Πατήρ Φιλόθεος Φάρος. Έχω κι εγώ καρκίνο. Η αιτία του καρκίνου οφείλεται στην απώλεια

Διημερίδα με τίτλο «Καρκίνος του Μαστού: Άλματα ζωής μέσα από διαλόγους» ο Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού Ν. Θεσσαλονίκης «Άλμα Ζωής» στο ΚΕΡΑΙΑ του ΑΠΘ. Σε αυτό το πλαίσιο, μίλησε και ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος, τα λόγια του οποίου έγιναν viral χάρη στην ανάρτηση της δημοσιογράφου Βικτωρίας Καβουριάρη


«Σημειώσεις από την ομιλία του στη Διημερίδα με αφορμή την επικείμενη Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού που διοργάνωσε το Άλμα Ζωής στο Αριστοτέλειο. Διάλογοι Ζωής ο τίτλος της εκδήλωσης. Η Τέχνης της Ζωής, ο τίτλος της παρέμβασής του. Περισσότερο απαντούσε σε ερωτήσεις ενός ακροατηρίου με ανθρώπους που πολεμούν, αντιμετώπισαν ή αντιμετωπίζουν κατάματα τον καρκίνο το δικό τους ή ανθρώπων τους. 

Χρειάστηκαν να ανοίξουν άλλες δύο αίθουσες για το κοινό που παρακολουθούσε για δύο ώρες από οθόνες όσα λέγονταν στην κύρια με ανθρώπους κάθε ηλικίας όρθιους, ιερή σιωπή στις παύσεις ανάμεσα στις σκέψεις του και ερωτήσεις συχνότερα βαθιά υπαρξιακές, εναγώνιες, αναπάντητες ή αδύνατον να απαντηθούν στα περιθώρια και τις συνθήκες μιας ομιλίας.

Είμαι 89. Η ζωή μου έχει τελειώσει. Θα ζήσω 1,2,3 χρόνια ακόμη.
Το δεύτερο μισό της ζωής ήταν πιο σημαντικό. Κανείς δεν με είπε χαρισματικό στο πρώτο μισό. Με λένε τώρα.
Υπάρχει μια αντίληψη ότι η νεότητα είναι σημαντική για τον άνθρωπο και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να επανέλθουμε σε αυτήν. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία να θέλουμε να μοιάσουμε στην εποχή που ήμασταν ανώριμοι. Στο δεύτερο μισό της ζωής αποκτούμε χαρίσματα εσωτερικά, ψυχικά που είναι πολύ σημαντικότερα από αυτά της νεότητας.
Έχω κι εγώ καρκίνο. Τα τελευταία 6-7 χρόνια έχω καρκίνο του προστάτη.
Ξέρω ότι δεν θα πεθάνω από αυτό.
Ο καρκίνος μάλλον μ έχει ξεχάσει.
Στον ψυχολόγο που πήγα είπα πως νομίζω ότι οφείλεται σε μια απώλεια.
Με κοίταξε σα να με πέρασε για βλάκα.
Τα συναισθήματα που δεν εκφράστηκαν αποθηκεύονται στο σώμα.
Έχουμε ψυχοσωματικές αρρώστιες γιατί είμαστε ψυχοσωματικοί.
Η αιτία του καρκίνου οφείλεται σε μια απώλεια. Το ξέρουμε από τον Ιπποκράτη.
Ένας άνθρωπος θα νοσήσει επειδή είναι εχέμυθος, εσωστρεφής, πολύ κτητικός, έχει πολύ μεγάλη ανάγκη για έλεγχο, φόβο μην χάσει, μην χάσει ό,τι κατέχει.
Όσοι δεν αφήνουν να εκδηλωθεί η θλίψη για μια απώλεια απειλούνται πολύ σοβαρά.
Το υγιές πένθος αποκλιμακώνεται. Ένα πένθος δεν τελειώνει και δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ. Μπορεί όμως να είναι υγιές, όχι παθολογικό.
Πρέπει να μιλήσετε πολύ σε ανθρώπους που σας ακούν με τα σωθικά τους."

Πατήρ Φιλόθεος Φάρος.

Ο π. Φιλόθεος Φάρος γεννήθηκε το 1930 στον Πειραιά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, νομικά και θεολογία. Έγινε κληρικός το 1962 και συνέχισε σπουδές στην ποιμαντική ψυχολογία και την ποιμαντική συμβουλευτική στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ. Δίδαξε ποιμαντική ψυχολογία στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και εργάσθηκε ως Pastoral Counselor και Family Therapy Supervisor στην πρότυπη ψυχιατρική θεραπευτική κοινότητα Human Resource Institute της Βοστώνης, όπου απέκτησε μια σημαντική ψυχοθεραπευτική εμπειρία κάνοντας ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία και κυρίως εργαζόμενος με οικογένειες και ζευγάρια. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα επεχείρησε να θέσει στην υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος την εμπειρία του, οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποιμαντικής κλινικής εξασκήσεως για κληρικούς σ’ ένα νοσοκομείο της Αθήνας. Ταυτόχρονα οργάνωσε ένα κέντρο νεότητος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου καλλιεργείται και προάγεται η κοινοτική ζωή. Έχει γράψει πολλά άρθρα, μελέτες και είκοσι βιβλία που πραγματεύονται άμεσα και καίρια για τη ζωή του ανθρώπου θέματα, όπως είναι το πένθος, ο γάμος, η ανατροφή των παιδιών, ο έρωτας κτλ.