Πάνω από έναν χρόνο χαρίζει τα χωράφια του ένας αγρότης από την Τεγέα αλλά δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον. Κανένας αγρότης, από την περιοχή ή και από αλλού, δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον, τη στιγμή που πολλοί νέοι είναι άνεργοι και ζουν με τα πενιχρά επιδόματα του κράτους.
Η φύση της δουλειάς και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καλλιεργητές αποθαρρύνουν τους νέους από το να ασχοληθούν με τη γη, αφού το κόστος παραγωγής ξεπερνά κατά πολύ την τιμή που πιάνουν τα προϊόντα.
Η αύξηση των τιμών στα καύσιμα, στα λιπάσματα και στα μεροκάματα κάνουν ακόμα πιο δύσκολο το έργο των αγροτών οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία εγκαταλείπουν το επάγγελμα και τη γη τους.
Ο κ. Σμυρλής Τάκης ιδιοκτήτης 30 στρεμμάτων μηλιών και αχλαδιών στο Καμάρι Τεγέας όταν συνταξιοδοτήθηκε και δεν μπορούσε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων να συνεχίσει την καλλιέργεια, αποφάσισε να δώσει τα χωράφια, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε ενδιαφέρον. Έτσι, αποφάσισε να τα χαρίσει.
Και πάλι όμως κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τα αναλάβει, κι έτσι αναγκάστηκε να τα εγκαταλείψει. Τα πονάει τα δέντρα του, αφού τόσα χρόνια του έδιναν τα προς το ζην για να μεγαλώσει τα παιδιά του. Με τα ίδια του τα χέρια τα φύτευε και τώρα μένουν ξεραμένα, με τους σάπιους καρπούς επάνω, έτοιμα να ανθίσουν ξανά τώρα που έρχεται η άνοιξη.
Προσπάθησε να τα συντηρήσει για κάποιο διάστημα, όπως μας είπε, τα περιποιήθηκε και τα ρέντισε, ώστε οι νέοι ιδιοκτήτες να τα βρουν έτοιμα για συγκομιδή. Όμως κανείς δεν τα ήθελε, με αποτέλεσμα οι καρποί να σαπίσουν.
Τη δεδομένη στιγμή με την απαξίωση που αντιμετωπίζουν οι αγρότες από την Πολιτεία, δεν είναι λίγοι αυτοί που αφήνουν τα δέντρα να ξεραθούν και στην συνέχεια τα κόβουν. Κι αυτό γίνεται λίγα μόλις μέτρα μακριά από την τεχνητή λίμνη της Τάκας.
Δυστυχώς δεν έχουν γίνει αρδευτικά έργα και η μεταφορά νερού από την Τάκα στα χωράφια της περιοχής είναι κοστοβόρα, με τους αγρότες να εγκαταλείπουν τα χωράφια.
Το κόστος παραγωγής είναι υπέρογκο και η τιμή στα μήλα και τα αχλάδια είναι εξευτελιστική.
Τα μήλα ξεκινούν από 0,15 ευρώ και τα αχλάδια από 0,40 ευρώ
Πέρυσι, όπως μας αποκάλυψε, αναγκάστηκε να πετάξει 15 με 20 τόνους μήλα γιατί δεν ήταν δυνατή η διάθεσή τους, τονίζοντας ότι στην ίδια κατάσταση με αυτόν έχουν έρθει πολλοί παραγωγοί της Τεγέας.
Για να μείνει «ζωντανός» ο τόπος και όχι χέρσος, η λύση είναι ο αναδασμός και να έρθει το νερό από την Τάκα στις καλλιέργειες.
Αγρότης, ένα δύσκολο επάγγελμα – Τεράστιες ελλείψεις εργατικών χεριών
Σε δύσκολη θέση βρέθηκαν οι ελαιοπαραγωγοί σε όλη την Ελλάδα το φθινόπωρο λόγω της έλλειψης εργατικών χεριών. Το θέμα, που έχει πάρει ιδιαίτερα μεγάλες εκτάσεις τα τελευταία χρόνια, έρχεται στο προσκήνιο εν όψει της έναρξης της ελαιοκομικής περιόδου. Πολλοί παραγωγοί βλέπουν τους καρπούς των κόπων τους να πηγαίνουν χαμένοι, αφού αδυνατούν χωρίς πρόσθετη βοήθεια να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες συγκομιδής.
Οι ξένοι εργάτες που ασχολούνταν με τις εργασίες γης, έχουν φύγει από την Ελλάδα και έχουν μεταβεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, όπου βρίσκουν και καλύτερους μισθούς και φυσικά καλύτερες εργασιακές συνθήκες και συνθήκες διαβίωσης.
Σύμφωνα με την καταγραφή των αναγκών που έγινε από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, στους τρεις νομούς Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας, υπάρχει έλλειμμα εργατών γης για τις ανάγκες της πρωτογενούς παράγωγής, που αγγίζει τους 20.000. Ο αριθμός αφορά το σύνολο των καλλιεργειών.
Η πανδημία «έδιωξε» τους αλλοδαπούς αγρότες
Ο λόγος για τη μεγάλη έλλειψη εργατικού δυναμικού φέτος είναι η απροθυμία των Βούλγαρων και Αλβανών εργατών που παραδοσιακά κάλυπταν αυτές τις αγροτικές ανάγκες. Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής Χρήστος Ευφραιμίδης δήλωνε το περασμένο φθινόπωρο: «Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγινε πολύ δύσκολη η είσοδος των Βαλκάνιων εργαζομένων στη χώρα μας (κλείσιμο συνόρων, τεστ pcr) και πολλοί επέστρεψαν στις αγορές της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ιταλίας».
«Τα μεροκάματα εκεί είναι υψηλότερα και πλέον επιλέγουν να εργαστούν εκεί» προσθέτει. Παράλληλα, ο κ. Ευφραιμίδης σημειώνει πως οι Έλληνες της περιοχής έχουν στραφεί στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια ώρα οι Έλληνες αποφεύγουν όσο μπορούν να δουλέψουν στα χωράφια. Επιλέγουν να δραστηριοποιηθούν κυρίως στον τομέα του τουρισμού, ενώ οι Βούλγαροι πηγαίνουν όπου υπάρχει καλύτερος μισθός. Δεν έρχονται στη δουλειά με 20-25 ευρώ την ημέρα.
Παράλληλα, σύμφωνα με τους εργοδότες, εμπόδιο αποτελεί και η γραφειοκρατία των ελληνικών αρχών, που δεν απλοποιούν τη διαδικασία πρόσκλησης αλλοδαπών εργαζομένων. Η πρόσκληση μεταναστών εργατών κοστίζει 110 ευρώ για κάθε αγρότη, ενώ στην Ιταλία τα πράγματα είναι πιο απλά.
Πηγή arcadiaportal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου