Έφτιαξαν ιό που συρρικνώνει τους καρκινικούς όγκους του παχέος εντέρου, των πνευμόνων, του μαστού, των ωοθηκών και του παγκρέατος

επιμέλεια medlabnews.gr

Επιστήμονες χορήγησαν την πρώτη δόση μιας πειραματικής αγωγής με βάση έναν γενετικά τροποποιημένο ιό που σκοτώνει επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, ενώ παράλληλα ενισχύει την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού στη νόσο.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η θεραπεία αυτή, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μιας μικρής κλινικής δοκιμής, μπορεί να βοηθήσει, σε συνδυασμό με άλλα υπάρχοντα φάρμακα, τους ασθενείς με συμπαγείς όγκους.

Ο ιός CF33-hNIS, ή Vaxinia, αναπτύχθηκε αρχικά από ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου City of Hope στην Καλιφόρνια. Τώρα αναπτύσσεται από κοινού με την εταιρεία Imugene Limited, με έδρα την Νέα Νότια Ουαλία, στην Αυστραλία.

Ο Vaxinia χαρακτηρίζεται ως ογκολυτικός ιός, που σημαίνει ότι στοχεύει και μολύνει τα καρκινικά κύτταρα. Αυτός ο γενετικά τροποποιημένος ιός όχι μόνο μολύνει και βλάπτει τα καρκινικά κύτταρα, αλλά τα καθιστά και πιο αναγνωρίσιμα από το ανοσοποιητικό σύστημα. Σε προκλινικά εργαστηριακά πειράματα σε ζώα, ο ιός έχει αποδειχθεί ότι συρρικνώνει τους καρκινικούς όγκους του παχέος εντέρου, των πνευμόνων, του μαστού, των ωοθηκών και του παγκρέατος.

Αυτή η στρατηγική, ελπίζουν οι ερευνητές, θα συμβάλλει στη βελτίωση άλλων θεραπειών που επίσης ενισχύουν την ανοσολογική αντίδραση στα καρκινικά κύτταρα. Αυτές οι θεραπείες είναι συλλογικά γνωστές ως ανοσοθεραπεία.

«Τώρα ήρθε η ώρα να ενισχύσουμε περαιτέρω τη δύναμη της ανοσοθεραπείας και πιστεύουμε ότι ο CF33-hNIS έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τα αποτελέσματα των ασθενών μας», ανέφερε σε δήλωσή του ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης Ντάνενγκ Λι, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής Ογκολογίας και Θεραπευτικής Έρευνας του City of Hope.

Το Vaxinia θα χορηγηθεί σε 100 καρκινοπαθείς με προχωρημένους ή μεταστατικού σταδίου συμπαγείς όγκους που έχουν δοκιμάσει τουλάχιστον δύο άλλες θεραπείες, στο πλαίσιο μιας κλινικής δοκιμής φάσης 1. Ορισμένοι συμμετέχοντες θα λάβουν μόνο το Vaxinia, και άλλοι θα το λάβουν σε συνδυασμό με την πεμπρολιζουμάμπη (pembrolizumab), ένα ανοσοθεραπευτικό φάρμακο.

Οι δοκιμές φάσης 1 διεξάγονται για να δοκιμάσουν την ασφάλεια και τη βέλτιστη δόση μιας πειραματικής θεραπείας και όχι για να αποδείξουν την αποτελεσματικότητά της. Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την πορεία των ασθενών που λαμβάνουν το Vaxinia, κατά τα επόμενα χρόνια, για να συλλέξουν στοιχεία που θα καθορίσουν ή θα καταστρέψουν τυχόν σχέδια για περαιτέρω κλινική έρευνα. Η τρέχουσα κλινική δοκιμή αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου.

ΠΗΓΗ: Gizmodo, imugene.

Διαβάστε επίσης

World Cancer Day - 4 Φεβρουαρίου (video)

• ΠΑΠ ΤΕΣΤ, ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
• Καρκίνος του δέρματος. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές
• Πρόληψη του καρκίνου του προστάτη, με έλεγχο του ειδικού προστατικού αντιγόνου PSA
• YΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΜΑΣΤΟΥ. ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ;

Μηχανισμός και παράγοντες που συμβάλλουν στις μεταστάσεις του καρκίνου; Πνευμονικές, ηπατικές, οστικές, εγκεφαλικές μεταστάσεις.

«Βάλε τον τακτικό έλεγχο στη ρουτίνα σου»: Νέα καμπάνια της Novartis Hellasγια τον καρκίνο του μαστού (video)

medlabnews.gr iatrikanea

Η Novartis Hellas, πιστή στη δέσμευσή της για συνεχή και ουσιαστική υποστήριξη των γυναικών που ζουν με καρκίνο του μαστού, παρουσιάζει τη νέα εκστρατεία ευαισθητοποίησης με τίτλο «Ξέρω τι σκέφτεσαι». Με κεντρικό μήνυμα «Βάλε τον τακτικό έλεγχο στη ρουτίνα σου. Μίλα με τον ειδικό.», η καμπάνια υλοποιείται με την υποστήριξη του Πανελλήνιου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» και την αιγίδα του δικτύου W4O Hellas, και αναδεικνύει τη σημασία της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης, της τακτικής παρακολούθησης και της σωστής ενημέρωσης γύρω από τον συχνότερο καρκίνο μεταξύ των γυναικών: τον καρκίνο του μαστού.

Ο στόχος της πρωτοβουλίας είναι να υπογραμμίσει την αξία του τακτικού ελέγχου, σε κάθε στάδιο του ταξιδιού με τον καρκίνο του μαστού. Αφενός στοχεύει να ενθαρρύνει όλες τις γυναίκες να εντάξουν τον τακτικό προληπτικό έλεγχο στη ζωή τους και να απευθύνονται εγκαίρως σε εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας, ώστε να προλαμβάνουν ή να αντιμετωπίζουν έγκαιρα τον καρκίνο του μαστού. Αφετέρου, επιδιώκει να ενδυναμώσει τις γυναίκες που ήδη ζουν με τη νόσο, προτρέποντας τον ενεργό ρόλο τους στη λήψη αποφάσεων για τη θεραπεία τους, την κατανόηση των διαθέσιμων επιλογών και την ουσιαστική επικοινωνία με τον γιατρό, με στόχο τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Η καμπάνια ξεδιπλώνεται με τηλεοπτική ταινία, η οποία παρουσιάζει γυναίκες διαφορετικών ηλικιών που έχουν έρθει αντιμέτωπες με τον καρκίνο του μαστού. Με δύναμη, περηφάνια και αποφασιστικότητα, στέκονται απέναντι στον θεατή και μεταφέρουν ένα ηχηρό μήνυμα αισιοδοξίας. Μέσα από δυνατές εικόνες, η ταινία αναδεικνύει το ψυχικό τους σθένος και υπενθυμίζει ότι η πρόληψη σώζει ζωές και ο τακτικός έλεγχος αποτελεί πολύτιμο σύμμαχο για κάθε γυναίκα.

Η Παρασκευή Μιχαλοπούλου, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού «Άλμα Ζωής», δήλωσε με αφορμή την καμπάνια: «Το όραμα του Συλλόγου μας είναι κάθε γυναίκα που έχει νοσήσει από καρκίνο του μαστού να μπορεί να ζει πολλά χρόνια με καλή ποιότητα ζωής. Βασικός πυλώνας, στη συνεργασία μας με τη Novartis Hellas στη νέα αυτή εκστρατεία, είναι η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη σημασία της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης,αλλά και του τακτικού ελέγχου ώστε να διασφαλίσουμε καλύτερη ποιότητα ζωής για όλες τις γυναίκες που ζουν με καρκίνο του μαστού».

H Ελένη Γαλάνη, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής του δικτύου W4O Hellas, δήλωσε επίσης: «Στο W4O πιστεύουμε βαθιά στη δύναμη της ενημέρωσης και της έγκαιρης διάγνωσης. Η συνεργασία μας με τη Novartis Hellas και το Άλμα Ζωής στο πλαίσιο αυτής της καμπάνιας στοχεύει να ενθαρρύνει κάθε γυναίκα να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην υγεία της και να ζητά καθοδήγηση από τους εξειδικευμένους επαγγελματίες. Η γνώση και ο τακτικός έλεγχος μπορούν πραγματικά να αλλάξουν ζωές».

Η Λευκοθέα Σταθέλου, Chief Scientific Officer Innovative Medicines της Novartis Hellas ανέφερε σχετικά: «Στη Novartis Hellas παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στην αποστολή μας, να βοηθάμε τους ανθρώπους να ζουν περισσότερο και καλύτερα. Με τη νέα μας εκστρατεία ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού, θέλουμε να ενθαρρύνουμε κάθε γυναίκα να ενημερώνεται τακτικά, να επισκέπται τον γιατρό της και να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στις αποφάσεις που αφορούν την υγεία της. Το κεντρικό μας μήνυμα “Βάλε τον τακτικό έλεγχο στη ρουτίνα σου. Μίλα με τον ειδικό”, υπενθυμίζει ότι η συστηματική παρακολούθηση είναι καθοριστική».

