενος είναι κουρασμένος, άλλες φορές μπορεί να είναι ακίνδυνα.

Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να συνειδητοποιεί πότε ο θόρυβος που δημιουργεί μπορεί να είναι ενοχλητικός και να σέβεται τα άτομα του περιβάλλοντος του. 

Διαβάστε επίσης

• Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία μας. Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά του Θορύβου
• Boυητά αυτιών ή εμβοές ώτων. Αιτίες, διάγνωση, αντιμετώπιση
  
• Ο θόρυβος τι βλάβες προκαλεί και πώς διαβαθμίζεται; Η ηχορύπανση βλάπτει σοβαρά την υγεία.

Απίστευτο. Δέχθηκε κλοτσιές και μπουνιές από τον σύζυγό της αλλά ζητούσε από το δικαστήριο να ΜΗΝ τον καταδικάσουν

 medlabnews.gr iatrikanea

Οι δικαστές του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης στην αίθουσα «177» έχουν ήδη χειριστεί περισσότερες από δέκα υποθέσεις που αφορούν περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και συνέβησαν τα προηγούμενα 24ωρα στο πολεοδομικό συγκρότημα.

Μερικά λεπτά αργότερα, μια γυναίκα, περίπου 40 ετών, στέκεται μπροστά από την έδρα και τους παρακαλάει να μη καταδικάσουν τον σύζυγό της, ο οποίος ώρες νωρίτερα, τα ξημερώματα, την ξυλοκόπησε και την πέταξε πάνω στο βρεφικό κρεβατάκι του παιδιού τους.

Η αντίδραση του προέδρου που έχει διαβάσει τη δικογραφία και όσα κατήγγειλε η γυναίκα στους αστυνομικούς, είναι άμεση και χωρίς αχρείαστες «τυπικότητες» της απαντάει ευθέως: «Θα μας τρελάνετε; Τι είναι αυτά που μας λέτε; Σας χτυπάει με κλωτσιές και μπουνιές και εσείς τον δικαιολογείτε;».

Η γυναίκα, αν και μάταια καθώς πρόκειται για αδίκημα που διώκεται αυτεπάγγελτα, επιμένει και προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα. «Ανέχομαι το ξύλο γιατί το θέλω, δε μου έχει κάνει πραγματικά κακό», θέλοντας ξανά να «ελαφρύνει» τη θέση του συζύγου της.

Οι έμπειροι δικαστές της ζητούν να ανέβει στο βήμα του μάρτυρα και να καταθέσει τα πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν τα ξημερώματα της Τρίτης, όταν τα παιδιά τους κοιμόντουσαν στο διπλανό δωμάτιο.

Εξιστορώντας τα γεγονότα, η γυναίκα καταθέτει ότι ο σύζυγός της αρχικά την έσπρωξε με δύναμη και την «πέταξε» πάνω στην «αλαξιερα» του παιδιού με αποτέλεσμα να χτυπήσει στο κεφάλι της και στη συνέχεια «με χτύπησε μια δυνατή σφαλιάρα και με έριξε πάνω στο κρεβάτι». Μάλιστα, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτει θύμα ενδοοικογενειακής βίας αφού πριν από λίγο καιρό χρειάστηκε να κάνει ράμματα στο δεξί μέρος του κεφαλιού της, όταν ο κατηγορούμενος την ξυλοκόπησε ξανά, χωρίς όμως να καταγγείλει το περιστατικό στην αστυνομία.

«Ξέρω ότι έχει ερωμένη και για αυτό έχουμε τους περισσότερους καβγάδες. Ο πνευματικός μου, όμως, μου είπε να κάνω μια προσπάθεια να μη χωρίσουμε γιατί είμαστε χρόνια μαζί», είπε προς το δικαστήριο πριν ολοκληρώσει την κατάθεσή της.

Στην απολογία του ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ότι χτύπησε την σύζυγό του, όμως προσπάθησε να πείσει το δικαστήριο ότι εκείνη ήταν που ευθυνόταν για τις πράξεις του. «Επέστρεψα στο σπίτι μετά από βραδινή έξοδο και δε με άφησε να κάνω κάποια πράγματα που ήθελα. Την είδα που κρατούσε ένα μαχαίρι από την κουζίνα, χωρίς να με απειλήσει. Φώναζε και με έβγαλε από τα ρούχα μου για αυτό της έδωσα ένα χαστούκι. Με έφτασε στο «αμήν» με τις φωνές της. Δε θέλει και πολύ για να γίνει αυτό, έχουμε συνέχεια καβγάδες».

Ο άντρας καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 15 μηνών, με τριετή αναστολή, για την κατηγορία της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης εις βάρος της συζύγου του.

Τι είναι το Σύνδρομο Στοκχόλμης; Τι συμβαίνει και το θύμα ΔΕΝ μισεί αλλά αγαπά τον βασανιστή του;

της  Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς για το περίφημο “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”.  Τι ακριβώς είναι αυτή η κατάσταση, πότε και πως εμφανίζεται; Γιατί το θύμα φτάνει σε σημείο να ενδιαφέρεται ή και να αγαπάει τον θύτη του, ενώ θα έπρεπε κανονικά να τον μισεί; 

Γνωστό σύνδρομο, κυρίως λόγω των δημοφιλών αστυνομικών υποθέσεων που έχουν στηριχτεί πάνω του και έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη διαταραχή μετατραυματικού στρες. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για μια ψυχολογική διαταραχή, με την έννοια ότι πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση σε μία αφύσικη κατάσταση. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι πιο σύνθετη και δύσκολα κατανοητή συναισθηματική κατάσταση κατά την οποία το θύμα αρχίζει να τρέφει θετικά συναισθήματα (έρωτα ή και αγάπης) για τον άνθρωπο που τον κακομεταχειρίζεται, το βιαστή ή τον απαγωγέα του. Στην ουσία πρόκειται για ένα είδος αμυντικού μηχανισμού κατά τον οποίο το θύμα προσκολλάται συναισθηματικά στον πλησιέστερο ισχυρό ενήλικα και επιλέγει παρά τον πόνο και το φόβο που του προκαλεί να παραμείνει πιστό σε αυτόν.

Η ιστορία

Το 1973, η αστυνομία στη Στοκχόλμη της Σουηδίας έκανε έφοδο σε μία τράπεζα όπου 4 άτομα για 6 ημέρες κρατούνταν όμηροι από ένοπλους ληστές και δέχτηκε επίθεση από τους ομήρους. μόλις ελευθερώθηκαν οι όμηροι, δύο από αυτούς βοήθησαν στην πληρωμή της υπεράσπισης των κρατούντων τους. άλλες περιπτώσεις τέτοιας παράξενης σύνδεσης οδήγησαν ορισμένους ψυχίατρους στην εικασία ότι μπορεί να πρόκειται για κάποιου είδους στρεβλωμένη σχέση γονέα - παιδιού, η οποία δημιουργείται από τη δύναμη των κρατούντων στους ομήρους τους.

Όλα ξεκίνησαν το πρωί της 23ης Αυγούστου του 1973, όπου ο 26χρονος Jan­Erik "Janne" Olsson, που βρίσκεται με άδεια έξω από τη φυλακή, εισβάλλει ένοπλος στο υποκατάστημα της τράπεζας Kreditbanken, στο Norrmalmstor, της κεντρικής Στοκχόλμης και προσπαθεί να την ληστέψει. Φοράει γυαλιά ηλίου, μια περούκα με φουντωτά μαύρα μαλλιά και στα χέρια του κρατάει ένα πολυβόλο. Έχει ακόμη μαζί του εκρηκτικά, καψούλια, ένα μαχαίρι κι ένα ραδιόφωνο. Πυροβολεί στον αέρα, φωνάζοντας στα αγγλικά: 'Το πάρτι μόλις ξεκίνησε !”

Η τράπεζα είναι την ώρα εκείνη γεμάτη: 40 υπάλληλοι και αρκετοί πελάτες, πέφτουν τρομοκρατημένοι στο πάτωμα. Η αστυνομία ενημερώνεται από τον συνα­γερμό για το περιστατικό και 2 αστυνομικοί μπαίνουν μέσα. Ο Olsson δεν διστάζει να ανοίξει πυρ τραυ­ματίζοντας τον έναν, ενώ επιβάλλει στον άλλο να πέσει στο πάτωμα και να τραγουδήσει κάτι. Ο άτυχος φρουρός δεν έχει άλλη επιλογή, πέφτει λοιπόν κάτω και τραγουδάει το "Lonesome Cowboy" του Πρίσλεϋ, ενώ ο Olsson επιτρέπει στους έντρομους πελάτες και στους υπαλ­λήλους της τράπεζας να φύγουν. Κρατάει μόνον 4 υπαλλήλους σαν ομήρους και ζητάει από έναν λογιστή να τους δέσει τα χέρια και τα πόδια. Αρχικά ζητά να του φέρουν τον Clark Olofsson, φίλο και συγκρατούμενο του στο ίδιο κελί και 730.000 κορόνες. Ζητάει ακόμη δύο όπλα, αλεξίσφαιρα γιλέκα, και ένα γρήγορο αυτοκίνητο για να διαφύγουν. 

Η κυβέρνηση της Σουηδίας υποχωρεί. Φέρνουν τον Olofsson και o Olsson ηρεμεί και λύνει τους ομήρους. Ξεκινάει η επικοινωνία με τους διαπραγματευτές της αστυνομίας, που αποδέχονται να τους δώσουν ένα αυτοκίνητο (μια μπλε Ford Mustang) για να αποδράσουν, αρνούνται όμως να τους επιτρέψουν να πάρουν μαζί τους ομήρους. Οι δυο φίλοι οχυρώνονται στο κύριο υπόγειο θησαυροφυλάκιο, στο εσωτερικό της τράπεζας, όπου κρατούν τους ομήρους. Εκεί ο Olofsson, για τον οποίοι όμηροι κατέθεσαν στη δίκη ότι δεν είχε απειλητική συμπεριφορά εναντίον τους, τριγύριζε σφυρίζοντας την μελωδία της Roberta Flack, "Killing me Softly". 

Οι δύο ληστές κράτησαν για τις επόμενες 131 ώρες τέσσερις ομήρους, τρεις γυναίκες κι έναν άνδρα, γύρω από τους οποίους είχε τοποθετηθεί δυναμίτης. Κρατήθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.

Οι όμηροι, ωστόσο, παρουσίασαν μία παράξενη συμπεριφορά. Ναι μεν, απειλήθηκαν, κακομεταχειρίστηκαν και φοβόντουσαν για τη ζωή τους για πάνω από πέντε ημέρες, στις συνεντεύξεις, όμως, που έδωσαν στα μέσα ενημέρωσης ήταν ξεκάθαρο ότι υποστήριζαν τους εγκληματίες που τους κράτησαν ομήρους και στην πραγματικότητα ότι ένιωθαν φόβο για τους αστυνομικούς που ήρθαν να τους απελευθερώσουν. Οι όμηροι είχαν αρχίσει να αισθάνονται ότι οι δύο ληστές στην πραγματικότητα τους προστάτευαν από την αστυνομία. Περιήλθαν σε μια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που διαμορφώνεται υπό κάποιες συνθήκες, κυρίως σε
θύματα απαγωγής, αλλά και κακοποίησης, το λεγόμενο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Ο όρος «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» (Stockholm Syndrome) καθιερώθηκε από το Σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot που βοήθησε την αστυνομία κατά τη διάρκεια τής ληστείας τής τράπεζας Sveriges Kreditbank, στο Normalstong της Στοκχόλμης. Αυτή η ταύτιση αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνείδητα) στην ιδέα ότι ο εγκληματίας δεν θα βλάψει τον αιχμάλωτο εάν αυτός είναι συνεργάσιμος και ακόμη αν τον υποστηρίζει απόλυτα. Ο αιχμάλωτος προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του εγκληματία με σχεδόν παιδαριώδη τρόπο. Ο όμηρος συνήθως αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν να τον σώσουν, ως ενέργειες
που πιθανώς θα τον βλάψουν αντί να επιτύχουν την απελευθέρωσή του.

Προσπάθειες διάσωσης μπορεί να μετατρέψουν μία ανεκτή κατάσταση σε θανατηφόρα. Σε τελική ανάλυση, το συναισθηματικό δέσιμο με έναν κακοποιό είναι στην πραγματικότητα μία στρατηγική επιβίωσης για τα θύματα κακοποίησης και εκφοβισμού.

Ο δράστης μπορεί να χρησιμοποιεί απειλές συμπεριλαμβανομένης της αρπαγής των παιδιών, δημόσια έκθεση, ή συνεχών παρενοχλήσεων, που το θύμα θα βιώσει πολύ απειλητικές για την ύπαρξη του.

Πολύ συχνά όταν ακούμε για περιπτώσεις ανθρώπων που πέφτουν θύματα κακοποίησης και δεν αντιδρούν, χρησιμοποιούμε τον όρο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Τα συμπτώματα του συνδρόμου Στοκχόλμης χαρακτηρίζονται από:


- Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει

- αρνητικά συναισθήματα του θύματος απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους ή τις αρχές που προσπαθούν να τους σώσουν / υποστηρίξουν ή να κερδίσουν την απελευθέρωσή τους
-υποστήριξη των λόγων και της συμπεριφοράς του κακοποιού
- Υποστήριξη για τους λόγους που οδηγούν το θύτη στη συγκεκριμένη συμπεριφορά

- Θετικά συναισθήματα του θύτη προς το θύμα

-συμπεριφορά υποστήριξης από το θύμα και κατά καιρούς παροχή βοήθειας στον κακοποιό
-ανικανότητα εμπλοκής σε συμπεριφορές που μπορεί να βοηθήσουν στην απελευθέρωση ή την απομάκρυνσή τους.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» απαντάται επίσης σε οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, όπου το άτομο δέχεται παθητικά απειλή και αναγκάζεται να υποστεί την οποιαδήποτε πράξη προκειμένου να επιβιώσει αλλά και να κερδίσει την εύνοια του «δράστη» λαμβάνοντας έτσι δείγματα αγάπης που θα το βοηθήσουν να συνεχίσει, αρνούμενο όμως πολλές φορές την βοήθεια τον γύρω του

Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται και σε άλλες ομάδες ανθρώπων, όταν υπάρχει σχέση θύτη-θύματος, εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, όπως:

• Κακοποίηση γυναικών

• Κακοποίηση παιδιών

• Θύματα αιμομιξίας

• Φυλακισμένοι πολέμου

• Μέλη σεκτών

• Σχέσεις που βασίζονται στην άσκηση εξουσίας και το φόβο

• Σχέσεις εξουσίας και το φόβου

• Aτομα που βρίσκονται σε μια σχέση εξουσίας και φόβου συχνά δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με το άτομο που τα κακοποιεί (συναισθηματικά, σωματική, ή πνευματικά).

Γιατί το θύμα αγαπά το βασανιστή του;

Το συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη αποτελεί στην ουσία μια στρατηγική επιβίωσης για τον άνθρωπο που έγινε θύμα κακοποίησης και φόβου. Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» αποτελεί κοινή γνώση και συχνά χρησιμοποιείται από την Αστυνομία ως τακτική που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης των ομήρων.

Η αντίδραση του ψυχολογικού δεσμού με τον θύτη μπορεί να εντοπιστεί και σε ερωτικές ή οικογενειακές σχέσεις, όπου ένα μέλος είναι το θύμα και το άλλο θύτης, ο οποίος με κάποιον τρόπο κακοποιεί το θύμα.

Από ψυχολογική άποψη, το άτομο που γίνεται θύμα και αναπτύσσει συναισθηματικό δέσιμο με τον θύτη του φέρεται, κατά κάποιον τρόπο, κι εντελώς ασυνείδητα, με τον τρόπο που θα λειτουργούσε κι ένα βρέφος, προκειμένου να επιβιώσει.

Υπάρχουν γενικές κατευθυντήριες γραμμές στο πώς να αναγνωρίσετε αν κάποιος δικός σας πάσχει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης:

- Στο Θύμα προφανώς έχει δοθεί μια «επιλογή» - ή την αρρωστημένη «σχέση» με τον Θύτη του ή την σχέση με την οικογένεια του. Επειδή το θύμα τελικώς πιστεύει ότι η επιλογή της οικογένειας θα οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες, η οικογένεια έρχεται πάντα δεύτερη.

- Το θύμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι έτοιμο να πει ότι η οικογένεια του προσπαθεί να καταστρέψει την υπέροχη "σχέση" που έχει με τον θύτη του. Θυμηθείτε: όσο περισσότερο πιέζουν ψυχολογικά το θύμα, τόσο περισσότερο θα είναι έκδηλη αυτή η αντίδραση του θύματος.

- Ο στόχος σας είναι να παραμείνετε σε επαφή με το θύμα κατά τη διάρκεια της κατάστασης που το άτομο βιώνει. Κρατήστε σύντομη επαφή και στο "παραδοσιακό" ύφος, όπως αναφορές σε διακοπές, γενέθλια και άλλα καθημερινά.

- Πολύ σημαντική είναι η στιγμή που το θύμα θα ζητήσει συμβουλές για την "σχέση" του με το θύτη. Πρέπει να ακούσετε πολύ προσεκτικά και χωρίς πανικό και άγχος και να διαβεβαιώσετε ότι είστε κοντά στους ανθρώπους αυτούς.

Διαβάστε επίσης

• Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης ή σύνδρομο burnout. Ποιες οι αιτίες και τα συμπτώματα που προκαλεί;
• Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης ή σύνδρομο burnout. Γιατροί με burnout. Κάντε το τεστ για να δείτε αν πάσχετε