Ετήσιο Συνέδριο FairLife L.C.C.: Η Επόμενη Μέρα στον Καρκίνο του Πνεύμονα (video)

medlabnews.gr iatrikanea

73 ομιλητές και σχολιαστές από την επιστημονική, ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα της Ελλάδας και του εξωτερικού, εκπρόσωποι της Εκκλησίας, της Πολιτείας, των ασθενών και της φαρμακοβιομηχανίας συμμετείχαν στο 5ο ετήσιο συνέδριο της FairLife Φροντίδα και πρόληψη για τον καρκίνο του πνεύμονα, με τίτλο: «Καρκίνος Πνεύμονα – Από την Πρόληψη στην Ολιστική Φροντίδα – Η επιστήμη συναντά την κοινωνία – Η Ζωή στο κέντρο»

Το συνέδριο που έλαβε χώρα την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου στον πολυχώρο ATRAKTOS παρακολούθησαν δια ζώσης και διαδικτυακά 4.100 άτομα στην κορύφωση των δράσεων της FairLife L.C.C. για τον Νοέμβριο, μήνα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη νόσο.

Όλο το live από το Συνέδριο: 

Πρόληψη και Έγκαιρη Διάγνωση

Η ανάγκη για ενίσχυση της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του πνεύμονα αναδείχθηκε ως κεντρικό συμπέρασμα του φετινού συνεδρίου, με ιδιαίτερη έμφαση στην καθυστερημένη διάγνωση, το υψηλό φορτίο θνησιμότητας και τις κοινωνικές ανισότητες που επιβαρύνουν τις πιο ευάλωτες ομάδες.

Τονίστηκε ότι ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να μετατραπεί σε νόσημα με υψηλά ποσοστά ίασης, εφόσον εφαρμοστούν οργανωμένα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου με αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης (LDCT). Η διεθνής και ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και οι διαθέσιμοι πόροι και τεχνολογικές υποδομές στη χώρα, καθιστούν την εφαρμογή του προγράμματος ρεαλιστική, αναγκαία και οικονομικά αποδοτική.

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στην ανάγκη για εθνική στρατηγική πρόληψης, που θα περιλαμβάνει: δράσεις κατά του καπνίσματος, σύνδεση του LDCT με ιατρεία διακοπής καπνίσματος, ενημέρωση του κοινού για παράγοντες κινδύνου και υιοθέτηση πολιτικών που θα μειώσουν τις κοινωνικές ανισότητες στην πρόσβαση σε διαγνώσεις και θεραπείες. Επισημάνθηκε ότι η διακοπή καπνίσματος αποτελεί ιατρική πράξη με σημαντική επίδραση στη μείωση του κινδύνου.

Παράλληλα, αναδείχθηκε η ανάγκη ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, καθώς και της αξιοποίησης νέων τεχνολογιών – από σύγχρονο απεικονιστικό εξοπλισμό μέχρι Τεχνητή Νοημοσύνη – για πιο ακριβή και πρώιμη διάγνωση. Η ύπαρξη σύγχρονων θεραπευτικών επιλογών, η εξέλιξη της ανοσοθεραπείας και της γονιδιακής ανάλυσης τονίστηκαν ως βασικοί παράγοντες που καθιστούν τη νόσο πλέον αντιμετωπίσιμη, εφόσον διαγνωστεί εγκαίρως.

Η ανάγκη για αλλαγή κουλτούρας στην κοινωνία και στο σύστημα υγείας, με την Πολιτεία, τους επαγγελματίες υγείας και τους συλλόγους ασθενών να συνεργάζονται, παρουσιάστηκε ως κρίσιμη προϋπόθεση για τη μείωση της θνησιμότητας. Η ενημέρωση των πολιτών, η προστασία των ευάλωτων ομάδων, η εκπαίδευση της νέας γενιάς και η ανάπτυξη δομών υποστήριξης ασθενών αποτελούν κεντρικούς άξονες της προσπάθειας.

Συνολικά, διαμορφώνεται η ανάγκη για άμεση δράση: εθνικό πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου, ισότιμη πρόσβαση σε σύγχρονες διαγνωστικές και θεραπευτικές υπηρεσίες, και ολιστική φροντίδα που θα εξασφαλίσει ότι η έγκαιρη διάγνωση και η πρόληψη γίνονται πραγματικότητα για όλους.

Έρευνα και Καινοτομία

Αναδείχθηκε η εικόνα της κλινικής και μεταφραστικής έρευνας στην Ελλάδα: σημαντικές επιστημονικές δυνάμεις, διεθνής παρουσία και σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες, που ωστόσο συνυπάρχουν με δομικές αδυναμίες όπως η γραφειοκρατία, η αποσπασματικότητα του οικοσυστήματος, η χαμηλή χρηματοδότηση και οι καθυστερήσεις στις εγκρίσεις μελετών. Τονίστηκε ότι απαιτούνται θεσμικές μεταρρυθμίσεις, επιτάχυνση διαδικασιών, ενοποίηση επιτροπών, ψηφιοποίηση και εθνικές πλατφόρμες δεδομένων, ώστε η χώρα να εξελιχθεί σε περιφερειακό κόμβο έρευνας και καινοτομίας.

Επισημάνθηκε ότι η Ελλάδα υπολείπεται της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, καθώς διαθέσιμο είναι μόλις ένα μικρό ποσοστό των νέων φαρμάκων που εγκρίνονται σε επίπεδο Ε.Ε., με τους ασθενείς να περιμένουν έως και δύο χρόνια για πρόσβαση στις θεραπείες.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη σημασία των κλινικών μελετών, οι οποίες προσφέρουν πρόσβαση σε καινοτόμες θεραπείες, βελτιωμένη φροντίδα και τεκμηριωμένα καλύτερη επιβίωση. Παρά τη χαμηλότερη κατάταξη της Ελλάδας σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αναγνωρίστηκε ότι αποτελεί ελκυστικό προορισμό χάρη στο υψηλής ποιότητας επιστημονικό δυναμικό. Επισημάνθηκε η ανάγκη για ενίσχυση των υποδομών, αύξηση μελετών πρώιμων φάσεων και ενδυνάμωση των κλινικών ερευνητικών ομάδων.

Οι δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης παρουσιάστηκαν ως καθοριστικός παράγοντας για το μέλλον της ογκολογίας, από τη διάγνωση και τη ρομποτική υποβοήθηση έως τα προγνωστικά μοντέλα και την εκπαίδευση των νέων γιατρών. Αντίστοιχα, τα σύγχρονα εμβόλια καρκίνου — ιδιαίτερα τα mRNA θεραπευτικά και εξατομικευμένα — αναδείχθηκαν ως μια από τις πιο ελπιδοφόρες εξελίξεις, που ήδη αξιολογούνται σε κλινικό επίπεδο και αναμένεται να αλλάξουν τον θεραπευτικό χάρτη τα επόμενα χρόνια.

Από την πλευρά της Πολιτείας και των φορέων, παρουσιάστηκαν προσπάθειες για επιτάχυνση των εγκρίσεων, διοικητική ενίσχυση των αρμόδιων οργάνων, ψηφιοποίηση των διαδικασιών και δημιουργία μητρώου κλινικών μελετών, καθώς και πρωτοβουλίες χρηματοδότησης καινοτόμων θεραπειών. Υπογραμμίστηκε ότι η καινοτομία αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο για την υγεία και την οικονομία, ενώ η υπερβολική ρυθμιστική πολυπλοκότητα μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά.

Σημαντικό μέρος της συζήτησης αφορούσε τη νέα εποχή των βιοδεικτών, τη μετάβαση σε μοντέλο εξατομικευμένης, «tumor agnostic» ιατρικής και τη σημασία τακτικής αναθεώρησης των καταλόγων βιοδεικτών, των κέντρων αναφοράς και των ψηφιακών συστημάτων υποστήριξης. Παρουσιάστηκαν επίσης οι προοπτικές της επεμβατικής πνευμονολογίας, της ψηφιακής παθολογοανατομικής, της υγρής βιοψίας και της NGS ανάλυσης, που καθιστούν δυνατή την ακριβή διάγνωση και στοχευμένη θεραπεία.

Κοινό μήνυμα όλων ήταν ότι η πρόοδος προϋποθέτει συνεργασία όλων των εμπλεκομένων — Πολιτείας, ερευνητικών κέντρων, βιομηχανίας, επαγγελματιών υγείας και συλλόγων ασθενών. Η καλλιέργεια κουλτούρας έρευνας, η ενίσχυση της ενημέρωσης ασθενών και γιατρών, η ανάπτυξη ισχυρών υποδομών και η αξιοποίηση της τεχνολογίας αποτελούν βασικά βήματα για να καταστεί η Ελλάδα ένας σύγχρονος, ανταγωνιστικός και καινοτόμος κόμβος στην ογκολογική έρευνα και φροντίδα.

Πρώιμος και Μεταστατικός Μη Μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα

Αναδείχθηκε ο καθοριστικός ρόλος της σύγχρονης θωρακοχειρουργικής και της αποτελεσματικής επικοινωνίας με τον ασθενή, καθώς και η ανάγκη ενίσχυσης του αριθμού των εξειδικευμένων χειρουργών στο μέλλον. Τονίστηκε ότι η «χειρουργησιμότητα» πλέον δεν αφορά μόνο το αν μπορεί να αφαιρεθεί ένας όγκος, αλλά αν πρέπει να αφαιρεθεί, στο πλαίσιο ενός νέου θεραπευτικού τοπίου όπου η ανοσοθεραπεία μεταβάλλει ριζικά τα δεδομένα. Η πρόοδος των ελάχιστα επεμβατικών και ρομποτικών τεχνικών, αλλά και του ablation, οδηγεί σε μεγαλύτερη ασφάλεια και καλύτερα αποτελέσματα για ασθενείς όλων των ηλικιών.

Στο πρώιμο στάδιο αναδείχθηκε η σαφής ανάγκη για περιεγχειρητική θεραπεία, καθώς η χειρουργική επέμβαση από μόνη της δεν επαρκεί για την επίτευξη ίασης. Το πλάνο θεραπείας καθορίζεται αποκλειστικά μέσα από το Διεπιστημονικό Ογκολογικό Συμβούλιο, ενώ η προεγχειρητική ανοσοθεραπεία φαίνεται να προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, με παράλληλη επίγνωση πιθανών κινδύνων στη χρονική αλληλουχία της θεραπείας. Η σημασία των MDT υπογραμμίστηκε επανειλημμένα, ως standard of care που μειώνει τη θνησιμότητα, βελτιώνει την επιβίωση και επιτρέπει τον βέλτιστο χρονισμό θεραπειών, ενισχύοντας την ενεργή συμμετοχή του ασθενούς στη λήψη αποφάσεων.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο μοριακό προφίλ του όγκου. Τονίστηκε ότι ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα έχει «πολλά πρόσωπα» λόγω των οδηγών μεταλλάξεων, όπως EGFR και ALK, που καθορίζουν τη θεραπευτική στρατηγική. Η ανάγκη για πλήρη μοριακή διερεύνηση από την πρώτη διάγνωση θεωρείται πλέον κρίσιμη, καθώς η στοχευμένη θεραπεία έχει αλλάξει ριζικά την πορεία της νόσου τόσο στα μεταστατικά όσο και στα πρώιμα στάδια. Παράλληλα, επισημάνθηκε η σημασία της ανοσοϊστοχημείας, των βασικών βιοδεικτών (PD-L1, EGFR, ALK), αλλά και του reflex testing, ενώ αναδείχθηκε ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία απαιτεί υψηλής ποιότητας ιστολογικά δείγματα για αξιόπιστη διάγνωση.

Η σύγχρονη ακτινοθεραπεία παρουσιάστηκε ως κεντρικός άξονας της αντιμετώπισης στο πρώιμο, μη μεταστατικό στάδιο, με τη στερεοτακτική ακτινοθεραπεία (SBRT) να προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα τοπικού ελέγχου, επιβίωσης και μειωμένων παρενεργειών. Παρουσιάστηκαν επίσης οι νέοι συνδυασμοί στην ανεγχείρητη νόσο —με κορυφαίο παράδειγμα τη χημειοακτινοθεραπεία σε συνδυασμό με ανοσοθεραπεία— που έχουν επιφέρει θεαματική βελτίωση στα αποτελέσματα και αλλαγή στον τρόπο προσέγγισης της νόσου.

Στο μεταστατικό στάδιο αναδείχθηκε η εκρηκτική πρόοδος της ογκολογίας τα τελευταία χρόνια, με έμφαση στην ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών, ΤΚΙ νεότερης γενιάς, ADCs και νέων συνδυασμών που βελτιώνουν την επιβίωση. Τονίστηκε ότι οι θεραπευτικές επιλογές δεύτερης γραμμής παραμένουν πιο περιορισμένες, ωστόσο οι νέες τεχνολογίες, η κατανόηση των μηχανισμών αντίστασης και η ενίσχυση της ανοσογονικότητας του όγκου ανοίγουν νέες προοπτικές. Η υποδόρια χορήγηση ανοσοθεραπείας αναδείχθηκε ως εξαιρετικά σημαντική καινοτομία, προσφέροντας πλεονεκτήματα στην ποιότητα ζωής και παράλληλα μειώνοντας την πίεση στο σύστημα υγείας, ενώ παρουσιάστηκαν και νέα μοντέλα φροντίδας, όπως η κατ’ οίκον χορήγηση θεραπειών μέσω οργανωμένων προγραμμάτων.

Τέλος, αναδείχθηκε η ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο, σύγχρονο και δίκαιο σύστημα ογκολογικής φροντίδας, που ενσωματώνει διαγνωστικά, καινοτόμα φάρμακα, τεχνολογία, υποστήριξη των οικογενειών και ισχυρά MDT. Η ταχεία πρόσβαση στην καινοτομία, η διασφάλιση ποιότητας, το ρυθμιστικό πλαίσιο και η αξιοποίηση πραγματικών δεδομένων αποτελούν πλέον προϋποθέσεις για να μετατραπεί η επιστημονική πρόοδος σε πραγματικό όφελος για όλους τους ασθενείς.

Μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα

Ο μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μία από τις πιο επιθετικές μορφές της νόσου, με το 70% των περιστατικών να διαγιγνώσκονται ήδη σε μεταστατικό στάδιο, συχνά με εγκεφαλικές μεταστάσεις, γεγονός που καθιστά την έγκαιρη και ακριβή σταδιοποίηση κρίσιμη. Στο Συνέδριο τονίστηκε η ανάγκη ολοκληρωμένης απεικόνισης με αξονική, PET-SCAN και μαγνητική εγκεφάλου, καθώς και η διαφοροποίηση στη θεραπευτική προσέγγιση μεταξύ περιορισμένης και εκτεταμένης νόσου. Παρά την επιθετικότητα της νόσου, παρουσιάστηκαν νέες θεραπευτικές επιλογές, με καινοτόμα μόρια που δείχνουν σημαντική υπεροχή στη δεύτερη γραμμή, δημιουργώντας αισιοδοξία για καλύτερα αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον. Επιπλέον, υπάρχει ένα εκτεταμένο κλινικό πρόγραμμα και στην πρώτη γραμμή θεραπείας ακόμα και στο limited stage, γεγονός που αλλάζει σημαντικά το θεραπευτικό τοπίο. Παράλληλα, επισημάνθηκε ο ρόλος της σωστής ενημέρωσης και της στενής συνεργασίας με τη θεραπευτική ομάδα, τόσο για την αντιμετώπιση της νόσου όσο και για την ανακούφιση του έντονου άγχους που προκαλούν οι συχνές απεικονιστικές εξετάσεις.

Κεντρικό μήνυμα αποτέλεσε και η τοποθέτηση ότι «τίποτα για εμάς χωρίς εμάς», με την υπενθύμιση ότι ο ασθενής πρέπει να έχει ενεργό ρόλο σε κάθε στάδιο της διαδρομής του. Υπογραμμίστηκε πως οι σπάνιοι καρκίνοι του πνεύμονα, που αντιστοιχούν περίπου στο 10% των περιστατικών, απαιτούν ακριβή διάγνωση, ποιοτική βιοψία και σύγχρονη μοριακή ανάλυση, ώστε να εντοπίζονται θεραπεύσιμοι μοριακοί στόχοι όπως KRAS, BRAF, ALK και ROS. Σημαντική αναφορά έγινε και στη συμβολή των διεθνών συνεργασιών, όπως τα ευρωπαϊκά κέντρα αναφοράς και τα εικονικά συμβούλια, που επιτρέπουν τη διασύνδεση εξειδικευμένων ομάδων και αξιοποιούν βιοτράπεζες και μητρώα για την προώθηση της έρευνας και την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων στους σπάνιους και πολύπλοκους καρκίνους του πνεύμονα.

Από τη διάγνωση στη φροντίδα

Η πορεία από τη διάγνωση έως τη συνολική φροντίδα του ασθενούς με καρκίνο του πνεύμονα απαιτεί μια πολυεπίπεδη, ολοκληρωμένη προσέγγιση. Τονίστηκε ότι οι περισσότεροι περιβαλλοντικοί καρκινογόνοι παράγοντες είναι αναστρέψιμοι, με το κάπνισμα και την ατμοσφαιρική ρύπανση να παραμένουν οι σημαντικότεροι κίνδυνοι. Υπογραμμίστηκε ότι η ενημέρωση των πολιτών και η συλλογική εφαρμογή των μέτρων αποτελούν βασική προϋπόθεση για τη μείωση του περιβαλλοντικού φορτίου, στο πλαίσιο των στόχων της Ε.Ε. για το 2030.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις συννοσηρότητες, που επηρεάζουν σημαντικά τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόγνωση. Αναφέρθηκε ότι έως και το 50% των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα πάσχουν από ΧΑΠ και ότι πάνω από το 70% παρουσιάζουν σοβαρά συνοδά νοσήματα ήδη από τη διάγνωση, όπως καρδιολογικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη ή νεφρική νόσο. Η παρουσία αυτών των νοσημάτων οδηγεί σε καθυστέρηση 3–6 μηνών στη διάγνωση, αυξημένες επιπλοκές και 15–25% χαμηλότερη επιβίωση, ενώ τα καρδιολογικά νοσήματα σχετίζονται με θνητότητα που φτάνει το 35–50%. Αυτό καθιστά αναγκαία την πολυεπιστημονική διαχείριση, με συμμετοχή πνευμονολόγων, καρδιολόγων, φυσικοθεραπευτών, διατροφολόγων και ψυχολόγων, καθώς και την παροχή ουσιαστικής υποστηρικτικής φροντίδας.

Παράλληλα, παρουσιάστηκε ο κρίσιμος ρόλος της διατροφής και της άσκησης στη θεραπεία, ως παράγοντες που μπορούν να τροποποιηθούν και να ενσωματωθούν ενεργά στην καθημερινότητα του ασθενούς. Η άσκηση περιγράφηκε ως μέρος της θεραπείας, με οφέλη στη μυϊκή μάζα, τη μείωση της κόπωσης, την πρόληψη της σαρκοπενίας και την αντιμετώπιση της φλεγμονής. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη μεσογειακή διατροφή, η οποία συνδέεται με μείωση 15–25% της θνησιμότητας, ενώ επισημάνθηκε ότι οι αυστηρές δίαιτες και η νηστεία μπορεί να επιδεινώσουν την υποθρεψία. Η σωστή διατροφή πρέπει να είναι εξατομικευμένη, με στόχο τη διατήρηση άνω του 90% του αρχικού σωματικού βάρους και επαρκή πρόσληψη πρωτεΐνης.

Στο ίδιο πλαίσιο φροντίδας, αναδείχθηκε και η σημασία της πρόληψης των λοιμώξεων σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, που συχνά είναι ηλικιωμένοι, με συννοσηρότητες και υπό ανοσοκατασταλτικές θεραπείες. Τονίστηκε η ανάγκη σωστής εφαρμογής των εμβολιασμών – για πνευμονιόκοκκο, γρίπη, κοκκύτη, έρπη ζωστήρα και COVID-19 – σύμφωνα με τα επικαιροποιημένα πρωτόκολλα.

Τέλος, επισημάνθηκε η συχνά παραγνωρισμένη αλλά καθοριστική διάσταση της ψυχικής υγείας, καθώς μεγάλη ευρωπαϊκή έρευνα έδειξε ότι 61% των ασθενών βιώνουν σοβαρή ψυχική επιβάρυνση και το 90% βλέπει την καθημερινότητά του να επηρεάζεται δραματικά από άγχος, φόβο, θλίψη και αβεβαιότητα, ενώ το 50% δεν έχει πρόσβαση σε επαγγελματική υποστήριξη. Υπογραμμίστηκε ότι η ψυχική υγεία πρέπει να αποτελεί οργανικό μέρος της φροντίδας – από τη διάγνωση έως την πορεία της θεραπείας – με ανοιχτή επικοινωνία, ενημέρωση και συστηματική ψυχολογική στήριξη, καθώς μια διάγνωση καρκίνου επηρεάζει συνολικά τη ζωή του ανθρώπου.

Η Φαρμακοβιομηχανία στην Υπηρεσία της Καινοτομίας

Το μεγάλο στοίχημα της επόμενης ημέρας είναι η σωστή και έγκαιρη πρόσβαση των ασθενών στις καινοτόμες θεραπείες, σε ένα περιβάλλον όπου η επιστημονική πρόοδος προχωρά με ταχείς ρυθμούς.

Τονίστηκε ότι η κλινική έρευνα σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο – τόσο σε προχωρημένα όσο και σε πρώιμα στάδια νόσου – βρίσκεται σε ιδιαίτερη άνθηση, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες θεραπευτικές επιλογές και για επέκταση της καινοτομίας σε περισσότερους ασθενείς.

Ωστόσο, υπογραμμίστηκε ότι η τιμολόγηση και η αποζημίωση των καινοτόμων φαρμάκων χρειάζονται επανεξέταση, ώστε η καινοτομία να αντιμετωπίζεται ως επένδυση για το σύστημα υγείας και όχι ως κόστος.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στις δυσκολίες πρόσβασης των ασθενών στα νέα φάρμακα, λόγω μειωμένης δημόσιας χρηματοδότησης, χρονοβόρων διαδικασιών και υψηλών επιστροφών. Επισημάνθηκε ότι η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς μόνο το 25% των νέων εγκεκριμένων θεραπειών είναι πλήρως διαθέσιμο στους ασθενείς χωρίς περιορισμούς. Τονίστηκε η ανάγκη ενίσχυσης της χρηματοδότησης, διοικητικών μεταρρυθμίσεων και μείωσης των επιστροφών, στο πλαίσιο μιας ουσιαστικής συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων με κοινό στόχο την απρόσκοπτη πρόσβαση στην καινοτομία.

Τέλος, αναδείχθηκε ο θεμελιώδης ρόλος των κλινικών μελετών ως βάση της φαρμακευτικής έρευνας και ανάπτυξης και υπογραμμίστηκε η σημασία της συνεργασίας φαρμακοβιομηχανίας, ερευνητών και ρυθμιστικών αρχών για τη βελτίωση της πρόσβασης των ασθενών σε μελέτες και την επιτάχυνση της κλινικής έρευνας.


Το συνέδριο τέλεσε υπό την αιγίδα των: Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (Ε.Ο.Π.Ε), Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (Ε.Π.Ε), Ελληνική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας (Ε.Ε.Α.Ο), Ελληνική Ακτινολογική Εταιρεία (Ε.Α.Ε.), Ελληνική Εταιρεία Καρκίνου Πνεύμονα (ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π), Ελληνική Εταιρεία Παθολογικής Ανατομικής (Ε.Ε.Π.Α), Ελληνική Εταιρεία Χειρουργών Θώρακος- Καρδιάς-Αγγείων (Ε.Ε.Χ.Θ.Κ.Α), Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ),Ένωση Ασθενών Ελλάδας, Women for Oncology (W4O-Hellas), Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας Καρκίνου (ΕΛ.Ι.Ε.Κ), Εθνικό Σύνδεσμο Νοσηλευτών Ελλάδας (ΕΣΝΕ). Αιγίδα παρέχουν επίσης οι διεθνείς και ευρωπαϊκοί φορείς : International Association for the Study of Lung Cancer (IASLC), Global Lung Cancer Coalition (GLCC), Lung Cancer Europe (LuCE), καθώς και ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (Σ.Φ.Ε.Ε) και PhΑRMA Innovation Forum (PIF).

Με την ευγενική υποστήριξη των:

Διακεκριμένος Χορηγός: MSD

Μεγάλοι Χορηγοί: AstraZeneca, GSK

Χορηγοί: Roche, Daiichi Sankyo Greece, Johnson & Johnson, Genesis Pharma, ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ-ΛΙΛΛΥ

Υποστηρικτές: Affidea, AMGEN, ΒΙΑΝΕΞ, BMS, ΙΣΤΟΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ, KARYO, Άγιος Λουκάς, Γενότυπος

Υποστηρικτές Επικοινωνίας: ETS Events and Travel Solutions & Live MeD, ΑCS, CATALYTICA, INNEWS, REPUTATION UNIQUE, WASP Studio.

Την εκδήλωση συντόνισε και παρουσίασε η δημοσιογράφος κα Έλενα Παπαδημητρίου.

Επιμέρους ενότητες συντόνισαν η κα Εύη Χατζηανδρέου, MD, MPH, DrPH, Δρ. Δημόσιας Υγείας Παν/ μιο Harvard, Ιδρυτικό Μέλος και Πρόεδρος Advisory Committee FairLife L.C.C.,και ο κος Γιώργος Καπετανάκης, Πρόεδρος ΕΛΛΟΚ.

Πώς μεταδίδεται το AIDS και πώς ΔΕΝ μεταδίδεται η HIV λοίμωξη;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Πώς μεταδίδεται η HIV λοίμωξη;

Ο HIV είναι ένας ιός. Mερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή την γρίπη, παραμένουν στο σώμα μόνο για μερικές μέρες. Μερικοί ιοί, όπως ο HIV, δεν φεύγουν ποτέ. Ο ιός του AIDS είναι ένας ρετροϊός· έχει δηλαδή γενετικό υλικό το RNA, το οποίο με τη δράση ενός ενζύμου που λέγεται αντίστροφη μεταγραφάση μετατρέπεται σε DNA για να ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ανθρώπου.

Ένα χαρακτηριστικό του ιού HIV, είναι η πολύ μεγάλη μεταλλακτικότητά του· κάπου δύο εκατομμύρια υψηλότερη από εκείνη που παρατηρείται στα γονίδια του πυρήνα. Και αυτό οφείλεται στο ότι η αντίστροφη μεταγραφάση που μετατρέπει το RNA σε DNA είναι πολύ επιρρεπής στα λάθη κατά την αντιγραφή· της ξεφεύγουν δηλαδή αντιγραφικά λάθη όταν προστίθενται τα νουκλεοτίδια στη σειρά για να γίνει το DNA και προκύπτουν μεταλλάξεις. Όταν κάποιος μολύνεται με τον HIV, γίνεται "HIV οροθετικός" και θα είναι για πάντα HIV οροθετικός. Με την πάροδο του χρόνου, η HIV νόσος μολύνει και εξοντώνει τα λευκά αιμοσφαίρια που λέγονται CD4 λεμφοκύτταρα (ή "Τ κύτταρα") και μπορεί να αφήσουν το σώμα ανίκανο να καταπολεμήσει κάποιες μολύνσεις και καρκινογενέσεις.

Ο ιός HIV έχει απομονωθεί από το αίμα, το σπέρμα, τα κολπικά υγρά, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και το μητρικό γάλα. Έχει απομονωθεί επίσης από το σάλιο, τα δάκρυα, τα ούρα, τον ιδρώτα και τα βρογχικά εκκρίματα, χωρίς όμως να έχει αναφερθεί μέχρι σήμερα περίπτωση μετάδοσης μέσω επαφής με τα συγκεκριμένα βιολογικά υγρά. Προς την κατεύθυνση αυτή συμβάλλει, αφενός η περιεχόμενη σ’ αυτά ποσότητα του ιού που είναι τόσο μικρή, ώστε καθίσταται αδύνατη η μετάδοσή του σε άλλους ανθρώπους, που ζουν μαζί με τους φορείς στο ίδιο σπίτι ή έχουν απλή κοινωνική ή εργασιακή σχέση και αφετέρου η μεγάλη ευπάθεια του HIV στο εξωτερικό περιβάλλον. Με τον τρόπο αυτό και παρά το γεγονός ότι είναι δυνατή η επιβίωση ελάχιστων ιικών σωματίων στο εξωτερικό περιβάλλον για διάστημα πολλών ωρών, δεν είναι εφικτή η έμμεση μετάδοση του HIV από επαφή με μολυσμένα αντικείμενα.

Οι τρόποι μετάδοσης του HIV είναι οι εξής:

Α. ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί τόσο κατά την ανδρική ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή, όσο και κατά την ετεροφυλοφιλική. Πρέπει μάλιστα να επισημανθεί, ότι ενώ αρχικά η λοίμωξη ήταν ιδιαίτερα συχνή, κατά κύριο λόγο, ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους, η ετεροφυλοφιλική οδός αποτελεί πλέον σημαντικό τρόπο μετάδοσης, αφού τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης της επίπτωσης της λοίμωξης αφορούν σε γυναίκες.

Η σεξουαλική πρακτική, που εγκυμονεί τον υψηλότερο κίνδυνο μετάδοσης του HIV, είναι η επαφή από το ορθό. Η αυξημένη διασπορά του ιού στους ομοφυλόφιλους βρίσκεται σε συνάρτηση με τη συχνή εναλλαγή των ερωτικών συντρόφων, τις παθητικές σεξουαλικές επαφές και τις ευκαιρίες τραυματισμού, που υποβοηθούν τον ενοφθαλμισμό του ιού. Επιπλέον, οι συνεχείς επαναλοιμώξεις με νέους αντιγονικά τύπους του ιού, οι δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και πιθανώς άλλοι άγνωστοι παράγοντες του περιβάλλοντός τους, συμβάλλουν στην εκδήλωση του AIDS. Αντίθετα, η μετάδοση του ιού HIV με γυναικεία ομοφυλοφιλική επαφή φαίνεται ότι είναι σπάνια, όπως επίσης σπάνια είναι και η μετάδοση με το στοματικό έρωτα.

Η μετάδοση του ιού κατά την ετεροφυλοφιλική επαφή είναι ευκολότερη από τον άνδρα στη γυναίκα παρά αντιστρόφως. Ο κίνδυνος μάλιστα είναι μεγαλύτερος κατά το αρχικό στάδιο της λοίμωξης και κατά τα τελευταία στάδια της νόσου, όταν υπάρχουν φλεγμονές ή τραυματισμοί των βλεννογόνων των γεννητικών οργάνων της γυναίκας και ιδιαίτερα του κόλπου και επιπρόσθετα, όταν συνυπάρχουν άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα που προκαλούν εξελκώσεις, όπως είναι ο έρπης, το μαλακό έλκος και η σύφιλη, καθώς και όταν υπάρχει συχνή πρωκτική επαφή. Αντίστοιχα, η μετάδοση από τη γυναίκα στον άνδρα είναι πιθανότερη, όταν η γυναίκα βρίσκεται στο αρχικό ή στο τελικό στάδιο της νόσου και όταν υπάρχει σεξουαλική επαφή κατά την έμμηνο ρύση.

Στη γυναίκα ο ιός δεν ανευρίσκεται στις ωοθήκες, αλλά σε όλη τη διαδρομή του υπόλοιπου γεννητικού συστήματος, σε αυξημένη μάλιστα συχνότητα στην εξωτερική επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας και πολύ συχνότερα στο βλεννογόνο του κόλπου. Αντίστοιχα στον άνδρα, ο ιός δεν ανιχνεύεται στους όρχεις αλλά σε όλη τη λοιπή διαδρομή του σπέρματος.

Β. ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΙΜΑ

Ο τρόπος αυτός αφορά στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών, που μοιράζονται μολυσμένες σύριγγες και βελόνες, στους μεταγγιζόμενους με μολυσμένο αίμα ή παράγωγά του και στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σε περίπτωση εκτεταμένης επαφής με μολυσμένο αίμα ή τραυματισμό με μολυσμένες βελόνες και άλλα αιχμηρά αντικείμενα, που αφορούν κυρίως σε νυστέρια και βελόνες συρραφής τραυμάτων.

Στους τοξικομανείς η μετάδοση του ιού οφείλεται στη μεταφορά μικρών ποσοτήτων αίματος κατά την κοινή χρήση βελονών και συριγγών, ενώ η πιθανότητα μετάδοσης του HIV με μεταγγίσεις αίματος έχει πλέον σχεδόν εκμηδενιστεί, γιατί το μεταγγιζόμενο αίμα ελέγχεται σχολαστικά και για HIV αντισώματα.

Η πιθανότητα, τέλος, μετάδοσης του HIV στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό μετά από τρύπημα με μολυσμένη βελόνα είναι της τάξης του 0,001-0,01, ενώ η αντίστοιχη πιθανότητα για την ηπατίτιδα Β κυμαίνεται από 0,2-0,3. Γενικά, το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό εκτίθεται σχετικά συχνά κατά την άσκηση των καθηκόντων του στον HIV. Έχει διαπιστωθεί όμως, ότι η συχνότητα μετάδοσης είναι ιδιαίτερα χαμηλή και εξαρτάται από τον τύπο της έκθεσης και από τον κίνδυνο μετάδοσης με τη συγκεκριμένη έκθεση. Συχνότερα αναφέρεται η άμεση επαφή αίματος ασθενών με ανοικτή πληγή ή βλεννογόνους των εκτεθέντων και η παρεντερική έκθεση.

Γ. ΠΕΡΙΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Είναι δυνατό να συμβεί μέσω του πλακούντα ενδομητρίως, κατά τη διάρκεια του τοκετού από το αίμα και τα κολπικά υγρά ή μετά τον τοκετό κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Το 15-30% των νεογνών, που γεννιούνται από HIV θετικές μητέρες, μολύνονται από τον ιό, ενώ πρέπει να επισημανθεί, ότι οι μητέρες φορείς HIV που μεταδίδουν στο κύημα ή στο νεογνό τους τον ιό, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών ή είχαν ερωτικό σύντροφο φορέα.

Η πιθανότητα κάθετης μετάδοσης του HIV εξαρτάται από το ύψος της ιαιμίας και αυξάνει όταν η μόλυνση της εγκύου γίνει κατά τους πρώτους μήνες της κύησης και όταν η έγκυος δεν είναι απλά ασυμπτωματικός φορέας, αλλά νοσεί. Η μετάδοση μπορεί να γίνει, όταν υπάρχει εμβρυοπλακουντική διαρροή αίματος, ιδίως σε περιπτώσεις ύπαρξης εμφραγμάτων και άλλων παθολογικών καταστάσεων του πλακούντα, ενώ εκτός της ενδομητρίου, συχνή θεωρείται η μετάδοση του HIV κατά τον τοκετό από κατάποση αίματος.

Δυσμενείς προγνωστικοί παράγοντες θεωρούνται οι τραυματισμοί και οι επιπλοκές κατά τον τοκετό, καθώς και η δίδυμη κύηση. Η λοίμωξη είναι συχνότερη σε πρόωρα και ελλιποβαρή νεογνά και επίσης όταν αναφέρεται ιστορικό ενδομητρίου λοιμώξεως κατά την εγκυμοσύνη.

Με ποιους τρόπους ΔΕΝ μεταδίδεται ο HIV;

•   Από τις κοινωνικές επαφές όπως είναι η χειραψία, το φιλί στο μάγουλο, το άγγιγμα ή το αγκάλιασμα.

•   Από τη θάλασσα ή την πισίνα.

•   Από τον ιδρώτα και το σάλιο.

•   Από τις τουαλέτες.

•   Από ρούχα, πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα, συσκευές τηλεφώνου.

•   Από κουνούπια ή άλλα έντομα. 
Γενικά, απαιτείται πραγματικός «εμβολιασμός» μεγάλης ποσότητας ιού άμεσα από τον φορέα προς τον ευπαθή άνθρωπο, όπως ακριβώς συμβαίνει στα σεξουαλικώς και στα αιματογενώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

 

Πώς μεταδίδεται ο HIV κάνοντας σεξ χωρίς προφυλάξεις

Ο HIV εκτός από το αίμα, περιέχεται στο σπέρμα, τα προσπερματικά υγρά (τα υγρά που βγαίνουν πριν από την εκσπερμάτωση), στην βλέννη του ορθού και στα κολπικά υγρά. Περιέχεται επίσης στο σάλιο, αλλά σε ποσότητες που δεν επαρκούν για τη μετάδοσή του.

Εάν κάποιος βλεννογόνος, αμυχή ή πληγή στο δέρμα μας έρθει σε επαφή με μολυσμένο αίμα, σπέρμα, βλέννη ή κολπικά υγρά είναι δυνατόν να μολυνθούμε με τον HIV.

Από τις σεξουαλικές πράξεις, οι πιο επικίνδυνες για τη μετάδοση του HIV είναι ο κολπικός και ο πρωκτικός έρωτας ΚΑΙ για τους δύο συντρόφους.

Για εκείνον που δέχεται τη διείσδυση (αν αυτός είναι υγιής, αλλά ο σύντροφός του είναι οροθετικός): Οι βλεννογόνοι του κόλπου και του πρωκτού είναι πολύ ευαίσθητοι και εύκολα τραυματίζονται κατά το σεξ, οπότε δημιουργούνται μικρές, ανεπαίσθητες αμυχές. Αν αυτές έρθουν σε επαφή με μολυσμένο σπέρμα, γίνονται «πύλες εισόδου» για τον ιό στο σώμα. Επιπλέον από αυτούς τους μικροτραυματισμούς μπορεί να υπάρξει και μικροαιμορραγία. Αυτό είναι σημαντικό για εκείνον που διεισδύει.

Για εκείνον που διεισδύει (αν αυτός είναι υγιής, αλλά ο σύντροφός του είναι οροθετικός): Τόσο σε πρωκτική όσο σε κολπική διείσδυση υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει κάποιος γιατί από το τρίψιμο του πέους μπορούν να προκληθούν μικροτραυματισμοί στην επιφάνειά του (στο κεφάλι, στο πετσάκι ή στην ουρήθρα) και έτσι να ανοίξουν «πύλες εισόδου» για την είσοδο του ιού στον οργανισμό. Τα μολυσμένα κολπικά υγρά, η βλέννη του ορθού ή το αίμα από τις μικροαιμορραγίες του κόλπου ή του πρωκτού περιέχουν μεγάλες ποσότητες ιού.

Για αυτόν που διεισδύει, το αν θα εκσπερματώσει ή όχι δεν έχει καμία διαφορά. Ο κίνδυνος να κολλήσει παραμένει ο ίδιος. Η εκσπερμάτωση έχει σημασία μόνον για αυτόν που θα δεχτεί το σπέρμα μέσα του/της.

Το στοματικό σεξ δεν θεωρείται σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου. Για εκείνον που δίνει το πέος του δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος είτε εκσπερματώσει είτε όχι. Για εκείνον/η που δέχεται το πέος υπάρχει κίνδυνος εάν υπάρχουν πληγές στο στόμα του (άφθες, ουλίτιδα, πρόσφατο βούρτσισμα ή οδοντικό νήμα 2 ώρες πριν και μετά, επίσκεψη στον οδοντίατρο πριν λίγες ώρες, εξαγωγή δοντιού, τραυματισμός γλώσσας) και ο άλλος εκσπερματώσει μέσα στο στόμα του. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις μετάδοσης του HIV σε αυτόν που δέχτηκε σπέρμα στο στόμα του.

Επίσης τα κολπικά υγρά και το αίμα της περιόδου περιέχουν τον HIV και έχουν αναφερθεί περιστατικά μετάδοσης του HIV σε άνδρες από τις συντρόφους τους μέσω στοματικού σεξ.

Με λίγα λόγια:

•   Η σωστή χρήση προφυλακτικού σε ομοφυλόφιλες ή ετεροφυλόφιλες επαφές (πρωκτικές και κολπικές) ελαχιστοποιεί την πιθανότητα μετάδοσης του HIV.

•   Στο στοματικό σεξ πρέπει να αποφεύγουμε να εκσπερματώνει κάποιος στο στόμα μας.

Βιβλιογραφία

http://www.who.int/features/qa/71/en/index.html

http://www.avert.org/faq1.htm#q2

http://www.cdc.gov/hiv/resources/qa/qa22.html

http://www.hiv.gr

Διαβάστε επίσης

• Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το AIDS σήμερα. Επιδημιολογικά στοιχεία. Video με τρισδιάστατη απεικόνιση του ιού
• Τι πρέπει να κάνεις αν τρυπηθείς - τραυματιστείς από βελόνα;

Ακολουθήστε το medlabnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο του Παγκρέατος από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους (video)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Παγκρέατος (World Pancreatic Cancer Day) καθιερώθηκε το 2013 και διοργανώνεται κάθε χρόνο την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου με πρωτοβουλία του World Pancreatic Cancer Coalition (Παγκόσμια Ένωση Παγκρεατικού Καρκίνου) , για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με τον καρκίνο του παγκρέατος, έναν από τους πιο επιθετικούς και θανατηφόρους καρκίνους. 
Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης από κάθε άλλο καρκίνο. Αυτό έχει αλλάξει ελάχιστα μέσα σε περισσότερα από 40 χρόνια. Θεσπίζοντας αυτήν την Παγκόσμια ημέρα πιστεύεται να βοηθήσει στην ευαισθητοποίηση για την νόσο, να συσταθούν σύλλογοι ασθενών και να γίνονται σχετικές εκδηλώσεις.

Ο καρκίνος του Παγκρέατος είναι ο 10ος πιο συχνός καρκίνος και ο 8ος σαν αιτία θανάτου παγκοσμίως και αυτό γιατί, πολύ συχνά διαγιγνώσκεται όταν είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Για τους ασθενείς με προχωρημένο στάδιο Καρκίνου Παγκρέατος, η πρόγνωση είναι πολύ κακή και τα ποσοστά επιβίωσης πολύ χαμηλά. Τα ποσοστά θνησιμότητάς του αυξάνονται, τη στιγμή που τα ποσοστά θνησιμότητας σε άλλες μορφές καρκίνου μειώνονται.

 Ο Καρκίνος του Παγκρέατος σε νούμερα

• Ο καρκίνος του Παγκρέατος είναι ο 10ος πιο συχνός καρκίνος και ο 8ος σαν αιτία θανάτου παγκοσμίως.
• Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο καρκίνος του παγκρέατος είναι η 4η αιτία θανάτου από καρκίνο και υπολογίζεται να είναι η 2η έως το 2026.
• Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς διαγιγνώσκονται αφού έχουν κάνει μετάσταση και για τους οποίους η πενταετής επιβίωση είναι μόνο 2%.
• Υπολογίζεται ότι 400.000 ασθενείς θα διαγνωστούν το 2025
• Υπολογίζεται πως 926 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παγκρέατος κάθε μέρα… και κάθε μέρα 905 ασθενείς χάνουν τη μάχη.
• Το μέσο προσδόκιμο επιβίωσης για τους ασθενείς με μεταστατική νόσο, είναι μόνο 3-6 μήνες.
• Πάνω από το 80% των ασθενών με καρκίνο παγκρέατος είναι άνθρωποι μεταξύ 60 και 80 ετών .
• Σύμφωνα με ευρωπαϊκή έρευνα, η θνησιμότητα από καρκίνο του παγκρέατος και στα δύο φύλα αυξάνεται, ενώ σε άλλες μορφές της νόσου μειώνεται.
• Ο καρκίνος του παγκρέατος προβλέπεται ότι θα προκαλέσει μεγάλο ποσοστό θανάτων το 2025 και τα επόμενα χρόνια. 

Βασικοί παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση της νόσου είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η κατανάλωση αλκοόλ και το οικογενειακό ιστορικό παγκρεατικού καρκίνου.
Μοναδική προς το παρόν δυνατότητα είναι η διακοπή του καπνίσματος και του αλκοόλ και φυσικά οι προληπτικές εξετάσεις.

Ο τρόπος ζωής και διατροφής, κυρίως του δυτικού κόσμου, είναι ένας από τους λόγους αύξησης των κρουσμάτων της νόσου, η οποία αποτελεί την 4η αιτία θανάτου από όλα τα κακοήθη νεοπλάσματα. Ο μεγάλος αριθμός θανάτων οφείλεται στη δυσκολία διάγνωσης της ασθένειας στα αρχικά στάδια. 

Αν ο καρκίνος διαγνωστεί έγκαιρα και ο ασθενής λάβει την κατάλληλη θεραπεία τότε τα αποτελέσματα είναι άριστα.

Η πενταετής επιβίωση στο παγκρεατικό καρκίνο δεν αποτελεί δείκτη εγγύησης μόνιμης θεραπείας από τη νόσο. Ασθενείς που επιβιώνουν για 5 χρόνια μετά από επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις είναι πιθανότερο να καταλήξουν από υποτροπή της νόσου μετά το χρονικό αυτό όριο. Ο κάθε ασθενής με μεταστατική νόσο ή προχωρημένη τοπικά νόσο, που επιβιώνει πέραν των 2-3 ετών μπορεί να καταλήξει από επιπλοκές λόγω τοπικής διασποράς της νόσου, όπως πχ αιμορραγία από ρήξη κιρσών οισοφάγου.
Σε ασθενείς που ενδεχόμενα υφίστανται επιτυχείς χειρουργικές εκτομές (περίπου 20% των ασθενών) ο μέσος χρόνος επιβιώσεως κυμαίνεται από 12-19 μήνες και η 5ετής επιβίωση ανέρχεται σε 15-20%. Οι καλύτεροι προγνωστικοί δείκτες μακράς επιβίωσης μετά από χειρουργική επέμβαση είναι η διάμετρος του όγκου (< 3cm), οι (-) λεμφαδένες , τα (-) χείλη εκτομής του όγκου και το διπλοειδές  DNA περιεχόμενο.



Ομάδες υψηλού κινδύνου

• Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες (American pancreatic association) ο καρκίνος του παγκρέατος παράγει την Adrenomedullib, μια ορμόνη η οποία ανιχνεύεται στο αίμα όταν η νόσος βρίσκεται σε αρχικά στάδια,1-2 χρόνια πριν από την κλινική διάγνωση, δεδομένου ότι κατά τη διάγνωση το 50% των ασθενών έχουν σακχαρώδη διαβήτη, ενώ το 80% από τους ασθενείς οι οποίοι παρουσίασαν ξαφνικά σακχαρώδη διαβήτη τα τελευταία χρόνια, έχουν καρκίνο παγκρέατος.
• Υπολογίζεται ότι το 30% των ασθενών με χρόνια παγκρεατίτιδα, έχουν υποστεί μεταλλάξεις στο γονίδιο Kras, με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας ανάπτυξης του καρκίνου του παγκρέατος.
• Το γονίδιο BRCA2 του Ca μαστού σχετίζεται με το καρκίνο του παγκρέατος.
• Ποσοστό 5-10% με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παγκρέατος η αλλού, έχουν πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου.
• Οι καπνιστές έχουν διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου παγκρέατος 10-20 χρόνια νωρίτερα, και σύμφωνα με την American Cancer Society το 20%-30% των καπνιστών είναι πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
• Το κάπνισμα είναι ο σημαντικότερος ανατάξιμος παράγων κινδύνου για ανάπτυξη παγκρεατικού καρκίνου. 
• Η κατανάλωση αλκοόλης δεν αυξάνει τον κίνδυνο του παγκρεατικού καρκίνου, εκτός εάν οδηγεί σε χρόνια παγκρεατίτιδα. 
• Σε μία μελέτη >2.000 ασθενών με χρόνια παγκρεατίτιδα παρατηρήθηκε 26πλάσια αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης παγκρεατικού καρκίνου. 

Διαβάστε επίσης

• Καρκίνος του παγκρέατος, Ποια τα συμπτώματα και ποιοι κινδυνεύουν;
• Καρκίνος του Παγκρέατος (από τους πιό θανατηφόρους).  Ποια τα 10 συμπτώματα; Νεότερες θεραπείες (video)
• Οξεία Παγκρεατίτιδα. Ποιες οι αιτίες, πως γίνεται η διάγνωση και ποια η θεραπεία. Υπάρχει τρόπος πρόληψης;
• O Steve Jobs εφυγε σήμερα, μετά από χρόνια πάλης με τον καρκίνο του παγκρέατος.

Ιαματικές πηγές: Το νοµοθετικό πλαίσιο και το μοντέλο αξιοποίησης τους στο επίκεντρο ημερίδας στη Λαμία

medlabnews.gr iatrikanea

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα για τις ιαματικές πηγές την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2025 στο αμφιθέατρο της ΔΕΥΑ Λαμίας.

Στην ημερίδα ακούστηκαν τοποθετήσεις για το νοµοθετικό πλαίσιο και το μοντέλο αξιοποίηση των ιαματικών, για τις επιγεννετικές δράσεις, για την θεραπευτική άσκηση σε ιαµατικές πηγές κ.α.

Το προεδρείο της ημερίδας αποτελούνταν από τους:

Κωνσταντίνος Κουσκούκης, Καθηγητής ∆ερµατολογίας, Νοµικός Πρόεδρος Ακαδηµίας Ιαµατικής Ιατρικής , Αντιπρόεδρος Β΄ GDHI & Elitour Αντιπρόεδρος Εταιρείας, Γονιδιωµατικής και Μοριακής Ιατρικής και Έρευνας

Χρήστος Γεωργίου Χειρουργός ΓΝ Λαµίας, Πρόεδρος ΙΣΦ, Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Στερεάς Ελλάδας

Αντώνιος Πολυδώρου Επεµβατικός Καρδιολόγος, Γεν. Γραµµατέας GDHI.

Χαιρετισμός του Προέδρου της Ημερίδας, Δρ. Γεώργιου Πατούλη:

«Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζω στην Ημερίδα με θέμα τις Ιαματικές Πηγές, μια πρωτοβουλία που αναδεικνύει τη διαχρονική αξία του ιαματικού πλούτου της χώρας μας και τη συμβολή του στην υγεία, την πρόληψη και την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, σε συνεργασία με την Ακαδημία Ιαματικής Ιατρικής, το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων, το Παγκόσμιο Ιπποκράτειο Ινστιτούτο Ιατρών, την Ελιτούρ και τον Ιατρικό Σύλλογο Φθιώτιδας, ενώνει δυνάμεις για να προωθήσει μια ολιστική στρατηγική αξιοποίησης των ιαματικών πηγών, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη δημόσια υγεία. Η Φθιώτιδα, με τις ιστορικές Θερμοπύλες, αποτελεί ιδανικό τόπο για να αναδείξουμε τη σύνδεση της επιστήμης με τον πολιτισμό και τη φύση. Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας και δημιουργική συνέχεια στις κοινές μας προσπάθειες.»

Ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Παπαϊωάννου παραβρέθηκε και μίλησε στην ημερίδα και συνοπτικά από την ομιλία του αναφέρει για την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών της περιοχής:

«Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για τις ιαματικές πηγές αναδεικνύει τον μοναδικό φυσικό πλούτο της περιοχής μας και τη σημασία της συντονισμένης προσπάθειας όλων των φορέων. Ως Δήμος Λαμιέων εργαζόμαστε για ένα ενιαίο και σύγχρονο μοντέλο αξιοποίησης των πηγών Θερμοπυλών, Καλλιδρόμου και Υπάτης, με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξή τους προς όφελος της Φθιώτιδας αλλά και του Δήμου μας.»

Για την πραγματοποίηση της ημερίδας συνεργάστηκαν: ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, ο Ιατρικός Σύλλογος Φθιώτιδας, η Ακαδημία Ιαματικής Ιατρικής, το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων του ΠΟΥ, το Παγκόσμιο Ιπποκράτειο Ινστιτούτο Ιατρών, το Ελληνικό Συμβούλιο Τουρισμού Υγείας και ο Δήμος Λαμιαίων. Υπό την Αιγίδα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας

Δείτε το βίντεο από την Ημερίδα:  

Ομιλίες:

Νομοθετικό πλαίσιο Ιαματικών Πηγών, Κωνσταντίνος Κουσκούκης

Οικοσύστημα Ιαματικού Τουρισμού, Αλέξανδρος Γιατζίδης

Επιγεννετικές δράσεις Ιαματικών Πηγών, Ιωάννης Γιαννιός

Αναπτυξιακό μοντέλο Ιαματικών Πηγών, Κουσκούκης Εμμανουήλ

Θεραπευτική άσκηση σε Ιαματικές Πηγές, Θεοδώρα Καλογεράκου

Ιαματικές Πηγές Φθιώτιδας, Χρήστος Γεωργίου

Σχέδιο αξιοποίησης των Ιαματικών Πηγών Φθιώτιδας, Γιόλα Διονυσοπούλου

H Μακροζωία ως επένδυση στα πολυθεματικά πάρκα Ιαματικού Τουρισμού, Παπαδόπουλος Ιωάννης

Αισθητική αποκατάσταση στα κέντρα ευεξίας – θερμαλισμού, Δαμκαλίδου Αμαλία

Επιγενετική δράση των Ιαματικών πηγών στα νευροεκφυλιστικά νοσήματα, Δημοσθένης Παπαμεθοδίου

Πρόεδρος Ημερίδας

Δρ. Γεώργιος Πατούλης, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, Ελληνικού Συμβουλίου Τουρισμού Υγείας (ELITOUR), Παγκόσμιου Ιπποκράτειου Ινστιτούτου Ιατρών (GDHI). Εθνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων (ΕΔΔΥΠΠΥ). τ. Περιφερειάρχης Αττικής

Οργανωτική Επιτροπή

Πρόεδροι: Χρήστος Γεωργίου Χειρουργός ΓΝ Λαμίας, Πρόεδρος ΙΣΦ, Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Στερεάς Ελλάδας

Αντώνιος Πολυδώρου Επεμβατικός Καρδιολόγος, Γεν. Γραμματέας GDHI

Μέλη Οργανωτικής Επιτροπής

Αγνή Πάντου Ειδικευόμενη Ιατρός Μαιευτικής Γυναικολογίας, ΓΝΑ Αλεξάνδρας,

Κλινική Ερευνήτρια Αναπαραγωγικής – Αναγεννητικής Ιατρικής Γένεσις Αθηνών

Αμαλία Δαμκαλίδου Αισθητικός ΠΑΔΑ Τμήμα Αισθητικής

Ανδρεάδης Παναγιώτης Διευθυντής Ελληνικού Συμβουλίου Τουρισμού Υγείας – Ελιτούρ

Ιωάννης Παπαδόπουλος Πρωτοπόρος στην Ανάπτυξη και Διαχείριση Spa Εγκαταστάσεων στην Ελλάδα ,Σύμβουλος Ευεξίας & Project Manager εξειδικευμένος σε έργα wellness & spa.

Βασίλειος Κουλουλίας Καθηγητής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας ΕΚΠΑ , ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο

Βικτωρία Πολυδώρου, Καρδιολόγος – Εμβρυοκαρδιολόγος, Λέκτωρας Ιατρικής Σχολής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου

Γιώργος Στεφανάκος Πνευμονολόγος, Γεν. Διευθυντής του Εθνικού Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων του ΠΟΥ

Εμμανουέλα Τηροηγιάννη Ειδ. Παθολόγος, Προληπτική Ιατρική, Νοσ. Υγεία

Ηρακλής Μητσογιάννης Καθηγητής Ουρολογίας ΕΚΠΑ , Διευθυντής Ουρολογικής κλινικής Σισμανόγλειο Νοσοκομείο

Κωνσταντία Παπαλλά Διευθύντρια ΓΑΝΑ «Άγιος Σάββας»

Επιστημονική Επιτροπή

Πρόεδρος: Κωνσταντίνος Κουσκούκης, Καθηγητής ∆ερµατολογίας, Νοµικός, Πρόεδρος Ακαδηµίας Ιαµατικής Ιατρικής , Αντιπρόεδρος Β΄ GDHI & Elitour Αντιπρόεδρος Εταιρείας, Γονιδιωµατικής και Μοριακής Ιατρικής και Έρευνας

Μέλη Επιστημονικής Επιτροπής:

Αλέξανδρος Γιατζίδης Χειρουργός Διδάκτωρ ΕΚΠΑ Ceo Medlab & ΙΕΚΕΤΥ& ΠΕΣΚΑΕΤ & Μέλος ΔΣ Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής

Αντώνης Πολυδώρου Επεμβατικός Καρδιολόγος, Γεν. Γραμματέας GDHI

Γεώργιος Τυρογιάννης Παθολόγος , Διευθυντής Παθολογικού Ιατρείου ΙΑΣΩ

Γιόλα Διονυσοπούλου Διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, τ. Γενική Διευθύντρια Τουριστικής Πολιτικής

Ιωάννης Γιαννιός Διευθυντής Μ.Π.Σ. στην Ιατρική Ακριβείας, Καθηγητής Γονιδιακής Ιατρικής, Παν. Ν. Ουαλίας, Καθηγητής Ιατρικής Ογκολογίας, Παν. Μπάκιγχαμ, Πρόεδρος Ελληνικής κ Διεθνούς Εταιρείας Γονιδιακής και Μοριακής Ιατρικής και Έρευνας

Δημοσθένης Παπαμεθοδίου Νευρολόγος MSc., Γονιδιακής Ιατρικής MSc.Κλασικής Ομοιοπαθητικης, Προεδρος Ελληνικής Εταιρείας Ομοιπαθητικξς Ιατρικής

Εμμανουήλ Κουσκούκης, Ειδ. Νευρολόγος 251 ΓΝΑ & Μέλος ΔΣ Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής

Ηλίας Καυκάς , Δερματολόγος MSc, PhD, ΕΚΠΑ , Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής

Θεοδώρα Καλογεράκου, Αθλητική Επιστήμονας με ειδίκευση στην Θεραπευτική Γυμναστική, MSc, PhD, Mεταδιδακτορική Ερευνήτρια ΕΚΠΑ

Κωνσταντίνος Κουσκούκης Καθηγητής Δερματολογίας , Νομικός, Πρόεδρος Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής , Αντιπρόεδρος Β΄ GDHI & Elitour Αντιπρόεδρος Εταιρείας, Γονιδιωματικής και Μοριακής Ιατρικής και Έρευνας

Χρήστος Γεωργίου Χειρουργός ΓΝ Λαμίας, Πρόεδρος ΙΣΦ, Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Στερεάς Ελλάδας

Πηγή: fonografos.net

Τι προκαλεί η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ΧΑΠ στο αναπνευστικό σύστημα; (video)

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Με τον όρο ΧΑΠ περιγράφουμε μία ομάδα χρόνιων πνευμονικών παθήσεων (την χρόνια βρογχίτιδα και το πνευμονικό εμφύσημα) οι οποίες έχουν κοινό παρανομαστή τον προοδευτικό περιορισμό της ροής του αέρα στους βρόγχους και επακόλουθη δυσκολία στην αναπνοή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια ως τέταρτη αιτία θανάτου διεθνώς, μετά δηλαδή τη στεφανιαία νόσο, τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και τις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Η δραματική αύξηση της συχνότητας της ΧΑΠ δείχνει ότι η πάθηση είναι τρίτη αιτία θανάτου. 

Μπορεί να ελεγχθεί πλήρως με τη διακοπή του καπνίσματος.

Σε «εξολοθρευτή» του ανθρωπίνου γένους, με «φονικό όπλο» το τσιγάρο, εξελίσσεται χρόνο με χρόνο η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Σε ετήσια βάση η πάθηση στερεί τη ζωή σε περισσότερους από 3.000.000 συνανθρώπους μας παγκοσμίως, ενώ το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η επίπτωση της έχει σταθερά αυξητική πορεία.

Ο χρόνιος βήχας και η παραγωγή πτυέλων αποτελούν τα συνηθέστερα συμπτώματα της ΧΑΠ. Πολύ συχνά ξεκινούν νωρίς και διαρκούν για μακρύ χρονικό διάστημα, μέχρι ο ασθενής να εμφανίσει κλινικά έκδηλα την εικόνα της ΧΑΠ, με μείωση των αναπνευστικών δοκιμασιών. Ωστόσο όποιος παρουσιάζει χρόνιο βήχα και παραγωγή

πτυέλων δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει οπωσδήποτε ΧΑΠ, όπως και όποιος πάσχει από ΧΑΠ δεν είναι υποχρεωτικό να εμφανίζει χρόνιο βήχα.

Η βαρύτητα της συμπτωματολογίας εξαρτάται από το μέγεθος της καταστροφής των πνευμόνων και των αεραγωγών τους. Σε ένα ασθενή που συνεχίζει να καπνίζει ή να εκτίθεται σε ερεθιστικούς παράγοντες και μόλυνση του περιβάλλοντος, η συμπτωματολογία θα είναι εντονότερη και θα εξελίσσεται ταχύτερα απ’ ότι σε άλλους που προφυλάσσονται από τους παραπάνω παράγοντες.

Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα;

Στην ΧΑΠ οι παθήσεις των πνευμόνων (χρόνια βρογχίτιδα και εμφύσημα), προκαλούν πνευμονικές βλάβες που εμποδίζουν την φυσιολογική αναπνοή. Ουσιαστικά πρόκειται για βλάβες των αεραγωγών των πνευμόνων, δηλαδή μικρών σωλήνων που μεταφέρουν αέρα πλούσιο σε οξυγόνο και απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα από τους πνεύμονες. Οι αεραγωγοί αποφράσσονται από τη φλεγμονή και τις εκκρίσεις με αποτέλεσμα να μην μπορούν να απομακρύνουν τον παγιδευμένο αέρα. Το κάπνισμα είναι η συχνότερη αιτία ΧΑΠ. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι ενεργοί ή πρώην καπνιστές. Έκθεση σε άλλους ερεθιστικούς παράγοντες όπως, χημικά, σκόνη, ατμοσφαιρική ρύπανση, μπορεί να προκαλέσουν ή να συνεισφέρουν στην εκδήλωση της ΧΑΠ.

Οι αεραγωγοί του αναπνευστικού συστήματος των πνευμόνων έχουν την εικόνα ενός αναποδογυρισμένου δένδρου, που αποτελείται από μικρούς σωληνίσκους και σάκους, τις κυψελίδες (στις οποίες πραγματοποιείται η ανταλλαγή του οξυγόνου με το διοξείδιο του άνθρακα). Στους υγιείς οι σωληνίσκοι είναι ελεύθεροι και ανοικτοί, ενώ οι κυψελίδες είναι ελαστικές και λειτουργικές. Κατά την εισπνοή ο αέρας εισέρχεται με μεγάλη ευκολία και διατείνει τις κυψελίδες, ενώ κατά την εκπνοή ο αέρας εξέρχεται και οι κυψελίδες αποκτούν τον μέγεθος που είχαν πριν.

Στην ΧΑΠ οι αεραγωγοί χάνουν την ελαστικότητά τους και παραμορφώνονται. Ο ιστός μεταξύ των κυψελίδων που είναι πλούσιος σε αιμοφόρα αγγεία καταστρέφεται. Εξαιτίας της φλεγμονής το τοίχωμα των βρόγχων διογκώνεται από το οίδημα και αποφράσσεται. Οι βρόγχοι συγχρόνως γεμίζουν από εκκρίσεις παχύρευστες σαν την βλέννη. Έτσι οι κυψελίδες δεν μπορούν να αποβάλλουν το παγιδευμένο αέρα και διατείνονται συνεχώς, μέχρι να καταστραφούν.

 ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΧΑΠ

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΠ

KAΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΧΑΠ

Πηγή: MEDLAB Ιατρικό Ινστιτούτο

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(National Heart, Lung, and Blood Institute)

•   COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease)(Patient Education Institute)

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τι είναι; Χρήσιμες Οδηγίες. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